เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ได้ครับคุณวิชุ รอแจ้งอีกทีว่า
เป็น"สีผึ้ง"หรือ"ตะกรุด"?
ให้ลุ้นได้เพียงอย่างเดียว

 

ขอบคุณครับคุณอาคนละองค์ครับ
ของผมเป็นตะกรุด หลวงปู่หล้า วัดโพรงเข้ อ.โคกสำโรง ลพบุรีครับ
หลวงปู่หล้า ตาทิพย์ มีพระเหรียญของท่านอยู่องค์หนึ่งครับ
คงต้องให้เพื่อนที่อยู่แถวนู้นหาให้ซักดอกแล้วละครับ
ขอลงชื่อร่วมรายการสีผึ้งด้วยคนครับคุณอา ทางบ้านที่ต่างจังหวัดทำค้าขายอยู่ครับ เผื่อโชคดีจะได้ค้าขายดีขึ้นครับ

 

สวัสดีครับ ขอลงชื่อร่วมบุญเครื่องรางตะกรุดด้วยคนครับน้าวัน

 

ลงชื่อร่วมบุญตะกรุด ถ้ายังมีที่เหลือครับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อน
อันเร้าใจ
สู้ธรรมชาติ
มีโชคเท่านั้น
ที่ช่วยรอด
(เงินเข้าบ้านแล้วครับ)สวยมาก

 

สวัสดีครับท่านพี่ wanwi และพี่ๆเพื่อนๆทุกท่าน
อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ พร้อมขอลงชื่อร่วมลุ้นวัตถุมงคลอีกครั้งครับ

 

ขอกราบสวัสดีครับคุณน้า Wanwi และเพื่อน FC ทุกๆท่าน ยามเย็นไกล้เลิกงานแล้ว หากท่านใดเลิกงานก่อนขอให้เดินทางกลับแบบสบายอารมณ์ รถติดน้อยที่สุดครับ
ช่วงหน้าร้อนแต่มีฝน ขับรถระวังกันด้วยนะครับ ใน กทม. คนทำมักไม่รับผิดชอบงานท่ตัวเองกระทำ ทิ้งความประมาทเลินเล่อ บนกลางถนนมีมากครับ เราอาจโดน แล้วไป เรียกร้องใครได้ยากยิ่ง
ขออนุญาติคุณน้าขอระบายสักนิดนะครับ
"ผมต้องไปบวชเณรหลานในช่วงเช้าก่อน 8.30 น. ผมออกจาที่พักในช่วงประมาณ 6.00 น. เช้าวันเสาร์ประมาณ 7.40 น. ก็มาถึงหน้าสำนักงานเขต(จำไม่ได้ว่าเขตอะไร) ที่อยู่ถนนเพชรเกษม ซอย 54 ผมขับรถมาฝั่งตรงข้าม ซอยเพชรเกษม 54 เห็นมีน้ำขัง แต่ก็ชิดขวาหาที่กลับรถ และใช้ความเร็วประมาณ 50 -60 กม/ชม. (ขับช้ากว่านี้คันหลังคงกล่าวสดุดีแน่) สายตายังมองหาที่กลับรถ แล้วรถลงเนินสะพานเตี้ยๆ ลงมา ในน้ำขังนั้น พลันก็ต้องสะดุ้งสุดตัว โครม เสียงนั้นดังจากล้อหน้ารถด้านขวา แล้วมีเสียงระเบิดตังสนั่นขึ้น พร้อมกับตัวรถสั่นสะบัดแล้วกระดอนขึ้น ไม่สูงมากและตกลงมา ทุกคนในรถตกใจหน้าซีดเผือด ใจเต้นโครมคราม ในใจผุดคำถามเยอะแยะมากมาย รถยังคงแล่นไปด้วยความเฉื่อย ผมตัดสินในมองกระจกหลังแล้วเบรครถเมื่อเห็นว่าปลอดภัยจากรถที่ตามมา ให้สัญญาณฉุกเฉินพร้อมกับเปิดประตูลงมาสำรวจ ยางรถด้านหน้าขวามือด้านคนขับแบนติดพื้น ยางหลังยังปกติ เอาแล้วไง เราโดนอะไร เมื่อเดินไปด้านหลังรถ เพื่อสำรวจ ก็ต้องตกใจมีแผ่นเหล็กกลมๆ หลังนูน หนามาก แต่มีมาแค่ครึ่งอันลักษณะแตกครึ่งเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 70-80 ซม. เห็จะได้จากการคำนวณด้วยสายตา เป็นเหล็กฝาท่อ กทม. มันแตกครึ่ง เวรละซิ นึกในใจ รถที่ตามหลังมาหลายๆคันหยุดแล้วเบนออกซ้ายวิ่งผ่านไป แล้วถนนก็ว่างลง ผมบอกให้ทุกคนเข้าไปในรถแล้วรีบขับเบนออกซ้ายเข้าฟุตบาท รีบลงจากรถหวังจะไปเอาเหล็กแผ่นใหญ่ออกจากถนน แต่ตอนนี้มีรถเปิดไฟสัญญาณฉุกเฉิน กทม. มาแล้ว มีคนเดินลงมาเก็บฝาท่อที่แตกนั้น ผมสถบอยู่ในใจ แหมมาเร็วจริงเหมือนรู้เลย ผมละความสนใจนั้น แล้วรีบเปลี่ยนยางที่แตกนั้นทันที ล้อยางด้านในแตกเป็นแผลประมาณ ไม่ถึง 2 นิ้ว ล้อแม็กแบบเก่าแข็งแรงและหนาของรถ Mazda ดุ้งเข้าไปสักครึ่งนิ้ว ผมเช็คช่วงล่างคร่าวๆและรีบเปลี่ยนยางรถ ใช้เวลาไม่ถึง 5 นาที ก็ขับรถออกไปได้ แต่เสียงเครื่องยนต์ไม่ปกติ เอเป็นอะไรอีกหรือเปล่านี่ ลองเปลี่ยนเชื้อเพลิงจาก GAS มาเป็นน้ำมัน เครื่องก็ยังสั่น แต่ให้อัตราเร่งดีขึ้น ผมรีบขับไปที่หมายในซอยเพชรเกษม 54 ทันทีเรื่องอื่นค่อยว่ากันหลังธุระดีกว่า ตัดใจเลย
ธุระเสร็จช่วง 15.30 ลงมาที่รถสำรวจความเรียบร้อย สำรวจเครื่องยนต์พบว่ายังทำงานไม่ปกติ และมีอาการสั่น ในใจคิดเลยไปไกล ต้องเสียค่าซ่อมอีกเท่าไรหนอ ขับรถออกจากที่พร้อมเด็ก, ผบ และแม่ผบ กลับมาทางบางบัวทอง เมื่อเจอปั๊มก็เลี้ยวเข้าไปตรวจเช็คลมยาง และตรวจสอบปัญหาเครื่องยนต์ (ต้องทำด้วยตนเองละครับ) พบว่าที่เครื่องยนต์เิดนกระตุกเพราะสาย GAS เข้าหัวฉีดหลุด ก็ใส่กลับเข้าไป โอ้ว ได้อย่างใจคิดครับ เครื่องยนต์เดินเรียบขึ้น เดินทางกลับที่พักสะดวกครับ เลยต้องเปลี่ยนยางรอบคันไปอีกครั้ง แต่ยางแท่นเครื่องต้องรอไปก่อนครับเพราะเครื่องสั่นๆ เดือนนี้คงอาศัยเส้นตำหรับญี่ปุ่น ทั้งเดือนแน่
เขียนมาขำๆ ครับ ลองเอาเรื่องที่เจอมาหัดเขียนครับ เพื่ออนาคตจะได้เขียนเรื่องลงกระทู้เป็นแล้วบอกว่าเป็นศิษย์คุณน้า Wanwi ได้บ้างครับ

 

ขอบคุณครับคุณอา
คนเราเวลาดวงจะดี ก็ดีใจหาย
บทเวลาจะแย่ ก็แย่แบบ ต้องร้องพี่ให้ผมพักหายใจบ้างดิ
เหมือนพลพรรคนักขุด โดนเกือบทุกรูปแบบ คนมันจะแย่อะไรขนาดนั้น
เอาแค่เจอคนป่า จรเข้ ฟ้าผ่า น้ำหลากอีก นี่ยังไม่นับที่เจอมาแรกๆอีก มีปัญหาอะไรก็แก้กันไป
แก้ไปทีละเรื่อง ทีละเปราะ เดียวก็ผ่านไปได้
ไม่ได้ร่วมลงชื่อจับฉลากมาหลายครั้ง ครั้งนี้ขอร่วมด้วยนะครับ เลือก" สีผึ้งครับ"

 

สวัสดีครับคุณลุงและเพื่อนสมาชิกทุกท่าน,

ฝนตกฟ้าถล่ม ขับรถเดินทางปลอดภัยทุกท่านครับ

ขอบคุณครับ

 

ไม่ได้ทักทายนาน แต่ก็ติดตามทุกวันครับ
ขอร่วมลงชื่อลุ้นตะกรุดด้วยคนครับ ของชอบครับ
ขออนุโมทนากับพี่วันด้วยครับ ขอบคุณครับ

 

ขอร่วมลงชื่อลุ้นเครื่องรางด้วยครับ ขอบคุณครับ

 

ผมไปต่างจังหวัดหลายวัน กลับบ้านก็ได้รับพระประจำวันเกิดพร้อมกับโน้ตบอกครูอาจารย์ที่ปลุกเสก ขอบคุณท่านพี่วันเป็นอย่างยิ่งที่สละวัตถุมงคลล้ำค่าให้ผมได้บูชา ขออนุญาตเล่าเรื่องเพื่อเผยแพร่กิตติคุณครูอาจารย์ด้วยนะครับ เมื่อประมาณ ๒๐ ปีที่แล้ว ผมฝันว่าได้ไปกราบครูอาจารย์ท่านนี้อย่างใกล้ชิด เป็นฝันที่เหมือนจริงมาก ในฝันท่านเมตตาจับที่มือและศีรษะผม พร้อมกับบอกคาถาให้บทหนึ่งด้วยครับ "มะมะอุ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา" ตื่นขึ้นมายังงง ๆ กับพระคาถาบทนี้ (ตอนนั้นสงสัยว่าพระคาถาบทนี้ใช้ในทางใด) ปัจจุุบันก็ยังพิจารณาอยู่เสมอ ผมขออนุญาตครูอาจารย์ ขอมอบพระคาถาบทนี้เป็นสาธารณะให้ท่านพี่วันและสมาชิกไว้พิจารณาตามกำลังสติปัญญานะครับ กราบหลวงปู่ทิม อิสริโก วัดละหารไร่ ผู้เป็นครูอาจารย์ในนิมิตด้วยเศียรเกล้า

 

ลงอีกๆๆ. ขอสิทธิ์ลุ้นจนกว่าจะได้555

 

@@@ หลวงพ่อทรัพย์ วัดตลุก ชัยนาท"ผู้รู้ภาษานก"!!! @@@
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
@@@ สีผึ้งมหาเมตตา มหาเสน่ห์ หุงปี20 อายุ40ปี @@@
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

วัดอินทาราม(ตลุก) อ.สรรพยา ชัยนาท เป็นวัดโบราณเก่าแก่ตั้งแต่สมัยกรุงศรีฯ มีความรุ่งเรืองเกรียงไกร เมื่อเจ้าอาวาสนาม หลวงพ่ออ่ำ วัดตลุก ปกครองวัด

ท่านคือเจ้าแห่งสรรพวิชาอาคมอันลือลั่น เบอร์ต้นของชัยนาท ลุ่มน้ำภาคกลางอู่ข้าว อู่น้ำของประเทศ...ลพ.อ่ำ เป็นสุดยอดเกจิอาจารย์รุ่นเดียวกับ หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า เป็นสหธรรมิกหรือ"เกลอ"กันก็ว่าได้

หากวาสนาชะตาขีวิตคนไม่เท่ากัน ตั้งแต่คนเดินดินจนถึงระดับพระสงฆ์องคเจ้า หรือขั้นเทพก็เถอะ...ลป.ศุขนามกระฉ่อนประเทศเพราะเป็นอาจารย์กรมหลวงชุมพรฯ และเจ้าใหญ่นายโตสมัยนั้นให้ความเคารพนับถืออุปัฏฐากมากมาย

หลวงปู่ศุขจึงเป็น"เบอร์หนึ่งระดับประเทศ"!

ส่วนหลวงปู่อ่ำก็เป็นเบอร์ต้นระดับมณฑลหรือจังหวัด!

ทั้ง2ผู้ยิ่งใหญ่แห่งชัยนาท มรณภาพไล่เลี่ยกัน ลป.ศุขปี2466/ลป.อ่ำปี2468

แต่ความเจริญรุ่งเรือง ที่หลวงปู่อ่ำสร้างไว้ให้กับวัดตลุก ถือว่านี่คือวัดระดับ"ตักศิลา"แห่งหนึ่งของเมืองชัยนาท เพราะในยุคก่อนสงครามอินโดจีน วัดมีความเจริญ ชื่อเสียงกระฉ่อนมาก แม้งานเข้าปริวาสกรรมก็ปรากฏ หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ กับหลวงพ่อรุ่ง วัดหนองสีนวล สุดยอดเกจิ2พี่น้อง เดินทางมาร่วมด้วยบ่อยครั้ง วัตถุมงคลของวัดหนองโพธิ์-หนองสีนวล จึงตกอยู่ในมือคนสรรพยายุคเก่าก่อนไม่น้อย

เกริ่นกล่าวถึงปรมาจารย์แห่งวัดตลุก เพื่อจะให้ท่านเห็นกันว่า อาจารย์ระดับพยัคฆา ย่อมไม่ให้กำเนิดศิษย์สุนัข(สำนวนท่านบก.ผู้เชี่ยวกรำเครื่องรางของกระทู้เรา)

และ หลวงพ่อ ทรัพย์ ธัมมโสภโน ผู้มีนามอุดมมงคล ทั้งยังมี"ทรัพย์"นับอนันต์สมนาม ท่านก็นับว่าได้อยู่ในร่มเงาเมตตาแห่งลป.อ่ำตั้งแต่เป็นเณรน้อย และร่ำเรียนวิชาไปอีกมากพระอาจารย์ ดังจะสาธยายต่อไป...

ท่านมีประวัติโลดโผนไม่น้อยหน้าใคร เพราะผ่านบวชถึง3ครั้ง แต่ท่านไม่ใช่"ชายสามโบสถ์"เพราะบวชโบสถ์เดียวที่ชัยนาทเท่านั้น

ท่านเกิดวันพฤหัส เดือนพฤษภาคม 2430 ในครอบครัวมีอันจะกินบ้านนอก เมื่อยามเด็กบิดาได้จับบวชเณรฝากไว้กับ หลวงปู่อ่ำ และลป.ได้เมตตาให้ไปรับใช้หลวงพ่ออยู่ วัดดักคะนน ยอดเกจิอาจารย์อีกท่าน อายุครบบวชจึงเข้าพิธีอุปสมบท ครั้งแรก อยู่ในร่มกาสาวพัสตร์ได้15 พรรษา ก็ขอลาสิกขา มาใช้ชีวิตทางโลก

ลพ.ทรัพย์ในสมัยบวชนั้น คือเด็กผู้มีหัวสมอง ความจำเลอเลิศ สามารถร่ำเรียนหนังสือไทย กับบาลีได้เกินหน้าเพื่อนรุ่นเดียว เมื่อบวชก็เป็นพระนักเทศน์คล่องแคล่ว มีปฏิภาณสูง เทียบยุคนี้ น่าจะคล้าย มหาสมปอง หรืออีกหลายรูปที่ฝีปากกล้า
แต่หลวงพ่อทรัพย์ไม่เพียงเทศน์เก่ง ท่านยังมีวิชาอาคมสูงพอตัวเพราะผ่านมือระดับปรมาจารย์เช่นหลวงปู่อ่ำกับหลวงพ่ออยู่

ท่านบวชหนสองอีกพรรษาเมื่อ น้องสาวคนสุดท้องป่วยรักษาไม่หาย จึงบนบวชและน้องสาวก็หายจริงๆ จากนั้นก็สึกออกมามีครอบครัวเหมือนชายไทยทั่วไป แต่ไม่ทิ้งการเป็นคนชอบและใฝ่เรียนวิชาอาคม จนเป็น"คนขลัง"เต็มตัว

กระทั่งปี2481 ท่านได้รับการขอร้อง โดยเพื่อนๆพระภิกษุวัดตลุก ให้กลับมาบวชเพื่อเป็นกำลังกับ หลวงพ่อบุญ เจ้าอาวาสสมัยนั้น ช่วยดูแลและพัฒนาวัดตลุกให้เจริญรุดหน้ากว่าที่เป็น

ปี2481 หลวงพ่อทรัพย์ จึงเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์อีกครั้ง และอยู่สร้างความรุ่งเรืองให้กับพระศาสนามายาวนาน40ปีเต็ม ไม่เคยสึกอีกเลย

ทั้งยังบริจาคทรัพย์อันเป็นที่นาส่วนตนกว่า30ไร่ยกให้เป็นสมบััติวัด มอบผ่านกรมศาสนาถูกต้อง โดยมีข้อแม้เพียงว่าในช่วงที่ท่านยังมีชีวิต ขอเก็บค่าเช่าที่นาเอามาใช้เพื่อทำนุบำรุงพระ-เณรในวัดให้มีอยู่ ขบฉันท์ ไม่ลำบาก เมื่อครบปี ท่านก็จะรวบรวมเงินที่เหลือจากค่าเช่าทั้งหมดในย่าม "โล๊ะ"มอบให้วัดไป

ขึ้นปีต่อไปก็ทำดังนี้อีก...หลวงพ่อทรัพย์ ธัมมโสภโน จึงจัดเป็นเนื้อนาบุญอันมีค่าแห่งพระศาสนา เป็นนักบวชที่ไม่ได้แค่นุ่งเหลือง ห่มเหลือง เปลืองข้าวสุกชาวบ้าน แต่เป็นพระผู้ให้ตลอดทั้งชีวิต

พระเช่นนี้ ไม่ต้องทำอะไรก็ศักดิ์สิทธิ์ กราบตรงไหนก็ได้ เป็นบุญ และเป็นสิริมงคลแห่งชีวิต

หลวงพ่อทรัพย์ดูแลวัดตลุกต่อจากหลวงพ่อบุญซึ่งมรณภาพ จนบั้นท้าย ปลายชีวิต ท่านจึงละโลกสู่แดนทิพย์ในปี 2521 ด้วยอายุ91 ปี พรรษา40(ครั้งหลังสุด) เป็นหนึ่งในพระดี เป็นศรีพระศาสนาแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยาตอนกลาง ที่สมควรยกย่องบูชา แม้ในความเป็นจริงแล้ว ท่านไม่ได้โด่งดังทางด้านสร้างวัตถุมงคล

แต่ผู้คนหารู้ไม่ว่า หลวงพ่อหรือหลวงปู่ทรัพย์ ไม่ชอบให้ใครสร้างเหรียญหรือรูปตัว...จะอนุญาตก็ต่อเมื่อ เป็นรูปอาจารย์คือหลวงปู่อ่ำ-หลวงพ่อบุญเท่านั้น

นี่ทำให้เห็นคุณสมบััติเลอเลิศอีกข้อของหลวงปู่ทรัพย์ว่า...ไม่คิดวัดรอยเท้าครูผู้สอน และมีความกตัญญูกตเวทิตาครูบาอาจารย์ยอดเยี่ยมเหลือพรรณนา...(ยังมีต่อ)

 

พรุ่งนี้เลือกลงได้ครับว่า ตะกรุด หรือสีผึ้ง
ให้อย่างละ 6 ชิ้นไปเลยต้อนรับสงกรานต์

 

ที่ไหนได้ครั้บ. พระเต็มคอสิบกว่าองค์ แถมมีแหนบห้อยอีก 7 องค์ครับ. แต่พระที่ห้อย ส่วนใหญ่ เป็นพระกันอาถรรพณ์ครับ

มีสายเหนียว สอง องค์ เป็นพระกรุ ที่เช่าไปจากเว็บนี้(กระทู้ทำบุญ). หรือว่า พระท่าน กันมีด กันปืน ไม่กันเขี้ยวหมา น่ะครับ ฮา

 

มาลุ้นตะกรุดด้วยคนครับ
พูดถึงเรื่องน้ำป่า ขอเสริม ประมาณปี 54ผมเคยไปเที่ยวน้ำตกทีลอซู ซึ่งน้ำตกต้องล่องแก่งไป ทริปนี้เตรียมตัวมาครึ่งปีพอถึงเวลาพายุเข้าก็จำใจไปเพราะจ่ายเงินแล้ว ไปถึงที่พักแจ้งว่าน้ำสูงล่องไม่ได้ให้รอน้ำลด1คืน เช้าอีกวันได้ล่องไประดับน้ำที่เห็นคือประมาณยอดต้นไผ่ป่าครับ อันนี้คือที่ระดับน้ำลดแล้วคืนนึงกะประมาณน่าจะเกิน 7ม. รู้เลยว่าน้ำป่ามันสูงและน่ากลัวมาก

 

สุขสันต์วันอังคารแด่ท่าน อ วันวิและWFCทุกๆท่านค่ะ

 

ได้รับพระประจำวันเกิดที่พี่ส่งมาให้แล้วครับ ขอบพระคุณในน้ำใจอันกว้างใหญ่ของพี่มากครับ ขออานิสงค์แห่งการให้ของพี่ หนุนนำให้พี่และครอบครัวเจริญก้าวหน้าในธุรกิจ และบรรลุธรรมขั้นสูงครับ ขอเล่าประสบการณ์พระปิดตาหลวงปู่โต๊ะที่พี่ให้มาครับ เมื่อตอนปีใหม่ที่ผ่านมา ทางหน่วยงานได้จัดงานเลี้ยงประจำทุกปี และมีการจับรางวัล ตั้งแต่สร้อยคอทองคำ จนกระทั่งเงินสดมากน้อยลดหลั่นกันไป ผมทำงานมา 30 กว่าปี เคยได้รางวัล กับเขาเพียงไม่กี่ครั้ง จนคิดว่าทางหน่วยงานเขาลืมใส่ชื่อเราหรือเปล่าน้อ จนทำใจ แต่ปีนี้ ขณะจับรางวัลไปช่วงหนึ่ง ปรากฏว่ามีชื่อผม ได้รับรางวัลเป็นเงินสดจำนวนหนึ่งแม้จะไม่มากนัก แต่ก็พอเป็นยาชูกำลังให้ใจ แช่มชื่นขึ้นบ้าง ที่สำคัญวันนั้นอาราธนาปิดตาหลวงปู่โต๊ะไปด้วยครับ