เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

โอนเรียบร้อยครับ ขอบคุณครับ

 

โอ คุณยอดฯบอกคุณดาวฯอย่าน้อยใจ
เป็นไปตามวาระที่พระท่านจัดสรรจริงๆ

ตัวคุณยอดเองก็ลงชื่อลุ้นตะกรุดได้นะ
ของดีจริง ครูอาจารย์สุดขลังขอยืนยัน
ผมรับกับมือ ซื้อของส่งให้ทำด้วยตัวเอง
รู้ที่ไป-ที่มา ไม่ต้องยัดวัด-ยัดอาจารย์
สุดท้ายเจอของเก๊ยัดเข้าให้-หงายหลัง

 

ใช่น้องสไปฯ วิชาเลขผานาที คำณวนดาว
บทจะแม่นขึ้นมา ให้หวยยังกับตาเห็นก็มี
แต่บางครั้งขึ้นอยู่กับวาระจิตด้วย
เมื่อใด ใสสะอาดทรงพลัง ไร้ขุ่นมัว
เอาวิชาเหล่านี้ปรับเข้าใช้ด้วย-โป๊ะเชะ

ว่าแล้ว"ท่านอัคฯ"อย่าลืมดูดวงดาวงวดนี้
เอามาแบ่งๆสมาชิกเรา-แก้จนกันมั่ง-ฮ่า

 

ทดสอบคำณวนดาวกับตัวเลขงวดนี้ดีกว่า
แบ่งให้สมาชิกกระทู้ มีความสุขฉลองตรุษ
จะเป็นสงกรานต์ที่ทุกท่านมีเกษมสันต์สุดๆ
ฝากท่านอัคฯด้วย หากทำได้-ทำเลย
แต่ถ้าหนักใจ ก็มิเป็นไร สมาชิกรอได้-จริงมั้ย-ฮ่า

 

คุณศรีฯ ไม่เคยร่วมลุ้น แต่เอาใจช่วยทุกนัด
แสดงว่าท่านต้อง"พ้น"การติดยึดวัตถุ
มุ่งแต่ทางธรรม-พระอยู่ที่ใจ ผมก็พยายามทำ
จึงนำของเทวดารักษา(อยู่ในห้องพระยาวนาน)
ประดุจเทพดูแลดังว่า-ให้มวลสมาชิกไปรักษาต่อ
จะเอาใช้หรือทำกำไรวันหน้าก็ตามอัธยาศัย

ขอบคุณการทักทาย แม้นานครั้งแต่จริงใจ!

 

ยินดีกับผู้โชคดีที่ได้รับสีผึ้งด้วยครับ และร่วมอนุโมทนาบุญกับทุกคนร่วมถึงพี่Wanwi ด้วยครับ ลุ้นตะกรุดต่อครับ สำหรับทุกท่านที่ยังไม่เคยได้ สู้ต่อไปครับ..

 

ไว้ผ่านรอบพิเศษ(ร่วมบุญลป.สงฆ์อีกครั้ง)
กับไป ลุ้น"คชสารอีสาน"แล้วค่อยโชว์โฉม
เฉพาะ"กองทัพลูกอม"-น้องสไปฯอาจแดดิ้น
มากกว่าที่เพิ่งครวญครางมาเป็นสิบเท่า-ฮ่า

 

โมทนาบุญท่านอัคฯ ส่งสีผึ้งให้พรุ่งนี้
ทำบุญมาก จะยิ่งแม่นยำการทาย เพราะ
จิตทรงพลัง ใสสะอาดกว่าปกติ

 

คนไกลบ้าน ลัดฟ้าข้ามฟากด้วยธรรมะวันหยุด
ท่อนบนจากหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ อ่านแล้วซึ้ง
ภาพล่างจากปรมาจารย์ปู่มั่น แห่งกองทัพธรรม

หลวงปู่มั่น หมั่นสอนลูกศิษย์เสมอว่า...
"ธรรมะอยู่ฟากตาย "...ลึกซึ้งที่สุด เพราะคุณ
ต้องตายจาก"กิเลส"ทั้งมวลพอควร จึงเห็นธรรม
ตราบที่ยังดีบ้าง-เลวบ้าง อย่าเที่ยวสอนธรรมะใคร
สอนตัวเองให้รอดก่อนเถอะ

 

พลังใจน้องมากิมายามเช้า ผมตอบหลังมื้อเที่ยง
เห็นหมีน้อยน่ารักแสนสบายตา เป็นแฮปปี้เดย์ มีสุข

ตอบน้องแล้ว ขอพัก-พบกันช่วงที ไทม์
หรือคอฟฟี่เบรคตอนนั้น จะเขียนเรื่อง
ตะลุยตะนาว รวดเดียว ไม่เหลียวหลัง
โพสท์ทั้งหลายละไว้ก่อน ไปตอบค่ำ...
โปรดรออีก2ชม.กลับมาจิ้มให้แน่-สัญญา

 

สวัสดีวันหยุดราชการครับคุณอา ยินดีด้วยกับทุกท่านที่สมหวังจากการร่วมลุ้นร่วมทำบุญกับคุณอา ตัวผมเองช่วงนี้ได้เห็นกิเลสความอยากของตนเองกำเริบมากๆก็ที่ห้องแห่งนี้ล่ะครับ เพียงแต่พยายามเตือนตนว่าถ้าได้มาครองแต่ไม่ได้ใช้ เอามาแค่เก็บไว้ก็น่าเสียดายของที่อาจจะเป็นประโยชน์กับคนอื่น แต่ต่อไปก็ไม่มั่นใจว่าจะต้องยอมแพ้กิเลสตน จนต้องขอร่วมลุ้นกับพี่ๆน้องๆสักวันนึงครับ

 

ขอบคุณครับคุณอา
ยินดีกับผู้ได้รับสีผึ้งหลวงปู่ทรัพย์ ทุกท่านด้วยครับ
ท่านอัครฯ ฤกษ์ ผานาที นี่เยี่ยมจริงๆ แม่นยังกะตาเห็น
นับถือ นับถือ ต้องฝากตัวเป็นลูกศิษย์ สักกะหน่อย
ท่านที่ยังไม่ได้รับเลือกจากหลวงปู่ หลวงพ่อ ก็รอกันต่อไป ต้องมีสักวันสิหน่า...

 

ตารางบุญน้องต้อด รายชื่อครบบุญ ครบถ้วน
เหลือผมโอนร่วมพรุ่งนี้-จัดส่งสีผึ้งรวดเดียว
โมทนาบุญยอดเยี่ยม รวบรัด รวดเร็ว ทันใจ
ที่ทำกับทางเว็ปร่วมกัน ไปต่อที่ตะกรุดได้เลย

ว่าแล้วก็นำท่านบุกตะลุยตะนาวศรี
เพียง2วันหน้าวิ่งไป"14หน้า" อัศจรรย์
ผมหาความเดิมที่423-ปัจจุบันถึง437
รอจิ้มชั่วครู่ครับ...

 

ขอบคุณครับคุณอา

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ภาพมหานรกเบื้องหน้า มีมวลน้ำเป็นจ้าวดลบันดาล ผมเพิ่งเห็นหนแรกบนตะนาวศรี สุดสะพรึงสยองขวัญ สุดฤทธิ์ สุดเดช ไม่แพ้แผ่นดินไหว ...ไฟป่า...ฟ้าพิโรธ!!!
___________________________________________

ขอบคุณความเชี่ยวกรำของลุงพราน หาไม่พวกเราทั้งคณะคงแหลกเหลวอยู่ใต้มหานทีพิโรธ อันยิ่งใหญ่ หาซากไม่เจอ!?

จะว่าไป เราต่างช่วยเหลือเกื้อกูลคนละหน ผมนำชาวคณะรอดไฟประลัยกัลป์จากฟากฟ้า...บักสมใช้ปืนโตเล่นงานชาละวันได้อย่างชะงัดกลางผืนน้ำ...เรา-3ทหารเสือ เมื่อกลับรวมทีมกันได้ มีความกร้าวแกร่งครบ ประสบการณ์ วิชา ความขลัง ลางสังหรณ์...สุดท้าย ฝีมือ!

เป็น"3ตะหานเสือ ตะนาวศรี"ที่ไม่น่าจะด้อยกว่าทีมใดในแถบถิ่นป่าดิบอันชวนขนหัวตั้ง...!

หากจะมีใครเอาตัวรอดจากมหัศจรรย์ป่ามหากาฬนี้ไปได้ ต้องเป็นพวกเราเท่านั้น...ผมบอกลุงพรานหลังชมมวลน้ำป่าที่กำลังถล่มป่าด้านตะวันออกเหมือนโกรธกันมาร้อยชาติ จนหนำตา

"กลับถ้ำลุง ไปหาที่แห้ง ทำตัวแห้ง พักกัน"...

เราดุ่มฝ่าเม็ดฝนคืนคูหาถ้ำเถื่อนที่ยังไม่คิดสำรวจตรวจตรา ขอเพียงอาศัยซุกหัวนอนปลอดภัย ใช้พื้นที่แค่ช่วงหน้าถ้ำ ไม่ต้องการถลำลึกเข้าไปรู้เห็นว่าภายในมีอันใดบ้าง คิดถึงกองไฟไออุ่น ห่วงพวกพ้อง กับคุณนงเต็มประดา

ผมชักหมดอาลัยตายอยาก ไม่อยากรับรู้ว่าอะไรจะเกิดต่อไป ขอรู้แค่สิ่งที่เห็นตรงหน้า แก้ไขทีละเปลาะ ป่าดิบอาถรรพ์นี้ มีความสุดยอดพิศดารพิลึกพิลือด้านร้ายมากเกิน...

เหมือนโลกพลิกกลับขั้วไปอยู่ยุคไดโนเสาร์...ยุคภูเขาไฟ...ยุคน้ำแข็ง...ยุคมนุษย์ถ้ำ ไม่ปาน

ไม่น่าเชื่อ นี่คือยุคกึ่งพุทธกาลแล้ว...แต่สถานะเหนือโลกในป่านี้ ไม่รับรู้วัน-เวลาที่กำลังนำพาขับเคลื่อนโลกไปสู่ศตวรรษใหม่ โลกที่เครื่องจักรกำลังคืบคลานเข้ายึดครองแทนแรงงานมนุษย์

ป่าตะนาวศรียังคงดิบเถื่อน...อาถรรพ์สั่นโลก เขย่าประสาทหลอนชนิดทำอกแตกตายครบ เป็นอาถรรพ์พร้อมไม่ลดด้อยถอยหลังแม้เรื่องเดียว...!

เราเพียรก่อกองไฟไล่ความหนาว เป็นฝีมือลุงพรานอีกที่ออกไปเสาะหาเจ้ากิ่งไม้เปียกจุดไฟติดมาได้หอบใหญ่ ไม้กินไฟลุกประทุให้ความร้อน ความอุ่น ไล่เลือดแข็งตายคลายอย่างรวดเร็ว...ผมเดินไปหาคุณชาติที่นอนคุดคู้ตัวสั่น มีคู่หมั้นนั่งเฝ้าไม่ห่าง

"มีไข้"...คุณนงบอกน้ำเสียงกังวล แววตาโศกเชื่อม ส่ออาการระทดระท้อ เศร้าใจ เสียใจ ที่ไม่อาจทำสิ่งใดช่วยคู่หมั้นผู้มีพระคุณมากกว่านี้

ผมเอามือแตะบ่าเธอเบาๆ...พูดปลอบประโลม

"ลุกขึ้นมา เดี๋ยวผมเปลี่ยนเสื้อผ้า เช็ดตัวให้คุณชาติเอง"

แม่เสือสาวผู้สิ้นฤทธิ์ศิโรราบกับอิทธิฤทธิ์ตะนาวศรี พยักหน้าอย่างว่าง่าย ช่วยรื้อเป้ได้เสื้อผ้าที่รอดการเปียกฝน ส่งให้ผม...

"คุณนงไปเช็ดตัวด้วย หลังก้อนหินตรงนู้น ฉายไฟดูก่อนนะ เอาปืนติดไป"...ผมกระตุ้นให้เธอกระฉับกระเฉง สลัดอารมณ์หดหู่ ท้อแท้ทิ้ง

ผมจับคุณชาตินอนเหยียดยาว ร้องบอกบักสมน้องรักมาช่วยกัน...ถอดเสื้อ ถอดกางเกงล่อนจ้อน เช็ดตัวให้อย่างไม่รังเกียจ ให้ทุกซอกมุมแห้งสนิท สวมเสื้อผ้ามิดชิดไม่ต้องกลัวไอ้เปลี่ยวดำ อุ้มมานอนข้างกองไฟ เอาผ้าขาวม้าห่มคลุมอีกชั้น

บักสมผละไปอุ่นอาหารกระป๋อง พวกเราละเลียดกินช้าๆ นาทีแห่งการพักหายใจ การเล่มเกมส์มรณะ ฝ่าฟันดงจระเข้,อสุนีบาต,น้ำป่า...

รอดจาก มหาโหด มหากาฬเทือกนั้นพ้น...ไม่มีสิ่งใดทำพวกเราร้อนรน รีบเร่งแข่งกับความตายอีกแล้ว...!

 

โอนร่วมบุญกับกระทู้คับ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

สาวงามสดชื่นในชุดใหม่ อนงค์นางหน้าตาเกลี้ยงสะอาดดูดี เธอ มองคุณชาติอย่างห่วงใย ผมยื่นกระติกน้ำโสมที่ยังเหลือราว 1ใน 3...

"ให้คุณชาติหมดเลย เดี๋ยวต้มใหม่มีเนื้อเหลืออีกครึ่งหัว"

บรรยากาศไออุ่นรอบกองไฟ อาหารอิ่มท้อง น้ำสะอาดในกระติกเพียงพอ พลังงานเหล่าเดนตายกลับคืน ผม ลุงพราน บักสม ผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า เอาชุดเปียกอังไฟ

ทัพโกโรโกโส3 ทหารเสือ ดูแข็งขันขึ้นทันตา!!!

เราเริ่มพัก ผลัดกันเฝ้ายาม หลับเป็นช่วง...คุณชาติได้ยาแก้ไข้กับน้ำโสม...เป็นข่าวดีที่คุณนงรื้อร่วมยาเจอยานอนหลับหลายเม็ด เป็นยาที่ซุกมาเพื่อให้คุณชาติกินจะได้ไม่ซดเหล้ามาก ตอนนี้กลับเป็นยาช่วยให้หนุ่มกรุงได้พักยาว แผลที่หัวได้ใส่ยา ชำระล้าง พันผ้าใหม่

"นอนสักคืน พรุ่งนี้ก็ฟื้น" คุณนงยืนยัน ตาเป็นประกาย ไม่ส่งแววเศร้าหมอง...ดวงตาคู่งาม เห็นแล้วใจพองโตไม่รู้เบื่อ

โอ้...แม่ตากวางเนื้อทราย ยอมตายเพื่อดวงตาคู่นี้ได้เลย!

ผมหักใจ ห้ามความฟุ้งซ่านที่ก่อตัว เดินลึกเข้าในซอกถ้ำ ฉายไฟสำรวจเผื่องูพิษหลบซ่อน ถ้ำนี้พื้นๆ ไม่สะอาดโอ่โถง แต่ก็ไม่เชิงสกปรก รกรุงรัง เป็นถ้ำที่ไร้มายาปรุงแต่ง ธรรมชาติเนื้อๆ

ภาวนาในใจขอให้ทุกอย่างเป็นดังเช่นที่ตาเห็น...ผมเบื่อสถานที่อาถรรพ์อัศจรรย์มากมายาการ ดั่งมายากลเกินเข้าใจ เต็มทน...!

ฝนกระหน่ำด้านนอก แปลงสภาพเป็นฝนพรำ ลมที่กรรโชกหอบเม็ดฝนไปทุกสารทิศก็สร่างซา เหลือสายฝนโปรยดังม่านบางผ่านหน้าถ้ำ อากาศชื้น อวลกลิ่นฝนแรกบนเทือกเขา เริ่มมีกลิ่นไอดิน กลิ่นป่าแทรกผสม รวยรินสดชื่น

เวลาลุล่วงเข้าช่วงสายัณห์ ดวงสุริยันเลือนหายไปในหมู่เมฆดำ-เทา ความมืดโรยปกคลุมผืนป่าตั้งแต่ยังไม่ห้าโมงเย็น หริ่งเรไรกรีดปีกอย่างไม่เต็มใจ ดังจะรู้ว่ามันถูกธรรมชาติหลอกลวง

เสียงอึ่ง กบภูเขาร้องระงมนอกถ้ำ...บักสมพึมพัมด้วยวิญญาณพ่อครัวหัวป่าก์...

"คิดถึงลาบกบ ขากบทอดกระเทียมพริกไทยจัง"...เจ้าน้องรักที่ราบสูง จาระไนยเมนู ทำทุกคนน้ำลายสอปาก ทั้งที่เพิ่งอิ่มอาหารกระป๋องอย่างดีไปหลัดๆ

"เอามาผัดเผ็ดพริกป่า หรือกระเพราก็อร่อยเหาะ"...แนะ มันเสริมยั่วน้ำลายตัวเองกับชาวคณะ

"เจ้าอึ่งทำไรกิน อร่อย?"...ผมชวนพ่อครัวร่างเล็ก-ปืนโตสนทนา บรรยากาศผ่อนคลาย อากาศเย็นถูกไฟกองใหญ่ไล่ถอยห่างนอกถ้ำ...ลุงหยิบยาเส้นจุกเข้าปากเคี้ยวเอื้อง คุณนงส่งบุหรี่นอกกระป๋องให้ ผมหยิบมาเคาะจุดไฟ ซื้ดเข้าปอดชื่นทรวง เป็นบุหรี่มวนแรกในรอบ7วัน รสชาติเข้มข้นทำเอาเกือบสำลัก แต่ช่วยหูตาสว่างดีนัก

บักสมซุนฟืนเข้ากองไฟใหญ่ เสียงไม้ประทุส่งกลิ่นหอมไหม้ ชื่นจมูก...

"ควักไส้พุงทิ้ง ล้างให้สะอาดทำต้มโคล้งรสแซ่บได้ดีพี่ ใส่พริกคั่วหอมๆ ขิง ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด มะนาว เปรี้ยวนำ ตามด้วยเผ็ดหน่อย ข้าวหม้อเดียวไม่พอกิน" ไอ้น้องรักรำพันจนผมเคลิ้ม หัวเราะเสียงดัง

"ฮ่าฮ่า พอแล้วไอ้สม เอ็งทำข้าปั่นป่วน ท้องร้องโครกครากอีกว่ะ"...

ผมเดินหาที่นอน จนพบตระพักน้อย ยื่นออกจากผนังสูงจากพื้นถ้ำเพียงครึ่งแข้ง เป็นแท่นยาวแต่เขรอะขรุขระ ลองเอามือกวาดฝุ่นที่ไม่เคยโดนสิ่งใดชำระ ผ้าขาวม้าปัดๆ ไม่เลวเหมือนกัน ห่างกองไฟไม่มาก ไออุ่นถึงตัว

ทุกชีวิตล้วนจับจองที่นอนพอเหมาะ คุณนงนอนใกล้คู่หมั้นข้างกองไฟ ห่างผม5-6ก้าว ที่เราจัดไว้เป็นพิเศษ...เฝ้าไข้หนุ่มกรุง

ตรงปากถ้ำใกล้กัน บักสมกับลุงพรานยึดทำเลคนละฟาก กอดปืนนั่งยามผลัดแรก!!!

 

เรียนพี่ท่านวันวิ และ wfc ทุกๆ ท่านครับ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณทุกท่านที่กล่าวชมผมแค่ชอบโหราฯ ที่ผ่านมาน่าจะเป็นการบังเอิญนะครับ
เรี่องความสำเร็จทั้งทางโลกทางธรรมจากพี่วันเป็นสิ่งสำคัญกว่า55 ทัศนคติวิถีแนวทางของพี่วันที่แทรกในกระทู้นี่อ่านแล้วได้กำไรยิ่งกว่าถูกหวย ยอดเยื่ยมในทุกวิถีทาง ทุกวันนี้ผมต้องคุยงานกับหลายเจ้าหลายแห่งเพื่อให้งานสำเร็จหลังจากอ่านกระทู้คุยกับพี่วันมาไม่ถึงปี ความร่วมมือการตอบรับกลับมามากจนน่าทึ่งครับ ผมถึงกล้าบอกว่า ต่อให้ออกหนังสือให้ได้อ่าน แต่กำไรผู้เข้าอ่านกระทู้มีมากมายมหาศาลไม่ว่ามุมไหน อีกทั้งความรู้จากท่านบก.และ fc ที่เป็นประสบการณ์ตรงเหล่านี้หาซื้อไม่ได้ต้องสั่งสมครับ ซึมซับกันไปวรยุทธของ
ไซมึ้งชวยเสาะ,ลี้คิมฮวง,เล็กเซียวหงส์,โกวเล้ง 555
ขอให้ประสงค์สิ่งใดสำเร็จทุกท่านครับ

 

เลื่อนอ่าน2-3 ที จบเร็วจุง อาจารย์ครับ รบกวนอีก 1 จึกครับ ^^