เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ได้ผ่อนคลายช่วงดึก หลับสบายแล้ว
ผมทักตอบช่วงสายยามเช้าอีกที พอครึ้มใจ

 

ตั้งใจเขียนแต่กลางวัน เจองานรบกวนเป็นระยะ
จำต้องต่อให้จบ มิให้ค้างคา ตามสไตล์ตัวเอง
ไม่ชอบคั่งค้างสิ่งใด ขอบคุณการทักทาย
และกำลังใจดีๆ รักษาสุขภาพด้วยเช่นกัน

 

สวัสดดีวันเสาร์ ครับคุณอาและทุกท่าน ไม่ได้มาหลายวันมัวยุ่งๆกะท่านพี่ สตง มาเที่ยวสำนักงานอยู่ คุณอาครับผมส่งรายละเอียดให้ดูแล้วครับ

 

การเป็นหัวหน้าคนได้ ต้องกล้ายืดอกรับผิดชอบได้ ขอซูฮกพี่เอ็กซ์แก หัวหน้าสมัยนี้บางทีเราก็คุ้นชินป้ายความผิดให้ลูกน้อง ไม่รับผิดชอบอะไรกับชอบเอาหน้า เวลาผลักไปอยู่เบืี้องหน้าเรื่องรับผิดชอบกลับจะอยู่เบื้องหลัง เวลาจะให้อยู่เบืี้องหลังเพราะทีมดีกลับจะขออยู่เบืี้องหน้าเอาหน้า นี่แหละสัจธรรมแห่งชีวิต เจอคนอย่างไรก็เพราะบุญอาจอุ้มสมกันมาให้เจอกันตามกรรม

 

กู้ดไนท์กับพรดีมาทันทีจากเมกา
จะเขียนตอบเดี๋ยวนั้น ก็หมดแรง
เอามา กู้ด มอร์นิ่ง แทนแล้วกัน
แต่พรดีที่บินมาพร้อม"กู้ด กู้ด"
ยังคงเป็น"กู้ด ลั้ค"แด่ทุกท่าน
ขอบคุณคนทางไกล
แต่ใจใกล้ดังอยู่ชิด

 

โอ...ท่านพาวมาไม่ดึกหรอกครับ ผมดูเวลาแล้ว
ตีสี่ครึ่ง พระตื่นทำวัตรเช้า กับเตรียมบิณฑ์ฯ-ฮ่า

ขอบคุณสุดยอดเม้นท์ที่ไม่มีวันหลับ อ่านแล้ว
ตาสว่างลุกไปดื่มกาแฟ เตรียมทำกิจต่อได้เลย
รักษาสุขภาพด้วย อย่าอึดมากถึงขนาดนี้

 

น้องสไปฯเขียนแบบ"ยำเนื้อ-ยำเต่า"สารพัดเรื่องรวม
ถ้าแยกตอบเป็นช่วงๆจะเสียรสชาติ ปล่อยให้อ่านกันเอง

แต่ยังไงก็ชอบ3-4บรรทัดท้าย ข้อสังเกตเรื่อง"หมา"
ช่างเข้าท่า ที่คิดว่ามันอยาก"ฆ่าตัวตาย" ผมก็เคยคิด

หมาบางตัว ข้ามถนนรอไฟแดงจึงข้ามพร้อมคน
บางกลุ่มแถวทางด่วน มาชุมนุมเหมือนจิ๊กโก๋หนีเที่ยว
ก็พฤติกรรมคนอีกนั่นแหละ...ฉะนั้นถ้ามันเกิดเบื่อชีวิต
วิ่งให้รถชน รถทับ ก็น่าเป็นไปได้ พวกมันอยู่กับคน
ซึมซับพฤติกรรมและเลียนแบบไว้มากมาย สิ่งที่น้องสไปฯ
ให้ข้อสังเกตไว้ มีความจริงอย่างน้อยเกือบครึ่ง!

 

ได้ตอบภาพน้องเมษทันท่วงทีในรอบอาทิตย์
ต้องรีบร่ายมนต์อย่ารอช้าให้ภาระวิ่งมาวุ่น...

น้ำลด ตอผุด............เรือหยุด รอคลื่น
ฟ้าตื่น หมื่นแสง........เรืองแรง แจ้งรุ่ง
ประภา คารน้อย.........ปล่อยเรือ แล่นพุ่ง
มุ่งหา ปลากุ้ง............หลีกทุ่ง หาดหิน!

เฮ้อ โล่งใจได้เขียนกวีดีๆตามใจชอบ
ไม่ปล่อยค้างคา ดองเพียงวันเดียว
โพสท์พุ่งทะลักหาแทบไม่เจอ...

 

ต่อตีกวีศรีอักษรภาพน้องไพเรทอีกยก
อย่ายกยอดคงค้างไว้รุงรัง ร่ายให้ว่า...

ปวงกษัตริย์.......ขัตติยา
ดุจเทวา............ดั่งเทพไท้
"มหาราช".........คุ้มครองไทย
ผงาดไกล.........ระบือนาม!

 

เป็นอีกท่อนที่เขียนแล้วมีขนท้ายทอยลุกเป็นระยะ
ปานประหนึ่งสัมผัสพลังบางอย่าง ซึ่งไม่เกิดบ่อย
ปกติผมนิ่งเฉยกับเรื่องเหล่านี้ ไม่มีผลกระทบต่อจิต

แต่อาจรู้สึกไปเอง เพราะเขียนตอนดึก
ยังไงก็ผ่านพ้นได้โล่งใจไม่ติดค้าง-ฮ่า

 

ทักทายยามเช้าน้องมากิ มาพร้อมเด็กน้อยสีสันสวยใส
จิ้มไป อมยิ้มไป อ้อ...ได้อ่านตอนเทพกุมภีล์แล้วรู้สึกได้
แสดงว่า ข้อเขียนทรงพลังไม่น้อย หรือเทพเป็นแบบนั้นด้วย?

ต้องรู้เอง เห็นเอง ตอบแทนใครไม่ได้เรื่องแบบนี้
ขอบคุณวันดี ภาพดี ไมตรีงามที่มาเยือนหม่ำเหมอ

 

นั่งอ่านเรื่องพี่เอ็กซ์กับท่านพญากุมภีล์แล้วรู้สึกวูบๆ นี่แค่อ่าน ถ้าไปอยู่ในเหตุการณ์เช่นเดียวกับพี่เอ็กซ์จะขนาดไหน เช้านี้หลังจากดื่มกาแฟ เห็นแดดมา ก็ซักผ้าไปสองถัง แล้วมากวาดบ้านถูบ้าน ตอนนี้นั่งหอบ รอติดตามพี่เอ็กซ์ต่อครับ

 

ขอบคุณการแจ้งข่าวน้องฤทธิ
ตอบให้แล้ว รีบดำเนินการจันทร์นี้

 

ยุคเก่าก่อน นายเลี้ยงลูกน้อง(ข้าราชการ)
ยุคนี้... ลูกน้องหาเลี้ยงนาย(ข้าราชการอีก)

ยุคเก่า...ไม่ฆ่าน้อง ไม่ฟ้องนาย ไม่ขายเพื่อน!
ยุคปัจจุบัน...ถีบน้อง-ฟ้องนาย-เหยียบหัวเพื่อน

ทุกอย่างมันกลับตาละปัตรท่านชัยฯ-จงทำใจ
เรามองความเป็นไป อย่ามีส่วนร่วม อย่าเข้าพวก...
"เอาดีใส่ตัว เอาชั่วให้คนอื่น"...อีกอย่าง
ก็พอเป็น"มนุษย์"ไม่ใช่"หมา-นุด"ในโลกนี้

 

อา...เจอพ่อบ้านแสนดีอีกท่านแล้ว
หรือน้องแง ซาย ยังไม่มีแม่บ้าน?
สมัยนี้หาคนทำงานบ้านเองยากมาก

พักเหนื่อย ซดกาแฟ เล่นข้าวเที่ยงไปก่อน
จะกลับมาเขียนบทตอน ท่อนต่อไป ช่วงบ่าย
ตอบแล้วพักนิ้ว พบกันช่วงคอฟฟี่เบรคบ่าย2
สวัสดีทุกท่าน วันเสาร์แสนสวย แดดดี ฟ้าใส

 

นับถือน้ำใจคุณตาเอ็กซ์ที่ยอมสละชีวิตตัวเองเพื่อปกป้องลูกน้องและทีมงานในฐานะหัวหน้าคณะ ทำให้ผมนึกถึงคำสั่งสอนของหัวหน้าผมที่เป็นชาวญี่ปุ่นสมัยที่ทำงานใหม่ๆ ผมเรียกท่านว่าเซ็นเซ (อาจารย์) ท่านสอนว่า คนเป็นหัวหน้าต้องรับผิดแทนลูกน้องในทุกเรื่องเพราะเขาทำตามคำสั่งและคำชี้แนะของเรา และห้ามดุด่าลูกน้องต่อหน้าคนอื่นและห้ามให้คนอื่นดุด่าลูกน้องของเรา เราเป็นคนเดียวที่ดุด่าเขาได้และต้องไปดุด่าลับหลังห้ามดุด่าลูกน้องต่อหน้าคนอื่นเด็ดขาด ผมเองโดนมาทุกอย่างและที่สุดประทับใจคือมีครั้งหนึ่งผมทำงานผิดพลาดเนื่องจากความร้อนวิชาของผม โดยฝ่าฝืนคำสั่งของเซ็นเซ เมื่อลูกค้าจะมาด่าผม ท่านก็ออกไปโค้งขอโทษและรับคำดุด่าแทนผม หลังจากนั้นท่านก็เรียกผมไปคุยผมแทบน้ำตาร่วงที่เห็นท่านถูกลูกค้าที่เป็นเด็กรุ่นหลังท่านด่าแบบไม่ให้เกียรติกัน ท่านไม่ด่าผมซักคำนอกจากสอนว่าต่อไปเมื่อเป็นหัวหน้าคนแล้วต้องทำแบบท่านนะ ทุกวันนี้ผมเป็นหัวหน้าคนแล้วก็ได้ทำตามที่ท่านสอนทุกอย่างครับ แต่ก็รู้สึกว่ายังไม่ยิ่งใหญ่เท่าที่ท่านทำ แต่ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุด

 

หัวอกเดียวกันเลยครับ วันนี้ภรรยาผมไปทำงาน (เธอทำงาน 6 วัน) ผมซักผ้าได้ 1 ล็อตเอาออกตากแดดแล้ว รออีกล็อตนึง เมื่อเช้าไปตลาดหลังส่งภรรยาขึ้นรถบัสโรงงานก็ซื้อกับข้าวไว้เตรียมทำเย็นนี้ให้เธอกลับมากิน พ่อบ้านสมัยนี้ก็ภาระเยอะเหมือนกันนะครับ

 

ผมว่าภรรยานี่ก็คล้ายๆ พญากุมภีล์เหมือนกันนะครับ ใจอยากจะขัดขืนแต่ร่างกายมันทำไปเอง ถือเป็นการออกกำลังกาย นึกถึงหนังสือเรื่อง อยู่กับก๋ง ที่ครูบังคับให้อ่านตอนเด็กๆว่า แรงกายของเราเป็นสิ่งที่ไม่ต้องใช้เงินซื้อมา เรื่องนี้เด็กปัจจุบันไม่ค่อยได้อ่านกัน เสียดายเป็นหนังสือที่ดีมากครับ

 

ธรรมมะสวัสดีครับ

 

ขออนุญาติพี่วัน ครับ ขอสอบถามพระเครื่องซัก 1 องค์ องค์นี้ใช่หลวงพ่อทวด วัดเมืองยะลา รึเปล่าครับ แสดงความเห็นได้เต็มที่เลย แท้ เก๊ สวดได้เลย อยากทราบข้อมูลที่แท้จริงครับ (ลงสอบถามในห้องพระเครื่องแล้วไม่ได้คำตอบ เลยมารบกวนพี่ๆ ที่นี่ครับ) ขอบคุณครับ