เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ท่านนำทางว่ามาใจตรงกับผม วันสองวันนี้จะนัดทานข้าวสัปดาห์หน้าอีกที ลองกระตุ้นอีไปเรื่อยๆ เผื่อเพลย์ บอย จะคิดกลับใจทำงาน-ฮ่า

ส่วนเรื่องหนังสือเกี่ยวกับพนันขันต่อ ไม่มีนิยายดีๆให้อ่านหรอก บอกท่านนำทางได้ เพราะ...

คนเล่นพนันเป็น เขียนหนังสือไม่เป็น
คนเขียนหนังสือได้ ไม่รู้จักโลกพนันลึกซึ้ง

ในอดีตมีหนังสือระดับโลกชื่อ"นักพนัน"เขียนโดย แม็กซิม กอร์กี้ ยอดนักเขียนชาวรัสเซีย ตั้งแต่ยุคสงครามโลกหนที่1 หรือหลังนั้นนิดหน่อย แต่เป็นการเขียนสะท้อน จิตใจ วิญญาณ นักพนันมากกว่า หาได้เข้าถึง"แก่น"ของนักพนัน กับวิธีการพนันที่แท้ระดับโลกไม่

ไทยเราก็มีแค่ ไฮโลว์ โป ถั่ว น้ำเต้าปูปลา ไพ่เก้าเก รัมมี่ สิบแต้ม สามกอง ฯลฯ การพนันพื้นๆ ดูหนังจีนก็มีแต่ จับนกกระจอก กับพวกเซียนเผ โป๊กเกอร์ ทำให้เว่อร์แบบเซียนตัดเซียนหรือเหนือเซียนดูเอาสนุก เอามันส์อย่างเดียว คนเล่นไม่เป็น ซึ่งมีมากกว่าคนเป็น ไม่รู้ดอกว่า ที่มันโชว์กันนั้น คืออะไร?

พวก บัคคาร่า หรือ รูเล็ท โป๊กเกอร์ บริดจ์ ...หาคนเขียนให้คนอ่านรู้จักกติกา หาไม่เจอแน่นอน ขืนเขียน คนก็ไม่อ่าน เพราะอ่านแล้วหลับ-ไม่รู้เรื่อง-ฮ่า

จะพยายามปลุกวิญญาณ"นักเล่า"ในตัวเพื่อนคนนี้ขึ้นมา บอกตามตรง...ผมก็อยากเขียนมาก!!!

 

เรื่องโชคดีในบ่อน ผมยังไม่เคยเห็นเลยครับ. ผมเคยมีโอกาสได้ไปเที่ยวแถวเชียงของ. รุ่นพี่ที่รู้จักพาไปเปิดหูเปิดตาฝั่งพม่า. ส่วนใหญ่เจอแต่คนจากฝั่งไทยข้ามไปเสี่ยงดวง ส่วนมากอับโชคกลับมา โชคดีมีน้อยมากครับ ได้วันนี้พรุ่งนี้เสียคืน ได้หลักหมื่นเสียคืนเป็นแสน อย่างที่คุณอาว่าแหละครับ คนเราถ้าไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ควรหยุด เมื่อไหร่ควรพอ ผมเห็นส่วนใหญ่หมด.....ครับ ผมเห็นคนที่มีเงินกลับมา ก็พวกคนที่รับซื้อรับจำนำในบ่อน ซื้อของถูกช่วงคนกำลังแย่อยากแก้มือ สุดท้ายมีร้อยหมดร้อยครับ คนรับจำนำพวกนี้ไม่ค่อยเล่นหรือเล่นน้อยมาก แต่ได้เงินได้ทองจนมีฐานะดีเลยครับ. ถ้าโชคดีคงได้อ่าน โคตรเซียนคนเหนือดวง นะครับ
555 ตั้งชื่อรอเลยครับอา

 

น้องเด็กบ่อผุด แจ๋วจริงตั้งชื่อเรื่องล่วงหน้า รอเสร็จสรรพ นับถือไอเดีย แต่ก็ต้องรอต่อไป เหมือนกับผม

ที่เขียนมาก็เป็นสิ่งยืนยัน...ไม่มีขุมสมบัติในโลกนักพนัน แต่การพนันก็งอกงามสะพัดสะพรั่งไปทั้งโลกได้ เพราะสิ่งชั่วร้ายตัวนี้ มีเสน่ห์เหลือเกิน คนจีนโบราณกล้าเขียนไว้ว่า...

การพนัน เล่นไปนานๆ เทวดาก็ยังเสียหมดตูด (มีเรื่องเล่าประกอบด้วย แต่ยาว เอาไว้ก่อนนะ)

ว่าแล้ว...เราก็มาเข้าเรื่องเล่าของจริงดีกว่า
ลุยตะนาวศรี-รอจิ้มอย่างรวดเร็วพักเดียวครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม..."ถ้าไอ้หนุ่มตกมัน ไม่หยุดพัก เราก็จะไม่พัก"!!!
___________________________________________

ผนังถ้ำสองด้าน สอบเข้าหากันเป็นเส้นตรง ช่องทางเดินกว้างขวางดีอยู่ ไม่มีหุบเหวซ้ายขวา มีรอยถ่ายหนัก-เบาเจ้าหนุ่มตกมันทิ้งเป็นระยะ ช่วยชี้ทางในตัว

เส้นทางบางตอนแยกออกเป็นทางสองแพร่ง แต่ลุงพรานก็หาหนักใจเลือกไม่ ยึดเส้นเดียวคือ ทางเจ้าช้างโทนมันไป หนทางเดินช่วงต่อมาเป็นดั่งอุโมงค์ยาว หรือปล่องไฟที่จับมานอนยาวราวกับงูเลื้อย ข้างทางมีช่องเป็นโพรงเล็กเรียงราย เหมาะต่อการมุดเข้าไปนอนพักในยามเหนื่อยสาหัสเช่นที่กำลังเผชิญ

ถ้าเป็นพระธุดงค์ แบกกลด ใช้เป็นที่ปฏิบัติธรรมได้ เพราะสัปปายะอย่างยิ่ง แต่ขาด อาหาร น้ำ ไฟ ปัจจัยดำรงชีพอย่างรุนแรง

เหมาะนั่งสมาธิ ทิ้งร่างแห้งตายในนี้ ไปนิพพานแน่ ผมคิดเล่นๆคลายเครียด เอาไฟฉายส่องไล่ผ่านๆ ไร้วี่แวว เจ้าแปดขา แปดตา เพชฉฆาตราตรีที่เราจากมา

ทางเดินพาล่องยาวประหนึ่ง เส้นทางนรกหรือสวรรค์หารู้ไม่ ขาที่เมื่อยล้า อ่อนเปลี้ยหนักอึ้ง ทั้งทีมยกขาก้าวไปดังหุ่นยนต์ ไม่มีผู้ใดปริปากพูดซ้ำเติมพลังงาน ปากแต่ละคนแห้งผากเป็นเปลือกขาวคราบเกลือ...

หนุ่มกรุงลูกเศรษฐีเซตุปัดเป๋ ร้องครางเบาๆ...

"ไม่ไหวน้องพราน ผมยอมแพ้"

อา...ในที่สุดความหฤโหดของป่าเขา ลำเนาเถื่อนก็บดขยี้ ทะลายกำแพงความอดทนของคนกรุงอีกคน ดังแก้วหล่นพื้นแตกสลาย...

ผมปราดเข้าไปรับร่างที่กำลังซวนเซจะล้มลงกลางพื้นถ้ำ คุณนงแม่เสือสาวยอดทรหด ก็หันหลังกลับมาช่วยรับด้วยความเป็นห่วง

"พักสักครู่ได้ครับ จิบน้ำก่อน"

"ผมอยากนอน เหนื่อยเหลือเกิน"...คุณชาติพึมพัมน่าเวทนา ผมจับร่างหมดสภาพนั่งพิงกับอกตัวเอง คุณนงยกกระีติกน้ำโสมเปิดจุกถือให้จิบ

"ช้าๆครับ"...ผมเตือนในสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องเตือน แต่ดีกว่าไม่พูดอะไร นาทีนี้ ต้องกระตุ้นอย่าหลับ อย่าพับลงกับพื้น

ม้วนลงผืนปฐพี อาจไม่มีแรงลุกขึ้นอีก...ความเหนื่อยกลางขุนเขา และไม่ได้พัก ทุกคนมีสิทธิ์หลับตาแล้ว ไม่ลืมขึ้นมาอีกเลย!!!

"หายใจลึกๆครับ ผ่อนออกช้าๆ" ผมแนะวิธีเข้าสมาธิงูๆปลาๆให้...เภสัชฯบัณฑิตผู้อยู่ผิดที่ ผิดทาง คว้าข้อมือคู่หมั้นขึ้นมาตรวจชีพจร ในความมืดแต่ไฟฉายลุงพรานฉายเป็นแสงสว่างอยู่ข้างตัว...แววตาคุณนงทำผมใจหาย

"ชีพจรเต้นอ่อนมาก ต้องพักจริงๆ"

ผมเหลือกตามองลุง ทำนองถามเอาไงดี?

ลุงบอก..."พักก็ได้ นายทหาร แต่มันกลางทางเดิน อะไรผ่าน ไม่มีที่หลบ"

บนขุนเขาอ้างว้างเดียวดาย สูงเสียดฟ้า กลางถ้ำพนาป่า ถ้าจะมีมฤตยูใดโผล่หรือผ่ากลางวงมาอีก ก็ต้องวัดดวงกันให้นรกแตก!

ปืนสามกระบอก กระสุนยังเต็มครบ ต่อให้เป็นพญามารผ่านมา ก็หาหวั่นไม่...!

"ต้องพักสักชั่วโมง ให้คุณชาติฟื้นก่อน" ผมตัดสินใจ พยุงร่างปวกเปียกนายจ้าง เข้าไปนั่งพิงผนังถ้ำ จัดท่าสบายที่สุด แต่ไม่ให้นอนเหยียดยาวกับพื้น

"เติมน้ำโสมเรื่อยๆ คุณนง เดี๋ยวจุดไฟต้มอีก"

ฟืนกลางหลัง ปลดมาก่อไฟกองเล็ก แค่อาศัยต้มน้ำ ต้องประหยัดไฟกับน้ำสุดชีวิต ไม่รู้จะพบสิ่งยังชีพทั้งสองอย่างนี้อีกเมื่อไหร่? ช่วงไหน ?

ผมตัดสินใจหยิบเนื้อโสมที่เหลือเพียงสองแว่นแค่ฝ่ามือ ฝานออกมาชิ้นค่อนโต ส่งเข้าปากคุณชาติ...

"เคี้ยวกลืนสดๆเลยครับ"

คิดเอาเอง ไม่ต้องมีใครบอก...ขนาดต้มกินน้ำยังมีสรรพคุณเลอเลิศ ล่อเนื้อเยื่อดิบๆทั้งดุ้น จะขนาดไหน?

คุณชาติหลับตาเคี้ยวเนื้อโสมเหมือนเคี้ยวเอื้อง กลืนลงคอ สักพักก็ลืมตา ผมไม่เข้าข้างตัวเอง ประกายตาที่ขุ่นมัวไร้แวว แจ่มใสขึ้น

"พักหน่อย ผมก็ไปต่อได้"...แนะ เสียงก็แข็งแรง อะไรจะมหัศจรรย์มนุษย์เหล็กเยี่ยงนั้น?!

ทุกคนถอนหายใจเฮือก เฉพาะคุณนง แอบหันหน้าเอาแขนเสื้อปาดหน้า ทำเป็นฝุ่นผงเข้าตา ผมสงสารเธอจับจิต เป็นอีกนาทีชีวิตที่คิดไม่ถึง ไม่มีมนุษย์โลกคนใดที่ยังบาดเจ็บแผลตรงหัว เดินทางกลางป่า ,เขา ,ถ้ำได้ไกลขนาดนี้

ผมเคยบอกอยากคารวะคุณชาติ คราวนี้แทบขอคุกเข่าคารวะจริงๆ ไม่เก่งแค่ปากพูด...ลูกเศรษฐีรายนี้ กระดูกเหล็ก วัดเป็นนิ้ว ปอนด์กับใครก็ได้!

เพิ่งสำนึกกระจ่าง นาทีนี้เอง...หากคุณนงเป็นคู่ชีวิตหนุ่มนักเรียนนอก เธอได้ผู้คุ้มครองดูแลดีเยี่ยม ประเสริฐเลิศ เท่าที่ผู้หญิงคนหนึ่ง จะพึงมีในชีวิตนี้ ถูกต้องแล้ว

ไม่รู้เทพใดดลใจให้ผมคิดดังนั้น ทั้งที่เคยแช่งชักหักกระดูก ดูแคลนคุณชาติในใจตั้งแต่ก่อนเดินทางจากเหมือง ว่าสารพัดเท่าที่จะก่นนึก เพราะเสียดาย ดอกไม้งามในมือคนขี้เหล้า ขี้เมา

กาลเวลาพิสูจน์คนชัดแจ้ง ทั้งยังพิสูจน์ด้วยว่า วิธีดูคนของผม ยังใช้ไม่ได้ ต้องศึกษาอีกมาก หาไม่แล้วชีวิตก็คงไม่ลำบากเรื่อยรุ่ม ร่ำไป...

"ไปกันน้องพราน พักพอแล้ว"...คุณชาติทำลายภวังค์ด้วยเวลาไม่กี่นาทีต่อมา ผมคุกเข่าจ้องหน้า...

"โอเคครับ ไม่ไหวรีบบอกอย่างเมื่อกี้ ดีมาก"

คณะเดนตาย เคลื่อนที่กลางถ้ำทอดยาว บนภูผาเสียดฟ้ายกที่สาม เราเดินกันมารวมหยุดพักกลางทางนี้ ชั่วโมงครึ่งแล้ว...

เส้นทางไม่ลำเค็ญ แต่ยังไม่เห็นดาว เดือน ไม่เห็นแสงสว่างปลายอุโมงค์...!?

 

ขออนุญาตินำเหรียญหลวงพ่อสงฆ์ ของคุณสกาย มาให้ทุกท่านได้ศึกษาพระแท้กันครับ

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi อีกครายามเวลาไกล้สองยาม
ขอบคุณครับ ได้อ่านเนื้อเรื่องอีก ช่วงนี้ค่อนข้างผ่อนคลาย แต่ก็มีเรื่องของการดูแลกันในคณะ ทำให้ผมนึกถึงทีมขึ้นมา อีกไม่นานนี้น้องท่านหนึ่งที่ปลุกปั้นมาก็จะย้ายไปทำงานที่ดีๆต่อไป หลายๆ ครั้งที่ต้องเผชิญเคราะห์กรรมจากการทำงาน เรื่องดีไม่มีอะไรมากที่จะตอบแทนกลับมาเท่าไร เพราะเราทำงาน นั่นคือหน้าที่ บทบาทที่เขาให้โอกาศเราแล้ว ผลตอบแทนเมื่อทำดีคือคำชม ได้มาอย่างล้นหลาม แต่คราวใดทีมผิดพลาด ก็ยังมีนายคอยรับหน้าให้ แต่สุดท้ายก็ต้องส่งผมไปเคลียร์ ทำให้น้องๆในทีมรักและเคารพ ด่าน้อง ไม่ฟ้องนายไม่ขายทีม ด่าอย่างไงน้องมันก็ยังว่าพี่ด่าน่ารัก ไม่เข้าใจน้องๆ เลยตรงนี้ ๕๕๕๕๕
ทีมต้องมีผู้ควบคุมเป็นหนึ่งเดียวกัน ทำอะไรทำอยางจริงใจ หัวหน้าทีมทุ่มเพื่อทีมแบบสุดๆตัว ได้อ่านทีมเดินป่านี้แล้วผมเองคงต้องปรับปรุงตัวเองอีก ได้อย่างคุณตา พราน X สัก ๑๐ เปอร์เซนต์ ก็คงดีต่อทีมครับ

ขอบคุณ คุณเมษผมว่ากำลังจะทำอยู่พอดี ขอบข้างนั้นน่าจะเป็นของเหรียญไม่มีห่วง แต่ดูแล้วสองเหรียญนี้น่าจะเป็นเหรียยบล๊อคเดียวกัน ได้ชมของงามๆอย่างนี้ เป็นขวัญตาขวัญใจเลย ขอบคุณ คุณ สกาย อีกครั้งครับ

อีกเรื่องหนึ่งก็เรื่องใหม่ที่คุณน้ากำลังหาข้อมูลเพื่อเขียน เรื่องเซียนพนัน แหม อยากบอกว่า เรื่องเสี่ยงเนี่ยมันอยู่ในสายเลือดของคนอยู่แล้ว แต่ผมพนันแค่ดีดมะกอก ๕๕๕๕๕ ไม่กล้าใช้เงินเข้าไปเล่น ครั้งหนึ่งโดนคุณแม่หวดแบบไม่ยั้งมือก็แค่หัดเล่นไพ่ เจ็บและสัญญากับตัวเองว่าจะไม่เล่นการพนันใด เลยไม่สนใจครับ แต่ถ้าให้อ่านเนี่ย ชอบๆๆๆๆ
มีคุณน้าที่รู้จักท่านหนึ่งท่านเล่นการพนันเป็นอาชีพ รู้จักพอ ท่านสามารถมีครอบครัวที่มั่งคั่งได้ แต่ท้ายสุดท่านคงเล่นได้เยอะมาก ออกจากบ่อนมาไม่นาน ยังไม่ทันถึงบ้านก็เกิดอุบัติเหตุที่ไม่ใช่อุบัติเหตุ(อำพราง)
แต่ คนที่เล่นนั้น แม้มีมากมาย เขาก็ไม่ได้เก็บไว้ให้ลูกหลาน เพราะมันหมดไป คุณตาอีกท่านหนึ่งไกล้ๆบ้าน หมดที่นากว่า ๒๐๐ ไร่ เพราะชนไก่ ไฮโล ฯลฯ

ความไม่โลภ พูดได้ง่าย ทำได้ยาก แล้วเพื่อนๆ คงจะได้ทราบว่า เอ เล่นอย่างไร คิดอย่างไร เมื่อไรพอ เมื่อไร ต่อ เมื่อใดหยุด.........Coming Soon.........

 

ขอบคุนณครับคุณอา ขอให้เฮงๆกับเค้าบ้างเถอะ ^^ พระหลวงพ่อทองดำด้านข้างเห็นมีอยุ่2เส้นครับ ด้านหลังอีก1 สวยสดงดงามมากๆ ว่าแต่จัดห้องพระนุ้นนี้ เจอเสือซะงั่นครับคุณอา ไม่ได้อยุ่ในกรุคุณตา น่าจะของทวชรึของตาอีกคนไม่แน่ใจไม่รุ้ที่มาด้วยคับ จิงแท้หรือไม่ ไม่มีทางรุ้เลย ฝันดีราตรีสวัสคับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ยาวเลย
กว่าสองท่อน
อ่านทีเดียว
ไม่ต้องมีพัก
เอาใจแฟนๆ
ตลอดเลย

 

เสือของคุณสกายขออนุญาติตอบ เป็นเสือหลวงพ่อวงษ์ วัดปริวาส รุ่น 3 สร้างปี 2508 / สวัสดียามเช้าครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

สวัสดีเช้าวันศุกร์ครับอาจารย์ wanwiและfcทุกท่าน ขอให้มีความสุขทั้งวันครับ# วัดพระบรมธาตุทุ่งยั้ง

 

ตอบคุณสุทินครับ ภาพเหรียญเป็นภาพที่คุณสกายถ่ายทั้งหมดครับ ผมลบห่วงออกเพื่อง่ายต่อการจัดวางภาพครับ

 

สวัสดีเช้าวันศุกร์คุณอาวันวิ และ FCทุกท่าน

 

เสือหลวงพ่อวงศ์ วัดปริวาศ ผมว่าสวย ดูง่ายครับ

 

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

ขอบคุณครับที่ชี้ทางสว่างให้ ความรุ้เรื่องพระของผมยังเด็กนัก ค่อยๆเสริมเพิ่มเติมประสบการณ์ไปเรื่อยๆครับ ^^

 

วันนี้ วันโกนกับ"วันลุ้นแห่งชาติ"
เขียนธรรมะเช้า-บ่ายเฮง เฮงทุกคน...

ลป.อุทัย สิริธโร สอนละอายต่อบาป...

จิตเกรงบาป.......มิหยาบช้า
คุณธรรมมา.......ส่งเสริมศีล
ละอายชั่ว..........หลีกเร้นปีน
สิ่งผิดศีล............ไม่ผิดธรรม!

หลวงพ่อลีกับธรรมดีๆวันโกน...

ศีล-สมาธิ..........ผลิพากเพียร
มุ่งหมั่นเรียน......เวียนฝึกฝน
ด้วย"สติ"...........จับใจจน
"ปัญญา"ด้น........ดำดิ่งธรรม!

ขอบคุณท่านเปลือกไม้
โชคดี-มีชัยทุกสถานครับ

 

น้องฤทธิชอบ บอกตามตรง
ผมก็ใช่...เสือตัวนี้สวย ดูง่าย

 

เย้ เย้ ดีใจแทนน้องมากิ
ทั้งวันศุกร์-วันลุ้นโชคชัย
ขอให้น้อง"ทริปเปิ้ล ลัคกี้"
ทำแฮททริค3งวดให้ลือลั่น-ฮ่า

 

เช้าวันดี มีสมาธิกับงาน
ก่อนรื่นรมย์พักผ่อนพรุ่งนี้