เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ขอเอาไว้ใช้เองน่ะครับ

 

กันงูแบบไม่ม้วน

คุยเรื่องกันงูกับพี่ๆน้องๆ ชักจะติดลมนิดๆ โชว์แบบไม่ม้วน ไม่มีเชือกน่ะครับ เพราะตอนยุคนี้ท่านนอนติดเตียงแล้ว คงจะผูกเชือก ใช้ฟันดึง ใช้มือม้วน ไม่ไหวแล้ว ยันต์ที่เป็นห้อง ท่านไม่ได้ลง พระพี่เลี้ยงลงตามสั่ง แต่มี่วนๆรอยขีดข่วน น่ะเป็นหลวงพ่อท่านเอง ซ่อนพระคาถาไว้ ซึ่งดูยาก เพราะมีแต่รอยขีดข่วย

ตะกรุดแผ่นนี้ ผมไม่ได้ไปขอท่านทำน่ะครับ ท่านทำของท่านเอง ผมแค่ไปเจอ แล้วบูชามา เงินทอง ท่านเอาไว้ใช้ส่วนตัว ซึ่งมีจิปาถะสำหรับคนป่วย คนเฒ่า ในยุคนี้ ที่ต้องใช้เงินแลกหา

เลยต้องกำกับไว้ด้วยลายเซ็นต์กันไว้อีกที กันผิดวัดครับ...แหะๆ

 

ตะกรุดไผ่ตัน ( โชว์ )

ตะกรุดนี้ต้นทาง เอามาจากป่าลึกที่นครสวรรค์ เขาจะเอาไปทำด้ามมีดของพวกช่างพยุหะ ผมไปงาบมาต่อ ด้วยความหายาก เนื่องจากมีขนาดใหญ่ ไม่ตัดซอย ...เชื่อกันมาแต่โบราณเป็นของทนสิทธิ์ มีดีอยู่แล้วในตัวด้าน มหาอุด กันผีสาง เหมาะแก่การทำต้ามมีดหมอ ขนาดยาวเกือบฟุต ขาดไปนิดนึง คงเลี่ยมห้อยคอแบบพวกพี่ๆไม่ไหว เลยเก็บไว้ก่อน จะเอาไปต้องเลี่ยมคาดเอว ผมเอามาแกะ กระทิง หรือ วัว ได้ สี่หน้า แปดตัว ดอกเขายาวๆ ผมถ่ายยากหน่อยด้วยฝีมือของผมครับ

หลวงพ่อท่านลงให้ หลายสิบตัว กี่ตัวไม่ได้นับ แต่ลงรอบๆตัว วัว หรือ กระทิง แต่บางตัวช่างแกะ คล้ายๆม้า ...แหะๆ

ผมบอกท่านเจตนาเอาไว้คุ้มครองกันของ จากของที่มองเห็นและ มองไม่เห็น

เอามาโชว์แก้เงียบครับ

 

กระบองแม่พิม ( โชว์อย่างเดียว )

เห็นคมแฝกกันไปแล้ว โชว์กระบองมั่ง ยาว ๒๖ นิ้ว แกะแม่พิม สองด้านทาทอง ขนาดนี้น้ำหนักดีกว่าไม้คมแฝกหน่อย เหนี่ยวเหมาะๆ อยู่แน่นอน จี้ไล่ผี ถ้าไม่ออก นวดเลยก็น่าจะได้ ...แหะๆ

 

มีดสาริกาแม่พิม ( โชว์ ครับ )

มีดสาริกาเล็ก ด้ามงา ฝักไม้ปรู ( เป็นไม้ที่มีขนาดใหญ่อยู่ในป่า ตามบ้านก็ต้องมีของหลวง เคยเห็นบ้านหลวงของพวกป่าไม้เอามาปลูก ต้นเริ่มต้นใหญ่ สูงหลายเมตร ตามป่าน่าจะสูงเป็นสิบเมตร ถ้าไม่โดนโค่นไปซ่ะก่อน ลูกกินได้ซ่ะด้วย คนโบราณเชื่อว่าผีกลัว มีดหมอหลวงพ่อเดิมรุ่นเก่าๆ จะใช้ไม้ปรู ทำฝัก หรือ บ้างทีถ้าได้แก่นจะทำด้ามด้วย ไม่ได้ใช่ไม้พยุงอย่างเดียว เอามาทำฝักมีด ด้ามมีดหมอ ) มีดใบยาวประมาณ ๑ นิ้วครับ ขนาดกำลังแอบพกสบายๆไม่เข้าตาท่านเจ้าหน้าที่

 

แม่พิม เนื้อเขากวางแกะ ( โชว์ )

 

แม่พิม เนื้อเขากระทิง ( โชว์ )

เป็นส่วนตรงปลายเขา ที่จริงมีประวัติของเขานี่ แต่ไม่เล่าล่ะครับ โชว์แก้เงียบ อย่างเดียว

 

แม่พิมเนื้อไม้งิ้วดำ ( โชว์ )

ดำๆเอามาโชว์ครับ หลวงพ่อชอบเนื้อไม้งิ้วน่ะครับ ห้อยเองที่อังสะ ๑ ตน เลี่ยมเงิน ขนาดเขื่องๆ ท่านบอกปลุกขึ้นเร็วดี

 

แม่พิม เนื้อไม้งิ้วดำ

มีคนชอบก็โชว์อีก แม่พิมชอบเฮฮา ชอบแจก ชอบให้ลูกหลานมีความสุข

ช่างเดียวกันแกะ คล้ายๆกันครับ

.............

 

ไปออกกำลังเล่นโยคะ กับครูตอนเช้า เจอหมี่กะทิ เลยนำมาถวายหลวงปู่ หน้ารูปหล่อและ รูปหลวงปู่ ประจำโต๊ะทำงานผมน่ะครับ

วันนี้วันพุธ เอาแบบไม่ใช่พราหมณ์ ถ้าพร้อม มีสติ เป็นวันดีครับ คนพุทธแท้ๆ ดีทุกวันถ้ามีสติ

ไม่เจ็บไม่จนกันน่ะครับ

 

ล่มไปสองวันเข้าไม่ได้ครับ

แม่พิม หลัง ดำเซ็น ( โชว์)

สลับกับของสร้างเฉพาะทีล่ะอันบ้าง

ประวัติไม่ทราบครับ แต่เห็นใส่ลัง ใส่ใต้ตู้อยู่นาน จนหลังๆหลวงพ่อท่าจะหมดของแจก เลยเอามาแจกแทน มีรอยจารหมึกมาด้วยครับ

.............

 

แม่พิมเนื้อไม้ตะเคียนทองบด ( โชว์ )



สลับลงของทำแจกฟรีๆบ้างครับ แต่ พ.ศ.นี้จะกระจายไปอยู่ที่ไหนบ้าง ก็ตัวใครตัวมันน่ะครับ ผมแค่โชว์ ไม่มีขายครับ

เป็นเนื้อไม้ต้นเดียวกับ ต้นตะเคียนทองที่แกะ รูปแม่ ประจำวัดท้องไทร เศษๆที่ถากออกมา เก็บเอามาหมดไม่มีทิ้ง เอามาบดละเอียดด้วยเครื่องบดยา ละเอียดแบบยานัตถุ์ เนื้อผงไม้ล้วนๆ กับน้ำมันตั้งอิ้วเป็นตัวผสาน และ ข้าวสุกบดละเอียด มาทำรุ่นนี้ครับ ทำตนเล็กๆ บริวาร รูปแม่เขาครับ กดพิมพ์ มี สามพิมพ์ ใหญ่ กลาง เล็ก ( เยอะที่สุด ) ถือว่ามีเชื้อสายกันมา เพราะไม้ต้นใหญ่ หลวงพ่อขึ้นครู ทำพิธี บอกกล่าว ไว้ให้ดีแล้ว ให้กระจายไปเยอะๆ แม่เขาจะได้สร้างบารมีช่วยคนขึ้นเยอะๆ ครับ

เรื่องนี้ผมขอบันทึกไว้เอง น่ะครับ เนื่องจากเป็นคนออกเงินค่าแกะ แม่พิมตนใหญ่ ตามเจตนาหลวงพ่อที่สั่งว่า กูอยากได้ ไว้ประจำวัด และ ตกลงใช้ตอไม้ตะเคียนใหญ่ใต้กุฏิหลังเดิมท่านน่ะเองครับ ความจริงจะได้ปรากฎไว้ ว่ากันตรงๆ สรุปว่าตอนนี้เลยว่า ก่อนจะตกลงไม้ที่ทำ ผมถามหลวงพ่อก่อนว่าไม้ท่อนนี้ของใครครับ คือ ถ้าเป็นไม้ของวัดผมจะได้ถอย ไปหาใหม่ ผมกลัวของสงฆ์มาก แค่จะจับยังกลัว ผงจะติดมือกลับบ้าน จะซวย ผมจะได้ไปหาไม้ใหม่....... แต่หลวงพ่อตอบว่า ไม้ของกู เอง ผมเลยขอท่าน ว่างั้นหลวงพ่อให้ผม ผมจะเอาไปแกะแม่พิมจะได้เป็นสิทธิ์ของผมโดยสมบูรณ์ไม่ขโมยของใครในตอนทำ พอถวายวัดจะได้อานิสงค์อีกที ท่านอนุญาต .... หลังจากช่างมาดูแล้วว่าใช้ได้ เศษไม้ที่เกิน ที่ถากและขี้เลี่อยทั้งหมด ผมสั่งให้ช่างเก็บไว้ เพราะเป็นของผม และ

โปรดทราบว่า ผมแค่ จัดการให้สำเร็จ .... ส่วนการดำเนินการ พิธีกรรม การทำ การเสก รูปแบบ ผมไม่ได้เกี่ยวข้อง เพราะไม่มีความรู้ เป็นเรื่องของหลวงพ่อ สั่งกับช่าง ที่มาแกะ ที่วัด ทุกวัน ผมแค่ดูแล ให้งานเดินไปตามที่ตกลง และ จ่ายเงิน ค่าช่าง ค่าวัสดุ ค่ารัก ค่าทองที่แปะแม่พิม เป็นค่าใช้จ่ายที่รับผิดชอบของผมหมด ..... ส่วนการแกะ แบบทรง เป็นเรื่องของหลวงพ่อกับช่างผมไม่ได้ยุ่งเกี่ยวแต่อย่างใด เพราะไม่ใช้หน้าที่

แต่กระนั้นก็มีเล็ดรอด ในขณะที่แกะ มีคนมาขอเศษไม้ จากช่าง ( แถวๆนั้นแหละ ) ขอเศษไม้ที่ถาก และ ให้ช่างแกะแม่พิมให้ซ่ะด้วย ช่างมาบอกผม ผมก็บอกช่างเขาเถอะ เขาอยากได้ให้เขาไป หลวงพ่อคูณเคยบอกศิษย์ไว้ว่า รินน้ำใส่ขวด มันก็กะฉอกบ้างนะไอ้นาย คิดแบบนี้สบายใจกันทุกฝ่าย .... ก็ช่างมัน......เอางานใหญ่กว่าให้สำเร็จ เรื่องแค่นี้เรื่องจิ้บจ้อย ....แต่กระชับให้ช่างเก็บ เศษไม้ และ ขี้เลื่อยทั้งหมด กลับบ้านไปรวมไว้ทุกวัน ...แต่ก็มีของเล็ดรอด ตามหลัก วัฏฏสงสาร ของคน วนๆกันไป



เศษไม้ที่เก็บไว้ นำมาแกะแม่พิม แบบลอยองค์ ได้ประมาณ ๔๐ กว่าตน ใหญ่เล้ก ตามขนาดไม้ ได้ถวายหลวงพ่อแบ่งกันคนล่ะครึ่ง ลงรักปิดทองคำแท้ เป็นรักและทองที่เหลือ ชนิดเดียวกับแม่พิมตนใหญ่ทุกประการ ค่าทองอย่างเดียวเป็นหมื่นบาท ( ตอนหลัง วัดเอาสีทองมาทาทับ ) แม่พิมลอยองค์เนื้อไม้ตะเคียน หลวงพ่อจะให้ใครไปบ้าง ผมไม่ทราบครับ ส่วนที่เล็ดรอดจะมีกี่องค์ผมก็ไม่ทราบอีกเหมือนกัน
ไม่ไปสนใจ ....ส่วนของผม ไม่พอแจก

เมื่อคิดจะแจกอยู่แล้ว หลังจากแกะตนใหญ่เสร็จ ก็ให้ช่างเอาเศษไม้ที่แกะไม่ได้แล้ว ขี้เลื่อยทั้งหมด ประมาณเกือบถุงปุ๋ย ไปบดด้วยเครื่องบดยาแถวนครปฐม บดละเอียดแบบยานัตถุ์ และทำแม่พิม มาสามพิมพ์ ใหญ่ กลาง เล็ก ค่าพิมพ์ ค่าบด ค่าวัสดุ ผมออกเองหมด กะว่า ช่างเสร็จมาจ่ายค่าจ้าง แม่พิม กันเป็นจำนวนตนๆไปที่พิมพ์ออกมา เจตนา จะเอาแม่พิม ผงไม้นี้ถวายหลวงพ่อ แจกฟรีๆแก่บรรดาศิษย์ของหลวงพ่อตามอัชฌาศัยของหลวงพ่อ

แต่ช่างโอ้เอ้ อยู่นานมาก ( มารู้ทีหลังว่า แอบทำออกขาย ) และ มีแม่พิมเนื้อไม้บดนี้ นี้เล็ดลอดออกมา ที่ทราบเพราะผมไปที่วัด คราวหนึ่ง จำไม่ได้งานอะไร มีงาน ก็ไปเดินตามแผงพระที่มาตั้ง ที่วัด เดินหาของหลงๆ ของชอบๆ มีแม่พิมชุดผงไม้บดตะเคียนทอง ชุดนี้วางขาย ในราคาตนล่ะ ๑๐๐๐ บาท ตอนนั้น ผมยังไม่มีเลย ..... ผมเห็นปั้ป ก็รู้ว่ามาจากใคร ตอนนั้นหลวงพ่อยังอยู่น่ะครับ แต่นอนป่วยแล้ว

ประมาณว่า คงมีเล็ดลอดออกไปพอสมควรและทันหลวงพ่อน่ะครับ และจะเปิดเผยตอนนี้อีกเลยว่า ไม่ใช้มีแต่ไม้ตะเคียนทอง มีไม้กาหลง ( แท้ๆ ) บดทำด้วย ( ตามรูป ) แม่พิมจะมีสีออกขาวๆ นวลๆ แต่มีปริมาณน้อยมาก แค่พิมออกมาตามปริมาณวัสดุ

ส่วนที่เล็ดลอดออกไป ใครจารว่ากันไป ใครได้ไปบ้าง ผมไม่ทราบจริงๆครับ ส่วนที่ผมยึดคืน เอาไปถวาย ท่านพระครูวัดเงิน จะยกครู ทำพิธีให้อีกที ( ท่านก็ได้รับการครอบครู วิชาแม่พิม มาจากหลวงพ่ออั้บ ผมก็อยู่ในวันนั้น แต่ท่านไม่ได้ทำมาแข่งกับวัด หรือ กับใคร ไม่มีทำออก แค่เรียนไว้ประดับภูมิของท่าน ) ท่านพระครูจะจาร คำว่า รวย ในภาษาขอมไว้ข้างหลัง และแจกจ่ายกันออกไป แจกกันไปนานหลายปีแล้ว แจกฟรีๆน่ะครับ ใครเห็นสมควรแจก ท่านก็แจก


ถ้ามีลายมือ นี้มีคำว่ารวย มาจากสายศิษย์วัดเงินครับ แม่พิมชุดนี้ประสบการณ์เพียบจริงๆ ยกตัวอย่าง ผมแจกให้ยามผู้หญิงที่ ตึก ออฟฟิศเก่าผมตรงถนนวิภาวดี บอกคาถาและ บอกเคล็ดเสร็จว่าเอาเหล้าทาปาก แต่หา ยาทาเล็บเคลือบแม่เขาซ่ะหน่อย เดี๋ยวโดนเหล้าไปจะเปื่อยไป เมื่อโดนเหล้า นานๆไป ...........

( มีบางคนทาเหล้าซ่ะเปื่อย ขายของดีมาก ข้างๆเคยขายดีกว่า เดี๋ยวนี้ย้ายมาร้านแม่เขาเกือบหมด เจ้าของเลย เอาอันเปื่อยมาขอแลกใหม่ก็มี ลงมาไกลถึงต่างจังหวัด อุดร ถ้าจำไม่ผิด มาขอแลกท่านพระครู มีการถ่ายรูปไว้ เดี๋ยวจะตามรูปมาลง ) ส่วนยามผู้หญิงที่ได้ไป แกมีศรัทธามาก และ แม่เขาก็เอ็นดู แกถูกหวยทุกงวดครับ..... ย้ำว่าทุกงวด .... ถูกไปเรื่อยๆมากน้อย ตามแม่เขาจะบอก เขาสื่อของเขาได้ ....จนส่งลูกเรียน ญี่ปุ่นได้ ( อันนนี้เขาเล่า แต่เด็กคงเก่ง สอบได้ทุนด้วย และแม่ส่งช่วยอีกแรง แต่ก็ด้วยบารมีแมพิมช่วยเขาด้วย ) ฟังดูเหมือนเรื่องโกหก แต่คนนี้ยังอยู่ดี มีตัวตน และอย่าไปขอแกดู หวงยิ่งกว่า จงอางหวงไข่ และ ถ้าผมไม่ใช่คนที่ให้ แกคงไม่บอก แต่ยามตึกนั้นมาขอผมทุกคน และ แจกทุกคน โดนเฉพาะคนจนๆ ทำมาหากิน ผมยิ่งแจก แม่เขาชอบคนพวกนี้ เขาชอบช่วยคน คนขยันๆแม่เขายิ่งชอบ

ตกลงสรุป ว่า ของท่านใครจาร ผมไม่ทราบครับ ซื้อมาจากใคร ต้องถามคนนั้นครับ แต่ผมทราบต้นตอ ต้นทาง เพราะผมเป็นผู้จัดการเอง ไม้เป็นของผม เพราะหลวงพ่อให้ แต่พิธี การเสก การทำ ผมไม่ได้ทำ ไม่ได้ยุ่งเกี่ยว ไม่ได้ไปเฝ้า และ ที่เล็ดรอด ได้ อ่านที่ผมเขียนมาคงทราบว่าลอดมาจากใคร และ ไม่ได้งานจากผมอีกแน่นอนครับ..... ตกลงจบเรื่อง แม่พิม ผงไม้บดตะเคียนทองน่ะครับ ทุกพิมพ์ มีรวมกัน ประมาณ พันตนเศษๆ หมดครับ มีแค่นี้ครับ แม่พิมพ์ ยึดมาทำลาย ไม่มีทางเกินออกมาอีก .....ถ้ามีอีก ก็เก๊ครับ อันนี้ตัวใครตัวมัน จริงๆ ผมไปห้ามเขาไม่ได้ ( ได้แต่แอบด่า .....แหะๆ ) คนทำของเก๊ ของปลอม มีมาตั้งแต่เรายังไม่เกิด สมเด็จวัดระฆัง เขายังทำ แม่พิมจะเหลือเหรอ

เดี๋ยวเรื่องนี้มีมาเรื่อยๆ จะขออนุญาต แอดมิน ย้ายเอาไปตั้งเป็นกระทู้ ไว้ ศึกษากันอีกทาง ที่ผมทราบก็เรื่องหนึ่ง ไม่ได้ยืนยันว่าผมรู้ทั้งหมด ที่ผมไม่เห็น ผมไม่รู้ ไม่ทราบก็มีอีกเยอะครับ ผมรู้เฉพาะส่วนที่ผมเกี่ยวข้องน่ะครับ ศิษย์ของหลวงพ่อมีมาก และ ที่นับถือแม่พิมมีคนจำนวนมาก เขาศรัทธาทำขึ้นมา นำไปให้หลวงพ่อเสกเป่าอีกที หลวงพ่อจารให้อีกที หรือ มีครูบาอาจารย์ท่านอื่นจารให้ ผมไม่มีทางทราบได้เลยครับ และนับถือทุกความเห็นครับ

ขอบันทึกไว้ ไม่ให้สูญหาย เอาเฉพาะรุ่น รวย รุ่นที่จารหลังแบบอื่นๆ ไม่ทราบจริงๆครับ

 

แม่พิม เนื้อไม้งิ้วดำ

 

แม่พิม เนื้อไม้งิ้วดำ ( โชว์เท่านั้นจ้ะ ไม่ขาย ...หวงจ้า ไม่ต้องหลังไมค์เลยน่ะจ้ะ )

บ้านเมืองชักจะวุ่นๆ เจอระเบิดอีกแล้ววุ้ย.......ออกจากบ้าน แม่พิมของพ่ออั้บเลย บอกพ่อ บอกแม่เขาซ่ะก่อนออกบ้าน เอาแคล้วคลาด ( สถานการณ์คับขัน ) เป็นหลัก มีอะไรมาเตือน ลูกๆหลานๆซ่ะก่อน จะได้หลบ ได้เลี่ยงไปให้ไกลๆจ้า ของเขาดี รับประกันคุณภาพ ใช้มาเองเห็นผลจริงๆ ใครนับถือจริง แต่ไม่มีประสบการณ์ต้องประเมิณ กำลังใจตัวเองน่ะจ้ะ ว่าสื่อเขาถึงหรือไม่ บูชาตามหลักเกณฑ์ที่บังคับหรือไม่ ซึ่งง่ายมาก แค่สวดมนต์ สวดคาถา ทาเหล้า และ ทำบุญ ทำทาน ก็อุทิศให้เขาบ้าง

 

มีด Puukko เหล็กลายราชบุรี ด้ามไม้ปุ่มแม่พิม ( โชว์ )

วันที่ ๑๓ กพ ได้ยินข่าวที่น่าใจหายวูบ เหมือนญาติผู้ใหญ่ได้เสียไป ช่างตีมีด ช่างซุ่ย แห่งราชบุรีเสียชีวิต ท่านผู้นี้เป็นช่างตีมีดผู้ยิ่งใหญ่แห่งราชบุรี อัทธยาศัยดีเยี่ยม อบอุ่น เหมือนญาติผู้ใหญ่ ผมได้เล่มนี่มา ร่วมสิบปี เหล็กลายตีประกบกันด้วยเหล็กอ่อน พับตีเป็นร้อยๆชั้น และ ประกบตีขนาบเหล็กแข็ง เหล็กประกบกันสนิท เรียบ ลายสวยงาม ด้วยเทคนิคเฉพาะตัว

เป็นวิชาเดียวกับ ญี่ปุ่นตีดาบ คาตาน่า และไม่ได้ลอกกันมา เป็นวิชาของ พ่อของท่าน ของบรรพบุรุษของท่าน ถ่ายทอดกันมา ตั้งแต่อยู่เมืองจีน ตกทอดกันมา มีเคล็ดมากมายในนั้น สอนกันไม่ได้ ต้องมาสอนบอก จับมือมือสอน กันหน้างาน เคล็ดวิชาเชื่อมเหล็กให้ติดกัน วิธีดูสีเหล็กเวลาร้อน ว่าเพียงพอ การชุบแข็ง การลับ8ม การทำด้าม เป็นศาสตร์ และ ศิลป์ แห่งความอดทนและความชำนาญทีเดียว ฝีมือการตีขึ้นใบอ่อนช้อย เป็นศิลป OTOP ของราชบุรีได้เลย ...... เรียกว่าท่านตีมานานหลายสิบปี พึ่งมาเป็นที่รู้จัก ท่านตีมีดหลายสิบชนิด ทั้งอีเหน็บ โบวี มีดพับ ดาบ ฯลฯ เยอะชนิด เยอะจำนวน มากมาย จนรู้จักกันไปทั่วโลก

ได้มีดมาด้ามเป็นไม้ปุ่มหายาก เนื้อแข็งเนียนละเอียด เอามาแกะ แม่พิม ได้สวยงาม จากช่าง OTOP ของนครชัยศรี แล้วมาถวายหลวงพ่ออั้บ เมตตาเสกลงประจุให้ด้วยอาคมที่เป็นเอกลักษณ์ของท่านผู้เฒ่า แม่พิมพา วัดท้องไทร เป็นของใช้ประจำตัวที่ติดมือมาก คมขนาดโกนหนวดได้สบายๆ แทงเหมาะๆ ทั้งคม ทั้งแข็ง ทั้งเหนียว ให้หนังเหนียวก็เหนียวเถอะ ได้เรื่อง แน่นอน......มั่นใจ !!!!!

.................

 

แฟนคลับ บ้านเหรียญบินฯ กรุณาแอดเข้า FB อันนี้น่ะครับ มีไว้กรณี เว็บ พลังจิต ล่มอีก เอาไว้ติดต่อถึงกัน

https://www.facebook.com/

พี เสาวภาน่ะครับ จะรวมเรื่องพระเครื่อง หมอดู โหราศาสตร์ มีด ปืน ไว้ด้วยกันที่เดียวครับ

 

ผมนี่ตกใจหมดนึกว่าเจ้าของบ้านจะแจก ฮ่า

 

5555555555555555555

มุขนี้ดีครับ ต๊กใจหมดเลย

 

ประมุขบ้านเหรียญบินมาเอง^^

 

กราบเรียนบรรดา แฟนบ้านเหรียญบิน กรุณา แอด ใน Facebook ของท่าน ชื่อผม พี เสาวภา ถ้าสนใจจะพูดคุยกันน่ะครับ