เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ภาพงดงามจากน้องมากิ
ตามเขียนให้ไม่ลดละ...

เสาร์สีม่วง......ห่วงอาทร
โลกงามป้อน....พรสุขล้ำ
ฉ่ำไม้สวย........ด้วยดื่มด่ำ
รับร้อนร่ำ........ซัมเมอร์มา!

 

ภาพมื้อเช้าแต่มาใกล้มื้อเที่ยง ทำเอาน้ำย่อยอลเวงกับหอยแมลงภู่ตัวเบ้ง น่าอิจฉาคนเมืองหอยอร่อยยิ่งนัก

ภาพ"เจิมก่อนเจี๊ยะ"แบบนี้ อย่าส่งไปยั่วน้ำลายใครมาก มันบาปกรรมสำหรับคนที่ไม่มีโอกาสลิ้มของดีๆเช่นนี้นะคุณพัฒน์

 

ยอดอริยสงฆ์ถึงบ้าน ก็เป็นเรื่องสบายใจหายห่วงของผู้จัดส่งกับผู้รับ โมทนากับคุณทวีที่ร่วมบุญ+ทานบารมีต่อเนื่องกันมาเหมือนสายฝนชุ่มฉ่ำดับร้อนไม่ขาดสาย

เรื่องความรู้พระแท้พระเก๊ ผมมีเป็นกระบุงให้อ่านกันตลอดแล้วแต่จะเอามุมประสบการณ์ผ่านจอของจริง หรือฟังเขาเล่าว่าชนิดที่เอาสมองตรองเอง ตกผลึกแล้วว่าเรื่องเล่าเป็นเรื่องจริง ในห้วงเวลาเกินกว่า 40ปีที่คลุกคลีสะสมพระเครื่อง ประสบพบมาแล้วทุกรูปแบบ เคยไปนั่งดูพวกกดพระเก๊ก็มาก ดูเขาขุดกรุของจริงก็บ่อยครั้ง กระทั่งกรุเก๊ก็ไปเห็นกับตาเมื่อลูกน้องพาไปให้ซื้อด้วยความตื่นเต้น ไปเห็นก็หัวร่องอหาย คล้ายๆกับกรุไอ้เสี้ยนหลอกขายพระมันเอามาหากินกันนี่แหละ

ผมจึงมี"เรื่องเล่า-เรื่องจริง"เขียนเป็นกระบุงโกย ไม่ใช่ฟังนิทาน แล้วเอามาแต่งนิยายขายพระเก๊แบบพวกสัปรังเคมันทำกัน สิ่งที่พวกมันเขียนแค่ประโยคเดียวก็รู้แล้วว่า...ขี้หกทั้งเพ เหมือนอ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ทะลุไปถึงตับไตไส้พุง

ก็จะถ่ายทอดเป็นวิทยาทานต่อไป จนกว่าจะหมดกำลังถ่ายทอด ไม่เก็บความรู้เก็บพระแท้ไว้แบบคนโบราณหวงวิชา สิ่งใดที่สามารถทำให้สมาชิกได้เล่นพระ-เครื่องรางถูกทาง ถือเป็นกุศล คล้ายธรรมทานมีค่ามากเช่นกัน

ขอบคุณ คุณทวีมาก รักษาสุขภาพและก้าวหน้าในสัมมาชีพยิ่งๆขึ้นไปเทอญ

 

นิยาย...พระเก๊-มือผียัดกรุ
นิทาน...พระนับร้อยยัดเกจิ
=================

ย้อนอดีตพระผียัดกรุ(1)
~~~~~~~~~~~~~~

อดีตเป็นเงาสะท้อนและรากฐานปัจจุบัน การเข้าใจ"ปัจจุบัน"ให้ถ่องแท้ เราต้องแลหลังย้อนไปศึกษาทำความเข้าใจกับ"อดีต"เสียก่อน

เรื่องราว..."พระผียัดกรุ" ก็เฉกเช่นเดียวกัน!

อดีตเก่าก่อนปี 2500 ไม่มีเรื่อง"ผียัดกรุพระเกจิ"...เพราะมีแต่คนเล่น"พระกรุ"...การสร้างพระผียัดกรุจึงเป็นเรื่องปกติมีมานานร่วมร้อยปี โดยเฉพาะกับกรุระดับ"พระเบญจภาคี"ซึ่งเป็นยอดนิยมของแต่ละเมือง

ต้องร่ายเป็นเมืองกันไป เพราะ"ผียัดกรุ"นิยมพระเมืองดังๆเหล่านี้คือ...

"พิษณุโลก" เมืองสองแควเป็นแดนของ..."พระนางพญา"หนึ่งในเบญจภาคีเนื้อดิน การสร้างพระผียัดกรุเป็นพระนางพญาจึงเกิดเป็นดอกเห็ดประกอบกับพิษณุโลกเป็นเมืองเก่าแก่ประวัติศาสตร์มีวัดร้าง แผ่นดินรกร้างที่เคยเป็นวัดมาก จึงมีคนนำพระผียัดกรุไปยัดไว้ตามเจดีย์ร้างต่างๆ บ้างก็ยัดไว้ในวัดหรือขอบขันธสีมาวัด สัก10ปีหรือกว่านั้น เมื่อเห็นว่าพระที่สร้างไว้ได้เร่งปฏิกิริยาพอเหมาะก็สร้างข่าว...กรุแตก มีคนพบเจอขุดกันขึ้นมา

สมัยแรกๆก็มีหนังสือพิมพ์ นิตยสารพระเครื่องตาหูแหกแตกตื่นลงข่าวกันมาก ผู้คนก็แห่แหนไปเช่ายกหม้อยกไห ต่อเมื่อเซียนจริงพิสูจน์ว่าไม่ใช่ก็เลิกรากันไป แต่กว่าจะรู้ก็ทำเงินได้แล้วมากมาย

ยิ่งเป็นผียัดกรุที่ีพระสงฆ์บางวัดเล่นด้วย เออออห่อหมกไม่ขัดเพราะเห็นแก่อามิส แต่งนิยายว่ามีเจ้าที่เจ้าทางมาเข้านิมิตให้ขุดตรงนั้นตรงนี้ ขุดลงไปก็เจอจริง แบบนี้จะต้มตุ๋นนักสะสมได้มาก

ระยะหลังแม้เมืองพิษณุโลกจะสร่างซาเรื่องเหล่านี้ แต่ก็ยังเป็นดินแดนที่ปลอมพระกรุมากที่สุด ฝีมือเยี่ยมติดอันดับประเทศ แต่คนทำพระปลอมมากมาย หันมาทำพระใหม่ๆขายเป็นที่ระลึกเป็นซูวีเนียร์แล้วเอาเข้าพิธีพุทธาภิเษกถูกต้อง พระผียัดกรุหากินยากแล้ว เพราะเป็นยุคของ"พระเกจิ"ครองเมือง

กำแพงเพชร...ทุ่งเศรษฐีดินแดนแม้แต่กำแพงยังเป็นเพชรทองนี่แหละ สวรรค์ของนักขุดกรุตัวจริง มีกรุเกลื่อนท้องทุ่งทั้งฟากนครชุม ฝั่งชากังราว และทุกพื้นดินที่มีวัดเคยตั้งอยู่ นักขุดกรุแทงลงไปที่เนินดินตรงไหนก็เจอพระในยุคนั้น แต่เมื่อหลัง2500 มาไกล พระกรุที่เคยกลาดเกลื่อนตลาดหมดไป แต่คำว่า"ซุ้มกอ-เม็ดขนุนลีลาทุ่งเศรษฐี"ก็ยังครองใจผู้คนให้เพ้อหา กับพระพิมพ์นางกำแพงสวยงามชวนฝันอีกมากพิมพ์ที่เปลี่ยนมือในอัตราสูง

พระผียัดกรุเมืองกำแพงก็สำแดงเดชด้วยการเป็น พระหว่าน พระยัด พระโปรย...

อ่านแล้วอย่ามึนส์งง พวกมือผีเอาดินกำแพงมาทำพระขึ้นจำนวนหนึ่ง แล้วไปโปรยกลางทุ่งที่เคยเป็นกรุ ยัดริมน้ำที่เคยพบพระ จ้างเด็กหรือพวกตัวเองไปขุดสดุดเจอ ก็ป่าวประกาศ

จากนั้นคนอยากได้ก็เข้ามาเสาะแสวงหา พระอีกชุดที่เตรียมไว้ก็ถูกนำมาทุบถอง กว่าจะรู้อีกที คนซื้อก็ซื้อเก๊ไว้เต็มกระบุง คนขายเปิดตูดหนีเรียบร้อย

ทุกวันนี้ พระโปรย พระยัด พระหว่าน น้อยลงไปเนื่องจาก ตลาดพระเกจิไหลเข้ามาแทน คนเล่นพระกำแพงเก่งฉกาจมากขึ้น สามารถเล่นถูกวิธี ผียัดกรุจึงโรยรา เหลือเชื้อบ้างพอเป็นกระสายปลอมทีละองค์เป็นเรื่องเป็นราว ปีนึงยิงผ่านสัก4-5องค์ก็พอดำรงชีวิตอยู่ได้

พระรอด-พระคง-พระเมืองเหนือ...นี่ก็คือหนึ่งแดนสวรรค์ของ"ผียัดกรุ"ไม่ว่าจะเป็น พระรอด หนึ่งในเบญจภาคีเนื้อดิน พระคง-พระบาง-พระเปิม ฯ ทั้งกรุเก่ากรุใหม่ว่ากันให้นัวเนีย

ปัจจุบันพระมือผีไม่ยัดกรุ แต่จะทำปลอมออกมาโต้งๆตรงตัว ยิงเข้าเป้าทีละนิด ทีละน้อยด้วยฝีมือเลอเลิศประดุจเทพรังสรรค์ ดินก็แท้ พิมพ์ก็ใช่ ไม่ใช่อย่างเดียวคือ"ความเก่า"ที่ยังไม่ผ่านสำหรับเซียนทั้งหลาย แต่ก็ผ่านง่ายๆสำหรับเสี้ยน

ตลาดพระเก๊มือผี ดิน ผงน้ำมัน รวมถึงเครื่องรางของขลังหลายประเภท ย้ายมาอยู่เมืองเหนือ กลายเป็นสุดยอดตลาดทำเก๊ ทำเทียมใหญ่ที่สุด ฝีมือดีที่สุด ตั้งแต่พระขุนแผนบ้านกร่างทุกพิมพ์ หรือพระเมืองไหนก็ตาม ลองนักประดิษฐ์เมืองเหนือผลิตออกมาแล้ว มักจะผ่านตลาดล่างทันที ไม่ต้องมีข้อสงสัย

ตลาดล่างขึ้นมาถึงกลางนี่แหละสำคัญนัก เป็นแหล่งทำเงินได้รวดเร็ว กระจายสินค้าได้ไว เผลออาจต่อยอดไปถึงตลาดบนคือ กำลังซื้อของเศรษฐีมีทรัพย์หากคนระดับกลางมีคอนเน็คชั่นสายสัมพันธ์ถึง

ยังมีตลาดมือผียัดกรุเมื่ออดีตเช่นสุพรรณบุรี แดนพระดีศรีเมืองขุนแผน ทัั้งเป็นหนึ่งในเบญจภาคีและค้นพบพระบูชา-เทวรูปโบราณมากที่สุดแห่งหนึ่ง... อยุธยา สิงห์บุรี อ่างทอง ชัยนาท นครสวรรค์ ฯลฯ แต่ขอละเว้นไม่กล่าวให้เปลืองเวลา เพราะหัวใจหลักของเรื่อง อยู่ที่...

"พระเก๊-มือผียัดกรุ" กับ "พระนับร้อยยัดเกจิ" ไม่ใช่มาเล่านิทานพระกรุยุคโบราณบานบุรีจนเฝือ...

เพียงแต่ นำเรื่องเล่าเชื่อมโยงเข้ามาให้เห็นเส้นทางของนักผลิตพระเก๊-พระมือผีกันก่อน ไม่ใช่จู่ๆก็เปิดฉากเลยโดยไม่มีที่มาที่ไป

ไอ้พวกขายพระเก๊มือผี มันยังบรรจงแต่งนิยายสร้างฉาก สร้างละครสร้างคอนเท้นท์กันแทบตายกว่าจะขายพระเก๊มือผี... เราจะปอกเปลือกลอกแก่น ลอกคราบดักแด้พวกมันก็ต้องมีหลักฐานของจริงตามให้ทัน

อ่านตอนหน้ากันได้ เมื่อ"พระเกจิ"เข้ามาครองตลาดในยุคปัจจุบัน ทำให้"ผียัดกรุ"ต้องเปลี่ยนแปลงเป้าหมาย ด้วยเหตุอัศจรรย์น่าเหลือเชื่อ...

 

กราบสวัสดียามดึกค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

ขอรอตามอ่านนิยาย นิทาน พระเก๊ พระนับร้อยด้วยคนค่ะ ขอบพระคุณคุณอาที่ให้ความรู้ไว้ป้องกันตัวค่ะ

พรุ่งนี้ต้องเดินทางขึ้นกรุงเทพฯอีกแล้วค่ะ ไปอบรมอีก 1 อาทิตย์ ช่วงนี้ต้องไปทุกเดือนเลยค่ะ อาจห่างหายจากการทักทายไปบ้างนะคะ

 

ธรรมมะสวัสดีครับ

 

สวัสดีครับผม เช้าวันอาทิตย์ พักผ่อน รอติดตามวัคซีนชุดต่อๆไป จิบกาแฟ สบายๆ พักกายพักใจ ปลอดภัยทุกท่านครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

คำขอบคุณจากทีมอาสา
ว่าแต่พี่วันแอบไปจดทะเบียนเป็นสมาคมนักขุดกรุ ไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ

 

พักผ่อนวันหยุด เมื่อไหร่พี่วันวิจะเข้าป่าล่าเสือครับ

 

แจ้งข่าวเข้าวันอาทิตย์อันร้อนอ้าวสะใจ กับงานบุญร่มเย็นใจที่กำลังจะไปทำหลังเที่ยงนี้ ด้วย"สังฆทานยา" มอบยากลางบ้านที่จำเป็น รวมสำลี ปลาสเตอร์ ผ้าพันแผลแด่พระภิกษุสงฆ์พ่วงด้วยน้ำดื่มกับเฮลส์บลูบอยไว้ให้พระดื่มชื่นใจยามร้อนแล้งเป็นน้ำปาณะ

มูลค่าวัตถุไม่มากนักไม่เกิน5-6ร้อยบาทซึ่งผมกับครอบครัวทำกันเอง แต่ได้จัดแบ่งปัจจัยสมาชิกที่ฝากร่วมบุญบางส่วนดังนี้

--KEnG..........100(เหลือ...200)
--khampee.....100(เหลือ...300)
--montrix.......100(เหลือ...411)
--suthamma...100(เหลือ...400)
--thaiwat........100(เหลือ...300)

จัดใส่ซองถวายท่าน 500 บาท พระวัดนี้สวดดีมาก ชื่อวัดคลองครุ อยู่หลังหมู่บ้านปัฐถวิกรณ์ สุขาภิบาล1 ซึ่งปัจจุบันเรียกถนนนวมินทร์ เจ้าอาวาสเคร่ง วัดสะอาดปราศจากมลพิษทางวัตถุ เหมาะการร่วมบุญตามอัตภาพ

สำหรับปัจจัยท่านสมาชิกอีกพอสมควรที่คงต้างอยู่กับผมก็จัดทำบุญไปตลอดในช่วงก่อนถึงสงกรานต์นี้ ทั้งบวชสามเณรภาคฤดูร้อนวัดสุวรรณประสิทธิ์...ผ้าป่าการศึกษาที่ร้อยเอ็ด และอื่นๆซึ่งจะได้แจ้งรายละเอียดต่อไป

อนุโมทนาบุญร่วมกันกับทุกท่าน ขอผลาบุญ อานิสงส์ธรรมทานอันไม่มีประมาณจงเป็นปัจจัยส่งความสวัสดีมีชัย พร 4 ประการครบถ้วนให้สมาชิกทุกคน อย่าได้โรยรา ตั้งแต่บัดนี้ วินาทีนี้เป็นต้นไปเทอญ



อธิษฐานในห้องพระแด่เจ้าของปัจจัยทุกท่านก่อนไปทำ

 

ป่านนี้หนูชุคงกำลังเดินทาง หรือถึงแล้วก็ไม่รู้ ก็ขอให้การอบรมราบรื่น ช่วงเทวดาจร ชีพจรการงานลงเท้านับเป็นเรื่องดี หมายถึงความก้าวหน้าของชีวิต ให้ไป-กลับปราศจากอุปสรรคขัดข้อง

เรื่องพระเก๊ พระมือผี แก็งค์ต้มตุ๋น จอมจัดฉาก จอมวางงานก็ต้องเขียนต่อไป มันหากินมานาน ถลกลอกหนังไอ้จอมกะล่อนปลิ้นปล้อนให้สังคมเห็น ถ้ามันกลับใจได้(ไม่ต้องถึงกลับตัว) ก็เป็นบุญแก่ตัวมันเอง เว้นแต่ความโง่ ความโลภ ความเขลา บดบังสมองจนไม่รู้แล้วว่า อะไรคือความถูกต้อง ผิดชอบชั่วดี ก็ต้องลุยกับมันต่อไป อยากรู้ว่าแก็งค์มันจะใหญ่เกินกรรม หรือใหญ่เกินกว่าพวกผมที่มีสตังค์เป็นถัง มีลูกน้องที่ไม่ใช่หน้าม้าหน้าหมาเป็นกระบุงยิ่งกว่าพวกมันเยอะนักหรือไม่

 

ธรรมะสั้นและดี
จาก"หลวงปู่ดู่"...

กิเลสมา........ตัณหาท่วม
ซัดเสียน่วม....อ่วมนิสัย
ใจเจ้าใหญ่.....ครอบบรรลัย
สู้รบไย..........ไฟนอกกาย
.....สำรวจใจ......ถ่ายถ้วนถี่
.....ชำแหละที....ดีอยู่หนาย
.....กายเป็นข้า...ใจสั่งไป
.....ชำนะใจ........ชนะกรรม!

 

พักอีกวันพรุ่งนี้ทำงานต่อน้องปรายฯ

 

ทีมอาสาใจงาม หน้าตาอิ่มบุญยิ้มแย้มแจ่มใสให้คนพบเห็นชื่นตาชื่นใจ เปลี่ยนพวกเราเป็น"สมาคมนักขุดฯ"ถ้าไปจดทะเบียนไม่รู้มหาดไทยกับกทม.จะรับจดหรือไม่ ท่านคงกลัวไปขุดถนน ขุดท่อแข่งกับหลวงซะเปรอะ-ฮ่า

เรื่องจดทะเบียนสมาคมนั้นยุ่งยากมาก ผมเป็นมา2 นายกสมาคมแล้ว รู้กระบวนการเรื่องนี้ดี เรียกว่าหืดขึ้นคอ ไม่ใช่ใครอยากจดอยากทำก็ได้ง่ายๆและชุ่ยๆ ถ้าเป็น"ชมรม"ก็ตั้งกันเองตามใจชอบ แต่เป็นสมาคมเพื่อการกุศลต่างๆ หากใจไม่ถึงไม่รักไม่รวมกลุ่มก้อนสำเร็จจริง-ยากเหมือนเข็นครกขึ้นภูเขา

ขอบคุณและโมทนาบุญกับทีมอาสาผู้ปิดทองหลังพระ แต่ความดีเปล่งปลั่งเด้งออกมาฉายให้เห็นทุกเมื่อเชื่อยาม แสดงว่าทองหลังพระเต็มแล้ว ลามมาข้างหน้าให้คนทั่วไปเห็นเอง ดังพระบรมราโชวาทพ่อหลวง ร.9ของพวกเรา

 

ผีเสื้อวันอาทิตย์ของน้องเรย์
ดูแล้วสดใสให้ความสดชื่นตา
แถมพรดีมีคุณค่ารับไว้ทั้งหมด

 

ขอเวลาล่าพระเก๊สัก2-3ยกก่อนคุณชาญ ไอ้แก็งค์ต่มตุ๋นมันฝังรากลึกมานาน แต่วิธีการมองออกง่าย พอคนจับได้ มันก็เฉไฉไปเรื่อยเปื่อย บางครั้งก็ทำหายหัวไปสักเดือนสองเดือน พอสะสมพละกำลังกับของเก๊ได้เต็มที่ก็กลับมาด้วยฟอร์มแบบนี้...

--เล่านิยายเกริ่นนำ
--นำพระแท้เกจิที่จะปั้นขายโชว์ศึกษาร่วมกัน
--บรรยายนิทานพระพลิกชีวิต พลิกโชคชะตา ซึ่งมีแต่พลิกชีวิตแก็งค์พวกมันเท่านั้น แต่คนซื้อควักเงินแท้ได้แต่พระเก๊ไม่มีราคาไปนอนกอด ชีวิตมีแต่ตกต่ำ ลูกเมียอดข้าว
--ุนำตำราเก๊+ตำราจริงมาเทียบเคียงให้รกรุงรังลูกตาคนอ่านเข้าไว้
--หน้าม้า หน้าแมว หน้าหมาทำงานช่วยจองพระเวลามันลงขาย
--วัวสันหลังหวะยามอีกาบินผ่าน จะแกล้งลงพระที่ยืมเขามา ทำเป็นให้ความรู้ศึกษาร่วมกันอีกแหละ
--เฉไฉทำเป็นธุระยุ่ง เอาภาพอื่นมาโชว์ แสร้งว่าข้าหารับประทานเก่งสารพัดเรื่องอื่น... หารู้ตัวไม่...ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง ก็เป็นภาพแทนตัวเงินที่มันปลิ้นปล้อนกะล่อนไปจาก หยาดเหงื่อ หยาดน้ำตาของคนซื้อพระเก๊ของมัน-โคตรปัญญาอ่อนงี่เง่าไม่เคยพบเจอ
--จากนั้นก็มีหน้าหมาคอยกระทุ้งอย่าให้กระทู้ตกเวที แล้วมันก็กลับมาลงพระกับนิยายขายต่อ
--โดยการบอกพิจารณาให้ดีๆ มีสติปัญญา มีวาสนาร่วมกัน
--นี่คือสไตล์จุดเทียนเวียนวนน้ำเน่าของมัน เปิดดูเถอะ วิธีการเดิมๆแบบนี้ทุกช่วงที่มันเริ่มลงชุดพระนับร้อย-พระเก๊ที่โลกไม่รับรองหากิน

โธ่...ไอ้เหียกเอ๋ย คนขายพระกิน...คนขายไม่ต้องมีลีลาพญาแร้งอันใดหรอก แค่ลงพระบรรยายที่มา-ที่ไปเพื่อขาย ร่ายสรรพคุณครูบาอาจารย์เล็กน้อย

แลัที่สำคัญ เขียนบอกว่า..."รับประกัน-เก๊คืน" เท่านี้ก็จบ เท่านั้นก็พอ!!!

ไม่มีใครในโลกนี้ที่ซื้อพระ อยากจะศึกษาร่วมกันกับเอ็งหรอก เค้าต้องการ"พระแท้"ไปศึกษาด้วยตัวเอง ไม่ต้องการพิจารณาเก๊-แท้ก่อนซื้อ เพราะคนซื้อเชื่อใจคนขาย เขาเพียงแต่ดูว่า..."สวย-ไม่สวย" ถูกใจหรือไม่เท่านั้นเอง

สงสารคนซื้อที่เชื่อถือมันมายาวนานเสียจริง คืนพระมันได้ก็คืนไป อย่าไปเสียเวลาร่ำไรกับมัน มันรวยมานานแล้วกับเงินที่ต้มตุ๋นไปออกดอกออกลูกออกหลาน เป็นรถยนต์ เป็นสวน ปรนเปรอลูกเมีย ฯลฯ

ได้เวลาที่มันต้องคืนกลับคนซื้อผู้น่าสงสารเสียที รวมตัวกันไปแจ้งความก็ได้ จากโรงพักก็จะไปปปง.ลามไปถึงสรรพากร ให้มันขายทุกอย่างที่ต้มตุ๋นไป-เอากลับคืนมา

แหม-ตอบคุณชาญที่ถามมาประโยคเดียวเสียยาว คงได้วามมันพอกับล่าเสือปานกัน

 

ปิดด้วยภาพอลังการน้องมากิ
ไม่บอกว่าที่ไหน แต่ยิ่งใหญ่จัง...

สวรรค์จำแลง....แปลงพรรณพฤกษ์
โอ่..พันลึก........ตรึกแดนสรวง
ห้วงพิมาน........ละลานลวง
นฤนาทปวง......นิรมิตเทพ!

หมายเหตุ...นฤนาท = กึกก้อง

 

หอยยังเหลือทำไงได้ครับ จัดไปอีกมื้อ ดอกหอมก็ยังเหลือผัดกับหมึกแทนก็แล้วกัน
มีแต่จืดๆ เลยต้องจัดแกงป่าปลาแล่กับมะเขือตามมาอีกถ้วย