เพราะอะไรขันธ์ถึงคิดตลอดเวลา

นัตถิ ปัญญา สมา อาภา..

"แสงสว่าง เสมอ ด้วย ปัญญา ไม่มี"

 

ฮี้ ฮี้ ฮี้ๆ

บอกไปแว้ว พอจอนเจียนๆ บักโงบะ เน่าใน หมดแหละ

เพราะ ดันเผลอไป มี กัลยาณมิตร จั่วจาติ

แต่ ไม่เกี่ยวกับ ความดี ที่มันจะพอ มี ไม่ไปเป็น
ตี๋ใหญ่( เว้น ปาก )

 

เราบอกท่านแล้ว ไม่รู้จักจำ..

การอธิบาย อรรถธรรม ให้มัน รวบรัด สั้นๆ เข้าใจง่าย..

การ ยก เอา อะไร มาเปรียบเทียบ หรือ อุปมา ให้ยกเอา สิ่งที่ทุกคนสามารถ รู้ได้ เห็นได้..

ถ้าชี้ก็ชี้ให้มันตรงๆไปเลย ไม่ต้องชี้สิ่งรอบๆข้าง..

 

แทนที่ คนทั่วไปที่มา อ่านเจอ จะได้ประโยชน์สูงสุด..

เหตุด้วย อธิบายอ้อมโลก สุดท้าย แทบไม่ได้อะไรเลย..

 

คนนึงอธิบายตรงๆ ตรงจุด แต่กลับเอาธรรมเข้าตัว..

อีกคนนึงอธิบาย อ้อมโลก เสียเวลา..

 

เชย ระเบิด ระเบ้อ

ธรรมะ ของผู้มีพระภาค เป็น อนัตตา เป็นโลกุตร แต่ส่วนเดียว

ดังนั้น

การปรารภธรรม แบบเพื่อบัญญัติ เท่านี้ใช่ อย่างอื่นเปล่า เป็น
อฐานะ จะปรากฏได้

อีกทั้ง สาวกทุกรูปนาม จะ พระอาจารย์หลาน ใหญ่ มาจาก
ไหน ก็กระทำ นวสัทธุศาสน ให้ปรากฏ ไม่ได้

สาวก จึงเป็นเพียง ผู้ เดินตาม มรรค ที่ประกาศไว้

ยิ่ง พระอาจารย์หลาน ไปอ้าง พระอาจารยใหญ่ ยิ่ง โอ้ละพ่อ

เป็นผู้เดินตามมรรค ซ้อน ผู้เดินตามมรรค


ดังนั้น

บักโงบะ ผู้มี กัลยาณมิตร จั่วจาติ เป็นเพียงเดียรถีย์
จะเข้าใจ ปัจจัยการในการปรากฏของ สัทธรรมของ
ศาสดาสมณะโคดม หาเป็นได้ไม่

ยิ่ง สาวกมี อาจารย์หลาน อาจารย์ใหญ่ ยิ่งโอ้ละพ่อ

ไม่เข้าใจ ความเป็น สุญญตา เกิดแต่ปัจจัย เป็นโลกุตร
แต่ส่วนเดียว อันสาวก ไม่มีทาง สัมผัสถึง !

 

ไม่เชื่อ บักโงบะ ลองตอบคำถาม

การทำ ยมกปฏิหารย์ แสดง อิทธิวิธี ณ ต้นมะม่วง

ก. เป็น สุญญตา อนุศาสนีย์ปากฏิหารย์ ร้อย%
ดังพระพุทธโองการ เราอิดระอา ปฏิหารย์
ดังโชวของลับ

ดั่ง ตก แปดน้ำ

ข. หรือ ฮันแน่ แสดงปฏิหารย์ มี อ้างด้วยว่า
ก็เป็น เจ้าของสวนฯลฯ ก็ฟังขึ้นนะ

ค. ทั้ง ก. และ ข.

ง. เดี๋ยวขอไปถอดเทปอาจารย์ก่อน

 

สอนคน แนะนำคน มันต้องสอนตั้งแต่ปุถุชน กิเลสหนา ปัญญาหยาบ ไปจนถึง อนาคามีบุคคล..

ถ้าไม่ชี้ตรงๆ อุปมา ตามสิ่งที่ทุกคนสามารถ รู้ได้ เห็นได้ ประโยชน์จะเกิดน้อยลง ตามส่วน..

 

ตัวอย่างเช่น ยก "กอไผ่" มาอธิบาย..

แค่หยิบไผ่มา "ข้อ" เดียวเท่านั้น รู้รอบ ครอบทั่วไผ่ทั้งกอ..

คนฉลาดก็เข้าใจ คนโง่ที่สุดก็เข้าใจ..

 

เห็นไหม ว่า มะเข้าใจ

พระศาสดาตรัสอยู่ว่า คำสอนของพระองค์ ทุกอักขระ
ทรงมี จิตตั้งมั่นเป็น สมาธิ เป็น สุญญตา ตลอด

การที่ สำคัญว่า ทรงเทศนา แก่บุคคลชื่อนั้น บุคคล
คนนี้ เป็นการจำเพาะ ถือว่าเป็น การกล่าว ตู่ตถาคต

ธรรมทั้งหลาย มาแต่เหตุ
เมื่อเหตุมี ธรรมก็ปรากฏอย่างนั้น
เมื่อเหตุดับ ธรรมย่อมดับไป ไม่เหลือ

มหาสมณโณ มีปรกติ กล่าวอย่างนี้

 

เอาตาม ขะเยิม เจ้านั่นละ ซั่นน่ะ..

ขี้ค้าน เว้านำ แล้ว..

 

กั๊กๆๆๆ

พระ ศาสดา ทรงเป็น ตาของโลก

เมื่อ ทรงหยิบ ใบไม้ขึ้นมา เพียง สี่ใบ

สี่ใบเหล่านั้น ล้วน ครอบ เหตุ ปัจจัย
ของ สี่ใบนั้น ในคราวเดียว

ส่วน สาวก จะเห็นได้แค่ ยังทรงเว้น
ไม่ได้กล่าวส่วน ตรงนั้น ตรงนี้ รึ.....
( เม้มปาก นั่งลง )

 

เอาตาม ขะเยิม เจ้านั่นละ ซั่นน่ะ..

ขี้ค้าน เว้านำ แล้ว..

 

หลอนอย่างเรา หายากในโลก..


อะจ๊ากกกก..

 

หลอนอย่างเรา คนชอบนักแล..


อะจ๊ากกก..

 

พึงทราบ ไว้เถอะ ฮับว่า

แม้น พุทธวจน แม้น อักขระ เดียว ก็ทรง กำหนดสมาธิ
ครอบงำ ไว้หมดแล้ว ที่จะ ยังผลให้เป็น สุญญตา
และ โลกุตรแต่ส่วนเดียว เป็น อนุศาสนียปาฏิหารย์

แต่ สาวก ย่อมสำคัญว่า

เอ้ย มี บักโงบะ มาแปล ป่านนี้ เละเทะไปแล้ว

สู้ เอาคำสอน พระอารจย์ใหญ่ น้ำหนึ่ง UN มา
ปิดพระโอษฐ ดีกว่า





พวก อกตัญญู !! ไม่เคย รู้คุณ และ โทษ เป็น

 

เมื่อกี๊ ไปหาความหมายของคำว่า "ขะเยิม" อยู่หราาา555555

 

เป่า

สลับไปเล่นเกมส์ ออนไลน์ สามกั๊กกๆๆๆๆๆ

กับ

เป็น นักลงทุนในตลาดหุ้น

 

ผมเอาสองท่านนี้ เจริญสติ

 

ข้ามกำแพง ไปเข้าเฝ้าให้ได้ ไปเลย

ไม่อย่างนั้น เสียเปล่า

เป็น หนี้ด้วย นะฮับ ใช้ เก้าเป็น บาทฐาน

อะซิกๆ