ธรรมของคนพาล

วันนี้หลวงพี่ชวนเดินเที่ยวตามท้องนาป่าเขา

หลวงพี่ชวนไปภูผีโห่..

ได้ ฝึก จาริก ธุดงค์ ไปด้วย..

 

พระนิพพานนั้นไม่ได้อยู่ไกลตัวเราเลย อยู่ตรงปลายจมูกหรือริมฝีปากแค่นี้เอง แต่เราก็คลำหากันไม่พบเหตุนั้น เมื่อเราหวังจะเอาความบริสุทธิ์กันจริง ๆ แล้วก็จงอย่าไปเอาอะไรอื่น

ตั้งหน้าทำแต่ความเพียรไปท่าเดียว อะไรมันจะมาทางไหนก็ไม่เอาทั้งนั้น สุขก็ไม่เอาทุกข์ก็ไม่เอา ดีก็ไม่เอา ชั่วก็ไม่เอา ความได้ก็ไม่เอา ความดีก็ไม่เอา มรรคก็ไม่เอา ผลก็ไม่เอา นิพพานก็ไม่เอา ไม่เอาอะไรทั้งหมดและเมื่อเราไม่เอาอะไรแล้ว มันจะมีอะไรเล่า มันก็ไม่ต้องมีอะไร นี่แหละนิพพาน

เราก็จะได้ตรงนี้เอง เปรียบเหมือนคนไม่มีเงินนั้น ขโมยมันจะเข้ามาปล้นได้อย่างไร คนที่ได้มาก็ยึดถือไว้ ๆ นั่นแหละ จะต้องถูกเขาฆ่าตาย โน่นก็จะเอา นี่ก็จะเอา หอบไว้ ๆ จนพะรุงพะรังไปหมด แล้วจะไปไหนรอด

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร

แปะไว้ให้ผู้มีปัญญาอันยิ่งได้พิจารณา..

 

กลับเข้ากลด..

 

วันนี้แบตโทสับน้อย ต้องขอตัวพักผ่อนแต่หัวค่ำ..

พรุ่งนี้จะมาตามอ่านนะ..


กลับเข้ากลด..

 

กายสังขาร คือ ลม
วจีสังขาร คือ นึกแต่งคำพูด
จิตสังขาร ความคิดนึกดับ
"รู้" ไม่ดับ

กายสังขารไหวก็รู้ วจีสังขารไหวก็รู้ จิตสังขารไหวก็รู้ รู้ไม่ติดสิ่งใดๆ ที่ตนรู้ คือสังขารทั้งหลายไม่ปรุงจิตได้ มีแต่ตัวรู้

นึกขึ้นก็เกิดจิตเกิดสังขาร ต้องการใช้ก็มีขึ้น ไม่ต้องการใช้ก็ดับไปเอง โดยธรรมชาติของเขา "รู้" ย่อมอยู่เหนือสิ่งใดๆ ทั้งหมด นั่นแหละ คือ "วิมุติ" ผู้ปฏิบัติต้องให้กำหนดรู้อย่างนี้จึงจะได้ผลดี ในการปฏิบัติจิตใจนั้นก็มีเท่านี้เอง..

ท่านพ่อลี ธัมมธโร


แปะไว้ให้อ่าน..

แดนซ์ซิ่งไปพอ..

 

ฝากกดไล้เพื่อเป็นทุนการศึกษา เด็กยอดกตัญญู..

 

กลับเข้ากลด ลดปฏิฆะสัญญา..

 

ดอกบัวเกิดจากโคลนตม..

เบ่งบานด้วยโคลนตม..

 

สารอาหาร น้ำ ,และแสงแดดไม่ต้องใช้
ใช้แต่โคลน อิอิ
เคยปลูกบัวให้ลูกชม ในโคลน ..ไม่ใส่ปุ๊ยคือ ตายยย

 

ตอนเริ่มต้น โคลน เป็นเหตุ

ตามธรรมชาติในโคลนก็มีน้ำอยู่แล้ว ที่ไม่พูดถึงก็ ยกไว้ในฐานที่เข้าใจ..

ถ้าใครไม่เข้าใจ ก็โง่เต็มทน..

 

บัวมีรากปักที่โคลน..

โคลนเปรียบเหมือนกิเลส อกุศลธรรม อกุสะลา ธัมมา..

น้ำในโคลน เปรียบเหมือนกุศลธรรม กุสะลา ธัมมา..

กว่าจะเติบโตโผล่พ้นน้ำ ต้องใช้อกุศลเป็นเครื่องประกอบ ในการหล่อเลี้ยง..

 

เดียวนี้เค้ามีระบบไฮโดร
ไม่ต้องใช้ดิน

 

บุคคลผู้เรียนรู้แต่ฝ่ายกุศล ก็เห็นแจ้ง รู้แจ้งแต่ฝ่ายกุศล ไม่สามารถรู้แจ้งเห็นแจ้งได้อย่างพระสัพพัญญู..

ถ้าไม่เคยทำชั่วจะสอนคนชั่วอย่างถึงใจได้อย่างไร..

ถ้าไม่เคยทำเลวจะสอนคนเลวอย่างถึงใจได้อย่างไร..

ครูที่ดีต้องมีทั้งบู๊และบุ๋น..

 

ฟังซิฟัง..

 

ทานก็ถึงพระนิพพานได้
ธรรมทาน อภัยทาน เรียกว่า “ทานภายใน”
ทานภายในไม่มีข้าศึกศัตรู ไม่มีกาลสมัย เป็นอกาลิโก เขาไม่สอนอย่างนี้ กลัวจะได้เร็ว มัวแต่สอนทานภายนอก ได้ก็ช้า มีอันตรายเพราะจะหลงลืม จิตมีทาน ศีล ภาวนา ไปได้เร็ว แต่จะเอาแค่ทาน ศีล ภาวนา ภายนอก ไปไม่ได้เร็ว

ทานภายในก็อภัยทานและธรรมทาน

หลวงปู่บุดดา ถาวโร

แปะ แปะ แปะ..

 

นักธรรมตีกัน ไม่รู้พาลหรือเปล่านะโยม..

แก้ไขคนอื่นไม่ได้ แต่ แก้ไขตนเองได้..



อย่าให้อายลิง นะ โยม..

"วาง วาง วาง"