เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

รับครับ นิมนต์ท่านกลับนครสวรรค์

 

เข้ามาสวัสดี อ.Wanwi ครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิแลแฟนคลับทุกท่าน

 

หลวงปู่อยู่กับผมมานานครัน
ได้เวลาลูกหลานนำกลับบ้าน
นครสวรรค์ โมทนาท่านอีมาน
จัดส่งพรุ่งนี้ ไม่แน่มีนางพญา
พ่วงตามไปจากจับสลากก็ได้

 

จอมสลัดล่องเรือออกทะเลหนีโควิดไปนานโข ได้ฤกษ์เทียบท่ามาทักทาย สงสัยจอดท่าที่บางปะกง เพราะนำ "หลวงพ่อโสธร" มาสวัสดีเป็นศิริมงคล ก็ขอให้โชคดีรักษาสุขภาพที่ดีไวัตลอด

 

ทักปจว.จากน้องปรายฯ
เข้าช่วงบ่ายคลัอยของ
วันหยุด วันนี้พวกเราคง
ไม่มีใครนอนหลับทับสิทธิ์

 

ศิลปะ"ลังกาวงศ์"ที่ ลพบุรี
"หลวงพ่อจุก"กรุวัดพระศรีฯ
===============

หนึ่งเดียวของ "ศิลปะลังกาวงศ์"ที่เข้าไปแทรกอยู่ในกรุพระเมืองละโว้ ลพบุรี ซึ่งมีศิลปะของขอมครองเป็นเจ้าสำนัก ช่วงแรกๆทำเอานักประวัติศาสตร์ศิลป์ แทบบื้อเบื้อใบ้กินเพราะนึกไม่ออก บอกไม่ถูกว่า "ลังกาวงศ์"ของสิงหลปุระหรือ ประเทศศรีลังกาเข้าปะปนอยู่กับ "ขอม-ลพบุรี"ได้อย่างไร?

ต่อเมื่อสืบสาวราวเรื่องประวัติศาสตร์ลึกไปเรื่อย จึงพบความเชื่อมโยงง่ายๆในยุคที่ศาสนาพุทธลัทธิมหายานบ้านเราเสื่อมโทรม กลายเป็นศาสนาร้อยสิบหยิบโหย่งขาดความน่าเชื่อถือและเข้มแข็ง พระ เณร เถร ชี หาความน่านับถือไม่ค่อยได้ ก็มีการฟื้นฟูพระศาสนาด้วยการส่งสมณะทูตไปที่ประเทศลังกาซึ่งมีการศาสนาที่เข้มแข็งมากในช่วง พุทธศตวรรษที่ 18 (พ.ศ.1,800)

รวบรัดตัดความว่า พระมหาเถระ ระดับสงฆ์ชั้นแนวหน้าจากลังกาเข้ามาวางรากฐานลัทธิ "ลังกาวงศ์" ให้แผ่นดินสยามอย่างเข้มแข็งตั้งแต่ 7-800 ปีที่แล้ว ผ่านทางด้านเมืองใต้ตั้งแต่นครศรีธรรมราช...ข้าม เทือกเขา"ตะนาวศรี" เข้าสู่ภาคกลางตอนล่าง ส่วนทางเหนือก็จากพม่าลงมาที่เชียงใหม่ปักหลักฐานยิ่งใหญ่ ลงมาถึงสุโขทัย และลพบุรี กับหัวเมืองเอกอีกมาก

แต่โลกนี้เป็นอนิจจังดังคำพระศาสดา ก็ถึงยุคที่ "ลังกา"เสื่อมโทรมถดถอยบ้างในช่วงรัตนโกสินทร์ตอนต้น ต้องร้องขอพระสงฆ์จากไทยช่วยเดินทางไปวางรากฐานพระพุทธศาสนาให้กับชาวลังกาใหม่ เกิดลัทธิ"สยามวงศ์" ขึ้นที่นั่น ตราบทุกวันนี้

***(((ความเสื่อมโทรมในพระพุทธศาสนาที่ลังกาต้องเห็นใจ ทั้งการสู้รบกับ"ทมิฬ-ฮินดู" กินเวลานับร้อยปี การถูกครอบครองโดยนักล่าอาณานิคมตั้งแต่ "ฮอลันดา" จนสุดท้าย "อังกฤษ" นักล่าตัวเอ้เหล่านี้ล้วนพยายามทำลายพุทธศาสนา ทั้งยัดเยียดศาสนาคริสต์เข้าครอบงำ ห้ามพิธีทางศาสนาต่างๆจนชาวศรีลังกาแทบไปไม่เป็น จนได้ทาง "สยามวงศ์" ช่วยฟื้นฟูดีขึ้นตราบเท่าทุกวันนี้)))***

เห็นไหมว่า...การถ่ายเทวัฒนธรรมทางศาสนาระหว่าง"ศรีลังกา-ไทย"ช่างแนบแน่นลึกซึ้ง รวมทั้งศิลปวัตถุทั้ง ศาสนสถานและพระบูชา พระเครื่อง ก็ไม่นัอย

พระสถูปเจดีย์แบบลังกาเราจะพบเห็นทั่วไป ตั้งแต่ทางเหนือยันไปทางใต้ถึงเพชรบุรี ถ้านครศรีธรรมราช ก็พระมหาธาตุเจดีย์อันตระการตานั่นปะไร และเจดีย์ที่มีฐานป้อมกลมเกือบทั้งหมดในประเทศนี้ ส่วนใหญ่ก็ถอดแบบมาจากลังกา

ส่วนศิลปะของพระเครื่อง-พระบูชา ก็จะสังเกตความเป็น "ลังกาวงศ์"ได้ง่าย คือพระพักตร์จะป้อมกลมอิ่มเอิบด้วยความเมตตา กรุณา ปราณี ต่อสัตว์โลกและดวงตามักจะ "ปิด"หรือลืมตานิดเดียวแบบ "ทอดต่ำ" มองดูพื้น ในขณะที่พระพุทธรูปของไทยลืมพระเนตร-ไม่หลับตา!

นักศิลปะทางศาสนาเปรียบเปรยพุทธศิลป์เห็นภาพว่า...

"ศิลปะทุกยุคของไทย"-พระพุทธองค์ทรงลืมพระเนตรแบบ "ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน"!

"ศิลปะลังกาวงศ์"-พระพุทธองค์ทรงดื่มด่ำอยู่ในวิมุติสุข ถึงแล้วซึ่งพระโพธิญาณแห่งความรู้แจ้ง ก่อนลืมพระเนตรเพื่อสอนสั่งถ่ายทอดสิ่งที่ค้นพบสู่สรรพสัตว์โลกสืบไป!

ดัง"พุทธศิลป์ลังกาวงศ์" ใน "หลวงพ่อจุก"เนื้อดินพบที่ "ลพบุรี"แห่งเดียว ตั้งแต่กรุวัดพระศรีมหาธาตุ และอีกหลายกรุทั้งการลักลอบขุด ไปจนถึงเปิดกรุเป็นทางการโดยกรมศิลปากร โดยท่านแตกกรุมาตั้งแต่ปี 2487 และแตกเรื่อยมาถึงหลังปี 2500 ได้พระมากบ้างน้อยบ้าง

เหตุที่ขนานนามท่านว่า "หลวงพ่อจุก"ก็จากพระเกศที่เป็น "จุก"ทำให้นักเล่นยุคโบราณเรียกตามพุทธลักษณะให้จดจำง่าย เช่นเดียวกับพระ"เดี่ยวดำ-เดี่ยวแดง"ที่เรียกตามนิทานว่า "เหยี่ยวดำ-เหยี่ยวแดง"อยู่สมัยหนึ่งเพราะนิทานเล่าว่า เหยี่ยวเกาะที่เจดีย์มีพระชุดนี้บรรจุแล้วนักล่ายิงปืนไม่ออก เป็นนิยายคนโบราณที่แทบหาความจริงไม่ได้ แต่ก็เล่าสืบทอดต่อๆกันมาจนกลายเป็นชื่อพระไปช่วงหนึ่ง

หลวงพ่อจุกส่วนใหญ่ที่พบ ถ้าเจอในกรุที่ไม่ถูกลักลอบ จะพบท่านตั้งอยู่ล้อมรอบองค์พระใหญ่ ซึ่งแสดงว่า "หลวงพ่อจุก" เป็นพระที่สร้างขึ้นเป็นอุปเทห์..."ป้องกันภัย"ทุกชนิด!

ชมพุทธศิลป์เลอเลิศ หากเป็นพระเนื้อโลหะ "ลังกาวงศ์"เล่นกันแพงมากตั้งแต่เรายังแก้ผ้า พระเนื้อดินที่สวยสดงดงามอายุหลายร้อยปีนี้ มีราคาแลกเปลี่ยนข้ามเลขห้าหลักมาตั้งแต่ยุคพระเกจิแพงๆวันนี้ ยังแจกฟรี

นำมาให้ชมเป็นขวัญตา แต่ถ้าปรารถนาบูชาก็เชิญ...

=======8,000=======

หลวงพ่อจุกเนื้อดินละเอียด ซึ่งองค์ท่านแต่ละกรุพบทั้งเนื้อหยาบ,ละเอียด มีผิวพรรณวรรณะแตกต่างกันไป องค์ท่านค่อนข้างใหญ่ กว้าง3.5ซม.สูง6.2-6.5 ซม. นึกภาพพระเนื้อดิน "พระพุทธโคดม-หลวงพ่อขอม" ที่ลงให้ชมบ่อยๆ ท่านก็จะนึกถึงขนาด "หลวงพ่อจุก"ได้ง่ายดาย

สำหรับองค์นี้ มีความสมบูรณ์ทุกส่วน ไม่ชำรุดเลย เดินทางผ่านกาลเวลานานกว่า 500 ปีมาได้อย่างน่าทึ่ง...(((บางคนว่าสร้างตั้งแต่ 800ปีแล้ว แต่ผมเชื่อว่าไม่ถึง พระลังกาอาจมาถึงสยามเวลานั้นจริง แต่การสร้างพระบรรจุกรุสืบทอดพระศาสนาคงไม่สร้างในทันทีทันใด) เนื้อละเอียดแต่มีกรวดทรายกรุแทรกอยู่ทั่วไป ทั้งราดำจับเป็นหย่อมๆ คลาสสิคที่สุด!

ด้านหลังเรียบไร้มลทิน บางองค์หลังปาด หลังครูด หลังลูกคลื่น เอาแน่ไม่ได้ประสาพระโบราณที่ไม่ได้สร้างให้นำไปซื้อ-ขาย แต่สืบทอดพระพุทธศาสนาเท่านั้น เราช่วยกันอนุรักษ์เพื่อรักษาสมบัติบรรพชนต่อไป ก็เป็นการสืบทอดพระพุทธศาสนาดังเจตนารมณ์เช่นกัน

เทียบขนาดให้ชม ไม่ต้องคิดว่าองค์ท่านขนาดไหน จับท่านวางตั้งได้ และ "แม่เหล็กดูดติด" อัศจรรย์ของเนื้อดินโบราณที่ต้องมีส่วนผสมพิเศษของสิ่งศักดิ์สิทธิ์บางอย่างแน่นอน ซึ่งเครื่องมือวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ คง "แยกธาตุ"นั่นออกมาให้ทราบได้ไม่ยากในวันข้างหน้าอันใกล้นี้
ด้านข้างซ้ายและขวา เห็นได้ชัดว่าท่านเป็นพระแบบครึ่งซีก มี"เนื้อชิน"ด้วยเหมือนกัน แต่ปัจจุบันไม่เคยพบเห็น น่าจะระเบิดผุกร่อนไปหมด ถ้าหากรักษาไม่ถูกวิธี เพราะเนื้อชินโบราณบางคนเอาใส่ไว้ในตู้หรือในตลับในที่ไม่มีอากาศถ่ายเทด้วยรู้เท่าไม่ถึงการ ท่านก็จะระเบิดกินตัวไปเองเรื่อยๆ กว่าจะเปิดเห็นอีกที หมดทั้งองค์แล้วก็มี

 

ใช่เลยครับคุณอา wanwi ผมรอจังหวะโพสถามเหมือนกันว่า เหตุใดพระเนื้อชิน เก็บใส่ถุงพลาสติกแล้วใส่กล่องไม้อีกชั้นหนึ่ง ผ่านไปหลายสิบปีเปิดกล่องไม้แกะพลาสติกออกดู ปรากฎว่าเนื้อพระเหมือนระเบิดออก ยังคิดว่าเปิดดูช้ากว่านี้อาจจะระเบิดหมดหรือป่นกลายเป็นผง ถามอากู๋(Google)บ้างก็ว่าเพราะเนื้อชินโบราณมีการผสมวัสดุหลายๆอย่างไม่ใช่ตะกั่วล้วนๆ นานไปทำปฏิกิริยากันเมื่ออยู่ในสภาวะแวดล้อมที่เหมาะสม เนื้อพระก็จะปริแยกแตกระเบิดได้ ตอนนี้เลยเป็นห่วงพระปิดตาวัดโคนอน ปี 14 (หลวงปู่โต๊ะร่วมปลุกเสก) เลี่ยมอัดพลาสติกกันน้ำ ไม่โดนอากาศเลย เกรงว่าอีกหน่อยเนื้อจะระเบิดตาม



ปล.พระตามในรูปเก๊แท้อีกเรื่องนึงนะครับ 55

 

สาธุครับ

 

โอนเงินให้เรียบร้อยแล้วครับ

 

วันพระวันนี้เป็นวันอัฏฐมีบูชา คือวันถวายพระเพลิงพระพุทธศรีระของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า (หลังเสด็จดับขันธปรินิพพานได้ ๘ วัน) ถือเป็นวันสำคัญในพระพุทธศาสนาวันหนึ่ง ตรงกับวันแรม ๘ ค่ำ เดือนวิสาขะ (เดือน ๖ ของไทย)
นอกจากนั้น วันนี้เป็นวันคล้ายวันที่พระนางสิริมหามายา องค์พระพุทธมารดาสิ้นพระชนม์ (หลังประสูติ) และเป็นวันคล้ายวันที่พระพุทธองค์เสวยวิมุตติสุขตลอด ๗ วัน (หลังตรัสรู้) อีกด้วย
เมื่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้เสด็จปรินิพพานไปแล้ว ๗ วัน มัลละกษัตริย์แห่งเมืองกุสินารา พร้อมด้วยประชาชน และพระสงฆ์อันมีพระมหากัสสปเถระเป็นประธาน ได้พร้อมกันกระทำการถวายพระเพลิงพุทธสรีระ ณ มกุฏพันธนเจดีย์ แห่งเมืองกุสินารา เป็นวันหนึ่งที่ชาวพุทธต้องมีความโศกเศร้าเสียใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะการสูญเสียแห่งพระพุทธสรีระ เมื่อวันแรม ๘ ค่ำ เดือน ๖ ซึ่งนิยมเรียกกันว่าวันอัฏฐมีบูชา

 

สวัสดีวันเริ่มต้นสัปดาห์ครับ สุขภาพแข็งแรง มีความสุขกะการทำงานทุกคนนะครับ

 

วันที่ ๒๓ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันจันทร์ แรม ๘ ค่ำ เดือน ๖ ปีขาล
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล



หลวงพี่ที่เคยมากับหลวงตา เช้าวันนี้ได้ลาสิกขาแล้วนะครับ

 

สวัสดีครับอาจารย์วันวิ พี่น้องทุกท่าน
อนุโมทนาบุญกับทุกท่าน สาธุ
ขอให้อาจารย์วันวิ พี่น้องพร้อมครอบครัว โชคดี มีชัย เดินทางใกล้ไกลปลอดภัย
คิดสิ่งใดสำเร็จสมปรารถนาทุกท่าน สาธุ

 

พระเนื้อชินต้องมีอายุหลายร้อยปีผ่านการบรรจุกรุจึงเป็นดังที่สาธยาย แต่ถ้าเป็นเนื้อชินอย่างพระปิดตาวัดโคนอน อายุเพิ่งย่างเข้าหลักครึ่งร้อย ให้อยู่ในที่ไม่มีอากาศถ่ายเทไปอีก 300ปี ก็มิเป็นไร-ย.ห.อย่าห่วง!

ส่วนพระท่ากระดานที่เอามาให้ชมพร้อมการผุกร่อนนั้น เป็นเพราะเนื้อหาท่านผสม"ชินเก่าจากกรุ"ดั้งเดิม จึงมีอายุเกินพอต่อการผุกร่อนกินตัวเองต่อไป ไม่มีอะไรที่ต้องประหลาดใจ พระองค์นี้ไม่เก๊ แต่ได้รับการสร้างจากเนื้อเก่า อาจเป็นของลพ.ลำใย วัดลาดหญ้า เมืองกาญจน์ฯหรือเกจิบางท่าน แต่ไม่ใช่ของ หลวงพ่อนารถ วัดศรีโลหะฯ ที่มีเอกลักษณ์ให้จดจำหลายจุด

 

ยินดีครับท่าน หลังมื้อเที่ยงคงรู้ผล

 

โมทนายามเช้าวันจันทร์
ได้ทำงานอย่างมีความสุข

 

วันทำงานน้องเรย์พักวิ่ง-ส่งรูป
ส่งแต่ความปรารถนาดีมาแทน

 

เช่นเดียวกับน้องน้อต ไม่เคยละเลยหลงลืมพร-ปรารถนาอันดีมีความห่วงใยจากใจ ให้กับสมาชิกทุกท่าน พรอันใด หรือความปรารถนาดีทุกข้อ ก็เหมือน 'บูมเมอแรง' ยิ่งให้ยิ่งสะท้อนกลับสู่ตัวเรา