พระปิดตาลป.แดงวัดโคกทรายศิษย์พ่อท่านครนบางแซะเหรียญพระพุทธหลังพระสิวลีลพ.แพเหรียญสิงหนาทลป.แหวน

ล็อกเก็ตกระดาษ หลวงพ่อแช่มวัดตาก้อง นครปฐม
งานยุคเก่า ครับ ศิลป์การสร้าง วัตถุมงคล สมัยก่อน พัฒนาการ มาจากรูปถ่าย มา เป็นลักษณะนี้ และ ล๊อกเก็ตเคลือบ

ให้บูชา 900 บาทครับ(ปิดรายการ)

 

รับครับ

 

รับทราบการจองทุกท่านครับขอบคุณครับ

 

พระสมเด็จ หลวงพ่อพวง ผสมอัฐิ ปี พ.ศ. ๒๕๒๙
ลป.เปลื้องลาดยาว ลพ.แพ พิกุลทองเจ้าพิธีพุทธาภิเษก เสก
ประวัติการจัดสร้างหลวงพ่อพวงวัดลาดยาวสมเด็จผสมอัฐิ
คำสัมภาษณ์หลวงพ่อสำรวย เจ้าอาวาส วัดลาดยาว เกี่ยวกับประวัติการจัดสร้างเหรียญปี ๒๕๒๙
สมัยนั้นหลวงพ่อเปลื้อง จัตตสโรเป็นเจ้าอาวาสหลวงพ่อสำรวยเป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาส
( นิมิตฝัน หลวงพ่อพวง มาหาหลวงพ่อสำรวย )
ช่วงปี ๒๕๒๗ เดือนกุมภาพันธ์ พระสำรวยได้คิดจะสึกออกจากวัดลาดยาวอยู่หลายครั้งหลายหน เวลาพบค่ำของคืนวันนั้น เกิดนิมิตฝันว่าตนเองนั่งอยู่หน้าวัด เห็นรถบัสสีส้ม มีคุณดิเรก สกุณาทวงค์ อดีต ส.ส. นั่งหน้ารถบัส ตนเองจึงออกไปรับ ด้วยคิดว่าจะมาทอดกฐินที่วัดลาดยาว ปรากฏว่ารถบัสสีส้มคันนั้นเข้ามาจริง เเต่ขับรถ เข้ามาในวัดลาดยาวเพื่อกลับรถเท่านั้น ตนเองรู้สึกอายขายขี้หน้า จึงเข้าไปก้มกราบ รูปปั้นของหลวงพ่อพวงที่ศาลาเก่า และได้พูดกับหุ่นปูนปั้นนั้นว่า หลวงพ่อครับผมอาย ผมเดินไปรับผ้าป่า เขาก็ไม่มาทอดวัดเรา ทันทีทันใดหุ่นปูนปั้นนั้นก็ได้กลายเป็นหลวงพ่อพวงเสมือนกับมีชีวิตจริง เดินลงจากแท่นเข้ามานั่งยอง แล้วเอามือทั้งสองจับเขาหลวงพ่อสำรวย บอกว่าให้อยู่ช่วยพัฒนาวัดลาดยาวก่อน พระสำรวยจึงตอบไปว่า ทำไม่ได้หลอกครับหลวงพ่อ ผมไม่มีความรู้วิชาช่างเลย จบเพียงแค่ ป.๔ เท่านั้น ทำไม่ได้หรอกครับหลวงพ่อ หลวงพ่อพวงท่านก็บอกกับพ่อสำรวยว่าทำได้สิท่านอยู่ต่อเถอะ โต้เถียงกันเรื่องทำได้กับทำไม่ได้จน "ตื่นจากความฝัน"
รุ่งเช้าหลวงพ่อสำรวยได้นัดพระในวัดจำนวน ๑๐ รูปปรึกษาหารือที่จะสร้างวัตถุมงคล เพื่อหาทุนทรัพย์มาบูรณะ วัดลาดยาว หารือกันแล้วเสร็จจึงได้หยิบยืมเงิน พระดิลก ๒หมื่น พระอุดมศักดิ์ ๓ หมื่นและส่วนตัวของพระสำรวยมี
๓ หมื่น รวมทั้งหมด ๘ หมื่นบาท จึงจะเอายอดเงินทั้งหมดนี้สร้างวัตถุมงคล รุ้งเช้าตี ๔ ได้ว่าจ้าง คุณปรีชา พูลเขตนคร
ขับรถไปหาหลวงพ่อแพที่วัดพิกุลทองจังหวัดสิงห์บุรี ถึงวัดประมาณ ๖ โมงเช้าโดยประมาณ เหมือนหลวงพ่อแพท่านจะรู้ว่าหลวงพ่อมาหา จึงบอกกล่าวให้ผู้เฝ้าหน้าศาลาตามหลวงพ่อมาฉันข้าว ก่อนที่จะเอ่ยปากคุยเรื่องปัญหา เมื่อฉันข้าวเสร็จแล้ว หลวงพ่อแพจึงเอ่ยถาม ท่านมาทำธุระเรื่องอะไร ตนจึงได้เล่าให้ฟังว่าเกิดปัญหาในการจัดสร้างเมื่อปี ๒๕๒๘ เมื่อหลวงพ่อแพรู้จึงรับคำมานิมนต์ มาเป็นประธานในงานพุทธาภิเษก
ปี ๒๕๒๙ โดยที่หลวงพ่อกำหนดฤกษ์ยามและวันเอง
วันที่ ๖ กุมภาพันธ์ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๙ ทั้งนี้พระสำรวยไม่ได้ทำฎีกาเพื่อยื่นให้หลวงพ่อแต่อย่างไร
มีเกจิคณาจารย์ร่วมพุทธาภิเษกในพระอุโบสถจำนวน 9 รูป
๑,หลวงพ่อแพ วัดพิกุลทอง
๒,หลวงพ่อเปลื้อง วัดลาดยาว
๓,หลวงพ่อพิมพา วัดหนองตางู
๔,หลวงพ่อเสน่ห์ วัดสว่างอารมณ์
๕,หลวงพ่อประสิทธิ์ วัดวังม้า
๖,หลวงพ่อสำราญ วัดปากคลองมะขามเฒ่า
๗,หลวงพ่อฮวด วัดหัวถนนใต้
๘,หลวงพ่อเป้า วัดถ้ำพรสวรรค์
เพื่อทำพิธีให้สมบูรณ์จะต้องมีบทสวดสำคัญ"คาถาพุทธาภิเษก"
พิธีกรรมวันนั้น ได้เชิญพระภิกษุ อาวุโสมาจากวัดเขาแก้วจำนวน ๔ รูป เพื่อเทศมหานาค ภิกษุ ๑ ใน ๔ ได้นำเหรียญ
มาจากวัดเขาแก้วจำนวน ๒ ถุงปุ๋ยเพื่อจะเข้าร่วมพิธีแต่กรรมการ
วัดไม่ให้นำเข้า จึงสร้างความไม่พึงพอใจให้กับชุดสวดมหานาคอย่างมาก ๑ ใน ๔ ภิกษุอาวุโสจากวัดเขาแก้ว ถึงอธิษฐานท้าทายหลวงพ่อพวง "หากแม้นหลวงพ่อพวงวัดลาดยาวศักดิ์สิทธิ์จริง ขอให้ไฟในพิธีกรรมนี้จงดับด้วยเทอญ" เมื่อสิ้นเสียงคำพูดนั้น ไฟในพระอุโบสถก็ดับทันที ภิกษุทั้ง ๔ ก็คิดว่ามันน่าจะเป็นเหตุบังเอิญ ครั้งที่ ๒ ห่างกันประมาณครึ่งชั่วโมง จึงได้ทักทายกับหลวงพ่อพวงอีกครั้ง ใช้คำท้าทายเดิม คือขอให้ไฟดับ ถ้าคราวนี้ถ้าเกิดปาฏิหาริย์อีกภิกษุทั้ง ๔ จะเชื่ออย่างสนิทใจ ว่าหลวงพ่อพวงศักดิ์สิทธิ์จริง เมื่อสิ้นเสียงคำพูดของพระภิกษุ ไฟดับทั้งวัดและทั้งอำเภอ
เมื่อเสร็จสิ้นพิธีกรรมแล้วหลวงพ่อแพได้เรียกพระสำรวยเข้าไปพบในพระอุโบสถ เจตนาจะสร้างการลองของเพื่อให้ประชาชนได้ประจักษ์เชื่อว่าพุทธคุณของวัตถุมงคลในการปลุกเสกครั้งนี้ไม่ได้ย่อหย่อนไปมากกว่ารุ่นใดเลย ช่วยจัดหาคนที่สามารถปลุกเสกพระมาที ให้ประชาชน ข้าราชการ พ่อค้าได้ลองของกัน คุณบุญศรีเป็นศึกษาอำเภอในขณะนั้นได้ให้ ทายกแอบ ทวัตติง มาเป็นผู้ปลุกของ ปรากฏว่าของขึ้นต่อหน้าหลวงพ่อแพในพระอุโบสถ คุณบุญศรีกำเหรียญ ๒๙ ตบหลังของจึงออก พิธีหน้าพระอุโบสถ หลวงพ่อแพได้กำเหรียญเพื่อให้พ่อค้า ประชาชนได้ ลองของโดย กล่าวว่าใครจะยิง แทงมาได้เลย
ระหว่างปี ๒๕๒๘ และปี ๒๕๒๙ เหรียญที่ถูกสร้างไม่สำเร็จในปี ๒๕๒๘ ได้ถูกนำมาปลุกเสกซ้ำในปี ๒๕๒๙ ทั้งหมด จัดไปว่ามีการปลุกเสก ๒ ครั้งนั้นเอง ส่วนวัตถุมงคลที่สร้างใหม่ในปี ๒๕๒๙ คือพระบูชา ที่มีการจัดสร้าง 999 องค์
สมเด็จผสมอัฐิหลวงพ่อพวง และรูปหล่อโบราณเท่านั้น
ความพิเศษของวัตถุมงคลรุ่นนี้ดีอย่างไร สิ่งที่ดีที่สุดก็น่าจะเป็นสมเด็จเพียงอย่างเดียวที่ถูกฝังไว้ใต้ฐานพระบูชาหลวงพ่อพวง สมเด็จที่จำหน่ายแยกเป็นองค์ละในขณะนั้น มีส่วนผสมของอัฐิหลวงพ่อพวง คำยืนยันของพระสำรวยผู้ ผสมมวลสาร อัฐิหลวงพ่อพวงลงไปในสมเด็จ
ย้อนไปเมื่อสมัยที่หลวงพ่อพวงได้มรณภาพที่วัดหนองกระโดน หลวงพ่อเปลื้องเป็นประธานในการฌาปนกิจ ร่วมกับขุนราษฎร์บริบาล ได้นำเถ้าอัฐิกองฟอนหลวงพ่อพวงห่อใส่ผ้าขาวบางมา ๒ ห่อ ก่อนที่จะสร้างวัตถุมงคลในปี ๒๕๒๙
หลวงพ่อแพได้ถาม หลวงพ่อสำรวยว่า ท่านพอจะมี อัฐิของหลวงพ่อเหลือบ้างไหม ถ้ามีเหลือก็เอามาเป็นส่วนผสมในการสร้าง ก็เสมือนทันตัวท่านแล้ว จะมีคนเช่าหาเยอะ หลวงพ่อสำรวยฉุดคิด ได้จึงได้ตอบว่ามี แต่ต้องขออนุญาตจากเจ้าอาวาสหลวงพ่อเปลื้องก่อน หลวงพ่อเปลื้องอนุญาตให้นำมาเป็นส่วนผสมได้จึงเป็นสมเด็จปี ๒๕๒๙ ที่มีส่วนผสมของอัฐิ หลวงพ่อพวงนั่นเอง
ยอดเงินที่จำหน่ายวัตถุมงคลหักแล้วเหลือ ๗-๘ แสนบาท ได้หัก ออกให้ภิกษุทั้ง ๓ องค์ที่หยิบยืมมาสร้างวัตถุมงคล คือพระดิลก ๒ หมื่นบาท พระอุดมศักดิ์ ๓ หมื่นบาท ส่วนยอดเงินของ หลวงพ่อสำรวย ๓ หมื่นบาทได้ให้กรรมการวัด ชื่อโยมปรีดาเป็นผู้ถือครองไว้ เพื่อจัดสร้างเหรียญหลวงพ่อพวงปี ๒๕๓๗ ต่อไป วัตถุมงคลรุ่นนี้ เงินทุกบาททุกสตางค์ที่ได้ ล้วนแล้วแต่มีส่วนช่วยพัฒนาวัดลาดยาวให้เจริญมากยิ่งขึ้น จวบจนปัจจุบัน
ขอขอบคุณท่านเจ้าของบทความข้อมูลที่มาอย่างสูงครับ

ให้บูชา 200 บาทค่าจัดส่งด่วน 30 บาทครับ(ปิดรายการ)

 

ประวัติท่านพระครูวิมุตยาภรณ์ ( หลวงพ่อเกิด ) วัดโพธิ์แทน จ.นครนายก
พระครูวิมุตยาภรณ์ ท่านมีนามเดิมว่า เกิด ถือกำเนิดเมื่อปี 2463 ที่บ้านราษฎร์สะเด็ด ตำบลบางปลากด ปัจจุบันมาขึ้นกับตำบลโพธิ์แทน อำเภอองครักษ์ นครนายก เมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 4 ปีวอก เป็นลูกชายคนที่ 6 ของครอบครัวผู้ใหญ่ปั้น-นางพันธ์ นามสกุล อินทร์ศิริ ในจำนวนพี่น้อง 11 คน ผู้หญิง 6 คน ผู้ชาย 5 คน เนื่องจากในยุคนั้นการศึกษายังไม่เจริญเช่นปัจจุบัน ในวัยเด็กท่านจึงไม่ได้เรียนหนังสือ แม้จะเป็นถึงลูกชายผู้ใหญ่บ้าน ซึ่งเป็นผู้นำหมู่บ้านหรือผู้ชุมชนในขณะนั้น จนกระทั่งอายุ 17 ปี จึงได้ไปเป็นศิษย์วัดเพื่อเรียนหนังสือ โดยได้เรียนหนังสือเป็นหนังสือขอมเป็นหลัก ซึ่งท่านนั้นได้มุ่งมั่นเรียนอักษรสมัยและการริเริ่มอ่าน กะ ขะ คะงะ ฯลฯ และการเขียนเป็นหนังสือขอมนั้นได้แม่น เป็นที่ชื่นชอบของครูบาอาจารย์ผู้สอนยิ่งนัก
เนื่องจากว่าท่านนั้นเป็นผู้ใฝ่ใจการเรียนรู้ประการหนึ่ง และอีกประการหนึ่งในยุคนั้นหาคนที่เรียนรู้แตกฉานในด้านศิลปะภาษานั้นค่อนข้างยาก? ตลอดจนตำราในด้านวิชาการนั้นก็หายากพอๆกับเดินหาเข็มบนผืนทรายใต้ทะเลทีเดียว แม้บ้านโพธิ์แทนจะอยู่ห่างจากเมืองกรุงแค่มือเอื้อม แต่การไปมาในยุค 70-80 ปีก่อน คมนาคมที่ยังต้องพึ่งเรือและช้างม้าวัวควายเป็นหลักนั้นถือว่าเป็นหมู่บ้านที่ไกลปืนเที่ยงเอาการอยู่เหมือนกัน
การศึกษาในสายพระเวทย์หรือวิชาอาคมต่างๆ นั้น ท่านบอกว่า ท่านได้เรียนรู้วิชาอาคมต่างๆ จาก พระอาจารย์หม่น ที่วัดโพธิ์แทน นั่นเอง ต่อมาท่านพระอาจารย์หม่นได้ลาสิกขาบทออกไป จึงมอบตำราวิชาอาคมต่างให้ท่านไว้ ท่านได้ศึกษาค้นคว้าเอาจากตำราและลองทำตะกรุดตั้งแต่พรรษาที่ 5-6 เรื่อยมาจนปัจจุบัน
การสร้างวัตถุมงคลประเภทเครื่องรางของขลังอย่างตะกรุดนั้น หลวงพ่อเกิด ว่าท่านได้สร้างมานานแล้วตั้งแต่พรรษาไม่มากนัก แจกจ่ายใช้กันในแวดวงผู้ใกล้ชิดนานปีเข้าการลงอักขระเลขยันต์ต่างๆ ม้วนเป็นตะกรุดออกไปเป็นจำนวนมากเข้า ผู้คนนำไปใช้เกิดมีประสบการณ์ในทางคงกระพันชาตรีทนมีดอยู่ปืนขึ้นมา เสียงลือเล่าอ้างจากปากสู่หูเล่าต่อๆ กันไปจนเป็นที่ต้องการของญาติโยม แม้สังขารจะเสื่อมถอยลงตามกาลเวลา เนื่องจากขันธ์สังขารเข้าสู่วัยชราญาติโยมมาหาอยู่ไม่ขาดระยะ การพักผ่อนน้อย ดูแล้วเหมือน หลวงพ่อเกิด จะอ่อนเพลียไม่ใช่น้อยในแต่ละวัน โดยเฉพาะการมาขอเช่าตะกรุดโทน ซึ่งมีประสบการณ์สูงในทางแคล้วคลาด คงกระพัน !
พระครูวิมุตยาภรณ์ (เกิด ปริมุตฺโต) อายุ 94 พรรษา 75 เจ้าอาวาสวัดโพธิ์แทนและที่ปรึกษาเจ้าคณะอำเภอองครักษ์ ตำบลบางปลากด อำเภอองครักษ์ จังหวัดนครนายก หรือนามที่ชาวบ้าน ลูกศิษย์ลูกหา ที่เคารพรักนับถือในตัวท่าน รู้จักกันดีคือ หลวงพ่อเกิด วัดโพธิ์แทน เกจิดังแห่งจังหวัดนครนายก ท่านได้ถึงแก่มรณภาพด้วยโรคปอดติดเชื้อเมื่อวันอาทิตย์ที่ 31 พฤษภาคม 2557 เวลา 19.00 น. ณ โรงพยาบาลพญาไท 2 กรุงเทพฯมหานคร ด้วยอาการอันสงบ ท่ามกลางความโศกสลด ของศรัทธาประชาชนและลูกศิษย์ลูกหาใกล้ไกล
ขอขอบคุณท่านเจ้าของบทความข้อมูลที่มาอย่างสูงครับ
พระสิวลีมหาลาภว่านเถาวัลย์หลงอธิษฐานจิตปลุกเสกโดยหลวงพ่อเกิดวัดโพธิ์แทน กลยุทธ์และอาจารย์พันเสือออกวัดคลองไทรสระบุรี รูปถ่ายรุ่นที่ระลึกบูรณะศาลาการเปรียญวัดโพธิ์แทนนครนายก
ให้บูชา 230 บาทค่าจัดส่งด่วน 30 บาทครับ

 

ประวัติวัดชลธาราวาส(บางกล่ำ)
วัดชลธาราวาส ตั้งอยู่ในเขตอำเภอบางกล่ำ จังหวัดสงขลา มีเนื้อที่ประมาณ 12 ไร่เศษ ซึ่งอดีตนั้นเป็นตำบลบางกล่ำ ขึ้นกับอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา เดิมมีชื่อเรียกกันว่า วัดโคกขี้เหล็ก สันนิษฐานว่าในหมู่บ้านแห่งนี้มีต้นขี้เหล็กอยู่จำนวนมาก จึงได้ตั้งชื่อตามเหตุการณ์ในสมัยนั้น ต่อมาภายหลังทางคณะสงฆ์ได้ลงมติเห็นสมควรที่จะตั้งชื่อให้ใหม่ตามความ เหมาะสม และเห็นสภาพที่ตั้งของวัดอยู่ติดกับริมคลอง จึงได้ให้ชื่อวัดนี้เสียใหม่ว่า "วัดชลธาราวาส" จนมากระทั่งถึงปัจจุบันนี้
วัดนี้ได้เริ่มตั้งขึ้นมาในสมัยของ ท่านพระอธิการขวัญ เกสโร แห่งวัดสุวรรณคีรี ท่าแหลมสนอำเภอเมือง จังหวัดสงขลา ซึ่งในสมัยนั้นเกิดเป็นโรคฝีดาดหรือไข้ทรพิษ เป็นโรคระบาดชนิดหนึ่งที่ขึ้นตามตัวเป็นเม็ดๆ ในสมัยนั้นหยูกยาแผนปัจจุบันยังไม่เจริญแผ่ขยายเข้ามาในเขตหมู่บ้านตามชนบทเหมือนอย่างปัจจุบัน จึงจำเป็นที่จะต้องเสาะหาว่านยาสมุนไพรนำมาเพื่อใช้รักษาโรค ท่านพระอธิการขวัญ เกสโร จึงได้ออกหาว่านยาสมุนไพรนำมาช่วยเหลือชาวบ้านในระแวกนั้น จึงได้ออกเดินทางเพื่อเสาะแสวงหาว่านยาโดยอาศัยเรือใบลอยลำเป็นพาหนะในการเดินทางในครั้งนั้นโดยมีผู้ติดตามในครั้งนั้นคือ พระอ่อนแก้ว พระสีจันทร์ พนะสิงห์ และนายนุ่น ผู้ซึ่งเป็นศิษย์ติดตามมาด้วย
พอเรือใบได้เข้าเขตคลองบางกล่ำท่านจึงได้แวะพัก ซึ่งประชาชนชาวบางกล่ำส่วนใหญ่แล้วก็รู้จักกับท่านอยู่ก่อนแล้ว จึงได้ให้การต้อนรับท่านและคณะเป็นอย่างดี และได้ลงความเห็นกันว่าจะนิมนต์ท่านให้อยู่ประจำ ณ ที่บางกล่ำ โดยมีนายยิ้มเซ่ง นางห้อง และนายทองคำ มอบที่ดินของตนถวายเพื่อใช้สำหรับทำกิจของสงฆ์ต่อไป และยังมีชาวบ้านอีกหลาบท่านที่ศรัทธาได้รวบรวมกันซื้อที่ดินถวายเพิ่มเติมอีกเพื่อความเหมาะสมของวัดวาอาราม ในครั้งนั้นส่วนใหญ่ก็มีหลายต้นตระกูลด้วยกันที่ได้ช่วยกันก่อสร้างเสนาสนะต่างๆภายในวัด เช่น ต้นตระกูล ทิพน์มณี ต้นตระกูล ร่วมสุข และต้นตระกูล วิไลรัตน์
รวมทั้งกำนันหิ้น ผู้ใหญ่บ้านเปาะเส่ง นายกิมเส่ง ฯลฯ ซึ่งในครั้งนี้เกิดจากความศรัทธาของชาวบางกล่ำโดยแท้จริง จึงบังเกิดวัดนี้ขึ้นมา ณ เมื่อวันที่ ๑๙ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๔๔ ตรงกับวันอังคาร ขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๑๒ ปีฉลู โดยมีพระอธการ ขวัญ เกสโร เป็นผู้ปกครองวัดนี้
ประวัติพ่อท่านเอียด(ต้ม) อดีตเจ้าอาวาสรูปที่ 3 วัดบางกล่ำ
นามเดิมของท่านชื่อเอียด เป็นบุตรคนที่ ๔ ของครอบครัว โดยมีพี่น้องรวม ๗ คน เป็นชาย ๓ คน หญิง ๔ คน มีพี่ชายเป็นคนโตและน้องชายเป็นคนที่ ๕ ส่วนที่เหลือเป็นพี่สาว ๒ คน น้องสาวอีก ๒ คน เป็นบุตรของนายตุ้ม นางแป้น ร่วมสุข อาศัยอยู่ในเขตหมู่ที่ ๑ ของตำบลบางกล่ำ อำเภอหาดใหญ่ (ในสมัยนั้น) ท่านเกิดเมื่อวันที่ ๙ ตุลาคม พ.ศ.๒๔๔๙ ตรงกับวันอังคาร แรม ๗ ค่ำ เดือน ๑๑ (ไทย) ปีมะเมีย เมื่อยังเยาว์ได้ศึกษาเล่าเรียนกับวัดจนกระทั่งอ่านออกเขียนได้ตามประสาบ้านในระแวกชนบท แล้วออกมาช่วยเหลือทางบ้านในการประกอบอาชีพทำสวนไร่นา
จนกระทั่งอายุได้ ๒๑ ปี จึงได้เข้าอุปสมบท ณ วัดชลธาราวาส (บางกล่ำ) แห่งนี้เมื่อวันที่ ๗ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๗๐ ตรงกับวันเสาร์ขึ้น ๗ ค่ำ เดือน ๖ ปีเถาะ โดยมีพระครูรัตนโมลี วัดดอนแย้ อ.เมือง จ.สงขลา เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอธิการขวัญ เกสสโร วัดชลธาราวาส (บางกล่ำ) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระคลิ้ง วัดชลธาราวาส (บางกล่ำ) เป็นพระอนุสาวนาจารย์
เมื่ออุปสมบทเป็นพระเอียด สุวรรณโณ ก็เริ่มศึกษาเล่าเรียนอย่างตั้งอกตั้งใจในบทพระธรรม และยังเล่าเรียนในด้านไสยศาสตร์ควบคู่ไปด้วยพร้อมกัน
วินัยบทสวดพระพุทธมนต์ต่างๆ ที่นิยมใช้กันอยู่เป็นประจำตลอดจนบทสวดพระภิกขุปาฏิโมกข์ท่านก็สามารถท่องบ่นได้จนจบตั้งแต่ย่างเข้าพรรษาที่ ๔ ต่อมาในปี พ.ศ.๒๔๗๖ ท่านก็ได้เข้าสอบนักธรรมในสนามหลวงและสอบได้นักธรรมชั้นตรีในครั้งนั้น ปีต่อมาท่านจึงได้เข้าเป็นครูฝึกสอนนักธรรมเพื่อช่วย ท่านอธิการขวัญ เกสสโร อีกแรงหนึ่ง
ต่อมาในปี พ.ศ.๒๔๘๐ ท่านก็ได้เข้าร่วมสอบนักธรรมชั้นโทอีกและท่านก็สามารถสอบนักธรรมชั้นโทได้อีกในปีนั้น จึงได้รับตำแหน่งเป็นครูสอนนักธรรมโดยสมบูรณ์ เมื่อท่านพระอธิการจันทร์ กุสุโม (อดีตเจ้าอาวาสรูปที่ ๒) ได้ลาสิกขา ตำแหน่งเจ้าอาวาสก็ว่างลง คณะกรรมการวัดจึงเห็นพ้องต้องกันว่า สมควรที่จะให้พระเอียด สุวรรณโณ รักษาการณ์แทนเจ้าอาวาสที่ว่างลงอยู่ ขณะนั้น ท่านจึงได้ทำหน้าที่รักษาการณ์เจ้าอาวาสองค์เดิม
ต่อมาจนกระทั่งทางคณะสงฆ์ได้ส่งหนังสือตราตั้งเจ้าอาวาสมาแต่งตั้ง ให้พระเอียด สุวรรณโณ รับตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสต่อจาก พระอธิการจันทร์ กุสุโม ต่อไปตราตั้งเจ้าอาวาสลงวันที่ ๒๐ พฤษภาคม ๒๔๙๕ พร้อมกันนั้นท่านก็ยังได้รับการแต่งตั้งให้เป็น เจ้าคณะตำบลบางกล่ำ และตราตั้งให้เป็นกรรมการตรวจธรรมสนามหลวง ในครั้งนี้อีกตำแหน่งหนึ่งด้วย
ต่อมาภายหลังได้รับตราตั้งให้เป็น พระอุปปัชฌาย์ ในเขตตำบลบางกล่ำอีกตำแหน่งหนึ่ง เมื่อวันที่ ๙ มีนาคม ๒๔๙๘ ท่านก็ได้ทำหน้าที่ตามตำแหน่งที่ทางคณะสงฆ์ได้แต่งตั้งมาอย่างเต็มความสามารถตลอดมา และต่อมาภายหลังทางคณะสงฆ์ได้มีตราตั้งให้เป็น พระครูสัญญาบัตรชั้นตรี เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๐๔ พระครูสัญญาบัตรชั้นโท เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๑๙ ตามลำดับ
ภารกิจที่ท่านมีต่อวัดชลธาราวาส (บางกล่ำ)
๑. หลังจากที่ท่านได้รับหน้าที่ดูแลรักษาการแทนจนกระทั่งได้รับตราตั้งเป็นเจ้าอาวาสต่อจากองค์ก่อน ท่านก็ได้บูรณะปฏิสังขรณ์เสนาสนะต่างๆ ของวัดไว้มากมาย เช่น พระอุโบสถ ที่ท่านได้ตระเตรียมการสร้างไว้กับเจ้าอาวาสรูปก่อนเป็นแผนผังแบบถาวร ท่านได้ทำหน้าที่ในการก่อสร้างจนเสร็จสิ้นสมบูรณ์ ซึ่งในสมัยนั้ยค่าวัสดุในการก่อสร้างยังไม่แพงเหมือนปัจจุบัน การก่อสร้างในครั้งนั้นใช้งบประมาณทั้งสิ้นประมาณ ๓๕,๐๐๐ บาทเศษ (สามหมื่นห้าพันบาท)
๒. หลังจากการก่อสร้างองค์พระอุโบสถเสร็จสิ้นเป็นที่เรียบร้อย ท่านก็ได้สร้างโรงธรรม (ศาลาการเปรียญ) เพื่อใช้ในกิจต่างๆ ขึ้นหนึ่งหลัง สิ้นค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างครั้งนี้ ๑๑๓,๐๐๐ บาท (หนึ่งแสนหนึ่งหมื่นสามพันบาท) ในการก่อสร้างครั้งนี้ได้รับเงินช่วยเหลือจากกรมการศาสนามาช่วยเหลือเป็นเงิน ๕,๐๐๐ บาท (ห้าพันบาท)
๓. สะพานลวดเหล็กข้ามคลองบางกล่ำ ใช้ข้ามไปมาสองฝั่งคลองให้ได้รับความสะดวกในการเดินไปมาหาสู่ ซึ่งค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างครั้งนี้เป็นจำนวนเงิน ๕,๒๐๐ บาท (ห้าพันสองร้อยบาท)
๔. กุฏิสงฆ์ ซึ่งในสมัยนั้นยังมีไม่พอต่อความต้องการ ในการพักอาศัยของหมู่คณะสงฆ์ที่อุปสมบทเข้ามาในบวรพุทธศาสนาของวัดแห่งนี้ นับวันก็มีผู้ที่เลื่อมใสศรัทธาเข้ามาอุปสมบทเพิ่มขึ้นจนไม่พอต่อความต้องการในการอยู่อาศัยทั้งในพรรษาและนอกพรรษา ท่านจึงได้สร้าง "กุฏิสงฆ์" เพิ่มขึ้นด้วยกันทั้งสิ้น ๒ ครั้ง
๕. การสร้างสะพานคอนกรีตถาวร นับได้ว่าเป็นผลงานชิ้นสำคัญชิ้นหนึ่งที่ชาวบ้านได้พึ่งพาอาศัยในการสัญจรไปมาอย่างสะดวกสบายจนตราบเท่าทุกวันนี้ ค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างในครั้งนี้เป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น ๕๘๐,๐๐๐ บาท (ห้าแสนแปดหมื่นบาท) สร้างเมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๙ ได้รื้อและสร้างใหม่โดยกรมโยธา
๖. สร้างถนน ระหว่างหน้าวัดไปยังถนนของทางหลวงซึ่งอยู่ในเขตหมู่ที่ ๑ ติดต่อเส้นทางหลวงหมู่ที่ ๖ สิ้นงบประมาณในการก่อสร้าง ๒๓,๐๐๐ บาท ในปี พ.ศ.๒๕๒๕
๗. กำแพงถาวรรอบวัด/ซุ้มประตู ซึ่งทำให้วัดมีรั้วรอบขอบชิดและสวยงาม สิ้นเงินในการก่อสร้าง ๖๕๐,๐๐๐ บาท (หกแสนห้าหมื่นบาท) สร้างในปี พ.ศ.๒๔๒๔
๘. กำแพงแก้วรอบอุโบสถ สิ้นเงินในการก่อสร้างจำนวน ๑๐๐,๐๐๐ บาท (หนึ่งแสนบาท)
๙. เมรุเผาศพและศาลาเก็บศพ สร้างในปี พ.ศ.๒๕๓๑ เป็นเงิน ๙๕๐,๐๐๐ (เก้าแสนห้าหมื่นบาท)
๑๐.มณฑปที่ประดิษฐานรูปเหมือนของท่านอาจารย์ขวัญ เกสสโรเจ้าอาวาสรูปแรก และรูปเหมือนของท่านอาจารย์ต้ม (เอียด) เจ้าอาวาสรูปที่ ๓ เพื่อให้ลูกศิษย์และผู้ที่เคารพเลื่อมใสศรัทธาได้กราบไหว้ในโอกาสต่อไป สิ้นเงินในการก่อสร้าง จำนวน ๘๕๐,๐๐๐ บาท (แปดแสนห้าหมื่นบาท)
๑๑.หอระฆัง สิ้นเงินในการก่อสร้าง ๑๕๐,๐๐๐ บาท (หนึ่งแสนห้าหมื่นบาท)
๑๒.หอสมุด ซึ่งท่านอาจารย์ได้ดำเนินการสร้างขึ้นในปี พ.ศ.๒๕๓๗ เพื่อใช้เป็นแหล่งค้นคว้าหาความรู้ของผู้คนโดยทั่วไป สิ้นเงินในการก่อสร้าง ๔๕๒,๕๐๐ บาท (สี่แสนห้าหมื่นสองพันห้าร้อย)
ซึ่งนอกจากถาวรวัตถุที่กล่าวแล้ว ยังมีสิ่งอื่นอีกหลายประการที่ท่านอาจารย์คิดริเริ่มและชักนำให้สร้างขึ้นอีกนานับประการ และที่สำคัญท่านอาจารย์ให้ความสำคัญคือการสร้างคน ซึ่งจะนำเห็นได้จากการที่ท่านได้สนับสนุนการศึกษาของโรงเรียนประชาบาลในสมัยนั้น และให้การสนับสนุน ศิษย์วัดคนใดที่มีผลการเรียนดี ท่านจะช่วยเหลือให้การส่งเสริมให้ได้เล่าเรียนที่สูงขึ้น แม้ว่าศิษย์คนนั้นจะมิใช่ลูกหลานหรือญาติก็ตาม แสดงถึงความเมตตาที่เต็มเปี่ยมอยู่ในจิตใจของท่าน
ท่านเป็นศิษย์พ่อท่านขวัญวัดบางกล่ำ ส่วนพ่อท่านขวัญนั้นท่านเป็นพระสายบ่อทรัพย์ ซึ่งสมัยก่อนมีความผูกพันกับวัดเขาอ้อมาก สมัยพ่อท่านขวัญครองวัดบางกล่ำท่านมีศิษย์เอก ๒ ท่าน คือ พ่อท่านศรีแก้ว และพ่อท่านเอียด(ต้ม) ต่อมาพ่อท่านขวัญไปสร้างวัดไทรใหญ่ ท่านจึงได้ส่งพ่อท่านศรีแก้วไปปกครองวัดไทรใหญ่ และพ่อท่านเอียดได้ปกครองวัดบางกล่ำสืบต่อมา การสร้างพระเครื่องของท่านสร้างตามตำราของพ่อท่านขวัญและสร้างจำนวนน้อยมาก
ว่ากันว่ากริ่งสายฟ้าถือเป็นพระกริ่งเบอร์2ของสงขลาเลยทีเดียว
ทั้งนี้ที่มาของคำว่า " กริ่งสายฟ้า " เนื่องจาก ในขณะเกิดขั้นตอนหล่อหลอมสร้างพระกริ่งรุ่นนี้ ช่วงใกล้เที่ยง ได้เกิดปรากฏการณ์ฟ้าแลบลงข้างเบ้าพระตอนเทโลหะลงเบ้าหลอม ถึง 3 ครั้งทั้งที่ท้องฟ้าเปิดแจ้ง จึงทำให้ประชาชนที่มาร่วมงานทึ่งในปรากฏการณ์ดังกล่าว จนที่มาของชื่อ"พระกริ่งสายฟ้า"มาทุกวันนี้
สำหรับวัตถุมงคลของท่านมีทั้งท่านสร้างเองและศิษย์สร้างจัดถวายให้ปลุกเสก ซึ่งท่านจะตั้งใจจัดสร้างด้วยจิตบริสุทธิ์ ท่านห้ามเด็ดขาดที่จะตั้งราคาเพื่อให้เช่าใครมาขอท่านก็ให้ใครทำบุญมากน้อยเท่าไรก็ให้ ท่านไม่เคยปฏิเสธการขอจากญาติโยมผู้ใดเลย
วัตถุของท่านล้วนมีประสบการณ์มากมายท่านปกครองวัดตั้งแต่ พ.ศ.2485
จนกระทั่งมรณภาพวันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ.2538 สิริอายุ 90 ปี
Cr. *** หนังสือที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพของพระครูพืพัฒน์ชลธาร
*** ข้อมูลจากการรวบรวมโดยลูกศิษย์
กลุ่ม ชมรมศิษย์พ่อท่านต้ม
รวบรวมเรียบเรียงรื้อฟื้น
By ลุงเด้ย์ สงขลา
ขอขอบคุณท่านเจ้าของบทความข้อมูลที่มาอย่างสูง
พระสมเด็จปรกโพธิ์พ่อท่านเอียด
ให้บูชา 250 บาทค่าจัดส่งด่วน 30 บาทครับ

 

ประวัติและวัตถุมงคลหลวงพ่อศักดิ์ วัดไทร พระเกจิผู้เป็นเสือเก่ายิงฟันไม่เข้าของสมุทรสงคราม
หลวงพ่อศักดิ์ วัดไทร หรือ พระครูพิชิตสมุทรการ อดีตเจ้าอาวาสวัดไทร สมุทรสงคราม ท่านมีนามเดิมว่า ศักดิ์ แดงสายศิริ เกิดเมื่อวันเสาร์ที่ ๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๔๖ ตรงกับวันขึ้น ๘ ค่ำ เดือน ๙ ปีเถาะ พื้นเพท่านเป็นคนคลองสิบเอ็ด (เดิมเรียกว่าคลองแช่ไห) จังหวัดปทุมธานี โยมบิดาชื่อนายแดง เสือสง่า โยมมารดาชื่อนางสาย เสือสง่า มีพี่น้องบิดา-มารดาเดียวกัน ๔ คน
เมื่อวัยเด็ก บิดาซึ่งมีภูมิลำเนาเดิมที่จังหวัดอุบลฯ แล้วย้ายถิ่นฐานมาทำนาอยู่ที่คลองแช่ไห ติดต่อกับคลองสิบเอ็ด จังหวัดปทุมธานี ส่วนมารดามีภูมิลำเนาเดิมอยู่ในคลองขนมจีนใต้ จังหวัดสมุทรสงครามมีที่นาทำนาเป็นของตนเอง
ต่อมาได้ถูกโกงที่นาไปจนหมด ทำให้ชีวิตในวัยเด็กของหลวงพ่อศักดิ์ท่านลำบาก ด้วยการที่ถูกรังแกมาตลอดท่านจึงฮึดสู้และเป็นนักเลงหัวไม้ ชอบเทียวเตร่สมาคมกับเพื่อนที่เป็นโจรปล้น ตีรันฟันแทงฆ่ากันเป็นประจำ ในสมัยที่เป็นฆราวาสผู้คนมักเรียกท่านว่า เสือศักดิ์
ต่อมาท่านเกิดความเบื่อหน่าย จึงได้หลบหนีจากเจ้าหน้าที่ มาอยู่กับญาติทางแม่ที่คลองขนมจีนใต้ จังหวัดสมุทรสงคราม (ท่านเคยเล่าว่า เมื่อบวชแล้วมีเจ้าหน้าที่มาล้อมกุฏิ)
เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๖๖ ท่านมีอายุครบ ๒๐ ปีบริบูรณ์ คุณโยมเงิน นามสกุล มีเงิน บ้านอยู่ในคลองขนมจีนใต้ เป็นผู้อุปการะนำมาอุปสมบทกับหลวงพ่อเพชร วัดสามจีน ได้อุปสมบทวันอังคารที่ ๑๗ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๔๖๖ ตรงกับวันขึ้น ๕ ค่ำ เดือน ๘ ปีกุน ณ พัทธสีมาวัดสามจีน (วัดตรีจินดาวัฒนาราม) ได้รับฉายาว่า "ฐิตธมฺโม" โดยมี
พระอธิการเพชร วัดสามจีน(วัดตรีจินดาวัฒนาราม) เป็นพระอุปัชฌาย์
พระครูสกลวิสุทธิ วัดกลางเหนือ เป็นพระกรรมวาจาจารย์
พระอธิการนวล (ธมฺมโชโต) วัดไทร เป็นพระอนุสาวนาจารย์
เมื่ออุปสมบทแล้ว ท่านได้จำพรรษาอยู่ที่วัดไทร ตำบลกระดังงา อำเภอบางคนที่ จังหวัดสมุทรสงคราม ก่อนอุปสมบทท่านไม่มีความรู้หนังสือเลย มาศึกษาเอาเมื่ออุปสมบทแล้ว
ในพรรษาแรกที่บวช ท่านได้ศึกษาหนังสือจากหลวงพ่อนวล ศึกษาได้เดือนเศษๆ ท่านก็อ่านออกเขียนได้ และที่น่าประหลาดอย่างที่สุดคือ จากคนที่ไม่เคยรู้หนังสือมาก่อน
ในพรรษานั้นหลังจากเริ่มเรียนแล้ว พอถึงวันจะออกพรรษาสิ้นเดือนปีนั้น ท่านก็สามารถเป็นพระสวดพระปาติโมกข์นำพระทั้งวัดได้อย่างน่าอัศจรรย์ เป็นที่ปลายปลื้มของหลวงพ่อนวลมาก
พอออกพรรษา ก็โดนตำรวจและกรมการเมืองมาที่วัดเพื่อจะจับสึก แต่ท่านไม่ยอม เพราะตั้งใจแล้วว่าจะบวชตลอดชีวิตไม่สึกจากการเป็นพระ ต่อรองกันอยู่นานทางตำรวจก็ไม่แน่ใจว่า พระศักดิ์คืออ้ายเสือศักดิ์ใช่หรือไม่
เพราะไม่มีใครยอมมาเป็นพยานชี้ตัวให้แม้เจ้าทุกข์ที่เคยถูกปล้นเมื่อมาพบตัวก็ไม่ยอมชี้ปรักปรำ ซึ่งหลวงพ่อเล่าว่า ท่านรอดมาได้เพราะสีผึ้งของหลวงปู่อ่วม ที่รับมาจากหลวงพ่อนวลอย่างแน่นอน เมื่อทางการเอาผิดไม่ได้แล้ว ท่านก็ตั้งหน้าตั้งตาศึกษาพระธรรม และเคร่งครัดในพระธรรมวินัย
ปี พ.ศ. ๒๔๖๗ พรรษาที่ ๒ ท่านถูกส่งตัวไปเรียนนักธรรมที่วัดปากคลอง ภาษีเจริญกับหลวงพ่อสด ระหว่างที่ศึกษาอยู่ที่วัดปากน้ำภาษีเจริญ และสอบได้นักธรรมตรี
และด้วยความวิริยอุตสาหะมานะท่องสาธยายสวดมนต์จนจบทั้ง เจ็ดตำนาน สิบสองตำนาน ภาณต้น ภาณปลาย อิสิคิสิสูตรมหาสมัย พระปาฏิโมกข์ ภาษาไทย ภาษาขอม ภาษาอังกฤษ จนเชี่ยวชาญ จนท่านสามารถสอบได้นักธรรมโท และสอบนักธรรมเอกได้จนเป็นผลสำเร็จ
หลังจากนั้นท่านได้ย้ายตามพระอาจารย์ที่สอนหนังสือแก่ท่าน ซึ่งไปจำพรรษาที่วัดอนงค์ ท่านจึงได้ย้ายตามไปอยู่ด้วยนานหลายปี ระหว่างนั้นท่านได้เ้ดินทางไปๆ มาๆ ระหว่างวัดไทรกับวัดอนงค์
จนกระทั้งได้ข่าวว่าหลวงปู่นวลอาพาธ จึงให้ญาติโยมมาตามท่านกลับไป และหลวงปู่นวลได้อ้อนวอนขอให้พระศักดิ์รับเป็นสมภารต่อจากท่าน
แรกๆ ท่านก็ไม่ยอมรับ แต่เมื่ออาการอาพาธของหลวงปู่นวลทรุดหนักลง และขอให้ท่านรับปากจน หลวงพ่อศักดิ์ไม่สามารถปฏิเสธได้ ท่านจึงย้ายกลับมาจำพรรษาที่วัดไทรอย่างถาวร
เล่ากันว่าระหว่างที่ย้ายกลับมาอยู่ที่วัดไทรนี้ ท่านได้เรียนวิชาอาคมเวทย์มนต์คาถาต่างๆ จากตำราอันสืบเนื่องจากหลวงปู่อ่วม อดีตเจ้าอาวาสวัดไทร
นอกจากนี้ท่านยังมีความชำนาญการช่างไม้ นวกรรมกิจ การก่อสร้าง เขียนแบบแปลนแผนผัง ลวดลายไทยต่างๆ จนช่วยหลวงปู่นวลสร้างและพัฒนาวัดจนเจริญรุ่งเรืองขึ้นอีกด้วย
หลวงพ่อศักดิ์ ท่านเคยไปช่วยบูรณะวัดดอนยอ ตำบลดอนตูม อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม เพื่อไปช่วยพระครูปลัดผ่อง จนฺทผาโส อดีตเจ้าอาวาสวัดปากง่าม ตำบลกระดังงา ซึ่งอาวุโสกว่าท่าน ๕ ปี บวชก่อนท่าน ๓ ปี ก่อนมาเป็นเจ้าอาวาสวัดดอนยอ
ปี พ.ศ. ๒๔๙๐ เป็นรองเจ้าอาวาสวัดไทร
ปี พ.ศ. ๒๔๙๑ เป็นพระกรรมวาจาจารย์
ปี พ.ศ. ๒๔๙๔ ท่านได้สร้างและเป็นเจ้าของโรงเรียนประชาบาลชื่อโรงเรียนศักดิ์ประสิทธิ์วิทยา และก่อตั้งสมาคมฌาปนกิจสงเคราะห์วัดไทร
ปี พ.ศ. ๒๔๙๕ หลวงพ่อนวล ได้ถึงแก่มรณภาพลงเมื่อวันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๙๕ ชาวบ้านจึงนิมนต์หลวงพ่อศักดิ์ให้รักษาการเจ้าอาวาส
ปี พ.ศ. ๒๔๙๖ หลังสิ้นเสร็จงานศพของพระอธิการนวล (ธมฺมโชโต) เจ้าอาวาสวัดไทรแล้ว ชาวบ้านและทางศิษยานุศิษย์จึงพร้อมใจกันนิมนต์หลวงพ่อศักดิ์ เป็นเจ้าอาวาสวัดไทร สืบแทน
วัดไทร เป็นวัดราษฏร์สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย เดิมชื่อ "วัดไซ" วัดตั้งอยู่ในพื้นที่ตำบลกระดังงา อำเภอบางคณที จังหวัดสมุทรสงคราม เป็นวัดเก่าแก่มาตั้งแต่สมัยโบราณ สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยต้นกรุงศรีอยุธยา แต่กลายเป็นวัดร้างมานานหลายปี
จนถึงปี พ.ศ. ๒๐๒๓ ขุนวิเศษฯ ซึ่งเป็นนายด่านพระเจดีย์สามองค์ เมืองกาญจนบุรี ได้มาทำการบูรณะปฏิสังขรณ์ขึ้นมาใหม่ แต่นั้นมาก็เริ่มมีพระสงฆ์มาจำพรรษา แต่วัดก็ไม่ได้มีการพัฒนาให้เจริญรุ่งเรือง เพียงแต่เป็นที่พำนักของพระสงฆ์ และเป็นที่ประกอบการบุญทางพระพุทธศาสนาเท่านั้น
ในอดีตวัดไทร เป็นวัดที่ตั้งอยู่กลางสวน ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ต่างๆและสงบเงียบ การเดินทางไปวัดสมัยก่อนโดยสารทางเรือ หรือไม่ก็เดินลัดเลาะไปตามร่องสวนค่อนข้างลำบาก จึงเป็นสถานที่มีความสงบวิเวก เหมาะแก่การบำเพ็ญภาวนา
และเป็นที่พำนักของพระสงฆ์ผู้เชี่ยวชาญวิปัสสนากรรมฐานและวิทยาคม แม้การเดินทางไปวัดไทร ในสมัยก่อนจะลำบากแต่ก็เป็นวัดที่พระสงฆ์ผู้ใฝ่ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน และวิทยาคมเดินทางไปเป็นศิษย์ร่ำเรียนวิชาอยู่เสมอ วัดได้รับวิสุงคามสีมาเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๐๒ วัดมีรายนามเจ้าอาวาสปกครองวัดดังนี้
๑. พระอุปัชฌาย์ปาน
๒. พระอธิการช่วง
๓. พระอธิการอิน
๔. พระอุปัชฌาย์พุ่ม ปญฺญาโชโต
๕. พระอุปัชฌาย์จั่น
๖. พระอุปัชฌาย์รอด ขนฺธสีโล
๗. พระอุปัชฌาย์ตัด (คงทอง)
๘. พระอุปัชฌาอ่วม ติสฺสรสฺส
๙. พระอธิการนวล ธมฺมโชโต พ.ศ. ๒๔๕๙ - พ.ศ. ๒๔๙๕
๑๐. พระครูพิชิตสมุทรการ (ศักดิ์ ฐิตธมฺโม) พ.ศ. ๒๔๙๕ - พ.ศ. ๒๕๒๔
๑๑. พระครูวิมลสมุทรวัฒน์ (เผือด) พ.ศ. ๒๕๒๔ - พ.ศ. ๒๕๓๑
๑๒. พระครูสมุทรสิทธิวัฒน์ (จรินทร์ ฐิตนนฺโท) พ.ศ. ๒๕๓๔ - พ.ศ. ๒๕๖๓
๑๓. พระสมุห์ธนพงษ์ (หน่อง กิตฺติวํโส) พ.ศ. ๒๕๖๕ - ปัจจุบัน
หลังจากที่หลวงพ่อศักดิ์ได้รับตำแหน่งเจ้าอาวาส ท่านได้พัฒนาวัดอย่างสุดความสามารถ และด้วยบุคลิกที่พูดน้อย และเคยเป็นเสือเก่า ท่านจึงค่อนข้างดุ ซึ่งข้อนี้เองจัดเป็นข้อดี เพราะศิษย์ของท่านทุกคนจะเป็นคนที่มีระเบียบ รักความยุติธรรม จนได้ดิบได้ดีกันไปเป็นจำนวนมาก
ปี พ.ศ. ๒๕๐๖ หลวงพ่อศักดิ์ ท่านได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระครูชั้นประทวน เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๖
ปี พ.ศ. ๒๕๐๗ เป็นผู้อุปการะโรงเรียนศูนย์การศึกษาประชาบาล โรงเรียนวัดไทร ศักดิ์ประสาทวิทยา
ปี พ.ศ. ๒๕๑๕ ด้วยคุณงามความดีของหลวงพ่อศักดิ์ ที่พัฒนาวัดอย่างต่อเนื่องท่านจึงได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูพิชิตสมุทรการ เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๕
ปี พ.ศ. ๒๕๒๒ เป็นผู้อุปการะโรงเรียนกระดังงา (พิชิตสมุทรการ)
ในสมัยที่ท่านปกครองวัดหลวงพ่อศักดิ์ ท่านขึ้นชื่อว่าเป็นพระที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัย ชาวบ้านต่างรู้กันดีว่าท่านเป็นพระที่ดุ แต่ใจดี การที่ท่านดุนั้นเพราะเนื่องจากท่านต้องการให้ลูกศิษย์ลูกหาของท่านได้ดี ฉนั้นลูกศิษย์ลูกหาของท่านจึงได้ดีรับราชการ ค้าขายก็ประสบความสำเร็จแทบทุกคน
และด้วยการที่ท่านขึ้นชื่อว่าหนังเหนียวและเคยเป็นเสือมาก่อน ทำให้ลูกศิษย์ส่วนใหญ่จะเป็นทหาร ตำรวจเสียเป็นส่วนมาก และท่านมักจะให้ของดีกับลุกศิษย์ที่เป็นทหารตำรวจเป็นพิเศษ
ด้วยวัตถุมงคลของท่านเน้นหนักไปทางด้านคงกระพันชาตรี คลาดแคล้วเสียเป็นส่วนใหญ่ ทำให้ลูกศิษย์ที่ได้รับของวิเศษไปต่างมีประสบการณ์เล่าลือกัน ทำให้ผู้คนเดินทางมาขอของดีจากท่านเป็นจำนวนการ
จากบันทึกของคุณสะอาด เปี่ยมพงศ์สานต์ นักแสดง นักพากษ์ ผู้เขียนบทโทรทัศน์ ผู้กำกับการแสดงชื่อดังที่มาฝากตัวเป็นศิษย์ของหลวงพ่อศักดิ์ตามคำแนะนำของคุณจำรูญ หนวดจิ๋ม นักแสดงอาวุโส เล่าถึงความหนังเหนียวของหลวงพ่อว่า
หลวงพ่อศักดิ์เป็นพระที่คนทั่วไปจะรู้ว่าท่านขึ้นชื่อว่าดุ แต่เป็นพระที่ใจดี สูงใหญ่แบบคนไทยโบราณ สูงประมาณ ๑๘๐ เซนติเมตร ที่แขนทั้ง ๒ ข้างของท่านสักรูปมังกรเลื้อยพันรอบแขน
หลังจากฝากตัวเป็นศิษย์วันหนึ่งหลังจากเสร็จงานทางโทรทัศน์แล้ว ก็ออกจากทีวีช่องสี่ บางขุนพรหมไปที่วัดไทร กว่าจะถึงวัดก็ตกเวลาตี ๒ เข้าไปแล้ว
สมัยนั้นช่วงปี พ.ศ. ๒๕๐๒ ต้องขับรถไปทางถนนเพชรเกษม (ยังไม่มีถนนพระราม ๒) เข้าแยกบางแพเพื่อจะไปดำเนินสะดวก เพื่อต่อเรือไปที่วัดอีกที สมัยนั้นถนนเส้นดำเนิน-สมุทรสงครามยังไม่มี ต้องต่อเรือไปค่าเรือ ๑๕๐ บาทเพราะวัดอยู่ไกลต้องเหมาเรือโดยคิดราคาเหมาวัน
พอเรือจอดเทียบท่าก็พบหลวงพ่อยืนถือตะเกียงเจ้าพายุลงมาต้อนรับอยู่แล้ว คณะที่ไปด้วย ๒- ๓ คนแปลกใจกันใหญ่ว่าท่านทราบได้อย่างไรว่าพวกเราจะมากราบท่านดึกดื่นเช่นนี้
คุณสะอาดเล่าว่าจำได้แม่นว่านั่งคุยกับท่านจนเกือบรุ่งเช้า เกิดสงสัยเรื่องเลขยันต์จึงถามหลวงพ่อว่ามีจริงไหมของแบบนี้
ท่านจึงเล่าว่ามีจริงแต่ของจะขลังหรือไม่ขึ้นอยู่กับคนเสก ว่าแล้วท่านก็ให้ไปตัดใบกล้วยที่ขึ้นอยู่ริมคลองมา ๒- ๓ ยอด (ที่มันยังม้วนอยู่) ท่านให้เอามาคลี่ปูนั่งแล้วก็เอาเหล็กจารมาเสกคาถาไม่กี่คำก็เป่าพรวดมาที่หัวคุณสะอาด พลางหัวเราะว่า "นี่เป็นเรื่องเล่นๆ ทำให้ดูเท่านั้น อย่าไปเชื่อจนงมงายล่ะ เอ๊าลุกขึ้น!"
เมื่อลุกขึ้นแล้ว ใบกล้วยยอดอ่อนๆ ที่ยังม้วนอยู่กลมๆ ซึ่งคุณสะอาดเอามือไปคลี่ปูนั่งให้หลวงพ่อเสกคาถาที่ท่านว่าทำเล่นๆ ให้ดู แต่...ปรากฏเป็นตัวอักษรขอมอยู่บนใบกล้วยจนเต็มไปหมดอย่างน่าอัศจรรย์
อีกเรื่องหนึ่งคือ ที่ตัวหลวงพ่อศักดิ์มีรอยที่ถูกลูกปืนของพระกล้าฯ ที่ยิงท่านก่อนที่จะบวชติดตัวท่านมาตลอด รอยนั้นเป็นก้อนฝีขนาดเท่าหัวแม่มือตรงกระดูกสันหลังกลางบั้นเอวพอดี คุณสะอาดเคยเอามือคลำดูมันเป็นไตๆ ท่านไม่มีความเจ็บปวด ถือเป็นของที่ระลึกที่ได้มาก่อนบวช
วันหนึ่งเจ้าก้อนรอยลูกปืนก็เกิดอาการอักเสบ เพราะฝังอยู่ในร่างกายของหลวงพ่อมาเป็นระยะเวลาถึง ๔๘ ปี ลูกศิษย์ที่เป็นนายแพทย์หลายรายต่างอาสาขอทำการรักษาท่านก็ปฏิเสธไปทุกราย เพราะว่าการรักษาท่านด้วยการผ่าตัดนั้นคงไม่ได้ผล แต่ละรายก็พากันถอยไปทุกราย
ปีนั้นเป็นปี พ.ศ. ๒๕๑๔ อยู่มาวันหนึ่ง มีนายทหารอากาศที่เป็นนายแพทย์ มียศเป็นนายพลอากาศไปกราบท่าน เมื่อทราบเรื่องก็ขออาสารักษาให้ด้วยการผ่าจะเอาหนองออกให้
หลวงพ่อศักดิ์ ท่านบอกให้นายพลอากาศผู้นั้นทราบว่า ท่านไม่เหมือนกับคนไข้ทั่วๆไป คือหนังท่านไม่สามารถที่จะใช้ศาสตรวุธใดๆ ผ่านได้
ทำเอานายพลหมออากาศผู้นั้นหัวเราะลั่นพลางว่า ผมผ่ามาเยอะแล้วครับ ไม่มีรายไหนหรอกครับที่จะต้านมีดหมอของผมไปได้ แถมสำทับให้ทราบด้วยว่า วันนี้ได้เตรียมเครื่องมือมาด้วยแล้วเพราะได้รับทราบจากลูกศิษย์ลูกหาที่ส่งข่าวไปบอก
ท่านเลยตามใจ โดยเหตุการณ์คุณสะอาดได้นั่งอยู่ด้วยตั้งแต่เริ่มแรก ในที่สุดคุณหมอก็ลงมือจัดการตามวิธีการของแพทย์แผนปัจจุบันกับหลวงพ่อด้วยความมั่นใจ เริ่มด้วยการทำความสะอาดฆ่าเชื้อบริเวณที่จะทำการผ่าจะเอาซีสต์ก้อนนี้ออก
ซึ่งตอนนั้น ตรงจุดบริเวณก้อนแข็งนั้น มันมีเลือดซึมๆ ออกมาใสๆ (เข้าใจว่าคงเป็นหนอง) เอาสำลีมาซับก็มองเห็นได้ เป็นน้ำสีเลือดจางๆใสๆ
หมอเปิดกล่องเครื่องมือที่มีเข็มฉีดยาออกมาบรรจุยาชาเตรียมฉีดบริเวณที่จะทำการรักษา แต่ปล้ำเท่าไหร่ ก็ทำการฉีดให้ไม่สำเร็จ เข็มครูดไปครูดมาบนหนังของท่าน
ตอนนี้คุณหมอ เริ่มมีเหงื่อซึมออกมาเต็มใบหน้า จนต้องหยุดนิ่งพักใหญ่ โดยที่หลวงพ่อศักดิ์ท่านก็นั่งเฉย ปล่อยให้คุณหมอปฏิบัติกับท่านต่อไป
สักครู่คุณหมอจึงเอามีดผ่าตัดจากกล่องมาแล้วพยายามกรีดหนังตรงก้อนซีสต์นั้น แต่ก็กรีดไม่เข้า หมอถึงกับต้องเปลี่ยนมีดไม่ต่ำกว่า ๓ เล่มก็ไม่เข้า คุณหมอถึงกับหน้าซีด ทำอยู่นานจนเห็นว่าจะไม่สำเร็จแล้วหลวงพ่อจึงพูดขึ้นว่า
"เอาเถอะคุณหมอคงจะเห็นและเชื่อแล้วว่ามันทำไม่ได้" ท่านหันมาทางคุณสะอาด พลางว่า "คุณสะอาด ช่วงหลวงพ่อหน่อย เอาไม้ ๒ ท่อนนั้นมาช่วยรีดน้ำหนองออกให้หลวงพ่อที"
ไม้ ๒ ท่อนนั้นมีลักษณะคล้ายๆ กับ กรับของนักขับเสภาใช้ ทั้งขนาด สีสัน เช่นเดียวกันเลย โดยหลวงพ่อให้ใช้ไม้ขัดที่รอบแผล แล้วให้ใช้แก้วน้ำขนาดกลางๆ จุดไฟด้วยสำลีชุปแอลกอฮอลล์ไล่อากาศออก แล้วปิดทับที่บริเวณแผล
มองเห็นก้อนเนื้อนูนไปตามขอบปากแก้ว น้ำหนองจากรูที่ซึมอยู่ก่อนค่อยๆปริออก และไหลทะลักออกมาใส่แก้วจนหมด คล้ายการบีบสิว รีดจนเลือดออกแล้วจึงใช้ยาทาแทน หมอทหารได้แต่ยืนมองด้วยความงุนงง และช่วยได้แค่ทายา ทาแผลให้เท่านั้น
อีกเรื่องหนึ่ง คุณสะอาด เล่าว่าคราวหนึ่งวัดได้จัดงานบวชให้กับสามเณรภายในวัด แต่จะกี่รูปนั้นจำไม่ได้ พระที่ทำหน้าที่โกนผมให้เณรที่จะบวชเสร็จแล้ว ท่านก็นำมีดโกนของหลวงพ่อชนิดที่เป็นแบบพับเก็บได้ในตัว มาคืนหลวงพ่อศักดิ์ ต่อหน้าลูกศิษย์ที่นั่งกันอยู่หลายคน มีใครไม่รู้ที่เป็นศิษย์ใหม่ คงเป็นญาติสามเณรที่จะบวช เป็นคนไปจากกรุงเทพฯ เกิดอุตริตั้งคำถามขึ้นมาว่า
"หลวงพ่อครับ เขาเล่ากันว่าหลวงพ่อหนังเหนียว จริงไหมครับ?"
หลวงพ่อหยุดคุยไปชั่วครู่ ก่อนจะตอบว่า "ไม่รู้ซิ...คุณ..."
ท่านหยุดพูด แล้วหันไปหยิบเอามีดโกนที่พระเพิ่งจะนำมาคืนให้มาวางไว้เมื่อสักครู่ขึ้นมา เอามือลูบตรงคมมีดอยู่ไปมา
"อาตมาไม่รู้ว่ามันคมหรือเปล่า...เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน..."
ท่านหยุดลูบตรงคมมีด แล้วเอาคมมีดเชือดและเฉือนแรงๆ หลายทีที่แขนข้างซ้ายของท่าน
คุณสะอาด เล่าว่าแกเหลือบตามองหน้าคนถาม เห็นหน้าซีดจนขาวออกเขียว พวกผู้หญิงหลบหน้าหันไปมองทางอื่นกันหมด ไม่กล้าดู
หลวงพ่อย้ายมีดในมือที่กำลังเชือดอยู่ เลื่อนมือขึ้นไปจับที่หนังคอที่ลูกกระเดือก แล้วเอามีดโกนเชือดอีกหลายๆ ครั้ง
คุณสะอาดได้ยินเสียงดังตึง หันไปดู เจ้าคนถามเป็นลมล้มหงายหลัง ลงไปกองกับพื้น
หลวงพ่อหันมายิ้มๆ "อ้าว..คุณ..มีดมันทื่อน่ะ..ใครช่วยชงยาหอมให้ทีซิ..."
เล่นเอาพวกที่มาด้วยกันโกลาหล ต้องช่วยกันทำการปฐมพยาบาลกันยกใหญ่ พอฟื้นคืนสติขึ้นมา คุณสะอาดเห็นว่า ศิษย์คนนั้นก้มกราบขอขมาหลวงพ่อท่าน จนตูดโด่งเลยทีเดียว
คุณสะอาด ว่าหมอนั้นยังโชคดี เพราะถ้าได้เห็นหลวงพ่อวิ่งเอาอกกระแทกหอกที่ตั้งยันกับต้นเสาไว้ มันคงช็อคจนขาดใจตาย แน่นอน!
พระอุโบสถที่วัดอีกอย่างหนึ่ง มีหลายคนยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่าเคยมีตำรวจทหารที่อยากลองดี เอาปืนมาลองยิงข้ามพระอุโบสถกัน แต่ไม่เคยออกบ่อยๆ จนไม่มีใครกล้ามาทดลองอีก เพราะตอนหลัง หลวงพ่อบอกว่า "ระวังเหอะ ปืนจะแตก!"
แล้วก็ได้ผล เคยมีขี้เมาอวดแผลงฤทธิ์เอาปืนมายิงสามสี่นัด ปืนไม่ออก แต่พอนัดที่สี่ ปรากฏว่าปืนแตก ต้องไปนอนรักษาขวัญ รักษาตัวที่โรงพยาบาลราชบุรีเอาเสียหลายวัน
ของวิเศษต่างๆที่ท่านสร้าง ท่านจะสร้างด้วยความพิถีพิถัน ด้วยท่านมีคติที่ท่านเคยกล่าวไว้ว่า "ถ้าของท่านไม่ดีจริง คนนำไปใช้จะทำให้เสียถึงอาจารย์ของท่านได้" ดังนั้นของวิเศษของท่านทุกชิ้นถ้าไม่เสกจนเข้มขลังจริงๆ ท่านก็จะไม่แจกให้ใคร
หลวงพ่อศักดิ์ ท่านปกครองวัดเรื่อยมาจนถึงแก่มรณภาพลงด้วยโรคไตพิการ แม้หมอจะตรวจพบอาการ แต่ด้วยที่ท่านหนังเหนียวฉีดยาไม่เข้า จึงใช้การกินยาแทน ประจวบเหมาะกับที่หลวงพ่อท่านรู้ถึงการมรณภาพของตัวเองจึงไม่ยอมไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล และมรณภาพลงเมื่อวันที่ ๙ มกราคม พ.ศ. ๒๕๒๔ เวลา ๑๕.๕๕ น. นับรวมสิริอายุได้ ๗๘ ปี ๕๘ พรรษา.
รายละเอียดวัตถุมงคลดูได้ที่ : https://www.pra-maeklong.com/2023/01/porsakwatsai.html
ขอขอบคุณท่านเจ้าของบทความข้อมูลที่มาอย่างสูงครับเพจสารานุกรมพระแม่กลอง
พระนาคปรกหลวงพ่อศักดิ์วัดไทร ปี๒๕๑๗ ให้บูชา 350 บาทค่าจัดส่งด่วน 30 บาทครับ(ปิดรายการ)

 

วันนี้ จัดส่ง



ขอบคุณครับ

 

พระอรหันต์ร่างทอง กรรมฐานเปิดโลก
ประวัติ หลวงพ่อคง จตฺตมโล
วัดเขาสมโภชน์ จ.ลพบุรี
หลวงพ่อคง จตฺตมโล ท่านมีนามเดิมว่า คง นามสกุล บุญเอก ท่านถือกำเนิดขึ้นเมื่อวันที่ 10 เดือน มีนาคม พ.ศ. 2456 ซึ่งตรงกับวันอังคาร ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 4 ปีฉลู ณ หมู่บ้าน โนนพุดซา ตำบลกระชอน อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา
โยมบิดาของท่านมีนามว่า ดี โยมมารดามีนามว่า แจ้ง นามสกุล บุญเอก ซึ่งมีอาชีพกสิกรรมทำนาทำไร่ ท่านถือกำเนิดเกิดมาเป็นทายาทคนที่ 2 ในบรรดาพี่น้องทั้งหมด 9 คน จนถึงปัจจุบันนี้ ก็มีแต่พวกน้อง ๆ ที่เป็นหญิง ซึ่งมีเพียง 6 คนเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่ นอกจากนั้นถึงแก่กรรมไปตามกาลเวลา
ในการการศึกษา ในปฐมวัยหลวงพ่อเคยเป็นเด็กวัดหัดเรียนเขียนอ่านอักษรธรรม อักษรขอมและอักษรไทยในระยะเวลา 2 ปี แต่จำต้องมาช่วยบิดามารดาในการประกอบอาชีพกสิกรรมทำไร่ไถนา
ต่อมาเมื่ออายุครบกำหนด 20 ปี จึงได้มีการเข้าวัดไปเป็นนาค แล้วได้รับการอุปสมบทเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาแล้ว ท่านก็ได้ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนพระปริยติธรรมอยู่เป็นเวลา 3 พรรษา และได้ขออนุญาติจากโยมบิดามารดา เพื่อเดินทางลงมาศึกษาต่อที่กรุงเทพฯ แต่ท่านก็ไม่ได้รับอนุญาติจากโยมบิดามารดา ท่านจึงไม่มีโอกาสเดินทางลงมาศึกษาเล่าเรียนดังที่ตั้งใจไว้
ดังนั้นท่านจงลาสิขาจากเพศบรรพชิตออกไปดำรงวิถีชีวิตอยู่ในเพศฆราวาสวิสัย ซึ่งในที่สุดท่านก็ได้แต่งานมีครอบครัวไป โดยตั้งถิ่นฐานบ้านเรือนอยู่ที่อำเภอบัวใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา ท่านมีบุญธิดารวมทั้งหมด 7 คน แต่ถึงแก่กรรมไปแล้วตั้งแต่เด็ก ๆ 1 คน จึงยังคงเหลือบุตรธิดาที่มีชีวิตอยู่ต่อมาเพียง 6 คนเท่านั้น ซึ่งทุกคนต่างก็ได้แต่งงานมีครอบครัวเป็นหลักปักฐานไปหมดทุกคนแล้ว
ต่อมาในช่วงเวลาที่หลวงพ่อคง ท่านยังอยู่ในเพศฆราวาส ในปี พ.ศ. 2504 นั้น ก็ได้มีพระคุณเจ้า หลวงพ่อพระมหาธนิต ปญญาปสุโต ปธ.9 นักวิปัสสนาจารย์ชื่อดังได้เดินธุดงค์มาและ ได้เข้าจำพรรษาสอนวิปัสสนาแก่ญาติโยม อุบาสกอุบาสิกาและพุทธศาสนิกชนทั่วไปที่อยู่วัดบัวใหญ่ อำเภอบัวใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราชสีมา ซึ่งเป็นเวลาที่หลวงพ่อคงยังเป็นอุบาสก คง อยู่นั้นเอง ท่านเป็นคนหนึ่งที่ได้น้อมกายใจ เข้าไปรับการปฏิบัติธรรมเจริญวิปัสสนากรรมฐานกับหลวงพ่อมหาธนิตอย่างเคร่ง ครัดอยู่เป็นเวลา ถึง 7 ปี
เมื่อมีศรัทธาแก่กล้า อุบาสกคง บุญเอก จึงได้ตัดสินใจสละเหย้าเรือน ออกไปมอบกายถวายตนเข้ารับการอุสมบทเป็นภิกษุในพระพุทธศาสนาอีกหน ณ พัทธสีมา วัดบัวใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา เมื่อวันที่ 12 เพื่อพฤษภาคม พ.ศ. 2511 โดยมีพระเดชพระคุณท่านคุณ พระปทุมญาณมุนี วัดบัวใหญ่ อำเภอบัวใหญ่ จังหวัด นครราชสีมา เป็นพระอุปชฌาย์ ซึ่งเป็นผู้ทำการอุปสมบทให้
ต่อมาหลังจากออกพรรษแล้ว ตกมาถึง ปี พ.ศ. 2516 หลวงพ่อได้ดำรงปฏิปทาเป็นพระป่าออกสัญจรธุดงค์ไปตามป่าเขาลำเนาไพรอยู่ เรื่อยมาจนถึงลุถึงซึ่งดินแดนถิ่นป่าใหญ่ มวลหมู่พฤกษาร่มรื่นน่าอภิรมย์ ซึ่งเป็นสถานที่ถูกกกับจริยาวัตรสำหรบนักปฏิบัติธรรมในการเจริญภาวนากรรมฐาน หลวงพ่อคงท่านได้เข้าอาศัยอยู่ถ้ำพระอรหันต์ ตามนิมิต ได้ทำการเจริญจิตภาวนา แล้วก็เลยอยู่จำพรรษา ณ สถานที่วิเวกแห่งนั้น ในพรรษที่ 6
และแล้วหลวงพ่อคงท่านก็ได้ยึดสถานวิเวกแห่งนั้นในการปฏิบัติธรรมอยู่จำพรรษา เรื่อยมาจนถึงกาลเวลามรณภาพไปด้วยอาการอันสงบ ในวันที่ 13 ธันวาคม 2536 ณ โรงพยาบาลศิริราช อายุรวมกัน ได้ 80 ปี 9 เดือน 3 วัน 26 พรรษา
ขอบคุณท่านเจ้าของบทความข้อมูลที่มาอย่างสูงครับ
เหรียญสุริยคราส๒เหรียญ
รูปหลังจีวร ๑
ให้บูชา 220 บาทค่าจัดส่งด่วน 30 บาทครับ (ปิดรายการ)

 

ประวัติพระราชมงคลมุนี(หลวงปู่คอน)วัดชัยพฤกษมาลา
สถานะเดิม ชื่อ คอน นามสกุล ตรีหิรัญ เกิดวันเสารที่ 20 กรกฏาคม พ.ศ.2455 (ขึ้น8ค่ำเดือน8ปีชวด) ที่ ต.ข้าวเม่า อ.อุทัย จ.พระนครศรีอยุธยา
เป็นบุตรคนหัวปี โยมบิดาชื่อ โคน โยมมารดาชื่อแผ้ว
อุปสมบท เมื่อวันศุกร์ที่28 เมษายน พ.ศ.2476 (ขึ้น5ค่ำเดือน5ปีวอก)
ณ.วัดสะแก ต.ตำบลธนู อ.อุทัย จ.พระนครศรีอยุธยา มีพระครูอุทัยวุฒิกร(รอด)วัดสะแกเป็นพระอุปัชฌาย์ มีพระโบราณคณิสสร(ใหญ่)สมัยเป็นพระครูอุทัยคณารักษ์เป็นพระกรรมวาจาจารย์ มีพระครูสุนทรธรรมนิวิฐ(ชื่น)วัดภาชีสมัยเป็นพระปลัดชื่น อยู่วัดสะแกเป็นพระอนุสาวนาจารย์(พระปลัดชื่นรูปนี้เดิมอยู่วัดสะแกต่อมาได้ย้ายมาเป็นเจ้าอาวาสวัดภาชีเป็นเจ้าคณะอำเภอภาชีเป็นพระอุปัชฌาย์ของหลวงพ่อรวย วัดตะโก)ได้รับฉายาทางพระว่า (สุทธิญาโณ)
หลวงปู่คอนจำพรรษาอยู่สะแก3พรรษาสอบได้นักธรรมเอกจึงย้ายเข้ามาอยู่กรุงเทพที่วัดมหาธาตุท่าพระจันทร์ พ.ศ. 2516ได้ย้ายมาดำแหน่งเจ้าอาวาสวัดชัยพฤกษมาลาเขตตลิ่งชัน กรุงเทพฯ
อันนี้เล่าที่มาของหลวงปู่คอนเกร็ดรายละเอียดอย่างอื่นเดี๋ยวจะเล่าในตอนต่อไป
เรื่องโยมพ่อหลวงปู่คอนเอาหลวงปู่ไปถวายเป็นลูกบุญธรรมหลวงพ่อกลั่นท่านได้เล่าให้ฟังว่าโยมพ่อท่านคือปู่โคนได้เอาหลวงปู่คอนในวัยเด็กไปถวายหลวงพ่อกลั่นวัดพระญาติๆท่านก็นั่งสักพักท่านก็บอกว่าทิดโคนลูกคนนี้เลี้ยงให้ดีต่อไปจะเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรในพระพุทธศาสนาแล้วจะฝากของท่านเภาไว้ให้แล้วท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร
ข้าพเจ้าเคยถามหลวงปู่ว่าเคยเรียนวิชากับหลวงกลั่นไหมท่านบอกว่าไม่ได้เรียนแต่ท่านเรียนกรรมฐานจากหลวงพ่อเภาเหมือนหลวงปู่ดู่ๆก็ไม่ได้เรียนกรรมฐานจากหลวงพ่อกลั่นโดยตรงแต่เรียนจากหลวงพ่อเภาเหมือนกันในสมัยยุคนั้นเมื่อหลวงพ่อกลั่นชราภาพใครมาเรียนกรรมฐานหรืออีกอย่างเรียกว่าขึ้นทางพระท่านก็ให้ไปเรียนกับหลวงพ่อเภาทั้งหมดเคยถามหลวงปู่เจ้าคุณเฒ่าวัดพระญาติว่ารู้จักปู่โคนไหมท่านก็เล่าให้ฟังว่าปู่โคนมาวัดพระญาติประจำจะมานั่งคุยกับหลวงพ่อเภามาเล่นหมากรุกกินน้ำชาประจำแล้วสิ่งที่หลวงพ่อกลั่นบอกไว้ว่าจะฝากของไว้ให้ก็คือมีดหมอเล่มหนึ่งที่หลวงพ่อกลั่นฝากไว้ให้หลวงพ่อคอนปัจจุบันข้าพเจ้าเป็นผู้เก็บรักษาไว้และเมื่อคราวไฟไหม้กุฏิเราก็นึกว่ามีดไหม้ไปกับไฟแล้วไปเขี่ยดูในกองขี้เถ้าก็พบว่ามีดหมอไม่ได้เป็นอะไรเลยเพียงด้ามที่เป็นงาช้างสีคล้ำไปเท่านั้นเอง
หลวงปู่คอนกับหลวงปู่ดู่
สมัยเราไปอยู่วัดชัยพฤกษ์หลวงปู่ดู่ก็มรณภาพแล้วตอนนั้นยังไม่รู้ว่าหลวงปู่บวชอยู่วัดสะแกมาก่อนก็กราบเรียนถามท่านว่าหลวงปู่รู้จักหลวงปู่ดู่ด้วยหรือท่านก็ตอบว่าเราบวชอยู่วัดเดียวกันทำไมจะไม่รู้จักท่านก็เล่าต่อว่าท่านสนิทคุ้นเคยกับหลวงปู่ดู่ดีตอนที่ท่านไปเรียนกรรมฐานกับหลวงพ่อเภาที่วัดพระญาติแล้วก็มานั่งตามที่ท่านสอนติดขัดอะไรก็ไปถามหลวงปู่ดูจริงๆแล้วท่านเรียกหลวงปู่ดู่ว่าหลวงพี่ดู่ท่านบอกความคุ้นเคยกันที่อยู่วัดเดียวกันมาสามปีมีอาจารย์กรรมฐานองค์เดียวกันก็ติดขัดอะไรก็ไปถามหลวงพี่ดู่เราเคยถามท่านว่ามีคนพูดว่าหลวงปู่ดู่เดินธุดงค์ท่านบอกโกหกหลวงพี่ดู่เป็นโรคเหน็บชาจะไปธุดงค์อย่างไรท่านว่าหลวงพี่ดู่อยู่วัดไม่ค่อยไปไหนอาหารที่ฉันก็มีหลานท่านทำปินโตส่ง(คำนี้ก็ตรงกับหลวงพ่อเฉลิมวัดพระญาติท่านก็ว่าเหมือนกันว่าหลวงปู่ดู่ขาท่านไม่ค่อยดีเดินช้าเวลาศาลาท่านก็ช้ากว่าพระรูปอื่นเขาท่านก็นั่งท้ายแถวประจำ)หลวงปู่คอนท่านบอกพระที่เราสร้างยุคแรกๆไปให้เสกทั้งหลวงปู่ใหญ่หลวงปู่สีหลวงปู่ดู่เสกทุกรุ่นที่ท่านทำด้วยความเคารพนับถือกัน
มีตอนหนึ่งท่านเล่าว่าหลวงพี่ดู่นับถือหลวงปู่ทวดเพราะเราท่านก็บอกท่านสร้างพระหลายเที่ยวไปให้หลวงพี่ดู่เสกก็ไม่เคยพูดอะไรมีแต่ท่านก็แบ่งวัตถุมงคลที่เสกถวายหลวงพี่ดู่ไว้แจกแต่มีครั้งหนึ่งท่านสร้างหลวงปู่ทวดไปให้หลวงปู่ดู่เสกหลวงปู่ออกปากถามท่านเลยว่ามหาวันนี้เอาพระอะไรมาให้เสกดีมากๆเลยหลวงปู่คอนก็ตอบไปว่าหลวงปู่ทวดหลวงปู่ดู่ถามท่านอีกว่าวัดอะไรท่านก็ตอบว่าวัดช้างให้ที่ปัตตานีท่านบอกหลวงพ่อองค์นี้ศักสิทธิ์ขอแบ่งให้เราบ้างท่านก็แบ่งถวายไว้ให้หลวงปู่ดู่ครึ่งหนึ่งเลยท่านก็เล่าตั้งแต่บัดนั้นมาก็เห็นหลวงพี่ดู่นับถือหลวงปู่ทวดมาตลอดตัวท่านเองยังแปลกใจเลยว่าเอาพระมาให้หลวงปู่ดู่เสกตั้งหลายเที่ยวไม่เคยเห็นท่านพูดอะไรไม่เคยออกปากขอพระเลยนี้เป็นครั้งแรกที่หลวงปู่ดู่ออกปากขอพระจากท่านและบอกพระนี่ดีมาก
เอาแค่เท่าที่นึกได้ก่อนนึกได้ค่อยพิมใหม่
เรื่องหลวงปู่คอนกับอาจารย์เฮง ไพรวัลย์ เคยถามท่านด้วยความไม่รู้ว่ารู้จักอาจารย์เฮงไหมท่านก็ตอบมาว่าทำไมจะไม่รู้จักถามท่านเรียนวิชากับอาจารย์เฮงท่านเงียบแต่ท่านเล่าว่าอาจารย์เฮงจอดเรืออยู่หน้าวัดสะแกมีร้านขายกาแฟด้วยท่านบอกว่าวันธรรมดาพระไปฉันแกเก็บเงินแต่ถ้าวันพระสอบนักธรรมฉันฟรีไม่คิดเงินวัดสะแกเป็นวัดเจ้าคณะอำเภออุทัยมาตลอดการสอบพระปริยัติธรรมสนามหลวงต้องสอบที่นั้นพยายามถามเรื่องวิชาท่านก็ตอบได้เรียนมาบ้างเป็นบางอย่างท่านจะพูดแถมท้ายว่าเราอยู่วัดสะแกที่ไหนว่าดีก็ไปขอเรียนไปทั่วจนไม่รู้จะเรียนอะไรก็มีคนแนะนำให้เข้ากรุงเทพมาเรียนบาลีจึงมาเรียนที่วัดมหาธาตุ
เอาเท่าที่นึกได้ก่อน
เดี๋ยวนึกได้อีกก็พิมพ์ต่อ
ขอขอบคุณท่านเจ้าของบทความข้อมูลที่มาอย่างสูงครับจากเฟสท่าน หลวงตางั่ง นามสกุลงี้เง่า
พระสมเด็จปรกโพธิ์เหรียญปี ๒๕ เข็มกลัด หลวงปู่คอน รวม ๓ องค์
ให้บูชา 350 บาทค่าจัดส่งด่วน 30 บาทครับ

 

ประวัติ "หลวงปู่โต๊ะ" วัดประดู่ฉิมพลี เกจิ ผู้สร้าง
วัตถุมงคล มูลค่าหลักล้าน
พระราชสังวราภิมณฑ์ (โต๊ะ อินฺทสุวณฺโณ) วัดประดู่ฉิมพลี
เป็นเถราจารย์ที่ผู้คนนับถืออย่างกว้างขวาง มีพระเครื่อง พระปิดตา เป็น วัตถุมงคลเอกของท่าน ด้วยวัตรอันปฏิบัติอันงดงามเป็นที่เคารพศรัทธาของชาวพุทธทุกชนชั้น ท่านถึงพร้อมด้วยบุญบารมีและอิทธิบารมี พระเครื่องของท่านมีปาฏิหาริย์ศักดิ์สิทธิ์ มีประสบการณ์เล่าขานมากมายจากเหนือจดใต้ทั่วประเทศไทย จนกลายเป็นพระหลักยอดนิยมของเมืองไทย และหลวงปู่โต๊ะเป็นภิกษุที่อยู่ในตำแหน่งเจ้าอาวาสยาวนานถึง 68 ปี
หลวงปู่โต๊ะ เกิดเมื่อวันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2430
ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นบุตรของนายพลอย และนางทับ รัตนคอน มีพี่น้องอยู่ร่วมกัน 2 คน ซึ่งถึงแก่กรรมก่อนหลวงหลวงปู่โต๊ะตั้งนานแล้ว ในวัยเด็ก เด็กชายโต๊ะ ได้เข้าเรียนวิชาอยู่ที่วัดเกาะแก้ว ใกล้บ้านเกิดของท่าน เมื่อมารดาถึงแก่กรรม พระภิกษุแก้ว เห็นความขยันหมั่นเพียรของเด็กชายโต๊ะ จึงได้พาเด็กชายโต๊ะ มาฝากอยู่กับพระอธิการสุข เจ้าอาวาสวัดประดู่ฉิมพลีในสมัยนั้น ส่วนนายเฉื่อยก็ไม่ได้ตามมาด้วย คงอยู่ที่วัดเกาะแก้วเหมือนเดิม ท่านได้มาเรียนหนังสืออยู่ที่วัดประดู่ฉิมพลีอยู่เป็นเวลาอยู่ 4 ปี ก็ได้บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุได้ 17 ปี พ.ศ. 2447 เมื่อบรรพชาแล้ว ท่านก็มาเรียนศึกษาพระธรรมวินัยอยู่ที่ วัดประดู่ฉิมพลี ทั้งกับพระอธิการคำ และพระอาจารย์พรหม วัดประดู่ฉิมพลีอีกท่านหนึ่งด้วย จนกระทั่งเมื่อมีอายุได้ 20 ปี สามเณรโต๊ะ ได้เข้าพิธีอุปสมบทเมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2450 ณ พัทธสีมา วัดประดู่ฉิมพลี โดยมีพระครูสมณธรรมสมาทาน (แสง) วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูอักขรานุสิต (ผ่อง) วัดนวลนรดิศ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูธรรมวิรัต (เชย) วัดกำแพง เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาทางธรรมว่า อินทสุวัณโณ
เมื่ออุปสมบทแล้ว หลวงปู่โต๊ะ ได้เรียนศึกษาปฏิบัติคันทธุระ วิปัสสนาธุระ และสอบได้นักธรรมชั้นตรี ต่อมาพระอธิการคำ ได้มรณภาพลง ทางคณะสงฆ์จึงได้แต่งตั้ง หลวงปู่โต๊ะ ให้ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดประดู่ฉิมพลีสืบต่อมาเมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2456
หลวงปู่โต๊ะ ได้ออกธุดงค์จาริกไปทั่วทุกภาคในประเทศไทย ทั้งภาคเหนือ ภาคอีสาน ภาคใต้ ท่านได้ไปศึกษาพระปริยัติธรรมและเรียนพุทธาคม โดยฝากตัวเป็นศิษย์ครูบาอาจารย์รูปสำคัญหลายรูป เช่น หลวงพ่อรุ่ง วัดท่ากระบือ หลวงพ่อโหน่ง วัดคลองมะดัน เรียนวิปัสสนากรรมฐานกับ หลวงพ่อชุ่ม วัดราชสิทธาราม ส่วนสหธรรมิกของท่านที่มีชื่อเสียงได้แก่ หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค หลวงพ่อสด วัดปากน้ำ หลวงพ่อแฉ่ง วัดบางพัง หลวงพ่อกล้าย วัดหงส์รัตนาราม และต่อจากนั้นท่านเดินทางไปธุดงค์ ยังภาคเหนือและภาคใต้ ก่อนจะกลับมายังวัดประดู่ฉิมพลี
หลวงปู่โต๊ะ ท่านได้เริ่มอาพาธด้วยโรคชรา เนื่องจากว่า ตั้งแต่ตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ มีผู้คนมานิมนต์ท่านให้ออกมาให้พร หรือ ขอความช่วยเหลือ ท่านจึงไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน สุขภาพท่านจึงไม่ค่อยแข็งแรง แต่ยังพอฉันอะไรได้ แม้จะรักษาอย่างดีเท่าใด แต่สุขภาพ กายสังขารของท่านก็ไม่อาจจะทนไหว
หลวงปู่โต๊ะได้อาพาธครั้งสุดท้ายเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2524 และก่อนมรณภาพได้เพียง 7 วัน ท่านลุกจากเตียงไม่ได้เลย จนกระทั่งเมื่อวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2524 คณะลูกศิษย์ที่เป็นพยาบาล ได้มาถวายรังนกอีก แต่คราวนี้สังเกตได้ว่า แขนของท่าน บวม ท่านอยู่ได้จนกระทั่งเมื่อเวลา 9:55 น. ท่านได้ถึงแก่มรณภาพลงด้วยอาการสงบ รวมสิริอายุได้ 93 ปี 73 พรรษา พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตรทรงพระกรุณาโปรดให้เชิญศพไปตั้งที่ศาลา 100 ปี วัดเบญจมบพิตร พระราชทานเกียรติยศศพเป็นพิเศษ เสมอพระราชาคณะชั้นธรรม พระราชทานโกศโถบรรจุศพ
พร้อมฉัตรเบญจาเครื่องประกอบเกียรติยศครบทุกประการ พระราชทานพระบรมราชานุเคราะห์แก่การศพโดยตลอด เสด็จฯ ไปทรงเป็นประธานในการทรงบำเพ็ญพระราชกุศล 7 วัน 50 วัน 100 วัน และตามโอกาสอันควรหลายวาระ พระราชทานเพลิงศพ ณ เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิสริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาส
เครดิต:คมชัดลึก
-------------------------------------------------------------
จดหมายเหตุพระเกจิ

ขอขอบคุณท่านเจ้าของบทความข้อมูลที่มาอย่างสูงครับ
ล็อกเก็ตหลวงปู่โต๊ะวัดประดู่ฉิมพลีออกวัดถ้ำสิงโตทองหลังจีวร ปี ๒๕๖๒
ให้บูชา 350 บาทค่าจัดส่งด่วน 30 บาทครับ

 

รับทราบครับขอบคุณครับ

 

โอนเรียบร้อยครับ
สลิปโอนเงิน และที่อยู่จัดส่ง
แจ้งใน Inbox เรียบร้อยครับ

 

พระพุทโธร่มโพธิ์ไทร
สร้างจากดินอธิษฐานจิตหลวงพ่อสังวาลย์ เขมโก
สร้างจากดินอธิษฐานจิตหลวงพ่อมหาวิบูลย์
และดินจากพระบาทสี่รอย จำนวนการสร้าง ๑๐,๐๐๐๐ องค์
รายนามพระเถรานุเถระที่เมตตาอธิษฐานจิตให้ดังนี้
หลวงปู่ครูบาครอง ขตฺติโย วัดท่ามะเกว่น ลำปาง
พระราชบริยัคโยดม (หลวงปูโอภาส โอภาโส) วัดจองคำ คำปาง
หลวงพ่อสุจินต์ สุจิณุโณ วัดหนองน้ำเขียว ตาก
เจ้าคุณพระเทพคุณากทน์ (โสภาณ โคภณจิตโต ป....ธ.๙) วัดเทวราชฎญชฎธร กทม.
หลวงพ่อชำนาญ อุตตมปัญโญ วัดบางกุฎีทอง ปทุมธานี
พระครูวิบูลย์ภารกิตติ์ (หลวงพ่อภา) วัดตาขัน ระยอง
หลวงพ่ออ่อง ถาวโร วัดเขาวงกต จันทบุรี
หลวงพ่อชำนาญ ปภัสสโร วัดบ่อทอง ระยอง
พระครูสมุห์สุขิน ปริปุณโณ วัดธรรมสถิต ระยอง
พระครูพิศิษฐชโลปโปการ (หลวงปู่เกลี้ยง มนูญโญ) วัดเนินสุทธาวาส ธอบุรี
หลวงปู่ต่วน อิทธิโก วัดปาหนองค้อ หนองบัวลำภู
พระอาจารย์สุธรรม สุธัมโม วัดบำหนองไผ่ สกคนคร
พระราชภาวนาพินิจ (หลวงพ่อสนธิ์ อนาลโย) วัดพุทธบูชา กทม.
พระราชวรคุณ (หลวงพ่อโพธิ์) วัดบูรพาราม สุรินทร์
พระครูกิตติอุดมญาณ (พระยาจารย์ไม่ อินทสิริ) วัดป่าเขาภูหลวง นครราชสีมา
พระครูสังฆรักษ์เอียด วัดโคกแย้ม(หลวงพ่อเอียด) พัทลุง
พระครูขันตยาภรณ์ วัดบ้านสวน(หลวงพ่อพรหม ขนุติโก) พัทลุง
พระครูวิจิตรกิจจาภรณ์ วัดโคกโดน (หลวงเถียร) พัทลุง
พระครูโสภณกิตยาทร วัดบ้านสวน(หลวงรรรสิริ) พัทลุง
พ่อท่านอิ้น ปภากโร วัดทับใหม่พัฒนา สุราษฎร์ธานี
พระเทพพิพัฒนาภรณ์ เจ้าคณะจังหวัดสุราษฎร์ธานี
พระครูเกษมจิตตาภิรักษ์ (หลวงพ่อล้าน เขมจิตโต) วัดขนาย สุราษฎร์ธานี
พระครูสุคนธวิศิษฏ์(หลวงพ่อเพริ้ม โกสิโย) วัดเขาราหู สุราษฎร์ธาร์ย์
พระครูยนุภาสกุมิเคุณ(หลวงพ่อกระจ่าง อนุภาโส) วัดน้ำรอบ สุราษฎร์ธานี
อาจารย์ประจวบ คงเหลือ พิธีไหว้ครูสายเขาอ้อ พัทลุง
พิธีเจริญพระพุทธมนต์ โดยคณะสงฆ์สายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต กว่า 40 รูป.
นายสุเทพ พงษ์เพียรชอบและครอบครัวพงษ์เพียรขอบ
สร้างเพื่อแจกจ่ายเป็นพุทธบูชา
พระพุทโธร่มโพธิ์ไทร
ให้บูชา 150 บาทค่าจัดส่งด่วน 30 บาทครับ(ปิดรายการ)

 

วันนี้จัดส่ง

ขอบคุณครับ

 

พระปิดตารุ่นแรก พ่อท่านเลิบ วัดทองตุ่มน้อย จ.ชุมพร ปี 2553
รายละเอียด พระปิดตารุ่นแรก พ่อท่านเลิบ ฐิตสัทฺโท วัดทองตุ่มน้อย จ.ชุมพร ปี 2553 ชื่อ รุ่น ทรัพย์รุ่งโรจน์แปลว่า มีทรัพย์มากมายมีความเจริญรุ่งเรือง ชื่อพ่อท่านเลิบ หมายถึงเป็นที่รัก เป็นที่เมตตา พ่อท่านเลิบ ฐิตสัทฺโท เทพเจ้าผู้เมตตาแห่งวัดทองตุ่มน้อย จ.ชุมพร พระมหาเถราจารย์รูปสุดท้าย ที่ร่วมพิธีปลุกหลวงปู่ทวด รุ่นแรก ปี2497 ผู้ที่หลวงปู่ทวด นิมิตมาบอกพระคาถาหลวงปู่ทวดให้รวย "พุทธะนิมิต มหาเมตตา สิทธิพรชัย ลาภหลั่งไหลมา โสมานิอึ" ท่านบอกว่า "หมั่นท่องไว้ โชคลาภ เงินทอง ชื่อเสียง สมหวังดั่งปราถนา" ส่วนพระรุ่นนี้เกจิสวยใต้ร่วมปลุกเสกเพียบ1.พ่อท่านเอื้อม กตปุญโญ วัดบางเนียน 2.พ่อท่านอิ้น ปภากโร วัดรัชราษฏพัฒนา(ทับใหม่) 3.พ่อท่านเอ็น โกสิโยวัดเขาราหู 4.พ่อท่านบุญมา ปภากโร วัดถ้ำโพงพาง 5.พ่อท่านเลิบ ฐิตสัทฺโท วัดทองตุ่มน้อย 6.พ่อท่านท้านท้วม เขมจาโร วัดศรีสุวรรณ 7.พ่อท่านพร้อม วัดโสมสิริวัฒนาราม 8.พ่อท่านตุด วัดธรรมถาวร บวงสรวงโดย อาจารย์ประจวบ คงเหลือ พิธีพุทธาภิเศก เมื่อ 11 ตุลาคม 2553 สุดยอดประสบการณ์น่าเก็บน่าใช้อีก ละคราฟ ***************************************************************
อัตชีวประวัติ พ่อท่านเลิบ ฐิตสัทโท มีวัตรปฏิบัติมิด่างพร้อย เคร่งครัดพระธรรมวินัย ตามแนวทางพระป่าสายธรรมยุต คือ การอยู่ป่า ออกธุดงค์เป็นนิจในปี พ.ศ.2512 มีโอกาสได้ไปกราบหลวงพ่อทอง วัดดอนสะท้อน อ.สวี จ.ชุมพร ซึ่งมีชื่อเสียงอย่างมากในภาคใต้ในสมัยนั้น พ่อท่านทองได้มอบตะกรุดให้ท่าน พร้อมทั้งสอนคาถากำกับและวิธีทำตะกรุดให้อย่างไม่ปิดบังจึงทำให้ท่านมีกิตติศัพท์ในการปลุกเสกตะกรุดในเวลาต่อมาร่ำลือกันในหมู่ศิษย์ว่าตอนที่พ่อท่านเลิบกำลังนั่งปลุกเสกตะกรุด ท่านจะมีสภาพคล้ายกับลอยตัวได้ปัจจุบัน พ่อท่านชราภาพมากแล้ว ทำให้ไม่สามารถจารตะกรุดตลอดทั้งวันทั้งคืนได้อีก ยกเว้นตอนกลางวันเท่านั้น นอกจากกิตติศัพท์ในด้านการสร้างตะกรุดแล้ว ยังมีชื่อในเรื่องฝ่าเท้าดอกจันด้วย ใต้ฝ่าเท้าของพ่อท่านเลิบ จะมีเส้นลายเท้าเป็นรูปดอกจัน ชาวบ้านเชื่อว่าหากให้ท่านเหยียบที่หัวแล้ว อาการเจ็บป่วยที่มีอยู่นั้นจะหายไป หรือบางคนให้ท่านเหยียบหัวแล้วอธิษฐานขอพรในเรื่องต่างๆ หรือเพื่อคอยคุ้มครองภัยอันตรายต่างๆ ครั้งหนึ่งเคยมีศิษย์ผู้ใกล้ชิด เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับพ่อท่านเลิบ ว่า ตอนวัดทองตุ่มน้อย จัดงานต่ออายุให้พ่อท่าน ปรากฏว่าฝนตกลงมาอย่างหนัก จนทำให้งานจัดไม่ได้ ลูกศิษย์จึงไปบอกพ่อท่าน พ่อท่านเลิบ ไม่กล่าวอะไร แต่เดินเลี่ยงออกไปทางด้านหน้ากุฏิแหงนหน้าขึ้นไปมองบนฟ้า แล้วพูดว่า "หากยังตกอยู่แบบนี้เราจะไม่ฉัน" ปรากฏว่า ฝนได้หยุดตกทันที ทำให้พิธีในวันนั้นดำเนินการไปได้ด้วยดี พ่อท่านเลิบ ได้นำวิชาความรู้ด้านวิทยาคม เป็นกุศโลบายสำคัญในการอบรมสั่งสอนศีลธรรมให้ยึดหลักธรรมคำสอนตามแนวทางพระพุทธศาสนา เป็นวิถีสำคัญในการประพฤติปฏิบัติธรรมและเข้าถึงธรรมะได้อย่างง่าย ......สืบเนื่องจากพ่อท่านเลิบ ฐิตสัทฺโท อายุ 98 ปี ที่ปรึกษาและประธานสงฆ์ วัดทองตุ่มน้อย ได้มีดำริให้จัดสร้างพระเจดีย์ ทรง 8 เหลี่ยม บริเวณเชิงเขา ณ.วัดทองตุ่มน้อย ตำบลปากตะโก อำเภอทุ่งตะโก จังหวัดชุมพร วัตถุประสงค์ 1. เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในวาระเจริญพระชนมายุครบ 84 พรรษา(7รอบ)ในปี 2554 2. เจดีย์ทรงลังกาส่วนยอด เพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ที่จะขอรับพระราชทาน ด้านนอกจะประดิษฐานพระปางห้ามสมุทร 1 องค์ โดยจะหันหน้าไปทางทะเล เพื่อป้องกันเหตุการณ์ทางธรรมชาติให้กับ ประชาชนที่อาศัยอยู่ในบริเวณโดยรอบ 3. ชั้นที่ 3 เพื่อเป็นที่บรรจุ พระธาตุ เกษาธาตุ พระอริยสงฆ์ทั่วเมืองไทย ที่หาได้ 4. ชั้นที่ 2 เพื่อเป็นที่บรรจุ สรีระร่าง พ่อท่านเลิบ ฐิตสัทฺโท ในอนาคต 5. ชั้นล่าง เพื่อใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมแด่สาธุชนทั่วไปและเป็นที่สงเคราะห์ ญาติโยมที่มากราบพ่อท่านเลิบ เมื่อสร้างเสร็จ 6. เมื่อสร้างเสร็จแล้วจะเป็นเป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งใหม่ ของจังหวัดชุมพร โดยเมื่อขึ้นไปบนพระเจดีย์และจะสามารถมองเห็นทะเลได้ โดยในการจัดสร้างเจดีย์ในครั้งนี้ ทางคณะโครงการณ์จึงเห็นสมควรที่จะ จัดสร้างวัตถุมงคลที่ระลึก เพื่อหารายได้เป็นทุนตั้งต้นในการจัดสร้าง และประกอบกับพ่อท่านเลิบจะมีอายุครบ ๙๙ ปีในวันที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๓ ที่จะถึงนี้พ่อท่านเลิบ จึงได้อนุญาติให้จัดสร้างวัตถุมงคลต่างๆ ดังนี้ จำนวนการสร้าง เหรียญ 1.เหรียญทองคำ 9 เหรียญ 2.เหรียญเงินหน้าทองคำ 29 เหรียญ 3.เหรียญเงินลงยา 99 เหรียญ 4.เหรียญเงิน 129 เหรียญ 5.เหรียญนวะโลหะ 499 เหรียญ 6.เหรียญอัลปาก้า 1,999 เหรียญ 7.เหรียญทองแดง 2,999 เหรียญ 8.รูปเหมือนเนื้อเงินอุดเส้นเกศา แร่ 129 องค์ 9.รูปเหมือนนวะอุดเกศาแร่ 499 องค์ 10.รูปเหมือนสัตโลหะ 499 องค์ 11.ล็อคเก็ตฉากทอง 199 ชิ้น 12.ล็อคเก็ตฉากเขียวเหนี่ยวทรัพย์ 199 ชิ้น 13.นาคปรกใบมะขามรุ่นแรก ชุดทองคำ (ทองคำ เงิน นวะ) 29 ชุด 14.นาคปรกใบมะขามรุ่นแรก ชุดเงิน (เงิน นวะ ทองแดง) 499 ชุด 15.นาคปรกใบมะขามรุ่นแรกทองแดง 3,000 เหรียญ 16.ปิดตารุ่นแรกเนื้อว่าน 108 ตะกรุดเงิน 500 องค์ 17.ปิดตารุ่นแรกเนื้อผงว่าน 108 จำนวน 2,999 องค์ 18.มีดครูด้ามงาฝักไม้ ขนาด 5 นิ้ว จำนวน 30 เล่ม 19.มีดครูด้ามไม้ฝักไม้ขนาด 5 นิ้ว 50 เล่ม 20.มีดครูด้ามไม้ฝักไม้ขนาด 3 นิ้ว 50 เล่ม 21.มีดครูด้ามงาฝักงา ขนาด2.5นิ้วจำนวน 50 เล่ม 22.มีดครูด้ามไม้ฝักไม้ขนาด 2.5 นิ้ว 100 เล่ม 23.ผ้ายันต์ทรัพย์รุ่งโรจน์ 499 ผืน 24.ชุดพระบูชารุ่นแรกเนื้อสัมฤทธิ์ (ของสมนาคุณ 3 รายการ) 99 ชุด 25.พระบูชารุ่นแรก (ของสมนาคุณ 12 รายการ ) 299 ชุด 26.ปิดตารุ่นแรกเนื้อผงเกษรถวายพระและบรรจุในเจดีย์ 9500 องค์ 27.แผ่นบูชามอบแต่ประธานและรองประธาน 29 แผ่น 28.เหรียญสัตตะโลหะหน้าเงินมอบแต่กรรมการ 99 เหรียญ วัตถุมงคลทั้งหมดจะจัดพุทธาภิเษกในวันที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๕๓ โดยมีกำหนดการและฤกษ์ยามที่ท่านอาจารย์ประจวบ คงเหลือ กำหนดให้ดังนี้ วันที่ 11 ตุลาคม 2553 เป็นวันมหานิยม เมตตา มหาเสน่ห์ หากทำพิธีในวันนี้ ของที่สร้างจะเป็นเมตตามหานิยม บวงสรวงช่วงบ่าย โดยท่านอาจารย์ประจวบ คงเหลือ ฤกษ์จุดเทียนชัยคือ 16.59 เป็นต้นไป ฤกษ์ดับเทียนชัยคือ ก่อน 20.00 น. ายนามพระเกจิอาจารย์ที่มาร่วมพิธีมีดังนี้ รายนามพระเกจิ 1.พ่อท่านเอื้อม กตปุญโญ วัดบางเนียน 2.พ่อท่านอิ้น ปภากโร วัดรัชราษฏพัฒนา(ทับใหม่) 3.พ่อท่านเอ็น โกสิโยวัดเขาราหู 4.พ่อท่านบุญมา ปภากโร วัดถ้ำโพงพาง 5.พ่อท่านเลิบ ฐิตสัทฺโท วัดทองตุ่มน้อย 6.พ่อท่านท้านท้วม เขมจาโร วัดศรีสุวรรณ 7.พ่อท่านพร้อม วัดโสมสิริวัฒนาราม 8.พ่อท่านตุด วัดธรรมถาวร บวงสรวงโดย อาจารย์ประจวบ คงเหลือ มีเหตุการณ์แปลกๆนิดหน่อยกล่าวคือตอนช่วงเริ่มต้นพุทธาภิเษก ขณะที่อาจารย์ประจวบ สวดอัญเชิญเทวดาฝนได้ตกลงมาแบบหนาเม็ดมากๆ และหยุดสนิททันที หลังจากที่บทอัญเชิญเทวดาจบลงและเมื่อพิธีใกล้จบลงขณะที่พระทำการสวดสมโภชฝนได้โปรยปรายลงมาเป็นละอองคล้ายดังน้ำพระพุทธมนต์อันศักดิ์สิทธิ์จากเบื้องบนนั้นเอง และหยุดสนิททันทีอีกเช่นกันเมื่อพระสวดเสร็จ วัตถุมงคลที่จัดสร้างในครั้งนี้ได้รับความเมตตาจาก อาจารย์ปัทม์ บุณยรังค เป็นผู้ปั้นให้ครับ ท่านเป็นผู้ปั้นพระนารายณ์กวนเกษียรสมุทรที่สนามบินสุวรรณภูมิ พระชุดนี้จึงงดงามแบบสุดๆละคราฟ โดยเฉพาะในวันที่ 11 ตุลาคม 2553 นั้นวัตถุมงคลที่ได้รับการพุทธาภิเษกในวันนี้ จะเป็นเมตตามหานิยม จากอิทธิพลของพระจันทร์เติมเต็มความแคล้วคลาด มหาอุตม์ ด้วยพระเกจิอาจารย์ ผู้เข้มขลังด้วยพระเวทย์วิทยาคม ตามฉบับสายใต้ เสริมการกันและแก้ คุณไสย์ต่างๆ พร้อมทั้งป้องกันการถอดถอนอานุภาพของวัตถุมงคลจากอาคมต่างๆอีกทั้งยังอานุภาพในการคัดของ แก้อาถรรพ์ต่างๆ สุดยอดประสบการณ์น่าเก็บน่าใช้อีก
พ่อท่านเลิบ ฐิตสทฺโท นามเดิมว่า นายเลิบ พรหมสวัสดิ์ เกิดวันพุธที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๔๕๕ ตรงกับวัน ขึ้น ๑ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีชวด ณ บ้านท่ากระดาน หมู่๓ ตำบลท่าหิน อำเภอสวี จังหวัดชุมพร เป็นบุตรของนายหีต พรหมสวัสดิ์ และนางคลี่ ทองคำ
พ่อท่านเลิบ เกิดในตระกูลชาวนา ที่ค่อนข้างจะมีฐานะดีในตำบลท่าหิน ท่านได้ศึกษาเล่าเรียนจนจบชั้นประถม ๔ ซึ่งถือว่าเป็นระดับการศึกษาที่สูงมากในสมัยเมื่อเกือบร้อยปีที่แล้ว ครอบครัวท่านได้มีความผูกพันกับพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมากโดยปู่และพ่อท่านก็ได้บวชเป็นพระและอยู่ครองผ้ากาสาวพักต์จนวาระสุดท้ายด้วย และตัวท่านเองก็ได้รับการปลูกฝังในด้านพุทธศาสนามาอย่างดี โดยครอบครัวของท่านนั้นจะไม่มีการล่าสัตว์หรือจับสัตว์ทุกชนิดมาทำอาหารหรือกักขังไว้ แม้กระทั่งเครื่องมือที่ใช้ในการจับสัตว์ครอบครัวท่านก็ไม่สะสมไว้เลย ท่านเป็นเด็กที่เรียบร้อยว่านอนสอนง่าย แต่ท่านเองก็มีจิตใจที่เด็ดเดี่ยวหากถูกรังแกก็จะไม่ยอมใครเช่นกัน
ด้วยเหตุที่ท่านมีความใกล้ชิดพระพุทธศานาท่านจึงมีโอกาสได้ฟังธรรมและได้ศึกษาเล่าเรียนวิชาต่างๆจากครูบาอาจารย์ตั้งแต่เยาว์วัย ถือว่าท่านนั้นเป็นผู้ที่มีวิชาดีคนหนึ่งในสมัยนั้น ท่านจึงคิดที่จะบรรพชาเพื่อที่จะได้มีโอกาสศึกษาพระธรรมได้ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น ในวัย ๑๗ ปี ท่านได้บรรพชาเป็นสามเณรโดยมีท่านเจ้าคุณเฒ่า วัดโตนด จังหวัดหลังสวน(ปัจจุบันอำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร) เป็นพระอุปัชฌาย์ และสามเณรเลิบก็ได้จำพรรษาอยู่ ณ วัดท่ากระดาน ขณะนั้นได้มีพระอาจารย์ตาบ ซึ่งท่านธุดงค์มาจากจังหวัดกาญจนบุรี ได้มาพำนักอยู่ ณ วัดท่ากระดาน สามเณรเลิบเมื่อได้พบและสนทนาธรรมกับพระอาจารย์ตาบรูปนี้แล้ว ท่านก็เกิดความศรัทธาเป็นอย่างมาก ท่านจึงได้ติดตามพระอาจารย์ตาบ เพื่อไปศึกษาทางด้านวิปัสสนาธุระที่จังหวัดกาญจนบุรีเป็นเวลา ๒ พรรษา ต่อมาภายหลังสามเณรเลิบก็ต้องลาสิกขาบทเนื่องด้วย
มารดาของท่านได้ขอร้องให้ท่านมาครองเรือน เป็นหัวหน้าครอบครัว เนื่องด้วยบิดาของท่านได้ลาอุปสมบท
ระหว่างดำรงชีวิตในเพศฆราวาสท่านก็ยังมิได้ละทิ้งการปฏิบัติธรรม ท่านยังมีความเมตตากับเพื่อนมนุษย์ โดยท่านได้สรรพวิชาต่างๆที่ได้ร่ำเรียนมาในครั้งเป็นสามเณร ท่านคงใช้สมาธิและวิชาอาคมสงเคราะห์ชาวบ้านอย่างเสมอมา ไม่ว่าจะเป็นการใช้ยาสมุนไพรรักษาโรคกองลม โรคอัมพฤกษ์-อัมพาต ตำรายาแผนโบราณ การทำน้ำมนต์แก้คุณไสยต่างๆ พร้อมใช้สมาธิในการตรวจดูว่าคนป่วยนั้นว่าถูกคุณไสยทำหรือป่วยด้วยโรคภัยไข้เจ็บ ตามวิชาที่ท่านได้รับการถ่ายทอดมาจากพระอาจารย์ตาบ
หลังจากที่พระอาจารย์ตาบ มีการทดลองว่าพ่อท่านเลิบ ได้สำเร็จวิชาต่างๆเรียบร้อยแล้ว ก่อนที่พ่อท่านเลิบ จะลาพระอาจารย์ตาบ ท่านได้มอบเหล็กไหลศักสิทธิ์ให้กับพ่อท่านเลิบมาไว้ป้องกันตัว ท่านก็ได้พกติดตัวอยู่ตลอดมีอยู่ครั้งหนึ่ง ตามวิสัยของวัยรุ่นก็มักจะมีการไปเกี้ยวผู้หญิง ท่านได้ไปจีบลูกสาวแขกบ้านหนึ่ง และได้นัดพบเจอกันในเวลากลางคืน เมื่อพ่อสาวเจ้ารู้เข้าก็ได้ติดตามมา เมื่อพบพ่อสาวเจ้าก็ได้ชักปืนออกมายิงใส่นายเลิบทันที แต่ด้วยอานุภาพของเหล็กไหลศักสิทธิ์ที่พระอาจารย์ตาบให้มาทำให้ปืนนั้นมิสามารถทำอันตรายนายเลิบได้เลยแม้แต่น้อย
เมื่อปีพ.ศ.๒๔๗๗ ครั้นท่านมีอายุ ๒๑ ปี ท่านได้เข้าอุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดโพธิ์เกษตร อำเภอสวี จังหวัดชุมพร มีเจ้าคุณพัด วัดสามแก้ว เป็นพระอุปัชฌาย์ โดยการอุปสมบทครั้งนี้เป็นการบวชตามประเพณีไทยของชายไทยทุกคน เพื่อที่จะเป็นการทดแทนพระคุณบิดา-มารดา สมดั่งที่เป็นชายไทยในร่มเงาของพระพุทธศาสนา การบวชครั้งนี้ท่านก็ได้ปฏิบัติสมณกิจของสงฆ์อย่างเคร่งครัด ไม่มีด่างพร้อมเลยแม้แต่น้อย ท่านได้อุปสมบทอยู่ได้ ๒ พรรษา จึงได้ลาสิกขาบทมาเพื่อดูแลทางบ้านอีกครั้ง
ระหว่างที่ท่านดำรงชีวิตเป็นฆราวาสอยู่นั้น ท่านได้มีสหายชาวชุมพร ชื่อว่านายนุ้ยร่วมกันเดินทางไประหว่างชุมพร และนครศรีธรรมราช เพื่อทำงานเลี้ยงดูครอบครัวอย่าง
สม่ำเสมอ ท่านได้ประกอบอาชีพด้วยความสุจริตในอาชีพเมื่อครั้นเก็บสะสมเงินทองได้จำนวนหนึ่งท่านก็จะนำเงินที่เก็บหอมรอมริบนำมาเพื่อให้ทางครอบครัวได้ใช้จ่าย
ในระหว่างการเดินทางระหว่างชุมพรและนครศรีธรรมราชหลายครั้งท่านมีโอกาสได้ใช้วิชาที่ท่านได้ร่ำเรียนมาจากอาจารย์ตาบ หลายครั้ง
เมื่อครั้งที่ท่านจะเดินทางกลับจากนครศรีธรรมราช แต่ท่านยังมีปัจจัยไม่อำนวย ท่านจึงตกลงกับสหายว่า เราจะเดินทางไปตามตามรางรถไฟ ค่ำไหนนอนนั่น โดยจะอาศัยบ้านผู้ใหญ่บ้านบริเวณนั้นเป็นหลัก โดยครั้งนั้นท่านได้เดินทางมาถึงบริเวณบ้านเขาหัวควาย ซึ่งบ้านผู้ใหญ่แหบ ท่านก็ได้ให้พักอยู่ด้วย แต่ผู้ใหญ่ก็มีความกลัว ๒ หนุ่มจะเป็นโจรผู้ร้าย เพราะผู้ใหญ่เองก็มีลูกสาวอีก ๒ คนอยู่ด้วย ผู้ใหญ่จึงได้ให้ไปพักที่ชานบ้าน พ่อท่านจึงคิดว่าจะแสดงให้ผู้ใหญ่บ้านนั้นทราบว่าท่านนั้นเป็นผู้บริสุทธิ์ใจจริงๆ ท่านจึงได้ท่องอาคมขมวดปมเกลียวเชือกเป็นคล้ายๆงู เอาวางไว้บริเวณผ้าเช็ดเท้า โดยหวังว่าเมื่อผู้ใหญ่ออกมาเข้าห้องน้ำ ก็จะลองวิชาของตน ปรากฏว่าคืนนั้น ลูกสาวคนหนึ่งของผู้ใหญ่บ้าน เดินออกมาเพื่อเข้าห้องน้ำ ขากลับเข้าบ้านก็ได้เช็ดเท่าบริเวณผ้าเช็ดเท้า ลูกสาวผู้ใหญ่ก็ร้องมาว่าถูกงูกัด ผู้คนในบ้านจึงได้ตื่นมากันหมด ผู้ใหญ่บ้านก็ตกใจ ขอความช่วยเหลือกับ 2 ผู้มาพักอาศัย พ่อท่านก็บอกว่าท่านไม่ได้เป็นหมองูและไม่มีความรู้เรื่องรักษาพิษงู แต่ท่านมีเพียงวิชาน้ำมนต์รักษาโรคเท่านั้น ผู้ใหญ่บ้านจึงให้พ่อท่านทำน้ำมนต์รักษาโรค ท่านจึงใช้วิชาทำน้ำมนต์ที่ท่านเรียนจากพระอาจารย์ตาบ รดให้กับลูกสาวผู้ใหญ่บ้าน ทันใดนั้นอาการเจ็บปวดบริเวณขาที่ถูกงูกัดนั้น ก็หายไปอย่างปลิดทั้ง
เช้าวันต่อมาก่อนท่านจะลาเดินทางต่อทางผู้ใหญ่แหบและครอบครัวได้จัดข้าวปลาอาหารเลี้ยงดูท่านและสหายเป็นอย่างดี และยังให้ไปกินกลางทางอีกด้วย นับว่าเป็นการพิสูจน์ตนว่าตนเองมีความบริสุทธิ์และยังเป็นการเตือนสติให้ผู้ใหญ่แหบ มองคนในแง่ดีมากขึ้น
ท่านได้ออกเดินทางต่อมาถึงเขตอำเภอไชยา จังหวัดสุราษฏร์ธานี ได้ไปพักที่บ้านผู้ใหญ่บ้านเหมือนเดิม ในค่ำคืนนั้นได้มีลูกบ้านได้มาแจ้งกับผู้ใหญ่บ้านว่าควายของตนได้หายไป ผู้ใหญ่บ้านจึงได้ปลุก ๒ ผู้พักอาศัยเพื่อมาช่วยกันตามหาควายในคืนนั้น พ่อท่านจึงใช้
สมาธิตรวจดูว่าควายนั้นได้ไปอยู่ที่ใด โดยท่านได้ทำนายกับเจ้าของควายไว้ ๒ ข้อคือ ข้อที่ ๑ ท่านได้ทำนายว่าควายตัวนั้นเป็นตัวผู้ใช่หรือไม่ ซึ่งก็เป็นจริง และในข้อที่ ๒ ท่านได้บอกว่าคนขโมยนั้นได้พาควายไปทางทิศใต้ ให้ไปดักช่วงใกล้รุ่งก็จะพบ ปรากฏว่าก็เป็นจริงดั่งที่ท่านทำนายทั้งหมด
เมื่อท่านเดินทางกลับมาที่บ้าน ณ บ้านหนองปลา หมู่๗ ตำบลท่าหิน อำเภอสวี จังหวัดชุมพร มารดาของท่านก็ได้จัดให้ท่านได้แต่งงานมีครอบครัวกับนางช้อย ผุดเพชรแก้ว โดยมีบุตรธิดาด้วยกันทั้งสิ้น ๒ คน เป็นบุตร ๑ คน ธิดา ๑ คน โดยตลอดการครองเพศฆราวาสในครั้งนี้ ท่านก็เป็นคนที่มีใจรักมั่นในศีลธรรม เข้าวัดฟังธรรมและไม่ผิดศีล ๕ เสมอมา ดำรงชีพด้วยอาชีพที่สุจริตมาโดยตลอด
เมื่อครั้งที่ท่านมีครอบครัวอยู่นั้น ได้อยู่ที่บ้านทุ่งเหรี่ยง ตำบลท่าหิน ท่านได้เป็นเขยใหม่ ในหมู่บ้าน ท่านก็ได้ตระเตรียมที่จะสร้างเรือน จึงได้ไปยืม ช้าง จากเพื่อนบ้าน เพื่อนำมาชักลากไม้เสาที่เลื่อยแล้วมาทำบ้าน เพื่อนบ้านก็มิให้ยืม ถึงแม้ว่าท่านจะไปขอยืมถึง๓ครั้งก็ตาม กลางดึกคืนนั้น ท่านจึงได้ลองวิชาที่พระอาจารย์ตาบได้สอนมา โดยได้ทำน้ำพระพุทธมนต์อธิฐานจิตแล้วก็ดื่ม ปรากฏว่าเสาบ้านทั้ง ๑๖ นั้น( เป็นไม้เคี่ยม หน้ากว้าง ๘ นิ้ว ยาว ๘ เมตร ) ท่านสามารถยกและเคลื่อนย้ายด้วยตัวเองได้ทั้งหมดภายในคืนเดียว
หลังจากนั้นไม่นานพ่อท่านได้พนันกับเพื่อนว่าหากตนนั้นหาบข้าวจำนวน ๑๐๐ เลียง ( ๑ เลียงเท่ากับข้าว ๑ กำมือ ซึ่งที่จริงแล้วหนักมากจะต้องใช้ควายตัวโตๆถึงจะแบกได้) ถ้าหากตนเองนั้นหาบไหว เพื่อนๆก็จะต้องให้เหล้าเถื่อน จำนวน๑ขวดแก่ท่าน
ท่านจึงได้ทำน้ำมนต์ ขึ้นอีกครั้งแล้วก็ตั้งจิตแล้วดื่ม ปรากฏว่ายกข้าว๑๐๐เลียงนั้นสำเร็จจนทำให้เพื่อนๆต้องเสียพนันแก่พ่อท่าน(ภายหลังเมื่อพ่อท่านบวชแล้ว ท่านก็ได้สั่งสอนว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำมันไม่ดี)
ครั้นปีพ.ศ.๒๕๐๖ท่านมีอายุได้ ๕๐ ปี ท่านเองได้เห็นว่าทางครอบครัว ได้มีความเป็นอยู่ที่พร้อมเพรียงบริบูรณ์ดีแล้ว ไม่มีภาระอะไรที่จะต้องเป็นห่วงอีก ท่านจึงได้ตัดสินใจออกบวช
ดั่งความปรารถนาตั้งแต่ต้นของท่าน ในครั้งนี้ท่านได้เข้าพิธีอุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดโพธิ์เกษตร โดยมี พระราชธรรมเมธี(เจ้าคุณเปียก) วัดโตนด เป็นพระอุปัชฌาย์ และมีพระอาจารย์หีต โกสโล เป็นพระกรรมวาจาจารย์ โดยดำรงสมณเพศในธรรมยุติกนิกาย ระหว่างเป็นภิกษุนั้นท่านได้เพรียบพร้อมไปด้วยจริยวัตรอันดีงาม ปฏิบัติสมณกิจมิเคยด่างพร้อย พ่อท่านไม่เคยละทิ้งการปฏิบัติกิจวัตรของพระป่านิกายธรรมยุติ คือการอยู่ป่าธุดงค์เป็นนิจ ท่านคงยังธุดงค์ออกไปหาความสงบเงียบเรื่อยๆไป แต่หากเมื่อท่านพบวัดหรือสำนักสงฆ์แห่งใดที่ชำรุดทรุดโทรมหรือที่นั่นต้องการความช่วยเหลือ ท่านก็จะหยุดพำนักเพื่อเป็นหัวเรี่ยวหัวแรง ในการก่อสร้างจนแล้วเสร็จ ไม่ว่าจะเป็น วัดท่ากระดาน (วัดที่ท่านจำพรรษาครั้งเป็นสามเณร) วัดท่าหิน ในอำเภอสวี ท่านก็ได้อยู่พำนักจนสร้างพระอุโบสถเสร็จ ๑ หลัง หรือจะเป็นสำนักสงฆ์ห้วยใหญ่ ท่านก็ได้ไปพัฒนาจนเจริญรุ่งเรือง
ท่านเล่าให้ฟังว่าในคืนหนึ่งขณะที่ท่านภาวนา พุทโธ นั้นท่านได้เกิดสภาวะที่จิตสงบและนิ่ง และในขณะนั้นเองจิตท่านเกิดความสว่างพร่างพรู ท่านบอกว่าข้อธรรมะใดที่ติดค้างก็กระจ่างหมดเหมือนกับการหลุดพ้นจากพันธนาการต่างๆที่หยุดรั้งท่านเอาไว้มาแสนนาน ท่านบอกว่าสาเหตุที่เป็นเช่นนั้นเนื่องจาก เรามีศีล และมีสมาธิ จึงทำให้เกิดปัญญาขึ้นมาและในปี๒๕๑๒ท่านได้มีโอกาสได้ไปกราบหลวงพ่อทอง วัดดอนสะท้อน อำเภอสวี จังหวัดชุมพร ซึ่งมีชื่อเสียงอย่างมากในภาคใต้ในสมัยนั้นพ่อท่านทองได้มอบตะกรุดให้ท่าน ๑ ดอกพร้อมทั้งสอนคาถากำกับและวิธีทำตะกรุดให้โดยละเอียด
เมื่อครั้งที่พ่อท่านเลิบได้จำพรรษาอยู่ที่วัดท่าหิน อำเภอสวี ได้มีโยมมาให้ท่านช่วยเหลือเรื่องการสู่ขอผู้หญิงให้ลูกชาย ครั้งที่ไปคุยกันก่อนจะทำการสู่ขอจริงพ่อ-แม่ฝ่ายหญิงก็ตกลงไม่มีปัญหาแต่อย่างใด แต่พอนัดยกขันหมากจริงๆแล้วปรากฏว่าพ่อ-แม่ฝ่ายหญิงกลับปฏิเสธ
พ่อท่านจึงตรวจเช็คด้วยสมาธิ ท่านจึงบอกว่าทางฝ่ายหญิงได้ทำคาถาทอดแขนงไว้ ใครมาขอผู้หญิงก็จะปฏิเสธทุกรายไป พ่อท่านจึงได้ทำพิธีแก้และทำลายมนต์คาถาที่ฝ่ายหญิงได้กระทำไว้ และได้ให้ไปสู่ขอใหม่อีกครั้ง ปรากฏว่าไม่มีปัญหาแต่อย่างใดเป็นที่น่าอัศจรรย์ (ปัจจุบันหญิง-ชายคู่นั้น ก็ได้แต่งงานกันอยู่กินมาถึงปัจจุบัน)
มีอยู่วันหนึ่ง พ่อท่านเลิบก็ได้บอกกับสามเณรวิโรจน์ว่า ถ้ามีพ่อคนป่วยมาสอบถาม เรื่องลูกไม่สบายนั้น ให้ตอบคนผู้นั้นไปว่า หลวงพ่อรักษาไม่ได้ ไปให้คนอื่นรักษา สามเณรวิโรจน์ก็ได้เก็บความสงสัยไว้ และเมื่อมีโอกาสได้ถามพ่อท่านเลิบ ว่าเหตุใดจึงได้ปฏิเสธการรักษา พ่อท่านเลิบก็ตอบว่าพ่อท่านได้ตรวจดูแล้ว ว่ารักษาอย่างไรก็ไม่หาย เพราะเด็กผู้นั้นได้ถูกเจ้าที่ในขณะเดินทางไปบ้านญาติ พ่อท่านได้ตรวจด้วยสมาธิแล้วนั้นท่านบอกว่า เจ้าที่จะเอาชีวิตเด็กคนนี้ และเจ้าที่ยังบอกพ่อท่านอีกว่าท่านเป็นพระอย่ามายุ่งเรื่องฆราวาส
เรื่องของสามเณรวิโรจน์ ที่วัดท่าหิน เมื่อครั้งปีพ.ศ.๒๕๑๒ สามเณรวิโรจน์ ได้อยู่ที่กฏิริมคลอง ท่านก็ได้ยินเสียงดนตรีไทยมาจากในทอน(บริเวณป่าริมคลอง ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้) ขณะนั้นเวลาได้๑๗.๐๐-๑๘.๐๐น.หรือภาษาใต้เรียกว่าเวลามุ้งมิ่ง สามเณรวิโรจน์เกิดความสงสัยจึงได้ขึ้นไปถามพ่อท่านเลิบ พ่อท่านก็ได้บอกเณรว่าให้ไปซ้อมสวดพระอภิธรรมไว้ซิ เดี๋ยวจะได้ไปสวดพระอภิธรรม แล้วท่านก็หยุดพูด สามเณรก็กลับกุฏิไปด้วยความสงสัย พอวันรุ่งขึ้นมีชาวบ้านมานิมนต์พระเณรไปสวดพระอภิธรรมที่บ้านงานศพ สามเณรเลยคลายความสงสัยลง
ปีพ.ศ.๒๕๑๖ท่านก็ได้เดินทางเข้ามาในกรุงเทพ ณ วัดเพลงวิปัสสนา เพื่อเข้าศึกษาการวิปัสสนาเพิ่มเติม กับพระครูสมาธิวัตร ซึ่งวัดเพลงวิปัสสนาเป็นวัดในมหานิกาย ซึ่งไม่สะดวกในการปฏิบัติ ท่านจึงได้ทำการแปรญัตติจากธรรมยุตินิกายเป็นมหานิกาย ในวันที่๒๐ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๑๖ ณ พัทธสีมาวัดเพลงวิปัสสนา กรุงเทพมหานคร โดยมีพระครูสังวรสมาธิวัตรเป็นพระอุปัชฌาย์ และหลังจากที่ท่านได้ศึกษาจากทางด้านวิปัสสนาเรียบร้อยแล้ว ท่านจึงลาพระครูสมาธิวัตรเพื่อเดินทางกลับมายังชุมพร โดยทานได้เดินลัดเลาะมาตามชายทะเล
ในพ.ศ.๒๕๒๑ ท่านมาพบกับวัดทองตุ่มน้อย ท่านก็คิดว่าที่นี่เป็นที่ๆสงบถูกสัปปายะในการดำรงในสมณเพศของท่าน ท่านจึงได้จำพรรษาอยู่ที่วัดทองตุ่มน้อย ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา จนปัจจุบันท่านมีอายุ ๙๘ ย่าง ๙๙ ท่านยังคงมีเมตตากับศรัทธาญาติโยมที่เข้ามาขอความช่วยเหลือในด้านต่างๆไม่ว่าจะเป็น การรักษาทางสมุนไพร ทางคาถาอาคม แต่ท่านเองก็จะบอก กับชาวบ้านเสมอให้ยึดมั่นในหลักธรรมของพระพุทธเจ้า เชื่อมั่นให้หลักกฎแห่งกรรม คนเรากระทำสิ่งใดไว้ก็ย่อมได้สิ่งนั้นตอบแทน ควรดำรงตนปฏิบัติสัมมาอาชีพยึดหลักกุศลกรรมบถ10 คือ กายกรรม3(ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักขโมย ไม่ผิดในกาม) วจีกรรม4(ไม่พูดเท็จ ไม่พูดส่งเสียด ไม่พูดคำหยาบ และไม่พูดเหลวไหล) และมโนกรรม3 (ไม่โลภ ไม่คิดปองร้ายใคร เห็นตรงตามคลองธรรม) ไม่ว่าศิษย์ยานุศิษย์ จะมาจากที่ใด ท่านก็จะให้ความเมตตาเท่าเทียมกันหมด ไม่มีการแบ่งชั้นวรรณะสั่งสอนศิษย์ด้วยหลักธรรมเดียวกันและให้ความเสมอภาคด้วยกันทั้งสิ้นประสบการณ์วัตถุมงคล
วัตถุมงคลต่างๆที่ท่านแจกให้นั้นส่วนใหญ่จะท่านจะเน้นเรื่องหนังเหนียวเนื่องจากท่านเป็นห่วงผู้คนกลัวจะได้รับบาดเจ็บจากการดำเนินชีวิตในแต่ละวันโดยประสบการณ์ที่เด่นๆของท่าน อาทิลิงกัดไม่เข้า ฉีดยาไม่เข้า(อันนี้เด่นมากๆเนื่องจากมีผู้มาเรียนให้ท่านทราบเสมอๆ) งูกัดไม่เข้า ถูกยิงจนเสื้อขาดแต่ไม่เข้า และที่สุดก็คือทหารที่พกของท่านไปนั้นเดินเหยียบกับระเบิดแต่ระเบิดไม่ทำงาน อย่างไรก็ตามประสบการณ์ในเรื่องเมตตามหานิยมค้าขายนั้นก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลย และที่สำคัญมีผู้นำภาพท่านไปใส่กรอบบูชาแล้วเกิดไฟไหม้บ้านรูปหลวงพ่อกลับไม่ถูกไฟไหม้เลยแม้แต่นิดเดียว
ฝ่าเท้าดอกจันทร์
ใต้ฝ้าเท่าของท่านจะมีเส้นลายเท้าเป็นรูปดอกจันทร์ ซึ่งชาวบ้านเชื่อว่าหากให้ท่านเหยียบที่หัวแล้ว อาการเจ็บป่วยที่มีอยู่นั้นจะหายไป หรือบางคนก็ให้ท่านเหยียบหัวแล้วอธิษฐานขอในเรื่องต่างๆ และบางคนก็ให้ท่านเหยียบเพื่อเป็นสิริมงคลคล้ายกับว่าเชิญดาวมาประทับที่หัวเพื่อคอยคุ้มครองภัยอันตรายที่จะเข้ามาแผ้วพาน
ปิดทองแก้บนที่เทียนอธิษฐาน
บางครั้งศิษยานุศิษย์ที่มากราบไหว้ท่านก็จะมาบนบานที่เทียนอธิษฐานเล่มใหญ่ที่อยู่หน้าโต๊ะหมู่บูชาพระของท่านโดยมีความเชื่อกันว่าโต๊ะหมู่บูชาของท่านนั้นมีความศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนักเนื่องจากท่านยังคงไหว้พระสวดมนต์อยู่ตรงนี้เพราะฉะนั้นย่อมมีเทวดาสถิตอยู่ตลอดเพราะฉะนั้นเมื่อมีความเดือดร้อนใดๆลูกศิษย์ท่านก็จะมาบนบานบริเวณโต๊ะหมู่ของท่านแล้วแก้บนด้วยการปิดทองที่เทียนหน้าโต๊ะหมู่บูชาของท่าน
ในขณะนี้ท่านมีโครงการสร้างพระธาตุเจดีย์ ๘ เหลี่ยมเพื่อเป็นอนุสรณ์สถานที่ระลึกจากท่านโดยพระธาตุเจดีย์นี้จะเป็นอเนกประสงค์ใช้งานได้หลายอย่างโดยด้านบนสุดจะประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุที่จะได้รับพระราชทานมาจากองค์สมเด็จพระสังฆราชและชั้นรองลงมาจะเป็นที่เก็บสรีระร่างท่านในอนาคตหากท่านละสังขารชั้นรองลงมาจะใช้เป็นที่ปฏิบัติธรรมและที่พักสำหรับผู้ที่จะมาปฏิบัติธรรม โดยลักษณะจะเป็นเจดีย์ทรงแปดเหลี่ยมความยาวผ่าศูนย์กลางอยู่ที่ ๘ เมตร จึงขอเชิญชวนทุกท่านร่วมกันบริจาคเงินสร้างพระธาตุเจดีย์ ๘ เหลี่ยมนี้เพื่อสะสมบุญบารมีไว้ในภายภาคหน้า
อานิสงส์การสร้างเจดีย์
การสร้างเจดีย์เพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ หรืออัฐิธาตุของบุคคลที่ควรบูชาได้แก่ พระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า พระอรหันต์ และพระเจ้าจักรพรรดิเป็นการสร้างมงคลให้กับตนเองอย่างสูงสุด เมื่อตายไปย่อมสูสุขคติโลกสวรรค์ย่อมได้ดวงตาเห็นธรรม และบรรลุมรรคผลนิพพานโดยง่าย การมีส่วนร่วมสร้างพระเจดีย์จะมากหรือน้อย ถ้าทำด้วยความเลื่อมใสก็ย่อมได้รับอานิสงส์มากมายดังตัวอย่างจากพระไตรปิฎก สุตตันตปิฎกในมังคลัตถทีปนีว่าด้วยการบูชา ดังนี้..... "พระสุธาปิณฑิยเถระ พระเถระรูปนี้ในชาติก่อนมีใจเลื่อมใสได้ใส่ก้อนปูนขาวในระหว่างแผ่นอิฐ ซึ่งประชาชนกำลังก่ออิฐสร้างเจดีย์เพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้าพระนามว่า สิทธัตถะ ด้วยอำนาจแห่งบุญนั้นได้บันดาลให้ท่านได้ไปเกิดในสวรรค์และโลกมนุษย์ถึง 94 กัปป์" ..... พระมหากัสสปเถระ ยังได้กล่าวถึงประวัติและผลบุญแห่งการสร้างพุทธเจดีย์ของท่านไว้ดังนี้ ในครั้งที่พระพุทธเจ้ามีนามว่าปทุมมุตตระ พระองค์ได้ปรินิพพานแล้ว พระมหากัสสปเถระได้ชักชวนหมู่ญาติมิตรและประชาชนให้มาร่วมกันสร้างเจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ เพื่อบูชาพระพุทธเจ้ากันเถิด ทุกคนมีจิตเลื่อมใสปิติอิ่มเอมใจจึงได้ช่วยกันสร้างเจดีย์สูงค่าเสร็จลงด้วยความเรียบร้อย เจดีย์สูงร้อยศอก สร้างปราสาทห้าร้อยศอกสูงตระหง่านจรดท้องฟ้า ทุกคนมีจิตปิติเบิกบานในอานิสงส์ผลบุญที่ได้พากันทำไว้เมื่อท่านตายไปแล้วได้ไปเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ อยู่บนยานทิพย์เทียวด้วยม้าสินธพพันตัววิมานของท่านสูงตระหง่านเจ็ดชั้น มีปราสาทหนึ่งพันองค์ ซึ่งสร้างด้วยทองคำศาลาหน้ามุขสร้างด้วยแก้วมณี ส่องแสงสว่างเจิดจ้าไปทั่วสารทิศ ทั้งยังมีอำนาจเหนือเทวดาทั้งปวง เมื่อลงมาเกิดในโลกมนุษย์ในกัปป์ที่หกหมื่น
ในภัทรกัปป์นี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่ครอบครองอาณาเขตไปถึง 4 ทวีป มีแก้วแหวนเงินทองมากมาย ประชาชนมีความสุขสำราญเหมือนดั่งบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ซึ่งท่านเป็นอย่างนี้ถึง 33 ครั้ง ทั้งหมดเกิดจากผลบุญที่ได้ทำไว้จากการสร้างเจดีย์ และชาติสุดท้ายได้มาเกิดในสกุลพราหมณ์ที่ร่ำรวย แต่สละทรัพย์ออกบวชจนสำเร็จเป็นพระอรหันต์ ผู้เลิศด้วยปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และอภิญญา 6 การสร้างเจดีย์มีอานิสงส์มากมายเกินกว่าจะพรรณนา การได้มาซึ่งโอกาสพิเศษที่จะสร้างเจดีย์ขนาดใหญ่ อันเป็นสัญลักษณ์แห่งการตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น นับเรื่องที่กระทำได้ยากยิ่ง
ขอขอบคุณท่านเจ้าของบทความข้อมูลที่มาอย่างสูงครับ

ให้บูชา 350 บาทค่าจัดส่งด่วน 30 บาทครับ(ปิดรายการ)

 

พระลึกลับผู้ทรงอภิญญา เหนือโลก เหนือกาลเวลา
พระผงรุ่นกิน ไม่ไหวใช้ไม่หมด
ประวัติหลวงปู่ละมัย ฐิตมโน
สำนักสวนป่าสมุนไพร จ.เพชรบูรณ์
เป็นพระอริยะสงฆ์ที่ควรเคารพบูชาอย่างสูงยิ่ง ไม่สามารถหาหลักฐานใดๆของทางราชการมายืนยันได้ว่าท่านเกิดปีใด พบเพียงข้อมูลจากหนังสือบทสวดมนต์ของวัดคีรีบัววนาราม ตำบลเขาน้อย อำเภอลำสนธิ จังหวัดลพบุรี โดยพระครูปัญญาวุธากร(เจ้าอาวาส) ท่านได้บันทึกไว้ว่า ในหนังสือสุทธิของหลวงปู่ละมัย ท่านเกิดปี พ.ศ. ๒๔๐๓ ที่บ้านกระสัง ตำบลเย้ยปราสาท อำเภอนางรอง จังหวัดบุรีรัมย์(ปัจจุบันเป็นอำเภอหนองกี่) อายุ ๔ ขวบ โยมบิดามารดาพาอพยพไปอยู่ที่จังหวัดพระตระบอง ประเทศกัมพูชา เมื่ออายุ ๑๔ ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณร
จากนั้นมาจนถึงปี พ.ศ. ๒๔๔๓ ท่านก็ได้บวชเป็นพระในจังหวัดพระตระบอง ประเทศกัมพูชา และในช่วงปี พ.ศ.๒๕๐๓ - ๒๕๐๔ หลวงปู่ละมัยท่านได้ย้ายกลับมาอยู่ที่เมืองไทย ที่จังหวัดจันทบุรี ในปี พ.ศ.๒๕๐๔ ท่านได้บรรจุเป็นพระไทย ซึ่งตอนนั้นท่านอายุได้ ๑๐๑ ปี
หลวงปู่ละมัยท่านเป็นพระผู้ทรงอภิญญาองค์หนึ่ง ในดินแดนพระพุทธศาสนาไม่มีที่ไหนที่ท่านไม่เคยไป หลวงปู่ท่านเคยบอกว่า ท่านอยู่ในประเทศเขมร ๓๐ ปี ประเทศลาว ๓๐ ปี และในประเทศไทยมากกว่า ๓๐ ปี เคยเดินธุดงค์ด้วยเท้าเปล่าไปถึงประเทศศรีลังกา ได้สรรพวิชาต่างๆมามากมาย
หลวงปู่ละมัยท่านสำเร็จวิชาการหุงปรอท อานุภาพปรอทสำเร็จของท่าน พระเกจิอาจารย์หลายองค์ต่างยกย่องว่ามีพลังงานมหาศาล พุทธานุภาพของพระปรอทของท่านนั้นมีประสบการณ์มากมาย ทั้งด้านแคล้วคลาด คงกระพันและเมตตามหานิยม หลวงปู่ท่านมีเมตตามาก ช่วยเหลือลูกศิษย์ลูกหาด้วยปรอทและยาสมุนไพรต่างๆ
หลวงปู่ละมัยท่านเป็นสหธรรมิกกับหลวงปู่หมุน ฐิตสีโล พระอริยสงฆ์ผู้ทรงอภิญญาแห่งวัดบ้านจาน จ.ศรีสะเกษ โดยท่านได้ร่วมปลุกเสกวัตถุมงคลหลายๆรุ่นของหลวงปู่หมุน อาทิ รุ่นเสาร์ห้าบูชาครู รุ่นไตรมาสรวยทันใจ เป็นต้น หลวงปู่หมุนจะเรียกหลวงปู่ละมัยว่า "ท่านใหญ่" และทุกครั้งที่ทำพิธีเดียวกัน ท่านจะอาราธนาท่านใหญ่ก่อนเสมอ
หลวงปู่ละมัยท่านมีคุณธรรมขั้นสูง เปี่ยมล้นด้วยเมตตา บารมี พระเกจิดังหลายองค์เดินทางไปกราบท่าน เช่น หลวงพ่อรวย วัดตะโก,หลวงปู่นะ วัดหนองบัว,หลวงพ่อบุญลือ วัดคำหยาด,หลวงปู่เปรี่ยม วัดกำแพง เป็นต้น
หลวงปู่ละมัยท่านได้เป็นองค์อุปภัมป์และสร้างวัดขึ้นหลายแห่ง เช่น สร้างพระธาตุเกศแก้วจุฬามณี วัดแดนคงคาวนาราม จ.ชัยภูมิ วัดโคกว่านใหม่ อ.ละหารทราย จ.บุรีรัมย์ ที่ อ.มะขาม อ.โป่งน้ำร้อน วัดป่าตง วัดตามูล วัดเขาสะงอ ที่ อ.คลองหาด วัดเขาฉกรรจ์ ที่ จ.ปราจีนบุรี สร้างวัดทุ่งกบินท์ จันตคาม วัดทุ่งโพธิ์ วัดนาคี ที่ อ.ปากช่อง วัดถ้ำพระธาตุ วัดถ้ำไก่แจ้
ในบั้นปลายหลวงปู่ท่านย้ายมาอยู่วัดโพธิ์เย็น อ.เมือง จ.เพชรบูรณ์ ได้ ๖ - ๗ ปี แล้วจึงมาสร้าง "สำนักสวนป่าสมุนไพรคีรีนามทาสุขาวดี" เพื่อปลูกสมุนไพรและเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม
หลวงปู่ละมัยท่านมรณภาพเมื่อวันที่ ๘ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔ สิริรวมอายุได้ ๑๕๑ ปี เวลาประมาณ ๐๑.๕๐ น. ระหว่างเข้าสมาธิจิต
ที่มา : หนังสือรวมวัตถุมงคลหลวงปู่ละมัย
: เอกสารวัดบ้านโคกว่านใหม่
วัดแดนคงคาวนาราม นี้หลวงปู่บุญมา เจ้าอาวาส ท่านได้เคยธุดงค์ไปในประเทศต่างๆของแหลมอินโดจีนนี้มาอย่างทะลุปรุโปร่ง และได้พบกับหลวงปู่ละมัยในป่า ได้รับการสั่งสอนอบรมสมาธิจิต วิชา คาถาอาคมต่างๆพอสมควร จึงกราบลาหลวงปู่ออกธดงค์ต่อไป และเมื่อผ่านไปยังประเทศอินเดีย ก็ได้รับพระบรมสารีริกธาตุมาด้วย และท่านก็ได้นำมาเก็บรักษาไว้ ณ วัดแดนคงคาวนาราม ลุถึงปีพ.ศ.๒๕๔๕ หลวงปู่บุญมา อายุได้ ๑๐๘ ปี มีความต้องการที่จะสร้างพระธาตุเจดีย์ขึ้น เพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ แต่ก็เกรงว่าจะไม่สำเร็จ จึงปรึกษากับเหล่าศิษยานุศิษย์ และได้ทราบว่า หลวงปู่ละมัย ยังดำรงขันธ์อยู่ จึงให้คณะศิษย์ ไปกราบอาราธนานิมนต์
พระเดชพระคุณหลวงปู่ละมัยมาเป็นประธาน ซึ่งท่านก็รับนิมนต์จนการก่อสร้างสำเร็จ และยกฉัตรไปแล้วเมื่อปีพ.ศ.2552
หลวงปู่บุญมาได้บอกกับลูกศิษย์ว่า "หลวงปู่(ละมัย)เป็นครูบาอาจารย์ของหลวงปู่(บุญมา)นะ เคยพบกับท่านตอนธุดงค์ ตอนนั้นเราอายุ 15 ปีได้ ท่านจะเป็นผู้ที่สร้างพระธาตุสำเร็จ เพราะท่านมีบารมีมาก" หลังจากหลวงปู่ละมัยรับนิมนต์ได้ไม่นาน หลวงปู่บุญมาก็มรณภาพลง
วัตถุมงคลของหลวงปู่ละมัย ที่เด่นๆคือพระปรอท และแม่ซื้อประจำวันครับ
ที่มา : ข้อความบางตอนจากเพื่อนสมาชิกเว็ปจี
#บางคำจากพระอริยสงฆ์ที่กล่าวถึงหลวงปู่ละมัย
"พระของท่านมีค่ามากกว่าทองและมีพุทธคุณครอบจักรวาล"
หลวงพ่อรวย วัดตะโก อยุธยา
"ท่านใหญ่ ท่านมีบารมีมาก ทุกพิธีเกี่ยวกับฉันต้องอาราธนาท่านทุกครั้ง"
หลวงปู่หมุนวัดบ้านจาน
"หลวงปู่ท่านศักดิ์สิทธิ์มาก เพียงแค่เศษชานหมาก หรือก้อนหินที่หลวงปู่ลูบคลำ ล้วนทรงคุณค่ามากล้น"
หลวงพ่อบุญลือ พระทรงอภิญญาใหญ่แห่งวัดคำหยาดอ่างทอง
"ฉันยังต้องไปกราบท่านเลย และขอบารมีจากท่าน"
หลวงปู่นะ วัดหนองบัว
"จะหาพระแบบหลวงปู่ละมัย ไม่ได้แล้วนะ"
หลวงปู่สุภา
"พระแบบนี้ นานๆ จะออกมาโปรดพวกเราสักที ท่านเป็นผู้ใหญ่ พระโบราณ ตักตวงเข้านะ"
หลวงปู่ชื้น วัดญาณเสน
"ท่านเป็นพระโบราณ มีความศักดิ์สิทธิ์มากนะ"
หลวงปู่จิต
"ท่านเป็นอาจารย์ของฉันตั้งแต่สมัยฉันเป็นเณร ท่านเก่งมาก ถ้าฉันตายไปแล้ว ให้ไปหาไปกราบเอาธรรมจากท่านให้ได้ ท่านอยู่ที่เพชรบูรณ์"
หลวงปู่บุญมา วัดแดนคงคาราม สั่งศิษย์ไว้ให้ไปหาหลวงปู่ละมัย
"จิตท่านไปไกลมาก นั่นคือดวงธรรมแห่งพุทธะที่หนึ่งเดียว"
หลวงปู่เที่ยงธรรม
"ท่านใหญ่ ท่านบารมีมากหลายเด้อ"
หลวงปู่คำน้อย
"ท่านยังอยู่หรือนี่ ท่านเคยเป็นอาจารย์ฉันมาก่อน ท่านเก่งรอบด้าน ทุกอย่างเลย ฉันยังต้องเรียนจากท่านเลย"
หลวงปู่กลอย เขาหิน
ที่มา : เว็ปกาหลง.คอม
#จากใจแอดมิน
เมื่อครั้งที่หลวงปู่ละมัยท่านยังดำรงค์ธาตุขันธ์อยู่นั้น ได้มีโอกาสได้เห็นท่านตัวเป็นๆ เพียงครั้งเดียว คือวันที่ ๒๓ เมษายน ๒๕๕๔ ในงานพพิธีพุทธาพิเษกวัตถุมงคลรุ่น เสาร์ห้าอจินตรัยรวยทันตา ณ วิหารพระแก้วมรกต วัดป่าหนองหล่ม จ.สระแก้ว เนื่องจากครั้งนั้นแอดมินเป็นผู้ประสานงานจัดสร้างวัตถุมงคลชื่อ "พระชัยไพรีพินาศเพชรกลับชนะมารรุ่นบูชาครู ๕๔" ของครูบาโฮม วัดป่าโนนตะคร้อ อ.นาโพธิ์ จ.บุรีรัมย์ เอาเข้าเสกในพิธีรวยทันตานั้นด้วย ซึ่งเมื่อถึงเวลาพุทธาภิเษกแล้วหลวงปู่ละมัยก็ยังไม่มาถึงในมณฑลพิธี ทุกคนในที่นั้นต่างรอ แล้วก็รอแล้วรออีก ผมเองขับรถจาก อ.นาโพธิ์ตอนเวลาตีสอง ขับเส้นทางข้ามช่องเขาช่วง อ.โนนดินแดง มาถึงวัดป่าหนองหล่มก็พอดีเช้า ง่วงสุดง่วง ในใจก็คิดว่า "หลวงตาเฒ่าผู้นี้เป็นใครกันหรือ ถึงได้ให้ผู้คนตั้งมากมายเขาเฝ้ารอกันนัก" เวลาก็ล่วงเลยผ่านไปจวบจนบ่าย หลวงปู่ละมัยก็มาถึงงานพิธี ทุกอย่างก็แลว่าราบรื่นปกติดี แต่เมื่อครั้นเสร็จพิธีราวบ่ายห้าโมงเย็น ฝนก็กระหน่ำตกลงมาห่าใหญ่ ซึ่ง ณ เวลานั้นวันที่ 23 เมษายน ก็ยังไม่เข้าสู่ฤดูฝน และวันนั้นก็ไม่มีทีท่าว่าฝนจะตกเลยแม้แต่น้อย
"ไอ้จ่อย!! กูจะไม่ไปงานนิมนต์ของใครอีกแล้วล่ะ" นี่คือคำพูดของหลวงปู่ละมัยกล่าวไว้ในงานพิธี(หลวงพ่อใช้ วัดหนองระกำ จ.ระยอง ยืนยันว่าได้ยินท่านพูดกับพระอาจารย์จ่อย) และซึ่งในปีเดียวกันนั้นท่านก็ได้สั่งให้พระอาจารย์จ่อยไปจำพรรษาด้วยที่จังหวัดเพชรบูรณ์ ส่วนผมกับครูบาโฮมก็ได้เตรียมงานเททองหล่อพระที่สำนักวัดป่าโนนตะคร้อ จ.บุรีรัมย์ กำหนดการคือวันที่ 1 เมษายน 2555 ครูบาโฮมท่านก็ได้โทรศัพท์ไปคุยกับพระอาจารย์จ่อยเพื่อให้นิมนต์หลวงปู่ละมัยมาเป็นประธานฝ่ายสงฆ์ในการเททองหล่อพระนั้น ซึ่งครูบาโฮมก็ได้บอกกับผมว่าหลวงปู่ละมัยรับนิมนต์แล้ว "หลวงปู่ท่านว่าจะไม่ไปงานใครแล้วนี่ครับ" ผมพูดแย้งกับครูบาโฮม
จนครั้นเมื่อเวลาล่วงเลยมาเช้ามืดของวันที่ ๘ ธันวาคม ๒๕๕๔ ครูบาโฮมก็โทรศัพท์มาถามผมตอนเช้ามืดว่า " ได้ข่าวไหม หลวงปู่ละมัยละสังขารแล้วนะ เมื่อเวลาตีหนึ่งกว่าๆ" ผมนี่สุดอึ้งเลย เพราะท่านบอกว่าจะไม่ไปงานใครอีกแล้ว และเมื่อนึกถึงคนที่เคยเข้าไปหาหลวงปู่ละมัย บอกว่าเห็นหลวงปู่ท่านเขียนเลข ๗ เลข ๘ ไว้ในวัดหลายที่เลย บ้างก็ตีเป็นหวย บ้างก็มาตีเป็นปริศนาธรรา ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว หลวงปู่ท่านล่วงรู้วันปลงวางสังขารของท่านคือวันที่ ๗ ต่อเข้าสู่วันที่ ๘ นี่เอง จนวันที่ ๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๔ ผมจึงได้ไปจุดธูปกราบเพื่อบอกกล่าวขอขมาที่ได้คิดปรามาส ล่วงเกินท่านไว้
ขอขอบคุณท่านเจ้าของบทความข้อมูลที่มาอย่างสูงครับ
พระผงหลวงปู่ละมัยกรอบเดิมจากวัด รุ่น กินไม่ไหวใช้ไม่หมด ปี๒๕๕๓
ให้บูชา 200 บาทค่าจัดส่งด่วน 30 บาทครับ (ปิดรายการ)

 

ขอบูชาพระปิดตาพ่อท่านเลิบ กับพระผงหลวงปู่ละมัย

 

พระปิดตายังอยู่ครับ

แต่พระหลวงปู่ละมัยปิดแล้วครับมีผู้บูชาแล้ว