เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ขอบคุณพี่ๆน้องๆทุกๆคนค่ะที่ให้การต้องรับ ทีแรกตั้งใจว่าจะเข้ามาดูแล้วก็ไป...เจอคุณจินตวดีถึงสองกระทู้ กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่สาม เลยอยากคุยด้วยน่ะค่ะ แต่พอเข้ามาแล้วผิดคาด อบอุ่นเกินความคาดหมาย ยากที่จะตัดใจอิอิอิ พูดถึงเป็นนักเรียนเนี่ยฝันบ่อย ฝันทีไรก็ยังเห็นผูกคอซองอยู่ทุกที(ทั้งๆที่ตอนนี้เลยวัยนั้นมาน้าน..นาน)เมื่อก่อนไม่เชื่อความฝัน ทั้งที่เป็นคนช่างฝัน เลยพลาดโอกาศดีๆไปหลายหน แต่เดี๋ยวนี้เชื่อความฝันและความรู้สึกของตัวเอง บางทีก็ต้องถอดความเอาเอง ผิดบ้างถูกบ้าง แต่ฝันของดิฉันมันเหมือนดูภาพยนต์ มันเป็นเรื่องเป็นราว ต้องใช้ความละเอียดในการคัดกรอง แหะเขียนยาวๆชักเขินค่ะ....ซุ่มดูมาตั้งนาน ฝากเนื้อฝากตัวด้วยคนค่ะ...

 

To avatar_boy

ถึงคุณ avatar_boy ครับ (ช่วงนี้ใช้ภาษาอังกฤษมากไปหน่อย ปวดโคนลิ้น ขอเขียนเป็นไทยนะครับ)

ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำและเคล็ดลับของคุณในการที่จะถูกล็อตเตอรี่
คำแนะนำของคุณคล้ายๆ กับที่พี่นักเขียนเคยแนะนำมาแล้วก่อนหน้านี้ แต่ได้ช่วยตอกย้ำถึงความเป็นไปได้มากยิ่งขึ้น

สำหรับผมแล้ว มันน่าเชื่อที่ว่ามันง่ายและเป็นไปได้อย่างนั้น
แต่ปัญหาคือมันไม่ง่ายที่จะคิด(เชื่อ) รู้สึก(มีประสบการณ์/อารมณ์) และทำ(เป็น/จดจ่อ) อย่างนั้นได้
(แต่ไม่ได้แปลว่าไม่มีใครทำได้นะครับ)
พูดง่ายๆ ก็คือ ผมไม่สามารถ "หลอก" ตัวเองให้เป็นแบบนั้นได้
ถึงแม้ว่าจะเป็นการหลอกเพื่อนำไปสู่ความจริง (ความจริงที่ว่า ทุกอย่างเป็นไปได้ตามความเชื่อและการจดจ่อของเรา)
แต่คงเป็นเรื่องของพื้นฐานทางอารมณ์ ความคิด บุคลิก และอีกหลายๆ อย่างที่เกิดจากการอบรมเลี้ยงดูจากครอบครัว
และการหล่อหลอมของสังคม ที่ฝังรากลึกและยากจะถอดถอน (นี่ยังไม่นับรวมเรื่องอดีตชาตินะครับ)

คนส่วนใหญ่ (แน่นอนผมก็หนึ่งในนั้น) ถูกเลี้ยงดูและเติบโตมาโดยใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความกลัว ความวิตกังวล
และสารพัดความคิดที่เป็นลบ (แม้ว่าบางอย่างจะเป็นการกลัวความผิด กลัวการถูกลงโทษ เพื่อให้เราเป็นคนดีก็ตาม)
ตอนนี้เรารู้ (ในระดับความคิดและความเข้าใจ) แล้วว่า ทั้งความดีและความชั่วก็เป็นสิ่งที่มนุษย์นิยามและแยกแยะขึ้นมา
และความกลัวเป็นการแสดงออกถึงความห่างเหินระหว่างเรากับธรรมชาติพุทธะ หรือพระเจ้า
แต่ความกลัว (รวมทั้งความรู้สึกอื่นๆ ที่ใกล้เคียงกัน เช่น ความลังเลสงสัย ความวิตกกังวล ฯลฯ)
เป็นอุปสรรคต่อการที่จะปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระ หรือเข้าถึงธรรมชาติพุทธะ หรือพระเจ้า โดยตัวมันเองจริงๆ
และเราไม่สามารถกำจัดความกลัวได้ด้วยการที่มีใครมาบอก หรือบอกตัวเองว่า "อย่ากลัว"
แต่คงต้องอาศัยเทคนิคและเวลาพอสมควรในการจะบรรลุถึงสิ่งนี้
สมมติว่าผมเป็นเด็ก (น่ารัก) คนหนึ่งกำลังกินขนมอยู่ที่ริมน้ำ และขนมที่ถืออยู่นั้นตกลงไปในน้ำ
แล้วผมก็ร้องไห้ด้วยความเสียดาย และผมก็คงไม่หยุดร้องไห้แน่ๆ ถ้าเพียงแต่ผู้ใหญ่ที่วิ่งมาหาบอกว่า "อย่าร้อง"
แต่ผมจะหยุดก็ต่อเมื่อผู้ใหญ่คนนั้นบอกว่า "อย่าร้องนะ เดี๋ยวจะพาไปซื้อใหม่"
ผมยังเป็นเหมือนเด็กคนนั้นอยู่จริงๆ นะ (แต่ความน่ารักอาจจะหายไปหมดแล้ว 555)
นั่นทำให้ผมเข้าใจว่าทำไมจึงต้องมีการบำเพ็ญ (สมาธิ) เป็นเวลานาน
และผู้ที่ผ่านการบำเพ็ญนั่นแหละที่ออกมาบอกว่า การรู้แจ้งและไม่รู้แจ้งนั้นแท้จริงแล้วก็เหมือน "เส้นผมบังภูเขา"
คือรู้แจ้งแล้วถึงรู้ว่ามันง่ายน่ะ

ผมไม่แน่ใจว่าคำถามของผมคืออะไร (แป่วววววว!!!) แต่คิดว่าคุณคงมีความเห็นต่อความคิดเหล่านี้ของผม ขอบคุณครับ

 

ยินดีต้อนรับคุณ srirattana สู่ห้องวิทย์ฯ ที่แสนอบอุ่นครับ

 

ชอบท่อนนี้ค่ะ...จริงใจดี(||)

 

ยินดีต้อนรับ
คุณ srirattana
สู่ห้องวิทย์ค่ะ

 

หัวหน้าคะ จะนำตัวเลขที่แสดงจำนวนผู้อ่านหรือ-จำนวนการเปิดอ่านกระทู้นี้ มาแสดงให้พวกเราเห็นได้อย่างไรคะ ? รบกวนหัวหน้าด้วยค่ะ

จำนวนผู้อ่านกระทู้ต่อวัน ไม่ได้เป็นจำนวนหมื่นหรือแสนนะคะ แต่พี่นักเขียนหมายถึงในช่วง 11 เดือนที่ผ่านมา คือตั้งแต่เดือน August 2007 รวมกันทั้งหมดจนถึงวันนี้ ส่วนจำนวนผู้อ่านบทความ eBooks ชม gallery และ ฟังเพลงที่ http://www.novaanalai.com/novaanalai/index.html รวมกันประมาณ 800-2000 รายต่อวัน รวมกันตั้งแต่ July 2007 มาถึงวันนี้ไล่เลี่ยกับจำนวนผู้อ่านกระทู้คือ 120,000+รายค่ะ

ทุกวันนี้มีจดหมายต่อวันและมีการบ้านจากผู้อ่านให้ฝันมากขึ้นเรื่อยๆ พี่นักเขียนขอนำเอาคำถามที่มีผู้อ่านจำนวนมากถามกันอยู่เนืองๆ ซึ่งคุณ zip เคยแนะนำว่าให้พี่นักเขียนทำเป็น FAQ มา post กระดานดำห้องวิทย์ฯให้พวกเราช่วยกันตอบ เพราะนอกจากจะทำให้พวกเราได้ใช้ความคิดจดจ่อในสาระเดียวกันแล้ว ยังช่วยให้เราได้แสดงความคิดเห็นร่วมกันในสาระหรือประเด็นที่ผู้อ่านเงียบๆจำนวนมากต้องการจะได้รับคำตอบอีกด้วย

เราช่วยกันดำเนินบทบาทบนเวทีละครของชาติภพแห่งนี้ เพื่อสนองความต้องการของผู้ชมไปพร้อมๆกัน โดยที่ทุกคนมีอิสระที่จะเดินบทของตนเองได้ตามปรารถนา พี่นักเขียนหรือพวกเราท่านใดก็ได้ ช่วยกันนำเสนอสาระหนึ่งๆที่เราคิดว่าจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ชมและนักเขียนห้องวิทย์ฯ-ในแต่ละวัน เสมือนการฉาย spotlight ไปยังพวกเราแต่ละคน ให้สมกับที่เป็นนักเขียนบท-นักแสดง-นักร้อง-ศิลปินหน้าฉากและหลังฉาก ละครของชาติภพ-ห้องวิทย์ฯค่ะ

FAQ#1:

เราแต่ละคนมีความเชื่อ ความเข้าใจ ความเห็น มีข้อมูลความรู้หรือประสบการณ์เกี่ยวกับการค้นพบเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิตอย่างไรบ้าง ? อะไรคืิอปัจจัยที่จะทำให้เราค้นพบเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต ? ท่านอาจารย์อนาลัยให้คำตอบสำหรับคำถามเหล่านี้ไว้หรือไม่ และ อยู่ในหนังสือเล่มใด ? (rose)

 

;42ขอต้อนรับคุณ srirattana สู่ห้องวิทย์ฯค่ะ;42

 

eBookเล่มใหม่ล่าสุด
ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ

กาลครั้งหนึ่ง เธอทั้งหลายเคยเผชิญกับการก่อรูปในลักษณะอื่นๆที่แตกต่างไป เธอมองเห็นความคล้ายคลึงระหว่างพฤติกรรมของจิตวิญญาณอื่นๆและพฤติกรรมของตนเอง คุณลักษณะจำเพาะในการรู้เห็นประสบการณ์บางอย่างทำให้เธอต้องตระหนักและรับผิดชอบ

กาลครั้งหนึ่ง เธอทั้งหลายเคยเปิดใจรับจิตวิญญาณชนิดอื่นๆมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงของตนเอง

กาลครั้งหนึ่ง เธอทั้งหลายไม่ได้จำกัดจิตวิญญาณอย่างเช่นที่เธอทำในปัจจุบันนี้ เธอรวมเอาญาติมิตรทางจิตวิญญาณอื่นๆเข้ามาสู่ศูนย์กลางของการจดจ่อเอาใจใส่ เธอยอมรับสัมพันธภาพที่มีต่อจิตวิญญาณเหล่านั้น ซึ่งทำให้เธอมองเห็นรูปแบบที่แตกต่างไปของความเมตตา อันเป็นผลมาจากการเปลี่ยนการจดจ่อเอาใจใส่ มันทำให้เธอผูกพันธ์ใกล้ชิดกับพลังแห่งความเมตตาในสภาพแวดล้อมของตนเอง

ในนัยนี้ เธอรู้สึกถึงการมีญาติพี่น้องในโลกที่เหมือนเธอ-แต่ก็ไม่เหมือนเธอ ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลในทิศทางที่แตกต่างกัน เผ่าพันธุ์ของจิตวิญญาณเหล่านั้น ไม่อาจปรากฏให้เห็นได้ในวิวัฒนาการที่ถูกจำกัด หรือในโลกแห่งความเป็นจริงโลกใด ยกเว้นภายใต้ภาวะที่เธอผ่อนคลายจากการรู้เห็นและพฤติกรรมตามปกติของเธอ


ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ เป็นหนังสือที่รวบรวมข้อมูลความรู้ ซึ่งอธิบายถึงกรอบของแบบแผนอันกว้างใหญ่ไพศาล ที่เหตุการณ์ทั้งหลาย "คร่อม" โลกแห่งความเป็นจริงที่เรารู้จักเอาไว้ ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวถึง การแตกแขนงของเหตุการณ์ ที่ประสานทุกสิ่งทุกอย่างเข้าด้วยกัน-แม้แต่ส่ิงที่ตรงกันข้าม ซึ่งเป็นการรวมตัวเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของโครงสร้างและการกระทำทั้งหมด

หนังสือเล่มนี้ ไม่ได้ครอบคลุมเพียงแค่ประวัติศาสตร์เก่าแก่ อันเป็นต้นกำเนิดหรือที่มาของจิตวิญญาณทั้งหลายตามเส้นทางแห่งกาลเวลาอันไกลโพ้นที่เรารู้จัก แต่ครอบคลุมถึงเหตุการณ์หลักในจักรวาล ซึ่งเกี่ยวพันกับการเคลื่อนไหว ซึ่งมีแรงผลักดันอยู่นอกเหนือกฏเกณฑ์ของช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลา ซึ่งส่งผลกระทบกับการมีชีวิตอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไปของเราทุกคน ณ ปัจจุบันนี้ - เดี๋ยวนี้ได้อย่างฉับพลัน และส่งผลกระทบต่อการมีชีวิตอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไปของเราทุกคนในอนาคต

ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวถึงการเคลื่อนไหวทางจิต ที่สามารถจัดการเปลี่ยนแปลงเวลาได้ และไม่ได้ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของกาลเวลา การเคลื่อนไหวดังกล่าวแม้จะมีประวัติศาสตร์มายาวนาน แต่มันก็เป็นการเคลื่อนไหวที่ของจักรวาล ที่มีอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไป อยู่เบื้องหลังของโครงสร้าง ขององค์ประกอบ และของประสบการณ์ทั้งหลายที่เราคุ้นเคยในชีวิตประจำวัน

ประวัติศาสตร์ของจิตวิญญาณ เป็นคู่มือของการศึกษาภาวะต้นกำเนิดของจิตวิญญาณ ความเป็นไปของจิตวิญญาณในโลกมนุษย์ และในขณะเดียวกันก็เป็นคู่มือของการศึกษาถึงปั้นปลายที่มันจะกลับไปสู่(rose)

 

Dear VeggieGuy,

After reading your comment,
I feel that I know/understand
what YOU really mean
and what really your problem is
and also what your question is?
(Of course,
from my own Perspective/
from my own Understanding only

YOU accept/agree with the theory
but YOU cannot do or practice or apply into your life
because your mind is NOT pure/simple/innocent yet
(because of many year of old programming
from your family, society, education, etc...)

YOU are honest and thank you for your expression.
However, YOU still want to be a Lottery Winner.
Am I right and correct? LOL

I am always writing from my OWN perspective/universe,
because I have been trainning in doing meditation
and also other techniques for over 20 years.

So the way I see and understand and experience
the world might be different from YOU or others

Now the question is....
how can I make/help/show YOU or Others
to see or understand from my OWN perspective
so that he/she can understand and
then apply the knowledge/theory and
then experience it in his/her OWN life?????

Remember,
it took me over 20 years in this life time
for SEARCHING and LEARNING and TRAINNING
before I can reach this level of understanding

So I dont surprise,
if YOU still dont get it
OR still dont understand
OR still very hard to apply.
It is COMMON and NATURAL

This is a CHALLENGING task.
It is like...
YOU are living in a DARK cave
or tunnel for all of your life

Andthen everyone around YOU said...
DO NOT go out of the cave/tunnel,
YOU might get hurt or something dangerous
might happen to you,
so all of your life,
YOU never gone out side that Cave/Tunnel.
YOU have ben a GOOD and NICE boy

And then one day...
YOU heard the NEWS from others
and they told YOU
or YOU read books from their experiences.

They have ALREADY gone out of the cave/tunnel
and they told YOU that
there is no dangerousas as YOU do believe
or as YOU have been programed
or as YOU have been told by people around YOU.

They said....OUT SIDE of the cave,
there is something beautiful out of the cave.
It is SOMTHING bright and wonderful and
cannot express into word.

There is LIGHT and NO judgement.
There is NO right/wrong.
There is ONLY LOVE.
There is ONLY potentials and possibilities

And You heard or read many stories
from the book in your OWN cave.
And YOU said to Yourself,
there must be somthing TRUTH
even the word to express that
something outside is quite DIFFERENT yet SIMILAR.

So The qustion is...
HOW can I show/help YOU
to come out of the DARK cave
that you are living in for so long.
To help you to change from limited/old/negative
TO unlimited/new/positive.
Or To get you outside the Dark Cave and
show you the LIGHT
so That YOU can enjoy the LIGHT
as same as me and many others

This is a very challenging task
BUT I will do my very best
and see whether I can help/show YOU and Others.

To Be Continued...Part 2,3 and 4

PS Most of all I ask of YOU/Others is....
to OPEN MIND
and HEART WIDE enough,
that's all I ask each of YOU ...
(Music from Phantom of Opera)

PPS: I will continue part 2,3 and 4 in my forum, ok?
It might take long answer once again

HOW TO TAKE VEGGIEGUY เด็ก (น่ารัก)
OUT OF DARKNESS OF FEAR ความกลัว
INTO LIGHT OF LOVE ความจริง

http://palungjit.org/showthread.php?t=133683&page=10

 

ขอต้อนรับคุณศรีรัตนาเข้าสู่ห้องวิทย์ฯ ด้วยคนค่ะ.. เห็นมีความฝันมากมายมาเล่าสู่กันฟังด้วยนะคะ รออ่านอยู่ค่ะ..

รู้สึกว่ามีพวกเราหลายคนแล้วที่เคยเผชิญกับการสูญเสียทรัพย์สินกันเยอะเหมือนกันนะคะคุณ Mead ของขจรวรรณก็เจอมาจนชาชินแล้วเหมือนกันไม่อยากประเมินค่าออกมาเป็นตัวเงินแล้วค่ะ แต่มีข้อคิดเห็นอยู่อย่างนึงค่ะก็คือตอนที่สูญเสียใหม่ ๆ เราจะไม่รู้สึกอะไร เฉย ๆ แต่ถ้ามีใครมาทักหรือพูดจาเห็นอกเห็นใจแล้ว อารมณ์ของเราจะคล้อยตามเค้าและรู้สึกเสียดายหรือโกรธขึ้นมาทันที ซึ่งเป็นภาวะที่ผู้อื่นมีอำนาจเหนือเราอยู่จึงสามารถจูงจิตของเราให้เป็นไปตามสภาวะอารมณ์ของเขา เพราะฉะนั้นเราต้องรู้เท่าทันอารมณ์ของตัวเอง อยู่กับสภาวะปัจจุบันให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ค่ะ.. เดิมทีจะคิดซะว่าเคยไปเองของเค้ามาเค้าเลยกลับมาเอาคืน หรือคิดว่าตัวเองเป็นผู้เสียสละอะไรประมาณนี้แหล่ะค่ะ สงสัยเราจะต้องเป็นความเชื่อใหม่ซะแล้ว..
:z13:z13:z13

 

ตอบสั้น ๆ ก่อนเลยค่ะ คำถามของคุณนักเขียนนั้น สามารถค้นพบคำตอบได้ในหนังสือชุดนี้ของคุณนักเขียนทุกเล่ม ท่านอาจารย์อนาลัยจะกล่าวย้ำไว้อยู่เสมอ ในทุก ๆ เล่มของหนังสือของท่าน เดี๋ยวว่าง ๆ จินตวดีจะคัดเป็นตัวอย่างจากหนังสือแต่ละเล่มมาให้ ตัวอย่างเช่น เป้าหมายของจิตวิญญาณที่มาเกิดในร่างกายเนื้อหนังคือเพื่อเปลี่ยนความเชื่อให้เป็นความรู้ ประโยคนี้นี่มีทุกเล่มเลย จินตวดีจำได้เป็นอย่างดี เดี๋ยว มีอีกเยอะ จะค่อย ๆพิมพ์ (เข้าใจหน่อยนะคะ เดี๊ยนเล่นได้วันละ 30 นาทีค่ะ แค่โหลด กับ อนุโมทนาก็เกือบหมดเวลา ส่วนที่เหลือต้องอ่านอย่างเร็ว ๆเลยค่ะ

 

มาต้อนรับคุณ srirattana<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1343981", true); </SCRIPT> สู่ห้องวิทย์ครับ

 

โห ห้องนี้ คณะจิตวิญญาณแห่งมหาวิทยาลัยพลังจิตคุณธรรมต้อนรับน้องใหม่อย่างอบอุ่นจริงๆๆ รุ่นพี่มากันอุ่นหนาฝาคั่งเลย..ขอบคุณค่ะเดี๋ยวเล่าความฝันให้ฟัง กับพฤติกรรมแปลกๆๆของตัวเอง
อิอิอิ เดี๋ยวมาค่ะ

 

เอ้า พวกเรามารอฟังกันเร็ว จินตวดีมาปูที่นอนปิ๊กนิครอแล้ว กะฟังแล้วหลับเลย คิก ๆๆ อ้อคนที่มาที่หลังเตรียมอาหารว่างมาด้วยเน้อ (อาหารเย็นมากกว่า เอาไปอีก 4 คิกๆๆๆ

 

โจทย์ของพี่นักเขียน ต้องขอเวลาทบทวนเล็กน้อยครับ
เพราะยังอ่านหนังสือไปไม่ถึงไหนเลยครับ ยังเป็นเด็กใหม่เหมือนกันครับ
ปล่อยให้รุ่นพี่ๆ บรรเลงบทเพลงไปก่อนนะครับ อิอิ

;26 ยินดีต้อนรับคุณ SRIRATTANA นะครับ (||)
ปูเสื่อไว้รอเรื่องเล่านะครับ เชิญเลือกที่นั่ง และของว่างได้ตามอัธยาศัยครับ

 

อ่ะมาแล้วค่ะ วันนี้ยุ่งจริงๆเลย รับโทรศัพย์ทั้งวันไม่รู้เป็นวันอะไร นึกถึงใครไม่ได้ เดี๋ยวเค้าต้องโทรมา อ่า เล่าเรื่งความฝันเมื่อคืนก่อนดีกว่า เพิ่งไปกระทู้เขากะลามาค่ะ ไปรายงานความฝันก่อนไม่รู้ว่าจะแปลว่ายังไง พักนี้รู้สึกสื่อจะค่อนข้างแรงและชัดเจนขึ้นแรกๆฝันแบบสับสนตอนหลังจึงค่อยเป็นเรื่องราว ฝันส่วนใหญ่ช่วงนี้จะเกี่ยวกับครอบครัวพี่น้อง(ในฝันนะคะอย่างเช่น ในความเป็นจริง ไม่มีพี่น้องเป็นลูกคนเดียว แต่ในฝันจะมีพี่บ้าง น้องบ้าง และเป็นใบหน้าของคนที่เราไม่เคยรู้จักในโลกของความเป็นจริง)เมื่อก่อนใครๆว่าความฝันเป็นเรื่องเพ้อเจ้อก็เลยเผลอคิดว่าเพ้อเจ้อ อย่างที่ใครเค้าว่า เลยทำให้พลาดโอกาสดีๆหรือแม้แต่เสียคนที่เรารักไปอย่างน่าเสียดาย จนตอนหลังเริ่มตีความเรื่องราวในฝันของตัวเอง จึงรู้ว่านี่คือกุญแจให้เราไปไขปัญหาหรือเรื่องราวเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในอนาคต อ้าวไม่ได้บอกนะคะว่าดิฉันฝันแม่น แต่หลายเหตุการณ์มันช่างบังเอิญอย่างไม่น่าเชื่อ และเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ดิฉันอยากเล่าความฝันให้คนอื่นฟัง และฟังความฝันของคนอื่น และมาวันนี้ก็ไม่คิดว่าจะมีคนช่างฝันเหมือนดิฉันและมาเปิดกระทู้สนทนากัน ดีใจที่มีเพื่อนร่วมอุดมการณ์ช่างฝัน(ว่าเข้านั่น)เมือคืนฝันว่าไปบ้านพี่สาวเอาลูกชายเค้าไปส่งในฝันว่าพี่สาวเปิดร้านเปนตึกแถวเห็นเค้านับสตางค์ นับได้แปดหมื่นบาทพอดี พี่เค้าก็เก็บใส่กระเป๋า แล้วคาดเอวไว้ แล้วก็จะพากันไปทานข้าวข้างนอก พี่ในฝันมีรปร่างเป็นผู้หญิงท้วมผิวเนื้อดำแดงไม่สูงมากประมาณ 150-155 ซม.ตัดผมสัน ท่าทางทะมัดทะแมง คล่องแคล่ว ใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้น นุ่งกางเกงสี่ส่วนทรงหลวมแบบง่ายๆสบายๆ ลักษณะเป็นแม่ค้าเต็มตัว มีคนติดตามหนึ่งคน ผิวขาวกว่าพี่รูปร่างสันทัดโปร่ง คนนี้เป็นลูกจ้าง เก็บเงินเสร็จพี่ก็บอกว่าไปกันเหอะ เดี๋ยวเอารถพี่ไป ก็เดินไปเอารถ ก้ได้ยินเสียงแกโวยวายแบบเสียงดังและใส่อารมณ์ จึงเดินตามออกไปดู ก็เห็นรถกะบะีแดงมีรถจิ้ปสีคล้ายรถทหารจอดอยู่ และเหมือนรถสีแดงจะโดนชนด้วยเพาะมีรอยบุบ เห็นหมายเลขทะเบียนรถชัดเจน พี่เค้าก็ตะโกนชื่อออกมา ว่าออกมาคุยกันหน่อย จอดรถขวางไม่พอยังชนอีก(ที่นี่เป็นสำนักงานทนายความค่ะและชื่อทนายคนนั้นก็ชื่เหมือนอดีตนายกคนหนึ่ง)ก็ไม่ออกมามีเพียงรปภ.สองคน ที่คอยพูดจากวนๆ พี่เค้าก็ยิ่งโมโห ก็มีการท้าทายกัน แต่ตัวเองก็เข้าไปมพี่เค้าไว้ ว่า ไม่เปนไร เดี๋ยวให้ลูกจ้างจัดการเดี๋ยวเราไปกินข้าวกันดีกว่า ยังมีรถ มอเตอร์ไซค์อีกคันให้พี่ขับออกไปก่อนแล้วเดี๋ยวเราตามไป พี่เค้าก็ออกไปเอามอเตอร์ไซค์ขี่ออกไป ลักษณะรถเป็นรถมอเตอร์ไซค์คล้ายรถ บีเอ็มดับบลิว แบบเก่า ที่ทหารเคยใช้ เรา้มองตาม พอลับหลังไปได้ซักพัก ก็ได้ยินเสียงดังเหมือนระเบิด ดังตู้ม...ก็มีคนวิ่งมาบอกว่าพี่เราเกิดอุบัติเหตุ วิ่งออกไปดู เห็นสี่แยกเป็นรูปตัว วาย โดยหางตัววายพุ่งมาทางเรา เห็นพี่เราตัวเป็นสีม่วงแล้วมองดูก็เห็นขาข้างขวายัดเข้าไปในล้อรถ บิดจนเป็นเลข8 เนื้อยุบเข้าไปเห็นเศษกระดูกทะลุออกมา มีคนพยุงตัวแก โดยที่ตัวยังคร่อมรถอยู่ และขาข้างนั้นยัดเข้าไปในล้อ(ไม่รู้เข้าไปได้ไง)เห็นชัดเจน พี่เค้ายังมีสติสลึมสลือ ก็ปลดกระเป๋ามีเงินแปดหมื่นอยู่ในนั้น มีคนหนึ่งเค้าก้มองตามกระเป๋าใจบอกว่าเค้าอยากได้ เราก็รับมาแบบในใจก็ไม่อยากรับเท่าไรเพราะกลัวว่าหากพี่เค้าเป็นไรขึ้นมาจริงๆกลัวมีปัญหา แต่เหตุการณ์คับขัน เลยรับมาคาดเอวไว้ คนเค้าก็พาพี่ไปรพ.เราก็วิ่งกลับไปบอกคนที่บ้าน แล้วก็ตามไป ในฝันว่าเห็นรพ.มันเรียงกันเลยค่ะ ก็เข้าไปามกับนางพยาบาล เค้ก็ว่าที่นี่ไม่มีคนนี้ ก็เดินออกมา จนไปเจอ รพ.เกษมราษฎ์ พยาบาลเธอก็ว่า อ๋อมีค่ะ มีรายเดี๋ยวที่ประสบอุบัติเหตุ(แต่เห็นคนเยอะแยะเลย)เลยเดินไปตรงหน้าห้องที่เขียนด้วยอักษรแดงว่า
อุบัติเหตุ ตัวใหญ่มากแบบติดอยู่ในหัวเลยค่ะ หมอก็บอกว่าพี่เค้าปลอดภัยแล้ว แต่ยังอยู่ห้องไอซียู ก็เห็นตัวหนังสือ ไอซียู ตัวสีทองหนา ก็รีบคืนเงินให้พี่เขาแล้วรู้สึกโล่งใจ พี่เขาดันไม่รับคืนบอกผากไว้ก่อน และฝากให้ดูแลลูกชายด้วย สัญลักษณ์ที่ติดใจคือ y โดยเฉพาะส่วนหาง โรงพยาบาล ที่ตั้งอยู่ติดๆกันที่จำได้ก็ รพ.กรุงเทพฯ รพ.เกษมราษฎ์ และตัวหนังสือตัวหนาสีแดง อุบัติเหตุ และจำนวนเงินเป็นตัวเลข 80000 โอ้ ฝัน ตื่นมาตอน ตี5.59 เห็นเข็มชัดแจ๋ว
อีกขีดเดียวก็จะ 6.00พอดี เดี๋ยวนี้เลยไม่ค่อยอยากพลาดความรู้สึกเล็กๆน้อยๆที่ผุดขึ้นมาเปนคำถาม ไม่อยากมองข้ามอ่ะค่ะ บางคนก็ว่าแค่ฝันทำไมคิดเป็นตุเป็นตะ ก็คิดซะว่า เป็นเรื่องอ่านเล่นยามว่างๆ
อ่ะ ทานคุ้กกี้ไปอ่านไปก็เพลินดี อิอิอิอิอิ ทำนายฝันให้หนูด้วยนะคะ พี่ๆๆ คุยกันเล่นๆ ยาวไปป่ะคะเนี่ย แต่อย่าซื้อหวยเพราะไม่เคยถูกหวยเลยอิอิอิ ช่วงนี้เวลานอนภาวนาแล้วหลับปุ้บ ก็ฝันยาวเป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะ...แดคนช่างฝันทุกคนนะจ้ะ...นะจ้ะ...

 

สวัสดีพี่ๆ ทุกคนนะครับ
จีนทาร่อน ไม่ได้หายไปไหนหรอกคับ แต่แอบอ่านบทความของพวกพี่ๆ ทุกวัน แต่ที่ไม่ได้เขียนอะไรลงไปก็เพราะว่าบางเรื่องที่สงสัยพี่ๆ ก้ถามเผื่อ หมดแล้ว พูดไม่ค่อยเก่งด้วยครับ เลยแอบอ่านแบบเงียบๆ ดีกว่าครับ *-*

การที่ได้เฝ้ามองดูตัวอักษรที่น่ารักทั้งหลายกำลังทำหน้าที่เข้าแถวเรียงตัวกันเป็นประโยคเพื่อสื่อความหมายของคนเขียนอย่างร่าเริงใน ทุกๆ บทความ ทุกๆ บรรทัด มันก็เป็นความสุขเล็กๆน้อยๆอย่างหนึ่งของเด็กน้อยอย่าง
จีนทาร่อน ครับ *-*
ผมเพียงแค่อยากจะบอกว่า ความสุขนั้นหาได้ไม่ยากครับ มีอยู่รอบตัวเราเสมอครับขอเพียงแค่ให้เราชื่อว่ามันมีจริง
ยังรักและห่วงใย พี่น้อง ทุกท่านนะครับ
ไม่ใช้เพียงเพราะว่าในฐานะลูกศิษย์ของท่าน อาจารย์ อนาลัย เท่านั้น
แต่ในฐานะที่เราทุกคนคือส่วนเติมเต็มของกันและกัน ทุกมิติ ทุกชาติภพ พวกเราคือหนึ่งเดียวกันครับ
ผมเชื่ออย่างนั้นครับ
*-*

 

เช้าวันนี้..มีคำถามนึงผุดขึ้นมาในใจ เพื่อนๆลองฟังความคิดเดรดนะค่ะ...

การเปลี่ยนความเชื่อให้เป็นความรู้ ปัญหาของเดรด มักจะติดขัดอะไรบางอย่าง อาการคล้ายๆที่คุณ Veggie Guy เคยเกริ่นไว้ นั่นคือ การไม่แน่ใจ ความกลัว ความพร่อง อย่างตอนนี้

...เศรษฐกิจทั่วไปพวกเราก็ทราบดีอยู่แล้วว่า มันค่อนข้างติดขัด น้ำมันที่มีราคาสูงขึ้น เป็นผลให้ต้นทุนการผลิตต่างๆ ถีบตัวสูง การค้าขายมีปริมาณลดลง เช่น งานที่เดรดทำ ลูกค้าลดปริมาณงานที่สั่งลง เป็นลักษณะเลื่อนโปรเจคออกไป เพราะถ้าเข็นออกมาตอนนี้ก็คงทำรายได้ไม่ได้ตามเป้านัก ช่วงนึงที่งานน้อย การเงินหยุดชะงัก ลูกค้าเลื่อนการจ่ายเงิน...ช่วงนั้น(ประมาณอาทิตย์ที่แล้ว) เดรดเกิดความรู้สึกว่า เรากำลังกลัวว่า จะไม่มีงาน เรากำลังพร่อง การค้าขาย ขึ้นอยู่กับผู้ซื้อ ถ้าไม่มี ออร์เดอร์ คนขายก็ไม่รู้จะขายยังไง ทุกคนต่างกังวล

แต่พอเดรดกลับมานึกว่า.. ผลดีก็คือ การที่ไม่มีออร์เดอร์เข้ามา ในขณะที่การเงินกำลังไม่คล่องตัว กลับส่งผลในด้าน การหมุนเงิน เพราะจะได้ไม่ต้องลงทุนเพิ่ม ในสถานะการณ์ที่ขาดแคลน ทำให้ยืดอายุ การอยู่รอดของบริษัทไป โดยไม่มีค่าใช้จ่ายเพิ่มมา เพราะถ้ามีงานระดมเข้ามา เหมือนปกติ ในขณะที่ไม่มีเงินหมุน เราต้องไปนำทุนในส่วนที่สะสมไว้ออกมาใช้ ซึ่งไม่ได้พอเพียงกับค่าใช้จ่ายต่างๆ ในขณะที่การเงินยังไม่สามารถ หมุนมารองรับได้

เดรดเลยรู้สึก ไม่กังวล ที่งานน้อย เงินเก็บไม่ได้ตามเป้า ความเชื่อของเดรดกลายเป็นความรู้ที่จะบริหารงานให้ดำรงอยู่ได้ แบบสบายใจ ด้วยว่าเรายังมีเงินรองรังที่สามารถจะอยู่ต่อไปในภาวะแบบนี้ได้อีกพอสมควร โดยไม่กลัว มันกลับนำสิ่งที่เดรดไม่คาดหวังมาสู่ เมื่อปลายอาทิตย์ เงินที่ถูกเลื่อนการจ่ายออกไปอย่างไม่มีกำหนด กลับได้รับการแจ้งจากลูกค้าให้ไปรับได้ และมีการ confirm งานเข้ามาอีก lotใหญ่ ตอนนี้เลยปั่นงานกันจนหัวฟูไปหมด.....

เมื่อเราไม่อยาก ไม่กลัว เมื่อไม่รู้สึกว่าพร่อง เราทำตัวให้เต็มเสมอ โดยไม่ได้หวังและต้องการอะไรเพิ่ม มันทำให้เรามีสติไตร่ตรองกับปัจจุบัน โดยไม่กังวลกับอนาคต และเมื่อปัจจุบันเรารู้สึกดีแล้ว พอแล้ว มันก็เกิดความเชื่อมั่นขึ้นมาเองว่า เรากำลังดีอยู่ เมื่อนั้น การณ์กลับกลายเป็นได้ดึงดูด สิ่งที่เพิ่มความเชื่อมั่นของเรา...ว่า ปัจจุบันที่ดี นั่นแหล่ะ ที่จะแก้ไขทุกอย่างได้จริง

เพื่อนๆ จะสับสนกับสิ่งที่เดรดคิดให้ฟัง เหล่านี้มั๊ย เดรดแค่อยากจะบอกว่า ถ้าเราไม่กลัว เราก็จะไม่กังวล และ ธรรมชาติของจิตวิญญาณที่มาเพื่อเรียนรู้และพัฒนา จะดำเนินกลไกของมันเองอย่างเป็นธรรมชาติ เพื่อแก้ไขโจทย์ที่เราเป็นคนเลือกมาเอง...อันนี้เป็นความเห็นนะค่ะ...อยากให้เพื่อนๆวิจารณ์ด้วย เราเป็นหนึ่งเดียวกัน สิ่งที่เกิดกับเดรดก็ควรส่งผลไปยัง จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ กับเดรดด้วย...

;39รักเพื่อนๆทุกคน;39

 

การบ้านของพี่นักเขียน เดรดไม่ได้ละเลยนะค่ะ กำลังพยายามฝึกฝน และรวบรวม เพื่อที่จะตอบคำถามนี้อยู่ทุกขณะ...แต่ตอนนี้ ให้รุ่นพี่นำหน้าก่อนเลยค่ะ ...เดรดเองยังอยู่ในช่วงฝึกฝน แต่จะพยายาม สรุปออกมาให้ได้ค่ะ

;43 .........รักพี่นักเขียนนะค่ะ......... ;43

 

เอาอาหารมาเสิร์ฟให้ผู้ที่กำลังปูเสื่อนั่งและนอนฟังคร๊าบบบ

ยำขาหมูย่าง <!--MsgFile=9-->

<CENTER><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#222244 border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
หมูแดดเดียว <!--MsgFile=12-->

<CENTER><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#222244 border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>
ยำวุ้นเส้น <!--MsgFile=10-->

<CENTER><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#222244 border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>