บอบช้ำทางใจมา...หวังว่า "เว็บพลังจิต" คงช่วยบรรเทาได้

หลังจากที่ผ่านความบอบช้ำจากการเลิกลาที่แสนเจ็บปวด ไม่รู้จะหาทางออกทางไหน ถึงขั้นนอนไม่ได้ ขาดสติมาเกือบอาทิตย์แล้ว ความเจ็บปวดยิ่งเพิ่มเท่าทวีคูณ จนได้มาเจอเวปนี้ หวังไว้เป็นอย่างยิ่งว่า มันจะช่วย บรรเทาความเจ็บปวด ครั้งนี้ให้กลับมาใช้ชีวิตได้อย่างคนปกติเสียที

 

เป็นกำลังใจให้ครับ

เมื่อได้เห็นทุกข์ จะได้เห็นความจริงของชีวิต และมันก็เป็นแบบนี้จริง ๆ คู่โลกมาแล้วนานแสนนาน คนที่มีปัญญาเขาจึงหาทางที่จะออกจากทุกข์

คนที่ติดสุข มักหลงมัวเมา ไม่มีทางที่จะออกจากทุกข์ได้ เหมือนถูกล่ามไว้ด้วยพันธนาการของกิเลสตัณหาเหนียวแน่น ยากที่จะหลุดออกได้

ธรรมคู่โลก ๘ ประการ

ได้ลาภ เสื่อมลาภ
ได้ยศ เสื่อมยศ
มีสรรเสริญ มีนินทา
มีสุข มีทุกข์

คนที่เกิดมา ไม่มีใครที่ไม่ประสพกับธรรมนี้ไม่มีเลย

 

คุณต้อม กัญญารัตน์ ครับ(เขียนถูกป่าว)

ใครที่รักแล้ว ไม่อกหักไม่เลิกลา ถือว่าเป็นเรื่องที่แปลกนะครับ

น้อยคนนะครับ ที่เป็นแฟนกันแล้วไม่เลิกลา

อกหัก ความรัก ความสมหวัง เป็นของที่อยู่คู่กัน

คนที่เลิกไปเขา ไม่มีวาสนาต่อคุณ คุณไม่มีวาสนาต่อเขา จึงต้องเป็นแบบนี้

...จำไว้นะครับ รักได้ เลิกรัก สำหรับความรักของหนุ่มสาว

รักให้สุดหัวใจ แต่ ถ้าเลิกก็คือไม่เสียใจ ไม่ทำร้ายตัวเอง

คุณต้อม ดูซิครับ คนที่รักและหวังดีต่อคุณ..ใช่คุณพ่อคุณแม่หรือไม่

สองท่านนี้ซิครับที่คน รักคุณเสมอ...อย่าทำร้ายตัวเอง ถ้าทำร้ายตัวเอง

คุณพ่อคุณแม่ท่านเจ็บด้วยนะครับ รักตัวเองให้เยอะ ๆ

 

อกหักไม่ยักกะตาย
ไม่มีใครช่วยได้นะครับ อยู่ที่ตัวเราเอง อย่าไปคิดว่าขาดเค๊าแล้วเราอยู่ไม่ได้ คุณก็ผ่านมันมาได้ตั้งอาทิตย์แล้วไง เป็นกำลังใจให้ครับ

 

เอาใจไว้ให้กับพระศาสนา

 

โสด เหมือนกัน จ้า เเต่ตอนนี้ มีความสุขที่สุด กว่ามี คนรักคะ

ต้องรอก่อนนะคะ ห้ามไม่ให้เสียใจ ไม่ให้ทุกข์ มันยาก เเละ เป็นไปไม่ได้หรอกคะ

แต่เวลาจะช่วยให้ อะไรๆดี ขึ้น อดทน อีกสักพักนะจ๊ะ

คนเราทุกคน เกิดมาเพื่อใช้กรรม เมื่อถึงวันนึง เเม้แต่ กายของเรา ก็ต้องเเยก กับ จิต

หรือ ที่เรียกว่า ความตายนั้นเองนะคะ แนะนำให้ ร้องไห้เเละ เสียใจ ให้พอคะ ^ ^

ไม่ให้มีความสุขนะจ๊ะ........ทุกข์เสียให้พอนะคะ

เเล้วทุกอย่างจะ ผ่านไปด้วยดีคะ

 

กาลเวลาจะทำให้เราลืมความเจ็บปวดนั้นได้ แม้จะนึกถึงมันอีกถ้าสังเกตุก็จะเห็นว่าความทุกข์นั้นมันลดลง แสดงถึงความไม่เที่ยงของทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ช้าก็จะเห็นอนิจจา คือความไม่มีตัวตนความรู้สึกนั้นก็จะหายไป คนเราถ้าไม่เห็นทุกข์ก็จะไม่เห็นธรรม (เพราะหลงกับความสุข) ขอต้อนรับเข้าสู่เส้นทางใหม่ ที่นี่มีกำลังใจให้ทุกคนเสมอ โชคดีนะ

 

ธรรมะของพระพุทธองค์ทำให้หนูกลับตัวเป็นลูกที่ดีของแม่ค่ะ

 

ลองพิจารณาพุทธพจน์ต่อไปนี้ดูนะครับ อ่าน วน ๆ สักสี่ห้าเที่ยวเผื่อจะได้ข้อคิดเห็นดี ๆ เกี่ยวกับความรักนำติดตัวไป ไหน ๆ ก็ได้เข้ามาในเวปธรรมมะแล้ว ครับ

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! ความรักเป็นความร้าย ความรักเป็นสิ่งทารุณ และเป็นเครื่องทำลายความสุขของปวงชน
ทุกคนต้องการความสมหวังในชีวิตรัก แต่ความรักไม่เคยให้ความสมหวังแก่ใครถึงครึ่งหนึ่งแห่งความต้องการ
ยิ่งความรักที่ฉาบทาด้วยความเสน่หาด้วยแล้ว ยิ่งเป็นพิษแก่จิตใจทำให้ทุรนทุรายดิ้นรนไม่รู้จักจบสิ้น
ความสุขที่เกิดจากความรักนั้น เหมือนความสบายของคนป่วยที่ได้กินของแสลง
เธอทั้งหลายอย่าพอใจในความรักเลย เมื่อหัวใจยึดไว้ด้วยความรัก หัวใจนั้นจะสร้างความหวังขึ้นอย่างเจิดจ้า แต่ทุกครั้งที่เราหวัง ความผิดหวังก็จะรอเราอยู่"

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! อย่าหวังอะไรให้มากนัก จงมองดูชีวิตอย่างผู้ช่ำชอง อย่าวิตกกังวลอะไรล่วงหน้า ชีวิตนี้เหมือนเกลียวคลื่นซึ่งก่อตัวขึ้นแล้วม้วนเข้าหาฝั่ง
และแตกกระจายเป็นฟองฝอย จงยืนมองดูชีวิตเหมือนคนผู้ยืนอยู่บนฝั่งมองดูเกลียวในมหาสมุทรฉะนั้น"

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! มนุษย์ทั้งหลายผู้ยังมีอวิชชาเป็นฝ้าบังปัญญาจักษุนั้น เป็นเสมือนทารกน้อย ผู้หลงเข้าไปในป่าใหญ่อันรกทึบ
ซึ่งเต็มไปด้วยอันตรายน่าหวาดเสียว และว้าเหว่เงียบเหงา มนุษย์ส่วนใหญ่แม้จะร่าเริงแจ่มใสอยู่ในหมู่ญาติและเพื่อนฝูง
แต่ใครเล่าจะทราบว่า ภายในส่วนลึกแห่งหัวใจ เขาจะว้าเหว่และเงียบเหงาสักปานใด ถ้าทุกคนซึ่งกำลังว้าเหว่ไม่แน่ใจว่าจะยึดเอาอะไรเป็นหลักที่แน่นอนของชีวิต"

3 เดือนก่อนปรินิพพาน (ตอนที่ 3)
http://www.dharma-gateway.com/buddha/buddha-misc/bd-misc-03.htm

เมื่อเรายังอยู่ในห้วงแห่งความสุข เรามักจะไม่มองหาหนทางเพื่อการดับทุกข์ แต่เมื่อความทุกข์มาเยือน เราจึงเข้าใจว่าทุกข์เป็นสิ่งที่ทนได้ยาก และพยายามที่จะหาวิธีเพื่อให้ออกจากทุกข์ให้ได้ ดังนั้นความทุกข์จึงมีประโยชน์ด้วยประการนี้แล

คนที่มีความทุกข์น้อยกว่าคือคนที่สามารถอยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องโหยหา ส่วนคนที่มีคู่อยู่กับตัวตลอดเวลา อย่าคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ให้ความสุขที่แท้จริง

 

เป็นปัญหาปกติของปุถุชน น่ะครับ

มีรักก็มีเลิกเป็นของคู่กัน ทำใจเถอะครับ
ทุกคนก็จะต้องผ่านปัญหาตรงนี้ทั้งนั้น น้อยคนที่จะสมหวัง 100%

ปัญหาคือ เราจะผ่านวิกฤตตรงนี้ไปได้อย่างไร โดยบอบช้ำน้อยที่สุด
และจะทำอะไรต่อในอนาคต เพื่อตัวเองให้ดีที่สุดครับ

ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านพ้น ความยุ่งยากนี้ :z12

 

กินใจสุดๆเลยล่ะครับ

 

ขอเป็นกำลังใจให้อีกคน ความสงบคือสุขที่แท้จริง

 

เราอยู่บนโลกใบนี้
ลองมองออกไปดูรอบตัวเราในปัจจุบัน
และมองย้อนกลับไปในอดีต

คุณไม่ใช่คนแรกและคนเดียวของมนุษยชาติที่ไม่สมหวังในความรัก

มันเป็นแค่จุดเล็กๆที่เกิดขึ้นมาในชีวิตให้เราได้รู้จักและเรียนรู้
รวมทั้งได้มีโอกาสหาวิธีจัดการกับมัน
เอาใจของคุณออกจากมัน พยายามมองให้เห็นมัน แต่อย่าเข้าไปเป็นมันเสียเอง
ในที่สุด คุณจะเห็นว่ามันไม่มีทางคงอยู่ตลอดกาลนาน
เฉกเช่นเดียวกับความรัก ที่เพิ่งผ่านพ้นไปของคุณ

 

เด็ดขาดกับอารมณ์ตนเอง
ว่า ตัดขาดจากการจมในอารมณ์ห้วงความคิดที่ตอกย้ำซ้ำไปซ้ำมาในความทุกข์

ทำใจให้ ผ่อนคลาย และใจเย็นกับพฤติกรรมของตนเอง

ไม่ต้องไปนึกว่าใครผิด ไม่ต้องจะไปทำอะรแก้ไขอะไร ไม่ตอกย้ำความคิดเรื่องเดิมๆ
ไม่ต้องไปตั้งความหวังกับอะไร ที่สำคัญคืออย่าไปตั้งเอาอะไรด้วยความอยากซึ่งจะทำให้ทุกข์เพิ่มขึ้น

หากหยุดความคิด อารมณ์ไม่ได้ คุณก็อย่าไปสำคัญและให้ความหมายในอารมณ์นั้นๆ

เหมือนคุณปวดหัว ปวดท้องอยู่แต่พอทำงานไป หรือทำอะไรเพลินๆไปคุณก็ไม่รู้สึกปวดหัว ปวดท้อง ซึ่งความจริงความเจ็บปวดไม่ได้หายไป

แต่เป็นเพราะเราไม่ได้เอาใจไปจดจ่อ จริงจัง ให้ความหมาย ความสำคัญกับมัน

หากคุณทำใจให้สบาย ผ่อนคลายให้เป็น
เด็ดขาดกับตนเองว่าจะตัด จะละ จะวาง ความทุกข์นี้ ความหลงไปทุกข์นี้

และไม่จดจ่อ จริงจัง สำคัญ มันหมายกับเรื่องนี้

ทำใจว่าง ๆ สบาย ๆ โปร่ง ๆ คุณก็จะพ้นจากการจมปลักในทุกข์แห่งห้วงอารมณ์ที่คุณสร้างขึ้นมาเองได้

สุดท้ายหากคุณอยากฟังธรรมะ คุณสามารถเข้าไปขอรับจากกระทู้ตามลิงค์ด้านล่างครับ

"จริง ๆ แล้ว มันไม่มีอะไรอยู่แล้ว
แต่เราหลงไปทำให้มันมีอะไรขึ้นมา
ให้ทุกข์จากความหลงว่ามีอะไรจากตัวเราเอง"​

 

บทสรุปหนึ่งก็คือว่า รักแท้น่ะมีจริง แต่ที่จริงกว่านั้นคือกิเลส
หมายความว่าถ้ามองตามสายตาทางโลกก็ต้องว่ามี
แต่ถ้ามองตามสายตาทางธรรมก็ต้องว่ารากของรักแท้นั้นมาจากกิเลสนี่เอง
ที่รักแท้จะมีอันต้องกลับกลายเป็นรักเก๊ ก็ด้วยกิเลสอันเดียวกันอีกนั่นแหละ
โดยมีตัวแปรเช่นบุคคล เวลา และสถานการณ์มาร่วมสมการกิเลส
กิเลสมากก็ทุกข์มาก กิเลสน้อยก็ทุกข์น้อย
สมดังที่พระพุทธองค์ตรัสว่า ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์
(ทางนฤพาน บทที่ ๒๘ วังวน
และ http://larndham.net/cgi-bin/kratoo.pl/006918.htm#2)


​

 

<TABLE cellSpacing=10 cellPadding=0 width=565 border=0><TBODY><TR><TD>

​

</TD><TD vAlign=top align=left>วาทะดังตฤณฉบับความรักหลากสี (อ่าน) (ฟังเสียงอ่าน)

สีสันของความรักในแง่มุมต่าง ๆ รวบรวมจากงานเขียน
ของ​

​

 

เมื่อก่อนเคยเป็นแบบนี้แหละ และเข้าใจว่ารู้สึกอย่างไรคะ แทบตาย ๆ ทั้งเป็น แต่ตอนนี้สบายดี ดีมากด้วย และขอบคุณสำหรับการตัดสินใจของตัวเอง รักตัวเอง รักครอบครัว และยิ้มได้บนคราบน้ำตา

 

ขอบคุณค่ะ สำหรับทุก กำลังใจ ทุกวันนี้ที่ไม่ทำอะไรที่โง่ๆ ก็เพราะ คุณพ่อ กับคุณแม่นั่นแหละค่ะ เมื่อเราเสียใจ ท่านก็ทุกข์ กว่าเราร้อยเท่า คิดว่าตัวเองบาปเหลือเกินแล้ว พยายามจะเข้มแข็งต่อหน้าท่าน แต่กลับยิ่งทำให้อกแทบระเบิดค่ะ ทุกวันนี้ได้แต่นอนผวา ไม่รู้มาก่อนว่าเราเป็นคนยึดติดขนาดนี้ กำแล้วไม่รู้จักวิธีปล่อยค่ะ มีความคิดเป็นแสนล้านอยู่ในหัว คล้ายคนบ้า นี่เราคงเพี้ยนไปแล้ว