ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

ที่บ้านก็เลี้ยงแมวเหมือนกัน เลี้ยงมานานแล้ว แต่ท่าทางจะดุดุ อย่างไงก็ไม่รู้

 

;welcome2 สวัสดีจ้า กะว่าจะไปประมวลพลังด้วยจ้ะ คืนถัดไปก็จะลอยกระทงบนเขากะลาเลย ไม่ทราบว่าทางศีษะเกษ มีโคมลอยเล็กๆขายมั๊ย -Happy Smile_ อยู่ไม่ไกลเชียงใหม่เท่าไร น่าจะมีนะ จะเอาโยงไว้บนยอดไม้น่ะแหละ ลอยแข่งกะจานบิน ทราบว่ามีเด็กน้อยมาด้วย 3 คน งานนี้ ม.น.ต.ด.คงงานเข้านิ _Hi__

 

เมื่อวานคุณ sapa +ภริยา และคุณ apichan ได้เดินทางไปประมวลพลังที่เขากะลา ปรากฏว่าก่อนหน้าที่จะถึง ฝนได้ตกหนักมาก ทำให้ดินถนนทางขึ้นเขาที่แห้งแล้ว กลับแฉะ เละลื่น ขึ้นมาอีก หมดทางที่จะนำรถขึ้นไป แม้กระทั่งยานลำเลียงมหาสนุก ก็หมดสิทธิ์ครับ ต้องเดินขึ้น เดินลง อย่างเดียว เดินขึ้นใช้เวลา 45 นาที คุณsapa บอกว่าหนักกว่ารุ่นแรกอีก

รายงานมาเพื่อทราบครับ

 

สำหรับรูปถ่าย รุ่นสองนี้ ต้องรอพี่สุดใจ นำมาลงให้ชมกันครับ
เห็นคุณ sapa บอกว่า ขาลงเนื้อตัวมอมแมมไปตามๆกัน

 

สภาพทางขึ้นเขากะลา รุ่น 1
รอเปรียบเทียบกับ สภาพทางขึ้นเขากะลา รุ่น 2

 

อาจารย์ sapa บอกว่า เช้านี้ปวดขาตุบๆ
นี่ไงครับ ระบบ ฟาดเปรี้ยงเข้าให้ที่ขันธ์ห้า ตรงๆ ไม่ต้องโต๊ด
(อ้าว ไปยืมภาษาคอหวยมาได้งัย)
พิจารณา มหาพิจารณา แล้วเราก็ถอยออกมาดู
อ๋อ มันก็เป็นของมันอย่างนั้นเอง มิอาจปฏิเสธได้

รู้แล้วถอยออก อย่ายึดเกาะ นำมาข้ามภพข้ามชาติ เป็นเชื้อเกิดทำให้ทุกข์อีกเลย










แม้สังขารจะทุกข์ เหี่ยวย่น หม่นหมอง แต่ยังยิ้มหัวเราะได้

 

ขออนุโมทนา กับอาจารย์sapa คุณกมลรัตน์ และ คุณ apichan ด้วยนะคะ ที่มีความตั้งใจมุ่งมั่น เด็ดเดี่ยว ที่จะเดินลุยด้วยเท้าเข้าเขากะลา ในสถานการณ์ที่ไม่แตกต่างจากการประมวลพลังรุ่นที่ 1 ไปสักเท่าใดนัก

แต่ส่วนที่แตกต่าง ก็เห็นจะเป็นไม่มียานลำเลียงมารอรับ เลยต้องไปด้วยรถ 99 คือ ก้าว ก้าว ด้วยเท้าตัวเองแทน

ฝนที่หยุดตกมาหลายวัน ทางที่แห้งแล้ว คาดว่าหากฝนไม่ตกมาอีกในอีกวัน 2 วัน จะให้รถมาเกรดทางเข้าให้เรียบอีกครั้ง ซึ่งคาดว่าไม่น่าเกิน 1,000 บาท (เขากะลา 1 จะดำเนินการเองไม่รับบริจาค)

ตอนเช้าแดดจัดทั้งวัน แต่พอช่วงบ่าย ประมาณ 14.00 นาฬิกา ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก ตกเป็นชั่วโมง ที่อื่นยังไม่ค่อยหนักเท่าไร แต่ที่เขากะลา คนที่หมู่บ้านนั้นบอกว่า ตกหนักมากจนมองไม่เห็นเขากะลาเลย และตกเป็นชั่วโมงเลยทีเดียว

จากทางที่แห้ง เดินสบาย ไม่มีน้ำขัง กลับกลายเป็นแอ่งน้ำไปในฉับพลัน แค่ก่อนที่คุณ apichan จะเดินทางมาถึงชั่วโมงเดียว

ตกต้อนรับสมาชิกประมวลพลังกลุ่มนี้หรือเปล่า วัดใจตั้งแต่ก่อนขึ้นเขากะลาเลยเชียว

ขอขอบคุณ และอนุโมทนากับอาจารย์เม้าท์เป็นอย่างยิ่งนะคะ ที่ได้นำภาพจากเขากะลา 1 มาประกอบให้ชม

ผู้ไปประมวลพลังกลุ่มนี้ จะมีการเดินเท้าตามอัธยาศัย ซ้ายบ้าง ขวาบ้าง ดังภาพที่เห็นนี่แหละค่ะ


คุณ apichan เดินทางมาถึงก่อน ในเวลาประมาณ 15.00 นาฬิกา ผู้อาวุโส 3 ท่าน ก็พาเดินขึ้นเขากะลาก่อน เพื่อประมวลพลังในช่วง 16.11 นาฬิกา
พี่สุดใจจึงอยู่รอรับอาจารย์ sapa กับภรรยา ที่

 

คุณ apichan เดินเร็วมาก นำหน้าลิ่วไปไม่รอใครเลย เลยไม่รู้ว่าใครเป็นผู้พาใครขึ้นเขากะลากันแน่

ผู้อาวุโสพาคุณ apichan ขึ้นเขากะลา

หรือคุณ apichan พาผู้อาวุโสขึ้นเขากะลา

เมื่อขึ้นไปถึงบนเขากะลาพร้อมเหงื่อที่แถมให้กันคนละเล็กละน้อย แต่ก็ถึงบนเขาด้วยความเรียบร้อย

ก็ยืนชมวิวทิวทัศน์กันที่ลานดูดาวด้านล่าง เป็นการพักเหนื่อยไปด้วย

 

ขออนุโมทนา กับอาจารย์sapa คุณกมลรัตน์ และ คุณ apichan ด้วยนะคะ

 

ฟ้าหลังฝนสวยงามจริงๆครับ
ชุ่มฉ่ำสดใสแบบนี้เห็นแล้วหายเหนื่อยนะครับ

 

ขออนุโมทนากับผู้ไปประมวลพลังชุดที่ 2 ด้วยใจจริงครับ
อย่างนี้ซิ......ถึงจะได้อรรถรสอย่างแท้จริง
ได้รู้ ได้เห็น ได้ยิน ได้ฟัง อะไรมา....อย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะ

 

ผมเดินทางมาถึงเมืองลับแลเรียบร้อยแล้วครับ

มีภารกิจที่จะต้องปฎิบัติอยู่ 2 เรื่องคือไปรักษาผู้ป่วยที่แพร่ ตามที่ได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบสายเหนือ และจะต้องเอาลูกประคำที่ อ.นีโม่ ฝากไว้ไปให้ Mrs.Kim โดยจะเดินทางกลับถึงกรุงเทพฯในเช้าวันอาทิตย์...คงไม่ได้ไปร่วมงานในวันเสาร์อีกแล้วซิเรา

ตามสัญญาครับที่บอกว่าจะมาเล่าเรื่องเมืองลับแลให้ฟัง
แต่ไม่ใช่ที่ผมอยู่นี่นะ......ที่ผมอยู่นะ อ.ลับแล จ.อุตรดิตถ์
แต่เป็นเมืองลับแลที่เราไปนั่งทำสมาธิที่ปากประตูเมืองลับแลบนเขากะลานะ.......

ช่วงนี้ขอปฎิบัติภารกิจส่วนตัวก่อน....ช่วงหน้าพบกัน

 

การเดินทางขึ้นมา ต้องใช้เวลาพอสมควร เพราะเริ่มเดินทางจากด้านล่างเขากะลาก็เป็นเวลาประมาณ 15.30 นาฬิกาแล้ว กว่าจะขึ้นถึงเขากะลาหมดทุกท่าน ก็ใช้เวลาไปนานพอสมควร คุณ apichan ถึงก่อน 16.00 นาฬิกาเล็กน้อย แต่กว่าผู้อาวุโสจะเดินทางขึ้นไปถึงยอดเขาก็เป็นเวลา 16.03 นาฬิกา ซึ่งจวนเจียนเวลาที่ต้องประมวลพลังแล้ว

ผู้อาวุโสได้รับข้อมูลจากระบบว่า ต้องมีการอธิบายทฤษฏีระบบให้ฟังก่อนการประมวลพลัง ดังนั้นจึงให้เลื่อนเวลาการประมวลพลังไปเป็นในเวลา 17.11 นาฬิกาแทน และยุติการประมวลพลังในเวลา 19.11 นาฬิกา

ดังนั้น ผู้รับผิดชอบแผนกขับเคลื่อนระบบ และ maintenance ระบบ ก็ได้อธิบายทฤษฎีระบบให้คุณ apichan ฟัง พร้อมทั้งนำสวดมนต์แปลก่อนการประมวลพลัง













หลังจากสวดมนต์แปลเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุณ apichan ก็เตรียมเข้ารับการประมวลพลัง ที่ลาน กองบัญชาการมนุษย์ต่างดาว

และเวลา 17.11 นาฬิกา การประมวลพลังที่ลานต่างดาวก็เริ่มขึ้น เพียงลำพัง(ไม่มีภาพมาให้ชมเนื่องจาก งดบันทึกภาพในช่วงการประมวลพลังค่ะ)

ผู้อาวุโส 3 ท่าน ก็รวมกันอยู่ที่ลานดูดาวด้านล่าง รออาจารย์ sapa คุณ กมลรัตน์ และพี่สุดใจ อีกกลุ่มหนึ่งที่กำลังเดินทางขึ้นมาบนเขากะลา

 

วันเสาร์ที่ 8 นี้มีใครไปเขากะลา 1 บ้างหรือเปล่าคะ
จะขอติดรถไปด้วยค่ะ

 

สำหรับอาจารย์sapa และคุณกมลรัตน์ ภรรยา พร้อมด้วยพี่สุดใจที่กำลังเดินทางขึ้นเขากะลามาสมทบอีกคณะหนึ่งนั้น ก็กำลังลุยผ่านทะเลโคลน ทุลักทุเลไม่แพ้กัน

คงต้องขอนำภาพมาให้ชมในช่วงบ่ายนะคะ เพราะพี่สุดใจต้องออกไปทำธุระก่อนในตอนนี้

ขอบคุณทุกท่านค่ะที่มาเอาใจช่วย และร่วมลุ้นระทึกด้วยกัน

 

รออ่านกระทู้ของอาจารย์ทั้ง 2 ท่านอยู่ครับ ( อ.สุดใจ กับ อ.จักร ) ฮุ ฮุ

 

เล่าเรื่องเมืองลับแล ตอนที่ 1

ในค่ำคืนของวันที่ 1 พย.2551 หลังที่ที่การประมวลพลังเสร็จสิ้งลงเป็ที่เรียบร้อยแล้ว........พวกเราได้ฟังการขยายระบบต่อจาก อ.สุดใจ แล้วก้อแยกย้ายกันไปพักผ่อน........แต่เหมือนทุกคนจะรู้ใจกัน ต่างคนต่างนอนไม่หลับ สงสัยจะเป็นอย่างที่ อ.สุดใจว่า ผู้ขึ้นมาบนเขากะลาส่วนใหญ่จะไม่ได้นอน..... พวกเราจึงพร้อมใจกันลุกขึ้นมาคุยกันอีกรอบ.......เวลาผ่านไปจวบจนถึงเวลาประมาณ 02.30 น.ของวันใหม่ ผมจึงเดินออกมานอกศาลาที่พักคนเดียวเพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์..........พลันสายตาผมเหลือบไปเห็นเงาตะคุ่มๆ เดินลงมาจากลานประมวลพลังคนเดียวพร้อมกับไฟฉายดวงน้อยๆ ผมจึงปรี่เข้าไปหา...พบว่า เป็น อ.สุดใจ นี่เอง........ผมได้ถามอ.สุดใจวา ยังไม่นอนอีกหรือครับ......ผมก้อแปลกใจอยู่เหมือนกันว่าถามทำไม เพราะถ้านอนแล้วก้อคงไม่พบ อ.สุดใจ หรอก.... แกตอบว่า ยัง มีพวกเราไปนั่งสมาธิที่ลานประตูเมืองลับแลกัน บางคนก้อไปนั่งรับพลังที่ลานหน้ากองบัญชาการมนุษย์ดาว.......เข้าใจว่า อ.สุดใจ คงตามขึ้นไปดูความเรียบร้อยด้วยความเป็นห่วงพวกเรามากกวา ก่อนที่จะเดินลงมา........ผมจึงเดินตามขึ้นไปทันที...

 

เล่าเรื่องเมืองลับแล ตอนที่ 2

ผมเดินขึ้นไปที่ลานประมวลพลังหน้าองค์พระฯ พร้อมด้วยไฟฉายคู่กายดวงน้อยๆแต่มากด้วแสงสว่าง และเดินไปที่ลานประตูเมืองลับแล........ลานนี้เป็นลานอยู่หลังลานประมวลพลัง ถูกขีดเขียนด้วยสีน้ำมันเป็นรูปสี่เหลี่ยมเล็กๆ.......พบเพื่อนๆกำลังนั่งสมาธิกันอยู่อย่างเงียบๆบนเสื่อที่จัดเตรียมไว้ประมาณ 9 -10 คน......ท่ามกลางความเงียบสงัด ปราศจากเสียงรบกวนใดๆ.....ผมหรี่ไฟฉายลงและค่อยๆเดินเข้าไป เกรงจะเป็นการรบกวนเพื่อน......จะเป็นด้วยความบังเอิญหรืออย่างไรไม่ทราบ ผมพบว่า ยังมีที่ว่างอีก 1 ที่ บริเวณแถวหน้าด้านขวามือ ผมจึงเดินเข้าไปนั่งสมาธิโดยพลัน......

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 12 คน ( เป็นสมาชิก 8 คน และ บุคคลทั่วไป 4 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">


</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ณ., A.41, juksawat, Pasika, rescuelp, time_machine, กรึงไกร, ปรสุ </TD></TR></TBODY></TABLE>
มาเร้ว...มาดื่มชาสมุนไพรร้อนๆ กลั้วคอ รอกันไปพรางๆ ก่อน

 

เล่าเรื่องเมืองลับแล ตอนที่ 3

หลังจากนั่งสมาธิโดยกำนดจิตไว้ที่ตาที่ 3 ได้สักพัก........ได้ปรากฎภาพในนิมิตร เป็นรูปภูเขาสูง มีลำธารเล็กๆ น้ำใสไหลเอื่อยๆ มีฝูงปลาใหญ้น้องแหวกว่ายเล่นอย่างสวยงาม และมีหมู่บ้านเล็กๆอยู่ไกลออกไปไม่มากนัก นับจากหลังคาเรือนที่เห็นก้อไม่น่าจะเกิน 40-50 หลังคาเรือน......บรรยากาศทั่วไป ร่มรื่น และเงียบสงบ ไม่พบผู้ใดสักคน ผมเดินดูไปเรื่อยๆ พบว่าในท่ามกลางความสงบและร่มรื่นที่ปกคลุมด้วยต้นไม้นี้น ผมสังเกตเห็นมีบันไดทางขึ้นที่สร้างขึ้นด้วยอิฐโบราณ และมีพระพุทธรูปอยู่เรียงรายไปตามทางนั้น.....ผมไม่ได้เดินขึ้นบันไดที่เห็นแต่ยังคงเดินดูรอบๆไปเรื่อยๆโดยหวังว่าจะพบใครสักคน........ช่างเป็นบรรกาศที่เงียบสงบและร่มรื่นโดยแท้...........