ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

<TABLE class=tborder id=post1668886 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">วันนี้, 12:12 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right>#5298 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>Astro Neemo<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1668886", true); </SCRIPT>
ผู้ร่วมสนับสนุนบริจาค



วันที่สมัคร: Sep 2007
ข้อความ: 693
<IF condition="">
</IF>ได้ให้อนุโมทนา: 2,037
ได้รับอนุโมทนา 13,013 ครั้ง ใน 601 โพส
พลังการให้คะแนน: 335





</TD><TD class=alt1 id=td_post_1668886 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ pyramid
เดือนแห่งการประมวลพลัง

เนื่องจากมีเพื่อนๆ ที่ได้ไปประมวลพลัง ที่เขากะลา จังหวัดนครสวรรค์ มาแล้ว ได้คุยกันและดำริว่าจะไปประมวลพลังอีกครั้ง ประมาณวันที่ 29-30 พฤศจิกายนนี้ เพื่อเป็นการส่งท้ายเดือนแห่งการประมวลพลัง

ดังนั้นจึงขอสอบถามมายังเพื่อนที่เคยไปมาแล้ว หรือ ที่ยังไม่เคยไป ที่สนใจจะไปประมวลพลังในวันดังกล่าว ได้มาลงฃื่อไว้ ถ้ามีจะนวนมาก อาจจะมีการเช่ารถตู้เพื่อเดินทาง ส่วนรายละเอียดอื่นๆ นั้นก็ขอดูจำนวนรายชื่อที่แจ้งเข้ามาก่อน ครับ



</TD></TR></TBODY></TABLE>

อนุโมทนา ครับ ใครสนใจรีบเร่งเข้านะครับ เดือนสุดท้ายแล้วนะครับ ผู้อาวุโสแห่งเขากะลา1 รอรับอยู่นะครับ
ปล.รถขึ้นได้แล้วนะครับ
<!-- / message -->


</TD></TR></TBODY></TABLE>


อนุโมทนาค่ะ

เขากะลา ... ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่การประมวลพลัง ส่งท้ายเดือนพฤศจิกายน 2551

เมื่อไม่มีเขากะลา 2

ผู้อาวุโสจากเขากะลา 1 ก็ไม่มี

บทนี้ก็เปลี่ยนไป เล่นบทใหม่... เป็นเพื่อนร่วมงานในโครงการเดียวกัน ในบทบาทฐานะรุ่นพี่ รุ่นน้องเท่านั้น

เพราะทุกคนเป็นทีมเดียวกัน มาตามงาน มาตามหน้าที่ ที่แต่ละท่านได้รับบทมา จากการขันอาสาก่อนลงมาเกิด

ทุกคนทำงานได้เอง ทำงานเหมือนไม่ได้ทำงาน นั่นคือทำในสิ่งที่ท่านคิด ท่านพูด ท่านทำ นั่นถูกต้องแล้ว เพราะไม่มีใครสั่งใคร มีแต่ท่านกับระบบ ในแบบ 1 ต่อ 1 ทำไปตามหน้าที่ของแต่ละท่าน ขึ้นตรงต่อระบบนั่นเอง

แต่หากต้องมีเรื่องราวของเขากะลาออกสู่สาธารณะ ก็จำเป็นต้องมี story มีเรื่องราวกล่าวถึงที่มาที่ไปของมนุษย์ต่างดาวที่เขากะลา ที่มาที่ไปของการมาโลกมนุษย์เพื่ออะไร? ที่มาที่ไปของอุปกรณ์เครื่องมือของมนุษย์ต่างดาวที่จะเริ่มมีให้เห็นมากขึ้น มากขึ้น

ดังนั้น ไม่ว่าจะกี่ครั้ง ที่มีการออกสู่สาธารณะ จึงต้องกล่าวอ้างถึงตำนานของผู้ที่ได้บุกเบิกมาก่อน อย่างเช่น จ.ส.อ.เชิด ชื่นสำนวน ก็จะถูกกล่าวอ้างในทุกครั้งที่มีการเผยแพร่ข้อมูล แม้ท่านจะไม่ได้มีชีวิตอยู่แล้วก็ตาม แต่ก็จะมีการกล่าวถึงทุกครั้ง เมื่อกล่าวถึงเรื่องราวของเขากะลา จุดเริ่มต้นที่มาของมนุษย์ต่างดาว

ดังนั้น จ.ส.อ.เชิด จึงกลายเป็นตำนานที่เขากะลาไปเรียบร้อยแล้ว

ผู้ที่จะต้องอยู่ในตำนานถัดมาก็คือ ผู้ที่ต้องรับบทเป็นผู้ผ่านการฝึกที่เขากะลามาก่อน ก็คือ 60 บุคคลแรก จะต้องถูกกล่าวถึงถัดมา โดยมี story ตามระบบ ที่แบ่งงานออกเป็น 4 แผนก เพื่อสะดวกในการประสานงานกับบุคคลทั่วไป

และตอนนี้ ก็ได้มีผู้ที่จะถูกกล่าวอ้างถึงในตำนานเขากะลา 2 เพิ่มขึ้นอีกชุดหนึ่งแล้ว ยินดีด้วยค่ะ

และแผนกข้อมูลและตอบปัญหาชีวิต ก็คงมี พี่สุดใจ...ยังต้องรับบทการแสดง เป็นผู้รับผิดชอบแผนกข้อมูลและตอบปัญหาชีวิต อยู่

และในแผนกนี้ ในบทบาทนี้ ก็ต้องมีผู้ร่วมงานประจำแผนกอีกจำนวนหนึ่งเข้าร่วมงานด้วย เพื่อให้งานช่วยเหลือภัยพิบัติในครั้งนี้ดำเนินไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ซึ่งผู้ที่เข้ามาร่วมงานในครั้งนี้ ก็อยู่ในรุ่น...ปฏิบัติการ คือมีทั้งการเผยแพร่ข้อมูล มีทั้งการกระจายเรื่องราวออกสู่สาธารณะ มีทั้งการช่วยเหลือบุคคลอื่น ๆ ด้วยอุปกรณ์ที่ติดตั้งไปแล้ว เพื่อให้แต่ละท่านมีประสิทธิภาพในการทำงาน

จึงต้องมีฉาก เขากะลา 2 เข้ามาเพื่อเป็น จุดนัดพบ ให้คนของระบบที่ได้วางไว้มาพบเจอกัน

เมื่อเสร็จสิ้นสมบูรณ์ตามวัตถุประสงค์แล้ว และมีการรับรู้โครงการนี้ในกลุ่มบุคคลจำนวนหนึ่ง ผ่านทางเวปไซด์พลังจิต ในกระทู้ข้อความจากกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) และได้มีการรับรองผู้เข้าร่วมงานกับมนุษย์ต่างดาวที่มีหมายเลขแล้วจำนวน 38 บุคคล และผู้สังเกตุการณ์มีหมายเลขอีก 2 บุคคล เสร็จเรียบร้อยแล้ว

และ มีการแจ้งให้ผู้ที่ทำงานกับระบบ... แบบที่ไม่ได้มีหมายเลขอีกจำนวนหนึ่งได้รับทราบข้อมูลผ่านกระทู้แห่งนี้ ผ่านเวปไซด์พลังจิตแห่งนี้ ถือว่าการ "แจ้งเพื่อทราบ" ผ่านเวปไซด์แห่งนี้ ไปยังบุคคลที่ระบบได้วางไว้ ถือว่าเสร็จสมบูรณ์แล้วเช่นกัน

การปิดฉากเขากะลา 2 ลงไป จึงไม่ใช่เป็นเรื่องผิดปกติใด ๆ

เพราะฉากใหม่ กำลังจะมา

จึงเกิดเป็นตำนาน "เขากะลา 2" ขึ้นมาแทน เกิดตำนานอาจารย์นีโม่ผู้สร้างจุดนัดพบขึ้นมาแทน

แม้วันนี้ ทุกคนจะเปลี่ยนบทบาท ไปเล่นบทใหม่....กันแล้วก็ตาม

แม้วันนี้ จะไม่มีสถานที่เขากะลา 2 ตั้งอยู่...แล้วก็ตาม

แต่วันนี้ เขากะลา 2 ได้กลายเป็นหน้าหนึ่งของตำนานไปแล้ว ในการที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น จุดนัดพบ ของผู้ที่เข้าร่วมทำงานกับมนุษย์ต่างดาว เป็นทีมถัดมา ที่ตำนานจะกล่าวถึง

ทุกคนที่เคยผ่านเข้ามา ก็กลายเป็นตำนานที่ถูกจารึกไปเรียบร้อยแล้ว

ซึ่งโดยความจริง ทุกอย่างเป็นบท ทุกคนเป็นนักแสดงแห่งโลกมายานี้ ในโรงละครโลกแห่งนี้ รับบทตามที่ขันอาสากันมาเหล่านี้ จึงมิได้มีใครดีกว่าใคร บทใครดีกว่าใคร บทไหนดีกว่าบทไหน

ทุกคนเท่าเทียมกัน ในฐานะนักแสดง ที่ต้องแสดงตามบทบาทที่ระบบได้วางไว้ทั้งสิ้น

สำหรับประโยชน์ตน คือการออกจากขันธ์ห้า ออกจากวัฏฏสงสาร เป็นรางวัลของการขันอาสามาทำงานนี้

พี่สุดใจ ก็แค่เล่นบทเป็นผู้รับผิดชอบแผนกข้อมูลและตอบปัญหาชีวิตในวันนี้ ในวันถัดไป จะเล่นบทอะไรก็ยังไม่รู้เลย

ดังนั้น เขากะลาจึงมีแห่งเดียว

ทุกคนเป็นผู้ร่วมงานในโครงการเดียวกัน โครงการประสานงานเพื่อช่วยเหลือภัยพิบัติที่เขากะลา ที่มีการแยกแต่ละแผนกตาม story ของบทเท่านั้น

ซึ่งแผนกข้อมูลและตอบปัญหาชีวิต ณ ปัจจุบัน มีผู้ร่วมงานมากถึง 44 บุคคล มากกว่าแผนกอื่น ๆ ในปัจจุบันนี้

พี่สุดใจ ในฐานะผู้รับผิดชอบแผนกข้อมูลและตอบปัญหาชีวิต ที่ยังต้องเล่นบทนี้อยู่ในตอนนี้ ก็ขอกล่าวคำว่า

ยินดีต้อนรับ ... ผู้ร่วมงานแผนกข้อมูลและตอบปัญหาชีวิต...ทุก ๆ ท่าน ที่จะเดินทางมาเขากะลาในวันที่ 29 - 30 พฤศจิกายน 2551 นี้ค่ะ

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ vijit_j
คงต้องไปเหมือนกัน ส้มตำ ไก่ย่าง วิเชียรบุรีไม่รู้ว่าจะอร่อยเหมือนเดิมหรือเปล่า ช่วยยกมือด้วย
</TD></TR></TBODY></TABLE>

มายกมือด้วยครับ

 

ว้าว กระทู้ดูอบอุ่นดีจัง คิดถึงทุกคน เรยค่ะ

เด๋ว ขอเคลียร์งาน ก่อนค่ะ แล้วค่อยให้คำตอบ กลัวตอบตกลง แล้วจิงๆ ไปไม่ได้

 

พี่สุดใจก็เพิ่งได้รับ ภารกิจใหม่อีกหนึ่งอย่าง

คือระบบให้ทำการ copy ข้อมูลจากกระทู้ "ข้อความจากกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)" จากเวปไซด์พลังจิตแห่งนี้ทั้งหมด

คือระบบให้เก็บรวบรวมข้อมูลทั้งหมดในกระทู้แห่งนี้ ให้เก็บใส่แผ่นดิสไว้ทั้งหมด ในทุกโพส ทุกหน้า ทุกข้อความ ทุกการอนุโมทนาจากทุก ๆ ท่าน

ซึ่งจะต้องดำเนินการเลยในวันนี้ เพราะอินเตอร์เน็ตเพิ่งจะใช้ได้ จึงต้องเร่งดำเนินการ เก็บข้อมูลทั้งหมดลงในแผ่น เพื่อเป็นฐานข้อมูลในการประสานงานต่อไป

ซึ่งความจริง การเก็บข้อมูลจากเวปไซด์พลังจิตแห่งนี้ ได้เคยทำมาแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อ 8 ปีที่ผ่านมา

ซึ่งในตอนนั้น เวปพลังจิตแห่งนี้ ในเวอร์ชั่นเดิม ได้มีคุณ สุชนพนธ์ มณีเลิศ จากเชียงใหม่ ได้ติดต่อมาที่พี่สุดใจ ขอทำเวปไซด์เพื่อเผยแพร่ข้อมูลของ กลุ่มเขากะลา ออกสู่สาธารณะผ่านทางเวปไซด์ และตั้งชื่อเวปไซด์นั้นว่า "พลังจิต" ซึ่งเกิดขึ้นใกล้เคียงกับเวปไซด์ จิตวิญญาณ ในปี 2543

ซึ่งการเผยแพร่ข้อมูลดังกล่าว ได้มีการเผยแพร่ข้อมูลของเขากะลาไปได้ในระยะหนึ่ง และหลังจากนั้น กลุ่มเขากะลาก็ได้แยกย้ายกันไปทำงานตามหน้าที่ของแต่ละท่าน จึงไม่ได้มีการเผยแพร่ข้อมูลต่อเนื่อง

แต่ได้มีการเก็บข้อมูลดังกล่าวไว้ในแผ่นดิส สามารถนำมาเปิดดูข้อความเหล่านั้นได้ แม้จะเป็นเวอร์ชั่นเก่า แต่ผู้ที่ได้ทำเวปไซด์นี้ได้ทุ่มเทแรงกายแรงใจทำขึ้นมาเพื่อเผยแพร่ข่าวสารของเขากะลาโดยเฉพาะ

และจากวันนั้น ถึงวันนี้ เวปพลังจิตได้เติบโต จนเป็นเวปอันดับหนึ่งไปแล้ว ดังนั้น ในวันนี้ พี่สุดใจ จึงต้องมีการเก็บข้อมูลจากเวปพลังจิตแห่งนี้อีกครั้ง เพราะอาจมีการเปลี่ยนเวอร์ชั่นใหม่อีกเมื่อไร จะมีการสั่งหยุดให้ข้อมูลเพื่อเปลี่ยนไปทำภารกิจอย่างอื่นอีกเมื่อใด ก็ยังไม่ทราบได้

ขออนุโมทนากับเวปมาสเตอร์วีรชัย และผู้ดูแลเวปพลังจิตทุกท่านอย่างยิ่ง ที่ได้ให้ความสะดวก และอนุเคราะห์กับกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) ด้วยดีเสมอมา

ข้อความเหล่านี้ จากกระทู้ของ กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) แห่งนี้ ก็จะถูกบันทึกไว้เป็นตำนานอีกหน้าหนึ่งเช่นกัน

ขออนุโมทนากับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ ที่ได้ติดตามอ่านอย่างต่อเนื่องตลอดมา

ในวันนี้ ในตอนนี้ พี่สุดใจยังคงอยู่ตรงนี้ และกำลังรอฉากใหม่อยู่เช่นกันค่ะ

 

ผมไปด้วยแต่ก็ไม่มีสิทธิประมวลพลังด้วยนะคร้าบ ที่บอกไม่มีสิทธินี่ไม่ใช่น้อยใจนะครับ โล่งใจต่างหาก (คิกคัก ๆ)

และที่อยากไปก็นอกจากจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นฉ่ำน่าชื่นใจแล้ว ยังมีสิ่งที่ล่อใจอย่างชนิดที่ว่าใครไม่ไปก็จะนอนไม่หลับเลยละครับ...นี่เลย

​

 

ขอเชิญร่วมลงชื่อไปประมวลพลังกันที่เขากะลา นครสวรรค์ ในวันที่ 29 - 30/11/51 ใครจะไปเชิญลงชื่อต่อกันไปได้เลยนะจะได้รู้ว่า
ต้องขึ้นยานลำเลียงกันอีกหรือป่าว
1 คุณ ณ
2 คุณเทพบุตรชาวดิน
3 คุณป้าศจี
4 คุณทานะบารมี
5 คุณอาจารย์ จุก
6 ปิรามิด
7 คุณศศะ
8 ผู้อาวุโส No.9
ยกมือนี่ไปกันหรือป่าวน่ะพี่vijit กะจารเม้า ถ้าไม่ไปแล้วจาประชุมองค์กันได้อย่างไรน่ะ ;aa8

 

เก็บตกวันประมวลพลังเมื่อวันที่ 1/11/51

 

เก็บตกวันประมวลพลังเมื่อวันที่ 1/11/51

 

อยากจะหิ้วกระเป๋าหนีตามไปด้วยจัง

:z8

 

ไก่ย่างถูกเผา ร้อนจริงๆ ร้อนจริงๆ ร้อนจริงๆ อ้ะ กุสะลา ธัมมา ธัมมา ขอเชิญเทพ เทวดา มาเชิญน้องไก่ไปสวรรค์

ไปเกิดเป็นดาวลูกไก่ ...
(เพลงไก่ย่างถูกเผา คัทลียา มารศรี)

เด๋วไปชิมด้วยคน อร๊อย อร่อย จับคู่กับส้มตำทอด เป็นตาแซ่บ
(ไม่ค่อยเห็นแก่กินเท่าไหร่ อิ๊ อิ๊..)

black_pig

 

เก็บตก(มั่ง)หลังวันประมวลพลังเมื่อวันที่ 2/11/51
เหตุเกิดบนยานลำเลียงเที่ยวแรกที่กำลังLANDINGลงสู่เบื้องล่าง
และเป็นภาพที่ผ่านการเซ็นเซอร์แล้ว(เหลือแต่ภาพคนเก๊กหน้าหล่อๆ สวยๆ)​

 

จากที่อ้างถึงด้านบนในโพสที่ผ่านมา

จึงขอนำภาพ และข้อมูลจากเวปไซด์พลังจิตเวอร์ชั่นเดิม ที่ได้มีการเก็บข้อมูลไว้เมื่อปี 2543 ก่อนที่จะเปลี่ยนจากเวปมาสเตอร์สุชนพนธ์ มณีเลิศ เวปมาสเตอร์คนก่อน มาเป็น WebSnow เวปมาสเตอร์คนปัจจุบันนี้ที่ประเทศอังกฤษ

เวปพลังจิตจึงได้มีการพัฒนา และเติบโตไปได้ทั่วโลก

และกลายเป็น จุดนัดพบ ของคนในระบบอีกแห่งหนึ่ง ตั้งแต่ 9 สิงหาคม 2550 เป็นต้นมา

ภาพส่วนหนึ่งในเวปไซด์พลังจิตเวอร์ชั่นเดิม ที่หลายท่านอาจไม่เคยเห็น จึงได้ถ่ายภาพบางส่วนของเวปไซด์นี้มาให้ชมกัน

หน้าตาของเวปพลังจิตเวอร์ชั่นเดิมเป็นอย่างนี้ค่ะ







.

 

คุณสุชนพนธ์ มณีเลิศ เวปมาสเตอร์ "พลังจิต" เวอร์ชั่นเดิม(เสื้อสีแดง) พร้อมครอบครัว

เมื่อครั้งเดินทางมาเยือนเขากะลา เมื่อวันที่ 10 มีนาคม 2548

 

ครั้งก่อนวันที่ 1/11/51
ครั้งนี้ 29 (11)/11/51


ครั้งก่อนส้มตำหมดก่อนอย่างรวดเร็ว ส่วนไก่รออยู่จนถึงเช้ายังไม่หมด
ครั้งนี้ต้องเพิ่มส้มตำ

 

วันนี้ พี่สุดใจเข้ามาในเวปพลังจิตตั้งแต่เช้า เพื่อเก็บข้อมูลจากกระทู้ "ข้อความจากกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)" บันทึกลงแผ่นดิส ดังที่ระบบได้มอบหมายไว้

ได้พบข้อความจากโพสเก่า ๆ น่าสนใจจำนวนมาก ในหลาย ๆ หน้า ที่ระบบได้กล่าวถึง การมองเห็นขันธ์ห้าตามความเป็นจริงของธรรมชาติ ในหลายมุมมอง

พี่สุดใจเห็นว่าเป็นประโยชน์ เพราะบางท่านที่ได้เข้ามาพบเจอกระทู้แห่งนี้ในช่วงหลัง อาจจะยังไม่ได้อ่านก่อนหน้านั้น

จึงจะขอนำบางส่วน มาลงให้อ่านกันอีกสักครั้งนะคะ .... เพราะ

...... การให้ธรรมะเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง .......

<TABLE class=tborder id=post984904 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">17-02-2008, 11:02 AM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right> #1235 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>สุดใจเขากะลา<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_984904", true); </SCRIPT>
สมาชิก ยอดนิยม

เข้ามาครั้งล่าสุด: วันนี้ 02:04 AM
วันที่สมัคร: Aug 2007
อายุ: 50
ข้อความ: 1,020
<IF condition="">
</IF>ได้ให้อนุโมทนา: 2,232
ได้รับอนุโมทนา 30,425 ครั้ง ใน 1,036 โพส
พลังการให้คะแนน: 1021


</TD><TD class=alt1 id=td_post_984904 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message --><TABLE class=MsoNormalTable style="BACKGROUND: white; WIDTH: 100%; mso-cellspacing: 0cm; mso-padding-alt: 4.5pt 4.5pt 4.5pt 4.5pt" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR style="mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-lastrow: yes"><TD style="BORDER-RIGHT: white 1pt solid; PADDING-RIGHT: 4.5pt; BORDER-TOP: white 1pt solid; PADDING-LEFT: 4.5pt; BACKGROUND: #f7f3f7; PADDING-BOTTOM: 4.5pt; BORDER-LEFT: white 1pt solid; WIDTH: 131.25pt; PADDING-TOP: 4.5pt; BORDER-BOTTOM: white 1pt solid; mso-border-top-alt: .25pt; mso-border-left-alt: .75pt; mso-border-bottom-alt: .25pt; mso-border-right-alt: .75pt; mso-border-color-alt: white; mso-border-style-alt: solid" vAlign=top width=175><Ooatspace<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_982084", true); </SCRIPT>
สมาชิก



เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: 15-02-2008 07:52 PM
วันที่สมัคร: Jan 2008
ข้อความ: 38 <!-- Start Post Thank You Hack -->
ได้ให้อนุโมทนา 6 ครั้ง
ได้รับอนุโมทนา 166 ครั้ง ใน 33 โพส <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 0











</TD><TD style="BORDER-RIGHT: white 1pt solid; PADDING-RIGHT: 4.5pt; PADDING-LEFT: 4.5pt; BORDER-LEFT-COLOR: #ece9d8; BACKGROUND: #efebef; BORDER-BOTTOM-COLOR: #ece9d8; PADDING-BOTTOM: 4.5pt; BORDER-TOP-COLOR: #ece9d8; PADDING-TOP: 4.5pt; mso-border-right-alt: solid white .75pt" vAlign=top><O</O

อยู่กับงูเห่า

ขอให้โยมจำไว้ในใจอารมณ์ทั้งหลายนั้น
ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ที่พอใจก็ตาม หรืออารมณ์ที่ไม่พอใจก็ตาม

อารมณ์ทั้งสองอย่างนี้มันเหมือนงูเห่าซึ่งมีพิษมาก ถ้ามันฉกคนแล้ว

ก็ทำให้ถึงแก่ความตายได้ อารมณ์นี้ก็เหมือนงูเห่าที่มีพิษร้ายนั้น

อารมณ์ที่พอใจก็มีพิษมาก อารมณ์ที่ไม่พอใจก็มีพิษมาก

มันทำให้จิตใจของเราไม่เสรี ทำให้จิตใจไขว้เขว

จากหลักธรรมของพระพุทธเจ้า

ปล่อยพิษงูไป

อารมณ์ทั้งหลายเหมือนกันกับงูเห่าที่มีพิษร้าย
ถ้าไม่มีอะไรขวาง มันก็เลื้อยไปตามธรรมชาติของมัน แม้พิษมันจะมีอยู่
มันก็ไม่แสดงออกมา ไม่ได้ทำอันตรายเรา เพราะเราไม่ได้เข้าไปใกล้มัน
งูเห่าก็เป็นไปตามเรื่องของงูเห่ามันก็อยู่อย่างนั้น
ถ้าหากเป็นคนที่ฉลาดแล้วก็จะปล่อยหมด
สิ่งที่ดีก็ปล่อยมันไป สิ่งที่ชั่วก็ปล่อยมันไป
สิ่งที่ชอบใจก็ปล่อยมันไป
เหมือนอย่างเราปล่อยงูเห่าตัวที่มีพิษร้ายนั้น
ปล่อยให้มันเลื้อยของมันไป
มันก็เลื้อยไปทั้งที่มีพิษอยู่ในตัวมันนั่นเอง


ธรรมะเชิงอุปมาอุปมัย
คัดลอกจาก: เหมือนกับใจ คล้ายกับจิต
รวบรวมคำอุปมาของ หลวงพ่อชา สุภัทโท (พระโพธิญาณเถร)<O</O​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

ธรรมะข้อคิดดี ๆ ที่คุณ oatspace นำมาลงไว้ ซึ่งนำมาเทียบเคียงได้ในเรื่องของการมองเห็นเวทนาหรืออารมณ์ตามจริง ขออนุญาตนำมาให้เพื่อน ๆ สมาชิกได้อ่านกันค่ะ

ธรรมะ ในขั้นปล่อยวาง ก็คือการเห็นการเกิดขึ้นของอารมณ์ตามธรรมชาติ เห็นการปรุงแต่งไปตามกลไกของธรรมชาติ และไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวบังคับบัญชาธรรมชาตินั้น ๆ <O</O
<O</O

อารมณ์ที่มันเกิดขึ้นตามกลไกของธรรมชาตินั้น มันก็เกิดซ้ำ ๆ เช่นนี้มานานแล้ว และขณะนี้ก็ยังคงเกิดขึ้นอยู่ และก็จะยังเกิดขึ้นไปอีกในอนาคตต่อ ๆ ไป<O</O
<O</O
เบื่อบ้างไหม ? กับอารมณ์ที่รุ่มร้อน วิตกกังวล หดหู่ หม่นหมอง มึนซึม เหล่านี้ ที่มันเกิดขึ้นกับเราซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า มานานเหลือเกินแล้ว ทำให้จิตเราหวั่นไหวขึ้นลงไปกับอารมณ์เหล่านี้ไม่เคยหยุดนิ่ง ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ยิ่งอยากสงบ ก็ยิ่งฟุ้งซ่าน ยิ่งอยากเลิกกังวล ก็ยิ่งคิดยิ่งกังวลไม่เคยหยุด อารมณ์ก็ยิ่งร้อนรุ่มทุรนทุราย จะหาความสงบไม่ได้เลยในภาวะนั้น ๆ

เพราะเราห้ามมันไม่ได้ เราสั่งมันไม่ได้ มันไม่อยู่ในบังคับบัญชาของใคร แต่เรารู้จักมันได้ เราเรียนรู้มันและเข้าใจมันตามที่มันเป็นนั่นแหละที่จะทำให้เราปล่อยวางมันได้ เพราะว่าเราอยู่ใกล้กับมันมานานเหลือเกิน และตอนนี้มันก็ยังอยู่กับเรา ถ้าคิดว่า ยังต้องอยู่กับมันไปอีกไม่รู้จะนานเท่าไรนั้น ถ้าต้องขึ้นลง วิ่งตามมันไปเรื่อย ๆ แค่คิดก็เหนื่อยเหลือเกิน<O</O
<O</O
เรามาลองปล่อยวางอารมณ์เหล่านั้นกันดูบ้าง ดังที่หลวงพ่อชา สุภัทโท (พระโพธิญาณเถร) ท่านได้อุปมาอุปมัยไว้นั้น
<O</O
<O</O
อารมณ์ทั้งหลายเหมือนกันกับงูเห่าที่มีพิษร้าย
ถ้าไม่มีอะไรขวาง มันก็เลื้อยไปตามธรรมชาติของมัน แม้พิษมันจะมีอยู่
มันก็ไม่แสดงออกมา ไม่ได้ทำอันตรายเรา เพราะเราไม่ได้เข้าไปใกล้มัน
<O</O
<O<O</O
เพราะอารมณ์ มันก็ต้องเกิดอย่างนั้นอยู่แล้ว ตามเหตุปัจจัย เราแค่ยืนดูอยู่ห่าง ๆ แม้มันจะยังเกิดขึ้นอยู่ แต่มันก็ทำอะไรเราไม่ได้ เหมือนแม่น้ำที่กำลังเชี่ยวกราด ถ้าเรายืนดูอยู่บนฝั่ง เราก็จะเห็นน้ำนั้นมันก็ใหลเชี่ยวไปเรื่อย ๆ ปะทะกับสิ่งต่าง ๆ แล้วพัดพาสิ่งนั้น ๆ ไปด้วย เมื่อเรายืนดูเราก็เห็น แต่ถ้าเผลอลงไปในน้ำนั้น แม้จะว่ายน้ำเป็นก็ยังคงต้องเปียกปอน เหน็ดเหนื่อยในการว่ายเข้าหาฝั่งอยู่ดี <O</O
<O</O
ถ้าเรายังไม่รู้เท่าทันธรรมชาติของอารมณ์ ก็จะเข้าไปพยายามที่จะดับมัน ไม่ให้มันร้อนรน เศร้าหมอง และถ้าพยายามแล้วมันไม่ดับ ก็จะมีตัวเราเป็นผู้ทุกข์ตามอารมณ์นั้น ๆ แต่ถ้ารู้ และเข้าใจในอารมณ์นั้น ๆ ว่ามันก็เกิดเช่นนั้นเอง ไม่เข้าไปห้าม ไม่เข้าไปขวาง ไม่เข้าไปดับมัน มันก็ทำอะไรเราไม่ได้ ตัวเราผู้ทุกข์ก็ไม่มี แม้มันกำลังแสดงอารมณ์หดหู่ เศร้าหมอง วิตกกังวล ก็ดูความหดหู่เศร้าหมองวิตกกังวลนั้นตามที่มันกำลังเกิดขึ้นอยู่<O</O
<O</O
แต่มิใช่ว่า เข้าใจแล้วอารมณ์หดหู่ เศร้าหมอง วิตกกังวล จะหายไปนะคะ มันไม่หายไปหรอกในขณะนั้น เพราะแม้เราเข้าใจกลไกการปรุงแต่งของมันแล้วก็ตาม แต่เพราะมันเกี่ยวเนื่องกันหลายส่วน แต่ละส่วนมันก็ทำงานตามกลไกของมัน มันคิดกังวลแล้ว สารเคมีก็หลั่งสารประเภทหดหู่ เศร้าหมอง วิตกกังวลมาแล้ว มันก็ต้องมีอารมณ์หดหู่เศร้าหมอง วิตกกังวลตามสารเคมีนั้น แม้เราจะรู้จะเข้าใจ แต่ก็ยังมีละอองของภาวะอารมณ์ขณะนั้นมาครอบคลุมอยู่ดี จึงได้แต่มองเห็นภาวะอารมณ์ขณะนั้น ๆ แต่ไม่ได้เป็นความทุกข์นั่นเอง<O</O
<O</O
เหมือนเรารู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ คล้ายจะเป็นไข้ แต่ยังไม่ได้เป็น ก็กินยาแก้ไข้หวัด แล้วทำงานต่อ แต่ยานั้นมีผลทำให้เกิดอาการง่วงนอน เพราะฤทธิ์ของยามีอาการง่วงนอนร่วมอยู่ด้วย ดังนั้น แม้เราจะไม่อยากนอน อยากทำงาน แต่เมื่อกินยาเข้าไปแล้ว สารเคมีออกฤทธิ์แล้ว ก็ทำให้เราง่วงนอน อยากนอน และต้องหลับในที่สุด แม้จะอยากหรือไม่อยากก็ต้องหลับอยู่ดีเพราะสารเคมีทำงานตรงไปตรงมา<O</O
<O</O
คนที่ต้องผ่าตัด เมื่อเขาให้ดมยาสลบ แม้จะฝืนอย่างไรก็ต้องสลบอยู่ดี ร่างกายไม่สามารถต้านทานต่อสารเคมีที่มาทำปฏิกิริยากับกลไกในร่างกายได้<O</O
<O</O
ดังนั้น ถ้าเราศึกษาให้ดี ดูให้ดี เรานำวิทยาศาสตร์ที่วิเคราะห์วิจัยแล้ว มาประยุกต์ใช้เพื่อเรียนรู้ร่ายกายของเรา ขันธ์ห้าของเรา อารมณ์ของเราที่เกิดขึ้นในแต่ละขณะ แต่ละนาทีแล้ว ก็จะเห็นกลไกที่ ทำไม? ธรรมะจึงบอกว่า ทุกอย่างเป็นธรรมชาติ ทุกอย่างไม่ใช่ตัวตน ทุกอย่างเป็นไปตามเหตุปัจจัย เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี เมื่อคิดเสียใจ อารมณ์ก็หดหู่เศร้าหมอง มันรองรับกันตรงไปตรงมาตามเหตุตามปัจจัยอย่างนี้ เป็นเรื่องธรรมดา <O</O
<O</O
ถ้าเป็นแค่ผู้ดู ที่ไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับภาวะอารมณ์ในขณะนั้น ความหดหู่เศร้าหมอง ความเบื่อหน่าย ความห่อเหี่ยวใจ ที่เราคิดว่าเป็นความทุกข์ หรือแม้แต่ความพออกพอใจ ที่เราคิดว่าเป็นความสุขนั้น เมื่อดูก็จะเห็นว่ามันเป็นเพียงภาวะอารมณ์ลักษณะหนึ่ง กำลังดำเนินกลไกอยู่ในขันธ์ห้าขณะนี้เท่านั้น และเมื่อเห็นมันจริง ๆ อารมณ์เหล่านี้ก็ทำอันตรายเราไม่ได้เช่นกัน แม้มันจะยังคงแสดงอาการหดหู่เศร้าหมองเช่นนั้นอยู่ก็ตาม อย่างที่หลวงพ่อชา สุภัทโท (พระโพธิญาณเถร)ท่านได้อุปมาอุปมัยไว้ว่า
<O</O</O</O
<O</O
งูเห่าก็เป็นไปตามเรื่องของงูเห่ามันก็อยู่อย่างนั้น
ถ้าหากเป็นคนที่ฉลาดแล้วก็จะปล่อยหมด
สิ่งที่ดีก็ปล่อยมันไป สิ่งที่ชั่วก็ปล่อยมันไป
สิ่งที่ชอบใจก็ปล่อยมันไป
เหมือนอย่างเราปล่อยงูเห่าตัวที่มีพิษร้ายนั้น
ปล่อยให้มันเลื้อยของมันไป
มันก็เลื้อยไปทั้งที่มีพิษอยู่ในตัวมันนั่นเอง
<O</O
<O</O
ธรรมะ ก็คือธรรมชาติ การมองเห็นความเป็นธรรมชาติของขันธ์ห้าเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งในการที่จะปล่อยวาง ไม่ยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ห้า ก็เพราะเข้าใจในกลไกของมันนั่นเอง
<O</O
การที่ได้กล่าวไปแล้วในโพสก่อนหน้านี้ ในกระบวนการขันธ์ห้านั้น ก็เป็นธรรมชาติเช่นเดียวกัน แต่มีมุมมองที่กว้างขึ้นอีกในรูปแบบวิทยาศาสตร์ผสมผสานกันไปด้วย จึงเป็นในรูปแบบของวิทยาศาสตร์ทางจิตที่สามารถเข้าใจได้เป็นรูปธรรม คือมีการพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์เข้ามาสนับสนุนกลไกของขันธ์ห้าที่ได้กล่าวไว้นั่นเอง
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post985111 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">17-02-2008, 02:09 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right> #1238 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>สุดใจเขากะลา<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_985111", true); </SCRIPT>
สมาชิก ยอดนิยม

เข้ามาครั้งล่าสุด: วันนี้ 02:04 AM
วันที่สมัคร: Aug 2007
อายุ: 50
ข้อความ: 1,020
<IF condition="">
</IF>ได้ให้อนุโมทนา: 2,232
ได้รับอนุโมทนา 30,425 ครั้ง ใน 1,036 โพส
พลังการให้คะแนน: 1021


</TD><TD class=alt1 id=td_post_985111 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->มุมมองของธรรมชาติ เป็นมุมมองที่สอนให้เราเข้าใจธรรมชาติที่มันกำลังเกิดขึ้นอยู่ตามสิ่งที่มันเป็น ไม่ได้สอนให้ไปเปลี่ยนแปลงธรรมชาติให้เป็นอย่างที่เราต้องการสิ่งที่เราต้องการ
</O
ทฤษฎีแห่งความสัมพันธ์<O</O
<O</O

 

<TABLE class=tborder id=post985129 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">17-02-2008, 02:16 PM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right> #1239 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>สุดใจเขากะลา<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_985129", true); </SCRIPT>
สมาชิก ยอดนิยม

เข้ามาครั้งล่าสุด: วันนี้ 02:04 AM
วันที่สมัคร: Aug 2007
อายุ: 50
ข้อความ: 1,020
<IF condition="">
</IF>ได้ให้อนุโมทนา: 2,232
ได้รับอนุโมทนา 30,425 ครั้ง ใน 1,036 โพส
พลังการให้คะแนน: 1021


</TD><TD class=alt1 id=td_post_985129 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->ธรรมชาติมีเพียงหนึ่งเดียว ไม่มีการแบ่งแยก มันเป็นไปตามเหตุปัจจัย ตามกลไกที่มาปรุงแต่ง ดังนั้น การที่เรามองเห็นของสองสิ่งไม่เท่ากันนั้น ก็มีผลให้เกิดการเปรียบเทียบระหว่าง ของสองสิ่งเสมอ จึงมีความเหลื่อมล้ำต่ำสูงเกิดขึ้นเสมอ มีการเปรียบเทียบเรื่อยไป คืออันนี้ดีกว่าอันนี้ อันนี้สวยกว่าอันนี้ อันนี้แย่กว่าอันนี้ อยู่ร่ำไป<O</O
<O</O
ธรรมะก็สอนว่าอย่าไปเปรียบเทียบว่า เราดีกว่าเขา เขาดีกว่าเรา หรือเราเสมอเขา

เพราะจะเกิดการนำไปเปรียบเทียบระหว่างของสองสิ่งนั่นเอง เมื่อเขาดีกว่าเราก็ไม่พอใจ เมื่อเราดีกว่า เราก็เกิดความหยิ่งยโสโอหัง หรือถ้าเรากับเขาใกล้เคียงกัน หรือเสมอกัน เราก็จะอยากมีให้มากกว่าให้ดีกว่าอยู่นั่นเอง

ซึ่งจริง ๆ แล้ว มันไม่มีการเปรียบเทียบหรอก ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติของแต่ละบุคคล ตามเหตุปัจจัยของเขาเท่านั้นเอง มันจึงไม่มีคนรวย ไม่มีคนจน ไม่มีคนพอมีพอกินเกิดขึ้นจริง ๆ แต่มันเป็นไปตามเหตุปัจจัยของแต่ละคนที่ผลักดันไปตามกลไกนั่นเอง

ธรรมชาติก็เช่นกัน ต้นดาวเรืองกับต้นหญ้า มันก็เป็นธรรมชาติเหมือนกัน ต้นมะม่วงกับต้นประดู่ก็เป็นธรรมชาติเหมือนกัน ชาวสวนชอบต้นมะม่วง นักอนุรักษ์ชอบต้นประดู่ นักท่องเที่ยวชอบดอกไม้สวยงาม แล้วแต่ใครชอบสิ่งไหน ในภูเขาทั้งลูก มีต้นไม้เต็มไปหมด ต้นสัก ต้นยาง ต้นเต็ง ต้นรัง ต้นมะม่วง พุทรา ต้นไม้ใบหญ้ามากมาย ทุกต้นก็ขึ้นอยู่กันเองตามธรรมชาติ แต่ผู้ที่เข้าไปในป่านั้นต่างหาก ที่ต้องกระทบกระทั่งกับภาวะอารมณ์ของตนเอง ถ้านักท่องเที่ยวเดินเข้าไปในป่า เห็นดอกกล้วยไม้ก็ชอบใจ เห็นต้นหนามก็ไม่พอใจ นักอนุรักษ์ไปเห็นต้นสักก็พอใจ คนหาหน่อไม้เห็นต้นกอไผ่ก็พอใจเพราะเก็บหน่อไม้ได้ มันจึงอยู่ที่เหตุปัจจัยแต่ละคน<O</O
<O</O
เด็กดูหนังการ์ตูนก็พอใจ แม่บ้านดูรายการอาหารก็พอใจ พ่อบ้านดูข่าวการเมืองก็พอใจ ในบ้านหลังเดียวกันยังมีความพอใจไม่เหมือนกัน นั่นเป็นเหตุปัจจัยของแต่ละบุคคล ไม่มีใครผิดใครถูก<O</O
<O</O
ถ้าเราเห็นทุกอย่างเป็นหนึ่งเดียว เป็นธรรมชาติ ก็จะไม่มีการแบ่งแยก จะเห็นว่ามันเป็นของมันอย่างนั้นเอง ไปเที่ยวป่าหน้าฝนก็ต้องมีต้นไม้สีเขียวชุ่มชื่น เข้าป่าหน้าแล้งก็ต้องเห็นต้นไม้ยืนแห้งสีน้ำตาลเป็นเรื่องธรรมดา ถ้าไปครั้งแรกสวย ครั้งหลังแห้งแล้ง รู้สึกผิดหวัง เบื่อหน่าย ก็ต้องเห็นอารมณ์เบื่อหน่ายเป็นธรรมดาของการปรุงแต่งตามความคิดนั้น<O</O
<O</O
ดังนั้น ถ้าเราสามารถมองเห็นความเป็นเช่นนั้นเองของธรรมชาติในสังคมยุคปัจจุบันได้ ก็จะทำให้สิ่งที่จะมากระทบอารมณ์ปรุงแต่งน้อยลง<O</O
<O</O
ดอกกุหลาบสีแดง กับสีชมพูก็เหมือนกันตามธรรมชาติ แต่ความรู้สึกเราชอบสีชมพู ดังนั้นเมื่อหาซื้อสีขมพูไม่ได้ มีแต่สีแดง ก็ไม่ชอบใจ หงุดหงิดใจ เพราะมีอุปาทานกับสีชมพูมากกว่า แต่ความจริงกุหลาบก็คือกุหลาบ จะสีอะไรมันก็เป็นของมันอยู่อย่างนั้นเอง ตัวดอกกุหลาบเองสักแต่ว่าขึ้นมาตามเหตุปัจจัย มันไม่เคยสุขทุกข์ แต่คนไปอุปาทานกับมันต่างหากที่สุขได้ ทุกข์ได้ ถ้าเห็นว่ามันก็เป็นของมันอย่างนั้นแหละ ก็จะเห็นความเป็นธรรมชาติมากขึ้น<O</O
<O</O
เรามีโอกาสจะสุข ทุกข์กับสิ่งรอบข้างได้ตลอดเวลา รถมาช้าก็หงุดหงิด คนแน่นก็หงุดหงิด แดดร้อนก็หงุดหงิด ไปกินข้าวคนเยอะก็หงุดหงิด ถ้าเราเข้าใจว่า อ๋อ มันเลิกงานคนก็เยอะอย่างนี้แหละ ถนนสายนี้มันเล็กก็ติดอย่างนี้แหละ แดดออกมันก็ต้องร้อนอย่างนี้แหละ อย่างนี้เป็นต้น อย่าไปคิดว่ามีสองสิ่ง คือรถน่าจะติดน้อยกว่านี้ คนน่าจะน้อยกว่านี้ แดดน่าจะอ่อนกว่านี้ ความจริงมันก็เป็นของมันอย่างนี้ตามเหตุปัจจัย วันหยุดรถก็ไม่ติด คนบนรถก็ไม่แน่น เพราะเหตุปัจจัยมันเป็นวันหยุดที่ไม่มีคนอยากออกจากบ้านนั่นเอง<O</O
<O</O
ก็เป็นมุมมองของธรรมชาติอีกมุมมองหนึ่ง ที่มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น ไม่มีการแบ่งแยกออกเป็นสอง เป็นสาม เพียงแต่มีสิ่งอื่นมาปรุงแต่ง จึงแปรปรวนเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยเท่านั้นเอง <O</O
<O
<!-- / message --><!-- edit note --></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

;ปรบมือ;ปรบมือ;ปรบมือ

 

ขออนุโมทนนา..ทุกๆท่านด้วยนะครับ....

 

ไปเที่ยวเมืองลับแล และกองบัญชาการมนุษย์ต่างดาวกันดีกว่า(เล่าโดยละเอียด)

เมื่อคืนวันที่ 1 พ.ย. 2551 ประมาณตีสี่ ผมได้นั่งสมาธิที่บริเวณปากทาง
ลงไปสู่เมืองลับแล ที่เขากะลา นครสวรรค์ จุดนี้ใช้เวลานั่งไม่นานนัก
เนื่องจากสถานที่บริเวณนี้เป็นที่ๆมีพลังมากมายเข้ามากระทบ ทำให้จิตนิ่งสงบได้อย่างรวดเร็ว ไม่เกิน 10 นาที...จิตดิ่งสู่ความสงบ จักระ 6 เริ่มทำงาน

ภาพแรกที่ปรากฏ เป็นงูใหญ่ยาวมาก ชูลำตัวขึ้นตั้ง สูงประมาณ 5 เมตร
บนหัวงู ดูเหมือนมีหงอนขึ้นมา แต่ลำตัวเหมือนงูทั่วไป แต่ยาวใหญ่ ผิดกับงูทั่วไปที่พบเห็น

สักพัก จิตรู้ บอกว่า เป็นเจ้าที่เฝ้าปากทางเมืองลับแล
พอรู้เช่นนั้นก็กำหนดจิต บอกกล่าวออกไปทันทีว่า
หากท่านเป็นเจ้าที่เจ้าทางปากเมืองลับแลแล้วละก็ ขออนุญาต
เยี่ยมชมเมืองลับแลสักครั้งเถิด พวกเราที่มาพร้อมกันนี้
มาดี ไม่ได้มาร้าย และขอส่งบุญกุศลไปยังท่าน ให้ท่านได้รับกุศล
บังเกิดความสุข มีภพภูมิสูงยิ่งๆขึ้นไป

หลังจากนั้นไม่นาน ภาพงูใหญ่หัวหงอน ก็ค่อยๆเลือนหายไป
ภาพถัดไปที่ปรากฏเห็น เป็นเหมือนแท่งหินขนาดใหญ่ ปลายมนโค้ง
ที่ปลายมนโค้ง เหมือนมีวัตถุสีเงินคล้ายดาวเทียม ติดตั้งอยู่
ดูๆไปเหมือนกับสัญญลักษณ์บ่งบอกว่า เราเข้ามาในเขตเมืองลับแลแล้ว
แต่เป็นเมืองลับแลยุคไฮเทค

ภาพถัดไป เป็นภาพฉายให้เห็นทางมุมบนลงมาล่าง
เบื้องล่าง เห็นหลังคาทรงสามเหลี่ยม สีครีม เรียงชิดติดกันเป็นพรืด
คล้ายๆ อาคาร หรือโรงงานอะไรทำนองนั้น แต่ไม่ยักเห็นผู้คนแม้แต่คนเดียว

ถัดไปอีก เป็นภาพภูเขา มีธารน้ำเล็กๆ ไหลลงมาจากภูเขาสูง
ริมลำธาร เห็นลูกเป็ดตัวเล็กขนสีเหลือง ดูหนุ่มราวขนกำมะหยี่
แต่ปากไม่แบน ดูเหมือนปากไก่มากกว่า
น่าจะเป็นสัตว์พันธุ์ผสมระหว่างเป็ดกับไก่ ที่เขาจัดเตรียมไว้เป็นสัตว์
ในยุคหลังภัยพิบัติก็อาจเป็นได้

เมื่อหมดภาพสุดท้าย จิตก็ดิ่งกลับออกมา สู่ที่ตั้งเดิมคือกายสังขาร
ความรู้สึก ค่อยๆคืนกลับ

หลังจากยกมือพนมขึ้นไหว้ ขอบคุณเจ้าที่เจ้าทาง เจ้าเมืองลับแลแล้ว
พวกเรา2-3 คน ก็ขยับออกไปยังบริเวณ กองบัญชาการมนุษย์ต่างดาวต่อไป