รับตอบข้อสงสัยในการเจริญพระกรรมฐาน

กระโดนขึ้นสิคับ

-*-

ให้มันพ้นขั้นตอนที่มันไม่หายใจเนี่ย แน่นอึดอัด เซง

 

ถึงคุณ หนูแว่น ครับ

ตอนนี้คงจะเข้าใจแล้วนะครับ
ว่าอาการที่เราเครียดไปเนี่ย มันเป็นตัวขวางตัวเราเองจากการเข้าถึงซึ่งความสงบ
และอารมณ์ใจที่สบายนั้น จะทำให้ใจของเรามีความสุข และเข้าถึงจุดที่สงบได้ง่ายขึ้น
ดังนั้นเราต้องหมั่นทำใจของเราให้สบายอยู่เสมอครับ

และคราวนี้ทุกๆครั้งที่เรารูสึกว่าก้าวหน้าในการปฏิบัติ
ให้เราตั้งจิตอธิษฐานก่อนออกจากสมาธิว่า
ขอให้ข้าพเจ้าเข้าถึงซึ่งความสงบระดับนี้ และระดับที่สูงกว่านี้ ได้ทุกครั้ง ทุกเวลา ทุกสถานที่ ที่ข้าพเจ้าต้องการ ตราบเท่าเข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเทอญ
อธิษฐานย้ำ3ครั้งครับ ก่อนจะออกจากสมาธิ

เราจะได้เจริญก้าวหน้าขึ้นไปเรื่อยๆไม่ถอยหน้าถอยหลัง
เพราะบางคนไม่ได้อธิษฐาน จึงทำให้ใช้เวลานานกว่าจะเข้าถึงจุดเดิมที่ทำได้ครั้งที่แล้ว
เลยเสียเวลาที่จะไปต่อ ในการมานั่งไล่ย้อนอารมณ์เดิมอีกรอบ

ขอให้ประคองจิตใจที่เบา สบายใจนี้ เอาไว้ให้ได้ตลอดนะครับ

 

ผมมีอยู่ปัญหาหนึ่งที่ไม่หายซักที น้ำลายออกมามากเกินไปถ้าไม่กลืนก็ไหลย้อยเลยครับ
เมื่อคืนกำลังได้ที่เลยกำลังจะหมุนติ้วเลยคิดว่าเอาวะตายเป็นตายวะ แล้วก็กลืนน้ำลายทีนี้นี่งเลยสมาธิหลุดเลยถ้าจะว่าค่อยๆกลืนเมื่อเวลาจิตสงบยามกลืนมันเสียงดังมากเลย
ผมก็ฝึกแบบภาวนาพุทธ-โธ ฝึกเองตามยถากรรมครับรู้สึกว่ายังไม่ถึงไหนเลยแต่ก็ผ่านมาหลายด่านแล้ว
-สัปปหงกครับไม่ได้ง่วงนะไม่เคยหลับในสมาธิเพราะยามผมง่วงผมจะไม่นั่ง
-หายใจไม่ออกแน่นหน้าอกกลัวตายครับ ออกจากสมาธิเลย(เมื่อก่อนไม่รู้ครับมาเสียดายน่าจะปล่อยให้มันตายไปเลย)
-สถานที่มีมากใช่ใหมครับเพราะผมนั่งที่ทำงานสงบมีอะไรแปลกๆเสมอ แต่ที่ห้องผมไม่สงบเลย
ผมถามอยู่ 3 ข้อครับ
1.น้ำลายออกมามากเกินไป
2.สถานที่ทำสมาธิ
3.เวลาครับผมทำงานที่ต้องเข้ากะเช้า 4 วัน-หยุด2วัน เข้ากะดึกอีก 4 วัน หรือที่เรียกว่า ทำ 4 หยุด 2 ฉนั้นเวลาผมจึงไม่ใช่เวลาเดิมไม่แน่ใจว่ามีผลอะไรหรือไม่

คือคุณเป็นคนเด็ดเดี่ยว ลักษณะแลกเป็นแลกตาย ทำอะไรทำจริงจัง
แต่ว่าการฝึกสมาธิจริงๆแล้วเราจะต้องทำจิตใจ ให้สบายครับ
ยิ่งสบาย ยิ่งเบา ยิ่งชุ่มเย็น ยิ่งดี

ขอเดาว่ามีอาการปวดศรีษะ แน่นหน้าอก รู้สึกเหนื่อย หัวใจเต้นแรง
ถ้ามีอาการเหล่านี้ครบแปลว่า วางอารมณ์หนักเกินไปครับ อย่างกรณีนี้หนักเกินไปมากด้วยครับ



เนื่องจากคงจะเคยอ่านการปฏิบัติของสายพระป่าหลายท่าน
จึงทำให้อยากจะลองปฏิบัติตาม
อย่างพระอาจารย์ต่างๆ ที่ท่านบอกว่าเอาเป็นเอาตายน่ะครับ

ท่านไม่ใช่แบบดังต่อไปนี้นะครับ
ตายเป็นตาย จะตายให้มันตายไปเลย แบบนี้จะโหดไป

แต่ของพระท่านเนี่ยจะเป็นแบบนี้
เออ เราจะตั้งใจฝึกให้ดีที่สุดนะ ถ้ามันอยากตายก็ตายไป เราจะไม่เกาะในร่างกายนี้อีก

ที่พระท่านบรรลุธรรม หรือสำเร็จขั้นต่างๆเนี่ย
ท่านปล่อยวางจากร่างกาย โดยบอกว่าจะตายก็ตายไป
ไม่ใช่อารมณ์ที่โหด หรือกระแทก กระทั้น ร่างกายให้พังไป

อารมณ์ที่กระแทก กระทั้นร่างกายนี้ ถือเป็นการทรมานตัวเอง
ดังนั้นให้เราทำใจของเราให้สบายครับ
หลายๆคนที่พอจะเข้าใจการปฏิบัติแล้วนะครับ
คงจะทราบแล้วว่า เราฝึกกันที่จิต ไม่ได้ฝึกกันที่ร่างกาย
ดังนั้นจึงต้องทำใจให้สบาย ไม่ใช่ให้เครียด ไม่ใช่ไปบีบเค้นร่างกาย

ที่น้ำลายไหล หรือมีอาการต่างๆก่อนหน้านี้ทั้งหมดก็ดี
เกิดจากการที่ เราเครียดเกินไปกับการฝึก
ดังนั้นจะต้องปรับอารมณ์ใจให้เบาสบายครับ

และ พุทโธ นั้น เราจะต้องภาวนาเอาไว้24ช.ม.ครับ
คือระหว่างทำงานก็จะต้องพุทโธ ในใจไปเรื่อยๆ พร้อมๆกับทำงาน
ไม่ใช่ว่าเราจะมาเค้นกัน2ชั่วโมงก่อนนอน แบบนั้นยังไม่ดีครับ มันจะเครียดไป
เราจะต้องภาวนาสบายๆเอาไว้ทั้งวันครับ

ให้ลองปรับอารมณ์ใจดูใหม่นะครับ
ผมก็เคยเป็นแบบนี้ครับ ต่อมาจึงรู้ว่าผิด
และปรับอารมณ์ใจใหม่ให้เบาสบายครับ
ขอให้มีอารมณ์ใจที่เบาสบายนะครับ
<!-- / message -->

 

ให้มันพ้นขั้นตอนที่มันไม่หายใจเนี่ย แน่นอึดอัด เซง

มีคำแนะนำเดียวครับ คือจะต้องทำใจให้สบายให้ได้
สังเกตไหมว่า ตอนที่พิมข้อความนี้ จิตเราก็ยังมีอารมณ์ ที่รำคาญ ที่หนักอยู่
การทำอารมณ์ใจให้สบายนี้ เป็นเรื่องที่เราจะต้องฝึกให้ได้ครับ

ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ยากซะทีเดียว
ส่วนมากจะเกิดกับพวกที่มีความเพียรพยายามสูง
มักจะเกิดอารมณ์ที่หนักอยู่ เนื่องจากจะทำอะไรแล้วจะต้องทำให้ได้
วิธีก็คือต้องฝึกผ่อนอารมณ์ ทำใจให้สบายครับ หมั่นยิ้มเยอะๆก็ได้ ยิ้มจากใจบ่อยๆ
ต้องทำให้ได้ครับ เพื่อความสุขของตัวเราเองครับ

ขอให้มีจิตใจที่เบาสบาย ยิ้มแย้มอยู่เสมอนะครับนะครับ
<!-- / message -->

 

การแนะนำในการเจริญพระกรรมฐานนั้น
เราจะต้องให้ด้วยเมตตา ใช้คำพูดที่จะมอบกำลังใจ ให้แรงบันดาลใจในการปฏิบัติธรรมแก่ผู้อื่น
ไม่ควรที่จะใช้คำพูดที่กระแทก กระทั้น บั่นทอนกำลังใจในการปฏิบัติธรรมของผู้อื่นนะครับ

ขอให้อย่าใช้คำพูดที่จะทำให้ผู้อื่นเสียกำลังใจนะครับ
เพราะเราเองก็ไม่มีความสุขเวลาที่คนอื่นมากระแทกกระทั้นเราเหมือนกัน จริงไหมครับ

ทุกๆคนต่างก็อยากที่จะก้าวหน้า ในการปฏิบัติด้วยกันทั้งนั้น
ไม่มีใครที่อยากจะปฏิบัติไม่ก้าวหน้าหรอกครับ ลองถามตัวเราเองว่าจริงไหม

ดังนั้นจึงมีความสำคัญ ที่เราจะต้องคอยเกื้อหนุนให้แรงบนดาลใจ
และปลอบโยนแก่กัน ในเวลาที่เกิดปัญหา
แบบนี้ถึงจะเป็นน้ำใจในฐานะของเพื่อนนักปฏิบัติด้วยกัน

ขอให้ทุกๆคนมีน้ำใจให้แก่กัน ในฐานะของนักปฏิบัติ ของพุทธศาสนิกชน ของเพื่อนร่วมเกิดแก่เจ็บตาย และในฐานะของดวงจิตดวงหนึ่งนะครับ

เพราะในที่สุดแล้ว ทุกๆคนก็จะต้องเข้าถึงซึ่งพระนิพพานเหมือนกัน
ดังนั้นก็ช่วยๆกันนะครับ

 

คนรุ่นใหม่เหมือนผมเลยนะ ใจร้อนจัง (ฮา)

ถ้ามันอึดอัดนักก็เอาใหม่สิครับ
คราวนี้มาดูว่ามันจะอึดอัดไปถึงไหนดีกว่า เอาความรู้สึก(ซึ่งต่อไปนี้จะใช้คำว่าจิตแทนก็แล้วกันนะครับ)
เอาจิตไปจับที่ปลาย รูจมูก หรือไม่ก็ท้องที่มัน ยุบ พอง ๆ..นั่นแหละครับไล่ตามมันไปว่าตอนที่มันอึดอัดนั้น
มันหายใจเข้ายาวก็ให้มีสติรู้ หายใจออกยาวก็ให้มีสติรู้
หายใจเข้าสั้นก็ให้มีสติรู้ หายใจออกสั้นก็ให้มีสติรู้ รู้อยู่ร่ำไป ไม่ต้องไปทำอะไรมากไปกว่าการสติรู้
ถึงมันจะสบายก็ให้รู้ว่า...เออเฮ้อ...สบายว่ะ
ประเด็นก็คือให้รู้ตามความเป็นจริง ดูมันไปเรื่อย ให้รู้ว่ามันเกิดตอนไหน กำลังเกิดอยู่ หรือดับหายไปแล้วอาการที่ว่านั่นน่ะ..

มีแค่นี้ไม่ต้องไปรู้อย่างอื่น..
นี่แหละการกระโดด..ไม่ต้องไปคิดเรื่องอื่นนอกจากรู้อยู่ ขณะนั้น ปัจจุบันนั้นๆที่กระทำอยู่นะครับ

เอาล่ะๆ ลองไปพิจารณาปฏิบัติดูเถิดนะครับ

 

ครับผม..
ผมเพียงแค่กระตุกให้ตั้งสติ และเพื่อให้นักปฏิบัติสติตั้งขึ้นเท่านั้นเองครับ (^^)

ขอบพระคุณมากครับ
อนุโมทนาครับผม สาธุ..

 

เลยเข้าใจคำว่านิวรณ์ชัดๆ ก็วันนั้นเองค่ะ คำอธิฐานนั้นเดี๋ยวจะพยายามจำให้ได้นะค่ะ
ขอบคุณมากๆสำหรับคำแนะนำ หากมีปัญหาอะไรคงต้องมารบกวนอีกนะค่ะ

 

ยินดีเสมอครับ

 

ชอบกระทู้นี้จัง ^^

 

สืบเนื่องจากคราวที่แล้วครับ
ได้ไปลอง ปฏิบัติ มาแล้วครับ วิธีการของผมเป็นดังนี้ครับ(ความถนัดส่วนตัวครับ)
ตั้งสมาธิเป็น กสิณ เป็นภาพพระพุทธเจ้า ใส เป็นประกายเพชร และ นำดวงแก้วใสวางประทับบน มือพระพุทธเจ้า(ดวงแก้วนี้ เนื่องจากหลังปฏิบัติ ที่ได้รับคำแนะนำมา ก้าวหน้าเร็วหรือไม่เปล่าไม่รู้ ชั่งมัน พระพุทธองค์บน พระนิพพานได้มองดวงแก้ว ใส ๆ มาหนึ่งดวง จึงรับมาและนำมาเป็น นิมิต ในเวลาฝึก เป็นอุปทานหรือเปล่าก็ไม่รู้ชั่งมันอีก) และเริ่มสว่าง ๆ ขึ้น ระลึกถึงความเมตตา ของพระพุทธองค์ที่ทรงมีต่อ สรรพสัตว์บนโลก พ่อ แม่ ที่มีต่อลูก ต่อองค์พระโพธิสัตว์ทั้งหลายที่ช่วยเหลือ ทุก ๆ ดวงจิต ค่อยเป็น รัศมี ใส สีขาวบาง ๆ และมีประกาย เม็ด ๆ เหมือนเม็ดทราบ เป็นสีทอง จึ่งทำให้ดูเหมือนเป็นสีทอง เป็นรูปไข่ รอบ นิมิตพระพุทธเจ้า และ ขยาย ออกไปเป็นระลอก คลื่น เป็นระยะ ๆ ให้ทุก ๆ หมื่นโลกธาตุ โดยไม่มีที่สิ้นสุด

และแล้ว ทำให้ ทุกครั้งที่ ตั้งสมาธิกสิณ มี รัศมี ที่กล่าวไปข้างต้น ตลอดเวลา โดย อัตโนมัติ ครับ เหอะ ๆ ไม่รู้ว่า ดีหรือเปล่า เพราะจะหยุด รัศมี มัน ขัด ๆ กับความรุ้สึก ยังไงไม่รู้ครับ

ขอบคุณ

ออ
ทำให้เกิด อาการฝันแปลก ๆ ทันที ไม่ทราบว่า รับทำนายฝันด้วยหรือเปล่า

 

มาเล่า ความฝัน
อยู่ดี ๆ ก็มี งูเขียว ตัวเล็ก ๆ ลูกงู อะครับ มาพันขา พันตัว ทั่วบ้านไป หมด
จน มีตัว ใหญ่ ๆ เท่า กำปั้น ผมก็จับ และก็กลัว ว่ามันจะกัดแต่ไม่กัดแฮะ เราก็กลัวว่าจะไปทำร้ายคนในบ้าน ก็ ปัด ๆ เคีย ๆ ให้ พ้น ทางเพราะกลัวจะไปทำร้ายคนอื่น วิ่งขึ้นวิ่งลง ทั่วบ้าน ลงมาอีกที่ เจอเสือขาว ตัวใหญ่ นอนหรือนั่ง กลาง บ้านข้างหลัง เราก็ตกใจ ว่า อะไรกันวะเนี่ยยยยยย แล้วก็ตื่นครับ

ถ้าผมคิดมากเอามาฝัน ก็อย่าว่ากันนะ (จริง ๆมันยาวกว่านี้ แต่ตัดตอน)

 

สืบเนื่องจากคราวที่แล้วครับ
ได้ไปลอง ปฏิบัติ มาแล้วครับ วิธีการของผมเป็นดังนี้ครับ(ความถนัดส่วนตัวครับ)
ตั้งสมาธิเป็น กสิณ เป็นภาพพระพุทธเจ้า ใส เป็นประกายเพชร และ นำดวงแก้วใสวางประทับบน มือพระพุทธเจ้า(ดวงแก้วนี้ เนื่องจากหลังปฏิบัติ ที่ได้รับคำแนะนำมา ก้าวหน้าเร็วหรือไม่เปล่าไม่รู้ ชั่งมัน พระพุทธองค์บน พระนิพพานได้มองดวงแก้ว ใส ๆ มาหนึ่งดวง จึงรับมาและนำมาเป็น นิมิต ในเวลาฝึก เป็นอุปทานหรือเปล่าก็ไม่รู้ชั่งมันอีก) และเริ่มสว่าง ๆ ขึ้น ระลึกถึงความเมตตา ของพระพุทธองค์ที่ทรงมีต่อ สรรพสัตว์บนโลก พ่อ แม่ ที่มีต่อลูก ต่อองค์พระโพธิสัตว์ทั้งหลายที่ช่วยเหลือ ทุก ๆ ดวงจิต ค่อยเป็น รัศมี ใส สีขาวบาง ๆ และมีประกาย เม็ด ๆ เหมือนเม็ดทราบ เป็นสีทอง จึ่งทำให้ดูเหมือนเป็นสีทอง เป็นรูปไข่ รอบ นิมิตพระพุทธเจ้า และ ขยาย ออกไปเป็นระลอก คลื่น เป็นระยะ ๆ ให้ทุก ๆ หมื่นโลกธาตุ โดยไม่มีที่สิ้นสุด

และแล้ว ทำให้ ทุกครั้งที่ ตั้งสมาธิกสิณ มี รัศมี ที่กล่าวไปข้างต้น ตลอดเวลา โดย อัตโนมัติ ครับ เหอะ ๆ ไม่รู้ว่า ดีหรือเปล่า เพราะจะหยุด รัศมี มัน ขัด ๆ กับความรุ้สึก ยังไงไม่รู้ครับ

ทำถูกแล้วครับ แล้วพอเวลาที่แผ่รัศมีออกไป
ถ้าจิตของเรารู้สึกชุ่มเย็นเบาสบาย อิ่มเอิบอิ่มใจด้วยจะยิ่งดีครับ
ให้ความเมตตาหลั่งไหลออกมาจากดวงจิตของเรา จะเป็นการปลุกตื่นจากภายใน
ทำให้จิตใจของเรายิ้มแย้มแจ่มใสอยู่เสมอ
คงจะรู้ตัวใช่ไหมครับว่าระหว่างพุทธภูมิ กับสาวกภูมินี่เราเป็นแบบไหน
น่าจะรู้มานานแล้วด้วย

ส่วนเรื่องฝันขอปรึกษาผู้เชี่ยวชาญก่อนครับ
แต่เท่าที่ดูแล้ว งูในฝันน่าจะหมายถึงผู้ไม่หวังดีครับ
ผมมีเพื่อนที่ฝันคล้ายแบบนี้เลย
ปรากฏว่ามีคนพยายามจะโขมยของ และก็โดนแกล้งครับ

 

ถึงคุณ Xorce
คงจะรู้ตัวใช่ไหมครับว่าระหว่างพุทธภูมิ กับสาวกภูมินี่เราเป็นแบบไหน
น่าจะรู้มานานแล้วด้วย

บอกตามตรงเลยนะครับ ไม่รู้ครับ ไม่รู้จริง ๆ ครับผม เป็นคนโง่ครับ
รู้แต่ว่า "นิพาน" ครับ รู้สึกว่า เบื่อ เกิดมาเยอะ เจอแต่อะไร ๆ เดิม ๆ รู้แต่ว่าเพราะโง่ เลยเกิดแบบนี้ อยู่เรื่อย ๆ ครับ

 

บอกตามตรงเลยนะครับ ไม่รู้ครับ ไม่รู้จริง ๆ ครับผม เป็นคนโง่ครับ
รู้แต่ว่า "นิพาน" ครับ รู้สึกว่า เบื่อ เกิดมาเยอะ เจอแต่อะไร ๆ เดิม ๆ รู้แต่ว่าเพราะโง่ เลยเกิดแบบนี้ อยู่เรื่อย ๆ ครับ

เกาะพระนิพพานเอาไว้ดีแล้วครับ
ยังไม่รู้ก็ไม่เป็นไรครับ เดี้ยวเราก็รู้เองครับ

เรื่องฝันได้แล้วครับแต่ขอให้เช็คในpm ครับ

 

เคยนั่งสมาธิเพื่อตายบ้างไม๊ครับ
นั่งรอนับจนลมหายใจมันหมดไปเลยน่ะ...ลองดูสิ ไล่ตามลมหายใจไปเฉยๆน่ะ เอาจิตมาจดจ่ออยู่ที่อาการปุงแว่บๆ..ตรงไหนก็ได้ในร่างกายที่ขยับๆนั่นแหละ
ถ้านั่งรออะไรๆซักอย่างน่ะมันไม่มาหรอก..

ที่กล่าวนั้นไม่ใช่เพราะอะไรหรอกครับ เห็นบอกว่าเบื่อ ไม่อยากเกิดอีก ก็เอาโอกาสนี้แหละให้มันไม่เกิดจริงๆซะที
หรือว่ายังกลัวจะตายจริงๆอยู่อีกล่ะ ?หึ
ขออภัยถ้ากล่าวตรงๆ ถ้าเคืองก็กำหนดรู้เสียแต่บัดนี้
อนุโมทนาครับคุณ Xorce

 

การที่เราจะฝึก จะปฏิบัติ ก็ขอให้ยึดแนวทางและปฏิปทาของหลวงพ่อฤาษีลิงดำเอาไว้ทุกคนเลยนะครับ
สิ่งใดที่หลวงพ่อฤาษี ไม่แนะนำ ไม่สอน ไม่บอกให้ทำ
ขอให้อย่าทำตามเป็นอันขาด

และผู้ใดที่ไม่เคยลองปฏิบัติมาทางวิชชา3 มโนมยิทธิ อภิญญา6 ปฏิสัมภิทาญาณ4
ถ้าเข้ามาแนะนำในการเจริญสมาธิ ที่ไม่ใช่วิสัยของตัวเขาเองแล้ว
ก็ขอให้อย่าพึ่งเชื่อเป็นอันขาดเลยครับ เราจะกลายเป็นหนูทดลองให้เขาเปล่าๆ
และคนที่ใช้คำพูด ในเชิงที่ยั่วยุให้ผู้อื่น เกิดความไม่พอใจทั้งหลายก็ดี
ขอให้เลิกการกระทำดั่งกล่าวเสีย

เว็บพระพุทธศาสนา ไม่ใช่เว็บสำหรับการชวนผู้อื่นทะเลาะ หรือการทำลายกำลังใจของผู้อื่น
แต่เป็นเว็บเพื่อเสริมสร้างความสงบสุข และน้ำใจในหมู่นักปฏิบัติธรรม
และไม่ใช่ว่าทุกๆคนที่อธิบายธรรมะจะอธิบายได้ถูกต้องบางครั้งก็ย่อมอธิบายได้ผิดพลาดเป็นธรรมดา
ดังนั้นเราควรจะมีภูมิคุ้มกันของตัวเราเอง คือธรรมะใดที่เป็นไปเพื่อความสงบสุข เบิกบาน ชุ่มเย็น อิ่มเอิบอิ่มเอม เบาสบาย ของจิตใจ ธรรมะนั้นถือว่าควรน้อมนำมาปฏิบัติ

แต่ธรรมใดที่เป็นไปเพื่อทำให้จิตใจของเรารู้สึก อึดอัด เร่าร้อน คับแคบหดหู่ เบื่อหน่าย กระแทกกระทั้น เศร้าหมอง และทำร้ายตัวเอง ธรรมะนั้นถือว่าควรจะหลีกให้ยิ่งห่างยิ่งดี


ดังนั้น ขอให้ยึดหลักปฏิบัติที่เป็นสัมมาทิฏฐิ สัมมาสมาธิ สัมมาปัญญา สัมมาปฏิบัติเอาไว้ทุกๆคนนะครับ

 

หื่อ..(ถอนหายใจ)
มันอืดอาดไม่ทันใจน่ะครับ..ผมเห็นว่ามันเป็นเหมือนกองฟืนที่ไฟมันกำลังจะดับ
แต่็ก็ยังไปหาเศษฟืนใต้ฐานของกองฟืน เอามาเป่าๆแล้วเศษหญ้าแห้งสุม ให้ไฟมันติดขึ้นมาอีกซะงั้นน่ะครับ

ซึ่งผมก็เข้าใจอยู่นะครับ..
แต่ก็อย่าลืมนะครับท้ายที่สุดเราก็ต้องปล่อยวาง และต้องวางให้ได้จริงๆ
และที่สำคัญคือมีสติรู้ให้ทัน โดยเฉพาะกิเลสประเภทครู อาจารย์ควรระวังให้ดี
เราไม่ควรไปยึดติดในตัวบุคคล หรือ พระสงฆ์ จนเหมือนเมฆบดบังท้องฟ้ามองไม่เห็นแสงปัญญาที่มันจะสาดส่อง

ขอให้เข้าใจว่านี่แค่เตือนเราและท่านเท่านั้นเองนะครับ
ขออนุโมทนาครับ

 

แต่ละวันรู้สึกแตกต่างกัน

เดี๋ยวอารมณ์ดี แล้ว ซึมๆ เบื่อๆ

พยายามทำใจให้มันสบาย

ไม่คิดมาก ก็ดีขึ้นมา ๆ พอผ่านไปซักพัก มันก็ เศร้าๆ ซึมๆ อีก

ผมควรจะหาอะไรมาทำดีคับ

 

ถึงุคุณ kurochang ครับ
พวกคนที่มีนิสัยชอบช่วยคนอื่นเนี่ย
ถ้ามันไม่ได้ช่วยคนอื่นทุกวัน
มันจะรู้สึกเหมือนกับว่า ตัวเองไม่มีคุณค่าครับ
เราเลยจะต้องหางานมาทำอยู่เสมอๆ
ขอแนะนำให้ลอง หางานเพื่อการกุศลมาทำครับ
อย่างในเว็บนี้ก็มีงานหลายอย่างที่ไปช่วยเขาได้
งานสาธารณประโยชน์ได้บารมีสูงครับ

ลองดูครับ