***เชิญพูดคุยตามประสาลูกศิษย์พระอาจารย์พรสิทธิ์ วัดสว่างอารมณ์ เชียงใหม่ คุยได้ทุกอารมณ์ทุกรูปแบบครับ***

ขอเชิญบูชาแหวนรุ่นแรกของทางวัดได้ เชิญเข้าไปชมได้เลยครับ

 

เงียบมาก

 

เงียบสุดๆๆ

 

ไม่มีไคเลย

 

คุยกันที่ไหน

พี่ๆหายไปไหนกันหมดเลย

เหงาจัง ไปหาหญิงกันหมดเลยเหรอคราบบ

สงสัยเราโสดดยู่คนเดียว

อิอิ

 

ครับแจ้งข่าวให้ทราบ ปัจจัยเร่งด่วนที่ทางวัดติดค้างจำนวน ๕๐,๐๐๐ บาท บัดนี้ได้ครบแล้วครับ โดยพวกท่านได้ร่วมบูชาวัตถุมงคลและร่วมทำบุญ จำนวนเงิน ๗๐,๐๐๐ บาท ซึ่งปัจจัยส่วนนี้เป็นปัจจัยเร่งด่วนที่ติดหนี้ค่าเฟอร์นิเจอร์ครับ ผมขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยนะครับ

ต่อไปพระอาจารย์ท่านจะปูกระเบื้องศาลาชั้นบนและชั้นล่างครับ โดยชั้นบนมีคณะศรัทธารับเป็นเจ้าภาพหมดแล้วครับ เหลือแต่เพียงชั้นล่างครับ พื้นที่ในการปูกระเบื้องชั้นล่างประมาณ ๒๕๐ ตารางเมตร โดยผู้สนใจอยากร่วมทำบุญ ท่านสามารถทำบุญได้ครับ ตารางเมตรละ ๒๕๐ บาทครับ

ท่านสามารถร่วมทำบุญได้เลขที่บัญชีดังนี้ครับ

พระพรสิทธิ์ ธัมมธโร
ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขาทุ่งเสี้ยว
ออมทรัพย์ 661-215863-5

 

ครับ ประมาณกรกฎาทางวัดก็จะปูกระเบื้องแล้วครับ ศาลาใกล้จะแล้วเสร็จสมบูรณ์แล้วครับ ผมก็ขอโมทนาบุญกับทุกท่านครับ

 

โมทนาบุญด้วย ไม่ทราบว่ามีใครสนใจอยากจะปล่อยลอกเกตรุ่นพิเศษบ้าง

 

มีประสบการณ์อะไรหรอครับ ถามหา ๒ กระทู้แล้วครับ

 

โอกาสมาเวลาพร้อมปัจจัยสะดวกจะไปกราบพระอาจา่รย์ที่วัดให้ได้.............

ยังระลึกนึกถึงท่านทุกคืนวัน.......พระที่เมตตาช่วยลูกศิษย์ตลอดตามกำลังสังขาร

แม้จะเหน็ดเหนื่อยเพราะสังขาร.....ถ้าท่านทำได้ผมก็เห็นท่านทำให้ลูกศิษย์ตลอด

ยกเว้นสังขารท่านไม่อำนวยจริงๆ....จำได้ว่าท่านไม่เคยลืมเลือนว่าเวลานี้ต้องช่วยใครยังไง..

ผมเคยได้อยู่กับท่านตอนค่ำมืดท่านยังบอกว่าเดี๋ยวต้องไปจุดเทียนให้ลูกศิษย์ก่อนจะไปสัม

ภาษงาน......เป็นผมแค่นี้กำลังใจมาเพียบแล้วได้ไม่ได้ช่างมัน....นึกปลื้มใจแทนลูกศิษย์ท่าน

มาก...ตอนไปกราบท่านท่านก็ยังถามถึงศิษย์คนอื่นๆด้วย...ถามถึงรุ่นน้องผม ไอ้คุณหนึ่ง

ถามถึงท่านเด็กไทรน้อย.....ผมว่าท่านไม่ลืมศิษย์ท่านหรอกมีแต่ลูกศิษย์นะแหละลืมท่าน

มากกว่า...........

...........................................งานวันเกิดพระอาจารย์ปีนี้ 11.ก.ย.52

ผมคงมีโอกาสได้ไปกราบท่านหวังเล็กๆในใจว่าปัจจัยจะพร้อม....

ถ้าจะถามว่าไปเพราะอะไรแล้วได้อะไรขึ้นมา.....

ตอบได้ว่าความสุขใจไงอยากไปเท่านั้น....อาจมีของดีอีก555.....

 

ที่อ.โบ้บอกว่า จุดเทียนตอนสัมภาษณ์งาน นั้นเป็นผมเอง ตอนแรกผมก็ไม่รู้หรอก ว่าท่านจะจุดเทียนให้ เพราะได้กล่าวไว้เฉยๆ ประกอบกับตอนนั้นท่านต้องไปอยู่ที่กรุงเทพ กลางวันก็รับแขก เราเลยไม่ได้โทรไปเตือนหรือย้ำ พออ.โบ้โทรมาเล่า ผมน้ำตาคลอเลยครับ รู้สึกว่าท่านรักผมมากจริงๆ ไม่ใช่แค่ผมนะครับ ลูกศิษย์ทุกคนท่านรักเหมือนกันหมด ไม่ว่าจะมาก่อนมาหลัง ช่วยงานบ้างไม่ช่วยงานบ้าง ทุกคนเท่าเทียมกัน มีอยู่ครั้งหนึ่ง ตอนนั้นพี่บอยดวงไม่ดี ตอนนั้นผมอยู่กับพระอาจารย์ด้วย ท่านนั่งทำพิธีแก้ไขให้จนดึกดื่น ผมอยู่ได้ไม่ดึกเท่าไหร่ เนื่องจากต้องกลับไปที่พักวันรุ่งขึ้นมีเรียนตอนเช้า กรณีแฟนพี่บอยก็เช่นเดียวมีอยู่ตอนหนึ่งหมอดูทักว่าดวงไม่ดี ท่านก็แผ่เมตตาให้ มีอีกท่านพี่บุญเลิศ ศิษย์คนแรกที่บุกเบิกประเด็นงานบุญ พระอาจารย์บอกว่าพี่บุญเลิศดวงแปลก ดีๆสลับกับแย่ เวลาดวงไม่ค่อยดีท่านก็จุดเทียนให้เจ็ดวัน และแผ่เมตตาให้ นี่เป็นความเมตตาบางส่วนที่ผมเล่าให้ฟัง ท่านเมตตากับทุกคน บางทีต้องลุกขึ้นมากลางดึกมาทำพิธีให้ ท่านมักจะทำโดยไม่ได้บอกล่วงหน้า ใครที่อยู่ในเหตุการณ์ก็จะรู้เอง ท่านเป็นคนไม่พูด แต่ท่านรักลูกศิษย์ทุกคน รักเท่ากันหมด ผมยังคิดถึงพระอาจารย์ตลอดเวลา และเปรียบพระอาจารย์เป็นพ่อของผมอีกคนหนึ่ง เป็นพ่อทางธรรมครับ ความรู้สึกนี้จะเก็บไว้กับผมไปจนตาย ใครจะด่าว่า จะทำอะไรให้ผมไม่สบายใจ จะโกรธ จะเกลียดผม ผมเฉยๆนะครับ แต่ถ้าทำให้พระอาจารย์ไม่สบายใจผมอารมณ์ขึ้น แล้วก็มาจับลมสงบสติอารมณ์ครับ

 

เรื่องสังขารพระอาจารย์นี้ ท่านอ่อนแอมากๆนะครับ ใครได้ไปกราบ แนะนำซื้ออาหารเสริม ที่ไม่กัดกระเพาะซื้อไปถวายดีมากครับ ถ้าเป็นพวกอาหารเสริมแบบเม็ด มันกัดกระเพาะครับ บางทีท่านทำอะไรบางอย่าง ท่านทำให้ดีที่สุด ตรงตามตำรา เช่น ฤกษ์ยาม ท่านต้องจารให้เสร็จรวดเดียว บางทีก็ไม่ได้หลับนอน อย่างจุดเทียนก็เช่นเดียวกัน บางทีลูกศิษย์ดวงไม่ดีมาก ฤกษ์อยู่ตีหนึ่งก็ลุกขึ้นมาจุด เทียนท่านดับช้ามากครับ ต้องรอเฝ้าให้ดับอีก ก็ไปหลายชั่วโมง ท่านก็ต้องนั่งเฝ้าเพราะกลัวจะไหม้กุฏิกระต๊อบ เวลานานๆผมไปกราบท่านที ก็จะเห็นท่านผายผอม และดูสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง ผมกับพระอาจารย์ก็พูดตรงๆ ทำไมพระอาจารย์ไม่หยุดหละครับ ท่านบอกว่า เรามีหน้าที่ต้องทำ หยุดไม่ได้ ถ้าหยุดก็ไม่มีใครมาสร้างต่อ ท่านจึงต้องทำวัตถุมงคลออกมา ผมกับไอ้คุณป้องเลยคิดว่า ต่อไป ตะกรุดคงจะเลิก อะไรที่ให้ท่านต้องมานั่งทำนานๆก็คงต้องเลิก แต่จะเน้นของที่มีการหล่อ โดยมีพระอาจารย์คอยกำกับครับ อย่างนี้จะได้สบายใจทุกฝ่าย พระอาจารย์ก็จะได้สบายใจด้วย พระอาจารย์บอกว่าอยากให้ศาลาเสร็จภายในปีนี้ ท่านอยากพักบ้าง แล้วเว้นไว้ปีนึง ปีถัดไปก็ค่อยฉลอง ทางภาคเหนือเขาเรียกว่า ปอยหลวงครับ

แต่ถึงใครจะห้ามท่านจารตะกรุด ท่านก็แอบกระซิบผมว่า มันหยุดไม่ได้ ของอย่างนี้ชอบทำมาตั้งนานแล้ว ยังมีอีกหลายอย่างยังไม่ได้ลองเลย เรียนมาแล้วไม่ทำก็กระไรอยู่ครับ เหมือนเป็นกิจวัตรประจำวันไปซะแล้ว อย่างน้อยวันนึงๆถ้าท่านว่าง จะมีตะกรุดอย่างน้อย ๒ ดอก ทำเสร็จ ก็มีคนมาลอง ถ้าดีก็เก็บไว้ ไม่ดีก็กาทิ้ง ถ้าเป็นตะกรุดเมตตา ค้าขาย โชคลาภ ท่านจะแจกกับคนที่ทำงานด้านนี้ ถ้าเงียบไป ก็กาทิ้ง ถ้าดีก็ทำตัวแดงไว้ ถ้าเจ๋งมาก ก็ดาวแดง ว่ากันอย่างนั้นเลย

 

ท่านเด็กไทรน้อยผมถามหน่อยครับ รูปที่ใช้แทนตัวเป็นพระอะไรหรือครับ

 

เล็งด้วยญาณโตงเตงแล้วน่าจะครูบากฤษดา นะหรืออาจผิดก็ได้เจ้าของรุปมาตอบ

หน่อยน่าจะใช้

 

ถ่ายทอดวิชานี้ให้น้องด้วย อยากได้มาก เหอๆๆ

 

รู้ลึก รู้จริง ตามน้าเอบอกนั่นแหละน้องโจ...

 

ถึงว่า............ ท่านได้แต่ใดมา

 

มีรุ่นพี่นั่นหนาท่านจัดให้

 

แซบ แล้ว เหอๆๆ สายลับขึ้นภาคเหนือ แหล่มดี ไม่ทราบว่าเป็นพระพิมพ์ทรงอะไร เนื้ออะไรครับ เผื่อให้สายสืบไปเสาะหามาบ้าง เหอๆๆ

 

คิดถึงพระอาจารย์เช่นกันครับ