15.เยือนพนมรุ้ง มุ่งสู่วัดป่า มาถ้ำนารายณ์

ดอกปีบกับดอกกาสะลองมันดอกเดียวกันนะแม่สร้อย

 

ต้นปีบ หรือ ต้นกาสะลอง

 

อ้าวก็เรียกให้ไพเราะ รื่นหูหน่อยงัย.....

 

จ๊ะแล้วทำมัยมันต้นเล็กๆ มีดอกแล้วเหรอจ๊ะ นึกว่าต้องต้นโตๆ ก่อนถึงมีดอก

 

ต้นไม่เล็กนะ สูงปี๊ดเลย ถ่ายรูปจากบนรถบัสอ่ะจ่ะ ยิงทะลุกระจกรถ อ่ะจ่ะ....

 

เก่งจังรถกำลังวิ่งอยู่ป่าวล่ะ ถ่ายชัดเชียวแต่ถ้าโฟกัสไปที่ดอกทันจะสวยมากเลยเนาะ แต่แค่นี้ก็สวยแล้วล่ะ

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 5 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 2 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>เฮียปอ ตำมะลัง*, บุษบากาญจ์+ </TD></TR></TBODY></TABLE>


คุยกันเรื่องดอกไม้ ... มาแอบฟังอย่างเดียวไม่รู้จักทั้ง ต้นปีบ หรือ ต้นกาสะลอง

 

รถจอดอยู่จ่ะคุณบุษฯ แต่ต้องถ่ายรูปทะลุกระจก ชัดได้แค่นี้หล่ะ

 

ต้นปีบ ดอกหอมนะจ๊ะ คุณพี่ปอ...

 

ขนาดถ่ายรูปผ่านกระจกนะ ยังได้ชัดแจ๋วขนาดนี้..
ถ้าเป็นเค้านะ จะให้ชัดขนาดนี้สงสัยต้องทุบกระจกทิ้งแล้วละมั้ง..5555+

 

"ถึงร้อยรสบุบผาสุมาลัย จะชื่นใจเหมือนสตรีไม่มีเลย"


กวีเอกสุนทรภู่


(เฮีย ฯ ไม่ได้แต่งกลอนน่ะครับ)

 

โห ต้องลงแรงขนาดนั้นเลยเหรอ...
ก็ลงจากรถแล้วก็ไปถ่ายรูปก็พอแล้วคุณเจง...
พอดีเค้าขี้เกียจลง ก็เลยทะลุกระจกเสียเลย....

 

กลัวเค้าต่อกลอนเหรอจ๊ะ พี่ปอ.....

 

โดนเฮียกระตุกต่อมอีกแระ..

denceedenceedenceedenceedencee

 

อันไม้หอม..ส่งกลิ่น..ชวนให้ชม
หากเด็ดดม..ง่ายดาย..ก็ไร้ค่า
ดอกส่งกลิ่น..ยั่วยวน..ชวนหมายตา
อยู่ที่สูง..เสียดฟ้า..ยังใฝ่ปอง​

เปรียบสตรี..ไฝ่ดี..มีศรีศักดิ์
จิตใจภักดิ์..แน่วแน่..มิมัวหมอง
มีความดี..เป็นเกราะ..คอยคุ้มครอง
ภัยพาลพร่อง..มิอาจกราย..มลายไป​

รักษาตัว..รักษาจิต..คิดแต่ดี
รักษาศีล..และวจี..ให้ผ่องใส
หมั่นทำบุญ..กุศลช่วย..อำนวยชัย
อานิสงค์..เกริกไกร..ให้รุ่งเรือง ​

​

 

งานนี้พี่ปอฯ ต้องรับผิดชอบด้วย คิก คิก.....

เผลอแผล็บเดียวมา ๓ บทแล้ว....

คุณเจงเก่งจัง..........เค้ายังคิดไม่ออก
กลอนในกลอนนอก...นึกไม่ออกจริงจริง.....

 

555+ รู้ทัน ๆ

 

ดอกไม้หอม...พยอมกลิ่น....เหมือนอินทร์สร้าง
ดั่งรูปนาง.......อัปสรา.......มาเสกสรร
ทั้งรูปโฉม......ได้ยล.........ต้องมนต์พลัน
แลกลิ่นนั้น......จรุงค์จิต......ติดต้องใจ​

ดอกไม้งาม.....จุติสูง..........สุดเสียดฟ้า
ช่างเย้ยเหล่า....ภุมรา..........มาโหยไห้
มิได้ยั่ว..........แต่ความจริง...ที่เป็นไป
สิ่งดีใด..........สถิตย์ไหน.....ใครก็ปอง​

หากเทียบกับ....สตรี............ที่เหมาะสม
กริยา............น่าชม..........ไม่เป็นสอง
ทั้งมรรยา.......มารยาท........นวลละออง
เดินเหิรคล่อง...นุ่มนวล.........ชวนตรึงตา​

แลกอร์ปกับ.....ความดี.........ที่มีศีล
รักษาตัว........ไร้ราคิน.........สิ้นกังขา
รักษาใจ........ให้ผ่องแผ้ว......จิติมา
เธอนั้นหนา.....ได้ชื่อว่า...........กุลสตรี​

....สาธุ.....​

 

อ่านแล้วเหมือนต้องมนต์เลย..อึ้ง..ง..ง..ง..
เฉียบคมอีกตามเคย สมกับเป็นคุณสร้อยฯ จริง ๆ..^___^..

 

เห็นด้วยครับ ... ไร้เทียมทาน จริง ๆ