รัก

แว่วๆ ว่า...อะไรหว๊าน...หวาน เลยแวะเอาของหวานมาเสริฟ

Thanks...http://www4.sat.or.th/badminton/photo/188/188.jpg



Thanks...http://seedlife.htc.ac.th/board/modules/activeshow_mod/images/picture/1234086969.jpg

 

อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
แม้นเจ็บอื่นหมื่นแสนจะแคลนคลาย
เจ็บจนตายนั้นเพราะเหน็บให้เจ็บใจ

เห็นของหวานเลยนึกถึงกลอนบทนี้เลยเอามาฝาก
และแถม

อันความคิดวิทยาเหมือนอาวุธ
ประเสริฐสุดซ่อนใส่เสียในฝัก
สงวนคมสมนึกใครฮึกฮัก
จึงค่อยชักเชือดฟันให้บรรลัย

คำสอน จากบทกลอนสุนทรภู่ ครับ

 

...อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แม้ลมปากหวานหูยังรู้หาย
แม้นถูกเหน็บเจ็บช้ำแทบปางตาย
เจ็บตรงไหนวางตรงใจเท่านั้นพอ...
...อันความคิดวิทยาเหมือนความรัก
จะเก็บซ่อนเข้าฟักทำไมหนอ
มีรักแท้แบ่งปันไปไม่รั้งรอ
เพื่อเกิดก่อหน่อรักจริงยิ่งทวี
...มีสิ่งใดในเราเข้าไปดู
เข้าไปรู้เข้าไปเห็นเส้นวิถี
เข้าไปงัดออกมาของดีดี
แล้วแบ่งไปจากใจนี้ให้แก่เธอ...

 

กระทู้นี่ อยุ่ยงคงกระพันจริงๆค่ะ
อิตติดชาร์ตได้ตลอด..55

 

...อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แม้ลมปากหวานหูยังรู้หาย
แม้นถูกเหน็บเจ็บช้ำแทบปางตาย
เจ็บตรงไหนวางตรงใจเท่านั้นพอ...
...อันความคิดวิทยาเหมือนความรัก
จะเก็บซ่อนเข้าฟักทำไมหนอ
มีรักแท้แบ่งปันไปไม่รั้งรอ
เพื่อเกิดก่อหน่อรักจริงยิ่งทวี
...มีสิ่งใดในเราเข้าไปดู
เข้าไปรู้เข้าไปเห็นเส้นวิถี
เข้าไปงัดออกมาของดีดี
แล้วแบ่งไปจากใจนี้ให้แก่เธอ...<!-- google_ad_section_end -->

แรกแจกรัก เพื่อนทักมา ว่าหน้าหม้อ
โดนเพื่อนล้อ พรานหูดำ ขำไม่หาย
พรานแขยง เข็ดขยาด ขลาดละอาย
จึงแอบไว้ รักนิดๆ ติดปลายนวม
ที่ใส่ฝัก รักไว้ ใคร่ถนอม
ใจพรานยอมเป็นฝักให้รักฝัง
จะร้อยอื่นหมื่นปีมิมีพัง
พรานจะยังปกปักษ์รักด้วยใจ

 

ม่ะช่ายงั้น รู้นะว่าเข้าใจ 555

 

กระทู้รัก มีนักรู้ ชื่นชูรัก
มีนักรัก กระทู้นี้ ไม่มีเหงา
อยากบอกว่า กระทู้มิ ใช่ของเรา
เป็นของท่าน ร่วมมาเข้า เล่าบรรเลง

กวัดแกว่งไกว กลอนกวี ศรีกระทู้
มากมายผู้ จัดเจนจบ ครบความหมาย
ให้สุขี เปรมปรีด์ใจ อย่างมากมาย
มีสหาย นักรักมาก หลากหญิงชาย

 

อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
แม้นเจ็บอื่นหมื่นแสนจะแคลนคลาย
เจ็บจนตายนั้นเพราะเหน็บให้เจ็บใจ

เห็นของหวานเลยนึกถึงกลอนบทนี้เลยเอามาฝาก
และแถม

อันความคิดวิทยาเหมือนอาวุธ
ประเสริฐสุดซ่อนใส่เสียในฝัก
สงวนคมสมนึกใครฮึกฮัก
จึงค่อยชักเชือดฟันให้บรรลัย

คำสอน จากบทกลอนสุนทรภู่ ครับ


กลอนถูกใจมากพี่ท่าน

วันนี้พรานพิเศษขอบังอาจเล่นตัดแก้กลอนครู
ขมาครูท่านไว้ ณ. ที่นี้ด้วย

อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก.....เมตตามากรักแท้มิจางหาย
ความเจ็บปวดใดใดจงมะลาย.....เลือนลางคลายด้วยฤทธิ์จิตเมตตา

.....................................................................

อันอาวุธวิชชาศาสตราวุธ.....ปัญญายุทธทรงอำนาจปรารถนา
แม้นมารบันดาลใจใช้มายา.....ด้วยปัญญาอาวุธวิมุติใจ

.....................................................................

“แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน”



ใคร่กล่าวว่าน่าฉงนในใจมนุษย์.....มันโง่งุดมุดหลงหลุดลงเหว
สร้างเงื่อนไขเป็นเถาวัลย์ขยันเลว.....ดั่งเอาเปลวความเขลามาเผาตน

เพียงมีรักเมตตาประมาณมาก.....ดั่งเป็นรากรัดใจไม่ใหลล้น
พิศดูเช่นเห็นใครไม่ต่างตน.....ปัญญาพ่นเปลวเขลาเบาดับไป​

 

โอ้หล่ะหนอความรัก

เมื่อก่อนหอมแก้มเป็นอาจิณ
เดี๋ยวนี้ ได้กลิ่นเป็นอาเจียร
เมื่อก่อนเจอกัน อ่ะของฝาก
เดี๋ยวนี้ เมิงอยาก ก็ซื้อดี๊

เมื่อก่อนขับรถรับส่งฟรี
เดี๋ยวนี้เฮ้ย! แท๊กซี่ เอาอีนี่ไป

เมื่อก่อนร้องไห้คอยกอดปลอบ
ป่าวประกาศช๊อบ ชอบบบบคนอ่อนไหว
เดี๋ยวนี้กรูร้องไห้ โอ้ย...เป็นรัยอ่ะ กระแดะเข้าไป อยากได้อะไร บอกดีๆ

เมื่อก่อนยิ้มให้
โหย...ใจเต้น

เดี๋ยวนี้ยิ้มให้เห็น
กูปวดขี้'

เมื่อก่อน เฮ้ย..ขาว ว๊าว ดูดี
เดี๋ยวนี้ซีดยังกะผี ดูมันชม

เมื่อก่อนข้ามถนนเดินจูงมือข้าวของเงี้ยช่วยถือ กลัวเราล้ม

เดี๋ยวนี้ยกมือขึ้นพนม
โอม เพี้ยง...ให้มันล้ม รถเหยียบคอ

เมื่อก่อนสาวมองทำเป็นเงียบ
เดี๋ยวนี้ขอเบอร์เพียบ ไอ้หน้าม่อ

เมื่อก่อนจะไปไหน เดี๋ยวป๋มรอ
เดี๋ยวนี้ไม่ง้อ จะไปไม่ไป …

เมื่อก่อนทำอะไรผิด โอ้ย… นิด หน่อย
เดี๋ยวนี้ เดี๊ยะ ต่อย …ดีๆ หน่อยได้มั้ย?

เมื่อก่อนใครมอง โกรธเป็นไฟ
เดี๋ยวนี้ ใครอยากได้ กรูให้ฟรี

เมื่อก่อนกินข้าวเดี๋ยวป๋มจ่าย
ก็นะ …เกรงจัย คุณเป็นเลดี้
เดี๋ยวนี้…หลอกแดกกูฟรีๆ เซ็งจังอีนี่เกาะกูกิน

เมื่อก่อนเรางอน ทำเป็นง้อ
โวยวายตัดพ้อ ชีวิตจะสิ้น
เดี๋ยวนี้เรางอน....ทำท่าจะบิน
' งั้นเลิก' ฟังจนชินต้องง้อมัน

เมื่อก่อนโทรตามเอาใจใส่
เดี๋ยวนี้โทรไปปิดซะงั้น

เมื่อก่อนแมสเสจส่งทั้งวัน
เดี๋ยวนี้เครื่องสั่น ลืมจ่ายตังค์

ก็แค่…อยากให้นายรู้บ้าง
คบแล้วทิ้งขว้าง รักมั่ง ไม่รักมั่ง
ถ้าเล่นๆ ก็บอกดิ 'ไม่จริงจัง'

จะเผื่อใจไว้คราวหลัง หลายๆ คน
พวกนายเจ้าชู้ เออ …ก็ได้
แต่ไม่อยากจะเป็นควายหลายๆ หน
มากๆ ชักจะหมดความอดทน
เราก็ คนปุถุชนธรรมดา

แต่นี่บอก
ไม่เจ้าชู้...ตูละเบื่อ
ในสต๊อกที่เหลือมันใครหว่า?
ทำเป็นรั กเดียวใจเดียว...ออกหน้าออกตา
ใครตอแหล มารยา ลองคิดดู

กรูโนะเนะก็บอกกรูกระแดะ
กรูกระแซะก็ว่า กรูกะหรี่
กรูเฉยๆ ก็ว่าหยิ่งสิ้นดี
กรูอ้อนที ก็บอก 'น่ารำคาญ'
กรูไม่รับโทรศัพท์ เชิญไปบวช
พอกรูรับ 5 สายรวด โถ…อีร่าน
กรูบอกไม่มีแฟนล่ะหน้าบาน
พอจีบติดไปนานๆ ก้อ

ทิ้งกรู!!!!!!!!!

:VO:VO:VO

 

ผมเคยได้กลอนบทนึงจากผู้หญิงคนนึงที่ผมเองจีบไม่ติดแต่ผมว่ามีความหมายดีครับ

เรามอบใจ ให้เขา เป็นเจ้าของ
โดยไม่ต้อง ตระหนัก เขารักไหม
สุขของรัก คือรู้จัก จะรักใคร
สุขไม่ใช่ ให้คนรัก มาภักดี

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->tossapornk<!-- google_ad_section_end --> <SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3141842", true); </SCRIPT>
ผู้สนับสนุนบริจาค

ผมเคยได้กลอนบทนึงจากผู้หญิงคนนึงที่ผมเองจีบไม่ติดแต่ผมว่ามีความหมายดีครับ

เรามอบใจ ให้เขา เป็นเจ้าของ
โดยไม่ต้อง ตระหนัก เขารักไหม
สุขของรัก คือรู้จัก จะรักใคร
สุขไม่ใช่ ให้คนรัก มาภักดี


ถ้าจีบติด... คงมีความหมายได้อารมณ์ทีเดียว
จีบไม่ติด... อ่านแล้วก็เลยเศร้านิดๆ

แต่ก็อย่างว่าแหละเนอะ... อกหักดีกว่ารักไม่เป็น
อกหักทั้งเช้าทั้งเย็น... ไม่นานก็รักเป็นแน่นอน

 

อสงไขยเวลาจะยาวนานเพียงใด
[ame="http://www.youtube.com/watch?v=IL9cuyAMF5w&feature=related"]อสงไขย แปลว่า นับไม่ได้[/ame]

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=XgblfNygCp0&feature=related"]รอยรักรอยอดีต[/ame]

 

" จ้ำจี้มะเขือเปาะ กะเทาะหน้าแว่น พายเรืออกแอ่น
กระแท่นต้นกุ่ม สาวสาว หนุ่มหนุ่มอาบน้ำท่าไหน
อาบน้ำท่าวัด เอาแป้งที่ไหนผัด เอากระจกที่ไหนส่อง
เยี่ยมเยี่ยมมองมอง นกขุนทองร้องวู้......"

 

.....น้ำใจเยือน เอื้อนคำเอ่ย จากเหม่ยลี่


.....โน่นเด็กน้อย เล่นจ้ำจี้ ชี้ใช่ไหม


.....พลิกสายตา พลันชะม้อย ชะม้ายไป


.....เอ่ย...คำใช่ ชายตาเพลิน เชิญชวนมอง




.....น้ำจิตน้อม นิยมชม คมความรัก


.....เหม่ยลี่ทัก มักเชยชม คารมใส


.....ปีใหม่นี้ ยังเด็กน้อย ร้อยกรองไกล


.....จักเทียบได้ ฝีมือพราน เชี่ยวชาญเชิญ



​

​

[/CENTER]

 

คุณพรานพิเศษ ยังมีต่ออีกหน่อย

เรามอบใจ ให้เขา เป็นเจ้าของ
โดยไม่ต้อง ตระหนัก เขารักไหม
สุขของรัก คือรู้จัก จะรักใคร
สุขไม่ใช่ ให้คนรัก มาภักดี

เรารักเขา ใช่มัวเมา เพราะเขาเด่น
เรารักเป็น จะเห็นเขา ดูสดสี
เราไม่แคร์ แม้เขา ไม่พาที
ไม่คิดมี เขามาเป็น สมบัติตน

ควรมอบใจ ให้เฉลียง สักเพียงเสี้ยว
เผื่ออีกเสี้ยว จะดึงไว้ เผื่อใจฉงน
อีกเสี้ยวใจ เรามีไว้ ไม่วกวน
อีกเสี้ยวยล มีไว้ให้ ใจเบิกบาน

ถ้าเรารักเป็นเราจะไม่ร้อนรุ่มทุรนทุราย
จะไม่รู้สึกหึงหวงเลยแม้เขาไปสนิทสนมกับคนอื่นเพราะเขาไม่ใช่สมบัติของเรา
เขามีสิทธิ์ที่จะคบใครอีกก็ได้ เพราะมันเป็นสิทธิ์ของเขา