เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

กราบหลวงพ่อทรง... ครับ
เพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาลเหมื่อนเดิม... ( จริงๆ ไม่ชอบไปโรงพยาบาลเลย... )
วันนี้อาการป่วยก็นับว่าดีขึ้นอีกนิดหน่อย ความดันดีขึ้น ไตทำงานดีขึ้น ทานได้มากขึ้น เกล็ดเลือดดีขึ้น แต่ยังมีไข้อ่อนๆ จะน่าห่วงก็ตรงบริเวณที่บวมอักเสบเท่านั้น แต่เมื่อวานผ่าตัดเอาเนื้อที่ตายออกคงต้องรออีก 2 วันถึงจะเปิดดูแผลได้ แต่ก็ยังต้องดูแลอย่างใกล้ชิดครับ ยังไม่ให้ไปอยู่ในห้องพิเศษ.....
และต้องขอขอบคุณทุกๆ ท่านด้วยครับที่เอาใจช่วยน้องโฟสต์ให้หายจากการป่วยครั้งนี้

 

ได้ผลอย่างไรมาบอกที่บ้านนี้บ้าง

 

ป่านนี้น้องตั้นน่าจะรู้ผลแล้ว...

 

สงสัยเหมือนกันครับ

 

กราบๆๆหลวงพ่อทรงครับ สวัสดีครับพี่ๆทุกท่าน

 

มัวแต่ไปดูมิสทิฟฟานี่ ซ่ะเพลินเลย... กะเทยก็แหล่มเหมื่อนกัน...555.... ราตรีสวัสดิ์


ชีวิตคือการลงทุน

ชีวิตคือการลงทุน ตัวชีวิตคือต้นทุน สิ่งที่ได้มาหลังจากชีวิตคือกำไรทั้งหมด การเกิดมาในโลกนี้ เหมือนการมาเที่ยว หรือไปเที่ยวต่างประเทศ, เราชื่นชมได้ทุกอย่างที่เห็น แต่เมื่อจะเดินทางกลับจะต้องวางทุกอย่างไว้ที่เดิม เพราะนั่นเป็นสมบัติของแผ่นดินนั้น เก็บเอาเพียงความสุข ความเบิกบานใจ ไปติดตัวกลับบ้านก็พอ ชีวิตในโลกนี้ มีทั้งกำไรที่เป็นสินทรัพย์และกำไรที่เป็นอริยทรัพย์ สินทรัพย์ที่เราทิ้งไว้ให้เป็นสมบัติของโลกต่อไป ให้คนอื่นชื่นชมด้วย หากเรามีโอกาสกลับมาเที่ยว (เกิดใหม่) อีก เราก็มีโอกาสได้ชื่นชมอีก อริยทรัพย์ คือ บุญ ความสุข ความเบิกบานใจ อิ่มใจ พอใจ เป็นสมบัติแท้ของเราตามเราไปได้ทุกแห่งหน

การลงทุนให้ได้กำไร คือ หัดทำความพอใจในสิ่งที่เรามี ความโชคร้ายของมนุษย์ คือ การไม่รู้ว่าตนเองโชคดีทุกชีวิตล้วนมีภัย ภัยของชีวิตอาจเกิดขึ้นได้ทุกเสี้ยววินาที ภัยที่เกิดจากภายนอก ไม่ร้ายแรงเท่ากับภัยภายใน ภัยที่ผู้อื่นสร้างขึ้น กระทบเราน้อยกว่าภัยที่เราสร้างขึ้นเอง บางคนทำผิดแล้ว กลับมานั่งเสียใจในภายหลังก็บ่อย ภัยทั้งหลายล้วนเป็นยาพิษ ที่ปลิดชีวิตจิตใจเราได้ทั้งสิ้น มนุษย์อื่นทำลายเรา ก็ทำได้เพียงขณะหนึ่ง แต่จิตที่ตั้งไว้ผิดจะทำลายเราข้ามภพชาติ ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงสอนเรื่อง “อภัยทาน” คือ การยกโทษ แสดงอโหสิกรรมต่อกัน

ไทยเรามีประเพณีอย่างหนึ่งคือ เมื่อจุดธูปขอขมาศพก็จะขออโหสิกรรมต่อกัน คืออย่าได้มีเวรต่อกันในภพหน้าให้ทุกอย่างจบลงที่ภพชาตินี้ แม้ศัตรูคู่อาฆาตก็ต้องอโหสิกรรมต่อกัน

บางครั้ง พิธีสำคัญในชีวิต เรามักจะไปขอพรผู้ใหญ่ และกล่าวว่ากรรมใดที่เราได้ล่วงเกิน ขอให้ท่านยกโทษให้ คือ ให้สิ่งที่เราทำเป็นอโหสิกรรม ทำให้ใจเราว่างเพียงพอเพื่อรองรับความดี ที่กำลังจะเกิดขึ้นใหม่ เช่น พิธีบวช เป็นต้น

การแสดงอภัยทาน เป็นการชำระใจ แม้จะดูพูดง่าย แต่ก็ทำได้ยาก หากไม่ฝึกทำจนเป็นปกติ เพื่อให้เข้าใจง่ายและอยากทำให้ได้ ขอให้เรามาพิจารณาเหตุผล ถึงความต่อเนื่องของผลกรรมที่มีผลข้ามภพข้ามชาติว่า ให้ผลเผ็ดร้อนเพียงใด และยังเป็นผลที่เราหนีไม่ได้อีกด้วย

เราต้องถามตนเองก่อนว่า เราต้องการยุติการเผล็ดผลของกรรมกับคน ๆ นั้น เพียงภพนี้ หรือต้องการจะพบเขา จะเจอเขาอีกต่อไป เราต้องการจะยุติปัญหาเหล่านี้เพียงภพชาตินี้ หรือต้องการลากยาวไปถึงชาติข้างหน้า เรามีสิทธิเสรีในตัวเรา

บางคนรักมาก หลงมาก เพราะเขาดีมาก ก็ปรารถนาให้พบกันทุกภพทุกชาติ บางคนก็อธิษฐานไม่ขอร่วมเดินทาง แต่ก็ไม่ยกโทษ ในที่สุดผลของการไม่ยกโทษ คือไม่ยอมให้อภัย ก็เหมือนการผูกสิ่งที่เราไม่ชอบไว้ที่เอวตนเองตลอดเวลา

การให้อภัย จะทำให้เราสามารถยุติปัญหาต่าง ๆ ได้ เหมือนคนล้างแก้วน้ำสะอาด ทำให้เหมาะสมที่จะรองรับน้ำบริสุทธิ์ที่เทลงไปใหม่ เหมือนการโยนของที่เราไม่ชอบทิ้งเสีย โดยไม่ต้องเสียดาย

การให้อภัย คือการแสดงกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด อภัยทานเวลาจะให้ ไม่ต้องไปขอใคร ไม่เหมือนใครมาขอเงินเรา เราต้องควักกระเป๋าให้ แต่ให้อภัย เราไม่ต้องหาจากไหน และไม่รู้สึกว่าเป็นการสูญเสีย

ขอให้เราภูมิใจ เมื่อมีใครมาขอโทษ เมื่อมีใครให้อภัยเรา หรือเมื่อสำนึกได้ว่า เราได้ทำอะไรผิดพลาดไป ก็ขอโทษกัน การขอโทษหรือการให้อภัย

มิใช่การเสียหน้า หรือเสียรู้ มิใช่การได้เปรียบเสียเปรียบแต่อย่างใด หากแต่เป็นการชำระใจให้สะอาด เหมือนภาชนะสกปรก ก็ชำระล้างให้สะอาด

จะคิดอย่างไรมิใช่ประเด็น แต่สำหรับเราผู้แสดงออกว่า เราให้อภัยในเรื่องนี้ต่อบุคคลผู้นี้แล้ว นั่นเป็นสิ่งสำคัญ เพราะสิ่งนั้นจะถูกบรรจุลงไปในเครื่องคอมพิวเตอร์คือจิตของเราทันที

การผูกอาฆาต ความพยาบาท ความอิจฉา โกรธ เกลียด ความคิดแก้แค้น ทิฐิมานะ เป็นต้น เป็นเสมือนเชื้อไวรัส อภัยทาน คือ เครื่องมือแอนตี้ไวรัส ส่วนจิตของเรา เหมือนคอมพิวเตอร์

ในชีวิตที่เหลืออยู่นี้ อาจจะดูเหมือนยาว แต่มีใครบอกได้ว่าเราจะอยู่ได้ปลอดภัยถึงวันไหน เราต้องการความทรงจำที่เลวร้าย หรือต้องการความทรงจำที่ดีในชีวิต

เราต้องการนั่งนอนอย่างมีความสุข มีชีวิตอยู่ด้วยความอิ่มเอิบหรือต้องการมีชีวิตอยู่ด้วยการถอนหายใจ ด้วยความทุกข์และกังวลใจ สิ่งเหล่านี้ กำหนดได้ที่ตัวเราเอง กำหนดวิธีคิดให้ถูกต้อง

 

น้องตั้นมาแจ้งผลด้วย มีแต่พี่ๆ รอลุ้น

 

กราบหลวงพ่อทรงครับ สวัสดียามเช้าทุกท่านด้วยครับ ผมยังไม่ได้ไปสำนักแม่ชีประทุมเลยครับพี่ JLB รอฟังผลสอบน้องตั้นด้วยคนครับ

 

น่าจะสมหวังนะ สัมผัสถึงอารมณ์ดีๆของน้องเขา ตอนนี้คงอิ่มอยู่เลยไม่อยากบอกใคร

 

เห็นตั้นไปว่าลุ้นผลสอบที่บ้านลุง....เดี๋ยวกลับมาคงรีบมารายงาน...

แหม..พี่ๆ น้องๆ ลุงๆ ป้าๆ ส่งใจลุ้นไปพร้อมกับเจ้าตั้นซะเพียบเลย..catt24

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง

สวัสดีพี่ๆๆทุกคนครับ

รอลุ้นกับน้องตั้น...ไม่รู้เป็นไงบ้าง

 

วันนี้อากาศร้อนแต่เช้า

ผมเอาเหล็กปากบ่อหลุมน้ำมัน F6MN ที่เหลือหลังจากหลวงปู่บุญศรี ลงไว้ให้ เอาไปตีมีด โดยช่างซุย ราชบุรี รอรับ รอลุ้น เช้านี้เหมือนกัน

เหล็กแท่งนี้ผมเอาไปตีมีดหลายเล่ม แต่เดิมๆจะเป็นแบบกรีกุ้ง ทรงปลาหลด แบบช่างพยุหะ พึ่งเจอช่างตีมีดโบวี่ COLD STEEL แบบช่างซุยได้

มาถึงผมจะเอารูปถ่ายให้ดูน่ะครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทรงครับ

สวัสดีทุกท่านครับ

สถานการณ์บ้านเมืองเหมือนจะดี แต่ก็ยังไม่ดี แล้วเมื่อไหร่จะดีเนี้ย

 

ขอความรู้หน่อยนะครับ ไม่ทราบว่ามีคนเคยถามบ้างหรือยัง พอดีคาใจกะคำบอกเล่าจากผู้ใหญ่ที่รู้จัก เกิดความสงสัยเลยต้องมารบกวนผู้มีความรู้ในกรุทู้เหรียญบินหน่อยครับ

อยากทราบว่าสะพานหัวเดียวตามข้อห้ามของคนเล่นของนี่เป็นอย่างไรครับ

ขอบคุณครับ

 

อันนี้ต้องคนยุคเก่าหน่อยสมัยยังมีเรือพายครับ

คนยุคเก่าจะมีสะพานทอดออกมาจากฝั่ง เพื่อขึ้นลง เรือครับ บางที่ใช้ชักผ้าบ้าง นั่งเล่นบ้าง ยืนปัสสาวะบ้าง...แหะๆ ผมทำบ่อย

หัวหนึ่งทอดกับพื้นดินหรือคานไม้บนดิน อีกหัว ตั้งบนคานและเสา ตั้งลอยบนน้ำ เมื่อน้ำลงมากๆ จึงดูเหมือนสะพานหัวเดียว บางทีสะพานลอยอยู่บนพื้น สะพานแบบนีคนโบราณห้ามลอดน่ะครับ คนถือเคร่งๆ สพานอะไรก็ไม่ลอด ราวตากผ้าก็ไม่ลอด แต่สมัยนี้ถ้าจะยาก เพราะสะพานลอยเยอะ ส่วนผมของที่ผมมี ไม่ถือ พวกเหนียวๆผมไม่เล่น...แหะๆ เจ็บ

นอกจากนั้น ที่ห้ามจะๆ คือ ห้ามด่าแม่เขา ห้ามไปยุ่งกับผู้หญิงมีเจ้าของ ห้ามถ่มน้ำลายลงรูส้วม ( อันนี้เคล็ดว่าปากเป็นที่ว่าคาถา ปากเหม็นปากต่ำซ่ะแล้ว ทำไม่ขลัง ห้ามกิน ฟักแฟง น้ำเต้า พวกผักที่ทอดยอด ( พวกเล่นเหนียวๆ )

ที่แนะนำ ห้ามให้ได้ คือ ข้อสุรา เลิกได้ จัดว่าขลังแน่นอนครับ

 

มีด เหล็กหัวบ่อ ฝีมือช่างซุย ราชบุรี

เหล็กชนิดนี้ เรียก ว่า F6MN น่ะครับ เอาวางตากแดดตากฝนได้ ยี่สิบปี ไม่ขึ้นสนิม เอามาโชว์ เพราะพึ่งส่งวัสดุมาเช้านี้ ยังเห่ออยู่

ผมชอบมีด ของมีคมมากน่ะครับ มีหลายสิบเล่ม ของหลวงปู่บุญศรี เลือกฝีมือหน่อย แบบ ฝีมือ ห่วยๆไม่เอา จะเอามาโชว์ภาค กระทู้หลวงปู่ ให้ผมทำหนังสือหลวงพ่อทรงเสร็จ จะโชว์หมดทุกเล่ม ไม่มีกั้ก

เหล็กนี้ปลุกเสก โดยหลวงพ่อของผมมาแล้วน่ะครับ

 

ฝีมือดี งามเนียน สวยงามมากครับ เห็นแล้วบาดใจ

 

โค้ดพระเอก ท ไม่มีหัว

วันนี้คุยเรื่องพระเอกหน่อยย้ำอีกที โค้ด ท ไม่มีหัวตัวนี้ ตอกได้ชัดเจนบนตะโพนทองแดง ชุดแรกๆ ใบยาวหน่อย

โค้ดตัวนี้ ทำลายแล้วหลังหลวงพ่อล่ะสังขาร ไปตอนทำบุญ ๑๐๐ วัน ประมาณนั้น พระวิโรจน์ท่านเก็บไว้ ไม่ได้ใช้ ผมตามไปขอทำลาย ท่านจะได้หมดห่วง

เล่นพระต้องมีหลักน่ะครับ ดูโค้ด ท ไม่มีหัว ตัวนี้ให้แม่น ถ้าท่านจะเล่นพระหลวงพ่อทรง เพราะมีข้อยุติ ไม่แตกแถว

โค้ดนี้ตอกวัตถุมงคลไปเยอะ ทั้งพระและเครื่องราง ชิ้นไหนที่มีโค้ดนี้ ผ่านมือหลวงพ่อและทันหลวงพ่อแน่นอน

ที่เอามาย้ำเพราะเริ่มมี เบี้ย มีจาร ตอกโค้ด ท แต่ ท แปลกๆน่ะครับ คนล่ะตัว กับโค้ดพระเอก อันนี้ก็แล้วแต่จะเล่นน่ะครับ

ถ้าเป้นผม ผมเล่นโค้ดตัวนี้อย่างเดียว เพราะถ้าไม่ใช่ตัวนี้ ผมไม่เล่น เพราะฉนั้น ถ้าท่านได้โค้ดอื่นมา แล้วส่งรูปมาถามผม คำถามมีหลายคำถาม คำตอบคือคำเดียวครับ

คือ โค้ด พระเอกตัวนี้ครับ ทันหลวงพ่อแน่นอน

 

คนมีประสบการณ์พระของหลวงพ่อเยอะน่ะครับ แบบชัดเจน

แต่ไม่ค่อยมาเล่าในนี้น่ะครับ กลัวหาของยาก มาเล่าในให้ผมฟัง ก่ะจะตุนไว้เอง...แหะๆ