เรื่องเล่า ตื่นนอน ตอนสายๆ

ส่งการบ้าน บทที่ 2

เมื่อวาน ลองนั่งดูคะ เหมือนมีอาการเหวี่ยง ช่วง เตโช
แต่คิดว่าตัวเองง่วง ก็นั่งไปพักเดียว ก็นอนดีกว่า คิดว่าพร่งนี้เอาใหม่

วันนี้ นั่งใหม่ ไม่เหวี่ยง เหมือนเมื่อวาน นั่งเอามือกำขวดยาไว้
รู้สึกเหมือน น้ำในขวดยาเหวี่ยงแทน
นั่งสักพัก เหมือนมีน้ำไหลออกจากมือ หรือขวดไม่รู้ ไม่แน่ใจ
มีอาการสับปะหงกนิดๆ ตัวเหวี่ยงนิดๆพอรับได้คะ
ภาวนาจบไปรอบแรก มีอาการไอ คอแห้ง มาก
กินน้ำ แล้วเอาใหม่ รอบนี้ดีขึ้น ไม่ไอ แต่ก็คอแห้งนิดๆ ดีกว่ารอบแรก
แล้วก็ผ่อนลมหายใจยาวๆ คะ
ก็นั่งต่อไปอีกพักนึง เหมือนไอจะเบาลงคะ

ตอนกลางวัน ไปวัด ไหว้พระรู้สึกมีอาการตัวสั่นด้วยคะ

 

มาส่งการบ้านครับ
คืนนี้นั่งไม่มีอาการอะไรเกิดขึ้นครับ เงียบไปตลอด เงียบหายไปพักใหญ่ๆครับ(หลับใป?)
พิจจราณา ปัจเวทณ์ แผ่บุญแล้วออกสมาธิครับ ช.ม กว่าครับ
ขอบพระคุณ อาจารย์ บาส ครับ

 

ค่ะ จะหาโอกาสไปค่ะ อาจารย์อย่าโกรธนะ ยังไงลูกศิษย์ก็ต้องไปหาอาจารย์อยู่แล้ว แต่ต้องรอช่วงที่นายไม่อยู่

ส่งการบ้านค่ะ เมื่อคืนสวดมนต์บทอื่นก่อน (เนื่องจากเป็นวันโกน จุดธูปเทียน ถวายดอกไม้ สวดมนต์) หลังจากนั้นเริ่มต้นจากสวดบารมี 30 ทัศน์ ต่อไปตามลำดับของอาจารย์
1 นับ 1-100 นิ่งดีค่ะ
2 พุทโธ 1-100 ก็สงบดีค่ะ หลุดบ้างเล็กน้อย
3 เกษา... เป็นครั้งแรกที่นับครบ 100 หลุดบ้างเล็กน้อย (สงสัยโดนอาจารย์ตำหนิ เลยทำได้ 555) อ้้อ! มีตึงๆ เป็นสายที่โหนกแก้มซ้ายค่ะ
4 พุทโธ 1-100 ก็ดีค่ะ
5 แผ่เมตตา มีหลุด เลยแผ่เมตตาใหม่อีกรอบ
6 นั่งเฉยๆ แต่ได้สัก 2 นาที ถึงรึเปล่าไม่รู้ค่ะ เพราะเหน็บกินมากจน โอย...ไม่ไหวแล้ว
7 พิจารณาสังขาร แ่ก่ เจ็บ ตาย พลัดพราก กรรม โดยเฉพาะเจ็บตอนนี้ (เหน็บ)

อ้อ...มีสะดุ้งบ้าง เนื่องจากน้องสาวเปิดประตู 2 ครั้ง
อ้อ...มีกลิ่นหอม เหมือนกลิ่นเปลือกส้มด้วย 2 ครั้ง คิดว่าอาจจะเป็นเพราะเทียนมอด รึอะไร ก็ไม่สนใจ

สรุป ออกจากสมาธิ นั่งได้นานกว่าทุกครั้ง (1ชั่วโมง 10 นาที) เนื่องจากนับเกษาได้ครบ 100

รบกวนอาจารย์อดทน สั่งสอนหน่อยนะคะ (คนแก่/ไม้แก่ดัดยากนะค่ะ)

 

ในช่วง 1-2 อาทิตย์ที่ผ่านมาได้อ่านการบ้านหลายคน ก็จะมีอาการหนึ่งคือไม่รู้ไม่ทำไม่ได้ แล้วก็เลิกทำ
นั่งพอติดเจอปัญหาก็เลิก ทำให้ผมย้อมมองตัวเอง ว่าในสมัยที่ผมนั่งใหม่ๆ ผมก็นั่งจากการคิดลบ
คิดไม่ดีไม่รู้อะไรเลยและท้าทายด้วย ไม่มีอาจารย์ แต่ก็มีดีอยู่อย่างนึ่งคือผมเป็นคนที่ ถ้าคิดจะทำแล้ว
ต้องทำให้ถึงที่สุด คือเป็นคนที่เคยได้รับความเสียใจในการไม่ได้ทำอย่างถึงที่สุด แล้วมาโทษตัวเองว่าถ้าวันนั้นเราทำ
อย่างเต็มที่แล้วก็จะไม่เกิดเรื่องไม่ดีขึ้น ดังนั้นผมจะทำต้องทำให้ถึงที่สุดเมื่อเรามานั่งย้อนคิดแล้ว
จะได้รู้ว่าในขนะนั้นเราได้ทำอย่างถึงที่สุดแล้ว อยากให้มุ้งมั่นครับ ไม่ใช่ไม่ได้ก็ไม่ทำครับ

 

ตอนนี้ผมก็คิดคล้ายๆพี่บาสเลยคับ ความรู้สึกที่ว่า มาเสียใจทีหลังว่า
เราไม่ได้พยายาม หรือถ้าย้อนเวลาไปได้ เราจะทำให้ดีกว่านี้ . .
ไม่อยากเจอความรู้สึกนั้นตอนแก่คับ . .ตอนนี้มีแรง ดิ้นไปให้สุดชีวิตคับ

ช่วงนี้มีเเต่เหตุการณ์ ชวนให้อารมณ์เสีย อยากด่า 5 55
แต่พอคิดว่าอาจถูกสอบอยู่ ก็หัวเราะออกมาได้คับ อิอิ

 

ถูกต้องแล้วครับว่าถูกสอบ ต้อนนี้ดิ้นรนให้ได้มาซึงความสำเร็จและเพื่อคนในเบื่องหลัง
พอได้ครบก็ถึงเวลาที่จะละวาง และจัดสรรที่ๆเราจะไปในอนาคตครับ

 

ยังฝึกต่อค่ะ ตัวเล็กเขาก็ทำเองไม่ต้องบอกเลย แม่หลับ เธอก็ดำเนินการจุดเทียน นั่งเอง
แต่เมื่อคืนอยู่หน้าคอม แค่3-4ทุ่ม กลับรู้สึกง่วงมากๆ พอจะนอนหน้าผากก็ตึ้งตึง
ตื่นมาอีกที งัวเงียๆ ไม่ได้ดูนาฬิกา ลากสังขารไปอาบน้ำ มาดูเวลาอีกที ตี3แล้ว
แต่หัวกลับโปร่ง เลยนั่งสมาธิ ระดับ3 ตอนนั่งต่อแบบสบายๆ หลงคิดอะไรไปก็ดึงกลับมา
บางทีก็หมือนคนอยู่ในอุโมงค์มืดมาก(แสงเทียนยังไม่ลอดผ่านหนังตา) บางทีก็เหมือน
อยู่เหมือนบนยอดเขา เย็นสบายๆ สงบได้นาน(สำหรับตัวเอง)

วันนี้วันพระ ขึ้น15 เดือน 10 อย่าลืมปฏิบัติกันนะคะ

 

อืม ช่วงนี้ก็ไม่ได้ส่งการบ้านเลย..เริ่มจะมีบ้างแล้วละ 2-3 คืนมาเนี่ย ที่นั่งแล้วไม่ดิ่งเหมือนเคย แต่ก็พยายามปรับหลายๆอย่างอยู่ ก็มีเสริมเพิ่มการทำบุญบ้าง ใจเกินร้อยอย่างที่อาจารย์ว่า ซึ่งก็ตัดความกลัวที่เคยเกิดในช่วงแรกๆ ของการฝึก มันได้หายไปหมดแล้ว ที่เหลือมุ่งมั่นอย่างเดียวสู่จุดหมาย เหมือนมาไกลแล้ว...ต้องก้าวให้ถึงที่สุด

ขอบคุณอาจารย์ค่ะ ที่คอยกระตุ้นให้กำลังใจเหล่าศิษย์อยู่ตลอดเวลา ยินดีในบุญนี้มากๆค่ะ

 

ขอบคุณ คุณตัวกลมๆ นะครับที่เตือนพวกเรา วันนี้เข้ากะด้วยกลับบ้านได้ก็ ตีสองกว่าจะทันหรือเปล่าครับ
ส่งการบ้านครับช่วงนี้ได้นั่งวันละสองรอบ นั่งรอบแรกอาการจะสงบดีกว่าครับ พอรอบที่สองดูเหมือนจิตจะล้าๆครับ เรื่องการถูกทดสอบคงมีกันทุกคนนะครับ มากบ้าง น้อยบ้าง ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนสู้จนถึงที่สุดเหมือนที่อาจารย์ visnu บอกไว้นะครับ สู้ สู้ ......

 

เหมือนว่าทุกท่านกำลังถูกสอบด้วยเหมือนกันหมดรวมถึงผมด้วย เมื่อคืน ก่อนที่ผมจะเริ่มทำสมาธิผมก็รู้สึกเนืือย ๆ เพลีย ๆ อยู่บ้าง ไม่อยากนั่งมันเลย ขี้เกียจเฉยเลย เอาไง เอากัน สองจิตสองใจ เบื่อ ก็ เบื่อมาก อยากนอนก็อยากนอน ผมก็คิดว่า เอ... ทำไมช่วงนี้มันมีปัญหาอุปสรรคเยอะแยะกันจัง ทั้งภายนอกและภายใน รุมล้อมเข้ามา รบกวนการทำสมาธิรบกวนการปฏิบัติดีของเรา ทั้งที่เมื่อก่อนก็ไม่เป็นแบบนี้ (ผมรู้ตัวอยู่ว่ากำลังโดนสอบกันอยู่) ผมก็ทบทวนในสัจจะของผม

1.ผมเคยบอกทุกท่านไว้ว่า ในการปฏิบัติครั้งนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดหรือไม่เกิดก็ตาม ผมก็จะนั่งปฏิบัติไปเรื่อยของผมจนกว่าจะสำเร็จไม่ทางใดก็ทางนึง หรือร่างกายทำำไม่ได้อีกต่อไป
2. ผมคิดถึงเรื่องมารในใจ (มาร คือ ครูรูปแบบหนึ่ง) มันกำลังทดสอบผมอยู่แน่ ๆ ผมไม่ยอมมันง่าย ๆ หรอก ทั้งความขี้เกียจ ปัญหาที่เกิดขึ้น การปรามาสสิ่งต่าง ๆ ที่จะดลบันดาลให้เราหักเหไปจากสิ่งที่ชอบที่ดี ที่ควร มันพยายามส่งมารบกวนเราไม่ให้เราปฏิบัติได้สำริดผล หรือถึงที่สุด เมื่อมันรู้ว่าเราใกล้จะหนีเอื้อมมือมันไปได้ มันก็พยายามอย่างถึงที่สุดที่จะดึงรั้ง ชักจูง ก็ส่งอุปสรรคต่าง ๆเท่าที่มันจะหามาได้ เข้ามาหาหรือทดสอบเรา ให้เราตกอยู่อุบายภูมิ กิเลส ตัณหา เป็นทาสของมันตลอดไป ทั้งที่เมื่อก่อนตอนที่เรายังไม่ได้มาปฏิบัติ มันไม่ยักจะมามากมาย แต่พอมาปฏิบัติ มันเริ่มมาเป็นเทน้ำเทท่า ท่านทั้งหลายโปรดตรองดูข้อนี้แล้วกัน
3. อุปสรรค ความหมายที่ผมรู้คือ อุป แปลว่า ใกล้, สรรค แปลว่า สวรรค์ รวมความหมายทั้งหมดหมายถึง อุปสรรค แปลว่า ใกล้สวรรค์ ผมก็ไม่รู้ว่าทุกคนคิดแบบนี้เหมือนผมหรือ ป่าว ผมคิดถึงความหมายนี้ตลอดเวลา เมื่อมีอุปสรรค ผมจะคิดถึง คำ ๆ นี้อยู่เสมอ แล้วได้ผลเกือบทุกครั้งร่ำไป หรือใครจะนำข้อนี้ไปใช้ก็ได้ไม่ว่ากันครับ เต็มใจช่วยเหลือหรือสนับสนุนคนที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอยู่แล้วนะ

นี่คือสามข้อ ที่ผมฝากทุก ๆ คนไว้นะครับ จะน้อมนำพิจารณาหรือนำไปปฏิบัติไม่ว่ากันครับ

จากนั้นเมื่อผมพิจารณา สามข้อ อย่างลึกซึ้งนี้เสร็จ ทุก ๆ ท่าน ก็คงจะเดาถูกว่าผมจะทำยังไงต่อไประหว่าง นั่งต่อ หรือ นอนซะ ฮ่าๆๆๆๆๆ.....

 

ส่งการบ้านค่ะ
บทที่...3
- เมื่อวันก่อน อยู่ดีดีก้อหนักหัวมากตลอดวัน พอกลางคืนนั่งสมาธิ ก้อเหมือนต่อสู้กันระหว่างความหนัก กับ ความเบา ตัวเราพยายามทำปกติสบายๆ พอเริ่มจะเบา ไอ้ความหนักก้อวูบมาทันทีที่หัว ผลัดกันหนัก-ผลัดกันเบา เป็นอยู่อย่างเงี๊ยะ....เกือบ 2 ชม. เลยพอก่อน ช่วงที่ขณะนั่งปรากฎภาพเปลวไฟเกิด...แต่เป็นเปลวไฟจากเทียนไข 3-4 เล่ม

- เมื่อวานก้อยังหนักอยู่ แถม แมงหวี่ดังในหูตลอด เลยพักเบรคซะ 1 วันทำสบายๆ แล้วคืนนี้ก้อจะนั่งต่อไป....ค่ะ (วันนี้ก้อยังหน่วงๆ...บนหัวอยู่บ้าง)

 

ช่วงหลังนี่ เหมือนขี้เกียจกว่าเดิมครับ
นั่งได้ไม่กลางคืน ก็ตอนเช้า บางวันก็ไม่ได้นั่ง
แต่ 2-3 วันนี้นั่งตลอดครับ
เมื่อเช้าก็นั่งบทที่ 1 แล้วต่อด้วย 2 อย่างละ 50
นั่งได้ปกติ นิ่ง นับได้เรื่อยๆ ครับ
จบแล้วต่อด้วยบทที่ 3
อันนี้ยังยากอยู่ ปล่อยจิตแล้ว ความคิดบางทีก็เข้ามา
แล้วก็รอไปเรื่อยๆ ก็ไม่มีอะไร จังหวะที่จิตเปลี่ยนก็ไม่เข้ามา
ไว้คืนนี้ลองใหม่ครับ คืนนี้วันพระ จันทร์เต็มดวง นั่งยาวเลย
อ่านที่อาจารย์บอกแล้ว คิดว่าตัวเองก็ แผ่วลงเหมือนกัน
ต้องพยายามมากขึ้นละครับ

 

จะพยายามค่อยๆตัดค่ะ ไม่อยากรู้ไม่อยากเห็นอะไรทั้งนั้น...
ขอส่งการบ้านต่อนะคะ
เมื่อคืนนั่งบทที่3 ก่อนนั่งภาวนาก็สวดมนตร์ก่อน ปรากฎว่าเกิดอาการเหงื่อแตกร้อนมาก พอสวดเสร็จก็นั่งกำหนดลมหายใจ ภาวนาไปเรื่อยๆ ใจก็เบาสบายดี แต่ก็รู้สึกร้อน และเหงื่อแตกที่หน้า ทั้งๆที่นั่งในห้องแอร์ ไม่ทราบว่าเป็นผลต่อเนื่องมากจากที่สวดมนตร์รึเปล่าคะ

เช้านี้นั่งลองบทที่3 แบบไม่ภาวนากำหนดลมหายใจเฉยๆ พอถึงช่วงเกศา...ก็นั่งเฉยๆ ก็รู้สึกใจเบาสบายดี พอแผ่เมตตาก็รู้สึกเย็นๆค่ะ

 

ผมว่าผมเจอตั้งกะแรกๆแล้วนะ และก็ยังเป็นอยู่ รึเปล่า อันนี้ไม่ชัวร์นะครับ ฮ่ะๆ

ก่อนนั่ง หรือตอนเล่นคอมฯแบบนี้ มักจะบอกกับตัวเองว่าไม่ต้องก็ได้

แต่สุดท้ายก็นั่งอยู่ดีเพราะ เหมือนไม่ซื่อสัตย์กับตัวเอง แล้วก็ ปกติเหมือนไม่ค่อยได้ทำอะไรเต็มร้อยซักอย่าง ก็เลย อันนี้พยายามให้สุดดูซักครั้งหนึ่งดูครับ=o=

มีข้อสงสัยฮะพี่บาส วันนี้ นั่งอ่านหนังสือติวกับเพื่อน ตอนพัก ลองนั่งดู ประมาณจับไปที่จิต ดูลึกลงไป เหมือนตัวจะแยกออกเลยอ่ะครับ เป็นหน่วงๆหนืด เหมือนกำลังโดนแยก ได้ซักครู่เดียว เพราะเหมือนจะลองดูอ่ะครับ แต่สังเกตอยู่หลายครั้งแล้วน่ะครับ

 

รับทราบการบ้านค่ะ......อาจารย์
รอ...เที่ยงคืน อิอิ

catt25

 

ส่งการบ้านค่ะ
บทที่ 3

-ช่วงภาวนาพุทโธ รู้สึกมีกระแสอุ่นๆออกมาที่ผิวบริเวณแขน สักครู่รู้สึกเย็นในอก
-ภาวนาเกษา โลมา มีกระแสเย็นมากระทบนิดๆ และเริ่มเย็นมากขึ้น จนขนลุก
-ภาวนาพุทโธ ตึงที่หน้าผาก และชาบริเวณใบหน้านิดหน่อย

นั่งต่อไปเรื่อยๆ บางครั้งเหมือนไม่มีลมหายใจ บางครั้งก็ผ่อนลงมาเป็นหายใจเบาๆ สลับกันไป มีกระแสเย็นนิดๆมากระทบด้านซ้ายและหลัง

วันนี้นั่งได้ 2 ชั่วโมงค่ะ (ในความรู้สึกเหมือนจะนานกว่านั้น )

 

ส่งการบ้าน บทที่ 2 คะ (ส่งก่อนลืม)

นั่งจุดเทียน ภาวนาปกติ
นั่งไปสักพัก เสียงนั่นนี่เต็มไปหมด พื้นสั่น เสียงประตูลั่น จิ้งจก ฯ
(ขนลุกขนพองทั้งตัว:boo

สักพัก รู้สึกเหมือนเทียน จะดับ ลืมตามาหน่อยนึง แล้วภาวนาต่อ
ใจก็มีกลัวนิดๆ พอเริ่มกลัว เสียง มาเต็มมาเรื่อยตลอดที่ภาวนา
ในใจคิดว่า เรามาทำดีให้ขอพระคุ้มครอง

วันนี้ไม่ได้กำขวดยาไว้ แต่กลับรู้สึกว่า เหมือนมีไรมาอยู๋ในมือ
ยิ่งภาวนาไป เหมือนมีไรหนักๆ อยู๋ในมือยิ่งท่องยิ่งหนัก
จะกลิ้งได้หรือเปล่าไม่แน่ใจอะ

มีอาการหัวหมุน เหมือนเป็นคนจะลม เหวี่ยง เหมือนจะหลุดให้ได้
ใจสั่น มีอาการกลัว(คิดว่าเรามาทำดี)
แต่ก็สู้ต่อ กำหนด พุทโธ
ก้ยังมีเสียงบ้าง แต่อาการเริ่มเบาลง เริ่มดีขึ้น
แผ่เมตตา (ออกเสียง) ขนลุก นั่งได้แป็บนึง
เพราะดึกแล้วกลัวตื่นไม่ทันทำงานคะ
สวดมนต์ต่อนิดหน่อย

ตั้งแต่ วันเสาร์ ที่ผ่านมา มีอาการไอ+ใจสั่น หายใจไม่โล่ง ตลอดคะ:'(
และช่วง 2 วันมานี่ เจอคนที่ทำงาน เหมือนจะมาอ่านจิตเรา
นั่งคุยกัน เค้าก็ส่งพลังมาตลอด รู้สึกใจสั่น เวลาเค้าใช้พลัง
แต่ก็ไม่รุ้ว่าใช่หรือเปล่า

ช่วงนี้ รู้สึกอึดอัดคะ พี่บาสมีคำแนะนำหรือเปล่าคะ ว่าต้องทำไงอ่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าคะ

 

แว่ปเข้ามารายงานค่ะ ว่าศิษย์ผู้นี้ยังปฎิบัติอยู่ค่ะ แต่ไม่ค่อยได้เข้ามาส่งการบ้าน วันนี้ก็ได้ทำในบทที่1ค่ะ สงสัยเราหวังมากไป เลยไม่ค่อยสงบสักเท่าไหร่ค่ะ หน้าผากเริ่มตึงตั้งแต่คิดจะไปสวดมนต์(คิดไปเองหรือเปล่า)
ช่วงเกษา โลมา ถ้าไม่เครียดแบบว่ากลัวจะภาวนาผิด ก็จะไหลไปได้เรื่อยๆ ตัวเริ่มเบาๆค่ะ พอจะออกจากสมาธิ ได้แผ่เมตตา และ อุทิศส่วนกุศล ช่วงนี้วืบบบ เข้ามาเลย รู้สึกอารมณ์นิ่งมากๆค่ะ ตอนนี้ได้ออกมาจากการปฎิบัติได้ประมาณ 20 นาทีแล้ว แต่ยังรู้สีกว่า ช่วงหน้าผาก ยังกระตุก ติ๊บ ติ๊บ อยู่เลยค่ะ ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีอะไรติดขัด จะขึ้นบทที่ 2 ค่ะ
ขอบคุณค่ะ

 

ส่งการบ้านค่ะ

เมื่อคืนเกือบจะไม่นั่งแล้ว ข้ออ้างคือ...ไม่สบาย เพลีย แต่ติดตรงที่ว่า ตอนเช้าไหว้พระ ถวายผลไม้ แล้วบอกพระว่า ตอนเย็นจะกลับมาสวดมนต์นะคะ เลยต้องฝืนความอยากนอน มาสวดมนต์ตามสัญญา ไหนๆ สวดมนต์แล้วก็นั่งสมาธิ คิดว่า ได้สัก 5 นาที 10 นาที ก็ยังดีกว่าไม่ได้เลย

นั่งจนจบขั้นตอนคะ แต่รู้สึกเฉยๆ ไม่ดี ไม่ร้าย มีฟุ้งซ่านบ้าง คิดว่าตัวเองเหมือนหายใจเร็วขึ้นเล็กน้อย เหมือนเร่งให้ครบ/จบขั้นตอน

รายงานตัวเท่านี้คะ

 

....ขอแจมด้วยคน บางช่วงที่นอนดึกก็ตื่นสายยันเที่ยงก็มีคับ
......รู้สึกว่านอนมากก็ยิ่งมึนหัวมากยิ่งใกล้เที่ยงด้วยแล้ว ..
มีสาระจากโลกวิญญาณมาฝากคับ เท่าที่ทราบมา วิญญาณที่อยู่ในมิติเดียวกับโลก
เรา จะมีการดำเนินกรรมอยู่ 2 ลักษณะ คือ วิญญาณในระดับล่าง
มักใช้เวลาทำกิจต่างๆเวลากลางคืน กลางคืนจึงเราจึงรู้สึกมีดวงจิตต่างๆมากมาย
เวียนว่อนอยู่รายรอบบริเวณต่างๆ (วิญญาณเห็นคนแต่คนส่วนมากไม่เห็นเค้าเหล่านั้น)
ส่วนกลางวันมิติจะเปิดการเห็นได้เฉพาะวิญญาณระดับสูงหรือทวยเทพในระดับที่สูงขึ้นมา
คือ จะเป็นช่วงที่ทวยเทพปฏิบัติภารกิจเสียส่วนใหญ่ เพราะพลังแห่งความสว่างของดวงอาทิตย์มีผลต่อกายทิยพย์ วิญญาณ และมิติแห่งการมองเห็นระหว่าง โลกมนุษย์ สวรรค์ และยมโลกด้วย ..
....(อืม วันนี้ต้องมานั่งวิเคราะห์ร่างนโยบายเพื่อพี่น้องชาวไทยอีกแล้ว)......
โมทนาสาธุการบุญน่ะทุกท่าน​