แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

ดูดวงท่านผู้ที่เกิดในเดือนธันวาคม

การดำเนินชีวิตในปีเถาะ 2554

ท่านผู้ที่เกิดเดือนธันวา เป็นเดือนอันดับที่สิบสอง เป็นหมายเลขกำลังราหู ใจดี รักความบันเทิง และนุ่มนวล ใครได้เข้าใกล้ชิดผู้ที่เกิดเดือนธันวาคม นี้จะมีความซึ้งใจ อบอุ่น การเป็นนักอนุรักษ์นิยมในโลก แห่งความเหมาะสมนานาประการ เป็นคนมีรักเดียวใจเดียว จะทะนุถนอมคนที่ตนรักไปจนตายจากกัน

*มาบัดนี้ เป็นโอกาสที่ดีของผู้ที่เกิดเดือนธันวาคมนี้ ในปีเถาะ 2554 นี้ ชันษาปี เป็นมนุษย์ผู้หญิง ธาตุไม้ ขี่กระต่าย นั้น ข้อดีมีความผูกพัน บุตร ธิดา และบริวาร อันจักเกื้อหนุน จุนเจือกันและกันให้มีความร่วมมือในกิจการที่ดีได้

*ข้อเสียนั้น ท่านอาจจะดีต่อเขาเหล่านั้น จนทำให้ตีตนเสมอท่านได้ ท่านต้องระวังไว้อาจทำให้เกิดความเสียหายได้ ชอบหยอกล้อเจ้านาย ลักษณะหย ิกแกมหยอก หรือหมาหยอกไก่ พอเผลองับเลย หากท่านที่มีคู่แล้ว ระวังจะเกิดการนินทา หรือเป็นจริงในลักษณะแบบชู้สาวได้

*เป็นข้อเสีย อันเกิดความเสียหายได้ ควรป้องกันเหตุที่ไม่พึงประสงค์นานา ด้วยความประมาท จะเสียชื่อท่านได้

หากท่านไปเกี่ยวข้องกับสิ่งผิดกฎหมาย ท่านจงหยุดได้แล้ว ไม่งั้นจะมีความเดือดร้อนแน่ ๆ เช่นออกเงินกู้นอกระบบ ค้าขายของเถื่อน รับซื้อของโจร จะเดือดร้อน

* ผู้หลักผู้ใหญ่ ผู้ที่เป็นที่เคารพรัก และนับถือ จะมีความสุขเมื่อได้ทำบุญกุศล ให้ทาน ช่วยเหลือคนยากไร้ เรื่องการเงิน การงานจะได้แรงกุศลดลใจ และ ความคิดจากผู้หลัก ผู้ใหญ่ ที่จะเกื้อหนุน ทีจะทำให้งานของท่านสำเร็จลุล่วงได้ทันตามเป้าหมาย

*ท่านที่มีคนในเครือญาติเยอะ ๆ อาจโชคดี ท่านอาจจะถูกเรียกไปรับมรดก หรือทรัพย์สมบัติที่ถูกใจ เมื่อท่านได้รับมอบมาแล้วก็จงเก็บรักษาให้ดี เพื่อไว้มอบให้ลูกหลานต่อไป

*ท่านผู้ที่เกิดเดือนธันวาคม การดำเนินชีวิตในปีเถาะ 2554 นี้ สำหรับผู้สูงวัยควรระวังเรื่องความเจ็บป่วยด้วย หากท่านประมาทท่านอาจจะล้มป่วยได้ และนานเสียด้วย ขอให้โชคดีตลอดปีเถาะ 2554 นี้ ด้วยการประพฤติ ปฏิบัติธรรม เมตตาธรรม นำสันติสุข ที่ไม่เห็นแก่ตัว อย่างสุขสงบโดยแท้

เรียบเรียงคำทำนาย มาจากตำรา ของท่านโหราจารย์มาเผยแพร่ และอิงหลักคุณธรรมนำสันติสุขโดยแท้

 

(แอบ) ดีใจจังเลย ที่จะมีผู้เข้ามาเก็บเกี่ยวเรื่องราวต่างๆกลับออกไปบ้าง ตั้งสี่พันล้่านกว่าคน หาที่ใหนไม่มีแล้ว ไม่ว่าเวปอะไรทั้งหลายในโลกนี้ที่จะมีคนเข้าไปดูมากอย่างนี้ เสียดายที่มันไม่จริงเท่านั้น
เข้าไปดูที่หน้าแรกของกระทู้ก็พบว่าตัวเลขยังค้างอยู่จริงๆ ต้องลงกินเนสค์บุค หรือลง แปลกแต่จริงดีหนอ?

 

ขอบคุณ คุณโหรหนุ่ม นะครับ พอดีเป็นเดือนเกิดเลย ขอให้สมดั่งคำทำนายเลยครับ

 

ประสบการณ์จริงของคนลองของ

ช่วงประมาณปี 2541-43 ในประเทศไทยมีเสียงสะอื้นในอกดังแผ่วๆสลับกับเสียงถอนหายใจกันทุกหย่อมหญ้า จากการที่หลายๆคนเจอพิษเศรษฐกิจชนเข้าโครมใหญ่ ต้องเสียงานเสียอนาคตและเสียใจ และเจ้าของกิจการบางคนยังไม่หายมึน หลายรายยังโซซัดโซเซหาหลักเกาะไม่ได้มั่นคงเหมือนก่อน บางคนเตลิดเปิดเปิงไร้ที่หมาย หนึ่งในนั้นมีผมรวมอยู่ด้วยคนหนึ่ง ที่พยายามวิ่งไล่โอกาส และไขว่คว้าหาความสมหวังอีกสักครั้ง แต่ทุกครั้งที่กระเสือกกระสนไล่หามันนั้น ดูเหมือนคำว่าโอกาสและความสมหวัง มันจะยิ่งหนีห่างออกไปทุกขณะ ค่ำลงวันใดก็อดไม่ได้ที่จะต้องย้อนนึกถึงวันเก่าๆที่ผ่านมา และหวลคิดถึงทุกอย่างในชีวิตที่เคยมีโอกาสและได้สัมผัสมาแล้ว

 

[FONT=&quot]ที่ท่าตูม จังหวัดสุรินทร์ มีหมอผีและหมอไสยศาสตร์มากมาย หลายคนที่มีวิชาดีและถือได้ขลังเพราะได้รับการสืบทอดวิชามาจากชาวส่วยเขมร ชนเผ่าแห่งแผ่นดินต่ำที่มีการสืบทอดวิชาลึกลับ จากรุ่นสู่รุ่นมาช้านานและเป็นที่ยอมรับนับถือกันในแดนที่ราบสูง หนึ่งในรหัสวิชาที่สืบทอดกันมาคือวิชากำกับช้างตกมันและการบังคับช้างในกริยาต่างๆ และวิชาที่แทบทุกหมอไสยศาสตร์มีติดตัวคือการเลี้ยงผี โหงพราย เพื่อเป็นหูเป็นตาและคอยคุ้มครองผู้เป็นนาย อาชีพเสริมจากวิชาความรู้ของคนเหล่านี้หนีไม่พ้นการทำเสน่ห์ยาสั่ง ฝังรูปฝากรอย หรือทำร้ายด้วยอาคมที่มีสำนักมากมายแทบเดินสะดุดในละแวกบ้านแถบนั้น และอีกศาสตร์หนึ่งที่ได้รับการเชื่อถือมานาน คือวิชามหานิยมจากน้ำมันช้างตกมัน ที่หลายๆผู้สร้างมักเอามาผสมทำเป็นพระขุนแผนรุ่นต่างๆจนเป็นที่รู้จักมักคุ้นกันในประเทศไทย[/FONT]

 

[FONT=&quot]วิชาที่น่ากลัว ควรหนีให้ไกลห่างจากคนกลุ่มนี้ และควรระวังไว้อย่างยิ่งคือ การสักน้ำมันพรายเข้าตัว ซึ่งจะมีคนเล่นวิชานี้กันมากในแดนอีสานใต้ แถบสุรินทร์ ศรีษะเกษ และบุรีรัมย์ โดยจะมีการชวนเชื่อว่าเมื่อสักแล้วจะคงกะพัน จะมีวิญญาณคอยคุ้มครองป้องกันและคอยแจ้งเหตุล่วงหน้าในเรื่องต่างๆ ถือเป็นขั้นสุดยอดในการสืบสายวิชานี้จากครูอาจารย์เลยทีเดียว เมื่อสักน้ำมันพรายตามสายวิชานี้แล้ว จะต้องคอยไหว้ด้วยเครื่องเซ่นและไม่สวมใส่มงคลวัตถุใดๆ คนที่สักมาแล้วจะเก็บตัวเงียบๆ ชอบอยู่คนเดียวไม่เคารพพ่อแม่ไม่เชื่อฟังใคร และหูจะแว่วได้ยินเหมือนเสียงคนมากระซิบบอกตลอดเวลา คล้ายอาการคนติดยาบ้า หน้าจะดำคล้ำตาลึกแก้มตอบ อาการแบบนี้รักษายากมากเป็นวิชาไสยดำขั้นสูงสุดที่กินถึงกระดูก หากไม่ถอนให้ได้ภายในสามปี ก็ไม่มีหวังจะได้คนที่เราเคยรู้จักกลับคืนอีกแล้ว เขาจะกลายเป็นคนบ้าในที่สุด
[/FONT]

 

ยินดีด้วยครับ ที่พี่เดชาเอาเรื่องราวดีๆเช่นนี้ มาลงไว้เป็นแนวทางพิจารณาในการดำเนินชีวิตของเราได้เป็นอย่างดี ขอบคุณอย่างยิ่งครับ หากใครมีแนวทางการปฏิบัติบำเพ็ญภาวนา แนวทางการเตรียมตัวเพื่อปลุกสติ แนวทางการวางจิตในชีวิตแต่ละวัน หรือแนวทางของสายกลางในการใช้สติ อยากให้แขร์กันมากๆครับ อนุโมทนาด้วยที่เขียนไว้เป็นธรรมทานแบบนี้ครับ

 

ขอบคุณครับกับความรู้สึกรักเคารพในครูอาจารย์ของเรา และยังเคารพในสิทธิการนับถือศรัทธาของทุกคนที่มีครูอาจารย์เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นอาจารย์ของเราหรือไม่ เราทุกคนควรยินดีด้วย แต่ทุกชุมชนทุกหย่อมหญ้ามักมีเรื่องดีและไม่ดีปะปนกันทั้งสิ้น หากคนที่ศรัทธาในอำนาจความศักดิ์สิทธิ์ และจะบูชาของขลังให้ได้ผลต่อตนเองและครอบครัวอย่างแท้จริง เมื่ออ่านข้อความแบบนี้พบ ย่อมสะกิดใจและรู้อะไรควรไม่ควรด้วยวิสัยของตนเอง เราคงไม่ต้องชี้แจงแทงข้างอะไรอีกแล้ว

ใครเกลียด ใครชัง ชั่งเถิด
ใครเชิด ใครชู ช่างเขา
ใครด่า ใครบ่น ทนเอา
ตัวเรา ร่มเย็น เป็นพอ

ใครเหน็บ ใครแถ แทบแดดิ้น
ใครสิ้น ใครป่วน ล้วนพวกเขา
ใครกระแทก ใครแดกดัน มันคงเมา
กระทู้เรา ยังร่มเย็น ก็เป็นพอ

 

อีกแค่ 2 พันล้านคน ก้อจะครบหมดทั้งโลกแล้วครับพี่หนุ่มฯ ใกล้ความจริงแระ..

 

วิชาที่น่ากลัวอีกอย่างหนึ่งในละแวกอีสา่นใต้คือ ยาสั่ง ที่เป็นวิชาจากเขมร และมักจะลองวิชากันบ่อยๆกับคนต่างถิ่นที่เข้าไปในหมู่บ้าน และเป็นยาสั่งตำรับเฉพาะอีกด้วย แก้ไขยาก คนสุรินทร์มีภาษาเฉพาะอีกอย่างหนึ่ง ที่ฟังดูแล้วรู้สึกมีอำนาจลึกลับ คือภาษาส่วย ที่เป็นภาษาเฉพาะและพวกเขามักจะพูดกันในกลุ่มเมื่อไม่ต้องการให้เรารู้ว่าเขาพูดอะไรกัน

ย้อนกลับมาที่ครั้งนั้น เมื่อได้เข้าไปพักที่บ้านเพื่อนในท่าตูมได้สองวันแล้ว เพื่อนได้พาไปดูพิธีการทรงเจ้า(ที่จริงน่าจะเรียกการทรงผี) ที่บ้านหมอเฒ่าที่ปลูกไกลบ้านคนอื่นท้ายหมู่บ้าน คืนนั้นมีการเชิญผีปู่ย่ามาเข้าเพื่อไถ่ถามเรื่องราวในหมู่บ้าน เมื่อมีการลงทรงแล้วกินเครื่องเซ่นและเหล้ายาปลาปิ้งเอร็ดอร่อยจนอิ่มหมีพีมัน น้ำลายไหลเยิ้ม ก็เริ่มมีการถามไถ่กันพอหอมปากหอมคอในเรื่องที่ใครอยากรู้ก็ถามเอาเอง ประมาณสองชั่วโมงที่มีการเข้าทรงของหมอส่วยผู้เฒ่าคนนั้น จนจะเลิกการเข้าทรง

 

หมอเฒ่าได้ให้ทุกคนเข้าไปนั่งใกล้ๆทีละกลุ่ม แล้วพ่นน้ำหมากหรือน้ำอะไรชนิดหนึ่งออกมาฟุ้งกระจายบนศรีษะของคนกลุ่มแรก ผมไม่ค่อยนับถือนักกับการเข้าทรงลงเจ้า จึงเลี่ยงออกมาข้างนอกบ้านเสีย จนคนเข้าไปกันหมดแล้วทั้งสี่ห้ากลุ่ม ก็มีเสียงเรียกของคนในบ้านตะโกนเรียกให้ผมเข้าไปในบ้าน

เมื่อเข้าไปก็พบสายตาของหลายๆคนมองมาอย่างสงสัย ผมเองก็สงสัยเช่นกันว่ามีอะไรเกิดขึ้น หมอเฒ่าส่งภาษาส่วยกับคนตรงนั้น และชี้มาที่ผมที่เป็นคนกรุงเทพคนเดียวในบ้าน เพื่อนของผมที่เป็นคนในหมู่บ้านนั้นได้มากระซิบว่า ท่าทางไม่ค่อยดีให้กลับบ้านกันดีกว่า แต่ยังไม่ทันจะเดินออกพ้นจากบ้าน เสียงตะโกนดังๆจากหมอเฒ่าพอเข้าใจได้ว่า "มันคนนั้นเป็นใคร ถึงไม่เคารพกู โอหังมาก" อะไรทำนองนั้น คนของหมู่บ้านบอกให้ผมเข้าไปกราบขอโทษพ่อหมอของเขาเสีย หมู่บ้านจะได้สงบและผีปู่ย่าจะไม่โกรธ

 

ต่อเลยครับ อิอิ คิดถึงเรื่องเล่าต่างๆ

 

ผมยกมือไหว้และบอกว่าไม่ได้มีอะไร แต่คนแก่คนนั้นบอกให้กราบขอโทษ ที่ลบหลู่ผีปู่ย่าตายาย ผมเห็นว่าไม่ได้ทำอะไรผิดและไม่ได้เป็นคนสุรินทร์จึงไม่ยอมทำตามที่เขาบังคับ ทีนี้เกิดการอาละวาดเสียงดังวุ่นวายมีการต่อว่าเพื่อนของผม ที่พาคนต่างถิ่นเข้าไปดูพิธีและทำให้หมอผีไม่พอใจ หลายคนห่วงผมและบางคนจะต้องให้ผมกินน้ำมนต์ของพ่อหมอ เพื่อไม่ให้เกิดอันตรายกับตัวเองอีกสามอึก

ผมบอกทุกคนไปว่า ผมปกป้องตัวเองได้และเชื่อว่าไม่มีอันตรายอะไร ขอไม่กินอะไรและจะกลับบ้านแล้ว แต่เสียงที่ตวาดมาว่า "อวดดีนัก" และตามมาด้วยเสียงสวดภาษาอะไรชนิดหนึ่งที่ฟังไม่เข้าใจ เพื่อนบอกว่าเขากำลังเรียกผี เชิญผีมาออกฤทธิ์ เขาจะลองของกับผมว่ามีดีจริงหรือเปล่า ทุกคนร้องกันวุ่นวายฟังไม่ค่อยรู้ว่าพูดอะไรกันบ้าง แต่หลายคนก็เตือนให้ผมระวังตัว แต่ระวังอะไรยังไม่รู้

สิบนาทีที่เขาสวดดังๆ ผมก็นั่งดูเฉยๆต่างกับเพื่อนที่ลุกลี้ลุกรน มองซ้ายมองขวา คุยกับญาติๆของเขาเป็นภาษาแปลกๆ เหงื่อแตกไปทั่วตัว สักครู่ใหญ่ๆจนลืมไปว่ากำลังรออะไร จนหมอเฒ่าลืมตาและร้องดังๆว่า เออเอ็งมีของดี แต่ระวังตัวไว้บ้างก็แล้วกัน (เพื่อนแปลให้ฟัง)

 

คนท่าตูมในหมู่บ้านนั้น มองมาที่ผมและขอดูกันแทบทุกคนว่า ผมมีอะไรไปด้วยในคืนนั้น และหมอผีก็เลิกการทรงพร้อมทั้งไล่ทุกคนออกจากบ้าน ผมเลยรอดตัวกลับบ้านพร้อมเพื่อนๆได้อีกครั้ง แต่เห็นท่าไม่ค่อยดี บรรยากาศเริ่มขมุกขมัว จึงกลับกรุงเทพในวันรุ่งขึ้นทันที และไม่ได้ไปเหยียบที่นั่นอีกเลย เพื่อนคนนั้นตอนนี้เป็นใหญ่ในทางการเมืองท้องถิ่นไปแล้ว

สิ่งที่ผมติดตัวไปนั้น กันผีได้ทุกชนิดและผีไม่กล้าทำอะไรแน่นอน เคยมีเรื่องเล่าว่า มีคนที่ผีเข้า และผีตัวนั้นเก่งขนาดเตะพระสงฆ์มาแล้ว แต่มันไม่กล้าเตะคนที่ใส่แหวนพระของ ลป.ดู่ วัดสะแก ถึงขนาดที่ผีบอกว่า หากเอ็งแน่จริงให้ถอดแหวนวงนั้นออกก่อน แล้วมาต่อยกันก็ได้ แหวนวงนั้น ผมรับจาก หลวงปู่ เป็นแหวนเงินปี 2532 ใส่จนโค๊ตสึกหายไปแล้ว และตื้นไปมาก แต่ก็ยังใส่ติดตัวจนทุกวันนี้ ส่วนพระเครื่ององค์เดียว ที่ใส่ติดตัวไปคือ เหรียญหลังยันต์ของหลวงปู่กวย ที่คุ้มครองไว้หลายครั้งแล้ว

 

ตอนนั้น พี่หนุ่ม มีของดีอะไร ติดตัว ไปด้วยครับ พี่

 

ต่อเลยครับ กำลังจินตนาการตามครับ

 

รอลุ้นว่าของดีอะไรครับ เรื่องน่าติดตามตลอดครับ

 

ถึงเวลานี้ ผมชักอยากได้แหวนหลวงปู่ดู่แล้วสิ
แต่จตุรพิธของผมก็ได้ทั้งหลวงพ่อกวย และปลวงปู่ดู่ปลุกเสก คงพอใหวนะครับ

เล่าได้มันส์มากๆครับ

 

ฝากเป็นข้อเตือนใจสำหรับนักเดินทางและนักผจญภัยเล็กๆน้อยๆ เป็นข้อคิดจากการเจอหรือพบมาด้วยตนเอง ข้อห้าม ข้อแนะนำอื่นๆคงมีคนเขียนไว้มากแล้ว เพิ่มอีกสักนิดหน่อย

-อย่าดื่มเหล้า - น้ำ จากขันน้ำ/จอกน้ำ ที่มีคนดื่มก่อนหน้า แล้วส่งต่อให้ทันทีโดยไม่วางลงพื้นเสียก่อน
-อย่าตักอาหารเป็นคนแรก เมื่อไปบ้านคนอื่น ให้ตักตามที่เจ้าบ้านทำก่อนเท่านั้น
-อย่าตกใจหากเจอภาพในมิติอื่นๆ หากใจหวิว รู้สึกหนักที่บ่า ให้กำหนดลมหายใจและสูดลมหายใจหนักๆ สติจะกลับมา
-อย่าลืมนึกถึงครูอาจารย์ก่อน เข้าที่คับขัน อย่านึกถึงเมื่อเกิดเรื่องแล้ว สติเราจะไม่มั่นคง หากนึกถึงก่อน จะทำให้ใจมีพลังมากขึ้น
-อย่ากลัว ที่จะกล้า

 

เห็นด้วยครับ ทุกวันนี้ใจยังคิดไล่ตามหาพระหลวงปู่ดู่จนลืมไปซะสนิทเลยว่าเราก็มีนี้หน่าทั้งเหรียญจตุรพิธและก็ปิดตาจตุรพิธและที่ตัวเองไม่รู้เลยว่ามีของดีอีกอย่างคือ หลวงพ่อโสธรที่หลวงพ่อเกษมปลุกเสกครับ