แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

ทำดีกับพ่อบังเกิดเกล้าทำวันไหนก็ได้ครับ
บางวันผมก็พาพ่อไปดูหนัง บางวันก็นวดให้ท่าน
เอาดอกไม้ ธูปเทียนไหว้ ล้างมือล้างเท้าให้ท่านผมก็ทำ น้ำล้างก็เอามาทั้งกินทั้งอาบ ทำมาก็หลายครั้ง แล้วก็ทำมานานแล้ว
ชีวิตมันคงทุกข์เยอะ อะไรเป็นบุญทำได้ก็ทำ เอาแต่บุญ ส่วนคุณไม่คาดหวังกับชีวิตสมัยนี้

เพียวแต่วันที่ 5 ธ.ค อาจต้องนึกถึงพ่อของแผ่นดินให้มาก ๆ

อนุโมทนาครับ

 

สวัสดียามใกล้เที่ยงวันครับ ญาติธรรมทุกๆท่าน

 

แนะนำพระดี เมตตา-พารวยชีวิตก้าวหน้า

อนุโมทนาบุญกับพี่หนุ่มครับ
ส่งภาพร่วมสนุกกับคุณนอร์ครับ
มองภาพแล้วพระองค์ทรงเสียสละเพื่อประชาชนจริงๆนี่แหละครับพ่อของแผ่นดิน

 

เห็นน้องเจ เล่าแล้ว...นึกได้...เมื่อวันเสาร์นี้เองค่ะ
พี่ได้ไปส่งพัสดุให้ญาติธรรม..ในกระทู้หลวงปู่ทวด 4 ท่านด้วยกันเมื่อดูเวลาแล้วใกล้เที่ยง..ไปรษณีย์หาดใหญ่วันหยุดจะทำการ ครึ่งวัน

ด้วยความรีบร้อน.....ก็เอามอเตอร์ไซด์ขับออก...แต่พอเดินออกมาหน่อยเหมือนกับมีใครมาเตือน...ก็เลยนึกได้ว่าไม่ได้แขวนพระ....(เพราะพี่จะขับรถเร็วมากคือซิกแซก..ตลอดทำเวลา) ก็เดินไปหยิบ...หลวงปู่หมุนนารายณ์ทรงครุฑ แขวนไป....ออกจากบ้านก็บ่นในใจว่าไปรษณีย์จะปิดหรือยัง...จากบ้านไปไปรษณีย์ประมาณ 1 กม. เชื่อมั้ยค่ะไม่มีรถเลยค่ะทั้งๆที่มีสัญญาณไฟจราจร ตั้ง 2 จุด ผ่านตลอด....ไปถึงไปรษณีย์ 11.55 น. ทันส่งพอดี... ยังมีเวลาเขียนไปรษณียบัตรถวายพระพรพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอีก.....

กลับออกจากไปรษณีย์หน้ามอ.หาดใหญ่จะเลี้ยวรถพี่อยู่ด้านขวา ตรงแยกหน้ามหาวิทยลัยสงขลานครินทร์....ฝั่งตรงข้ามก็มีรถพ่วงจะเลี้ยวกลับเขาก็เปิดไฟเลี้ยว พี่เห็นรถกะบะแซงรถพ่วงขึ้นมา...คือตรงมาทางขวาอีกฝั่งซึ่งตรงพี่จอดรถเลี้ยวพอดี..ด้วยความตกใจมือพี่กำพระหลวงปู่หมุนแน่น...แล้วรถกะบะคันดังกล่าวก็หักหลบไปด้านซ้าย....เล่นเอาหัวใจไปอยู่ที่ตาตุ่มเลยค่ะ........
เมื่อวานนี้เอง....

ตื่นเต้นกับเหตุการณ์พิมพ์ผิดพิมพ์ถูก.....และหลายครั้งเพิ่งสังเกตเหมือนกันค่ะว่าของที่หายไปจะหาเจอ ซึ่งก็แปลก.....

* และมีเหตุการณ์อีกอย่างนะคะ...เล่าสู่กันฟัง...คือจะนำพระของหลวงปู่ทวดมาถ่ายนำมาลงในเวป.....วันนั้นถ่ายเสร็จก็นำเก็บเข้าที่เรียบร้อยแล้ว......
เชื่อมั้ยค่ะหลังจากนั้น 2 วัน...เปิดกระเป๋าที่ใช้สะพายไปทำงาน....อยู่มีพระหลวงปู่องค์หนึ่งที่นำออกมาถ่าย อยู่ในกระเป๋า....งงมากพระมาอยู่ได้ยังไง
บังเอิญเข้าไปอ่านไหนกระทู้ เพื่อนสมาชิกลงไว้ว่า....ถ้าเราไปสถานที่อโคจรหรือ..ว่าประพฤติตัวไม่เหมาะบางครั้งพระท่านไม่อยู่ด้วย....คือหายไป บางคนแขวนพระมีแต่กรอบแต่พระหายไปแล้ว.....ก็เลยคิดว่าน่าจะจริง...

(ประสบการณ์ตรงที่เกิดขึ้นกับตัวเองค่ะ เมื่อเดือนที่แล้ว)

 

อนุโมทนาบุญกับคุณติ้งลิงติงค่ะ มอบหลวงปู่ทวดให้เพื่อนสมาชิก
มีหลวงปู่ทวด แคล้วคาดปลอดภัยค่ะ...

 

ร่วมสนุกกับคุณ Nor ครับผม



"LONG LIVE THE KING"

เหตุผลที่ผมเลือกภาพนี้ เนื่องจากตั้งแต่ผมจำความได้ ผมเห็นภาพเหล่านี้จนชินตา ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนยากลำบากเพียงใด ท่านก็เสด็จพระราชดำเนินไปเพื่อพระราชทานความช่วยเหลือโดยไม่มีการแบ่งแยกใต้เหนือ อีสาน กลาง แต่ทุกคนคือลูกของพ่อ

ผมจำได้ว่า ผมถามแม่ผมว่า "ทำไม ท่านไม่มาแถวบ้านเราครับ"
แม่ผมตอบว่า "ยังมีคนที่ยังลำบากอีกเยอะ ท่านต้องไปที่นั่นก่อน"
ด้วยความเป็นเด็ก ผมก็สงสัยว่า ทำไม ท่านต้องไปที่ที่ลำบากด้วย ทำไมไม่อยู่สบาย ๆ ต้องลำบากเดินทาง และทำงานหนัก

จนวันนี้ผมถึงเห็นสิ่งที่พระองค์ท่านได้ทรงเสียสละ ทรงงานหนักเพื่อประชาชน ไม่ว่ารัฐบาลของประเทศไหน ประธานาธิบดีที่ยิ่งใหญ่ของชาติใด หรือนายกรัฐมนตรีของชาติใดก็ไม่สามารถเทียบได้กับการพัฒนาประเทศที่ท่านทำให้พวกเรามีทุกวันนี้

ทุกวันนี้หากสิ่งใดเป็นสิ่งที่ผมจะทำเพื่อ "พ่อ" ที่ยิ่งใหญ่พระองค์นี้ได้ ผมจะรีบทำทันที ในที่นี้เราอาจจะไม่ได้เป็นทหาร ตำรวจ หมอ แต่เราก็ทำเพื่อพระองค์ได้ สิ่งที่พวกเราทำทั้งทำความดี ทำกุศล แบ่งปัน รักกันสามัคคีกัน แม้ว่าจะเป็นกลุ่มเล็ก ๆ แต่ก็เป็นจุดเริ่มต้น ที่จะค่อยขยาย แผ่กิ่งก้านสาขาออกไปเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ ต่อไป

ร่วมกัน "ทำดี" เพื่อพ่อครับ

 

ถ้าจำไม่ผิด พระเครื่องชุดนี้มีส่วนผสมของสมเด็จวัดระฆังที่สมเด็จโตสร้าง สมเด็จวัดระฆังรุ่น 100 ปี ปี 2517 ด้วยครับ เนื้อหาดี มวลสารสวยครับ พิธีดีอีกด้วยครับ ขออนุโมทนาบุญกับพี่เดชาด้วยนะครับ ที่แบ่งปันของดี ๆ ที่สะสมมาให้น้อง ๆ ในนี้ได้ร่วมทำกุศลกัน

 

บอกรักพ่อกอดพ่อ..ให้สมกับที่รักพ่อและพ่อรัก...
เป็นลูกที่ดีของพ่อตลอดไป...
มีความสุขในวันพ่อทุกท่านครับ

 

วันนี้วันพ่อ...ขอให้คุณพ่อทุกท่านมีความสุข...มีสุขภาพดี...

แต่ขอเล่า....เรื่อง จากหนังสือ เจ้ากรรม จองเวร ของ นพ นันทวัน
เรื่องจริงจากทางบ้าน...
ของคุณพ่อท่านหนึ่ง...ที่มีลูก ชั่ว...


ลูกชั่ว ...

ชายวัย 40 ปี เศษ รูปร่างผอมโซ ผมเผ้ารุงรัง แต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีกระดำกระด่างเดินตรงไปยังบ้านย่าซึ่งเป้นแม่สามีของข้าพเจ้าพอไปถึงก็นั่งแหมะลงบนพื้นดิน แทนที่จะนั่งบนแครไม้ไผ่ที่วางอยู่ใกล้ๆ

"หิวใช่ไหม รอเดี๋ยวะจะไปหาข้าวมาให้กิน" ย่าถามแต่ไม่รอฟังคำตอบ เพราะถามปุ๊บก็เข้าไปในบ้านยกอาหารออกมาปั๊บ
ชายคนนั้นซึ่งพักนี้มักจะเห็นมากินข้าวที่บ้านย่าบ่อยๆ ก้มหน้าก้มตากินอาหารอย่างคนหิวจัด แป๊บเดียวข้าวก็หมดจาน
"เอาอีกไหม" เขาส่ายหน้าย่าจึงยื่นขันน้ำให้ และพอดื่มเสร็จก็เดินจากไปไม่พูดอะไรสักคำ
"เขาเป็นบ้าเหรอย่า" ข้าพเจ้าถามหลังจากที่เขาเดินไปไกลพอสมควร
"ใช่ แต่เขาไม่ทำร้ายใครหรอก จะไปขอกินข้าวเฉพาะบ้านที่เคยกิน"
"เขาเป็นคนที่ไหนคะ"
"เป็นคนที่นี่แหละ แต่พอเป็นบ้าก็ไปเรื่อยนานๆ จะกลับมาทีหนึ่ง"
"คงคิดมากจนกลายเป็นบ้า" ข้าพเจ้าว่า
"จะว่าคิดมากก็อาจจะใช่ แต่ถ้าจะว่าเขาเป็นบ้าเพราะผลกรรมตามสนองก็คงไม่ผิด

บ้านหลังเล็กๆ ที่มีความเป็นอยู่ค่อนข้างอัดคัดเป็นที่อยู่อาศัยของลุงสากับป้าสี และลูกๆ อีก 5 คน ส่วนลูกคนโตอี 4 คนออกเรือนไปแล้ว
"วันนี้พี่จะไปตัดไม้หรือเปล่า" ป้าสีถาม
"ไป เพราะฝาบ้านไม่พอเห็นไหมเมื่อคืนฝนสาดเข้ามาเปียกหมด"
เย็นวันนั้นหลังจากที่กลับมาจากตัดไม้ ลงสาก็มีอาการผิดปกติแก่นั่งซึมกระทือไม่พูดไม่จากับใคร และพอลูกเมียถามไถ่แกก็มองตาขวางป้าสีเห็นท่าไม่ดีจึงหาหมอดูซึ่งหมอดูบอกว่า ลุงสาวผิดผี ควรจะเอาเหล้าไหไก่ตัวไปขอขมา ป้าสีก็ปฏิบัติตามแต่อาการของลุงสาไม่ดีขึ้น ยิ่งนานวันยิ่งหนัก บางครั้งก็คุ้มคลั่งอาละวาดจนต้องจับล่ามโซ่ไว้
"อะไรวะ! กินขาวหกเรี่ยราดยังกับเด็กๆ ถ้ากินไม่เป็นก็อย่ากงอย่ากินมันเลยเสียของ" ประสิทธิ์ลูกชายคนที่ 5 และเป็นคนที่โตที่สุดที่อยู่กับพ่อแม่เวลานี้ ตะคอกเสียงดังพร้อมกับกระชากถ้วยข้าวออกจากมือพ่อ แล้วนำข้าวไปเทให้ไก่ชนของเขากิน
"เอาข้าวมา เอามา" แกทุบพื้นทั้งๆ ที่ยังนอนหน้าคว่ำอยู่
"ทุบเลย ทุบแรงๆ ถ้าแน่จริงเอาหัวไปโขกเสาให้มันตายไปเลย...เออทำแบบนั้นแหละ ทำอีกทำอีก...ฮ่า! ฮ่า!" ประสิทธิ์หัวเราะห์ดังสั่น เขารู้สึกสะใจที่เห็นพ่อเจ็บ
เขาฝังใจมาตั้งแต่เด็กว่าพ่อเกลียดเขาไม่รักเขาเหมือนพี่ชายคนโตกับน้องสาวคนเล็ก มีหลายครั้งที่เขาต้องอดข้าวเพราะพ่อทั้งๆ ที่บังมีข้าวเหลือ พ่อบอกว่าต้องเอาไว้ให้น้องเพราะน้องตัวเล็กหรือไม่ก็เอาไว้ให้พี่ชายเพราะทำงานหนัก พ่อลำเอียงทั้งๆ ที่เขาตัวเล็กแล้วก็ทำงานหนักเหมือนกัน บางวันเขาต้องกินใบไม้แทนข้าว ใบมะยม ใบฝรั่งมันฝาดกินไม่อร่อย ใบมะขามกินมากก็ปวดท้อง พอไม่สบายพ่อก็แช่งให้ตายเขาเกลียดพ่อ

 

เป็นปาฏิหารย์ที่น่าจดจำครับ ไม่รู้หลวงปู่ช่วย หรือด้วยความสวยของพี่นวลสิบล้อเสียหลักยังหักหลบ ฮ่าๆๆ ล้อเล่นครับพี่ เมื่อวานแอบไปทำบุญมา ถวายสังฆทานและถวายพระห้านิ้วอุทิศกุศลให้หลายท่านทั้งเจ้ากรรมนายเวรและอีกมากมาย หนึ่งในนั้นคือตาบุญเจ้าของน้ำมันโปนะครับ ผมไปถวายกับครูบาผัด วัดหัวฝาย อำเภอทุ่งเสลี่ยม ศิษย์ครูบาติ๊บ ครูบาชัยยะวงศ์ ครูบาพรหมจักร รายละเอียดเต็มๆตามลิ้งค์ครับ

http://palungjit.org/threads/แจกฟรีรูปหลวงปู่กวย.269373/page-2

 

"แกอยู่บ้านยังไงถึงได้ปล่อยให้พ่อมีสภาพแบบนี้" ป้าสีต่อว่าต่อขานลูกชายเมื่อกลับมาจากไร่ แล้วเห็นลุงสาหัวแตกเลือดไหลอาบ
" ก็อยู่เหมือนกับที่แม่อยู่นั่นแหละทำงาน นอนพักผ่อนเมื่อเหนื่อย เอาข้าวให้พ่อกินตอนเที่ยง เอากระโถนอึไปเท ดูแลความเรียบร้อยทั่วไป "
"ที่พูดมาแกไม่ได้ทำสักอย่างเดียว แม้แต่ข้าวก็ไม่ได้เอาให้พ่อกิน"
"ใครบอกแม่ " เขามองดูน้องๆ ตาขวาง
"ไม่ต้องไปมองน้องแบบนั้นหรอก น้องไปไร่กับแม่ทุกคน พ่อเป็นคนบอกว่าไม่ได้กินข้าว"
"เชื่อใครไม่เชื่อดันไปเชื่อคนบ้า อีกหน่อยก็จะบ้าทั้งผัวทั้งเมีย"
เขาเดินกระทึบเท้าจากไป แต่หูก็ยังได้ยินเสียงแม่ตะโกนด่าตามหลังป่าวๆ

หลังจากวันนั้นประสิทธิ์ไม่ได้อยู่ดูแลพ่ออีกเลย เพราะแม่ไม่ไว้วางใจ ซึ่งเป็นการดีสำหรับเขายิ่งเบื่อคนบ้าอยู่ด้วย

"นี่ไอ้ประสิทธิ์ ข้าพนันได้เลยว่าไก่เอ็งสู้ไก่ไอ้พรไม่ได้" สมชัยเพื่อนซี้ของสมพรสบประมาท
"ได้หรือไม่ได้ก็ต้องเอามาสู้กันดูก่อน" ประสิทธิ์ว่า
"ไม่ใช่ให้ไก่ชนกันเฉยๆ นะไอ้สิทธิ์ ต้องเอาเงินมาลงพนันด้วย "
" เท่าไร "
" คนละบาท 50 สตางค์ เหมือนเมื่อก่อนไม่เอา"
"ได้ เตรียมไก่พวกเอ็งไว้ให้พร้อมก็แล้วกัน ข้าจะไปเอาไก่ที่บ้านมา"
ประสิทธิ์เดินกลับบ้าน เขาเชื่อว่าไก่ชนของเขาเป็นต่ออยู่มาก เคยสู้กันมาแล้ว 2 ครั้ง ไก่เขาชนะ 2 หน อย่าว่าแต่ไก่ไอ้พรเลย ต่อให้เป็นไก่พ่อไอ้พรเขาก็ไม่กลัว
"เอ๊ะ! ไอ้ลายมันเป็นอะไรถึงได้ร้องเหมือนกับมันเจ็บปวดนักหนา"
เขาวิ่งขึ้นไปบนบ้านตามเสียงร้องของไก่ และภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้าทำให้ชะงักงันและเลือดขึ้นหน้า
"ทำไมถึงทำแบบนี้" เขาตะโกนขึ้นสุดเสียง
" หิว " ลุงสาเอาปากออกจากคอไก่ ซึ่งบัดนี้มันแน่นิ่งไม่ไหวติงที่ลำคอขอมันเป็นแผลเหวะหวะเลือดไหลเยิ้ม มีบางส่วนหยดติ๋งๆลงบนพื้นก็มากพอๆ กันกับที่มันไหลออกจากมุมปากของลุงสา แล้วหยดลงบนเสื้อนั่นแหละ
ประสิทธิ์หน้ามืด เขาวิ่งไปหาลุงสาและไม่รู้ว่าใช้อวัยวะส่วนไหนทำร้ายพ่อบ้าง รู้แต่ว่าพอรู้สึกตัวอีกทีพ่อก็สลบไสลไปแล้ว
ผลจากการทำร้ายพ่อคราวนั้นทำให้ถูกประณามหยามเหยียดผู้คนสาปแช่งไม่คบหาสมาคมด้วย ไปทางไหนก็ได้ยินแต่เสียงบ่นด่า แม้จะเอามือปิดหู เสียงเหล่านั้นก็ยังคงก้องอยู่ในโสตประสาท
"กูไม่ได้ฆ่า กูไม่ได้ฆ่า"

*เขาเอามือปิดหูร้องลั่นและพร้อมกันนั้นก็วิ่งเข้าไปหลบอยู่ในป่าในพุ่มไม้กลายเป็นคนวิกลจริตไปในที่สุด

 

น้องโจอี้ พัสดุที่พี่ไปที่ไปรษณีย์ส่งให้ 4 ท่าน หนึ่งในนั้นของน้องโจอี้ด้วย...

รถกะบะเกือบพาไปด้วยแล้ว...


*พระที่ส่งให้ญาติธรรม มีลูกแก้ว พระหลวงปู่ทวด ผ้ายันต์หลวงปู่ ตะกรุดกำกับคาถาหลวงปู่ทวด *
เป็นของหลวงปู่ทวดหมด...

* อนุโมทนาบุญ น้องโจอี้ค่ะ ที่แอบไปทำบุญ....
ขอให้ผลบุญส่งถึงน้องและครอบครัวมีแต่ความสุข...ความเจริญ...ค่ะ

 

ขอบพระคุณมากเลยครับพี่สาว เป็นห่วงนะครับพี่ ขอบารมีหลวงปู่ทวด หลวงปู่หมุึน หลวงพ่อกวย คุ้มครองพี่นะครับ

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับพี่เช...

 

สวัสดีครับพี่หนุ่มและพี่ๆทุกท่าน

ผมขอมอบ พระขรรค์โสฬสเนื้อชุบทอง 1 เล่ม
เพื่อ หารายได้เข้าบัญชีเพื่อใช้ในส่วนอื่นๆต่อไปครับ
ผมได้รับตอนที่ทำบุญสร้างสมเด็จองค์ปฐม ที่ จ.สระแก้วครับ

 

.........................................
...........................................
ขณะนี้เหลือ ๔ เหรียญนะครับ ท่านที่อยากได้ PM มาได้เลยนะครับ

 

อนุโมทนาบุญกับพี่ noppornl ด้วยครับ ขอบุญกุศลทั้งหลายทั้งปวงกลับมาสู่พี่และครอบครัว

 

ทุกคนคงไม่คุ้นกับชื่อผมนะครับ ผมเข้ามาอ่านในกระทู้นานพอควรแล้วครับ แต่ยังไม่เคนโพสต์อะไร คุ้นเคยอย่างดีกับใครหลาย ๆ คนในกระทู้ครับ มีความสุขในใจเล็ก ๆ ครับที่เห็นสิ่งดี ๆ อยู่ในมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งของโลกไซเบอร์ ...วันนี้เพิ่งไปกราบคุณพ่อ คุณแม่มา โชคดีครับที่ยังมีทั้งสองท่านให้กราบ ให้พูดคุย ให้ดูแล ...ยอมรับเลยครับว่าคุณหนุ่มเมืองแกลง และพี่น้องหลาย ๆ ท่านในนี้มีอิทธิพลต่อการปรับระบบความคิด มุมมองของผม หลายอย่าง มีหลายเรื่องที่อยากพูดคุย แล้วจะค่อย ๆ ทยอยนำมาลงในนี้นะครับ

 

อนุโมทนาบุญกับพี่เดชาด้วยครับ

 

พระหลวงปู่หมุนเนื้อผงทั้ง 6 องค์ที่ผมได้ส่งให้พี่หนุ่ม ก็เพื่อให้เจิมน้ำมันโป วาสนา นำออกประมูลเพื่อการกุศล เพื่อๆพี่ๆประจำกระทู้ เตรียมตัวด้วยนะครับ