เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

คือผมไม่ค่อยมีความรู้ ความชำนาญ เรื่องการดูโค้ท เลยครับ บางภาพที่เพื่อนสมาชิกนำมาลง ผมว่าโค้ท ท ดูแปลกๆ ไม่เหมือนกับที่คุณลุงพี นำมาลงให้ดูเป็นตังอย่าง ก็เลย งงๆ ครับ

 

ดูเรื่อยๆก่อนครับ อย่าพึ่งไปใจร้อนสรุปอะไร...แหะๆ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง หลวงปู่บุญศรีครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่พระครูบุญศรี
กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ครับ
สวัสดีพี่พี พีน้องบ้านสมาชิกบ้านเหรียญบินทุกท่านครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง หลวงปู่อั๊บ
สวัสดีครับ พี่พี ได้รูปหล่อมาแล้วครับเมื่อวานนี้ เป็นรุ่นใหนครับ
ฐาน หลวงพ่อบรรจุอะไรไว้บ้างครับ

 

วัตถุมงคล ชุดนี้ของหลวงพ่อทรงหรือเปล่าครับ พระเป็นเนื้องา ตระกรุดไม่มีโค๊ด ครับ

 

กราบหลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ... ครับ
ยังเข้ามาติดตามเรื่องราวต่างของหลวงปู่บุญศรี กับหลวงพ่อทรงตลอด....

 

มีเรื่องสั้นมาให้อ่านกันครับ พี่น้องสมาชิกบ้านเหรียญบิน....

เรื่อง ของหนุ่มบ้านนอกคนหนึ่ง

หนุ่มบ้านนอกยากจนคนหนึ่ง
เสี่ยงโชคเข้ามาหางานทำในกรุงเทพ
ทั้งที่มิได้มีความรู้อะไรเลย

เนื่องจากได้ทราบข่าวที่เพื่อนเล่าให้ฟังว่า
มีโรงเรียนแห่งหนึ่ง ในกรุงเทพ
กำลังรับสมัคร นักการภารโรง ไม่จำกัดวุฒิการศึกษา

จึงนั่งรถมากรุงเทพ
และเดินกางแผนที่ (ที่เพื่อนเขียนให้)
สุ่มถามชาวบ้านถึงที่ตั้งของโรงเรียนนั้น
ซึ่งกว่าจะเจอก็เหงื่อตกไปหลายปี๊บทีเดียวแหละ

เมื่อเข้าไปแจ้งความจำนงที่แผนกธุรการ
จึงมีเจ้าหน้าที่มาเรียกให้นั่ง
และยื่นใบสมัครมาให้กรอกข้อความ
นายหนุ่มนั้นก็ยิ้มแหย ๆ
ยกมือไหว้แล้วบอกอ่อย ๆ กับเจ้าหน้าที่ว่า

"...ขอโทษครับพี่
ผม...คือว่า....
ผม...อ่านหนังสือไม่ออก เขียนหนังสือไม่ได้ครับ..."

เจ้าหน้าที่ ท ี่นั่งรับสมัครอยู่นั้น
ชักสีหน้าทันที

"....อะไรกัน คิดจะมาสมัครงานที่โรงเรียน
ถึงจะตำแหน่งแค่ นักการภารโรง
ถึงจะไม่ได้ใช้วุฒิการศึกษา
แต่อย่างน้อยก็น่าจะอ่านออก เขียนได้ บ้างแหละ"

หนุ่มบ้านนอกหน้าซีด
ยกมือไหว้เจ้าหน้าที่ประหลก ๆ

"...ผมไม่รู้หนังสือจริง ๆ ครับ
แต่ช่วยรับผมไว้หน่อยเถิดครับพี่
ให้ผมแบกหามกวาดถูอะไรก็ได้ทุกอย่างครับ"

"งั้นก็คงจะไม่ได้หรอก. .."
เจ้าหน้าที่เก็บใบสมัคร กับปากกาที่วางไว้ให้ คืนที่อย่างไม่มีเยื่อใย

"...เรามาสมัครงานกับโรงเรียนนะ
อย่างน้อยก็ต้องมีพื้นรู้หนังสือบ้างสิ
ถ้าไม่รู้อะไรเลยอย่างนี้ ก็เสียใจด้วยนะ
กลับไปเถอะ"

หนุ่มบ้านนอกก็ได้แต่เดินออกจากโรงเรียน
ที่ตั้งความหวังว่าจะได้งานทำนั้นอย่างเงื่องหงอย

และเมื่อไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้ในกรุงเทพ
ก็จึงต้องจำใจ กำเงินจำนวนสุดท้าย
นั่งรถ ซมซานกลับบ้าน อย่างนกปีกหัก
แต่เมื่อกลับถึงบ้าน
จึงนึกขึ้นได้ว่า
ตนเองนั้นเพิ่งได้รับมรดก
เป็นที่ดินสวนรกร้างเท่าแมวดิ้นตาย
มาจากพ่อผู้ล่วงลับไปแล้ว

ด้วยความเจ็บใจ
จึงเกิดเป็นแรงมานะ ให้จับจอบเสียม
หักร้างถางพง ที่ดินสวนเก่าที่รกร้างนั้น
และค่อย ๆ พลิกฟื้นลงร่องผลไม้ไปทีละเล็กละน้อย
อย่างฮึดสู้ชะตาชีวิต ด้วยความอดทน. . .

…

อาจเป็นบุญในปางบรรพ์
ของพ่อหนุ่มคนนี้ก็ได้
ที่ปรากฎว่า หลายปีต่อมา
สวนผลไม้ที่ลงแรงไว้นั้น
ออกผลอย่างงดงาม
และสร้างผลกำไรมากทบทวีขึ้นทุกปี
กระทั่งสามารถเก็บเงินซื้อที่ดินในแปลงข้างเคียง
ขยายอาณาเขตสวนของตนเอง จนกว้างขึ้น และกว้างขึ้น. . .

หลายสิบปีต่อมา
จากความขยันขันแข็ง มานะอดทน
และประสบการณ์ที่เพิ่มพูน

บัดนี้
หนุ่มบ้านนอกคนนั้น
ก็กลายเป็นชายชรา
ที่คนทั้งเมืองรู้จักในนามของ
พ่อเลี้ยงสวนผลไม้ที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัด
และภูมิภาคนั้น
อยู่มาปีหนึ่ง
เมื่อเก็บเกี่ยวผลไม้มากมายมหาศาล
และชำระบัญชีเรียบร้อย
โดยฝีมือของลูกหลานที่เลี้ยงดู ให้การศึกษา
และแจกงานการให้ทำในสวนนั้นแล้ว

พ่อเลี้ยงชราก็หอบเงินเป็นฟ่อน
นั่งรถเข้ามาในตัวอำเภอ
เพื่อขอเปิดบัญชีกับธนาคารเป็นครั้งแรก

เมื่อแจ้งนาม และความจำนงกับธนาคารแล้ว
พนักงานถึงกับตื่นเต้นกันยกใหญ่
หัวหน้าสาขาถึงกับเดินมาต้อนรับด้วยตัวเองเลยทีเดียว

เมื่อพนมมือไหว้ลูกค้าใหญ่ รายใหม่ อย่างนอบน้อมแล้ว
หัวหน้าสาขาก็แตะข้อศอก
ยื่นใบเปิดบัญชีพร้อมปากกาปลอกทอง
ให้กับพ่อเลี้ยงชราอย่างพินอบพิเทา

"ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ
ทางเรารู้สึกเป็นเกียรติเป็นอย่างยิ่ง
ที่ได้มีโอกาสบริการพ่อเลี้ยงในครั้งนี้
รบกวนกรอกใบเปิดบัญชีด้วยครับ"

พ่อเลี้ยงชราส่ายหน้าช้าๆ
ยื่นปากกาปลอกทองคืนให้กับผู้จัดการ
พร้อมกับยิ้มให้ พลางกล่าวเนิบๆ

"พ่อหนุ่มช่วยกรอกรายการให้ลุงทีเถิด
ลุงอ่านหนังสือไม่ออก เขียนหนังสือไม่ได้หรอก...."

หัวหน้าสาขารับปากกาคืนมาโดยอัตโนมัติแบบงงสุดขีด
พลางค่อยๆอ้อมแอ้มถามลูกค้ารายใหญ่ (มาก ) อย่างเกรงใจสุดๆ

"... เอ่อ...ผมไม่เคยทราบมาก่อนเลยครับ...
...เอ่อ...ขออนุญาตเรียนถามพ่อเลี้ยงด้วยความเคารพนิดหนึ่งเถิด ครับ
คือ....พวกเราในจังหวัดนี้ก็ทราบกันดีอยู่
ถึงชื่อเสียงของพ่อเลี้ยง
ในกิจการสวนผลไม้ที่ใหญ่โตและเจริญก้าวหน้าที่สุดในภูมิภาคนี้
แต่..." หัวหน้าสาขาชะงัก ด้วยความเกรงใจ

และในที่สุดก็หลุดปากถามออกมา
ด้วยความฉงนที่มิอาจเก็บไว้ได้จริงจริง

"...แต่ พ่อเลี้ยงอ่านหนังสือไม่ออก
และเขียนหนังสือไม่ได้ หรือครับ..."

"...พ่อหนุ่ม" พ่อเลี้ยงชรายิ้มให้หัวหน้าสาขาของธนาคารอย่างใจดี

"...ถ้าลุงอ่านหนังสือออก และเขียนหนังสือได้น่ะนะ..."

แกถอนหายใจยาว

ก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้หัวหน้าสาขาถึงกับอึ้งไปนานเลยว่า

"...ป่านนี้ ลุงก็คงได้เป็นภารโรงไปแล้วแหละ.

 

องค์นี้ของคุณ น้อย อาจจะมีเฮ อาจจะเป็นรุ่น ๔๒ รุ่นแรกน่ะครับ เพราะดูแลวไม่มีเกศาโรย เนื้อค่อนข้างกลับแล้ว ลองดูปูนที่อุดสิครับ ว่าเป็นปูนแม่พิมพ์ ช่างหรือปล่าวครับ รู้จักหรือไม่ครับ ปูนมันๆ แข็งๆ

แต่ดูดีมาก องค์นี้ผมชอบน่ะครับ ...แหะๆ

 

ปลัดนี่เป็นปลัดโหล ที่ทางวัดไปซื้อเหมามา เปนปลัดของหลวงพ่อกลั่นน่ะครับ และในหนังสือผม ที่จะพิมพ์มรอนาคต จะเปิดเผยว่าหลวงพ่อเปนอาจารย์ปลัดมาก่อนน่ะครับ เรียนมาจากหลวงพ่อกลั่น แบบชอบพอกัน หลวงพ่อเอามาออกสร้างวัด ซึ่งถ้าไปเจอ ทรงนี้ เก่าๆ คนตีเป็นปลัดหลวงพ่อกลั่นหมดน่ะครับ

ปลัดทรงนี้ เดี๋ยวนี้ก็ยังมีทำอยู่ครับ







ตะกรุดนี้เป็นตะกรุดเฮฮาครับ ของฤาษีสา__ แถววัดหลวงพ่อ บริเวณนั้นมี ฤาษีเยอะ หลายตนครับ อยู่ตามบ้านก็มี อยู่ตามวัดก็มีครับ ทำตะกรุด ทำเบี้ย ทำเครื่องรางของขลังออกมาขายเยอะครับ ไม่ทราบซื้อมาหรือยังครับ...แหะๆ

ถ้าจะซื้อบอกเจาว่าขอลองเอาปืนยิง ถ้ายิงไม่ออก หรือ ยิงไม่ถูกค่อยจ่ายตังค์น่ะครับ...แหะๆ




ส่วนพระงาแกะ ตอบยากครับ เพราะไม่มีใครรู้ว่า หลวงพ่อเสกหรือปล่าว สามารถซื้อหาได้ แถวๆพยุหะ เพียบ ยกเว้นมีรอยจารลายมือหลวงพ่อน่ะครับ
ถ้ามีรอยจารก็มีเฮครับ

 

กราบหลวงพ่อทรง หลวงปู่บุญศรี หลวงปู่อั๊บ ครับ
วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ฟังครับ ถือว่าแชร์ประสบการณ์ นะครับ
ตอนประมาณ หกโมงเช้าฝันถึงหลวงปู่อั๊บแบบ นั่งคุยกับท่านเลยครับ เลยจะไปกราบท่าน แต่ก็คิดขึ้นได้ว่าน่าจะไป สำนักแม่ชีประทุมเพราะว่าจะไปบูชาพระตามลายแทงของอาจารย์พี เลยตัดสินใจไปปากช่องก่อน คือขับไปเลย กะว่าถึงปากช่องค่อยโทรถาม 555 หาง่ายมากครับ(โทรถามคุณป้าอี๊ดเป็นระยะๆ)พอดีไปเจอพี่ทหาร ท่านมาเหมาสมเด็จองค์ปฐมหน้าตัก ห้านิ้ว เททองปีประมาณ 38 คุณป้าบอกว่าหลวงตาเล็กเสก (หลวงปู่บุญศรี) เหลืออยู่ 6 องค์ไปหมดป้าแกแจกเหรียญหลวงปู่บุญศรีให้พี่ทหารไปแจกชายแดนเขมร 1 ห่อใหญ่ พอดีผมได้ จองสมเด็จองค์ปฐมไว้ 1 องค์เลยได้มาบูชา ที่นั่นอากาศเย็นและเงียบสงบครับ ได้บูชาพระหลวงปู่มาหลายองค์ มีรูปเหมือนขนาด 5 นิ้ว(รูปหล่อนี้ไม่ทันท่านทุกรุ่น ตามคำบอกของพี่พี) ด้วย จะเล่าตามคำบอกกล่าวของป้าอี๊ด คุณป้าเล่าว่าเวลาเททอง แกก็นั่งสมาธิแบบไม่หลับตานะครับ แกว่าเห็นหลวงปู่บุญศรี คือเห็นแต่จีวรหลวงปู่่บุญศรี มาเดินรอบๆ ที่เททอง ป้าแกบอกว่าพูดแล้วขนลุก นั่งคุยกับคุณป้าประมาณ1ชั่วโมง ค่อยลากับ ไปกราบในวิหารโคตรเศรษฐี และภายนอกวิหารอรหันต์หญิง(พอดีเค้าปิดไม่ให้เข้าครับ) เสร็จแล้วก็ตรงไปกราบหลวงปู่อั๊บที่นครชัยศรีทันที แจ้งข่าวครับ หลวงปู่อาการดีขึ้นมากแล้วแขนซ้ายมีแรงแล้ว ขาซ้ายก็สามารถเดินได้แล้ว(อันนี้ญาติที่ดูแลท่านบอกมา) ตอนผมไปกราบท่าน ท่านเพิ่งฉีดยามาทำให้ง่วง ได้ทำบุญค่ารักษาพยาบาลท่าน แล้วก็ลาท่านกลับครับ

Update ราคาพระที่สำนักแม่ชีประทุมฯ เท่าที่ทราบให้นะครับ
- สมเด็จองค์ปฐมหน้าตัก 5นิ้ว ราคา 1500 บาท (หมดครับ)
- หลวงปู่บุญศรีขนาดหน้าตัก 5นิ้ว ราคา 999 บาท (เท่าที่ดูเหลืออยู่ประมาณ 20 กว่าองค์)
- เหรียญเต่าผสมแร่โคตรเศรษฐี ราคา 2000 บาท (เหลือไม่มากแล้ว)
- เหรียญเต่าเนื้อทองเหลือง ราคา 200 บาท (เหลืออยู่พอประมาณ)
- เหรียญนิพพาน ราคา 500 บาท (เหลือไม่น่าจะเกิน 20)
- รูปหล่อลอยองค์ ขนาดห้อยคอ ราคา 200 บาท (เหลือไม่น่าจะเกิน 20)
- เหรียญหลวงปู่บุญศรี เนื้อทองเหลือง ราคา 100 บาท (เหลืออยู่มากพอสมควร)

เผื่อว่าใครจะไปบูชามานะครับ จะได้เตรียมปัจจัยไปให้พอ เพราะผมเหลือติดตัวกลับมา 100 บาท

จบการรายงานครับผม ขอบพระคุณครับ

 

สวัสดีครับพี่พี เข้ามทักทายครับ พระสายนี้ไม่รู้เรื่องเลยครับต้องมาแอบนั่งศึกษาบ้างครับ อิอิ

 

ขอบคุณที่แจ้งข่าวน่ะ ไปทำบุญคนล่ะทิศกันเลยน่ะครับ ปากช่องกับนครชัยศรี ขับรถยาวเลยครับ...แหะๆ

หลวงปู่พระครูบุญศรี ท่านเอ็นดูสำนักคุณแม่ประทุมมากครับ ของที่มีอยู่ ผมยืนยันว่าทันหลวงปู่แทบทุกอย่าง ยกเว้นรูปหล่อ ๕ นิ้ว ผมยังไปเช่ามา สาม องค์ เพราะสมัยหลวงปู่ ท่านไม่อนุญาตให้ใครทำมาครับ อย่าไปเชื่อใครว่ามีจริงน่ะครับ

 

ยินดีต้อนรับครับ...แหะๆ

 

ครับ เหนื่อยแต่สนุกครับ 480กิโล gasLPG เต็มถังยังเหลือ 555

 

อนุโมทนาครับ

ได้ของดี ได้เจอพระดี ๔๘๐ โล เรื่องจ้อย...เหอๆๆ

 

ใช่ครับ ปูนออกขาว มัน แต่คล้ายจะมีเกศานิดหน่อยครับ

 

หลวงปู่ ท่านมีอภินิหารมากน่ะครับ ผมจะเล่าให้ฟังในอนาคตอันใกล้

แบบทำอะไรแปลกๆน่ะ เรื่องจิ้บจ้อย สำหรับท่าน อยากจะให้ดูหรือปล่าวเท่านั้น

ผมพึ่งเจออีกเรื่อง แต่กั้กไว้ก่อน จะค่อยๆปล่อยไป ...แหะๆ

พูดมากๆ เดี๋ยวหาว่าผมบ้า และคนจะคิดไปปรามาสท่านน่ะครับ

 

ถ้ามีเกศาก็ไม่ใช่ครับ น่าจะเป็น ๔๘ หรือ ๔๙ ต้องเทียบกันดู

แต่อย่างไร ดูดีน่ะครับ ต่อไปจะหายากครับ

ลองดูละเอียดซิว่า มีรอยจารไหมครับ

 

รอยจารไม่มีครับ ( หายากมาก )