พระเครื่องหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง แบ่งให้บูชาครับ

เข็มกลัดที่ระลึกครบรอบวันเกิดหลวงพ่อปี ๒๕๔๕
สภาพสวยๆกล่องเดิมๆจากวัด ราคาเบาๆ
บูชา 199 บาท


จองครับ ... เดี๋ยวมาโอนพร้อมของที่ดอง #5018 ครับ ^^
<!-- google_ad_section_end -->

 

รับทราบครับเฮีย...ขอบพระคุณมากครับผม

 

สมเด็จองค์ปฐมหลังหลวงพ่อปิดทองเดิมทั้งองค์
สร้างเป็นที่ระลึกทำบุญครบรอบ ๑ ปีมรณภาพหลวงพ่อ กล่องเดิมๆปิดทองเดิมจากวัด สวยๆ
บูชา 200 บาท

เข็มกลัดที่ระลึกครบรอบวันเกิดหลวงพ่อปี ๒๕๔๕
สภาพสวยๆกล่องเดิมๆจากวัด ราคาเบาๆ
บูชา 199 บาท

++++++++++++++++++++++++++++++

199+200+50 = 449

++++++++++++++++++++++++++++++

โอนแล้วครับ รายละเอียด PM

 

พี่เจี๊ยบหายไปไหนอีกล่ะ ว่าจะสั่งของหน่อย เดี๊ยว pm ไปล่ะกัน

 

องค์หลวงพ่อฯ เมตตาเล่าเรื่อง อานิสงส์ของ
การร่วมบุญโดยเสด็จพระราชกุศล<O</O


ท่านสาธุชนพุธบริษัททั้งหลาย ที่เป็นศิษย์ หรือไม่ใช่ลูกศิษย์ก็ตาม
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วันนี้ป่วยมาก มีอาการเพลียเป็นพิเศษ นั่งที่ไหนก็อยากจะหลับ
พอดีเป็นวันพระแรม ๘ ค่ำเดือน ๘ จะลงศาลาก็คงไม่ไหว เทศน์ก็เทศน์ไม่ไหว
จะเดินก็เดินไม่ไหว ความตายมันคลานเข้ามาเต็มที


ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง แต่ความตายเป็นของเที่ยง
ที่พระพุทธเจ้าเทศน์กับเปสการีท่องไว้ทุกวัน จำไว้ทุกวัน
มีความรู้สึกกว่า ไม่ช้าชีวิตนี้มันก็ต้องตายถ้าความตายมันเข้ามาถึง
บรรดาท่านทั้งหลาย สิ่งที่ต้องการนั้นคือพระนิพพาน


ใครเข้าหาว่า บ้าๆ บวมๆ ก็ตามใจ บางท่านบอกว่า พระนิพพานสูญ
ตามตำราต่างๆ ก็บอกว่ามีสภาพสูญ


แต่ทว่าเมื่อปี ๒๕๐๐ ปีนั้นป่วยมาก ต้องเข้าโรงพยาบาล
วันแรก มีการอืดเสียดหนัก ตอนหัวค่ำ
วันที่สอง ก็มีอาการอืดเสียดหนักตอนหัวค่ำ
พอวันที่สาม จึงสั่งจ่าพยาบาล ให้ไขเตียงให้นั่งได้ เตรียมตัวว่าวันนี้
ถ้าจะขอตาย ก็ตายด้วยสมาธิ และวิปัสสนาญาณเวลา ๑ ทุ่ม


ก็เริ่มทำสมาธิ คิดว่าประมาณ ๒ ทุ่ม ทุกวัน ๒ วันมาแล้ว
แต่ว่าวัน นี้แปลก คำว่า วันนี้หมายถึง วันนั้นนะ วันนั้นแปลก
แทนที่จะมีอาการอืดเสียดกลับมีใจปลอดโปร่งสบายมาก มี
อารมณ์เป็นสุข มีอารมณ์แช่ม ชื่นปลอดโปร่งปลดปล่อยทุกอย่าง


การป่วยคราวนั้น บรรดาท่านพุทธบริษัท เป็นการป่วยที่แปลกที่สุด
พอร่างกายเข้าถึงโรงพยาบาลอารมณ์ก็วางทุกอย่าง ทุกสิ่งทุกอย่างในโลก
ไม่มีอะไรต้องการทรัพย์สินต่างๆ ทั้งหมด
ไม่นึกถึง ญาติพี่น้อง ผู้ที่สมาคมไม่นึกถึง ไม่นึกถึงอะไรทั้งหมด
จิตมีอารมณ์เฉยสบาย คิดอยู่อย่างเดียวว่า
แม้ร่างกายสักครู่เดี่ยวมันอาจจะตาย ถ้ามันตายเวลานี้ก็เป็นเรื่องมัน
ไม่เสียดายร่างกาย อารมณ์เป็นสุขใครไปใครมา ก็คุยปรกติ
บางคนคิดว่าไม่ได้ป่วย แต่ความจริงเดินไม่ค่อยไหว


แต่ว่าเวลานั้น ปรากฏว่า เวลา ๒ทุ่ม ตรง เป็นเวลาที่อาการอืดเสืยดมันจะมา
กลับกลายเป็น ท้าวสหัมบดีพรหม ท่านมา
ท่านมาในลักษณะร่างกายของท่านเต็มอัตรา
แต่งต้วสวยมากทรวดทรงสวย แสงสว่างมาก ทั่วจักรวาล
ท่านมาถึง ท่านก็ยืนบอกว่า คุณ พระพุทธเจ้าสั่งให้ไปเข้าเฝ้า


ก็ถามว่า พระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหน
ท่านก็บอกว่าพระพุทธเจ้า อยู่ที่นิพพาน ท่านให้คุณไปพบท่าน
ก็บอกท่านว่า นิพพานอยู่ไหน อาตมาก็ไม่ทราบ
ถ้างั้นท่านพาไปก็แล้วกัน อาตมาจะตามไป ท่านก็ออกหน้าไป


แทนที่ท่านจะพาสวรรค์ ไปพรหมโลกก่อน ท่านพาไปดูนรก
ตั้งแต่โลกันต์ ตั้งแต่โลกันต์มหานรก แล้วก็อเวจี
แล้วก็เรื่อยมาถึง ขุมที่ ๑ เรื่อยขึ้นมาตามลำดับ
ถึงแดนเปรต อสุรกาย แดนเดียวสัตว์เดรัจฉาน คน จนกระทั่งมาถึงแดนมนุษย์
ถึงแดนเทวดา ถึงแดนพรหม


พอถึง พรหมชั้นที่ ๑๖ ก็ปรากฏว่า ถึงวิมานของท่าน
ท่านก็บอกว่า หน้าที่ของผมที่จะพามา มีแค่นี้
แดนนิพพานเป็นหน้าที่ของท่านแต่เพียงแต่ผู้เดียว


ตอนนั้น บรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย เป็นเรื่องแปลก
ขณะที่ท่านพาไปตั้งแต่ โลกันต์นรกขึ้นไปกำลังมันดีมาก เรียวแรงเดิมไม่รู้เหนื่อย
เดินชมด้วยความเพลิดเพลิน พอมองเห็นนรก ก็นึกในใจว่า แต่ละขุมเราไม่มา
พอมาถึงแดนมนุษย์ ก็คิดว่าแดนมนุษย์นี่เต็มไปด้วยความทุกข์ยากมากมาย
มีความวุ่นวายมาก เราไม่มา
ไปถึงแดนสวรรค์ ไปถึงแดนพรหม ก็นึกว่าท่านทั้งหลาย มีความสุขของท่าน
แต่ไม่ช้าก็จุติ เราไม่มา


แต่ไอ้คิดว่าไม่มา แต่ไอ้คิดว่าไม่มานี่ ก็ไม่รู้ ว่าจะไปทางไหน
ต่อไป ท่านก็บอกว่า นี่ทางไปนิพพาน ท่านชี้ให้ดู
เป็นทางที่ราบเรียบเหมือนแก้วผสมทอง แพรวพราวเป็นระยับ


ก็ถามว่าทำไมท่านไม่พาไป
ท่านบอกไม่ใช่หน้าที่ของผม เป็นหน้าของท่านที่ต้องไปเฝ้าพระพุทธเจ้าเอง


ตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าพระพุทธเจ้าอยู่ไหน นิพพาน เขายอกว่าเป็นสูญ
แต่ท่านสหัมบดีพรหมกลับบอกว่า เป็นแดนนิพาน ก็แปลกใจ ก็ตั้งใจเดินไป


พอพ้นเขตพรหมชั้นที่ ๑๖ บรรดาพุทธบริษัท
ร่างกายมันอ่อนเพลีย มาก เหมือนคนรื้อไข้ เดินโผผวนซวนเซใกล้จะล้ม
แต่ก็พยายามไป เพราะถือว่า เป็นคำสั่ง เรื่องนี้ถือมาตั้งแต่เด็ก


เมื่อเดินไปสักครู่หนึ่ง ก็พบบริเวณวัดวัดหนึ่ง มีกำแพงเหมือนแก้วผสมทอง
สวยงามมีวิมานอยู่หน้าประตูใหญ่สี่วิมาน ที่สี่วิมาน มีพระอรหันต์
ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดว่า นิพพานมีอยู่ คิดว่าเป็นพรหมไหว้ ก็รับไหว้ท่าน


ถามท่านว่า ที่นี่ วัดอะไร ท่านก็เลยบอกว่า เป็นเรื่องของท่านจะพึงรู้เอง
ก็เดินหลีกท่านไปเข้าไปภายใน ไปเดินรอบ ๆ บริเวณ ร่างกายมันจะล้ม
เห็นสวยสดงดงาม ดูพื้นก็พื้นเป็นผสมทองแก้ว กำแพงก็เหมือนทองผสมแก้ว
มี กุฏิ ๓ หลัง หลังหนึ่งใหญ่ยาวมาก คล้ายกับวิหาร ๑๐๐ เมตร
อีก ๒ หลัง ด้านหน้า เหมือนมณฑปหลวงพ่อปาน กับพระปัจเจกพระพุทธเจ้า
แต่ก็ตั้งชิดกันไม่ห่างกัน นอกนั้นเป็นบริเวณกว้าง
อีกด้านหนึ่งก็มี หอระฆัง หอระฆังก็แก้วผสมทอง เหมือนกันหมด
ระยิบระยับ สวยสดงดงาม บอกไม่ถูก มันเพลิดเพลินเจริญใจมาก


เดินไปปรากฏว่า ในบริเวณนั้นไม่มีใครอยู่เลย คนสักคนหนึ่งก็ไม่มี
พอเดินไปถึง หอระฆัง คิดว่าไปไม่ไหว ล่มกายลงนอนลงนอน บนพื้นของระฆัง
คิดว่า ไปไม่ไหวแล้ว นอนตรงเนี้ยแหละ
ร่างกายที่ข้างล่าง มันจะเป็นจะตายก็เรื่องมัน


เป็นอันว่าพอนอนหันหน้า ไปทางด้านทิศตะวันออก
ก็พอดีเห็นพระองค์หนึ่งเดินมา ท่านแต่งกายเหมือนพระธรรมดา
แต่ว่ามีฉัพพรรณรังสีรัศมี ๖ ประการ สว่างมาก สวยงดงามมาก
เหมือนกับพระจันทร์ทรงกลด ภาพนี้เคยเห็นเป็นปกติ
ก็ทราบว่า นั้นคือพระพุทธเจ้า ก็ทราบว่าพระพุทธเจ้าเสด็จมา


ก็เห็นท่านมาทางกำแพง ไม่เข้าทางประตู ก็คิดว่าท่านจะต้องกระโดดกำแพง
แต่ความจริง เมื่อถึงแล้ว ท่านไม่กระโดดกำแพงมันขาดออก แล้วหดเข้าเป็นช่อง
ให้ท่านเดินเข้ามา พอท่านผ่านกำแพงติดตามเดิม


พอมาถึง ท่านก็นั่งใกล้ ๆ พอท่านถึง ก็ลุกจากที่ทีนอน มานั่งข้างล่าง กราบท่าน
ท่านถามว่าอยากจะมา นิพพาน ไหม
ก็ตอบว่า นิพพานมีสภาพสูญ
ท่านถามว่า ที่นี่เขาเรียกว่าอะไร ?
ตอบว่า ไม่ทราบ
ท่านถามถึง เทวดาทุกชั้น พรหมทุกชั้น รู้จักไหม
ก็ตอบว่า ผ่านมาหมดแล้ว
เมื่อเลยพรหมชั้นที่ ๑๖ เขาเรียกว่าอะไร
ก็ตอบว่า ตำราไม่มี


ท่านก็เลยบอกว่า ที่นี้เรียกว่า นิพพาน


เรื่องนี้ บรรดาท่านพุทธบริษัท ถ้าต้องการละเอียด รู้รายละเอียด
ก็ขอให้ดู หนังสือประวัติหลวงพ่อปานก็แล้วกันนะ ที่นี่มีเวลาน้อย
นี่หมดเวลา ไปตั้ง ๑๐ นาทีกว่าแล้ว


ก็ขอย้อนหลัง ว่า นิพพาน พบมาตั้งแต่สมัยนั้น
และตั้งแต่วันนั้น มาจนถึงวันนี้ บรรดาท่านพุทธบริษัท
จิตใจ ไม่เคยพลาดพระนิพพาน ไปนิพพาน ทุกวัน
ถ้าถามว่า ไปวันละกี่ชั่วโมง ก็บอกว่าไปทุกวัน วันละหลายครั้ง ตามวาระพึงมี


ทีนี้ก็มานั่งคุยกันก่อน ที่มาพูดก็เพราะว่า พูดถึงเรื่อง นิพพาน
เมื่อวันที่ ๗ สิงหาคม ๒๕๓๕ วันนั้นก็นอนนึกถึง สมเด็จพระบรมราชินีนาถ ว่า
ท่านมีอายุ ๖๐ ปี ใคร ๆ เขาก็ทำบุญกัน
ก็เลยอยากจะบอกบุญ บรรดาญาติโยมพุทธบริษัท ว่า
นับตั้งแต่บัดนี้ เป็นต้นไป ให้ทุกคนตั้งใจบำเพ็ญกุศล


ร่วมบุญโดยเสด็จพระราชกุศล กับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
กับ สมเด็จพระบรมราชินีนาถ


ทั้งนี้ เพราะท่านทำประโยชน์แก่ประเทศชาติ แก่คนทั่วไป ทั้งคนและสัตว์
ให้มีความสุขปล่อยปลาให้เป็นอิสระ สร้างสถานที่ รวมทุกอย่างที่ท่านทราบอยู่แล้ว ว่า
ทั้งสองพระองค์ นี่ ทำบุญกว้างขวางมาก ยากที่คนอื่นจะพึงทำได้


อย่างพวกเรา อย่างเก่งก็ ซื้อปลามาปล่อยในบ่อบ้าง ในสระบ้าง
ถ้าจะปล่อยในแม่น้ำก็กลัวคนจะมากิน
นี่ ท่านทำทุกอย่าง ก็คิดว่าอยากจะให้ทุกคนทำตามท่านบ้าง


แต่มาสะดุดใจอยู่ นิดหนึ่ง ว่า
การปล่อยปลาให้ลงแม่น้ำ ถ้าบังเอิญ คนเข้าจับปลาเรามากิน เราจะบาปไหม
เพราะว่าเ ราปล่อยลงไป เขาก็จับกิน


ต่อมา ก็ตั้งใจคิดว่า เราตอบเองไม่ได้ ต้องอาศัยพระ พระตอบ เป็นของแน่นอนมาก
จึงรวบรวมกำลังใจ ไปที่เทวสภา พอไปถึงก็ขอบคุณบรรดาเทวดา และพรหมทั้งหลาย
ที่ท่านช่วยเหลืองานทุกอย่าง งานทุกประเภทท่านช่วยเหลืองานทุกอย่าง
ก็ไปไหว้ท่านที่มีพระคุณต่างๆ มี บิดา มารดา ในอดีตเป็นต้น


หลังจากนั้นแล้ว เทวดานางฟ้า กับพรหม ก็กราบ
แต่ความจริง ไม่ได้กราบอาตมา กราบเลยขึ้นไป
อาตมาก็หันไปดูข้างหลัง เห็น พระพุทธเจ้าองค์ปฐม มาประทับอยู่บนแท่นสำหรับเทศน์
ไม่ทราบว่า ท่านมาเมื่อไร จึงหันไปกราบท่าน


หลังจากนั้นท่านก็เทศน์ว่า
บรรดาท่านทั้งหลาย ที่เป็นเทวดาก็็ดี ที่เป็นนางฟ้าก็ดี เป็นพรหมก็ดี ที่อยู่ในที่นี้ทั้งหมด
จงอย่าประมาทในชีวิต คิดว่าตนเองจะไม่จุติ จงอย่าคิดว่า ความเป็นเทวดา เป็นทิพย์นี่
จะเป็นสมบัติของเราตลอดกาลตลอดสมัย
ทั้งนี้ก็เพราะว่า ทุกคนส่วนใหญ่มีความสุข แต่ว่าหลายท่านสร้างบุญกุศลต่อ
แต่เทวดานางฟ้าใหม่ ๆ ยังเพลิดเพลินในความเป็นทิพย์ ลืมความเป็น ลืมความตาย
เพราะเป็นมนุษย์มันเป็นทุกข์ พอเป็นเทวดา เป็นนางฟ้าอยู่ในสวรรค์ เป็นพรหมมีความสุข
ก็เลยเพลิดเพลินความเป็นทิพย์ ทุกองค์ จงอย่าลืมว่า ทุกคนมีบาปกันคน คนละเยอะๆ
ทำบาป มากกว่า ทำบุญ บาปมันยังติดกายท่านอยู่


พอท่านพูดนี้ บรรดาท่านพุทธบริษัท ก็เห็นบาป ดำขึ้นมาถึงหน้าอก ถึงยอดอกทุกองค์
ถ้าท่านทั้งหลาย จะต้องจุติ จากที่นี่ จะต้องลงไปชำระหนี้บาป นั้นคือ จะต้องลงนรก
ที่เป็น แดนที่มีทุกข์หนัก


ท่าน ก็ชี้มือไปที่นรก เห็นนรกสว่างไสวมาก มีไฟแดงฉาน มีการถูกลงโทษต่าง ๆ
แต่ละขุม ๆ ท่านก็อธิบายว่า แต่ละขุมลงโทษอะไรบ้าง ทำบาปอะไรลงขุมไหน
แต่ละขุม ไม่มีความสุข ไฟลุกโชติช่วง พื้นก็เป็นพื้นเหล็ก เหล็กก็แดงฉาน
และค้อนทุบบ้าง ถูกหอกแทงบ้าง ถูกดาบฟันบ้าง อย่างนี้เป็นปกติ


เมื่อสิ้นบาปจากขุมนี้ ต่อไป ก็ไปขุมอื่น เพราะบาปแต่ละคนมีมาก
บรรดาเทวดา นางฟ้า และพรหมทั้งหมด เห็น ก็หน้าซีด
รู้สึกถึงบาป ที่ตัวทำไว้สมัยที่เป็นมนุษย์ และทำไว้หลาย ๆ ชาติ ที่สะสม


ท่าน ถามว่า เทวดา นางฟ้า และพรหม กลัวไหม
ทุกข์องค์ ก็บอกว่า กลัว
ก็เอาอย่านี้ก็แล้วกันนะ ต่อนี้ไป ถ้าปฏิบัติได้ ทุกองค์จะไม่มีโทษของบาป
บาปจะไม่สามารถลงโทษได้ คือ


จงคิดไว้เสมอว่า
ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง แต่ความตายเป็นของเที่ยง ก่อนตาย เราจะไม่ยอมลงอบายภูมิ
เวลานี้เรามาครึ่งทาง ของพระนิพพานแล้ว
จากมนุษย์ นับเป็นจุกแรก มาถึงสวรรค์ ถือว่าเป็นกลางทาง
โน่น พระนิพพาน ท่านชี้มือขึ้นไปให้ดู
เห็น พระนิพพานแจ่มใสมาก เป็นของใกล้ ๆ เป็นของไม่ไกล


อย่างนี้ บรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย
อาจะขัดกับ ความเห็นของบุคคลบางคน ที่อ้างตำรา นิพพานสูญ


อาตมาถือว่า ถ้าพระพุทธเจ้าเทศน์ ต้องจริง
เพราะฟังเทศน์มาหลายสิบปีแล้ว ไม่มีอะไรไม่จริง
ท่านบอกทุกอย่าง จริงหมด


ทุกองค์ ก็บอกว่า อยากจะไปนิพพาน
พระนิพพาน มันพ้นทุกข์ จะไม่มีเคลื่อน ไปนิพพานแล้ว ไม่ไปไหนครับ อยู่ที่นั้น


ท่าน ก็เลยบอกตั้งใจตามนี้นะ
คิดว่าชีวิตนี้มันตาย ถ้าเราจะตายเราจะไม่ยอมไปอบายภูมิ
เราจะเคารพพระพุทธเจ้า พระพุทธ พระอริยสงฆ์ ด้วยความจริงใจ
และมีศีล ๕ บริสุทธิ์
และตัดความ โง่ออกจากใจ คือ อวิชา
คือ ไม่อยากเป็นมนุษย์ต่อไป ไม่อยากเป็นเทวดานางฟ้า ไม่อยากเป็นพรหมต่อไป
ต้องการนิพพาน จุดเดียว เอาจิตเข้าไปจับไว้เฉพาะนิพพาน
ตั้งใจไว้อย่างยิ่ง ว่าถ้าร่างกายนี้ มันพังเมื่อไร เราจะไปนิพพานเมื่อนั้น
เพียงเท่านี้ เทววดา นางฟ้า และพรหมทั้งหลาย ก็มีสภาพแจ่มใส มีธรรมปิติ
แสงสว่างมากกว่าเดิมมาก


แล้วหันมาถาม ว่า
ฤาษี มีความสงสัยอะไรบ้าง เมื่อสองสามวันที่แล้วมาคิดอะไร ถามฉันก็ได้นะ ถ้าสงสัย
ก็ตอบว่า มีความรู้สึก ว่า อยากจะบอกบุญ ให้บรรดาญาติพุทธบริษัททั้งหลาย
ที่ตั้งใจบำเพ็ญบารมี เข้มข้นใกล้นิพพานมากขึ้น ให้มานิพพานเร็ว ๆ
เพราะทุกคนตั้งใจดีบุญอย่างอื่น ก็ทำกันหมด ขาดอยู่อย่างหนึ่ง คือ


โดยเสด็จพระราชกุศล
แต่การโดยพระราชกุศลพระบรมราชินาถ ก็ไปปล่อยปลา
ถ้าปล่อยปลา ถ้าปลา ที่ตั้งใจให้คนกินมันจะบาปไหม


ท่าน บอกว่า อย่าเพิ่งตัดสินใจตามนั้นซี มันอยู่ที่ เจตนาของคนปล่อย
ถ้าผู้ปล่อยคิดว่า ปลาทั้งหมดนี่ เราต้องการให้คนจับไปกิน เมื่อเราก็บาปตามเขา


แต่ถ้าปล่อยไป เพื่ออนุรักษ์ ของที่มีอยู่เคยมีอยู่แล้วมันหมดไป
อย่าปลานี่ เป็นเครื่องประดับน้ำ มันมีความชุ่มชื่นใจ
เราเห็นแต่น้ำใส มีความสดชื่นใจ ก็จริง
ถ้ามีปลาว่ายมา เราจะรู้สึกว่า มันเป็นสุขมาก
จิตใจเราจะสบายมาก เพราะว่า ปลาเป็นเครื่องประดับน้ำ


ถ้าผู้ปล่อยมีความรู้สึกว่า ๑ เรา เลี้ยงปลาให้ชีวิต นี่เราเป็นบุญ
ประการที่ ๒ เวลาปล่อย ปล่อยต้องการให้ปลาเป็นอิสระภาพ
อยู่ในที่คับแคบ ย่อมไม่มีความสุข ถ้าอยู่ในที่กว้างจะมีความสุขมาก
ถ้าเป็นอิสรภาพ หากินสบาย จะไปไหนมาไหน ก็ไปได้ตามอัธยาศัย นี่เป็นบุญ


การปล่อยปลาเขาถือว่า เป็นบุญมาก
แต่ถ้าไปนึกว่า ปลานี้ จงเป็นเหยื่อของคน อย่างนี้บาป มันอยู่เจตนา


เข้าใจว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็ดี พระบรมราชินาถ ไม่คิดว่าเป็นอาหารของคน
ต้องการเพียงว่า อนุรักษ์ให้ปลามันมีอยู่ในแม่น้ำ แม่น้ำสายนี้เคยมีปลา
แต่เวลานี้ ไม่มีปลา ก็ปล่อยปลาลงไป ให้ปลาเป็นอิสรภาพ


ในเมื่อเราทำบุญกับท่าน ปลาทั้งหลายเป็นอิสรภาพจากนรก ฉันนั้น คือ ไม่ลงนรก


ประการที่ ๓ ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว กับสมเด็จพระบรมราชินาถ
สงเคราะห์คนทั่วประเทศ จะทรงมีความลำบากอย่างไรก็ตาม
ทีเสด็จตามเสมอ ไปด้วยกันเสมอ ช่วยทุกอย่าง ให้คนทีอาชีพ คือช่วยอย่างถาวร
ให้คนมีอาชีพดีขึ้น ไม่ใช่ให้กินให้หมด


อย่างนี้ คนทุกคนที่ได้รับการช่วยเหลือมีความสุขขึ้น
ก็มีภาพหลายภาพที่เขาแสดงทางโทรทัศน์ ว่า
เมื่อก่อนนี้มีความยากเข็ญใจ ไม่มีอะไรจะกิน
แต่เวลานี้ ได้อาศัยพระมหาการุณาธิคุณของท่าน ก็มีกินมีใช้ มีรายได้ ปีละเป็นหมื่น ๆ บาท
เงินหมื่นบาท แม้จะไม่มาก แต่ก็มากสำหรับคนจน คนที่ไม่เคยมี


รวมความว่า ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็ดี สมเด็จพระบรมราชินีนาถก็ดี
ทำร่วมกับท่าน จะมีเงินมากหรือเงินน้อยก็ตาม ไม่สำคัญ
หลาย ๆ คนรวมกัน ก็มากขึ้นเอง จะเป็นเหตุให้มีบารมีใกล้พระนิพพานยิ่งขึ้น
จะมีบารมีเต็มเร็ว และสามารถจะไปนิพพานได้โดยง่าย


ตรงนี้สิ บรรดาท่านพุทธบริษัท จับใจเหลือเกิน
เพราะที่คนพูดนั้น ก็มองนิพพาน อยู่ใสแจ๋ว เพราะพระนิพพาน เป็นแดนสุข
เทวดา นางฟ้า และพรหมทั้งหมด ก็สนับสนุน
ท่านสหัมบดีพรหมท่านเข้ามาใกล้ ท่านบอกว่า คุณลงไปบอกบุญเขาได้เลยนะ


การบอกบุญ มี ๒ อย่าง คือ
๑. ให้เขาทำคนละเล็กละน้อยคิดเป็นเวลาสิ้นปี ถึงวันที่ ๑๒ สิงหาคม ของทุกปี
จะให้ตัวแทนไปถวายพระบาทสมเด็จพระบรมราชินาถ องค์ละเท่า ๆ กัน
จะเป็นเงินมาก เงินน้อย ก็เหมือนกัน
เราเป็นคนจน เราไม่สามารถจะมีเงิน ๑๐ ล้าน หลายร้อยล้านมาได้
แต่ถ้าทุกคนร่วมกัน ก็สามารถจะเป็นเงินมากขึ้นมาได้
ถ้าใครเขาตั้งใจจะถวายด้วยตนเอง ด้วยกำลังศรัธา
ก็ค่อยไปคอยท่านที่บริเวณโบสถ์ วัด พระแก้ว เข้าไปที่นั่น
พอท่านเสด็จเข้าไป ก็ชูมือ ไม่ต้องยกสูง ยกสตังค์ ยกแบ็งค์ ให้ท่านเห็น ท่านก็รับ
ท่านไม่ถือพระองค์ ทั้ง ๒ องค์นี้ กษัตริย์ผู้ทรงธรรม จริง ๆ


ก็เป็นอันว่า พระพุทธเจ้า ก็ยอมรับ
ท่านว่า เออ ฤาษี ที่ท่านสหัมบดีพรหมแนะนำน่ะ ถูกต้องแล้ว


ก็เป็นอัน ตัดสินใจว่า วันเฉลิมพระชนม์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ถ้าหากมีโอกาส จะพึงมี ที่ท่านจะโปรด จะให้ตัวแทนจัดเงินส่วนหนึ่ง
ของบรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลาย ที่บริจาคมาทั้งหมด
ไปถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกับสมเด็จพระบรมราชินาถ
ที่ใกล้ ๆ พระที่นั่งไพศาลทักษิณ


หลังจากนั้นก็ทุกปี จะค่อย ๆ รวมเงินกันเป็นเดือน ๆ เดือนหนึ่ง เข้าซอยสายลม
จะส่งไปทางไปรษณีย์ ก็ได้ มารวมกัน ได้เท่าไรก็ประกาศ ให้ทราบทีหลัง
แล้วตั้งตัวแทน ไปถวายสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว


เราจะได้ ใกล้นิพพาน กันยิ่งขึ้น


บรรดาญาติโยมพุทธบริษัท คำแนะนำนี้
เป็นคำแนะนำขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วย
เป็นคำแนะนำของท่านสหัมบดีพรหมด้วย ช่วยแนะนำให้พวกเรา
ให้มีบุญบารมี ใกล้พระนิพพานยิ่งขึ้น มีบารมีเต็ม


หวังว่า คงไม่เป็นที่ขัดใจของบรรดาญาติโยมพุทธบริษัททั้งหลาย
เวลาหมดแล้ว ขอความสุขสวัสดิ์ พิพัฒนมงคล สมบูรณ์พูนผล
จงมีแด่บรรดาท่านพุทธ-ศาสนิกชน ผู้อ่าน และผู้ฟังทุกท่าน สวัสดี.


สามารถดาวน์โหลด ไฟล์เสียงได้ จากลิงค์นี้



......................................................................................................................................................................


ขณะนี้ พี่น้องของพวกเรา ทางภาคใต้

กำลังมีทุกข์หนัก จาก ภัยน้ำท่วม


พวกเรา ผู้มีใจรักชาติ รักเพื่อนพ้อง เต็มเปี่ยม
พวกเรา ผู้มีจิตทรงพรหมวิหารธรรม เป็นปกติ


หากได้ร่วมบุญ ได้ร่วมสงเคราะห์ โดยวิธีพิเศษ
คือ ได้ร่วมบุญไว้ใน มูลนิธิราชประชานุเคราะห์
ในพระบรมราชูปถัมภ์


เท่ากับว่า เราได้บุญพิเศษ ๆ ถึง 2 ต่อ


โดยเฉพาะอย่างยิ่งบุญบารมี
ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงบำเพ็ญ นั้น
เป็นบุญที่สงเคราะห์แก่หมู่สัตว์ อีกทั้งปวงชาวประชา ทั่วแดนไทย และทั่วโลก
นับได้ว่า เป็นบุญที่แผ่ขยาย มีอานิสงส์อันไพศาล
พวกเราเพียงลำพัง ย่อมไม่สามารถกระทำ บำเพ็ญบุญ ได้เพียงนี้


เมื่อเราได้ร่วมบุญไว้ในกองทุนมูลนิธิฯ
เท่ากับว่า เราได้ร่วม รวมบุญไว้ในกองที่ใหญ่สุด
พระเจ้าอยู่หัว ทรงบำเพ็ญบุญใด ๆ เท่ากับว่า เราได้ร่วมในบุญนั้น ๆ ทุกประการ


อานิสงส์อันไพศาล พวกเราที่ปรารถ มุ่งหวัง พระนิพพาน
บุญอย่างนี้.. อานิสงสกว้างไกลไพศาล เยี่ยงนี้
พวกเรา จึงพึง ไขว่คว้า หาทางเข้าเป็นส่วนร่วมให้ได้


ขอน้อมมหาโมทนา สาธุการ ยินดี
ในบุญ ในอานิสงส์ อย่างยอดเยี่ยม


สาธุ..
สาธุ..
สาธุ..


.......................................................................................................................................................................​

<!-- google_ad_section_end -->

 

ขออนุญาติ เสี่ยเจี๊ยบ ด้วยนะครับ

กระผม (piaprakhueng) นายวิจิตร์ นาคอ่อน ได้โอนเงินเข้า บัญชี เลขบัญชี 401-6-36319-9

มูลนิธิราชประชานุเคราะห์

ในพระบรมราชูปถัมภ์​

จำนวนเงิน 500 บาท ตามรายระเอียดข้างล่างนี้ และโมทนา กับทุกๆท่านด้วยครับ

 

สมเด็จโต้ชาตรีปี ๓๕
ปลุกเสก ๑๖ พ.ค. ๓๕ พร้อมสมเด็จองค์รุ่นแรกสภาพสวยเดิมๆ รอยจารแบบนี้นิยมครับ
บูชา 4000 บาท


ปิดรายการแล้วครับผม

 

ได้รับพระ ฯ เมื่อตอนบ่ายวันนี้แล้วครับ ... ขอบคุณครับ



.

 

ขอบคุณมากครับเฮียที่แจ้งให้ทราบ

 

ขอจอง 2 องค์นี้ครับ โอนแล้วจะแจ้งให้ทราบครับ

 

สวัสดีปีใหม่ไทยครับพี่เจี๊ยบ.....

 

สวัสดีปีใหม่สงกรานต์ไทยครับ ขอให้มีความสุขสุขขี สุขขังเหมือนขนมครก สุขคารังเหมือนขนมเข่ง สุขคารู เหมือนข้าวหลาม นะจ๊ะ จงมีอายุวรรณะสุขะพละ ด้วยเทอญ

 

สวัสดีปีใหม่สงกรานต์ไทยครับ ขอให้มีความสุขสุขขี สุขขังเหมือนขนมครก สุขคารังเหมือนขนมเข่ง สุขคารู เหมือนข้าวหลาม นะจ๊ะ จงมีอายุวรรณะสุขะพละ ด้วยเทอญ

 

สวัสดีปีใหม่สงกรานต์ไทยครับ ขอให้มีความสุขสุขขี สุขขังเหมือนขนมครก สุขคารังเหมือนขนมเข่ง สุขคารู เหมือนข้าวหลาม นะจ๊ะ จงมีอายุวรรณะสุขะพละ ด้วยเทอญ

 

เช่นกันจ้านิว..หยุดหลายวันคงกลับบ้านล่ะซิ

 

พี่ทรงพรแบบไหนเนี่ย อ่านแล้วงงจริงๆแล้วพี่จะส่งมาทำไมตั้งสามกระทู้ล่ะพี่ แต่ก็ขอขอบคุณนะครับ และก็ขอให้พี่สุขด้วยเช่นนะกันพี่ วันที่ ๑๗ นี้เจอกันครับพี่

 

ไม่ได้กลับครับพี่ นอนเล่นเบื่อ ๆ ที่หอไม่ได้ไปเล่นน้ำที่ไหนเลยครับไม่มใครชวนไปเที่ยวเลย...:'''''(

 

สวัสดีปีใหม่ไทยครับคุณเจี๊ยบและนิว วันนี้ไปวัดหลวงพ่ออีกแล้ว โมทนากันนะครับ เดือนที่แล้วก็ไป เดือนหน้าตั้งใจไว้ว่าจะไปอีก ใกล้แค่นี้เอง
ปล ไม่น่าเชื่อว่านิวสุดหล่อ จะไม่มีใครชวนไปเล่นน้ำ ขนาดพี่ยังโดนหลานสาวๆ 3 คน รุุมฉีดน้ำเลย อิ อิ....

 

พระคำข้าวรุ่นสองสภาพเดิมๆ(๑)ปิดแล้วครับ
พระคำข้าวเป็นพระที่หลวงพ่อบอกว่าสร้างได้ยากมาก ทำเหมือนสมเด็จโตทุกอย่าง ที่สำคัญสมเด็จองค์ปฐมมาเป็นประธานในการพุทธาภิเษก อานุภาพที่หลวงพ่อกล่าวไว้ก็มีกันนิวเคลียร์ และเด่นทางด้านลาภ ช่วงนี้มีการถามหา ต้องการบูชากันเป็นอย่างมาก จึงแบ่งมาให้บูชากันครับ
บูชา 650 บาท
081-1810865(เจี๊ยบ สิงห์อุทัย)
รับประกัน พระแท้ทุกองค์
+ค่าจัดส่ง EMS 50 บาท

เมื่อท่าน ชำระ เงิน แล้ว ผมจะจัดส่งพระเครื่องให้ตามที่อยู่นะครับ

ธนาคาร ไทยพาณิชย์ สาขาย่อยพันธุ์ทิพย์งามวงศ์วาน ออมทรัพย์
ชื่อ บัญชี มงกุฏเพชร คงวรานันท์ เลขที่บัญชี 3882082381