เว็บพลังจิต ปฎิทินพลังจิตธรรมสัญจร 54

๕๕๕ จริงหรือคะพี่ แสดงว่าเป็นแฟนคลับพลังจิตอยู่เหมือนกัน

รับทราบและปรับปรุงรายชื่อให้แล้วค่ะ

รับทราบและจัดให้ตามคำขอค่ะ

 

เอ้อ! ถ้าหุ่นเหมือนนกกระจอกเทศ ขนาด ๕๕.๕ กก.นี่ พอจะมีคำแนะนำไหมจ้ะน้องแทนว่าควรจะทำตัวให้เบาแบบไหน

เดินทำใจได้ตลอดทางจ้ะ เพราะคาถาสำคัญสำหรับการเดินป่าบึงลับแล คือ "ไม่ไหว ทิ้ง" ๕๕๕

กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ งานนี้เน้นอาหารญี่ปุ่นเป็นหลัก (ไวไว-มาม่า-ยำยำ) หักละเอียดแล้วบรรจุลงขวดน้ำเปล่าขนาดเล็ก ที่เหลือเป็นขนมปังสำเร็จรูปที่ชอบ เพราะ... เหนื่อยแค่ไหนก็ยังกินลงอยู่ นอกจากถือศีล ๘ ไปเลยในวันนั้นถ้าจะดี

 

ประกาศผังที่นั่ง และการเตรียมตัวสำหรับมือใหม่

...มีสอบถามหลังไมค์กันเข้ามาหลายคน ถึงเรื่องอาหารการกินที่จะนำเข้าป่าว่าควรจะนำอะไรไปบ้าง จริง ๆ ก็นำไปได้ทุกอย่างที่อยากกิน เพียงแต่ต้องคำนึงถึงน้ำหนักของสิ่งของที่จะต้องแบก คคห.นี้เลยขออนุญาตนำรายการเตรียมตัวแบบละเอียดมาลงให้อ่านกัน เพื่อเป็นประโยชน์สำหรับมือใหม่ทั้ง ๒๘ คนค่ะ

หมวดอาหาร
จำพวกของแห้งทั้งหลาย อาทิเช่น
๑. บะหมี่สำเร็จรูป วิธีการพกหาที่ง่ายและสะดวกที่สุด คือ หักให้แตกละเอียด แล้วกรอกลงขวดน้ำพลาสติกที่แห้งและสะอาด แยกซองเครื่องปรุ่งไว้ต่างหาก ขวดน้ำขนาด ๖๐๐ มล. จุได้หลายห่อ
๒. ขนมปังสำเร็จรูป ที่มีจำหน่ายทั่วไปตามรสนิยมและความชอบ
๓. สำหรับคนที่ติดของหวาน แนะนำให้พกพาน้ำผึ้งหลอดแทนน้ำหวาน อยากกินขึ้นมาก็จับบีบใส่ปากได้ทันที
๔. กาแฟ-โอวัลติน ทุกอย่างแนะนำให้เป็นแบบชนิดซองปรุงสำเร็จ
๕. คนที่ติดเนื้อสัตว์ที่ต้องกินโปรตืน พวกอาหารแห้งต่าง ๆ เช่น หมูแดดเดียว หมูฝอย หมูหยอง หมูกรอบ หมูแผ่น ไข่ต้ม
๖. ผลไม้ อาทิ กล้วย แอ๊ปเปิ้ล สาลี่ ผลไม้ตระกูลน้ำทั้งหลายที่กินแล้วชุ่มคอ หรือจะเป็นเม็ดสมอ มะขามป้อมก็ตามอัธยาศัย
๗. น้ำดื่ม ดูจากปริมาณที่เคยดื่มในแต่ละวัน แล้วคำนวณมาเป็นจำนวนที่ต้องใช้ดื่มในการเดินทาง แบกไปเฉพาะพอดีดื่ม ไม่ต้องเผื่อเหลือ เพราะยิ่งมากยิ่งหนัก

มีเทคนิคการทำน้ำเย็นระหว่างเดินทางมาฝากกัน คือ
ให้นำน้ำแข็งบดกรอกลงขวดน้ำดื่มให้แน่นและเต็มขวด ใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กพันให้รอบขวด ระหว่างเดินทางถ้าร้อนจะได้มีผ้าเย็นไว้เช็ดหน้าตา ในขณะเดียวกันน้ำแข็งที่ละลายก็จะกลายเป็นน้ำเย็นให้ได้จิบแก้กระหายไปตลอดทางจนกว่าจะหมด

หมวดการแต่งกาย
๑. เสื้อ ควรเป็นเสื้อที่สวมใส่กระชับหรือพอดีตัว ไม่รุ่มร่าม แขนยาวเนื้อผ้าหนาแต่ระบายอากาศได้ดี เหตุที่ให้ใช้แขนยาว เพื่อป้องกันการขีดข่วนของหนามหรือกิ่งไม้
๒. กางเกง ควรเป็นผ้าหนาแต่น้ำหนักเบา ไม่อุ้มน้ำมากจนเกินไป (ในกรณีฝนตก)
๓. รองเท้า ผ้าใบ หรือรองเท้าแตะรัดส้นที่กระชับเท้าพร้อมถุงเท้า ไม่ควรเป็นรองเท้าใหม่เพราะอาจจะกัดระหว่างเดินทางได้
๔. ถุงกันทาก (ถ้ามี) สำหรับป้องกันทากและหนาม ถ้ากางเกงหนาพอไม่ต้องใ้ช้ แต่ถ้ากางเกงเนื้อผ้าไม่หนา อาจจะดัดแปลงใช้เป็นผ้าหน้าแคบผืนยาวพันหน้าแข้งแทนในกรณีไม่มีถุง
๕. ถุงมือ ชนิดผ้ายืนส์ไม่ใช่ถุงมือไหมพรม เพื่อป้องกันหนามตำฝ่ามือระหว่างเดินแหวกพงหญ้า
๖. ถุงเท้า สำหรับใส่นอนในเวลากลางคืน กรณีอากาศเย็น
๗. หมวก สำหรับป้องกันหนาม หรือกิ่งไม้เกี่ยวผม เกี่ยวหัว
๘. เสื้อแจ็กเก็ต สำหรับสวมใส่ป้องกันความหนาว

หมวดเครื่องนอน
๑. เต็นท์ ไม่แนะนำให้แบกไป เพราะไปค้างคืนเพียง ๑ คืน จะเป็นภาระโดยใช่เหตุ
๒. ถุงนอน สำหรับคนที่ชอบการนอนแบบมิดชิด ไม่คุ้นกับการนอนในที่โล่ง
๓. เปลสนาม พร้อมเชือก สำหรับผูกนอน
๔. ผ้าพลาสติก สำหรับปูนอนกับพื้น

หมวดทั่วไป
๑. ไฟฉาย กระบอกเล็ก น้ำหนักเบา
๒. ไฟแช็ค
๓. มีดพกอเนกประสงค์
๔. โลชั่นทากันยุง กันแมลง
๕. ยาประจำตัว และยาทาคลายกล้ามเนื้อ
๖. ผ้าเช็ดทำความสะอาดร่างกาย หน้าตา แนะนำผ้าเช็ดทำความสะอาดก้นเด็กที่มีขายตามท้องตลาด ยี่ห้อใดก็ได้
๗. แก้วน้ำพลาสติก หรือแก้วกระดาษสำหรับใส่กาแฟ โอวัลติน
๘. ช้อนส้อมถ้วยพลาสติก น้ำหนักเบาสำหรับใส่อาหาร
๙. เสื้อกันฝน
๑๐. ผ้ายางชนิดบาง สำหรับปูพื้น

เทคนิคการเดิน
เดินแบบไม่ต้องเร่งรืบ กำหนดลมหายใจเข้าออก ภาวนาไปเรื่อย ๆ วิธีการหายใจให้หายใจเข้าทางจมูก แล้วหายใจออกทางปาก จะเป็นวิธีที่แก้เหนือยและหายใจไม่ทันได้

ไม่ต้องสนใจเรื่องระยะทาง แต่อาจจะใช้วิธีกำหนดเป้าหมายของระยะทางไว้ในใจ เช่น จุัดพักแรกคือ สันเขาลูกที่หนึ่ง จุดพักที่สองคือ พญาไม้ขมิ้นดำ จุดพักที่สามคือ บึงลับแล ๑ (บึงแห้ง) และจุดพักที่สี่คือ บึงลับแล ๒ (บึงเปียก) เช่นนี้เป็นต้น เพราะเมื่อเดินทางถึงจุดหมายแรกหรือจุดหมายที่ตั้งเป้าไว้ จะได้มีกำลังใจในการเดินยังจุดต่อไป

ไม่ต้องสนใจว่าใครจะเดินเร็ว หรือเดินช้า แต่ให้รักษาระดับของการเดินของตัวเองให้คงที่ สม่ำเสมอ และที่สำคัญเกาะกลุ่มเดิน อย่าเดินแยกตัวออกไปนอกเส้นทาง หรือหยุดพักโดยไม่บอกกล่าว เพราะอาจจะทำให้หลงป่า หรือพลัดหลงออกจากหมู่คณะได้ และในกรณีที่พลัดหลงออกจากหมู่คณะ อย่าพยายามหาเส้นทางเดินต่อไป ให้นั่งพักรออยู่กับที่ตรงจุดที่หลง เพื่อที่จะได้สะดวกในการเดินย้อนกลับมาตามหา อย่าลืมว่า ป่าก็คือป่า มองไปทางไหนก็จะเหมือนหรือคล้ายกันไปหมด ยกเว้น ผู้ที่ชำนาญเส้นทางหรือชำนาญการเดินป่า ที่จะสามารถแยกแยะและสังเกตุความแตกต่างได้

ระหว่างเดิน ขยะทุกชิ้นไม่ว่าจะเป็นชิ้นเล็กหรือชิ้นใหญ่ เมื่อใช้แล้วให้ใส่ในกระเป๋าเป้หรือถุง ไม่ควรทิ้งไว้ระหว่างทางเดิน เพราะนอกจากจะเป็นการทำลายธรรมชาติแล้ว ยังอาจก่อให้เกิดอันตรายสำหรับสัตว์ที่มาหยิบกินด้วยความไม่รู้ได้

ป่าทุกป่าล้วนมีความศักดิ์สิทธิ์ของผืนป่าและมีผู้ดูแล การเข้าป่าควรให้ความเคารพในสถานที่ ๆ ไป ไม่กล่าววาจาหยาบคาย ท้าทาย ดูหมิ่น หรือแสดงกิริยาอาการที่ไม่เหมาะสม พึงสำรวมกาย วาจา ใจตลอดการเดินทาง

ทั้งหมดนี้เป็น คคห.ส่วนตัวของ จขกท. ที่อาจจะไม่ถูกต้องตามหลักการเดินป่ามากนัก แต่ก็เป็นสิ่งที่ จขกท. ใช้ปฎิบัิติในการเดินป่าตลอดมา


ผังที่นั่ง (ปรับปรุงใหม่ ณ วันที่ ๙ มิ.ย.)

​

 

พวกบะหมี่สำเร็จรูปตระกูลมาม่า-ไวไว-ยำยำ ค่ะพี่ กินสัก ๒ มื้อพอไหว (เย็น-เช้า)

สาธุและขอบคุณค่ะ พี่รอปีหน้าหน้าแล้งเลยค่ะไปนมัสการ "พระพุทธบาทสี่รอยห้วยลูด" กัน

ส่วนเรื่องค่าอาหารหญิงจะดำเนินการให้ตามวัตถุประสงค์ แต่... ถ้าเป็นร้านครัวริมแคว ๓๐ คนกับราคานี้เอาไม่อยู่เพราะแต่ละคนกินเก่งกันทั้งนั้น ฮิ ฮิ ฮิ ^-^

ดีจ้ะ กอล์ฟ-หวาน เตือนยัยหวาน ขนมเข้าบึงไม่ต้องขนเข้าไปมากนะจ้ะ เอาเท่าที่พอกิน ส่วนคนที่จะ "ตายแน่ตู" พี่ว่าน่าจะพิมพ์แบบตกชื่อ เพราะคนที่สมควรตายในงานนี้น่าจะเป็นกอล์ฟจ้ะ

กอล์ฟเอ้ย งานนี้กอล์ฟตายแน่....หมดแรงตั้งแต่ไม่ถึง ๘๐๐ เมตรแรก ๕๕๕ (deejai)

ทำเป็นปากดี แน่จริงถ้าวีซ่าที่บ้านผ่าน เชิญลงชื่อไปกินด้วยตัวเองเลยเพราะยังขาดผู้กล้ารนหาที่ในทริปนี้อีก ๒ คน น้องแทนจะเป็นหนึ่งในสองก็เรียนเชิญ ขู่ไว้มากขนาดนี้ ใครกล้าไปอีก นับถือ... นับถือ..... แต่ถ้าไม่ไหวก็ "ทิ้ง" จ้ะ

 

นับถอยหลังอีก ๒ วัน
กับ เสียงเพรียกจากลับแล ตอน ลึกลับที่ลับแล วาระพิเศษ
​

เตือนสมาชิกท่านใด ยังไม่ได้กินยาแก้มาเลเรียกันไว้ ขอให้รีบหาซื้อกินด่วนภายในวันนี้
สมาชิกท่านใดที่กลัวฝน อย่าลืมหาเสื้อกันฝนตัวจิ๋วติดไปด้วย (7/11 มีขาย)
สมาิชิกท่านใดที่วีซ่าผ่านและร่างกายฟิต & เฟิร์ม ขอให้รีบลงชื่อและส่งข้อมูลเพื่อแจ้งทำประกันด่วนอีก ๒ คนเท่านั้น ชายหรือหญิงไม่สำคัญ แต่สำคัญที่ใจ

 

บึงลับแลวาระ ๓ มีสมาชิกนำเต็นท์เข้าไป ๒ ท่าน ขอบอกว่า "แทบรากเลือด" และเกือบจะโยนทิ้งระหว่างทาง ทั้ง ๆ ที่ป่าในตอนนั้นเดินสบายกว่าตอนนี้มาก เพราะเพิ่งพ้นจากช่วงฤดูแล้งและไฟไหม้ป่า แต่ครั้งนี้ ป่าที่งามเพราะเพิ่งได้รับฝนต้นฤดู คงไม่ต้องบรรยายมากและประกอบกับเป็นการเดินนอกฤดูกาล อย่าท้าทาย มองเป็นเรื่องสนุกและเห็นแก่ความสะดวกสบาย

ทำตัวให้เบา และคล่องตัวที่สุดค่ะ ถ้าไม่อยากเปลี่ยนเสียงหัวเราะเป็นคราบน้ำตา หรือตกเขาตาย.....

​

ป้ายบอกระยะทาง​