ประสบการณ์ ธรรมะ พระเครื่อง หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก จ.อยุธยา

ขอเพิ่มข้อมูล ให้ครับ
พระพิมพ์เหล่านี้ ส่วนใหญ่ หลวงพ่อสายหยุด เป็นผู้สร้าง และ มีผู้ช่วยหลายท่านครับ ส่วนใหญ่เป็นพระในวัด และ ป้า อิ้ง (จริงๆแล้ว ป้าอิ้ง เป็นโยมอุปฐาก หลวงพ่อสายหยุดครับ ) พระที่สร้างมีหลายพิมพ์ แต่แบ่งออกเป็นสามส่วน คือ ส่วนหนึ่งถวายหลวงปู่ดู่ ซึ่งภายหลังหลวงปู่มรณภาพแล้ว ทางวัดส่วนใหญ่จะปั๊มตรายาง ไว้ด้านหลัง ส่วนที่สอง หลวงพ่อสายหยุดจะมอบให้กับผู้ที่ไปขึ้นกรรมฐานกับท่าน แต่ส่วนใหญ่จะได้พิมพ์สมเด็จเป็นส่วนใหญ่ และ ส่วนที่สาม ก็เก็บไว้ในโอ่ง หลายโอ่ง ซึ่งตอนแรกเซียนพระสวดว่า เป็นรุ่นโยงสายสิญจน์จากกุฎิ หลวงปู่มา ภายหลังก็เซียนพระนั่นแหละไปขอเปิดโ่ิอ่งบูชามา พระในโอ่ง บางทีดูเก่า เพราะโดนสกปรก ส่วนกลางๆ จะสะอาดใหม่ๆ เมื่อเซียนพระไปเช่าบูชามาจะเลือก พิมพ์แรกคือผงยันต์ดวงเพราะช่วงนั้นกระแสร์เรื่องพระยันต์ดวง มีการเขียนกล่าวถึงกันมากมาย แต่ความจริงแล้วก็อยู่ชุดเดียวกันหมด พระทั้งหมดมีทั้งหลังเรียบ และ ปั๊ม 1ด ด้านหลัง สำหรับท่านที่สนใจ จะเช่าหาบูชารุ่นนี้ ลองติดต่อสอบถาม พระชาญชัย ดูครับซึ่งท่านดูแลพิพิทภัณฑ์ ครับ
ท่านทั้งหลายที่เข้ามาอ่าน ไม่จำเป็นต้องเชื่อผมนะครับ เพราะเดี๊ยวนี้ เขาไม่ค่อยเชื่อข้อมูลจริงๆ กันแล้ว แต่แนะให้ไปถามหาหลวงพ่อ สายหยุดเองเลยครับ ท่านยังอยู่ แต่ จะเจอหรือเปล่าเท่านั้น

 

ซักเดือนกว่าๆไปวัดสะแก ยังมีพระที่ทันหลวงปู่ดู่เหลืออยู่นะคะ ได้บูชาพระพิมพ์ใบโพธิ์เนื้อดินเผามาองค์ละ350 ลุงที่ดูแลตู้พระบอกว่าทันแน่นอน ลองดูนะคะ

 

.....ได้รับข้อมูลดีๆ จากระดับเทพในสายหลวงปู่ ยินดีและขอบคุณมากครับ

 

อันนี้ไม่รู้เหมือนกัน..ต้องขอรบกวนระดับเทพเสียแล้ว..อยากได้ข้อมูลเหมือนกันครับ

 

คุณJopaa ก็1ใน10เทพ ยุคนี้นี่นา

 

จ๊าก..ก..ท่านเจ้าขา..อย่าเอาข้าน้อยฯ ยกขึ้นเป็นทง เป็นเทพกับเขาเลยขอรับ มิบังอาจหาญกล้าเด็ดขาด แค่ตัวกระจิ๊บๆ ในวงการ เป็นแค่รองพระบาทเทพยังไม่ได้กับเขาเลย..ฮิ..ฮิ..มีเงินก็ฝืนใจทุบกระปุกเก็บสะสมกับเขาบ้าง นิดๆหน่อยๆ พอไว้ศึกษา

ที่เอามาเขียนนั้น ก็แค่จำๆเขามาอีกที่ แต่ข้อมูลแต่ละอย่าง ในรุ่นที่พอจะรู้กับเขาบ้าง ก็กลั่นกรองจากแหล่งที่น่าจะเชื่อถือได้จริงๆ และก็ต้องเปรียบเทียบกันหลายๆคนด้วย ฟังคนเดียวก็ไม่ได้ เก่งๆกันทั้งน้าน..น

ขึ้นชื่อว่านักเล่น บางคนก็มีอีโก้ของตัวเอง บางทีศักดิ์ศรีก็ถูกเบ่งทับกันด้วยข้าฯทัน เอ็งไม่ทันหลวงปู่ บางคนก็เล่นคนเดียวเก่งคนเดียว ไม่ฟังใคร เอาเฉพาะที่ตัวเองเคยเห็น เคยถนัด (ลับหลัง นักเล่นคนอื่นเขาก็ว่าเอา ว่าเห็นน้อย แต่พูดมาก)

บางคนถึงเป็นนักเล่นรุ่นหลัง ไม่ทันหลวงปู่ฯ เขาก็เกทับว่า เขาเห็นมากกว่า ติดตามสถานะใก้ลชิดมากกว่า ผ่านมื่อวันละเป็นสิบๆองค์ ของฝีมือปลอมแปลงออกมาเขาก็เห็นความเปลี่ยนไปมากกว่า (พูดง่ายๆจับติดตลาดมากกว่า) เห็นพระหลากหลายมากกว่า

บางคนก็ว่าฉันรวมตัวกันในกลุ่มสายตรง เป็นกลุ่มเป็นก้อน ได้รู้ได้เห็น ได้เปรียบเทียบ ข้อมูลกันมากกว่า บางที่นักเล่นคนไหนได้มีโอกาสเจอผู้สร้างรุ่นนั้นจริงๆ ได้ข้อมูลถูกต้อง ก็เอามาแบ่งปันข้อมูลเผยแพร่กัน ผิดกับนักเล่นรุ่นเก่า ที่เก็บตัวฝังอยู่กับอดีต รู้แต่กับสิ่งที่ตนเองเคยเห็น ที่ไม่เห็น ก็ตีเก็เสียหมด

บางคนนักเล่นอายุยังไม่มากนัก แต่เติบโตมากับวัด เห็นมาตั้งแต่เด็กๆ ได้แหล่งของชัวร์ 100 % ประเภทแท้ทั้งบ้าน ก็จากศิษย์หลวงปู่ จนถึงชาวบ้านรุ่นเก่าๆ ได้ที่ก็เป็นกอบเป็นกำ ได้เห็นความหลากหลาย บางทีของที่หายากๆ ลึกๆพบเห็นน้อย มีอะไรไม่ชัดเจนก็เข้าไปถามหลวงลุงดำ หลวน้าสายหยุด หรือหลวงพี่ชาญ ก็ถือตนมีข้อมูลเชิงลึกมากกว่า ถึงแม้วงการจะไม่เล่นหากัน

อะไรๆอย่างนี้ล่ะครับ จึงเห็นว่าบางที่วงการก็มีการสวดกันไป สวดกันมาบ้าง บางคนตอนแรกสวด ตอนหลังกลับมาเล่นก็เยอะแยะ...ว่ากันไป..พอมันส์..สนุกดี..

"ผมเองประเภทชอบอยู่วงนอก จับหลัก จับประเด็นเอา พวกเยอะ เพื่อนเยอะ ฟังไว้ให้มาก พูดให้น้อย แล้วก็วิเคราะห์เอา ว่าจะเชื่อใครดี"

จริงๆแล้ว พระหลวงปู่เรา จะว่าไปอายุพระก็ไม่เท่าไร ไม่ถือว่าเก่ามากนัก (นอกจากพระยุคต้นปี 90 กว่าจริงๆ) คณะการผู้สร้างพระก็ดี หลวงพ่อ หลวงน้าหลายๆองค์ ก็ยังมีชีวิตอยู่ ทันเหตุการ์ณสร้างทั้งหมด งั๊ย !! บางที่ข้อมูลบางรุ่น อย่างเช่น รุ่นปี 32 ทั้งหล่อพิเศษ และแหวน ทั้งที่ของเพิ่งจะ 20 กว่าปีมานี่เอง ข้อมูลมันถึงได้ผิดเพี้ยนกันไปก็ไม่รู้ บางคนก็ว่าเนื้อนี้ทัน เนื้อนี้ไม่ทัน โค๊ดนี้ทัน โค๊ดนี้ไม่ทัน แต่จะว่าไปก็เป็นปกติแหละ วัตถุมงคลของครูบาอาจารย์องค์อื่นๆ ก็มีปัญหาเช่นนี้แหละ ..เป็นปกติ ขึ้นชื่อว่านักเล่น ก็ที่ต้องเชื่อมั่นในตัวเองเป็นหลัก (งั้นจะ Present ขายของให้ลูกค้าได้งั๊ย..)

แต่พระหลวงปู่เรา กำลังได้รับความนิยม เล่นหาเป็นสากลมากขึ้นเรื่อยๆ จากเมื่อก่อนต่างคนต่างว่ากันไป ข้อมูลก็น้อย ปัจจุบันข้อมูลเองก็ถูกขุดค้น ถูกตามล่าหาความจริงมากขึ้น ค่อยๆทยอยออกมามากขึ้น ที่สุดผมว่าก็ต้อง "ตกผลึก" เป็นสิ่งที่ถูกต้องทั้งหมดแหละครับ

ผมเองเปรียบไป ก็ยังเป็นแค่นักศึกษา ฝ่ายวิจัย ขอเก็บข้อมูลไปพลางๆก่อนครับ

พระกริ่งจักรพรรดิ์ จริงๆผมก็รู้..ได้มาจากแหล่งใหญ่ 3-4 แหล่ง หลักๆเหมือนกัน ต่างกันรายละเอียดปลีกย่อยนิดหน่อย จึงยังไม่กล้าวิจารณ์ ต้องฟังท่านผู้รู้มากกว่าท่านอื่นๆอีก เพื่อเปรียบเทียบให้ชัดเจนมากขึ้น หรือต้องรอจนเจอคุณช้าง ราชดำเนินนั่นแหละ ถึงจะเอาข้อมูลที่ถูกต้องมาเผยแพร่กัน (หมายถึงพระกริ่งที่เป็นจักรพรรดิ์ คือ พระกริ่งไตรสรณคมณ์น่ะครับ) ไม่ใชพระกริ่งจักรพรรดิ์ ของ Happy...? อันนั้นตัวใครตัวมันครับ..ไม่มีในสารบบครับ

 

ท่านเทพJopaa ขอคารวะ เลื่อมใส เลื่อมใส

 

ไม่มีปัญญาบูชา ลป.ดู่ ได้พระแจก (จากในเวบพลังจิตนี่แหละ) หลวงตาม้า (เห็นว่าเป็นศิษย์ ลป.ดู่) พอแทนกันได้ไหมครับ

 

แทนได้แน่นอนครับ ผมก็มีแค่เหรียญเสมาปี24 กลับหลวงปู่ทวดที่หลวงตาม้าสร้างครับ
ไม่ต้องไปเสาะหาให้เปลืองเงินหรอกครับ ยกเว้นไม่ลำบากเรื่องเงินก็อีกเรื่อง

 

แต่แหมพระผงของท่านดูแล้วเปราะจังเลยครับ ตอนที่ส่งมาให้ที่บ้านร่วนร่อนหลุดเป็นผงเลยอ่ะ

ดีที่เขาเลี่ยมพลาสติกมาให้องค์นึง ถ้าร่วนเป็นผงก็คงอยู่ในกรอบพลาสติกนั่นแหละมั๊ง

เลยไม่กล้าพอสมบุกสมบัน กลัวป่นซะก่อน

ผมจึงชอบเหรียญมากกว่าผงก็เพราะเงี้ย

 

ผมเคยเอาพระหลวงปู่ดู่ที่หลวงตาม้าสร้างไปให้คนที่ปฏิบัติธรรมจับพลัง พี่เค้าบอกพลังแรงมากครับ รุ่นที่แจกฟรีนั่นแหละครับ

ผมสวดบทจักรพรรดิ์คู่ไปด้วยทุกวัน ตอนนี้พระธรรมธาตุเริ่มจะจับเพิ่มขึ้นที่ด้านหลังครับ

แต่ถ้าอยากได้พระที่ทันหลวงปู่ดู่จริงๆ ที่วัดสระแกก็ยังพอมีครับ พระผงใบโพธิ์นี่ 350 เองครับ

 

.....ผมเคยได้ยินว่า วัตถุมงคลของหลวงปู่ ถ้าเราอธิฐานขอเรื่องเกี่ยวกับการพนัน จะไม่ได้ผล หรือขอให้ถูกหวยก็ไม่สำเร็จ แต่เรื่องค้าขายนี่แน่นอนเลย คนใกล้ตัวผมบูชาค้าขายได้ผลดีมาก
.....วันนี้หวยออก ลองขอท่านดีไหมเนี๊ยะ ไม่เคยขอท่าน เกิดอยากรวย(เผื่อไปเฮกับคุณJopaa)

 

.....ลองนึกอธิฐานในใจเมื่อสักครู่นี้เอง บอกหลวงปู่ว่าอยากถูกลอตเตอรี่เอามาโชว์ในห้องเรา
.....ถูกจริงๆครับ ได้เอามาโชว์ ไม่เยอะหรอกครับแต่อยากพิสูจน์ว่าขอบารมีท่านทางด้านนี้ได้หรือเปล่า
.....แต่ทั้งหลายทั้งปวง ก็ขึ้นอยู่กับเหตุหลายๆประการ ผมก็คงเตือนตัวเองว่าอย่าประมาท

 

ดีใจด้วยครับ

 

ผมว่าถ้าราคาไม่แพงตอนนี้ก็ หลวงปู่ทวด ปี28 ครับ

 

รอบตัดขอบเหรียญเสมา ปฏิบัติธรรม ปี24 ครับ เอาไว้ดูไว้ศึกษาครับ

ถ้าเป็นของยันต์ดวง ยังไม่ได้ถ่ายไว้ แล้วจะเอามาลงให้ศึกษาต่อไปครับ

 

ช่วงนี้เห็นได้มาหลายองค์นะครับ

 

แหมๆ ไม่ลอดพ้นสายตาพี่เลยนะครับ

 

การดูจิต ที่หลวงปู่ดู่สอน

การดูจิต ที่หลวงปู่ดู่สอน

Q: ไม่ทราบว่าการดูจิตที่หลวงปู่ท่านสอน ท่านสอนเอาไว้แบบไหนอย่างไร

A: ต้องยอมรับว่าการปฏิบัติธรรมในแนวทางที่เรียกกันว่า “การดูจิต” นั้น เป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางมากในปัจจุบัน ซึ่งก่อนหน้านี้ก็ได้มีเพื่อน ๆ หลายคนสงสัยถามกันมาไม่น้อยในเรื่องนี้ จึงทำให้ระลึกทบทวนว่าหลวงปู่ดู่ท่านสอนเรื่องการดูจิตไว้เหมือนหรือแตกต่าง กันอย่างไร เพราะหลวงปู่มักสอนลูกศิษย์เสมอ ๆ ว่า “ให้หมั่นดูจิต รักษาจิต ของดีก็อยู่ที่ตัวเรา ของไม่ดีก็อยู่ที่ตัวเรา” ก่อน อื่นต้องขอเน้นย้ำว่าไม่ได้มาฟันธงว่าแบบใดผิด แบบใดถูก หากแต่กล่าวถึงเพียงอุบายวิธีที่หลวงปู่ท่านสอนเพื่อแก้ข้อสงสัยของผู้ที่ สงสัยถามมาเท่านั้น ซึ่งสรุปความแตกต่างไว้ใน ๓ ประเด็น ดังนี้ครับ
๑. การแทรกแซงหรือบังคับจิต
ประเด็น นี้แตกต่างกันอย่างมาก เพราะแนวทางการดูจิตที่นิยมกันอยู่ในปัจจุบัน เน้นการไม่เข้าไปแทรกแซง บังคับ หรือปรุงแต่งจิต ในขณะที่แนวทางอุบายที่หลวงปู่ดู่ท่านสอนนั้น ท่านให้บังคับจิต ฝึกฝืน อบรมจิต สอนจิตเจ้าของ เป็นต้นว่าพิจารณาสิ่งที่ดูที่เห็นว่ามีคุณมีโทษอย่างไร
ท่าน ว่าเราต้องหลอกล่อมันเสียก่อนจนกว่ามันจะฉลาดหรือแข็งแรงพอจะช่วยตัวเองได้ ดังที่ท่านสอนว่าเราต้องอาศัยการหลอกให้เขียน ก ข ก กา หลอกตั้งแต่ขั้นที่เขียนไม่เป็นตัวหนังสือ กระทั่งเขียนได้สวยงาม กระทั่งแต่งเป็นประโยค เป็นร้อยแก้ว ร้อยกรองขึ้นมาได้ ทั้งหมดนี้ ก็อาศัยการหลอก (คือการปรุงแต่งสอนใจเจ้าของ) ทั้งสิ้น
พูด อีกนัยหนึ่งก็คือ ยอมใช้สัญญาและการปรุงแต่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งปรุงแต่งไปในทางให้เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ปรุงแต่งให้จิตเกิดธรรมสังเวช ซึ่งวิธีนี้ก็เหมือนเราเอาขวานมาฟันโคนต้นไม้ ฟันไปเรื่อย ๆ ถึงคราวต้นไม้จะโค่น มันก็โค่นไปในทิศที่เราอุตส่าห์ฟันซ้ำ ๆ ไปตรงที่เดิมนั้นเอง
ดังนั้น ท่านจึงมิได้พูดเฉพาะ “ดูจิต” หากแต่มีคำว่า “รักษาจิต” ด้วย นั่นคือให้มีการแทรกแซง หรือหาอุบายแยบคายเพื่อสอนใจ อบรมใจ ให้ฉลาดต่อสิ่งที่ประสบหรือสิ่งถูกดู/ถูกรู้ที่เรียกว่าอารมณ์ เพื่อจะได้ไม่หลงกับมัน จนเกิดทุกข์เกิดโทษ การดัดจิตที่หลวงปู่สอนนี้จึงสอดคล้องกับพุทธพจน์ที่ว่า “นักปราชญ์ย่อมทำจิตที่ดิ้นรนกลับกลอก รักษาได้โดยยาก ห้ามได้โดยยากให้ตรง ดังช่างศรดัดลูกศรให้ตรง ฉะนั้น” และ “พวกคนไขน้ำก็ไขน้ำไป ช่างศรก็ดัดลูกศร พวกช่างถากก็ถากไม้ พวกบัณฑิตผู้มีวัตรอันงาม ก็ฝึกฝนตน”
ใน ภาคการปฏิบัติ หลวงปู่ท่านจึงให้ตะลุมบอน มีทั้งการปรุงแต่งปลุกปลอบใจ ให้กำลังใจตัวเอง (มิใช่ดูเฉย ๆ แบบไร้การปรุงแต่ง) และก็เป็นเรื่องปรกติธรรมดาที่จะตั้งสมมุติขึ้นก่อน (หลวงปู่สอนบ่อยครั้งว่าต้องอาศัยสมมติขึ้นก่อน แล้ววิมุติจึงจะตามมา หรืออาศัยสัญญาในเบื้องต้นก่อน แล้วปัญญาแท้จึงจะตามมา) เช่น ตั้งนิมิตขึ้นมาก่อนบ้าง หยิบยกหัวข้อธรรมขึ้นมาพิจารณาบ้าง บางครั้งก็ถึงขั้น (ปรุงแต่ง) ด่าตัวเอง ให้คลายความโง่ความหลงบ้าง
การ ปฏิบัติในภาคสนามแบบหลวงปู่จึงเป็นแบบมวยวัด เต็มไปด้วยการปรุงแต่งสอนใจ ข่มใจ ปลุกปลอบใจเจ้าของให้อาจหาญร่าเริงในธรรม โดยต้องช่วยประคับประคงจิตเจ้าของที่เบื้องต้นก็เหมือนเด็กเล็กซึ่งยังไม่ ต้องพูดถึงการวิ่ง เอาแค่ยืนให้มั่นคงก็ยังยาก จึงต้องอาศัยการประคับประคองจิตให้จิตนั้นทรงตัวอยู่ได้ ก่อนที่จะทรงตัวได้อย่างเป็นธรรมชาติ (ของผู้ที่โตแล้ว หรือผ่านการฝึกฝนอบรมมาดีแล้ว)
การ บังคับหรืออบรมจิตในระหว่างแห่งการปฏิบัตินี้อุปมาเหมือนออกแรงป่ายปีนภูเขา ด้วยวิริยะอุตสาหะ ต่อสู้กับความเหนื่อยยากทั้งภายนอกภายใน ก่อนที่จะไปหยุดนั่งอยู่บนยอดเขาอย่างผู้เจนจบในชีวิต หรือผู้ที่พิชิตอุปสรรคต่าง ๆ มาหมดสิ้นแล้ว จึงนั่งมองมาเบื้องล่าง ดูความเป็นไปของสิ่งต่าง ๆ ด้วยความวางเฉย และสงบเย็น ชนิดที่เรียกว่า เห็นสักแต่ว่าเห็น ได้ยินสักแต่ว่าได้ยิน ฯลฯ อันเป็นผลจากการป่ายปีนขึ้นมาถึงจุดนี้
๒. การอาศัยฐานการเจริญกรรมฐานที่เพียงพอ
ประเด็น นี้ก็แตกต่างกันมากเช่นเดียวกัน เพราะแนวทางการดูจิตในปัจจุบัน ไม่เน้นการเจริญกรรมกรรมฐาน ในขณะที่แนวทางที่หลวงปู่สอน จะเน้นคล้ายครูบาอาจารย์ทางอีสานที่ส่งเสริมให้นั่งสมาธิ และอาศัยการบริกรรมภาวนา กล่าวโดยรวมคือหลวงปู่ท่านให้ยึดหลักว่าต้องเจริญทั้งส่วนของศีล สมาธิ และปัญญา อย่างเพียงพอและกลมกลืน (มรรคสมังคี) ซึ่งแม้ปัญญาและวิมุติ จะเป็นที่ปรารถนา แต่ก็ไม่มองข้ามอุปกรณ์หรือเครื่องมือคือสมาธิ เป็นเหมือนบันไดในการขึ้นไปยังชั้นบน หากไม่อาศัยบันได แล้วกระโดดขึ้นชั้นบนเลย นอกจากขึ้นไมได้แล้ว ยังเจ็บตัวเปล่าอีกด้วย ดังคำสอนเตือนของหลวงปู่ที่ว่า “เบื้องต้นก็จะขึ้นยอดตาล มีหวังตกลงมาตาย หรือแข้งขาหักเท่านั้น”
นอก จากหลวงปู่จะเน้นการเจริญสมาธิเพื่อให้จิตทรงตัวเพียงพอจะใช้เป็นฐานในการ มองดูและพิจารณาอะไร ๆ ให้ชัดเจนแล้ว หลวงปู่ยังมุ่งให้เกิดสมาธิและปีติ เป็นความอิ่ม ความพอ ในจิตใจ มิเช่นนั้น จิตจะโหยหาอารมณ์ ตกเป็นทาสของนิวรณ์ ยากจะเอาจิตที่มีสภาวะเช่นนี้ไปใช้การใช้งานได้
๓. การตรวจสอบสภาวะจิตเจ้าของ
ดู เหมือนว่าวิธีดูจิตที่เป็นอยู่ บรรดาศิษย์จะนิยมอาศัยการพยากรณ์ (ตรวจสอบ) วาระจิตจากครูอาจารย์ เพื่อให้รู้ว่าจิตของผู้ปฏิบัติเป็นอย่างไรบ้าง มีความก้าวหน้าหรือต้องปรับปรุงอย่างไร ในขณะที่แนวทางที่หลวงปู่สอน จะเน้นให้ตรวจสอบใจเจ้าของเอง ดังที่ท่านเน้นบ่อย ๆ ว่าให้หมั่นสำรวจโลภ โกรธ หลง ในใจตัวเราเอง เพื่อให้สามารถเป็นครูเป็นอาจารย์สอนตนเอง เตือนตนด้วยตนเองให้ได้
โดย สรุปก็คือ แนวทางการดูจิตของหลวงปู่ ต้องอาศัยการปรุงแต่งหรือการฝึกจิต ดัดจิต เพื่อรักษาใจด้วยการชำละล้างโลภ โกรธ หลงออกจากใจ โดยอยู่บนหลักการที่ว่าทุกอย่างต้องมีขั้นมีตอน จะลัดเอาไม่ได้ และเน้นการตวจสอบตัวเอง เตือนตัวเอง ที่สำคัญ การดูจิต รักษาจิต ต้องอยู่บนฐานของจิตที่ควรแก่การงาน นั่นก็คือจิตที่เป็นสมาธิ มีการทรงตัว (ไม่ซัดส่ายง่าย ๆ) มีปีติและกำลังแห่งจิตที่พอตัว

ที่มา : Luangpudu.com / Luangpordu.com

 

สุดยอดเลยครับ