ทำไมมีแต่คนอ้างคำสอนของครูบาต่างๆมากกว่าพระไตรปิฏก

การศึกษาพระไตรปิฏก ต้องรอบครอบจริงๆ

บางพระสูตร ตรัสสอน อุบาสก อุบาสิกา

บางพระสูตร ตรัสสอน ภิกษุ ภิกษุณี

บางพระสูตร ตรัสสอน เหล่าเทวดา ก็มี

ทั้งกาล สถานที่

 

ดูจากบทสวด พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณสิครับ กล่าวไว้อย่างไร
สรรเสริญพระพุทธเจ้าอย่างไร สรรเสริญพระธรรมอย่างไร สรรเสริญพระสงฆ์อย่างไร

เพราะเหตุอย่างนี้ๆ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้นเป็นผู้ไกลจากกิเลส และตรัสรู้ด้วยพระองค์เองโดยชอบ
เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะเป็นผู้ไปแล้วด้วยดี เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง
เป็นผู้สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า
เป็นครูผู้สอนของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม เป็นผู้มีความเจริญ เป็นผู้จำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์ดังนี้.

พระธรรม ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้ดีแล้ว เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติพึงเห็นได้ด้วยตนเอง
เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้ และให้ผลได้ ไม่จำกัดกาล เป็นสิ่งที่ควรกล่าวกับผู้อื่นว่าท่านจงมาดูเถิด
เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว เป็นสิ่งที่ผู้รู้พึงรู้ได้เฉพาะตน ดังนี้

พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า หมู่ใด, ปฏิบัติดีแล้ว
พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า หมู่ใด, ปฏิบัติตรงแล้ว
พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า หมู่ใด, ปฏิบัติธรรมเป็นเครื่องออกจากทุกข์แล้ว
พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า หมู่ใด, ปฏิบัติสมควรแล้ว
ได้แก่ บุคคลเหล่านี้คือ คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่ นับเรียงตัวบุรุษได้ ๘ บุรุษ นั่นแหละพระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ท่านเป็นผู้ควรแก่สักการะที่เขานำมาบูชา เป็นผู้ควรแก่สักการะที่เขาจัดไว้ต้อนรับ
เป็นผู้ควรรับทักษิณาทาน เป็นผู้ที่บุคคลทั่วไปควรทำอัญชลี เป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ดังนี้

 

โมทนานะครับ ความรู้ใหม่

พระสูตรนั้นรู้สึกว่าจะตรัสกับพระอานท์ เรื่องภิกษุณี
และรู้สึกพบในพระวินัยด้วย ถ้าจำไม่ผิด ลองไปหาดู
แต่ที่แปลกใจ ไม่มีในเวบพระไตรปิฏกบางเวบ เข้าใจว่าลงไม่เสร็จดีทั้งที่บาลีมีอยู่

 

มรรคทั้งแปดน่ะยังอยู่ครับ แต่ผู้เข้าถึงน้อยลงไปเรื่อยๆ ทุกวันนี้คนเรากิเลสมากขึ้น ยุคนี้เป็นยุคเสื่อมครับ เป็นช่วงขาลง แต่มรรคนั้นยังไงก็ไม่เสื่อม เพราะเป็นหนึ่งในปรมัตถธรรม


ถ้าสมมุติว่า(ลองคิดดูนะ) หากว่าทุกวันนี้ยังมีคนที่เป็นพระอรหันต์อยู่บนโลกมนุษย์ อายุของพระศาสนาคงเจริญไปเกินกว่า๕๐๐๐ปีเห็นแน่ๆ
แต่ท่านบอกเอาไว้แล้วว่าพระศาสนาจะอายุโดยประมาณ๕๐๐๐ปี นี่ก็ล่วงมาแล้วครึ่งนึง ถ้าผู้เข้าถึงธรรมในโลกมนุษย์นั้นยังมีอยู่พระศาสนาคงเจริญรุ่งเรืองไปจนตลอดกัปป์ใช่ใหมครับ

 

ดีแล้ว อาหลง ต้องรอบครอบๆ

เพิ่มเติมบางพระสูตร ตรัสสอน พระเสขะบุคคล ซึ่งต่างจาก ปุถุชน

 

พระผู้มีพระภาคเจ้า, เป็นพระอรหันต์ดับเพลิงกิเลสเพลิงทุกข์สิ้นเชิง ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
ข้าพเจ้าขออภิวาทพระผู้มีพระภาคเจ้า, ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน (กราบ)
พระธรรมเป็นธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้า, ตรัสไว้ดีแล้ว , ข้าพเจ้าขอนมัสการ พระธรรม (กราบ)
พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า, ปฏิบัติดีแล้ว ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระสงฆ์ (กราบ)

 

อย่างพึ่งสรุปสิเฮีย ซีนนี้นายหลงเคยกล่าวไปแล้ว

ส่วนที่ตอบยังพิมพ์ไม่จบ ยกมาใหม่

 

ก็รับมาทั้งหมดแหละครับ ทั้งอถรรกถาก็ดี และคำสอนของอาจารย์ก็ดี แล้วนำมาเทียบกันกับพระไตรปิฏก หากเข้ากันได้ก็ควรถือเอา

หากเข้ากันไม่ได้ก็ควรทำความเห็นให้เสมอกัน

 

มองโลกจะพูดแบบนั้นก็ได้ ไม่ใช่ไม่ศึกษา เพียงแต่หลบภัยไม่ได้
เอาไว้ในเป้
อันนี้เป็นมุมมองของท่านโยคี ไม่ได้คว่ำพระไตรปิกฏ
แต่คงไม่ต้องโฆษณา เพราะหากออกจากปากตัวเองเท่ากับของเก้
หลบภัย ไม่ได้เชี่ยวชาญคำต่างในพระไตรปิกฏ
หลบภัยเลยอาศัยตัวแทน อย่างหลวงพ่อพุธเป็นผู้ถ่ายทอดอีกต่อหนึ่ง
เพราะลำพังตัวหลบภัย ไม่สามารถเข้าถึงพระไตรได้
และอาศัยขันธ์ 5ของตัวเอง เป็นเครื่องพิสูจน์ ตอนนี้เริ่มโกธรน้อยลง
เลิกโกหกน้อยลง เหลือเพ้อเจ้อนิดๆ หน่อยๆ ไม่ฆ่าสัตว์
อีกไม่โฆษณาดีกว่า เริ่มกลัว กรรมที่มันกำลังล่าตัวเองอยู่
คงต้องหนีด้วยการภาวนาอย่างเดียว คงไม่ไปโดดลงเหว แม้ซัวเจ๋ง
จะเอาดาบมาตัดบท

 

แล้วจะให้สรุป ว่ายังไง..?

 

ปฏิบัติตามคำสอนให้เข้าถึงสิ แล้วเอาตัวเราเป็นพยานเลย ดีกว่า...

 

แล้วคุณมีท่านใด เป็นอาจารย์

บอกให้มารักษา ศึกษาพระไตรปิฏก

อย่าบอกนะว่า ไม่มีใครแนะนำ ทั้งสดับตรับฟัง โดยการฝังธาตุ

 

ยังไงก็ไม่เข้าถึงครับ ส่วนใหญ่สงสัยว่าที่บอกว่าบรรลุๆนั้น สงสัยว่าจะเป็นวิปัสสนูปกิเลสด้วยสิ น่ากลัวๆๆๆ

 

ยังไม่เข้าใจครับ กรุณาอธิบายอีกสักนิดได้มั้ยครับ

 

แสดงว่า งง ในตัวมันเอง คืออัตตา

จึงได้โยกเยกๆ ดังนี้

โยนไม้ล่ะ พอ

 

มัวแต่สงสัยเลยไม่ต้องไปไหนกัน นี่แหละด่านแรกเลย ต้องเลิกสงสัย
อีกอย่างคือ ต้องเลิกปรามาสผู้ือื่น และก็ต้องไม่ปรามาสตนเองว่าทำไม่ได้ด้วยนะ

 

ว่าไปแล้ว คนที่จะศึกษาพระไตรจริงๆ มีน้อยมากนะครับ...ถ้าเทียบเป็นเปอร์เซ็นต์แล้วนะ....

พระไตรปิฏก ศึกษายาก เข้าใจยาก และต้องเทียบหลายที่ ทั้งอรรถกถา หรือ อะไรอย่างอื่นอีก....เหมาะสมสำหรับผู้ที่มีปัญญามาก...เพราะเชื่อยาก..ต้องค้น ต้องหา...

ครูบาอาจารย์ศึกษาง่าย เข้าใจง่าย เหมาะสำหรับผู้มีศรัทธามาก...

ส่วนใหญ่ทางบ้านเราก็จะเป็นพวกที่เน้นศรัทธานำปัญญาอยู่แล้ว...

 

ให้เหตุผลอย่างนี้นะ ดูจากฟิตแบลกชาวพุทธแล้ว

ไม่ค่อยศึกษาพระธรรมกัน เน้นฟังของง่าย หรือใจร้อนรีบเข้าพงกัน

ของที่ยาก เข้าใจยากจะถูกละเลย

พวกที่ศึกษาพระสูตรก็มี ยึดหลักกันเลย พอเจออภิธรรมล้วนส่ายหัว

ทั้งที่จริงอภิธรรมก็ไม่ใช่เรื่องอื่น มันก็สภาพธรรมที่เกิดอยู่ทุกขณะ

ในนั้นเปรียบเหมือนส่วนขยายในพระสูตรก็ว่าได้

ทีนี้อภิธรรม คือ ธรรมอันยิ่ง ถูกละเลย องค์ธรรมย่อมคลาดเคลื่อน

เราอาจจะบอกว่า มีมรรค๘ แล้วจะเพี้ยนได้อย่างไร

ตอบว่า รู้หรอมรรค๘ มีลักษณะอย่างไร มีในสมัยใด มีธรรมใดร่วมสัมปยุตในสมัยนั้น เกิดจากปัจจัยอะไร

ของพวกนี้มีอยู่ในอภิธรรม ส่วนพระสูตรจริงอย่างที่ไมยราพกล่าวนั้นถูกแล้ว

ต้องดูว่าตรัสกับใคร อย่างไร เมื่อไหร่ แลต่อภืธรรมไม่ขึ้นกับกาล คนสัตว์ สมมุตติ ถูกไหม

ก็อย่างที่คุยกันเมื่อคืน เรื่องสงัดจากอกุศล

ที่นั่งกันอยู่ทั่ว มีใครสนใจเรื่องนี้ไหม ก็ไม่มี

เมื่อไม่มี พุทธองค์ตรัส มิจฉามรรคจึงมี นี่ไงถึงสะเทือนทั้งระบบ

เรื่องพยากรณ์ก็น่าจะรับฟัง เพื่อความไม่ประมาท

ส่วนตัวเชื่อว่า ไม่มีใครอยากเจริญมิฉามรรคหรอก

 

ก็หมายถึง

ไม่ได้เดือดร้อน แต่รับไม่ได้

 

งงในความหมายของคำครับ ส่วนอัตตานั้นในที่นี้ทุกคนอยู่แล้ว