พบปะ พูดคุย ประสาเพื่อนพ้องน้องพี่ แบบกันเอง

วันหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน ผมและแฟนได้นัดกับเพื่อนไปเที่ยวเกาะเสม็ด

ไปกัน๒ครอบครัว บ้านพักก็ได้ติดๆกัน ลักษณะแบบปลูกอยู่บนเนินเขา

ทั่วไปก็ดูเรียบร้อยดี ตอนนั้นไปเที่ยวทะเลก็เลยแขวนเหรียญเสด็จเตี่ยไปองค์เดียว

กับมีดพับอีกหนึ่งเล่มส่วนแฟนแขวนสิงห์งาแกะหลวงพ่อมุ่ย ที่ผมเลี่ยมให้

ก็เป็นไปตามปกติ ตอนเย็นก็ทานข้าวกันริมทะเล ผู้ชายอย่างเราก็เอาคอญญัก

ออกมากระแทกปากกัน ซักประมาณ๕ทุ่มก็แยกย้าย หลังใครหลังมันครับ

ไม่เมานะครับ...ไปถึงก็อาบน้ำอาบท่าเตรียมตัวเข้านอน ผมอาบเสร็จกำลังใส่ชุด

แฟนก็นอนอยู่บนเตียง หันไปทางหน้าต่างที่มีผ้าม่านกั้นอยู่ จากแสงสว่างด้านนอก

ทำให้ผมเห็นเงาของอะไรซักอย่าง ลอยอยู่ที่หน้าต่าง ลักษณะเงาเป็นหัวคน

ลงมาเป็นคอ และใหล่ตามลำดับ แฟนผมร้อง...เอาหมอนปิดตา ผมก็มอง

การเคลือนไหวของเงานั้นจะเอายังไง แต่มือก็เอื่อมหยิบมีดพก (ตอนนั้นถ้าเอาปืนไป

สงสัยยิงไปแล้วครับ) แล้วค่อยๆย่องมาที่ประตู เพือจะเปิดไประเบียงหน้าบ้าน

ตอนนั้นคิดยังไงก็เป็นคน พ่อจะเสียบให้มิด เปิดประตูไปชโงกไปดูที่พนังด้านนอก

ว่างเปล่าครับ กลับเข้ามาดูเงาที่ผ้าม่าน ก็หายไปแล้ว แฟนผมยังไม่หยุดร้อง

เอาหมอนปิดหน้า ตัวสัน ผมก็เลยปลอบแล้วเอาสิงห์งาแกะใส่ใต้หมอนเค้า

กว่าจะหลับได้ก็นานครับ

พอตอนเช้าผมก็เดินไปสำรวจบริเวณตรงนั้น เพราะเมื่อคืนมีฝนตกมาปอยๆด้วย

น่าจะพอมีรอยเท้าบ้าง แต่ไปยืนเทียบกับระดับความสูงแล้ว ศรีษะผมยังไม่ถึง

พื้นระเบียงเลยครับ เพราะฉนั้นถ้าเป็นคนที่ระดับความสูงเป็นปกติ ไม่มีทางที่จะโผล่

ขึ้นไปที่หน้าต่างได้ตั้งครึ่งตัว นอกจากตัวมันจะยาวซัก๓เมตรเป็นอย่างน้อย

ตอนไปกินอาหารเช้า ก็เล่าให้คนดูแลรีสอร์ทฟัง เค้าก็บอกว่า ที่นี้ไม่เคย

มีเรื่องแบบนี้เลยนะ เราก็ได้แต่เก็บความข่องใจกลับมาครับ ว่าเจอผีหรือเจอคน


ดูตามรูปประกอบ น่าจะเข้าใจได้ง่ายขึ้นครับ

 

เช้าวันต่อมา ผมกว่าจะออกจากเมืองหนองคายได้ก็ปาเข้าไป 10.30 น. เพราะต้องซื้อของฝาก

ผมขับรถต่อเพื่อจะไปวัดหินหมากเป้ง อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย

ระหว่างทางที่ขับไป ผมเจอวัดหนึ่งในทางผ่าน อ.ท่าบ่อ ขับเข้าไปจากถนนใหญ่ไม่ไกลนัก วัดนี้ชื่อวัดศรีชมภูองค์ตื้อ

 

สํำหรับหลวงพ่อยิดผมมีอยู่องค์เดียวในรถครับพี่รุ่งงง^^

 

คุณ ปี้ด นี่ สติดีจังเลยครับ แต่ถ้าเป็นผม สงสัย......:'(...เหาะได้

 

ก็เสียวอยู่เหมือนกันครับพี่...เพราะถ้ากล้าหาญชาญชัยจริงๆ ต้องถลกม่านพิสูจน์แล้วครับ แหะๆๆ

 

:boo::boo::boo::boo::boo:

 

สวัสดีค่ะ ทุกๆท่าน ขอบคุณนะคะที่ชอบ ลินชอบสายวัดป่าเป็นการส่วนตัวค่ะ ถ้าหาหลวงพ่อองค์อื่นๆพบจะนำมาถ่ายภาพให้ชมอีกค่ะ เก็บรวมๆไว้หลายที่ค่ะ
ปล. หลวงพ่อยิด มีพระผง กับเหรียญ อย่างละองค์ค่ะ แต่เหรียญยังหาไม่เจอค่ะ หุๆๆ

 

คิดไม่ถึงนะครับ ว่าสาวอุบล คนงามก็มีกะเขาด้วย ;ปรบมือ

 

สวัสดียามเย็นครับพี่ๆน้องๆทุกท่าน พึ่งทานข้าวอิ่มครับ เมนูวันนี้ยำวุ้นเส้นรสจัด น้ำพริกเผา ผักจิ้มครับ ฮ่าๆ:boo:

 

เห็นแล้วใจละลายครับ คลาสสิคได้ใจจริงๆ กรอบสภาพนี้แหละครับที่ผมชอบมากๆดูแล้วขลังดีครับ แถมฝีมือถ่ายรูปไม่เคยตกเลยนะครับ ฮ่าๆ

 

(เล่าต่อครับ)

เมื่อเข้าไปในพระอุโบสถ ผมเข้าไปกราบพระประธานในอุโบสถ พระเจ้าองค์ตื้อ



<!-- google_ad_section_end -->

 

<TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD class=contentheading width="100%">ประวัติ หลวงพ่อองค์ตื้อ (พระเจ้าองค์ตื้อ) วัดศรีชมภูองค์ตื้อ จ.หนองคาย </TD><TD class=buttonheading width="100%" align=right> </TD><TD class=buttonheading width="100%" align=right> </TD><TD class=buttonheading width="100%" align=right> </TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE class=contentpaneopen><TBODY><TR><TD vAlign=top>ประวัติ หลวงพ่อองค์ตื้อ (พระเจ้าองค์ตื้อ) วัดศรีชมภูองค์ตื้อ จ.หนองคาย

วัดศรีชมภูองค์ตื้อ ตั้งอยู่เลขที่ 1 หมู่ที่ 8 บ้านน้ำโมง ต.น้ำโมง อ.ท่าบ่อ จ.หนองคายสังกัดมหานิกาย ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ 11 ไร่ 1 งาน 27 ตารางวา โฉนดเลขที่ 1212 อาณาเขตทิศเหนือประมาณ 220 เมตร จดที่มีการครอบครอง, ทิศใต้ประมาณ 210 เมตร จดทางสาธารณประโยชน์, ทิศตะวันออกประมาณ 140 เมตร จดห้วยโมง, ทิศตะวันตกประมาณ 121 เมตร จดทางสาธารณประโยชน์, อาคารเสนาสนะประกอบด้วยพระอุโบสถ, พระวิหาร, ศาลาการเปรียญ, กุฏิสงฆ์ 9 หลัง, ปูชนียวัตถุมีพระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์นามพระเจ้าองค์ตื้อ ประดิษฐานอยู่ในพระวิหาร พระเจ้าองค์ตื้อน้อยประดิษฐานในพระอุโบสถ เจดีย์นกยูง เจดีย์ดอกบัว

วัดศรีชมภูองค์ตื้อ ตามหลักศิลาจารึกว่าสร้างเมื่อ 2105 พร้อมกับพระเจ้าองค์ตื้อ พระไชยเชษฐาผู้ครองนครเวียงจันทน์เป็นผู้สร้าง นามเดิม วัดโกสีย์ แต่ชาวบ้านเรียกวัดองค์ตื้อ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2105 เขตวิสุงคามสีมา กว้าง 7 เมตร ยาว 13 เมตร การบริหารและการปกครองมีเจ้าอาวาสเท่าที่ทราบนามคือ รูปที่ 1.พระอธิการก้อน, รูปที่ 2. พระอธิการทา, รูปที่ 3. พระอธิการกึ้น, รูปที่ 4. พระอธิการอยู่, รูปที่ 5. พระอธิการคำผา ปญญาวุฑฺโฒ, รูปที่ 6. พระครูพุทธพงษ์บริรักษ์ , รูปที่ 7. พระครูสังวรกัลยาณวัตร

หลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อเป็นพระพุทธรูปที่เก่าแก่สร้างขึ้นด้วยเนื้อทองสัมฤทธิ์ ฝีมือศิลปกรรมล้านนาผสมล้านช้าง ขนาดหน้าตักกว้าง 3 เมตร 29 เซนติเมตร สูง 4 เมตร เป็นพระพุทธรูปที่ศักดิ์สิทธิ์มีอิทธิปาฎิหาริย์ และเป็นที่เคารพของพุทธศาสนิกชน โดยทั่วไปในประเทศและต่างประเทศ เมื่อถึงประเพณีสมโภชพระเจ้าองค์ตื้อของทุกๆปี ในวันขึ้น 11 ค่ำไปจนถึงแรม 1 ค่ำเดือน 4 โดยจะมีการเวียนเทียนรอบวิหารหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อ ชาวบ้านนิยมเรียกว่าบุญเดือน 4 หรือบุญเผวส และมีอีกงานวันสงกรานต์จะมีผู้คนจากทั่วสาระทิศหลั่งไหลมาในงานอย่างมากมายขนาดเนื้อที่วัด 11 ไร่กว่ายังเต็มไปด้วยผู้คน เวลาเดินต้องไหลเหมือนกระแสน้ำไม่ใช่บริเวณวัดเท่านั้นหน้าวัดหรือถนนทางเข้าจากถนนใหญ่ก็ เต็มไปด้วยผู้คนยิ่งในคืนวันขึ้น 15 ค่ำและในตอนเช้าวันแรม 1 ค่ำ จะมีการจุดบั้งไฟบูชาพระเจ้าองค์ตื้อ

ผู้คนไม่ทราบว่ามาจากไหนเต็มไปหมดทุกตารางนิ้วสำหรับผู้คนที่จะเข้าไปนมัสการหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อนั้นจะต้องใช้เวลาเดินเข้าไปถึง 20-25 นาทีจากที่จอดไม่ถึง 100 เมตร ประการสำคัญที่ผู้คนส่วนมากไปรวมกันในวันนั้นเพราะต่างคนก็มีหน้าที่การงานอยู่คนละทิศทางหรือทำงานอยู่ต่างจังหวัดเมื่อมีโอกาสไปเยี่ยมบ้าน วันเทศกาลต่างๆก็เลยถือโอกาสเข้าไปนมัสการหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อเพื่อบนบานศาลกล่าวกับหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อให้อยู่เย็นเป็นสุข ทำมาค้าขึ้น ให้สำเร็จผลตามความปรารถนาทุกอย่างตามแต่จะปรารถนาของแต่ละคนและบางคนก็ครบกำหนดที่ได้บนบานไว้เข้าไปแก้บน และจะมีผู้เฒ่าผู้แก่คอยแนะนำพร้อมพระสงฆ์อยู่ในพระวิหารตลอดเวลาไม่เฉพาะวันสำคัญวันธรรมดาก็อยู่เป็นประจำเพราะผู้คนเข้าไปนมัสการหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้ออยู่ตลอดเวลา

หลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อเป็นพระพุทธรูปเก่าสร้างมาประมาณกว่า 447 ปี และเป็นพระพุทธรูปที่ใหญ่ที่สุดก็ว่าได้ในจังหวัดหนองคายที่เป็นเนื้อสัมฤทธิ์เก่าแต่ถ้าจะเทียบกับพระพุทธรูปของสำนักศาลาแก้วกู่แล้วก็ถือได้ว่าใหญ่สู้ของศาลาแก้วกู่ไม่ได้แต่ของทางสำนักศาลาแก้วกู่เป็นพระสร้างใหม่ หลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อประดิษฐานอยู่วัดศรีชมภูองค์ตื้อ ณ วิหารใหญ่ บ้านน้ำโมง หมู่ที่ 8 ตำบลน้ำโมง อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย เนื้อที่บริเวณวัดจำนวน 11 ไร่ 1 งาน 27 ตารางวา ภายในวัดมีวิหารใหญ่ที่ประดิษฐานองค์หลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อ มีพระอุโบสถ มีศาลาการเปรียญนั้นเริ่มสร้างเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม 2534 ใช้เวลาสร้าง 3 ปีจึงแล้วเสร็จในปี 2537

และภายในวัดยังมีเจดีย์ดอกบัว เจดีย์นกยูง และกุฎิสำหรับพระอยู่ 2 หลัง วัดศรีชมภูองค์ตื้ออยู่ห่างจากอำเภอท่าบ่อประมาณ 1.5 กิโลเมตร และห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 44 กิโลเมตร ถ้าท่านมุ่งหน้าไปจังหวัดเลยตามเส้นทาง หนองคาย-ศรีเชียงใหม่-สังคม หรือท่านใดที่มุ่งหน้าไปนมัสการเพื่อคารวะหลวงปู่เทสก์ เทสรังสี แห่งวัดหินหมากเป้งก็จะสามารถมองเห็นพระวิหารที่ประดิษฐานหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อได้เลย

พระพุทธรูปองค์นี้ได้สร้างมาแต่ดึกดำบรรพ์เป็นพระพุทธรูปงดงามน่าเลื่อมใส เดิมสร้างใน พ.ศ. ใดไม่เป็นที่แน่นอน แต่สร้างในสมัยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชผู้ครองนครเวียงจันทน์ ตามคำบอกเล่าว่าคณะสงฆ์และชาวบ้านในละแวกนั้นได้ประชุมหารือกันลงมติว่าจะหล่อพระพุทธรูปองค์นี้ขึ้นเพื่อประดิษฐาน ณ วัดแห่งนี้หรือที่บ้านน้ำโมง (เดิมเรียกว่าบ้านน้ำโหม่ง) เพื่อเป็นที่สักการะบูชาแก่อนุชนคนรุ่นหลังต่อไป เมื่อตกลงกันแล้วจึงได้ชักชวนชาวพุทธศาสนา และประชาชนทั้งหลายเพื่อเรี่ยไรทองคำ ทองเหลือง ทองแดง เงิน และสิ่งของมีค่าตามแต่ผู้มีจิตศรัทธาจากท้องที่ต่างๆ บ้านใกล้เคียงเมืองต่างๆ ที่รู้จักกันก็ส่งข่าวต่อๆกันไป

เพื่อที่ให้ได้ทองและโลหะตามจำนวนหนักหนึ่งตื้อตามมาตราโบราณภาคอีสานถือว่า 10 ชั่งเป็นหมื่น, 10 หมื่นเป็นแสน, 10 แสนเป็นล้าน 10 ล้านเป็นโกฎิ, 10 โกฎิเป็นหนึ่งกือ, 10 กือเป็นหนึ่งตื้อ, เมื่อได้ทองมาครบแล้วพระสงฆ์และชาวบ้านจึงช่วยกันทำการหล่อและในวันสุดท้ายเป็นวันหล่อพระเกศในตอนเช้าได้ทำการยกเบ้าเทแล้วแต่เทไม่ติด

เมื่อเอาเบ้าเข้าเตาใหม่ทองยังไม่ละลายดี ก็พอดีเป็นเวลาจวนพระจะฉันเพล พระทั้งหมดจึงทิ้งเบ้าไว้ในเตาแล้วก็ขึ้นไปฉันเพล เมื่อฉันเพลเสร็จแล้วลงมาหมายจะเทเบ้าที่ค้างไว้กับปรากฎว่ามีผู้เทติดและสวยงามกว่าที่คิดเอาไว้เป็นอัศจรรย์ยิ่งนัก สืบถามได้ความว่า มีผู้ชายคนหนึ่งนุ่งห่มขาว มายกเบ้านั้นเทจนสำเร็จแต่ด้วยเหตุที่เบ้านั้นร้อนเมื่อเทเสร็จแล้วชายผู้นั้นจึงวิ่งหนีไปทางเหนือ บ้านน้ำโมงและมีผู้เห็นชายผู้ใส่ชุดขาวยืนโลเลที่หนองน้ำแห่งหนึ่งแล้วหายไป (หนองน้ำหนองนั้นภายหลังพวกชาวบ้านเรียกกันว่าหนองโลเลมาถึงปัจจุบันนี้และชายผู้นั้นก็เข้าใจว่าเป็นเทวดามาช่วยสร้าง)

เมื่อได้นำพระพุทธรูปที่หล่อแล้วมาประดิษฐานไว้ที่วัดก็มีขุนนางชั้นผู้ใหญ่จากเมืองเวียงจันทร์มาเที่ยวบ้านน้ำโมงสองท่านชื่อ หมื่นจันทร์ กับ หมื่นราม ทั้งสองท่านได้เห็นหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อก็เกิดศรัทธาและเลื่อมใสจึงให้การช่วยเหลือ ก่อฐานและทำราวเทียนเป็นการส่งเสริมความศรัทธาของผู้สร้าง ครั้นทั้งสองได้กลับเมืองเวียงจันทร์แล้วได้กราบทูลพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช ซึ่งครองนครเวียงจันทน์ในเวลานั้นพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชได้เสด็จมาทอดพระเนตรก็ทรงเกิดศรัทธาเช่นกันจึงได้สร้างพระวิหารเพื่อประดิษฐานหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อและแบ่งปันเขตแดนให้เป็นเขตข้าทาสของหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อดังนี้

1.ทางตะวันออกถึงบ้านมะก้องเชียงขวา (ทางฝั่งซ้ายตรงข้ามอำเภอโพนพิสัย)
2.ทางทิศตะวันตกถึงบ้านหวากเมืองโสม (อำเภอน้ำโสมปัจจุบัน)
3.ทางทิศใต้ถึงบ้านบ่อเอือดหรือบ่ออาด (ในท้องที่อำเภอเพ็ญปัจจุบัน)
4.ทางทิศเหนือไม่ปรากฏหลักฐานที่ชัดเจน คาดว่าน่าจะเป็นบ้านพานพร้าว อ.ศรีเชียงใหม่เมืองกินายโม้ ในประเทศลาว

ชาวบ้านที่อยู่ในเขตข้าทาสของหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อตั้งแต่เดิมมาต้องเสียส่วยอากรให้แก่ทางราชการ แต่เมื่อตกเป็นทาสของหลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อแล้ว โดยผู้ใดประกอบอาชีพทางใด ให้นำสิ่งนั้นมาเสียส่วยให้แก่วัดศรีชมภูองค์ตื้อทั้งสิ้น ผู้ที่เป็นช่างเหล็กก็ต้องนำเครื่องเหล็กมาเสีย ผู้ที่ทำนาก็ต้องนำข้าวมาเสีย ผู้ที่ทำเกลือก็ต้องนำเกลือมาเสียดังนี้เป็นต้น ทางวัดก็มีพนักงานคอยเก็บรักษาและจำหน่ายประจำเสมอ (ที่หน้าพระวิหารมีหนังสือไทยน้อย หนังสือลาวอยู่ด้วย แต่เวลานี้เก่าและลบเลือนมากอ่านใจความเล็กน้อยพอมีหลักฐาน)

หลวงพ่อพระเจ้าองค์ตื้อเป็นพระพุทธรูปขนาดใหญ่หล่อด้วยทองสัมฤทธิ์คงเป็นฝีมือช่างฝ่ายเหนือและล้านช้างผสมกันนับว่าเป็นพระพุทธรูปที่มีพระพุทธลักษณะงดงามเป็นพระประธานองค์ใหญ่ที่สุดในจังหวัดหนองคาย นั่งขัดสมาธิปางมารวิชัย หน้าตักกว้าง 3 เมตร 29 เซนติเมตร สูง 4 เมตร ซึ่งประดิษฐานอยู่ในพระวิหาร วัดศรีชมภูองค์ตื้อ บ้านน้ำโมง ตำบลน้ำโมง อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคายถือว่าเป็นพระพุทธรูปที่ศักดิ์สิทธิ์มีประชาชนทั้งสองฝั่งแม่น้ำโขงเคารพนับถือมาก สร้างในสมัยใดและใครสร้างไม่มีประวัติแน่ชัด

ปาฏิหาริย์ของพระเจ้าองค์ตื้อ

มีเรื่องเล่ากันว่า ครั้งหนึ่งพวกฮ่อได้ยกทัพข้ามโขงมาขึ้นที่ฝั่งวัดน้ำโมง เพื่อหวังจะทำลายพระองค์ตื้ออันเป็นที่เคารพสักการะของปวงชนแถบนั้น เพื่อเป็นการทำลายขวัญของพวกชาวบ้าน ขณะที่ข้าศึกได้จ้วงขวานฟันลงไปที่พระชานุของพระองค์ตื้อนั้น ก็ปรากฏเสียงร้องออกจากพระโอษฐ์ และมีพระดลหิตไหลออกจากแผลที่พระชานะ พร้อมกับมีน้ำพระเนตรไหลซึมออกมาเป็นที่น่าเวทนายิ่งนัก ข้าศึกเป็นอัศจรรย์เช่นนั้นก็เกรงจะเกิดภัยจึงได้รีบยกทัพกลับ แต่ก็ปรากฏว่าพวกฮ่อถึงแก่ความตายจนหมดสิ้น ทุกวันนี้แผลเป็นที่พระชานุก็ยังปรากฏอยู่

ในสมัยก่อนผู้คนสัญจรไปมาจะสวมรองเท้าเข้าไปในวัดไม่ได้จะต้องมีอันเป็น ไปโดยประการต่าง ๆ แม้แต่เจ้านาย ที่เข้ามาถือน้ำพิพัฒนสัตยา จะสวมรองเท้าเข้าไปในวิหารนั้นก็ไม่ได้ ถ้าบุคคลใดฝ่าฝืนก็จะได้รับโทษโดยประการต่าง ๆ เช่นเจ็บป่วยโดยกระทันหัน เป็นต้น

บุคคลที่ไม่มีบุตรธิดาสืบสกุล มีดอกไม้ธูปเทียนหรือเครื่องสักการะอย่างอื่นมาทูลขอบุตรธิดาจากพระองค์ บุคคลผู้นั้นก็จะได้กุลบุตรธิดาสืบสกุล สมความมุ่งมาดปรารถนา แต่บุตรธิดาที่พระองค์ประทานให้แล้วนั้น บิดามารดาจะทำโทษหรือเฆี่ยนตีโดยประการใด ๆ ไม่ได้ ต้องสั่งสอนเอาโดยธรรมเท่านั้น

บุคคลผู้ใดของหาย เช่น เงิน ทอง โค กระบือ เป็นต้น มีดอกไม้ธูปเทียนเครื่องสักการะมาบูชาบวงสรวง เพื่อให้ได้สิ่งของนั้นคืนมา ก็จะได้คืนมาสมประสงค์ทรัพย์สมบัติของใครหาย ไม่ทราบว่าผู้ใดมาลักขโมยเอไป เจ้าของทรัพย์มีความสงสัยผู้ใด ก็นำบุคคลผู้นั้นมาทำสัตย์สาบานต่อพระพักตร์ของพระเจ้าองค์ตื้อ ถ้าบุคคลนั้นไม่ได้เอาก็ไม่เป็นอะไร แต่ถ้าบุคคลนั้นเอาไปจริง ๆ แต่ปฏิเสธไม่ยอมรับตามความเป็นจริง บุคคลผู้นั้นก็จะได้รับโทษ เช่น เจ็บป่วยหรืออาจถึงแก่ความตายได้

บุคคลผู้ใดไปศึกสงครามได้มาบนบานขอให้พระเจ้าองค์ตื้อคุ้มครอง บุคคลผู้นั้นก็จะปลอดภัยประสพแต่ความสวัสดีมีชัยกลับมา และบุคคลผู้ใดมีความปรารถนาอยากจะให้มีความเจริญรุ่งเรืองในชีวิต นำเครื่องสักการะมาบูชาพระเจ้าองค์ต้อ ขออานุภาพของพระองค์ตื้อคุ้มครอง และบันดาลให้เกิดมีความเจริญรุ่งเรืองในการประกอบอาชีพที่สุจริต บุคคลผู้นั้นก็จักเจริญสมความมุ่งมาดปรารถนาทุกประการ

อนึ่ง การเจ็บไข้ได้ป่วยจนถึงกับล้มหมอนนอนเสื่อไปมาไม่ได้ บางคนก็ให้ญาติพี่น้องไปบูชาแผ่นทองปิดองค์หลวงพ่อใหญ่ หรือพรพุทธรูปจำลอง ตั้งจิตอธิษฐานปิดตรงที่เจ็บปวดนั้น ปรากฏว่าโรคนั้นได้หายไปดังจิตอธิษฐาน

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ขอบคุณครับพี่จันท์.......พี่จันท์ไม่จัดเด็ดๆมาสักองค์อ่ะครับ อิอิ (^___^)

ว้าวววววว....สาวอุบลมีของดีทุกภาคเลยนะครับเนี๊ย...อิอิ (^_^)

 

ค่ำๆวันศุกร์นี้ขอจัดสักองค์เพื่อทุกๆท่านครับ...(^_^)

 

วันนี้เสนอพระภาคกลางครับ หลวงปู่ดู่ วัดสะแก

สององค์นี้ญาติธรรมกรุณามอบให้มาครับ

เหรียญหลวงพ่อบุญคุ้ม ที่หลวงปู่ดู่ปลุกเสกครับ



พระพุทธประทานพร เนื้อดินเผา

 

สวัสดีค่ะ พี่รุ่ง มีกับเขานิดหน่อยค่ะ แบบว่าชอบไปชมพระบ้าน จึงมีหลายอาจารย์ให้เลือกบูชาค่ะ
นำองค์นี้มาให้พี่รุ่งชมค่ะ ลินยังไม่เคยลองบูชาวัตถุมงคลของท่านเลยเคยอ่านว่ามีวิธีบูชาด้วย ถ้าจะโชคดี แมลงปอจะบินมาเต็มหลังคาบ้านค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณ นอ หุๆๆๆ นำสมเด็จโต มาฝากค่ะ ไม่ทราบวัด แต่ชอบมวลสารค่ะ

 

ฮ่าๆ ช่วงนี้ต้องขออนุญาตินั่งชมอย่างเดียวอ่ะครับ หมดกรุแล้วแถมของใหม่ไม่มีผ่านมือเลย อิอิ :boo:

 

ชอบทุกๆ องค์ของทุกๆท่านเลยนะครับ
แต่ชอบองค์นี้มากกว่าใคร