พบปะ พูดคุย ประสาเพื่อนพ้องน้องพี่ แบบกันเอง

Hot ด้วยใจล้วนๆโดยมิได้มีสิ่งอื่นใดเจือปนนะผมว่า... ^___^

 

สวัสดียามเที่ยงค่ะ ทานข้าวกันหรือยัง

แล้ว ศัตรูหัวใจ....ต้องว่าคาถา บทไหนคะ...rabbit_

 

อ่ะจ้ากกกกกกกกกกกก
คุณ นวล เล่นฤทธ์ คุณ นวล เล่นฤทธ์
ฝึกกสิณ ก็ดีครับ จะได้ ตาทิพย์ ครับ +รับรู้การสัมผัสทางจิตจะง่ายขึ้นครับ
ขอให้สมหวังดั่งตั้งใจนะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ
สู้....สู้ .....(deejai)denceedencee(deejai)

 

ซำบายดีครับอ้ายรุ่ง แต่ช่วงนี้งานเร่งหลายเติบครับ หัวหยองเบิดแล้ว มีแต่เวลาแวบครับ บ่มีเวลาคุยนำเลย:'(

 

เล่นคาถา บทนี้ เลย ครับ คุณ นวล
เก่าไป.....ใหม่มา....เก่าไป.....ใหม่มา ซะดีๆ เอิ้ก เอิ้ก

 

สู้ สู้อยู่แล้วครับ ทุกวันนี้นั่งสวดมนต์อยู่แล้วครับ

 

เมื่อวานเพิ่งจนเจ็บตาค่ะพี่รุ่ง....วันที่ 1 อุดหนุนสลากรัฐบาล:d

เพิ่งลองศึกษาค่ะพี่รุ่ง....

 

ขอบคุณครับพี่พหุนาม...ว่าแต่รู้สึกคุ้นๆพี่จัง ^__^

 

น้องพลศิริ หายไปนาน สบายดีนะคะ

 

ขอบคุณค่ะพี่ลับแล ธรรมะของท่านว. เป็นกำลังใจให้การดำเนินชีวิตประจำวันมีสติได้มากเลยค่ะ อ่านแล้วชอบก็เลยอยากนำมาให้ท่านอื่นๆได้อ่านกันบ้างค่ะ ถึงเราจะทำไม่ได้ทั้งหมดแต่ถ้าได้อ่านก็จะเหมือนมีคนคอยเตือนสติให้เราได้คิดก่อนเสมอค่ะ

 

เห็นด้วยครับคุณลิน....(^_^)

 

กรุงเทพฝนตกอยู่ครับ อากาศน่านอนมากครับ

 

คุณนอร์ เหลือเราอยู่กัน 2 คนแล้วครับ

 

ไม่เป็นไรครับ คุ้น หรือไม่คุ้น ก็คุยกันได้ครับ ชื่อนี่คุณนอร์ต้องคุ้นอยู่แล้วครับ


ฟ้าแรงมาก:boo:

 

ทำอะไรครับคุณพลถึงเมื่อยครับ อย่าบอกว่าขับรถให้เถ้าแก่นะครับ

 

มิน่า ทำไมอากาศแถวบ้านถึงขมุกขมัว.......

 

หุๆๆ เหลือลินอีกคนค่ะ ขอโม้ก่อนที่จะออกไปรับผ้ายันต์เพราะทางร้านแจ้งเข้ามาว่าให้ไปรับได้เสร็จเรียบร้อยแล้ว

เมื่อคืนในการนั่งสมาธิลินได้นิมตน์องค์ท่านพ่อเภตราท่านไปนั่งสมาธิด้วยโดยการกล่าวขอบารมีให้ท่านคุ้มครองและขอให้สัมผัสสื่อสารกับท่านได้ถ้าเคยมีบุญสัมพันธ์กับท่านมาก่อน เป็นครั้งแรกที่ได้พบสัมผัสที่ชัดเจนมากๆค่ะ ขอขอบคุณคุณ ปั้นที่ได้มอบองค์ท่านพ่อมาให้และได้เชิญท่านมาให้คุ้มครองลินค่ะ

 

จะถูกได้ไง เมียเดี้ยง admit เข้าโรงพยาบาล ยุ่งทั้งวัน หวย เหย ไม่ได้ซื้อเลย
วันหลังโพสต์อีกนะ ตาธุลีธรรมสุข

 

สาธุ...กับธรรมที่เอามาแจกกันดูด้วยนะครับสาวงามอุบล
สาธุ ด้วยครับ กับทุกๆจิต ที่ได้รับรู้ รสชาติของพระธรรมมาบ้าง แล้วและการ รับรู้บ่อยๆเข้า โดยสม่ำเสมอมันจะค่อยๆซึมเข้าสู่จิตวิญญาน โดยโอโตเมติก.
..แต่การรับรู้จะได้ถึง ระดับใดตามกำลังของจิตก็ จะรู้ได้เฉพาะตนครับ สาธุ
เอวังกิ่มครับ

 

มีเรื่องเล่าว่า…มีพระองค์หนึ่ง​

<wbr style="color: rgb(0, 0, 0); font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 14px; orphans: 2; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: rgb(255, 255, 255); ">

ชอบทำอะไรแปลกๆ
วันหนึ่ง พวกคนกรุงเทพฯ เอากฐินไปทอดที่วัด

จัดงานกันใหญ่โต มีหนัง มีลิเก มีดนตรี ผู้คนแห่กันมามืดฟ้ามัวดิน
ก่อนทอดกฐิน…ผู้คนมารวมกันเต็มศาลา

หลวงพ่อเรียกเด็กวัดมา… บอกให้ไปเอาเนื้อจากโรงครัวมาก้<wbr>อนหนึ่ง แล้วเอาเชือกมาด้วย
หลวงพ่อจัดการเอาเนื้อผูกติดกับ<wbr>หลังหมา ผูกเสร็จ…ก็ปล่อยหมา

หมาเห็นเนื้ออยู่บนหลังก็ไล่งับ
พอหัวโดดงับ…ตัวก็ขยับหนี เพราะหมามันกัดหลังตัวเองไม่ถึง
ยิ่งโดดงับเร็ว ก้อนเนื้อก็หนีเร็ว กระโดดไม่หยุด เนื้อก็หนีไม่หยุด…น่าสงสารหมาม<wbr>าก

หมาโดดอยู่นาน งับเท่าไหร่ เนื้อก็ไม่เข้าปากสักที
ผู้คนบนศาลา พากันหัวเราะชอบใจ หัวเราะเยาะหมาว่าทำไมมันถึงโง่<wbr>ยังงี้
ไล่งับจะกินเนื้อที่ตัวเองไม่มี<wbr>ทางไล่ตามทัน ตลอดชีวิต

หลวงพ่อมองดูด้วยความสนุกสนานจน<wbr>หนำใจแล้ว… ก็แก้เชือกออกมากหลังหมาแล้วหัน<wbr>มาพูดกับญาติโยมว่า…

มนุษย์เรามีความรู้สึกว่าตัวเอง<wbr>พร่อง ตัวเองยังไม่เต็ม
ต้องเติมตลอดเวลา เติมไม่หยุด เพื่อให้ตัวเองเต็ม

อยากสวย…อยากทันสมัย ไปหาซื้อเสื้อผ้าที่สวยที่สุด ทันสมัยที่สุดใส่
ดีใจได้เดือนเดียว…มีรุ่นใหม่ออ<wbr>กมาอีกแล้ว
สวยกว่า ทันสมัยกว่า

อยากได้โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่
ซื้อเสร็จ ๓ เดือน…รุ่นใหม่ก็โผล่มาอีกแล้ว

ซื้อคอมพิวเตอร์ทันสมัยที่สุด
๒ เดือนต่อมา…มีรุ่นใหม่กว่าออกมา<wbr>…ของเราตกรุ่น

ซื้อรถเบนซ์…ทันสมัยที่สุด…แพงม<wbr>าก
ขับได้ ๖ เดือน…มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว
ทันสมัยกว่า แพงกว่า ของเรากลายเป็นเชย

เราต้องก้มหน้าก้มตา…ทำงานทั้งว<wbr>ัน ทั้งคืน…หาเงินมา เพื่อมาทำให้ตัวเองทันสมัย
ซื้อเสื้อผ้าใหม่…มือถือใหม่…คอ<wbr>มพิวเตอร์ใหม่…รถยนต์คันใหม่
เหน็ดเหนื่อยแสนสาหัส… เพื่อไม่ให้ตัวเองตกรุ่น…

ปัจจุบัน…
เรากำลังไล่งับความทันสมัย…เหมื<wbr>อนหมาที่ไล่งับเนื้อบนหลังของมั<wbr>น
ทั้งที่รู้ว่า…ต่อให้ไล่งับทั้ง<wbr>ชีวิต…ก็ไม่มีทางตามทัน
น่าสงสารไหมโยม

คนเต็มศาลา…เมื่อกี้หัวเราะครึก<wbr>ครื้น
ด่าว่า…หมามันโง่
ตอนนี้เงียบสนิท…เหมือนไม่มีคนอ<wbr>ยู่

ไม่รู้ว่า…กำลังสงสารหมา
หรือ…กำลังทบทวนความโง่…ตัวเอง


ขอบพระคุณคุณบี สำหรับข้อคิดดีๆค่ะ​