เปิดตำนานหลวงพ่อทิม วัดละหารไร่

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

[FONT=&quot]เสือนั้นถือว่ามีพลังอำนาจที่มีพุทธคุณที่สามารถป้องกันภัยอันตรายเพื่อให้มีชีวิตอยู่อย่างรอดปลอดภัยได้ การที่เสือได้ถูกบันทึกไว้ในตำราโบราณเพื่อเป็นเครื่องรางของขลังที่เกจิอาจารย์ต่างเชื่อมั่นในพลังอำนาจของมันเพื่อให้มีพุทธานุภาพที่ปกป้องคุ้มครองได้อย่างมั่นใจได้ และการเสกเสือให้มีพลังอำนาจที่ดีอยู่ที่การปลุกเสกให้มีพลังของพุทธคุณที่เชื่อมั่นได้ เสือที่หลวงปู่ทิมท่านได้ปลุกเสกไว้นั้นส่วนใหญ่เท่าที่เห็นนั้น นายสาย แก้วสว่าง อดีตไวยาวัจกรท่านเล่าว่า เสือที่หลวงปู่ท่านได้เสกไว้นั้นจะเป็นเสือที่แกะจากไม้และแกะจากกรามช้างน้ำ ซึ่งปัจจุบันของจริงนั้นหาชมได้ยากมาก ซึ่งพุทธคุณก็เป็นที่ยอมรับและเชื่อมั่นได้ ถึงอำนาจจิตที่ดีของหลวงปู่ทิมที่ท่านเสกไว้ให้ลูกศิษย์ลูกหาและผู้ที่นับถือท่านได้นำไปใช้ต่างก็เชื่อมั่นในประสบการณ์ที่ประสบพบเจอกัน และมีเรื่องเล่ากล่าวกันว่า ปลัดเจริญ เพชรนคร ซึ่งเป็นหลานของหลวงพ่อทาบแห่งวักกระบกขึ้นผึ้ง ท่านเคยเล่าว่า ท่านสนใจการเรียนวิชาอาคมมาตั้งแต่รุ่นๆท่านเรียนวิชาต่างๆมาจากหลวงพ่อทาบ โดยเฉพาะการเรียนวิชาเมตตามหานิยม และการลงนะหน้าทองและการลงยันต์ต่างๆ รวมไปถึงวิชาการแพทย์แผนโบราณซึ่งถือว่าเป็นพื้นฐานสำคัญในการเรียนรู้วิชาอาคมต่างๆ และการลงยันต์อักขระต่างๆนั้นในสมัยก่อนนั้นจะพิถีพิถันมากเพราะต้องลงให้ถูกต้องตามตำราหรือตามที่อาจารย์ท่านได้สั่งสอนไว้ เพื่อให้มีผลของประสิทธิภาพความขลังและอานุภาพที่ดีได้ แต่การที่จะทำให้มีพุทธคุณที่เชื่อมั่นได้นั้นก็จะต้องใช้จิตอำนาจที่ดีหรือมีจิตอำนาจที่ถูกต้องถึงจะขลังได้ ปลัดเจริญท่านได้ร่ำเรียนกับหลวงพ่อทาบมาหลายวิชาแต่มีวิชาหนึ่งที่ปลัดเจริญท่านสนใจเป็นอย่างมากคือการลงเสือและการลงหนุมาน เมื่อปลัดเจริญท่านได้ถามถึงวิชาดังกล่าวกับหลวงพ่อทาบซึ่งเมื่อหลวงพ่อทาบท่านได้ฟังดังนั้น และจากนั้นหลวงพ่อทาบท่านก็ได้เดินเข้าไปในห้องของท่านแล้วเอาเอาตำราของท่านมากางแล้วให้ปลัดเจริญท่านดูและเรียนรู้ไป และหลวงพ่อทาบท่านก็ได้บอกกับปลัดเจริญให้ไปหาท่านพ่อทิมที่วัดไร่ ซึ่งปลัดเจริญท่านก็สนใจเป็นอย่างมาก หลังจากนั้นท่านก็ได้เดินทางไปหาท่านพ่อทิมที่วัดไร่ ซึ่งเมื่อปลัดเจริญได้มาพบหลวงพ่อทิมตามที่หลวงพ่อทาบท่านได้บอกกล่าวมา และต่อจากนั้นปลัดเจริญก็ได้บอกเจตนารมณ์ของตนให้หลวงพ่อทิมท่านฟัง ซึ่งหลวงพ่อทิมท่านก็นั่งฟังอยู่เฉยๆ ซึ่งปลัดเจริญคงรู้อยู่แก่ใจว่าหลวงพ่อทิมท่านคงหวงวิชามากและคิดว่าท่านคงไม่ถ่ายทอดวิชาให้ใครง่ายๆ ท่านจึงใช้วิธีตามที่หลวงพ่อทาบท่านได้แนะไว้หลังจากนั้นปลัดเจริญท่านก็ได้เอาสมุดตำราที่ท่านได้เขียนมาจากตำราของหลวงพ่อทาบมากางให้หลวงพ่อทิมท่านดูและได้บอกกับหลวงพ่อทิมว่า เป็นหลานของหลวงพ่อทาบจากวัดกระบกขึ้นผึ้งและหลวงพ่อทาบท่านก็ได้ใช้ให้มาเรียนกับท่านพ่อทิมที่วัดไร่ ซึ่งเมื่อหลวงพ่อทิมท่านได้เห็นตำราการลงเสือท่านก็ได้ถามกับปลัดเจริญว่า ท่านทาบสบายดีรึ [/FONT]![FONT=&quot] ปลัดเจริญท่านก็ตอบว่า ปู่ทาบท่านสบายดีครับ [/FONT]! [FONT=&quot]ซึ่งปลัดเจริญท่านก็ใช้ตามวิธีที่หลวงพ่อทาบท่านแนะไว้เมื่อมาหาหลวงพ่อทิมซึ่งหลวงพ่อทาบท่านคงจะรู้ว่าหลวงพ่อทิมท่านจะหวงวิชาอาคมมากจึงได้บอกแนะแก่ปลัดเจริญ ซึ่งหลวงพ่อทิมท่านคงทราบเจตนาดีและความมุ่งมั่นของปลัดเจริญ จากนั้นท่านก็ได้ถ่ายทอดวิชาการลงเสือและการลงหนุมานให้กับปลัดเจริญ ซึ่งปลัดเจริญท่านก็ตั้งใจศึกษาเป็นอย่างมากซึ่งการลงเสือ และหนุมานนั้นต้องใช้อำนาจเป็นอย่างมากเมื่อปลัดเจริญท่านได้ศึกษาและเรียนรู้จากหลวงพ่อทิมจนจบวิชาการลงเสือและหนุมาน จากนั้นท่านก็ได้เดินทางกลับไปยังวัดกระบกขึ้นผึ้งทันที จากนั้นปลัดเจริญท่านก็ได้เขียนยันต์และลงอักขระโดยจะเขียนเป็นผ้ายันต์บ้างหรือไม่ก็สักยันต์บ้าง แต่ส่วนใหญ่ปลัดเจริญท่านจะลงเขียนเสือซะเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งมันอาจเป็นการบ่งบอกถึงพลังอำนาจและความคงทนหรือความเหนียวคงกระพันก็เป็นได้ ซึ่งการลงหนุมานนั้นอาจจะยุ่งยากหรือการถือนั้นต้องระวังเป็นอย่างยิ่งได้[/FONT]
<o></o>
[FONT=&quot] ผมจะย้อนไปเมื่อประมาณ [/FONT]50-60 [FONT=&quot]ปีที่แล้วเมื่อมีกลุ่มตังเกเรือในเขตปากน้ำระยองในสมัยนั้นซึ่งถือว่าเป็นกลุ่มที่ตั้งตนขึ้นมาเพื่อปะทะกับกลุ่มของถิ่นอื่น โดยกลุ่มนี้จะพกหางกระเบนเป็นอาวุธ จะเรียกกันว่ากลุ่มกระเบนธง สมัยนั้นจะมีชื่อเสียงที่ร่ำลือกันมาก ซึ่งเมื่อมีต่างถิ่นเข้ามารุกรานหรือมาหาเรื่องกันก็จะมีกลุ่มกระเบนธงก็จะมาช่วยกันแล้วจะใช้หางกระเบนนั้นฟาดไปที่คู่ต่อสู้ทันที ซึ่งเมื่อถ้าใครโดนหางกระเบนฟาดเข้าไปก็จะมีอาการปวดแสบปวดร้อนทันทีเลือดจะไหลออกเป็นซิบๆ ทันที ในยุคสมัยนั้นหางกระเบนนั้นหาง่ายเพราะอยู่ในเขตเรือประมง และกลุ่มกระเบนธงนั้นต่างก็มีของดีกันมากมาย แต่โดยส่วนใหญ่เท่าที่ทราบก็จะนิยมการสักยันต์กัน ซึ่งเชื่อกันว่าสักยันต์กันเพื่ออานุภาพที่คงทนและความเหนียวสามารถป้องกันอันตรายได้จึงนิยมการสักมากในยุคสมัยนั้น ซึ่งการสักก็มีกันหลากหลายรูปแบบแล้วแต่อาจารย์แต่ละอาจารย์จะสักกันไป ซึ่งจะมีการสักทั้งการสักเสือ สิงห์ ลิง หนุมานหรือบางทีก็จะนิยมสักเป็นรูปฤษีหรือพ่อแก่ตามที่เรียกกันก็มี เมื่อสักยันต์กันแล้วก็จะมีการลองฟันหรือการทดสอบอานุภาพของอาคมว่ามีอานุภาพที่คงทนเพียงใดหรือบางอาจารย์ก็ไม่นิยมการลองอานุภาพของความขลังซึ่งมันอาจจะถือว่าของดีไม่ต้องลองกันก็มี ปลัดเจริญท่านก็ถือว่าเป็นบุคคลหนึ่งที่ได้ไปสักยันต์ให้กับกลุ่มกระเบนธงและกลุ่มพวกเรือตังเกที่นิยมสักกัน แต่โดยส่วนใหญ่ท่านจะสักเป็นรูปเสือ และอยู่มาวันหนึ่งขณะนั้นมีงานลอยกระทงที่วัดปากน้ำ ซึ่งก็มีงานมหรสพต่างๆมากมายก็ได้มีกลุ่มของชุดกระเบนธงไปมีเรื่องเขม่นกันกับกลุ่มวัยรุ่นที่มาจากตำบลต่างถิ่น ซึ่งเหตุเกิดขึ้นที่บริเวณงานรำวงเมื่อมีการยื้อแย่งนางรำวงกัน เมื่อต่างกลุ่มต่างก็ไม่ยอมกันก็เกิดการชกต่อยกันขึ้น ทางฝ่ายต่างถิ่นสู้ไม่ได้จึงได้เรียกพรรคพวกของตนมาช่วยจากนั้นต่างก็คว้ามีดดาบมาไล่ฟันคู่ต่อสู้เจ้าถิ่น โดยคู่ต่อสู้เจ้าถิ่นนั้นโดนมีดดาบของกลุ่มต่างถิ่นนั้นฟันไปที่กลางหลังอย่างจังจนล้มลงจากนั้นก็รุมฟันและรุมกระทืบกันกะจะเอาให้ตายกัน แต่ขณะนั้นเองกลุ่มของกระเบนธงก็ได้รวบรวมกลุ่มสมัครพรรคพวกกันได้จากนั้นก็ได้มาประจันหน้ากันกับกลุ่มของต่างถิ่นกัน ซึ่งหลังจากที่กลุ่มของต่างถิ่นได้ช่วยกันรุมฟันรุมกระทืบกลุ่มของเจ้าถิ่นจนสลบเหมือดไป ซึ่งจากนั้นกลุ่มของต่างถิ่นซึ่งถือว่าตนเองมีมีดดาบเป็นอาวุธจึงได้เดินปรี่กันไปเพื่อจะไปฟันกับกลุ่มของเจ้าถิ่น ส่วนกลุ่มของเจ้าถิ่นเมื่อเห็นดังนั้นต่างก็ได้ล้วงหยิบอาวุธประจำกายของตัวเองคือหางกระเบนที่พันอยู่รอบตัวไว้ จากนั้นกลุ่มของเจ้าถิ่นก็ได้เอาหางกระเบนออกมาสู้กับกลุ่มของต่างถิ่นซึ่งใช้มีดดาบเป็นอาวุธ จากนั้นก็ได้เริ่มปะทะกัน เมื่อกลุ่มของต่างถิ่นเดินเข้าจะไปฟันกับกลุ่มของกระเบนธง ส่วนกลุ่มของกระเบนธงเมื่อเห็นดังนั้นก็ได้ตวัดปลายของหางกระเบนไปที่กลุ่มของต่างถิ่นทันที ซึ่งกลุ่มของต่างถิ่นเมื่อโดนปลายของหางกระเบนต่างก็ร้องจ๊ากทันทีเป็นการเรียกเลือดที่ซิบๆทันทีซึ่งก็คงรับรู้ถึงรสชาติที่ปวดแสบปวดร้อนได้ ซึ่งเมื่อจะเข้าไปอีกก็โดนปลายตวัดของหางกระเบนอีก จากนั้นก็ได้ปักหลักสู้กันซึ่งฝ่ายต่างถิ่นที่ถือมีดดาบก็ไม่มีโอกาสที่จะฟันถึงตัวของกลุ่มกระเบนธงได้เลยเพราะหางกระเบนนั้นยาวมาก ซึ่งกลุ่มของต่างถิ่นนั้นยิ่งสู้ก็ยิ่งเจ็บตัวเพราะคงทนพิษสงของหางกระเบนไม่ไหว จากนั้นฝ่ายต่างถิ่นนั้นก็ได้ต่างถือมีดและทิ้งมีดวิ่งหนีกันไปคนละทิศคนละทางกัน ส่วนทางฝ่ายของกลุ่มเจ้าถิ่นหรือกลุ่มกระเบนธงนั้นเมื่อได้เห็นทางฝ่ายต่างถิ่นหนีกันไปหมด จากนั้นก็ได้ไปดูฝ่ายคนที่เจ็บที่นอนสลบเหมือดอยู่ข้างเวทีรำวงซึ่งต่างคงจะคาดคิดว่าคงจะมีบาดแผลที่ฉกรรจ์มาก จากนั้นก็ได้เดินไปดูคนเจ็บซึ่งเป็นพวกเดียวกันปรากฏว่าคนเจ็บนั้นนอนคุดคู้ร้องโอดโอยเพราะโดนทั้งมีดดาบที่โดนกระหน่ำฟันและการรุมกระทืบ และจากนั้นก็ได้ไปดูรอยบาดแผลกันแต่กลับไม่มีรอยบาดแผลให้เห็นมีแต่รอยเขียวจ้ำๆเป็นทางยาวตามรอยของมีดดาบ จากนั้นก็ได้พาคนเจ็บไปรักษาตัวและก็ได้ถอดเสื้อที่ขาดพะรุงพะรังออก ซึ่งคนเจ็บก็ไม่ได้แขวนวัตถุมงคลแต่อย่างใด แต่พบรอยสักยันต์ในตัวซึ่งสักเป็นรูปเสือไว้ที่กลางหลังและหน้าอก ซึ่งต่อมาคนเจ็บที่รอดมาได้ก็เล่าว่าตนได้สักยันต์เสือไว้โดยให้ปลัดเจริญ เพชรนคร ซึ่งอยู่ทางบ้านบน ( คนระยองสมัยก่อนนั้นเขาจะเรียกแถบบ้านค่ายหรือเหนือตัวเมืองขึ้นไปว่าบ้านบน ) เป็นคนสักให้ ซึ่งตนก็เชื่อว่าคงจะมาจากอานุภาพของการสักเสือที่ตนเองนั้นได้สักไว้จึงสามารถรอดปลอดภัยมาได้ แต่อาการช้ำจากการโดนกระแทกนั้นต้องเยียวยากันหลายวันกว่าจะหายได้ ซึ่งเราจะเห็นได้ถึงอานุภาพของความศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถปกป้องคุ้มครองได้อย่างเชื่อมั่น จึงทำให้คนในสมัยนั้นหรือวัยรุ่นวัยคะนองในยุคก่อนจะนิยมสักยันต์กันเพื่อให้มีอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ในตัวเอง[/FONT][FONT=&quot]( ติดตามตอนต่อไป )<o></o>[/FONT]

 

น้อมกราบหลวงปู่ทิมครับ รอติดตามตอนต่อไปครับอ.แก้วสว่าง กำลังมันส์เลย

 

ขอบคุณในบทความของอ.แก้วสว่างมากครับ รอติดตามตอนต่อไปเช่นกันครับ

 

ต้องขอบคุณ อาจารย์ อย่างยิ่งครับ สำหรับของดีนั้น ผมได้รับจากน้าแล้วครับวันงานที่วัดหนองสะเดา และยังได้รับพระจากพี่รัก อีกหนึ่งองค์ครับผม แต่ก็ไม่ทราบรายละเอียดเกี่ยวกับพระรุ่นที่ได้จากพี่รัก แต่ไม่มีตระกุดนะครับอาจารย์

 

การใช้เสือ ให้ใช้แบบง่ายๆน่ะครับ เสือ คือเครื่องรางของขลัง ที่ทุกคนรู้จัก เสือสามารถพกพาไปไหนต่อไหนได้ทุกที่ จะใส่ในกระเป๋าเสื้อ ใส่ในย่าม ใส่ในกระเป๋าสะพาย คาดเอว หรือเหน็บเอว แต่ถ้าใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง ไม่แนะนำ เพราะเป็นการไม่ควร เพราะเสือมีดวงจิตดวงวิญญาณ ที่ได้รับการปลุกเสกมาอย่างดี แต่ถ้าใครไม่ถือก็สุดแต่ใจครับ การอาราธนาใช้ ก็ตั้งจิตอธิษฐานถึงหลวงปู่ เสร็จแล้วก็กล่าวกับเสือ ตามใจปรารถนา ว่าต้องการให้ช่วยอะไร ก็ว่าไปครับ เสือมีพุทธานุภาพ ทางด้านเมตตา บารมี มหาอำนาจ แคล้วคลาด คงกระพัน ปกป้องคุ้มครองเป็นอย่างดี หวงและห่วงเจ้าของครับ

 

ขอบคุณครับพี่เสือ

 

สุดยอดมากครับพี่เสือ
ขอบคุณพี่เสือที่แนะนำน้องๆครับ

 

สวัสดีพี่ๆ ทุกคนครับผม

น้องใหม่ขอรายงานตัวครับ

แอบส่องกระทู้อยู่นาน แต่ไม่ได้โพสอะไรกับเขาเลย

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ ^^

 

รบกวนคุณโต้ง อาจารย์แก้วสว่าง ศิษย์หลวงปู่ทุกคนช่วยดูเหรียญนี้ให้หน่อยครับ เป็นเหรียญกรมหลวงชุมพรปากน้ำประแสปี12 ที่หลวงปู่ทิมปลุกเสก ดีหรือไม่อย่างไรครับ ใครพอมีข้อมูลช่วยดูให้หน่อยครับ ขอบคุณครับ

 

วิชาเสือสมิง
นะอำนาจ+กำบังกาย+แปลงกาย+กันผี+เสน่ห์ในตัว+เงาเป็นเสือ
เอิ้ก เอิ้ก

 

ใส่แล้วใจเย็นไม่ใจร้อนเหมือนเสือของที่อื่น มีจิตที่เหนือกว่าเสืออยู่ข้างใน (เสือสมิง) เวลามีเหตุอันตรายเค้าจะออกมาปกป้องคุ้มครองผู้ใส่ให้แคล้วคลาดปลอดภัย

 

นอนดึก ............จังเลยน้องพี่

 

สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับครับ

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ น้ำหนาว
สวัสดีพี่ๆ ทุกคนครับผม

น้องใหม่ขอรายงานตัวครับ

แอบส่องกระทู้อยู่นาน แต่ไม่ได้โพสอะไรกับเขาเลย

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ ^^
</TD></TR></TBODY></TABLE>

สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับครับ<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->อยากถูกล๊อตเตอรี่ รางวัลที่หนึ่ง (รวมแจ๊คพอตด้วย)<!-- google_ad_section_end -->

สวัสดีครับ ขอต้อนรับเข้าสู่การเป็นสมาชิกถาวร แบบไม่มีค่าใช้จ่ายตลอดชีพครับ ยกเว้นอยากจะไปทำบุญร่วมกับท่านประธานโต้งครับก็ร่วมบุญกัน สมาชิกใหม่ๆๆก็มีมาเรื่อยๆๆนะครับศึกษาและใช้วิจารณญาณตัดสินเอานะครับ ตามหลักกาลามสูตของพระพุทธเจ้า อย่าเชื่อโดยฟัง โดยได้ยิน และอีกหลายอย่างที่ท่านบอกไว้หาอ่านเอาในเวป ใช้เหตผลตัดสินเอานะครับแล้วเราก็จะทราบเองหลวงปุ่ทิมท่านอยู่ในใจเราแล้ว ท่านเป็นที่พึ่งเราได้จริงๆๆครับ

 

สวัสดียามเช้าทุกๆท่านขอให้มีสุขภาพที่แข็งแรงนะครับ......

 

ถ้าขึ้นชื่อว่ากรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์หรือเสด็จเตี่ย ที่เหล่าทหารเรือจะเรียกกัน ท่านเป็นทั้งพระหมอยาที่เขาก็จะเรียกกันว่าหมอพร ท่านเป็นโอรสของรัชกาลที่ห้าท่านเป็นผู้ที่ชอบศึกษาทางด้านวิชาอาคมมากโดยเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ศุขแห่งวัดปากคลองมะขามเฒ่า ซึ่งท่านถือว่าเป็นจอมอาคมมากและท่านได้มารับราชการเป็นแม่ทัพของทหารเรือซึ่งท่านก็มีประวัติและเกียรติประวัติมากมาย และด้วยอานุภาพและความศักดิ์สิทธิ์ของท่านที่มีต่อปวงชนทั้งหลายและเหล่าทหารเรือ จึงได้สร้างรูปเหมือนเป็นที่ประดิษฐานตามสถานที่ต่างๆมากมายและเหรียญของท่านก็สร้างกันมาหลายรุ่นมากมาย และมีประสบการณ์ที่เชื่อมั่นได้ เหรียญที่ออกที่ปากน้ำประแสนั้นสร้างตอนที่หล่อรูปเหมือนของท่านเท่าองค์จริง ซึ่งตอนนั้นจะมีพิธีการเข้าทรงอัญเชิญดวงวิญญาณของท่านมาเพื่อให้ท่านรับรู้ถึงเจตนาการสร้างซึ่งก็เป็นสถานที่สำคัญแห่งหนึ่งของกองทัพเรือ ซึ่งจากนั้นตามบันทึกที่กองทัพเรือได้สร้างไว้ก็จะเชิญหลวงปู่คร่ำ วัดวังหว้า หลวงพ่อบุญ วัดบ้านนา หลวงพ่อสวัสดิ์ วัดกระแสร์บน ส่วนอีกองค์มาจากจังหวัดชลบุรี เป็นผู้ร่วมพิธีปลุกเสก สำหรับเหรียญนั้นของเทียมนั้นทำได้ใกล้เคียงมากซึ่งบางครั้งมันคงยากแก่การพิจารณาในเรื่องของรูป ควรนำของจริงไปให้ผู้ที่เล่นหาในการพิจารณาจะแน่นอนกว่าได้ครับ

 

แหะๆๆ เมื่อคืนเล่นมอคค่าหลายแก้ว เลยนอนไม่หลับพี่

 

กราบหลวงปู่ทิม และสวัสดีีครับอ.แก้วสว่าง พี่โต้ง,พี่รัก,พี่เสือ,พี่รุ่ง,น้าต๋อยและเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกท่านในเช้าวันพุธสุดหรรษาเฮฮากลางสัปดาห์ครับ