การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

แปลกๆ อ่านแล้วทำให้ยิ้ม....อิอิ

 

ขอถามด้วยคะ
การเปิดตาที่สามมีข้อดี และข้อเสีย อย่างไรคะ
แล้วการปฏิบัติสมาธินี้เพื่อการเปิดตาที่สามหรือคะ
แล้วการที่เราสามารถล่วงรู้ได้ ว่าคนนั้นเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ มันดีจริงๆเหรอคะ
ขอบคุณผู้รู้ทุกท่านล่วงหน้าคะ ที่จะไขข้อสงสัยให้จ๊ะ

 

ขอบคุณมากนะคะ เราสงสัยเรื่องนี้มานานแล้วค่ะ และลองหาอ่านดูก็ไม่พบคำตอบ วันนี้ได้คำตอบมาบางส่วน ช่วยให้เข้าใจอะไรได้มากขึ้นค่ะ

 

คันปากอยากตอบแต่ให้เค้ามาตอบดีกว่า ถ้าไม่ครบค่อยเสริม 555

 

ผู้ถามย่อมรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ก็จะตอบเป็นธรรมทาน ตามเจตนาของผู้ตั่งกระทู้ที่จะทำให้เห็นว่า ตาที่สามหรือการอ่านใจคนสามารถทำได้

ฝึกได้จริง และมีผู้ที่อ่านใจได้อยู่หลายคน

การเปิดตาที่ 3 นั้นพูดว่าง่ายก็ง่ายพูดว่ายากก็ยากสำหรับผู้ไม่มีปัญญา การเปิดตาที่สามหรืออภิญญา

นั้นเป็นเหมือนเรื่องปรกติเหมือนคุรออกกำลังกายก็จะมีกล้ามเนื้อ เช่นกันการฝึกวิปัสณาญาน ก็ย่อมจะได้อภิญญา

ได้ไว้ทำไมเดียวมาคุยต่ออีกซักครู่ 555

 

ทำการบ้านเสร็จวิชาหนึ่ง พักมาอ่าน อ่านแล้ว ได้ความรู้ ความเข้าใจเพิ่ม

ขอบคุณครับผม ไปอาบน้ำ นั่งสมาธิ ดีกว่า ไม่ได้นั่งหลายวันละ

ก่อนไป ขอถามซักข้อด้วยละกันครับผม ฮ่าๆๆ

การที่เราตั้งใจว่าจะนั่งสมาธิ แล้วทีนี้ มักจะมีเหตุให้เบี่ยง โน้มน้าว ไม่ให้นั่ง

แล้วก็ไม่ได้นั่ง ตรงจุดนี้ เรียกว่า เรามีความุ่งมั่น มานะไม่พอหรือเปล่าครับ

 

อภิญญาคือตัวรู้ที่ท่องแท้เป็นตัวรู้ที่ติดตามมาร้อยพันชาติ เป็นสิ่งที่ทำงานตลอด24ชม.360องศา

ไม่เคยหลับเป็นเหมือนห้องสมุดข้ามภพข้ามชาติที่เราเรียนรู้ใส่เอาไว้แต่เราไม่เคยกลับไปดู การได้ อภิญญา

ความสามารถต่างๆเกิดขึ้นจากจิตที่นิ่งที่บริสุทธิ ซึ่งหาได้ยากจากยุคนี้ การได้อภิญญาก็เหมือนได้กุญแจไขห้องสมุด

ของตัวเองที่ไม่มีใครมาไขให้ท่าน ท่านต้องตามหามันเอง และเมื่อได้กุญแจแล้วท่านก็ต้องไปทบทวนสิ่งที่ท่านเคยรู้มานับชาติไม่ท้วน

ที่ท่านสะสมมา และแสวงหาความรู้ใหม่ใส่เข้าไป การได้อภิญญา ไม่ใช่เรื่องแปลก และถ้าใครจะไปนิพานต้องผ่านต้องได้ทุกคนไม่เช่นนั้น

เราจะไม่มีความรู้ในการพิจรณาธรรมแห่งการหลุดพ้น ไม่มีตัวรู้ในการแยกแยะ พูดง่ายๆ คือถ้าไม่มีความรู้ก็ทำข้อสอบไม่ได้ แต่ก็มีพวกโง่ชอบมาบอกว่า

อภิญญานั้นไม่ใช่ทางหลุดพ้นต้องปฏิบัติต้องสำรวม นั่นคือเค้าไม่รู้จริงไม่เคยรู้ไม่เคยได้พูดแก้เก้อไปเท่านั้น 5555

 

มีเรื่องขอทำความเข้าใจนิดนึ่ง มีคนถามผมกันมาเยอะมากว่านั่งสมาธิแล้วเกิดอาการตุ๊บๆที่หน้าผาก

แล้วก็คิดว่าตาที่สามจะเปิด ขอบอกว่ายังห่างไกลอาการนั้นอีกเยอะ ถ้าเปรียบเป็นทางก็ประมานกรุงเทพ-ลอนดอน ครับ

อาการนั้นเกิดจาผู้นั่งนั่งสมาธิแล้วกำหนดเพ่งไปที่กลางหน้าผาก เต้นกันทุกคนอย่างนั้นนะครับ คนละเรื่องกับตาที่สาม

ขอให้เข้าใจและรับทราบนะครับ

 

ถ้าต้องการได้กุญแจเข้าห้องสมุดต้องทำอย่างไรบ้าง

แล้วถ้าได้มาแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่ากุญแจนี้ของแท้ครับ

 

ตอบง่ายมากได้ไม่ได้

ดังที่บุรุษมากปัญญาเคยกล่าวไว้ ปัจตัง คือรู้ได้ด้วยตนเอง ตนเองนั่นแหละที่ทราบเอง ไม่มีคำว่าไม่รู้

เนื่องจากที่ว่าไม่รู้นั่นคือยังไม่ได้ ถ้าได้ย่อมรู้เอง...

 

การได้อภิญญา หรือ การได้ญาณ วัดได้จากอะไรค่ะ
หรือเอาอะไรมาเป็นบรรทัดฐาน แล้วเราจะได้ทราบได้อย่างไร?

 

ตอบได้ดีครับ การที่เราได้มาเราจะมีปัยญาแยกแยะว่ามีอะไร อะไรเกิดขึ้น และปัญญาตัวนี้จะมาโดนที่เราไม่รู้ปัญญากับอุปทานไม่เหมือนกันนะครับ

ปัญญาคือรอบรู้ตอบได้ อุปทานคือนึกคิดไปเอง จะคลายกันบ้างแต่ไม่เหมือนกันครับ

 

น่าจะมีคนตอบให้แล้ว

แต่ก็จะตอบให้อีกที่ วิที่ทราบคือผู้ที่ได้จะรู้เอง เพราะผู้ที่ได้จะมีตัวบัญญา ปัญญาที่คนธรรมดาไม่รู้ไม่มี

คือถามมาตอบได้ทั้งที่ยังไม่เคยรู้ไม่เคยเรียน เหมือนโทรศัพท์เครื่องหนึ่งผู้ที่ได้ญานจะรู้ว่าเครื่องนี้ผลิตที่ไหน

นำมายังไงใครใช้มาบ้างเพียงแค่ได้จับ แต่คนธรรมดาไม่รู้ ฉะนั้นคนที่ได้ย่อมต้องรู้อยู่แก่ตัวว่าตัวเองได้ญาน

นี่น่าจะเคลียแล้วนะครับ พวกครึงควบลูกคือพวกที่คิดว่าตนเองน่าจะได้ พวกที่เห็นอะไรแวบๆ

ตึ่งนั่นสั่นนี่ บอกได้เลยว่ายังหางไกล พวกที่ได้คือนึกใช้เป็นเห็น เห็นทุกเรื่องทั้งหมด เมื่อไรก็ได้

นึกเสกใบไม้ให้กินเป็นยายังได้เลย จบ...

 

แปลกจังเลยครับ

ทำไมคนชอบถามเรื่องเปิดตาที่สาม แต่ไม่นั่งสมาธิ

ทำไมคนชอบถามวิธีไปนิพานมากกว่าลงมือทำให้เป็นจริง

ทำไมคนชอบเสวงหาอาจารย์ดีมากกว่าแสวงหาธรรมมะ

ทำไมคนชอบว่าเรื่องอภิญญาทั้งที่ยังไงก็ต้องได้กันทุคนถ้าปฏิบัติสมาธิอย่างจิงจัง

 

ขอบคุณค่ะที่ตอบคำถาม ^^

 

:boo::boo::boo::boo::boo:

 

:boo::boo::boo::boo::boo:

 

ดีใจ ที่มีผู้รุ้มา ช่วยอาจารย์ตอบ
ผมขอถามเพื่อความกระจ่างในความสงสัยของผมเองบ้าง
คือผมเองไปปฎิบัติสมถกรรมฐาน 10วัน กับสำนักปฎิบัดิโกเอ็นก้า มาสองครั้ง
ก็เพิ่งจะกลับมาได้ สองอาทิตย์แล้ว
สิ่งที่สงสัยก็คือ ระหว่างที่ปฎิบัติที่นั้น ทำไมเราได้เห็นอะไรมา่กมาย
ในสิ่งเราเองไม่ได้อยากเห็น ก็มาปรากฎให้เราเห็น

เป้นทั้งนิมิตนอกกาย และในกายที่เห็นเป็นอสุภะ
แต่พอกลับบ้าน ภาพนิมิตเหล่านั้นก็หายไป

ความสงสัยประการที่สอง ก็คือความแตกต่างในการเห็นนิมิต
ว่านิมิต ในระหว่างที่นั่ง มี ความชัดเจน ประมาณหกสิบเปอรฺ์เซ็นต์
ม้นเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า ถ้าไม่ถาม ก็ไม่มีคำตอบ เป็นภาพมาแสดงเฉยๆ

แต่เมื่อเวลาที่เรากลับมาผักผ่อน ประมาณสามทุ่มครึ่ง พอเราหลับตา
ก็มีภาพมาปรากฎให้เ็ห็นมากมาย บางทีก็เหมือนเรามีแสงในตัวเอง สว่างไปทั้งห้องนอน
ความชัดเจน เหมือนเราดูภาพจาก โทรทัศน์ LCD แต่เราบังคับไม่ได้ นอกจากจะลืมตา
แต่พอหลับตาก็เห็นอีก การเห็นก็แตกต่างกันไป บางครั้งก็เป็นภาพมาให้เห็นเฉยๆ
บ้างครั้งก็เหมือนอยุ่ในเหตุการจริง

ข้อสงสัยของผมก็คือ สิ่งเหล่านี้เรียกว่าอะไร เป็นผลของการปฎิบัดิ เป็น ญาน หรือ ฌาน หรือ เป็นการกระทำของผู้ที่อยากให้เราได้เห็น ได้สัมผัส
มันแตกต่างจากตาที่สามอย่างไร
ขอขอบพระคุณล่วงหน้า

 

Test พลังพุทธคุณเป็นยังไงบ้างครับ

 

การนั่งสมาธิของพระโกแองก้า เป็นการเน้นการถอดจิตสร้างนิมิต ย้อมติดมาในจริตเราเมื่อกลับมา

ที่อยู่ที่นั้นทำไมขึ้นนิมิตดี มีอยู่ 2 สถานคือ1.ศีล5อันบริสุทธิ 2.ประกอบจากสถานที่นั้นมีคนที่มีญาน รวมเป็นแหล่งพลังบุญ

ย่อมดีประเสริฐกว่าอยู่ที่บ้านแน่นอน ที่หลับตาเห็นคือจิตมันเห็น ชัดยิ่งกว่าตาเนื่อเหมือนกับที่วี super HD ที่เห็นก็เป็นลางบอกเหตุบ้าง สัญญาเก่าบ้าง

บางอย่างก็รู้เรื่อง บางอย่างไม่รู้เรื่อง ก็ให้อธิฐานไปว่า สิ่งที่เห็นขอให้เห็นโดยสิ่งนั้นเป็นของจริง เป็นสิ่งที่ดี อย่าได้เห็นในอวิชาก็จะดีขึ้น