ลำนำเพลงรักของนักกลอน

รีบลงเลยนะคะ เพราะเพลงก็เพราะ
แล้วกลอนของน้องเก่งยิ่งกินใจ....

 

ช่างความฝันเถิดหนาอย่าไปคิด
มาฝึกจิตปัจจุบันนั้นเหมาะสม
ฝันก็รู้ดูไปไม่นิยม
จับอารมณ์ปัจจุบันนั้นดีเอย.

ขอให้น้องมั่นคงในมหาสติปัฏฐาน ๔ นะคะ....

 

เมืองโบราณพันผูกพุทธสถาน
เมืองตำนานเล่าขานแดนถิ่นนี้
ข้าเคยอยู่เคยอาศัย ได้พักพิง
ใต้ร่มโพธิ์มรรคผล โพธิญาณ

เจริญกาลนานผ่าน ต้นโพธิ์ใหญ่
ท่องเที่ยวไปได้เห็น ซากอิฐหิน
น้ำตาข้าไหลอาบแก้ม แนบแผ่นดิน
ให้ถวินถึงอดีตเก่า เคยสร้างมา

ฟังเพลงรัตนโกสินทร์แล้ว เกิดปีติ
รู้สึกอบอุ่นในจิตใจ...ขอบคุณมากครับ คุณครู

 

ที่เข้าเว็บไม่ได้ คิดว่าเป็นเฉพาะช่วงเช้านี้ที่เว็บบอร์ดมีปัญหาหรือเปล่าคะ
เวลาแบบนี้ พี่ติงก็จะไปอยู่ที่ห้องสนทนาเสียงค่ะ
ได้ฟังธรรมนำความสุขใจมาให้
และเราก็ยังอยู่ที่เว็บพลังจิตเหมือนเดิม

ทำโรงทานไอติม
หากตักเองจะเหนื่อยมาก
พี่ติงจะให้เจ้าของที่เขาทำไปช่วยตักค่ะ
เพราะเขามืออาชีพ เราก็ทำเล็กๆน้อยๆเช่นตักถั่ว ตักข้าวเหนียวมูน...

 

บทกลอนของท่านหน่อนรคุณอ่านแล้วซาบซึ้งใจมากค่ะ...

 

บุญเย็นๆ แบบนี้ นอกจากเด็กๆจะมีความสุขแล้ว
เราก็พลอยอิ่มใจไปด้วย เย็นทั้งเขา เย็นทั้งเรา อนุโมทนา สาธุ ครับ

 

ขอตัวไปนั่งสมาธิก่อนนะคะ...ตอนแรก กะนั่งแบบปิดไฟหมดทุกดวง แต่เมื่อตะกี้เพิ่งคุยกับเพื่อนเรื่อง...เลยเปลี่ยนใจ ขอเปิดโคมไฟไว้สักดวงละกัน...แบบว่า ตบะยังไม่แกร่งพออ่ะคร้า ^_^

 

คุณมิก หนีไปทำความเพียร ซะแล้ว!
ยังมิได้คุยกันเลย :'(

 

เย็นจนหนาวค่ะท่านหน่อนรคุณ
นอกจากไอติม ๖ ถังใหญ่แล้ว
ยังมีน้ำแข็งไสอีกค่ะ
อยู่กับน้ำแข็งจนดูเหมือว่ามือจะร้อนนิดๆ(เวลาเราจับน้ำแข็งนานๆ จากเย็นจะกลายเป็นร้อนค่ะ)
แต่เห็นเด็กๆเขาทานแล้ว เราช่างมีความสุขจังเลย
มีตั้งแต่เด็กตัวเล็กๆชั้นประถมศึกษาไปจนถึงเด็กที่กำลังเรียน ป.โท
และเด็กโข่งทั้งหลายค่ะ...
แม่ครัวที่โรงครัว ก็ทานกันคนละ ๔ รอบ ^^
น่ารักที่สุดค่ะ ติงให้เด็กๆช่วยนำไปบริการถึงที่

 

สาธุค่ะน้องมิก พี่ติงขออนุโมนาบุญนะคะ

 

​

 

สีชุดพละนักเรียนของพี่สีเดียวกับโรงเรียนเก่าผมเลยครับ (น้ำเงิน ชมพู)
แต่โรงเรียนเก่าผมจะเป็นแนวนอน

 

แดนดินถิ่นเหนือเมืองหน้าด่าน
พระองค์ท่านต้านทานศึกหงส์ษา
สู้ด้วยเลือดทนลำบากพระกายา
กว่าจะมารวมเป็นชาติศาสนธรรม

กาลครั้งนั้นทรงดำริ พระทรงสร้าง
เจดีย์สถานเพื่อสถิต จิตกุศล
รวมพระเครื่องสองแควน่าน รวมชุมชน
รวมใจพลทหารกล้า ต้านไพรี

แล้วอธิษฐานจิตแด่ทวยเทพ เทวสถาน
จงอภิบาลป้องชาติ พระศาสนา
รักษาราษฐ์ สยามประเทศ จรดขัณฑสีมา
ด้วยตัวข้าขอพลีชีพ เพื่อแผ่นดิน

ถึงเลือดเนื้อกายาข้า หลั่งไหลหยด
จะไม่ยอมน้อมนบ แด่หงส์ษา
ด้วยใจรักพันผูก พระสัมมา
ขอบูชาสร้างไว้ให้ ได้สักการ

หวังลูกหลานภายหน้าได้พบเห็น
อนุสรณ์เด่นองค์พระใหญ่ เจดีย์สถาน
ปลูกโพธิ์ไว้ให้เอ็งช่วย กรวดน้ำตาม
อธิษฐานจิตถึงข้าบ้าง นักรบไทย!

 

แต่งกลอนกัน บ้างสิท่าน อย่าทำเฉย
เดี๋ยวเหงาเลย กระทู้เปลี่ยน สีสัน
ครู่แต่งบ้าง หน่อแต่งบ้าง ว่ากัน
คุณเก่งนั้น เก่งกลอนเพลง บรรเลงสุขเอย

 

สำหรับวันนี้ราตรีสวัสดิ์ นะท่านเอ๋ย
พรุ่งนี้เลย ค่อยว่ากันใหม่ ละหนา
พักเอาแรงออมไว้ใช้ ลุยงาน นา
หวนกลับมาพบกันใหม่ ในห้องกลอน เอย.

 

กาลครั้งหนึ่งแผ่นดินพุทธเจ้าหลวง

เฝ้าเป็นห่วงรักท่านทุกยุคสมัย
มอบชีวิตถวายกายและใจ
​

ทรงสดับไว้จนลืมข้าเสียแล้ว​

 

สีชุดพละของโรงเรียนเลิงนกทาเป็นสีฟ้า-ขาวค่ะน้องเก่ง
ด้านบนนี้เป็นชุดของพุทธบุตรวังน้ำทิพย์ค่ะ

 

เพราะลุยงานช่วงนี้มีมากล้น
งานช่วยคนสำคัญยิ่งกว่าสิ่งไหน
เมื่อใดที่งานผ่อนลงคงเบาใจ
มีแรงได้ขับขานงานกวี

...ภาระงานในหน้าที่ช่วงนี้จะมีมากที่สุดค่ะท่านหน่อนรคุณ...
งานเป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะงานเป็นครูจะบกพร่องไม่ได้
(หรือหากบกพร่องควรจะน้อยที่สุด)...
เพราะมีผลกระทบต่อผู้อื่น
งานกวีเป็นสิ่งละเอียดอ่อน
ซึ่งต้องอาศัยจินตนาการ
ช่วงนี้ติงจึงห่างหายการแต่งกลอนไปค่ะ....

 

สาธุค่ะ ท่านหน่อนรคุณ กลอนของท่านไพเราะและให้ความรู้สึกดังได้อยู่ในสถานการณ์นั้นเลยค่ะ

 

...ทำไม...เราถึงชอบทำอาหารลักษณะนี้...​