ลำนำเพลงรักของนักกลอน

น้องคนดี ฟังพี่ นี้สักนิด
สองดวงจิต กลมเกลียวเถิด จักเกิดผล
มีไมตรี ผสานไว้ ในกมล
น้องสองคน มีพี่นี้ ที่ห่วงใย
​

 

อันความร้อน ความเย็น ที่เห็นนั้น
ผสานกัน เพิ่มคุณค่า ขึ้นมาได้
ขอให้มี ปัญญา นำพาไป
คิดสิ่งใด เป็นผล คนชื่นชม ​

 

ขอบคุณค่ะพี่ติงติง:boo:

 

ข้างนอกเป็นขนมปังหวานมันดี

ข้างในมีไอติมแสนหอมหวาน

ราดด้วยช็อกโกแลตจัดใส่จาน

กินที่ร้านใกล้โรงเรียนอร่อยดี

 

คนหนึ่งร้อน อีกหนึ่งให้ ใจเย็นไว้
สื่อความรัก จากใจ ให้เหมาะสม
กุลสตรี งดงามเห็น เด่นน่าชม
พึงอบรม จริยา น่ารักจริง

​

 

แวะทักทายเพื่อนๆ มีเพลง มา ฟังเพลงกันค่ะ

<EMBED height=315 type=application/x-shockwave-flash width=420 src=http://www.youtube-nocookie.com/v/9gnLHLC4s3M?version=3&hl=th_TH allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always"></EMBED>

 

​

 

​

ไหลหลงคงได้ระทมหมอง หมกไหม้ ใจรู้
คิดอยู่ว่ามิควรตรอง ตรึกตรวน โซ่ไว้
ใจเขาทำเราปั่นป่วนว้าวุ่นดวง ฤทัย
ใครไหนจักทำให้ มหาบุรุษช้ำ ไป่ได้
ปณิธาน ข้า ยั่งยืน​

 

หนมปังสอดไอติม ที่ลิ้มรส
ทานไปหมดกี่จาน วานขานไข
หมดแล้วสั่งหมดแล้วสั่ง มาให้ไว
อ้อ ! ลืมไปขอเอวอยู่ คู่กายา. ระวังเอวหายน้าาาา อิอิอิอิ​

 

ไหลหลงคงได้ระทมหมอง หมกไหม้ ใจรู้
คิดอยู่ว่ามิควรตรอง ตรึกตรวน โซ่ไว้
ใจเขาทำเราปั่นป่วนว้าวุ่นดวง ฤทัย
ใครไหนจักทำให้ มหาบุรุษช้ำ ไป่ได้​

ปณิธาน ข้า ยั่งยืน
​

<LI style="WIDTH: 157px; HEIGHT: 106px" class=rg_li>

 

สมัยเป็นเด็กมัธยม

ได้เพียงชมดมกลิ่นว่าอร่อย

ได้แต่ชื่นชมเพียงเล็กน้อย

ไม่เคยกินบ่อยหรอกค่ะไม่มีเงิน

ในสมัยนั้นเรียนโรงเรียนมัธยมหญิงล้วนแถวๆอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ใกล้ๆวัดบวรนิเวศ ค่ะ

เงินหมดไปกับการซื้อนิยาย อ่านจนตาแฉะ แหะๆๆ

 

เข้ามา อ่านกลอนแล้วเพลินใจ ดีครับ ได้เห็นภาพไอศรีม และกาแฟ น่าทานจังเลยนะครับ เป็นกำลังใจให้คุณครูติง นะครับ คิดดีทำดี ใครไม่เห็นแต่ฟ้าเห็นนะครับ "ฟ้ามีตา"

 

<LI style="WIDTH: 157px; HEIGHT: 106px" class=rg_li>

 

โมทนา ปณิธาน ท่านแน่วแน่
มีพ่ายแพ้ อุปสรรค จักหักเห
แม้ขวากหนาม ไม่อาจหัน ท่านซวนเซ
นี่สิเท่ สมนามหน่อ นรคุณ​

 

ท่านมหาบุรุษหน่อนรคุณ

ทำจิตใจใครวุ่นโปรดรับผิดชอบ

และกราบนมัสการวานตอบ

ก็จะขอบพระคุณสุดสุดเลย

 

​

ค้ำคูณคำครู คุ้นเคยคำสอน
คมคายคำกลอน คมสันครื้นเครง
ครวญเพลงเดียวดาย เคว้งคว้างหม่นหมอง
จิตใจอาวรณ์ จวนจอเจียนตาย
จำใจจึงจาก จนพรากจืดจาง
หลงคอยจอมนาง คลายคลอนโครงเครง
โหลงเหลงเหว่ว้า ไขว่ขว้าขื่นขม
ทรวงโทรมตรอมตรม ตนทนทรมาน
ซมซานทรวนเซ รวนเรอกเอ๋ย
เคยครองคมเคียว กลมเกลียวกลายกลับ
คนรักหน่ายหนี โรมรันราวี
ลำเพยพึมพรำ ลืมกันลางเลือน
กงกรรมกงเกวียน ว่ายเวียนสับสน
แหวกว่ายวกวน ร้อนรนวุ่นวาย
เวิ้งว้างว่างเปล่า ผู้เดียวเปลี่ยวดาย
ทนเหงาเราสบาย ตายตามธรรมเฮย.​

 

555555555
ไม่เคยครับพี่
คนเขียนเพลงก็เข้าใจแต่งเน้อ ฮาดี

 

ใช่ค่ะน้องกรองกมล
"ไป่" กับ"ไม่" ความหมายเดียวกันค่ะ
ท่านหน่อนรคุณ เขียนบทกวีได้ไพเราะและความหมายลึกซึ้งมาก....
ว่างๆ น้องกรองกมลลองหัดแต่งเล่นๆนะคะ

 

สวัสดีค่ะคุณคิงคอง
กรุณามาเยี่ยมกระทู้ของติง
ยังไม่ได้ต้อนรับเลยค่ะ
ว่างๆ เชิญมาเที่ยวเล่นที่นี่นะคะ

 

​