ลำนำเพลงรักของนักกลอน

คุณเจน...คนไหนกันนะคะ....
​

 

อยากฉลาด ปราดเปรื่อง ทุกเรื่องนั้น
ขอให้ท่าน หัดไถ ให้หัวแหลม
ดูตัวอย่าง คุณเจนวิทย์ ที่คิดแจม
ช่างสุดแหร่ม น่านิยม ชมชื่นนัก


คำเตือนจากคุณเจน :เป็นความสามารถเฉพาะตน กรุณาอย่าลอกเลียนแบบ

 

ยอดเยี่ยมไปเลยค่ะคุณครู ขออนุญาต ไปขำก่อนค่ะ หัวเราะจนท้องแข็งไปหมดแระอิอิอิ

 

คุณเจนมี วิชาดี ที่ล้ำเลิศ
ดูแล้วเพลิด เพลินใจ ให้ขบขัน
เอาหัวไถ ที่พื้น ทุกคืนวัน
สมองนั้น ฉับไว ใครไม่ปาน

อยากจะลอก เลียบแบบ แอบกลัวนัก
ควรฝึกหนัก เช่นไร โปรดไขขาน
วอนคุณเจน ท่านผู้รู้ ดูเชี่ยวชาญ
อย่ารอนาน สอนให้รู้ นะครูเจน ​

 

ถ่ะ ถ่ะ ถูก ถ่ะถูก ถูกถ่ะถูก
คิดแล้วถูก ยิ่งถูก ถูกยิ่งกว่า..
จะคิดไถ ตั้งท่าไหน สรุปมา..
ก็ได้ใจ.. ความว่า.. พระดีจริง...(จ๊ะ)

(ต้องลับสมองตามเขาไปด้วยเลย)

 

แอบไปดูด้านบน
คุณเจนวิทย์ยังไถไม่เลิกเลยค่ะคุณเกตุ
ติงชักเวียนหัวแล้วค่ะ ๕๕๕๕

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=d_cJFb-fFPU"]???????????????? ?????? ????? - YouTube[/ame]
​

 

หากจะบิน โผไป ในฟ้ากว้าง
เกรงหลงทาง พลัดไป เพราะใจหลง
เจอพายุ ลมฝนมา พาพะวง
ปีกหักลง ไร้ที่พัก หนักเกินทาน
​

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=ZjoZM3Os2ks]น้ำตาดารา - ดาวใจ ไพจิตร - YouTube[/ame]​

 

ตอนนั้นเหมือนย้อนอดีตน่ะค่ะ มีแรงดึงดูดเข้าไปในที่แห่งนึง
แล้วก็เห็นปราสาทแบบในหนัง มีตัวเราเดินถือพานดอกไม้
แต่้งตัวแบบแม่หญิงล้านนา มีนางรำสี่คน รำรอบๆตัวเรา ก็เลยคิดว่าสิ่งที่เราเห็นแค่ความบังเอิญรึเปล่าน่ะค่ะ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=F1N9em1r3QQ&feature=related]พรหมลิขิต - เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ - YouTube[/ame]​

 

ในสังวัฏฏะที่ผ่านมาอย่างยาวนาน

เชื่อว่าทุกดวงจิตที่ยังเวียนว่าย ล้วนเคยเกิดผ่านมาทุกภพภูมิ

ก็จะมีแต่ภูมิหนึ่ง ที่ไม่เคยเข้าถึง นั่นคือ สุทธาวาสภูมิ

 

​

มิตรชาวกลอน หายไปไหน กันหมดนะ
มามามะ มาคุยกับ ผมดีกว่า
เวลานี้ ตีสี่แล้ว แค่นั้นนา
อีหยังหว่า บ่อมีไผ มาจักคน (อุ้ยยยยยยยยยยยยย)

ไม่มีใคร มาแล้วเชอะ... ไม่อยากสน
คงนอนกรน น้ำยายยืด กันหมดแน่
งอนแล้วด้วย ผมโดนคน ร่วมรังแก
ไม่เหลียวแล หนึ่งบุรุษ ผู้อ่อนโยน เห่อ เห่อ เห่อ​

 

มาง้อแล้วน้าน้องเก่งคนดี
อนุโมทนาบุญโรงทานนำหลายๆเด้อน้องหล้าคำแพง.....

เฮ่ย! เป็นหนุ่มน้อย นอนท่านี้ไม่ค่อยจะน่ารักน้า....
อายสาวๆแย่เลย ๕๕๕๕

 

ไปเห็นนกนางนวลค่ะ ก็เลยอดคิดถึงเพลงเพลงหนึ่งไม่ได้.....
จริงๆ ไม่ได้เศร้าอะไร
มีความสุขดีทุกวันค่ะ

 

คนหัวโน ไปไหน ไม่ยักบอก
หัวถลอก หมอเย็บให้ ได้กี่แผล
แล้วได้ใคร ที่ไหนนี่ ที่ดูแล
คอยเช็ดแผล ปลอบใจ ในวันนี้​

 

​

หากพี่เกตุ คอยดูแล แน่ใจได้
เพราะมีใจ เมตตา มหาศาล
จิตใจงาม นามเพราะ เหมาะการงาน
ช่วยประสาน รอยช้ำนี้ ที่หัวโน
​

(กราบขอโทษคุณเจนวิทย์ด้วยนะคะ) ​

 

​

...น่ารักนักน้อ...​

 

^-^^-^^-^​

 

​