ลำนำเพลงรักของนักกลอน

ฝนไม่ตกค่ะน้องเก่ง แต่อากาศเย็นดีค่ะ

 

อนาคต คงหาดูภาพแบบนี้ยากนะคะ....

 

อ่านแล้วลึกซึ้งครวญคร่ำ
ลำนำแต่งกลอนขับขาน
อยากให้คนอ่านคิดตาม
ต่อความว่าเข้าใจอย่างไร

( ขอบคุณค่ะ คุณ kengjingjung )

 

ขอบฟ้า... แม้อยู่ไกลสุดสายตา
ยังมองหา... พบเห็นในเวหน
ธรรมะ... แม้อยู่ไกลจำต้องทน
อยากหลุดพ้น... พบเห็นเป็นอย่างไร

( ยังคงเป็นมือใหม่ หัดแต่งกลอนค่ะ )

 

อากาศเย็นแล้วอย่าลืมรักษาสุขภาพนะครับพี่
เดี๋ยวไม่ฉะบาย จะไม่มีคนให้ผมแซว เห่อ เห่อ เห่อ (ล้อเล่นครับ)

จริงครับพี่
อะไรที่เป็นภาพเก่าๆ เนี่ยผมล่ะชอบมอง
มองแล้วรู้สึกผูกพันธ์

 

เข้าใจว่า

ใจคนเรา นั้นเป็นสิ่ง ที่กำหนด
เหมือนเป็นกฏ คอยบังคับ ตัวเราได้
ไม่ว่าใกล้ หรือไกลนั้น ไม่เป็นไร
หากว่าใจ บังคับไว้ เราคิดตาม

 

ชอบใจ ใคร่อ่าน วานเขียน
แวะเวียน ฝากคำ ฉ่ำหวาน
อยากอ่าน กลอนนี้ นานนาน
ขับขาน ด้วยใจ ไมตรี

 

หนึ่งนั้น เฝ้าดู รู้จิต
สตินิด ไตร่ตรอง ฝึกฝน
ไม่หลง มัวเมา ในตน
มรรคผล อยู่ใน ใจเรา

 

อันว่าใจ เป็นใหญ่ ก็จริงอยู่
ดูตามรู้ ทำตามใจ อย่างนั้นหรือ
อันใจนั้น ต้องฝึกฝน หมั่นฝึกปรือ
บางครั้งใจไขสือ... ยอมเรื่อยไป

( จริงมั้ยคะ ... คุณเก่ง )

 

ไม่เพียงแต่ภาพเก่าๆนะคะ แม้เงินเก่าๆ พี่ก็ชอบค่ะ

 

ธรรมทุกอย่าง อยู่ที่ใจ มิใช่หรือ
สติคือ รู้ทัน มิหวั่นไหว
กิเลสชั่ว มิอาจกล้ำ ถลำไป
ถ้าหากใจ เรานี้ มีดีพอ

 

หนึ่งนั้น ควรฝึก อย่างไร
มีสติ ในใจ อยู่อย่างนั้น
บางครั้งมี บางครั้งไม่ แล้วกัน
เฝ้าดู นานวัน หลงลืมไป

 

มีผู้รู้ คอยกำกับ จับให้มั่น
รู้เท่าทัน เห็นจริง ทุกสิ่งได้
พุทโธ ภาวนา อย่าดูดาย
กิเลสหมาย ทำลาย อย่าคิดเลย

 

โห...กลอนธรรมมะ นับถือขอรับ

 

ต่างกะผ๊มเลยอ่ะพี่
ผ๊มล่ะชอบเงินใหม่ๆ
ยิ่งถ้าเป็นแบงค์ 1,000 นี่
ถ้ามีเยอะก็คงดีเลยอ่ะครับผ๊ม

 

เฝ้าตามรู้ ตามดู อยู่ใกล้ชิด
ไม่เผลอจิต คิดไป ใจสับสน
หากเผลอไผล สติไป ด้วยเผลอตน
ให้ตั้งต้น เริ่มใหม่ ให้ทันการ

 

หากว่าเรา นั้นคอยหมั่น ฝึกฝนใจ
บังคับให้ ใจเรานั้น ไม่แกว่งง่าย
ก็จะไม่ กลัวทุกอย่าง แม้ความตาย
สิ่งที่หมาย สำเร็จได้ หากมั่นใจ

 

คุณเจน วันนี้มีเพื่อนใหม่ น่ารักที่สุดค่ะ

 

งั้น...ช่วยส่งธนบัตรเก่าๆมาให้พี่ด่วนค่ะ
พี่จะซัก รีดและช่วยเก็บไว้ให้(ตัวพี่เอง ๕๕๕)

 

คุณ ไลล่า เหรอครับ ได้ข่าวว่า เจ้าบทเจ้ากลอนเหมือนกันครับ