สิ่งเร้นลับมหัศจรรย์(พบพระพุทธเจ้าที่นิพพานไปแล้ว)...และท่องยมโลก (มีคลิปครับ)

....เท่าที่ผมทราบไมมีนะครับ ..เรื่อง พระนิพพาน เป็นสิ่งที่ อธิบายได้ยากมาก..ผมถึงเห็นด้วยครับว่า เรื่องมีรูปนั้น ผมเห็นด้วยครับ ว่าไม่มีรุปแน่นอน เพราะไม่รู้ว่าจะถ่ายรูปได้อย่างไร...ส่วนเรื่องว่า สูญนั้น สุญ จากกิเลสแน่นอนครับ แต่ จะสูญหายไปหมดอย่างที่หลายคนเข้าใจนั้น คงต้องแล้วแต่ผู้ที่ จิตสูงถึง และ รับรู้ได้เองครับ

 

สาธุๆๆ..นิพพาน คือ นิพพานครับ ผมเอง ก็ยังห่างไกลคำนี้มาก..ยังต้องฝึกไปเรื่อยๆครับ...ยินดีรับคำชี้แนะจากทุกท่านครับ....เราชาวพุทธด้วยกัน มีความเห็นต่างกันบ้างก็ไม่แปลกครับ แต่เรา สนทนาธรรมกัน เพื่อ หาทางปฎิบัติ ครับ.....

 

เคยได้ฟังพระรูปหนึ่งว่า พระปฐมพุทธเจ้าเสด็จมาโปรด
ถ้านิพพานไร้รูปจริง อย่างที่คห.บนว่ามา

เช่นนั้นพระที่เล่าให้ฟังก็ต้องโกหก ว่าเห็นเป็นองค์พระปฐม

 

ลัทธิจานบินก็ทำแบบนี้ล่ะครับ เช่น ถวายข้าวพระพุทธเจ้า

 

กล่าว ด้วย ความ ปกติ ธรรมดา

ถาม ว่า ทำไม องค์พุทธะ จึง ไม่ ยึด

แนว ทาง เดิม ที่ ฝึก อรูปพรหม ต่อ

ไม่ ใช่ ความ รู้ สึก

เป็น คำ ถาม ที่ อ้าง อิง ตาม ประวัติ

ที่ ปรากฎ ไม่ ใช่ ความ รู้ สึก แน่ นอน

ตาม ที่ ท่าน ว่า

คำถาม ที่ เรา ถาม ก่ ท่าน ก่ พยายาม

หา คำ ตอบ ดู ว่า เพราะ อะไร

ไม่ ได้ ท้า ทาย อะไร เลย หาก คิด เช่น นั้น

กล่าว ด้วย การ สนทนา ที่ ปกติ ที่ ท่าน จัก

สามารถ มอง หา คำ ตอบ ....


แล้ว ที่ ผม บอก ว่า จะ เอา สภาวะ อรูปพรหม

มา เปรียบ เทียบ สภาวะ นิพพาน ... แบบ นี้ สามารถ

เปรียบเทียบ กัน ได้ หรือ ครับ

ที่ ว่า เมื่อ สภาวะ อรูปพรหม ไม่ มี รูป

แล้ว สภาวะ นิพพาน จะ ต้อง ไม่ มี รูป เช่น กัน

หรือ ว่า กำลัง ใช้ วิชา ตรรกะศาสตร์ ของ มนุษย์ มา จับ ความ เอา


.... ก่ กำลัง สนทนา ธรรม หา ความ รู้ ให้ กระจ่าง ...

จะ กล่าว หา ว่า เรา เถียง ก่ ไม่ น่า

...จะ หา ว่า เรา พูด ด้วย ความ รู้ สึก ก่ ไม่ ใช่

 

มีทั้งของจริง และของเก๊

มีทั้งหลอก มีทั้งหลวง

แต่ในขณะเดียวกัน

ของแท้ ของจริง ก็มีอยู่

บุญพาวาสนาส่ง ให้แต่ละคน

ได้อะไร ได้พบอะไร

จริงเป็นเท็จ

เท็จเป็นจริง

 

จริงเป็นเท็จ คิดว่าจริงในสิ่งเห็น(นิมิต) แต่กลับกลายเป็นเท็จ

เท็จเป็นจริง คิดว่าผู้อื่นที่ยกมาเป็นเท็จ

ทำไม จึง เป็น เช่น นั้น

 

สิ่งใดที่พูดหรือเขียนออกไป เกิดจากการปฏิบัิติธรรมจนเห็นปัญญา หรือเป็นเพียงสัญญา

 

นิพพาน คือ สิ้นกิเลส ..ส่วนอย่างอื่น ยังมีกิเลส ซึ่ง สุดท้ายต้องกลับมาเกิด.....

 

คำถามที่1 : มีอะไรบ้างที่พวกท่านไม่อยากรู้อีกแล้ว
คำถามที่2 : มนุษย์ไม่อยากรู้อะไรบ้าง
คำถามที่3 : อะไรที่จะทำให้พวกท่านไม่เถียงกันอีก

 

อรูปพรหม น่ะ มี ปัญญา แน่ นอน

ทำไม องค์พุทธะ ยัง ต้อง อุทาน เลย?

...ทำนอง=> ชิก....หาย แล้ว หนอ

 

มอง เห็น เสร็จ

แต่ ก่ เอา สัญญา(ความรู้เดิม) เดิม ตน เอง มา ปน

 

การ ที่ องค์พุทธะ แสดง ธรรม หรือ ตอบ ธรรม ที่สงสัย

ก่ คง จะ เป็น การ เถียง กัน ล่ะ มั่ง



ให้ ลอง สมมติ ว่า มี ใคร สัก คน ไป ตั้ง คำถาม สงสัย

ต่อ องค์พุทธะ และ องค์พุทธะ ได้ ตอบ ธรรม ให้ ตาม ธรรม ที่ พบ เห็น

โดย ส่วน พระ องค์ แล้ว

แต่ ผู้ ถาม ก่ ยัง ไม่ เข้า ใจ

บุคคล ที่ สาม มอง เห็น เอ๊ะ สอง ตน นี้ เถียง กัน ทำไม

นั่น ล่ะ เรียก ว่า มุม มอง ที่ เห็น ตน... ใน มุม ที่ สาม

คิด ว่า ผู้ อื่น เถียง กัน

หรือ บุคคล ที่ สอง ที่ ตั้ง คำ ถาม ต่อ องค์พุทธะ แล้ว

ไม่ เข้า ใจ ก่ คิด ว่า องค์พุทธะ เถียง ตน

ใน ประวัติ มี อยู่ .... การ ตอบ โต้ แบบ นี้

 

และ ถ้า หาก องค์พุทธะ มา แสดง ธรรม ใน ปัจจุบัน

เหล่า ทุศีล มัน ก่ จะ ว่า ได้ ว่า

อวด ภูมิธรรม ของ ตน เป็น ใคร มา จาก ไหน

ก่ ลอง ให้ องค์พุทธะ มา เขียน ธรรม บน อินเตอร์เน๊ต ดู สิ

ว่า จะ เป็น อย่าง ไร .... จะ เจอ อะไร บ้าง

สมัย นี้ มัน ไร้ รูป ไร้ ลักษณ์ จึง ... ไม่ รู้ ใคร เป็น ใคร

แต่ ก่ ยัง .....


แต่ สมัย โน้น องค์พุทธะ มา ใน รูป แบบ ของ อะไร ล่ะ ....

มา ใน รูป แบบ ของ บรรพชิต .... ซึ่ง เป็น รูป แบบ

ที่ ทุก คน รู้ ว่า เป็น แบบ นี้ ....

และ ทำไม บรรพชิต ต้อง แต่ง ตัว แบบ องค์พุทธะ

.... เพราะ มัน คือ สัญญลักษณ์ ที่ มี มา ก่อน เรียกว่า เป็น ตำนาน

 

...เอ ..คืออะไรอะครับ..รบกวนช่วย อธิบายให้ผมทราบเพื่อจะได้เพิ่มความรู้ ผมไม่ทราบจิงๆครับ ขอขอบพระคุณล่วงหน้า และอนุโมทนา สาธุครับ..

 

ผม น่ะ ไม่ มี ความ รู้ จาก ตำรา โบราณ น่ะครับ

แต่ ที่ ผม ทราบ คือ

การ จะเกิด เป็น มนุษย์ จะ ต้อง มี องค์ ประกอบ ของ ขันธ์ ครบ

อย่าง น้อย คือ สัญญาขันธ์ (ของเดิมจะเรียกความจำเดิมก่สุดแต่ใจ)

และ สังขารขันธ์ ครับ

แต่ สภาวะ ของ อรูปพรหม จะ มี แต่ ดวงจิต หรือ ในภาคส่วนของสังขารขันธ์

ดังนั้น

เมื่อ ดำรงอยู่สภาวะอย่าง นี้ คือ

ถอยหลังเกิดเป็นมนุษย์ ก่ ไม่ได้

เดินหน้าเพื่อบำเพ็ญให้ยิ่งขึ้น ก่ ไม่ได้

ครับ

เรียกว่า ภาวะ มหาซวย จริง ๆ ที่ มาอยู่ภาวะอย่างนี้

เรียกว่า คิดก่คิดไม่ออก จะเปลี่ยนแปลงอะไรก่ไม่ได้

เพราะ มันเป็นสิ่งที่ว่างแล้วนิ่ง ไม่คิดอะไรเลย

หาก เข้าใจ หลัก วิปัสนาให้ พ้น ออก จาก ทุกข์

มัน ไม่ใช่ แบบ นั้น ครับ

ดังนั้น จะ บอก ว่า สภาวะ นิพพาน ไม่ มี อะไร เลย

ใช่ หรือ....

 

ถามว่า ทำไม ถึง รู้

ก่ นำ ความ รู้ คล้าย ๆ ที่ จขกท ยก มา

ไม่ เหมือน กัน แต่ เป็น แบบว่า....

สัมผัสใกล้ แต่รู้ใกล คือ...

รู้ใจตน แต่สื่อ ถึงใจผู้ดำรงอยู่ไกล ให้มาช่วยตอบปัญญา สอนธรรม แก่เรา

 

....ขอบพระคุรมากครับ..เพิ่งทราบนะครับ ส่วน อรูปพรหม แล้ว อย่างนี้ อรูปพรหม จะอยู่ยังไงละครับ แล้วจะ จุติจากอรูปพรหม ได้ไหมอะครับ.....ส่วนกรณี นิพพานนั้น ผมทราบแค่ว่า สิ้นจากกิเลสครับ ส่วนจะสูญหรือไม่สูญ อยางที่ หลายๆท่าน กำลังสนทนากันนั้น ผม ยังไม่มีภูมิ พอที่จะให้ความเห้นครับ ต้องพยายาม ปฎิบัติไปเรื่อยๆละครับ...สาธุๆๆ

 

การคิด มี ประโยชน์ ตรง นี้ คือ ทำให้ เกิดการเปลี่ยนแปลง

ทำให้เกิดการพัฒนาตนเอง ทำให้เกิดการขับเคลื่อน

แต่ไม่ใช่ คิดธรรมะ ให้เกิดขึ้น น่ะครับ

อรูปพรหม ไม่คิดเลย ก่ จบ แล้วครับ คือ ไม่เปลี่ยนแปลง สภาวะ

เพราะ ไม่คิด อะไรเลย

ก่ ลอง นั่ง ฌาน สูง ๆ ดู ความคิด จะ หาย ไป และ หยุด อยุ่ อย่าง นั้น

นี่เป็นเพียง ภาวะที่มีรูปกายเนื้อ

แต่ หากไม่มีรูปกายเนื้อ สภาวะที่จมปลั่ก กับการหยุดคิดหรือมิติ นั้นๆ

ยิ่ง มีมากกว่าหลายเท่าๆ ที่ ยากจะทำให้หลุดออกไปได้

 

ภาวะมนุษย์ ที่ เป็นกลางนี้ ดีที่สุด แล้ว

ไม่สุดโต่ง ไปทางใด ทางหนึ่ง