เส้นทางนักแสวงหาพระสมเด็จ

ยินดีครับและก็รู้สึกดีครับที่ตามอ่านไม่ว่าจะได้อะไรไปหรือไม่. บางครั้งผมจะเขียนเรื่องอะไรให้อ่าน ผมก็นึกไม่ออกเพราะเวลาผมส่องมันก็ไปโดยอัตโนมัติหยุดไม่ค่อยอยู่เลยลืมว่าเราจะบอกตรงไหนดีจะบอกด้วยการเขียนข้อความให้อ่านแล้วจะงงมั้ย. ก็เลยพยายามเน้ยย้ำเรื่องพื้นฐานที่เป็นจุดคัดพระก่อนจะได้ไม่ตาเสียกัน. แต่เพื่อนสมาชิกอยากรู้อะไรสงสัยอะไรหรือมีความรู้มาแบบไหนคิเห็นอย่างไรมาคุยกันบ้างบางที่มันเกิดประเด็นทำให้ผมนึกออกถ้ารู้ก็จะบอกกันถ้าไม่รู้ก็อาจจะไปหาผู้รู้มาแชร์กันแต่ทั้งหมดทั้งมวลการเขียนอธิบายนั้นมันยากครับหลายครั้งที่ผมใช่คำว่าหน้าองค์พระไม่ใช้คำว่าพระพักร์เพราะง่ายต่อการเข้าใจอ่านแล้วเข้าใจเลยไม่ต้องแปล. แต่การอธิบายให้เข้าใจยากจริงๆครับ
ยินดีและครับคุณที่ติดตามกันร่วมทางกันครับ

 

ส่วนรูปภาพที่ลงถามหลังๆไม่รู้เป็นเพราะอะไรครับไม่เห็นภาพตลอดเลยครับเลยร่วมวิจารณาไม่ได้อภัยด้วยนะครับ

 

จุดนี้ก็ทีเด็ดครับ. แต่ผมบอกลึกไม่ได้แต่บอกว่ามีมากกว่าที่รู้แต่ให้ไปค้นหากันเอาเองเจอหรือรู้ไม่ต้องมาบอกมาถามผมเก็บเอาใว้ใช้เอง. ถือเป็นสุดยอดเคล็ดลับวิชาอีกอย่างหนึ่ง. พระสมเด็จที่ผ่านสามจุดที่ผมบอกว่าเป็นลายเซ็นนั้น. ถือว่าแน่มากแต่!อย่าคิดว่าแน่เสมอไป. เพราะที่ผมบอกไปพวกทำพระเก๊เข้าใจอาจจะไปใส่ให้เคลิ้มกันได้. แต่ไม่มีจุดที่จะบอกต่อไปก็ เป็นแค่พระฝีมือเยี่ยมแค่นั้นครับ

เอาให้อยากรู้เล่นๆครับเดี๋ยวมาบอก.

 

บอกตรงๆนะครับว่าเป็นคนที่ชอบพระสมเด็จและเชื่อในพระสมเด็จ พอมาเจบทความของพี่รู้สึกดีครับที่ดีที่สุดคือนำไปไช้ได้จริง ขอบคุณครับ

 

อยากเป็สมาชิกชมรมครับทำไงครับบอกผมที:'(

 

เออ!ผมลืมเม่าให้ฟังกัน. พอมาเจอคำว่า"เชื่อในพระสมเด็จ"นึกออกเลย. ฟังแล้วก็แล้วแต่ความเชื่อนะครับ. เรื่องมีอยู่ว่า


ผมได้พระสมเด็จพิมพ์ใหญ่สองคลองมาองค์นึง. ผมก็เลยเอาไปให้พี่ชายใส่ติดตัวเพราะทำงานเพื่อใว้บูชาติดตัวและพี่เป็นคนชอบพระ พี่ผมเป็นผู้รับเหมาก่อสร้าง. แก่ก็ห้อยพระองค์นี้ติดตัวตลอดมา. พอต่อมาผมมีโอกาสได้พระสมเด็จพิมพ์ปรกโพธิ์วัดระฆังมาเนื้อเป็นพระล้าง ผมเลยเอามาใส่อยู่นาน และทำการล้างอีกทีให้สวยขึ้นแล้วใส่ต่อจนเนื้อพระกลับมาสวยมากๆเนื้อสวยที่เรียกว่าก้านมะลินั่นแหละครับเลยเล่าเรื่องพระให้พี่ชายฟังแกอยากเห็นก็เลยให้ดูแกไม่ยอมวางเลยเพราะเนื้อสวยนุ่มดูเพลินมากจน ผมก็เลยพูดว่า องค์พระมีเม็ดพระธาตุอยู่ตรงหน้าอกพอดี. และปูนเปลือกหอยเม็ดที่บดไม่ละเอียดโผล่มาอยู่แทนที่ใบโพธิ์พอดีดูแล้ว บอกไม่ถูก. แต่เอาไปห้อยติดตัวสิ เพราะเม็ดพระธาตุจะทำให้การทำงานเงินที่ลงทุนงอกเงยดีขึ้นทำอะไรไม่ขาดทุนนะ และเม็ดเปลือกหอยที่อยู่ตรงใบโพธิ์น่ะใส่เถอะไม่ต้องกลัวอะไรท่านเป็นร่มโพธิ์ให้อยู่. แกดีใจมากเหลี่ยมทองติดตัวตลอดเป็นองค์หลักเลย. และเมื่ออาทิตย์ที่แล้วพี่รับเหมาทำงานที่วัด จำเป็นที่ต้องนอนวัด. แต่ก็อยู่มานานแล้ว. พี่ผมก่อนจะนอนก็จะสวดมนต์เป็นประจำและทำสมาธิ.ทำสมาธิอยู่ได้ยินเสียงแก็ก!ๆๆๆมือคนเอามือคูดกับเหล็กก็แปลกๆใจแล้วแต่ก็ทำสมาธิต่อก็ไดยินอีก ก่อนล้มตัวนอนเลยถอดพระสมเด็จทั้งสององค์มาพนมมือแล้วทำสมาธิระลึกถึงแล้วเอาพระสมเด็จวางใว้ใต้หมอนทั้งสองข้างซ้ายขวา. แกยืนยันว่าแกไม่หลับฝันเพราะแค่หัวแตะหมอนใครจะหลับเลย. ออ!พี่เขากางมุ้งนอนนะครับ. หัวแตะหมอนตายังไม่หลับ แกมองไปที่ปลายเท้าเจอผู้หญิงสวยผิวขาวใส่เสื้อแขนกุดสีเหลืองมานั่งที่ปลายเท้าเหงื่อท่วมตัวเหมือนคนวิ่งหนีอะไรมาหรือเหมือนคนที่เจออากาสร้อนๆเหงือออกเต็มตัว. พี่ก็ไม่ได้กลัวนะแกก็คิดว่าทางใครทางมันแต่เจอดีแล้วล่ะ. แต่ด้วยความที่พี่ไม่สนใจเขา. เขาเลยเดินอ้อมมาที่ฝั่งซ้ายมายืนข้างๆพี่ยังไม่สนอีกเขาเลยพุ่งหน้าเขาติดกับมุ้งเข้ามาหาพี่พอมาจะถึงแขนซ้ายผู้หญิงคนนั่นร้องกรีดร้องเลย. แต่ก็ไม่ได้เอาหน้าออกไปแต่ร้อง. พี่เลยหลับตาว่าถ้าจริงไม่ใช่สะลึมสะลือไม่ใช่ผีอำแขนซ้ายที่ว่าเขาจะทับต้องกระดิกไม่ได้แต่แขนขวาต้องกระดิกได้ ปรากฎว่าแขนขวาพี่กระดิกยกได้สบายแต่แขนซ้ายขยับลำบากแกเลยอาราธนาพระสมเด็จทั้งสององค์ในท่านอนอยู่นั่นแหละมารวมใว้ที่หน้าผากหมายถึงระลึกถึงอะนะ แล้วยกมือขวาจะผลักหน้าผู้หญิงคนนั่นออกไปให้ไกลๆพอมือกำลังจะไปถึงหน้าผู้หญิงคนนั่น ๆ ก็กระเด็นออกไปไกลมากๆแล้วก็หายไป แล้วพี่ก็ทำสมาธิสักพักก็แผ่เมตาให้ผู้หญิงคนนั้น แล้วก็นอน. พอนอนก็ฝันว่า มีพระแกรูปหนึ่งมาบวชให้บวชพระให้. แกเลยเอาเรื่องไปเล่าให้พระอาจารย์ที่วันนั้นฟัง.แล้วถวายสัฆทานให้. พระบอกว่าผู้หญิงคนนี้ชื่ออุบลตามมา10ปีแล้ว น้อยใจพ่อมาผูกคอตาย ไม่มีใครทำบุญให้เลยมาขอ. แต่ที่พี่ถวายสัฆทานนั้นเขาได้รับแล้ว พระอาจารย์ว่า. พอคืนต่อมากลิ่นแป้งโชยมาเข้าจมูกพี่ตลอดพักใหญ่. แก่ก็ไม่ได้ทาแป้งก็เลยนึกขึ้นได้ว่าในสัฆทานมีพวกแป้งเครื่องหอมด้วยเขาคงมาบอกแต่ไม่อยากรบกวนน่ะว่าได้รับแล้วนะที่ทำบุญไปให้. นี่เป็นเรื่องที่พี่พอเกิดเรื่องแกโทรมาเล่าให้ฟังเลย. และบอกว่าเชื่อในพระสมเด็จสององค์นี้มากจริง
ผมเลยบอกแกต่อว่าที่ฝันว่าพระแก่บวชให้ผมคิดว่าเป็นสมเด็จโตท่านมาเองมารับเราเป็นลูกศิษย์ลูกหาแล้ว มาบอกว่าท่านอยู่กับเรา. พี่ผมขนลุกซู่. เพราะดีใจมากที่ผมพูดไปเหมือนที่แกคิดใว้ในใจเลย.

เป็นประสบการณ์เล็กๆน้อยเล่าสู่กันฟังครับ

 

เข้าไปที่กลุ่ม-ชมรมน่ะครับ. ยินดีครับ

 

เอาล่ะดึกแล้วเดี๋ยวจะนอนแล้ว. จะวางยาไม่ให้นอนหลับกันเลย

จุดที่ค้างใว้ไม่ใช่อะไร. เป็นจุดที่เส้นบังคับพิมพ์มาหายไปที่จุดนัดพบนั่นแหละครับ. นั่นแสดงว่าเป็นพิมพ์ใหญที่หลวงวิจารณ์ท่านแกะพิมพ์.
1.ต้องไปสังเกตุให้ดีๆว่าจุดที่เส้นบังคับพิมพ์ค่อยๆหายไปนั้นอยู่ช่วงไหนช่วยคัดพระได้เยอะครับ. ตำแหน่งค่อนข้างจะแน่นอน. แต่อันนี้ไม่เท่าไหร่. ธรรมดา
2.จุดนี้บอกลึกกว่านี้ไม่ได้. ให้ไปสังเกตเถอะในจุดที่เส้นบังคับพิมพ์นั้นมาหายไปหรือที่เรียกว่ามาที่จัดนัดพบนั้นมีอะไรที่ลึกกว่าที่เราๆดูมาอ่านมาศึกษามา. ?
คำตอบ. ให้ไปหาเอง. หาเจอไม่ต้องมาบอกผม. หาไม่เจอไม่ต้องมาถามผม. สงสัยใช่ไม่ใช่ไม่ต้องมาถาม. นี่คือจุดสุดยอดเคล็ดวิชาอีกจุดหนึ่ง. ใครบอกว่าพระไม่มีจุดตายจุดสลบ. คนนั้นดูพระไม่ขาดฟันธงไม่ได้. โอกาสเจอพระแท้ยาก. ได้แต่ใช้คำว่าน่าจะๆๆๆอยู่ร่ำไป. นี่แหละว่า "ตาคนเราเห็นอะไรไม่เหมือนกันครับ".
ขอให้สนุกๆกับการค้นหานะครับ.

 

หาแล้วไม่เจอหรือเจอแล้วไม่รู้ว่าตูกำลังหาอะไร...ไม่บอกท่านPhak622แน่นอนครับเพราะไม่รู้จะบอกอะไรจริงๆ ซัดพาราฯเข้าไปหนึ่งชุดตื่นเช้าเข้ามาดูก็ยังมึนเหมือนเมื่อคืน...ไม่บอกไม่ถามแล้วแต่ท่านจะเมตตาผู้ด้อยปัญญาแต่ใฝ่รู้ครับ..ฮิฮิ

 

ซัดพารากันเลยเหรอครับท่าน. อย่าเคลียดมากไปเลยครับ เอาแค่หาลายเซ็นให้พบก็เจ๋งแล้วครับ. อย่าพูดให้มใจอ่อนเลยนะครับ ผมใช้เวลานานกว่าหนึ่งคืนหนึ่งวันมากกว่านั้นเยอะครับกับความพิเศษของจุดนี้ แต่ไม่ต้องไปอะไรมากครับ พื้นฐานแน่นเดี๋ยวอะไรๆก็มาเองครับ สู้ๆครับ

 

คุณ phak622 ที่นำเสนอการดูพิมพ์มาใช้เฉพาะพิมพ์หลวงวิจารณ์อย่างเดียวเท่านั้นถูกต้องไหมครับ แต่กับพิมพ์ช่างหลวงท่านอื่นใช้ไม่ได้ถูกต้องนะครับ ผมเข้าใจถูกแล้วใช่ไหมครับ

 

เบื้องต้นถูกครับ.
1.เพราะเป็นบล็อกพิมพ์ที่มีการเก๊มากที่สุด
2.ไปอ่านว่าทำไมผมให้ดูหลวงวิจารณ์เป็นหลักได้ที่กระทู้ในชมรมครับ
3.และเกี่ยวพันกับการที่เราจะพิจารณาในชีวิตประจำวันไปถึงพิมพ์ที่ช่างอื้นแกะอย่างไรได้บ้างเพราะมีข้อยกเว้นอยู่ครับ

 

ขอนุญาติเก็บเกี่ยวความรู้ครับ

 

ตามสบายเลยครับยินดีที่ได้ร่วมศึกษาครับ

 

เก็บพระสมเด้จมาก็นานแต่ว่าไม่เคยสนใจพิมพ์เลยครับ พี่ทำให้ผมต้องกับไปศึกษาใหม่จนได้ขอบคุณครับสำหรับขอมูลดีๆที่ไม่ปิดบังกัน

 

หนอนรายงานตัวครับผม

 

จริงๆแล้วผมเริ่มมาจาการดูเนื้อให้ขาดก่อนนะครับ. เพราะพิมพ์พระจำยาก. ครับ

 

ตรงจุดนี้จุดนัดพบเป็นการเริ่มต้นของการโค้งของเส้นซุ้มด้านซ้ายขององค์พระ...เริ่มโค้งทีละเล็กละน้อยผิดกับเส้นซุ้มทางด้านขวาที่จะโค้งตั้งแต่จุดสตาร์ด...ที่หาได้ก็ประมาณี้..โยนหินไปก่อน..แฮะๆเผื่อฝน ธนสุนทรมา...

 

อยากได้รูปประกอบการอธิบายพิมพ์หลวงวิจารณ์จะดีมากครับ
ตามรูปที่ให้อะไรทำนองนี้ครับ

 

พึงได้มาครับช่วยดูให้หน่อยชิครับว่าเป็นยังไง