สิ่งที่เป็นของโลก

แล้วจะทำขนาดไหน.....จิตสกปรกน่ะคิดไปได้

 

คุณก็ต้องถามตัวคุณเองนะครับในส่วนนี้ ผมไม่สามารถตอบให้ได้ครับ เพราะเป็นจิตใจของคุณ

หาได้เป็นจิตใจของผม ผมจะบอกให้อีกอย่างหนึ่งครับ ว่า ผู้ที่เห็นจิต เห็นใจ จึงเรียกว่าเห็นธรรม

เข้าไปในจิตจะเห็นธรรมที่มีมากมาย เห็นความเป้นจริงบนโลกที่เกิดขึ้น คำสอนของพุทธองค์อยู่ในนั้นครับ

สาธุครับ

 

ก็ผมรู้เองเห็นเองไม่ได้ก็เลยถามผู้รู้ครับ เพื่อจะได้ปฏิตาม

 

หากถามผม ผมก็บอกได้แค่ว่า " หยุด " เท่านั้นครับ เพียงแต่คุณไม่หยุดเสียที

ยังดิ้นรน ไม่รู้ว่าต้องการอะไร คุณคงจะเหงามาก เลยต้องคอยหาเรื่องมาพูดคุย

สาธุครับ

 

จะให้ผู้อื่น "หยุด" ต้องหยุดที่ตัวเองก่อน ไม่ใช่เที่ยวใช้ให้ผู้อื่นหยุด
ต้องการความจริง ไม่ใช่กล่าวแบบลอยๆ

 

ผมไม่สะท้านหลอกครับ คุณเข้ามาเพื่อนก็จะเป็นเพื่อนให้ และ ที่ผมบอกให้หยุด

เพราะคุณเข้ามาหาเรื่องผมตั้งแต่แรกเริ่มเลย ผมเพียงแค่เข้าไปเตือนโดยไม่ได้ระบุตัวตนของใคร

กระทู้นั้นก็หายไป กลายเป้นคุณเข้ามาหาเรื่องผม คุณทำเหมือนหลายๆคนที่เข้ามาหาเรื่องเล่นกับผม

พอผมเล่นด้วยก็เป็นปัญหาอีก มาคอยว่าพูดอย่างนั้นแต่กลับไม่ทำ ไม่ถามตนเองแหละครับ

ว่าที่เข้ามาหาเรื่องกับผมทั้งแต่เริ่มแรกเพื่ออะไร เรียนมากแล้วเป็นอย่างนี้หรือครับ

สาธุครับ

 

ก็บอกแล้วไงว่ามาถาม มองยังไงว่ามาหาเรื่อง ตอบได้ก็ตอบ ตอบไม่ได้ก็ไม่ต้องตอบแค่นั้นเอง

 

คุณรู้จัก " เจ้าหนูทำไม " ไหมครับ ต่อให้ตอบไปมากแค่ไหนก็จะถามว่าทำไม

คุณไม่ต่างอะไรกับเจ้าหนูทำไมเลย สงสัยอยู่ตลอดเวลา ถึงต้องถามตลอดเวลา

สาธุครับ

 

สงสัยแล้วไม่ถาม จะเก็บความสงสัยทำไม
สงสัยแล้วถาม จะได้ละความสงสัยได้ พระโสดาบันท่านยังละความสงสัยเลย

 

ความสงสัยมีมาจากการปรุงแต่ง หากยังปรุงแต่งย่อมมีความสงสัย

พระโสดาบันท่านเห็นเหตุของความสงสัยเสียแล้ว ท่านจึงรีบเร่งปฎิบัติ

ไม่สนใจการปรุงแต่ง ด้วยมุ่งมั่นที่จะหยุดการปรุงแต่ง

สาธุครับ

 

ปุถุชนสงสัยต้องถาม เพื่อคลายความสงสัย

 

งั้นเชิญสงสัยต่อไป และ อย่านำพระโสดาบันมากล่าวอีก ทั้งที่ตนเองก็ยังไม่ถึง

หลอกตนเองเพื่ออะไรครับ " ผู้ที่ตักเตือนได้ยาก ย่อมนำไปสู่ความเสื่อมของพระศาสนา "

คุณนำมากล่าวเองนะครับ คุณกำลังทำอยู่นะครับ รู้ตัวบางไหมครับ

สาธุครับ

 

ก็สงสัยแล้วก็ถามก็เท่านั้น ทำไมเราจะพูดถึงพระโสดาบันไม่ได้
ใครตักเตือนใคร
รู้ก็บอกมาบ้างซิจะได้ทราบ

 

สมครวแล้วครับแบบนี้ เต็มใจรับแล้วใช่ไหมครับ กิเลสมีแต่พอกพูน

ใครเตือนก็หาเรื่องทะเลาะกับเขาไปทั่ว แล้วบอกไม่ยึดติด กรรม

สาธุครับ

 

บอกมาซิจะได้ยอมรับ
ทะเลาะกับใครไปทั่ว ใครที่ไหนว่ามา

 

ในกระทู้ โกหก มีคนมาทักคุณว่า ฟุ้งซาน คุณก็หาเรื่องเขาอีก และ ที่ผมเข้าไปเตือน

จนคุณมาตามราวีผม นั่นก็อีกเหมือนกัน พี่ธรรมภูตเขารู้มากกว่าคุณอีก และ ปฎิบัติดี

นี่แหละผู้ที่เรียนมาก มักจะหาเหตุให้ถกเถียงจนเป็นนิสัย โดยที่กลับตัวได้ยาก

ยังมีอีกมาก แต่เพียงเท่านี้คงจะพอแล้วกระมัง จิตใจยังปกติดีอยู่ไหมครับ

สาธุครับ

 

ก็มันธาตุเดียวกัน มันก็เข้าข้างกันจริงไหม
รู้ว่าเขาดีเขาเก่งก็อนุโมทนาเขาซิ หรือไม่ก็มอบตัวเป็นศิษย์ซะเลย ขอความรู้จากเขา
ใครราวีใคร ก็คุยกันอยู่นี่ ถ้าผมบอกว่าคุณราวีผมบ้างล่ะ คุณก็บอกเปล่าอีก

 

หากผมราวี ผมต้องคอยตามไปราวีครับ แต่คุณตามราวีผมอยู่ หรือ คุณจะบอกว่าไม่จริง

แค่นี้ก็ชัดเจนแล้วครับ การปฎิบัตินั้นอยู่ที่สภาวะของการเป็นอยู่ ย่อมนำพาไปในทิศทาง

ซึ่งเป็นเหตุว่า ผู้ปฎิบัติมีจริตแตกต่างกัน ผม และ พี่ธรรมภูต ปฎิบัติคนละแบบกันครับ

สาธุครับ

 

ไม่รู้ใครราวีใครก็คุยกันอยู่นี่
ก็เห็นว่าธรรมภูตดีทำไมไม่เอาอย่างเขาล่ะ ถวายตัวเป็นศิษย์ซะเลย

 

แสดงอัตตาได้ชัดเจนดีครับ คุณตามราวีผมอยู่ตลอด ลองตอบว่าไม่จริงสิครับ

สาธุครับ