เปิดตำนานหลวงพ่อทิม วัดละหารไร่

ร่วมอนุโมทนากับทุก ๆ ท่านด้วยครับ

 

ขอบคุณมากครับพี่ๆ

 

กราบหลวงปู่ทิม ลุงสาย อรุณสวัสดิ์ อ.แก้วสว่าง ,ภูวดิท พร้อมเพื่อนๆทุกท่านครับ

 

กราบหลวงปู่ทิม
สวัสดียามเช้า พี่โมทย์ พี่รุ่ง พี่ภู คุณitr คุณwvuitewsและสมาชิกทุกท่านครับ

ขอแสดงความยินดีด้วยครับคุณwvuitews

 

กราบหลวงปู่ ทิม
สวัสดีครับ ทุกๆท่าน
รวย รวย รวย

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

"ผู้มีปัญญา ไม่ควรให้สิ่งล่วงไปแล้วมาตาม ไม่ควรหวังสิ่งซึ่งยังมาไม่ถึง เพราะว่าสิ่งใดล่วงพ้นไปแล้ว สิ่งนั้นอันเราละเสียแล้ว อนึ่ง สิ่งใดซึ่งไม่มาถึงเล่าสิ่งนั้นก็ยังไม่มาถึง เพราะฉะนั้น ผู้มีปัญญา จึงไม่ควรให้สิ่งที่ล่วงไปแล้วมาตามไม่ควรหวังสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ก็ผู้มีปัญญาได้มาเห็น ธรรมเป็นปัจจุบันเกิดขึ้น เฉพาะหน้าแจ้งชัดอยู่ในที่นั้น ๆ ใครจะพึงรู้ว่า ความตายจักไม่มีในวันพรุ่งนี้ เพราะว่าสู้ความหน่วงเหนี่ยว ความผูกพันด้วยมฤตยู ความตาย ซึ่งมีเสนาใหญ่นั้นมิได้เลย ฉะนั้นความเพียรเผากิเลสให้เร่าร้อน อันผู้มีปัญญาควรทำเสียในวันนี้เลยทีเดียว ไม่มีความเกียจคร้าน ขยันหมั่นเพียรทั้งกลางวันและกลางคืนอย่างนี้ ผู้นั้นแลเป็นผู้มีราตรีเดียวเจริญดังนี้" (คำสอนหลวงพ่ออุตตมะ วัดวังก์วิเวการาม จ.กาญจนบุรี )

 

สวัสดี ทุก ๆ ท่านครับ

 

กราบหลวงปู่ทิม สวัสดีทุกท่านครับ ฝากรูปอัฐิหลวงปู่ทิมถึง p'รักครับ

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

ภาพหลวงปู่ทิมภาพนี้ถ่ายเมื่อคราวงานปลุกเสกพระที่วัดเขาบ่อทองหรือวัดหลวงพ่อโตเมื่อปีพ.ศ.2513 ซึ่งสมัยนั้นอาจารย์ประจักษ์เจ้าอาวาสท่านได้นิมนต์หลวงปู่มาปลุกเสกที่วัดเขาบ่อทองแห่งนี้ครับ ในภาพเป็นภาพรอยยิ้มของหลวงปู่ครั้งแรกที่ท่านถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก ผมจะขอย้อนนำภาพสถานที่หลวงปู่ทิมท่านได้มาปลุกเสกที่มณฑปของวัดครับ.....

 

ขออนุญาติเซฟภาพหลวงปู่ขณะกำลังยิ้มด้วยนะครับอาจารย์

 

กราบหลวงปู่ทิม ลุงสาย แก้วสว่าง

 

"หายห่วง"
หญิงสาวคนหนึ่งเปิดประตูเข้ามาในร้านเล่า
แววตาของเธอมีความเศร้าและความทุกข์ เธอสั่งเครื่องดื่มดับทุกข์ที่ออกฤทธิ์ให้สมองมึนงงชั่วขณะ

“เฮีย” เธอเรียกเจ้าของร้านเครายาวด้วยสรรพนามนั้น “ขอแรงๆ”
เฮียเจ้าของร้านมองหน้าเธอแล้วเอ่ยปากถามว่า “คุณมีความทุกข์อะไรอยู่ในใจหรือ”

เธอมองหน้าเจ้าของร้านก่อนที่จะควักบุหรี่ขึ้นมาสูบ และพ่นควันออกมาแทนคำตอบ

เจ้าของร้านยื่นแก้วสุราให้กับเธอ
ทว่าเป็นแก้วเปล่า!

“เหล้าล่ะ” เธอถามฉุนเฉียว

“อยากเล่าเหรอ ถ้าอยากเล่าก็เล่ามาสิ” เจ้าของร้านยียวน
“โธ่เว้ย! ก็แค่คนเลิกกับแฟนจะสนใจอะไรนักหนา” หญิงสาว
สะบัดหน้ารำพึง แล้วน้ำตาก็ค่อยๆ ไหลออกมา “หนูพยายามแล้ว” แล้วเธอก็เริ่มเล่าเรื่อง “พยายามทุกวิถีทางที่จะประคับประคองให้ทุกอย่างราบรื่น แต่เขาไม่เคยเปลี่ยนเลย” น้ำตาเธอไหลบ่าออกมา ตามมาด้วยคำพูดที่ไหลทะลัก

เจ้าของร้านยืนฟังเธออยู่ในเคาน์เตอร์บาร์ จับใจความได้ว่า เธอกับแฟนคบกันมานาน แต่พอแฟนหนุ่มเดินทางไปเรียนต่อต่างประเทศก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกัน จากที่เคยแชทเคยคุยกันผ่านกล้องก็ค่อยๆ น้อยลงเรื่อยๆ เธอพยายามรักษาความสัมพันธ์ด้วยการเรียกร้องเวลาจากเขาน้อยลง และตามใจเขาแทบจะทุกอย่าง บางช่วงสถานการณ์ก็ทำท่าจะดีขึ้น แต่สุดท้ายก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม สลับกันไปมาอยู่อย่างนี้มาหลายเดือน

แล้วก็เป็นเช้าวันนี้นี่เองที่เธอได้รับอีเมลฉบับหนึ่ง ในนั้นมีข้อความว่า “ขอโทษด้วยนะเมย์ เราอยากบอกกับเมย์มานานแล้วแต่ไม่กล้า เรากลับไปเป็นเพื่อนกันได้ไหม”

เหตุผลเบื้องหลังก่อตัวขึ้นในจินตนาการทันที เขาอาจจะมีแฟนใหม่ที่นู่น อาจจะแอบคบกันมานานแล้ว และอีกมากมายหลาย

“อาจจะ”

“ไม่ใช่เฉพาะวันนี้ใช่ไหมที่เธอเป็นทุกข์ เธอทุกข์ใจเรื่องนี้มานานหลายเดือนแล้ว” เจ้าของร้านลูบเคราแล้วพูดกับเธอ “เมื่อมีสิ่งที่เรารักมากเราก็มีความสุขมาก แต่เมื่อกังวลว่าจะเสียสิ่งนั้นไปเราก็ทุกข์มาก เพราะเราทั้งหวงสิ่งนั้น กลัวจะสูญเสียมันไป ไม่เฉพาะคนรักหรอก สิ่งของที่รัก สัตว์เลี้ยงตัวโปรด ชื่อเสียง เงินทอง รวมถึงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของทั้งหลายก็ด้วย”

แล้วเขาก็เริ่มเล่าเรื่อง...
“มีเรื่องเล่าว่า สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงชินวรศิริวัฒน์ วัดราชบพิตร ทรงมีถ้วยชาลายครามอยู่ใบหนึ่ง ซึ่งโปรดนักหนา และทรงใช้ด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่งมาเป็นเวลานาน

วันหนึ่งขณะประทับอยู่ในพระกุฏิ ทรงได้ยินเสียงใครทำถ้วยแตกนอกห้องที่ประทับอยู่ จึงมีรับสั่งถามว่าอะไรแตก มหาดเล็กผู้ที่ทำถ้วยแตกนั้นทูลว่าถ้วยชาแตก เมื่อรับสั่งถามว่าถ้วยใบไหน ก็ทูลตอบว่าถ้วยใบที่โปรดนั้นเองที่แตก เมื่อทราบดังนั้นท่านตรัสว่าอะไรรู้ไหม” เจ้าของร้านหยุดการเล่าเรื่องหนึ่งอึดใจ

“ท่านตอบว่า สิ้นเคราะห์ไปที ต่อไปนี้ไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้ว”
ว่าแล้วเจ้าของร้านก็เปิดน้ำเปล่าขวดใหม่รินใส่ลงใบในแก้วเหล้าใบนั้น พร้อมทั้งรินให้กับตัวเองอีกหนึ่งแก้ว

“เอ้า! มาดื่มฉลองให้กับความทุกข์ที่หล่นแตกไปแล้วดีกว่า” หญิงสาวปาดน้ำตาแล้วจ้องมองเจ้าของร้าน “ความมึนเมาช่วยระงับความเศร้าได้ชั่วคราว แต่การกล้าเผชิญหน้ากับความจริงต่างหากล่ะที่จะขจัดความทุกข์ได้อย่างถาวร” เจ้าของร้านยิ้มน้อยๆ ให้กับเธอแทนกำลังใจ

“สิ่งที่เรารักมาพร้อมกับ ‘ห่วง’ เสมอ เมื่อสิ่งนั้นจากไป ‘ห่วง’ ก็หายไปด้วย”

“หายห่วง!” หญิงสาวพูดกลั้วหัวเราะแล้วชนแก้วน้ำเปล่ากับเจ้าของร้าน

เธอยังไม่สามารถลืมทุกข์ได้ทันที แต่รู้สึกดีขึ้นพอสมควร

 

กราบหลวงปู่ทิม ลุงสาย และสวัสดีเช้าวันพฤหัสฯครับทุก ๆ ท่าน

 

กราบ ลป.ทิม ลุงสาย และสวัสดี พี่โมทย์ และลูกศิษย์ ลป.ทิม ทุกๆ ท่านครับ..ไม่ค่อยได้มาตอบกระทู้นานแล้ว แต่ตามอ่านอยู่เสมอนะครับ...^^

 

มาดูสูตรทำพระแบบโบราณๆ ของชาวบ้านกันหน่อย


​

 

อันนี้ใช่บล๊อคไม้ที่ผมจะได้คู่กับปลัดขิกหรือเปล่าครับน้า อิอิ

 

แฝดดดดดดดดดดดดดดดด


Thanks: ฝากรูป

 

แฝดคนละฝา แต่ก็งามตาทั้งคู่ ถ่ายรูปสวยจริงๆครับ