จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ที่ว่าเลือดสาดน่ะ หมายถึงตัวลินดานะคะ(k)

 

ขอบคุณที่แนะนำค่ะ เคยไปลองฝึก มโนมยิทธิ แล้ว 1 ครั้ง ไม่เห็นไรค่ะ นอกจากยักษ์ แต่ไม่กล้าบอกครู

 

ขอโทษค่ะ ไม่ได้ตั้งใจโพสต์ หลายครั้ง มันเผลอไปกดส่งค่ะ เลยต้องโพสต์อีกรอบนึง

*** ขอบคุณ คุณลินดา 2009 ค่ะ อ่านมาทุกโพสต์ รู้สึกว่า คุณลินดา จิตใจดีค่ะ ***

ป.ล. กลัวครูเพ็ญไม่เห็น ว่า หนู ตอบไปใน ข้อความอ้างอิง ของครูเพ็ญ ค่ะ แต่เปลี่ยนสีข้อความไม่ได้ ทำไม่เป็นค่ะ เลยเป็นสีเดิม สีเดียว กะ ครูเพ็ญ มาบอก...กลัวครูไม่เห็นคำตอบในนั้น (สีฟ้า) ค่ะ

 

ขณะนึกถึงพุทธประวัติให้นึกภาพท่านในอิริยบถต่าง ๆ ขึ้นมาในใจ เธอนึกออกอยู่แล้ว

เธอเป็นอีกรายหนึ่งที่สอนดี ๆ ไม่ได้ ต้องโดนจิกโดนตีบ่อย ๆ จิตมันถึงจะจำ เลิกใช้สมองคิดถึงภาพพระได้แล้ว แล้วเอาใจมานึกภาพแทน รายนี้สงสัยต้องส่งให้ครูวันดี เพราะท่านมีประสบการณ์อย่างเดียวกับคุณเต่า สุดท้ายโดนท่านพ่ออบรมซะกิเลสร่วงเกรียวกราว

 

นั้นหมายถึงคุณเห็นยักษ์มาขวางทางคุณหรือเปล่าครับ บางทีสิ่งที่คุณเห็นมันก็ไม่ใช่สิ่งที่มันเป็นจริงก็ได้นะครับ อาจจะเป็นการทดสอบกำลังใจของคุณเองก็เป็นได้ คุณไม่ต้องกลัวนะครับ ขอบารมีสมเด็จพ่อฯ ก่อนฝึกมโนฯ เพราะว่าช่วงที่คุณฝึกอาจจะมีสิ่งต่าง ๆ มารบกวนคุณได้เสมอ แต่ถ้าหากมีบารมีของสมเด็จพ่อฯ คุ้มครองกายและจิตของเรา สิ่งต่าง ๆ ก็ไม่สามารถมาขัดขวางการฝึกของเราได้นะครับ ลองทำดู ไม่ต้องรีบร้อน เพราะถ้าเรายิ่งอยากได้มากเท่าไหร่ การฝึกก็ยิ่งยากขึ้นไปอีก ค่อย ๆ ฝึก ค่อย ๆ ปฏิบัติ เดี๋ยวสุดท้ายก็จะถึงจุดหมายปลายทางที่ตั้งใจเอาไว้ ขอเอาใจช่วยนะครับ สู้ ๆ ๆ ลูกสมเด็จพ่อ ฯ ต้องทำได้ทุกอย่าง สิ่งที่สำคัญก็คือ มั่นท่องคำ "นะมะพะธะ" ให้ขึ้นใจ จิตทิพย์จะได้เต็มกำลัง ครับ

 

อย่าทะนงตนว่าเป็นคนดี หมั่นชำระจิตตนเองไว้เสมอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ. ธรรมโอวาท หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง. ถ้าทุกคนปรับใจตนดีแล้ว มันก็ไม่มีเรื่องยุ่งกับคนอื่นไม่สร้างคนอื่นให้มี ความเร่าร้อน ในการที่จะเพ่งโทษคนอื่น ต้องรู้ตัวว่าเรามันเลวเกินไป เลวมาก จนกระทั่งขังไว้ในใจไม่ได้ มันจึงอุตส่าห์ไหลออกมาทางวาจา ไหลมาทางกาย, นี่แสดงว่าความเลวมันล้นออกมาจากจิต ในข้อนี้ต้องคิดไว้เป็นประจำ อย่าทะนงตนว่าเป็นคนดี, ถ้าดีแล้ว ปากไม่เสีย ปากไม่เสีย ถ้าปากเสีย, กายเสีย ความเลวมันล้น มีความดีไม่ได้ เราไม่ควรนึกว่าคนอื่นเขาจะเป็นอะไร, ใครเขาจะเป็นอะไรก็ช่างเขาข้อสำคัญ เราชำระจิตใจของเราให้สะอาดนั้นเป็นการดีๆๆๆๆ เตือนตนเองอยู่เสมอๆๆๆๆ ค่ะ

 

*** เข้าใจมากขึ้นค่ะ แต่ก็ยังไม่หมด... หนูมานั่งคิดๆ ว่าตัวเองเป็นคนสอนยาก สอนเย็น ทำไมไม่ยอมเข้าใจอะไรง่ายๆ เหมือนคนอื่นนะ ถึงได้อยากเกิดในยุคพระศรีอาริยเมตไตร อยากมีโอกาสได้เจอท่าน ได้ฟังท่านเทศน์... เพราะพระพุทธเจ้าท่านโปรดใคร ก้อบรรลุหมด... หวังสูงจริงๆค่ะ***

คุณเต่า ให้อธิษฐานจิตลาพระศรีอาริย์ทุกวันนะ จนกว่าจิตจะยก อย่าขี้เกียจทำล่ะ

 

เอาใจช่วยคุณเต่านะครับ เพราะว่าชาตินี้นับว่ามีบุญมากแล้วที่เกิดมาเจอศาสนาพุทธ อย่าได้ไปหวังกับอนาคตเลยว่าเราจะได้มีโอกาสได้เกิดมาในยุคของพระศรีอาริย์ ตอนนี้มีโอกาสแล้วก็ไปเลยดีกว่าครับ

 

ค่ะ รับทราบค่ะ

 

เพ็ญ2ขออนุโมทนา กับครูพี่ภูในข้อความข้างบนนี้ ถูกต้องไม่มีข้อสงสัยเลย การจะไปบังคับจิตนั้นไม่ได้หรอก เพราะจิตก็ชอบไม่เหมือนกัน บางจิตชอบขนมหวาน บางจิตก็ชอบผลไม้ และบางจิตก็ชอบแตกต่างกันไป เหมือนเด็กน้อยที่เขาชอบขนมแต่ผู้ใหญ่ให้เขาผลไม้เขาก็จะไม่ชอบเลย ผู้ปฏิบัติต้องพยายามสังเกตุดูจิตของเราเองว่าเราถูกจริตกับบทไหน คือบทบริกรรม ที่ใช้ พุทธโธ หรือ ชอบ ยุบหน่อพองหน่อ หรือแบบจ้องรูปพระถ้าเราชอบจิตก็จะร่วมตัวลงสู่ความสงบได้อย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องสงสัย หรือจิตจะเกิดปิติมีนํ้าตาไหล่นั้นเดินทางถูกต้องแล้ว และเราก็พยายามฝึกไปเรื่อยๆโดยให้มีสติ ติดแนบไปด้วยก็จะเห็นผลโดยมีความสุขเกิดขื้น การปฏิบัติอย่าอยาก อย่าเกร่งมากเกินไป จะเป็นการบังคับตนเอง และจะทําให้ท้อ เพราะความอยาก ก็เป็นกิเลส เพ็ญ2 ขอให้กําลังแก่จิตบุญทุกๆท่าน และครูผู้สอนทุกๆท่านด้วยเทอญ.

 

น่ารักจัง ... ถูกต้องแล้วที่เตือนตนแบบนี้เสมอ
หมั่นดู หมั่นส่องจิตตน เตือนจิตตนบ่อยๆ เพื่อความไม่ประมาท
เพื่อลดความเลวในจิตให้มันน้อย ให้มันหมดลงไป

คนที่คิดว่าตนดีแล้วนั้นถือว่าเป็นคนที่เลวที่สุด
เพราะสิ่งที่ตนคิดว่าดีนั้นมันก็ยังเป็นอัตตา เป็นกิเลส
คนที่จิตดีจริงๆ มันต้องมีแต่ความว่าง
ไม่ใช่มาคิดว่าคนอื่นดีอย่างนู้น คนนั้นเลวอย่างนี้
และเรื่องของตนก็เช่นกัน
มัวแต่ไปคิดว่า ตนดีแบบนี้
ตนเลวแบบนี้ แล้วเมื่อไรจิตเจ้าจะว่าง?

อย่าสอดส่อง แส่ส่ายไปตามกระแสโลกให้มากนัก
ทั้งจิตบุญ จิตไม่บุญก็เถอะ
ตราบใดที่เราอยู่ในขันธ์๕ นี้ก็ถือว่ามันเลวอยู่แล้ว
แล้วจิตเจ้ายังจะให้มันเลวไปด้วยฤๅ?

ในสิ่งที่เจ้าคิดว่ามันเป็นแบบนี้ แบบนั้นในตัวเอง
มันก็เป็นอัตตา มานะ เหมือนกัน
ถ้าเจ้าคิดว่าเจ้าดี แล้วปฏิเสธผู้อื่นก็แปลว่าเจ้ายังเลวอยู่
คือ ไม่ยอมรับในสิ่งที่ผู้อื่นมองตัวเอง
แต่ถ้าเจ้าลองมองตามที่ผู้อื่นแนะดูบ้าง
เจ้าอาจจะพบกับสิ่งที่จิตเจ้าหาอยู่ก็ได้


ถ้าเจ้ามัวแต่คิดว่า "ทำอย่างไรเจ้าถึงจะได้"
นั่นเท่ากับว่าเจ้าเสียสิ่งที่เจ้าจะได้ไปแล้ว
แต่ถ้าเจ้าหาทางว่า "ทำอย่างไรเจ้าจึงจะอยู่ในความว่างได้"
นี่คือสิ่งที่เจ้าควรทำ
หมั่นเอาขยะออกจากจิตให้หมด
อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟันทำความสะอาดกายแล้วเจ้าเคยทำความสะอาดจิตไหม?
หมั่นซักฟอกจิตตนบ้างนะ อย่าให้กิเลสมันพอกหนาไปมากกว่านี้เลย

เกิดมาหลายภพชาติแล้วเจ้าไม่เบื่อฤๅ?


ปล. ดอกบัวข้างล่างมอบให้ท่านพี่ pattranit uk เจ้าค่ะ

​

 

ขอขอบใจสำหรับดอกบัวสีชมพู ที่น้องลูกหว้าส่งมอบให้พี่นะค่ะ. ไม่มีอะล่ายมากเพียงต้องการ บอกสิ่งที่ผิด ให้เป็นถูก แค่นั้งเองค่ะ เพื่อจะได้ไม่หลงงมงาย กันอีกต่อไป ขอโทษนะค่ะไม่มีเจตตณากล่าวพาดพิงถึงใคร เพียงแต่อยากจะบอกซ้ำๆๆๆๆๆ ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก กับตนเองค่ะ__ajaah

 

เพ็ญ2 ขออนุโมทนา กับครูพี่ภูด้วย ที่ได้เมตตานําเอาธรรมมะที่เป็นทางหลุดพ้นมาเป็นธรรมทาน ให้เป็นกําลังใจในการปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้นโดยไม่ต้องกลับมาเกิดอีก ขอให้ทุกๆท่านได้นําคําสอนนี้ไปปฏิบัติและท่านจะได้เห็นความไม่มีตนไม่มีเราในร่างกายนี้มีแต่ธาตุทั้งสี่ คือ ดิน นํ้า ลม ไฟ มาประกอบกันเป็นรูป เป็นนาม ที่เราได้สมมุติเป็นเราเป็นเขา ถ้าไม่มีเรา ไม่มีเขา เราก็อยู่แบบสบาย สบาย ขอเป็นกําลังใจให้ทุกๆท่านให้เข้าถึงซึ้งสัจจะธรรมด้วยเทอญ

 

ผู้ใดอยากได้กำลังใจมากๆ
บอกพี่ภูนะ
พี่ภูมีให้พวกเราเพี๊ยบเลย
ยิ่งให้ก็เหมือนจะยิ่งมีเพิ่มมากขึ้นไป

กระทู้ตกได้นะ แต่อย่าให้จิตของเราตก
คอยหมั่นดูแลจิตของตนเองให้ดีๆ

พี่ภูก็เคยบอกไปหลายครั้งแล้วว่า อย่านำธรรมะของพระพุทธองค์
หรือ ธรรมะของครูบาอาจารย์ไปสอนผู้อื่นเลย แค่ธรรมาทานได้อยู่
ตราบใดจิตของผู้รับนั้นยังหยาบอยู่
แม้นแต่พระพุทธองค์เอง ก็ยังทรงตรัสไว้ว่า พระองค์เป็นแค่ผู้ชี้แนวทางสว่างให้แก่พุทธบริษัทเท่านั้น
แต่ใครจะปฎิบัติตามได้แค่ไหนไม่รู้ ไม่ได้คาดหวัง เพราะไปบังคับจิตใครก็ไม่ได้
แต่พระองค์ท่านทรงมีพระเมตตาสูงยิ่ง ทรงมองการณ์ไกล และปิดท้ายขบวนด้วยอุเบกขาญาณเท่านั้นเอง

ขอจงได้โปรดมีเมตตา และให้โอกาสสำหรับผู้ที่ปฎิบัติตามทันทีไม่ได้
จิตเกาะพระไม่ได้ปิดกระทู้หนี หรือ ปิดกั้นผู้อื่น แต่ยังคงให้โอกาสผู้คนมาเรียนรู้ มาพิสูจน์ด้วยตนเอง
วันนี้ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าเมื่อไหร่พร้อมก็ค่อยว่ากัน
จิตเกาะพระไม่ได้หนีหน้าผู้ใด มีแต่ผู้คนหนีหรือทิ้งพวกเราไป
จะให้โอกาสจนกว่าท่าน หรือ เรา จะหมดลมหายใจกันไปข้างนึง

เพราะฉะนั้น เราไม่ได้ไปปิดกั้นสำหรับผู้มาเรียน ผู้ที่มีความตั้งใจ
แต่จงถามตนเองให้ดีๆนะว่า เรียนจิตเกาะพระเพื่ออะไร?
ที่นี่ไม่ได้สอนกันแค่ พระโสดาบันเท่านั้น แต่จิตคนเราไปได้ไกลมากกว่านั้น
อยากรู้เข้ามาเรียนเอง ห้ามเรียนตามกระแสนิยม เพราะถ้ากำลังใจเราไปไม่ถึงพระนิพพาน ก็ไม่เป็นไร
อย่างน้อยๆก็ปิดประตูอบายภูมิ หรือ นรกภูมิก็ยังดี
แต่ผู้มาเรียนจิตเกาะพระนี้ ส่วนใหญ่จะมีกำลังใจมาก หรือ จิตพร้อมจริงๆ
เพราะไม่เห็นใครหยุดแค่พระโสดาบันเลย

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=gh62HLC_a8U]05 กำลังใจจากแดนไกล บิว กัลยาณี ชุด 3 - YouTube[/ame]
กำลังใจจากพี่ภู
รักและเมตตาและห่วงใยทุกๆคนเสมอ
อย่าพยายามไปบังคับจิตใจของตนเองกันนะ
เพราะนั่น เรากำลังเดินทางผิด
ทางที่ถูกต้องพยายามจิตใจของตนเเอง เบาและสบายก่อน
เหมือนเราจะทำอะไรสักอย่างนึง ถ้าเราไม่มีกำลังใจ เราก็มิอาจจะทำสิ่งใดสำเร็จได้
สู้ๆนะ

ตราบใดคนเรายังมีลมหายใจ
ทางเดินยังอีกแสนยาวไกล และยังอยู่บนโลกอันไม่เที่ยงแท้นี้
มาเดินทางสายกลางกันนะ
เพราะทางนี้ออกจากทุกข์ได้ และออกจากวัฎสงสารของสิ่งมีชีวิตกันได้

พักผ่อนมากๆนะ เมื่อมีกำลังใจดีแล้ว ค่อยว่ากันใหม่นะ
สู้ๆๆ​

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=NQTTW1ZkC5U]209 เดวิด อินธี ให้โอกาสคนหลายใจ - YouTube[/ame]​

 

อะไรสำคัญที่สุดของคนเรา
ตอบว่า..จิตใจยังไงหล่ะ!
เพราะฉะนั้น กำลังใจของคนเราจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นเหมือนกัน
ดูคนที่ขาดกำลังใจ มักไม่อยากจะทำอะไร
แต่ถ้าผู้ที่มีกำลังใจมาก สึนามิ แผ่นดินไหว มหาพายุก็ต้านไม่อยู่
ที่พูดมิได้หมายถึงร่างกายของคนเรานะ เพราะทุกคนก็ทราบดีอยู่แล้วว่า
ร่างนี้เป็นสมบัติของใคร (ของโลกเขา)
แต่ถ้าจิตมีกำลังใจมาก สิ่งใดๆ ก็ต้านไม่อยู่
แม้นกระทั่งความตายกำลังมาเยือนอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าก็ตาม
ก็ไม่มีความหมายอะไร

ขอให้พวกเราพยายามฝึกจิตกันต่อไป ตราบเท่าจะหมดอายุขัยของตนเอง
แต่ถ้าผู้ใดเบื่อทุกข์มากๆ เบื่อการเกิดมากๆ เบื่อร่างกายมากๆ
ขอให้พยายามฝึกฝนจิตตนเองให้มากๆด้วย
สนใจดูจิตตนเองมากๆ เพราะความจริงทั้งหมด ก็อยู่ภายในจิตตนเองทั้งนั้น
ค้นหา ตามหาความจริงของชีวิตตนเองให้ได้
อย่าไปสงสัยเที่ยวถามคนโน้นคนนี้อยู่เลย
แต่ถ้าท่านฝึกจิตจนนิ่ง จนได้สมาธิหรือฌาน ปัญญาเราก็จะเกิด
หรือ สติมา ปัญญาเกิด
อันนี้ชัดเจนนะ ไม่ต้องพร่ำกันมาก เพราะเห็นว่าพวกเรา ยิ่งคนสมัยนี้เห็นมีแต่คนฉลาดๆทั้งนั้น
แต่พวกเราหารู้ไม่ว่า ความฉลาดทางโลกนั้น
หรือ ปัญญาทางโลกนั้น ที่แท้เป็นแค่สัญญาในทางธรรมเท่านั้น
เพราะความรู้ทางโลก มีมากน่ะดีแล้ว เอาไว้ใช้เรื่องทำมาหากินกับทางโลก
แต่อย่านำมาใช้กับทางธรรม เพราะตัวนี้แหล่ะ จะคอยปิดกั้น มิให้ผู้ปฎิบัติเจริญในธรรมเท่าที่ควร
หรือ เข้าถึงกระแสจิตและกระแสธรรม ตามลำดับ

รู้แล้ว มีแล้ว โดยเฉพาะกับทางโลก
ก่อนจะเข้ารับการปฎิบัติ พวกเราจะต้องวางตัวรู้(อีโก้) วางอัตตา+มานะ(ชั่วคราวก่อน)
แต่ถ้าปฎิบัติเสร็จสิ้นลงแล้ว พวกเราจะกลับไปเอาหรือไปถือไว้เหมือนเดิมก็เชิญ
เพราะว่าวัตถุประสงค์สูงสุดของพระพุทธศาสนา ในการปฎิบัติธรรม ก็คือ
ความหลุดพ้น หรือ สามารถละปล่อยวางกับสิ่งสมมุติกันได้ทั้งหมด นั่นเอง

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=KcleR5FtmVc]คนสุดท้าย เดวิด - YouTube[/ame]​

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=Z7auzIh-Uuw]คำดีๆที่อยากบอก เบียร์ วรวุธ KR - YouTube[/ame]​

 

แต่ถ้าผู้ให้หรือผู้รับ เหนื่อยนักก็พักก่อน
โดยเฉพาะ ผู้ให้นั้น จะต้องมีกำลังใจมากกว่า ผู้รับ
มิฉะนั้นแล้ว ถ้าผู้ให้หมดแรงเสียก่อน แล้วจะเอาอะไรไปให้ผู้รับเขาหล่ะ
เพราะฉะนั้น ผู้รับจะต้องมีของหรือพร้อมที่จะให้ผู้รับ
นั้นเขาจะเรียกว่า นี่คือ"ผู้ให้" นี่คือ"ผู้รับ" หรือ...

หรือ จะเป็นผู้ให้ ก็ย่อมเป็นผู้ที่มีจิตใจที่เข้มแข็งกว่า อดทนกว่า อดกลั้นกว่า
ผู้ที่ให้นั้นเขาไม่เคยคิดเอาชนะใครๆ แต่มิใช่หมายถึงผู้แพ้
ผู้ให้ ก็คือผู้ที่แข็งแรงกว่า ผู้รับ
เพราะผู้รับ ก็คือผู้ที่อ่อนแอ รอคอยความช่วยเหลือจากผู้ให้ หรือ ผู้ที่แข็งแรงกว่า
เพราะฉะนั้น อย่าไปตำหนิผู้ที่เห็นต่างตนเอง หรือ ผู้ที่มาตำหนิตนเองเลย
เพราะถ้าผู้ให้สามารถละขันธ์๕ตนเองได้เด็ดขาดแล้ว
ในเมื่อเราไม่มีตัวตน หรือ อัตตา+มานะ แม้นกระทั่งความรู้สึกก็ไม่มี
แล้วเราจะเอาอะไรไปถือโทษหรือไปโกรธพวกเขาเหล่านั้นอีก มันเป็นไปไม่ได้
แต่ถ้าผู้ใดยังมีความโกรธ หรือ ความไม่สบายใจ ก็แสดงว่า เรายังละขันธ์๕ ยังไม่เด็ดขาด
เพราะถ้าละขันธ์ ๕ ได้เด็ดขาดแล้ว
ถึงรู้ว่าคนนี้จะมาเอาชีวิต เราก็ให้ได้และไม่ถือโกรธ หรือผูกอาฆาต พยาบาทแต่อย่างใด
เพราะเราคือ อนัตตา ทั้งนั้น
แต่จะมีสักกี่คน ที่จะรู้สึกเช่นนี้

ข้าพเจ้ามิอาจสอนสั่งผู้ใด เพียงข้าฯพร่ำให้ฟัง
แต่ถ้าเลิงเกินจิตผู้ใด ข้าฯก็ขอขมากรรมแต่เพียงเท่านี้
เพราะข้ามิได้มีเจตนาร้ายแต่ผู้ใด
ข้าฯมาเพื่ออยากนำผู้คนออกจากทุกข์ ออกจากวัฎฎะ
ตามคำบัญชาของฐฐง เท่านั้น
และข้าฯมิได้กระทำเพื่อหวังผลสิ่งตอบแทน
ข้าฯบอกไปแล้วว่า สิ่งที่ข้าต้องการ ก็คือ ไม่ต้องการ
ข้าอยากเป็นผู้ให้ ให้ได้แม้นกระทั่งชีวิตของข้า อายุขัยของข้า
และข้าฯได้ตั้งสัจจะไปแล้วล่วงหน้า กับบบ.
ตราบใดยังมีลมหายใจ ข้าขอทำหน้าที่เพื่อท่านพ่อ เพื่อคนอื่นหรือลูกหลานของพระพุทธองค์ หรือครูบาอาจารย์เท่านั้น
มิใช่เพื่อตนเอง
พวกท่านก็อย่าไปเชื่อกับสิ่งที่ข้าฯพูดไปวันนี้ ขอให้ท่านดูคน
ต้องดูตอนเขาตายไปแล้วว่า เขาได้ทิ้งอะไรให้กับพวกท่านบ้าง
เขาเป็นผู้ให้ที่แท้จริง หรือเขาเป็นผู้รับหรือเอาลูกเดียว

ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน