สมเด็จเกาะพงัน หลวงปู่จันทร์ วัดโฉลกหลํา

ท่านนัฐวงศ์ครับ กระผมว่าเศษๆๆ อ่ะแบ่งมาให้กระผมบูชาดีกว่าครับ
คืนนี้รอฟังด้วยคนครับ

 

แหะ แหะ ผมขอเก็บไว้เป็นเนื้อครูครับท่านอีกอย่างเป็นของท่านอื่นเค้าให้มาครับ แหะ แหะ

 

ปีพ.ศ.๒๕๓๒เกิดวาตภัยครั้งใหญ่ ซึ่งพร่าชีวิตพี่น้องชาวประมงและทางการได้ประกาศเตือนให้เรือทั้งหลายงดเดินเรือไปในทะเลโดยเด็ดขาดแต่มีชาวเรือเป็นจำนวนไม่เชื่อเพราะก่อนหน้านี้เคยมีการประกาศมาหลายครั้งแต่ไม่เคยเกิดสูญเสียเลยสักครั้ง เราท่านเรียกพายุที่แสนโหดร้ายบ้าคลั่งนี้ว่า พายุเกย์ ไต๋นิ่มก้อเป็นอีกหนึ่งในบรรดาเรือประมงที่ไม่เชื่อถึงความร้ายแรงของพายุที่จะเกิด เขายังคงออกหาปลาตามปกติ เมื่อพายุตั้งเค้าและออกฤทธิ์เขาสำเหนียกได้ทันทีว่าคราวนี้ไม่ใช่ธรรมดาเสียแล้ว หมู่เรือน้อยใหญ่หลายลำถูกพายุผู้น่ารักกวาดต้อนหายไปต่อหน้าต่อตาเขาเป็นจำนวนมากไม่เว้นแม้แต่เรือเขา ก่อนเรือจะล่มเขาได้คว้าสร้อยพระที่เขาแขวนติดตัวมาด้วย พระพวงนั้นมีด้วยกันสององค์คือ หลวงปู่ดุลย์อตุโลพระอรหันต์แดนอีสานเป็นบ้านเกิดตัวเองพระองค์นี้รับมาจากมือท่านเลยทีเดียว อีกองค์คือพระเกาะพงันองค์นี้ก้อรับมาจากมือหลวงปู่ด้วยเช่นกันในคราวเรือไปจอดหลบลมที่เกาะพงัน เขาบอกว่าเมื่อเรือเขาโดนพายุพัดลอยขึ้นตัวเขาก้อถูกแรงพายุพัดลอยไปไกลมาก(เขารู้สึกเหมือนเหาะได้เลยทีเดียว) เขาอธิษฐานต่อองค์พระว่าขอให้เขารอดชีวิตด้วย เขาหล่นลงกระแทกพื้นนำ้อย่างแรงแต่ไม่เป็นอันใดเขาเจอซากไม้จากเรือแตกเขาเลยเกาะเอาไว้อย่างสุดรัก เวลาผ่านไปหลายวันกว่าพายุจะสงบ ตัวเขาก้อยังคงต้องแช่นำ้อยู่อยา่งนั้นพบเจอศพลอยขึ้นอืดลอยมาหลายศพ เขากลัวก้อกลัวแต่ก้อสุดปัญญาที่จะดิ้นรนหนี เมื่อแช่นำ้หลายวันเข้าเนื้อตัวเขาก้อเริ่มเปื่อยยุ่ยเพราะแช่นำ้นาน เขาคิดว่าในครานี้ชีวิตเขาต้องหาไม่เป็นแน่แท้ เขาหยิบพระขึ้นมาอาราธนาว่า ถ้าลูกช้างรอดชีวิตไปได้ลูกช้างจะไปบวชตอนอธิษฐานเป็นเวลาคำ่มืดแล้ว แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงด้วยความศรัทธาและการประพฤติตนเป็นคนดีของเขา ในคำ่คืนนั้นเรือลาดตะเวนของทหารเรือมาเจอเขาในสภาพอดข้าวอดนำ้มาหลายวันและเนื้อที่เปื่อยยุย่ไปหมด เหตุการณ์ทำให้เขาต้องพักรักษาอยู่นานหลายเดือนโดยเฉพาะสภาพผิวหนังของตัว เมื่อหายเขารักษาสัจจะกลับไปบวชที่บ้านเกิดนานหลายเดือน เขาพูดกับบุรุษโง่งมว่า จนกระทั่งทุกวันนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าพระองค์ไหนช่วยผม บุรุษโง่งมจึงอวดรู้ขึ้นมาว่า ผมรู้พระองค์ช่วยไต๋ไว้ ก้อคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ยังไงเล่าจริงๆ และที่ยังรู้คือพระทั้งสององค์ปลุกเสกโดยสุดยอดพระอริยสงฆ์ทั้งคู่เลยครับจริงๆๆๆ

 

วันถัดไป จะมาคุยเรื่องพระเกาะพงันยุคปลายแท้ๆว่าผมเห็นอะไรครับ

 

ไม่ทราบว่าพระเครื่องหลวงปู่จันทร์ มีแบบที่มีจารยันต์ด้านหลังบ้างไหมครับ ถ้ามีเป็นแบบไหนผมอยากทราบมากๆ บางครั้งไปเจอพระก้ำกึ่ง แต่ด้านหลังมียันต์ กลัวจะพลาดของดีไป รบกวนท่านทั้งหลายด้วยครับ

 

ก็มีนะครับ แต่น้อยมากๆ มีอยู่ในเฉพาะลูกศิษใกล้ชิดที่ขอให้หลวงปู่จารให้มีทั้งจารเปี๊ยกและจารหมึก แต่น้อยครับ ส่วนยันต์ไม่ได้มีรูปแบบหรือเอกลักษ์ที่เฉพาะตัว เมื่อเห็นก็ไม่สามารถที่จะฟันธงได้ว่าเป็นยันต์ของหลวงปู่(ยกตัวอย่าง เหมือนยันต์ตะกร้อหลวงพ่อสุดครับเห็นบุ๊บรู้ปั๊บอะไรทำนองนี้) แต่ถ้าเนื้อใช้ พิมพ์แกะเป็นเอกลักษ์ของหลวงปู่แล้วราคาไม่แพงก็รีบเก็บได้เลยครับไม่ผิดหวัง

 

ขอยืมภาพมาให้ชมอีกพิมพ์นึง

 

ขอบคุณครับ

 

สวยงามครับท่าน

 

เนื้อแบบนี้เจอตามแผงจะเช่าไหมครับ

 

รอยจารด้านหลังครับ

 

เนื้อสุดยอด งามมากครับ ต้องขออภัยด้วยครับผมเห็นรอยจารย์อยู่แต่ยังเดายันต์ไม่ออกครับ ขออภัยจริงๆ ครับ

 

รู้สึกว่าสมัยนั้นถ้าได้รับพระกับมือหลวงปู่จันทร์ ท่านจะให้สายสิญจน์สีขาวด้วยเส้นหนึ่ง

เมื่อก่อนพระท่านทำเสร็จใหม่จะวางไว้ในพาน ก็แจกกันเลย บางท่านรับมาเอามือกดดูเนื้อยังนิ่มๆ ลองดมดูจะหอมๆ บางคนได้พระมาพอถึงฝั่งก็เลี่ยมพลาสติกกันน้ำ บางคนนิมนต์ไว้บนหิ้งที่บ้าน บางคนไว้ในเก๋งเรือ หรือไว้ในเสื้อผ้าบนเรือ จึงทำให้ผิวของพระ คราบความเก่าแตกต่างกันไปครับ สังเกตดูครับถ้าองค์ไหนเลี่ยมตั้งแต่แรกๆ จะสังเกตเห็นผงทรายใต้ทะเลละเอียดมากเมื่อส่องกับแสงแดดได้ชัดเจนมาก บางองค์น้ำมันมะพร้าวชัดเจนเลย แต่จะเห็นมากๆๆ คือคราบแป้งอ่อนบนองค์พระ ถ้าผิดพลาดก็ขออภัยด้วยครับ

 

เสียดายมุมบนขวามือเป็นตำหนินิดหน่อย

 

หลังกระดานครับ

 

แบบนี้หรือเปล่าครับที่เค้าเรียกว่า เนื้อพระสมเด็จงอกได้

 

แต่ด้านหลังเรียบ

 

เก้าชั้นข้างอุ เนื้อนิยม

 

แบบนี้เรียกหลังเหนอะ

 

วันนี้รอท่านบุรุษมาเปิดเผยว่าเห็นอะไรในพระหลวงปู่ ยุคปลายครับ เฝ้ารอคอย ท่านบุรุษ ยามรัตติกาล