เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

คุณ mead มากระตุ้นต่อมอยากรู้อยากดูพี่เหลยอีกแล้ว
เด่วไปหาดูมั่ง
ขอบคุณมากๆครับ

 

เวลาพี่เหลยเดินผ่าน Office น้องนก พี่เหลยต้องใส่เสื้อเกราะมั๊ย!! แบบว่ากลัวลูกหลง เพราะไม่สักมหาอุตม์หนะ
ล้อเล่นนะ...... ตัวตนจริงๆน้องนกใจดีอยู่แล้วนิ

 

นกก็คิดว่าพี่เป็นผู้ชายเหมือนกันนะ ตอนแรกถ้าอ่านชื่อแว้บๆ wizard จะแปลว่าวิเศษ แต่ดูไปมีตัวSด้วยแหะ ชื่อเหมือนเป็นคนขี้อายแต่ร่าเริง เอ๊ะ ยังไง อิอิ นกก็เดาๆเอาอ่ะเน้อ ม่ะมีไรหรอกจ้า (deejai)

 

แน่ะ กลับมาถึงบ้านก็เข้าเว็บเลย ไม่พักเหนื่อยเหรอ อิอิ
นกใจดีแน่นอนที่สุดเลย แต่โหดบางเวลากับบางคนเท่านั้นเอง (evil)

 

สี่ทุ่มแล้วขอไปนอนก่อนนะ เ่ด่วตื่นสาย ไปทำงานไม่ทัน
เผื่อฝันไปช่วยอาจารย์นักเขียน ขนของย้ายบ้านฮะ
คืนนี้น้องนกจะบู๊ยังไงอีกน้อ!!
ฝันดีทุกๆท่านครับ

 

ดีครับซื้อธรรมชาติของชาติภพไปอ่านจบละ
น้องผมเคยฝันนะครับเมื่อนานมาแล้ว มันฝันว่าเห็นผมเล่นกลหยิบบางอย่างขึ้นมาแล้วเสกให้หายไปต่อหน้าต่อตาเลย
แหะๆ

 

น้องมาย กะ พี่ชมภูเขา หายไปเที่ยวไหนกันจ้ะ มาไวๆน่ะ
ช่วงนี้ม่ายมีเพลงมาฝาก เหตุเพราะ แหล่งหากินปิดตัวลง(มิวสิกบอร์ด)

เมื่อคืนฝันว่ายังไม่ได้ส่งการบ้าน งานศิลปะ ตั้ง 4งาน ตกใจมากๆ เพราะชิวิตจิงไม่เคยเบี้ยวการบ้านงานศิลปะ ยกเว้น คณิตศาสตร์ อิอิอิ แล้วยังฝันว่า ไปร่วมแข่งกิจกรรมตอบปัญหาที่โรงเรียน อันนี้ก้แปลก เพราะม่ายเคยไปแข่งกับเขาเลย (ม่ายมีปัญญาจะตอบ อิอิอิ)

 

ดีใจด้วยค่ะที่อ่านหนังสือของอาจารย์จบแล้วหนึ่งเล่ม
ว่าแต่คุณเด็กโชว์พาว ชอบเล่นกลหรือเปล่าอ่ะ อิอิ
มีความฝันอะไรก็มาเล่าสู่กันฟังได้นะคะ

 

โอ้ว ได้เพื่อนเบี้ยวการบ้านเลขเหมือนกันเลย
นกไม่ชอบเลขเอามาก ๆ เลย โดนตีบ่อย ๆ เพราะแกล้งบอกครูว่าลืมเอาสมุดการบ้านมา ทั้ง ๆ ที่จริงแล้วไม่ได้ทำเลยต่างหาก
หรือวันไหนถ้ามันสุด ๆ แล้วต้องส่งให้ได้ไม่งั้นโดนเชือด ก็นั่งลอกบนรถเมล์ ปอ.84เลยล่ะ อิอิ จำแม่น เพราะทำตัวน่าเกลียดจัง 555

 

จะมาเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยๆในฝัน คืน ชอบ ฝึกพลังจิตในฝัน ประมาณว่า ขี้เกียจเดินไปหยิบสิ่งของ เลยส่งพลังจิตไปเอามา มาจิงๆน่ะ แต่รู้สึกว่าต้องมีสมาธิมากๆอ่ะ บางครั้งก้ แสดงเป็นตัวละครหนังจีนกำลังภายใน อันนี้หนุกมากๆเลย เหาะไปเหาะมา ต่อสู้ ปล่อยพลังด้วย(สงสัยเก็บกดมาจากตอนตื่นนอนแน่เลย)

 

คุณaxzonชอบดูหนังจีนเรื่องอะไรเหรอ สวมบทเป็นพระเอกเลย อิอิ
นกชอบดูหนังฝรั่งพวก นางฟ้าชาร์ลี ทูมไรเดอร์ kill bill พวกนางเอกเก่งเวอร์อ่ะ เลยเอาไปบู๊ซะมันส์เลย (deejai)

 

ลีโอเกิล ตอบเร็วจิงๆเลย สงสัยเป็นจิตวิณณาญต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ม่าย่สงการบ้านคณิตศาสตร์ อิอิอิ เมื่อก่อนวันไหนม่ายทำการบ้านเลข จะรีบไปโรงเรียนแต่เช้า บางวัน 6.45 ถึงโรงเรียนแร้ว รีบปั่นการบ้านแต่เช้า พอเพื่อนๆมาก้ ไหนๆเอามาดูหน่อยสิเธอ ฉันคิดม่ายออกอ่ะ(มีข้ออ้างไว้ก่อน จะดูน่าเห็นใจขึ้นนีสนึง อิอิอิ)

 

วันนี้นั่งเฝ้าหน้าจอคอมเลย ไม่ใช่ไม่มีไรทำหรอก แต่รอเวลา ชั่งใจอยู่ว่าจะไปอาบน้ำดีไม่อาบดี อิอิ ก็อากาศมันหนาวนี่นา
คุณaxzon ขอลอกการบ้านเพื่อนแบบขอความเห็นใจนะ ประมาณว่าทำแล้วแต่มันคิดไม่ออก
นกนะ จะแบบว่า เอามาลอกหน่อยดิ เร็ว ๆ อย่าลีลา 555 จะขอลอกแล้วยังแอบข่มขู่เล็ก ๆ

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>leogirlw99, ประสงค์.</TD></TR></TBODY></TABLE>

พี่ประสงค์ มีความฝันมาเล่าให้ฟังบ้างหรือเปล่าเอ่ย
แวะเวียนมาทุกวันไม่ขาดเรียนเลย แต่คุยน้อยจัง อิอิ

 

ข้อสรุปของวันนี้คือ นกจะไปอาบน้ำ สระผม
เพราะเกรงว่าถ้าพรุ่งนี้รถเมล์คนแน่น สงสารคนที่ยืนดมหัวนกอ่ะสิ คงจะปวดหัวทั้งวันแน่เลย 555 เด๋วมาใหม่

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>leogirlw99, nova_analai </TD></TR></TBODY></TABLE>

ว้าว พี่นักเขียนมาพอดี
นกเพิ่งอาบน้ำ สระผมเสร็จ สดชื่น แต่ตาก็จะปิดล่ะ
ไปนอนก่อนนะคะ Have A Nice Dayค่ะ

ว่าจะไปนอน ก็sit-upก่อนซะ30ที โห หายใจแทบไม่ทันแน่ะ
ทำไมวันนี้ถึงไม่ไปนอนซะที นั่งเฝ้าหน้าจออยู่อีกนะเนี่ย

 

มีเรื่องน้ำหนักตัวมาเล่า เมื่อสองอาทีตย์ก่อนไปชั่งน้ำหนักที่เครื่องชั่งร้านให้เช่าวีดิโอ อ่านได้72 กก. ดีใจมากเพราะปรกติน้ำหนักตัวเกินมาตรฐานประมาณ 12 กก.คิดว่าเป็นเพราะอานิสงค์ของการนอนดึกและกินแต่ผักและผลไม้เป็นส่วนใหญ่ และบวกกับเจตนาอันแน่วแน่ในการลดน้ำหนัก ทำการงานทุกอย่างเช่น ล้างจาน รดน้ำต้นไม้อย่างมีความสุขและกระฉับกระเฉงขึ้น กลับไปรื้อกางเกงยีนเอว 33 นิ้วมาใส่ได้สบาย มีความสุขมาก ตอนเอาซีดี ไปคืนวัดน้ำหนักดูอีกครั้งอ่านได้ 65 ตกใจมากพยายามพิจารณาตัวเองว่ามีโรคภัยไข้เจ็บอะไรเข้ามาเยือนหรือเปล่า( silent like a cancer grows) อย่างไรก็ตามยังคิดเข้าข้างตัวเองว่าคงเป็นผลจากการที่เราตั้งเจตนารมย์อย่างแน่วแน่ปาฏิหารย์ย่อมเกิดข้นได้ แม้ภรรยาจะให้สติว่าน้ำหนักลดรวดเร้วขนาดนั้นไม่เห็นผิวหนังเหี่ยวเลยก็ตามหาว่าเขาอิจฉาเราเสียอีก ผมดีใจได้สักสี่ห้าวัน เมื่อวานซืนนี้เองไปชั่งน้ำหนักที่สปา อ่านกี่ครั้งมันก็เป็น 81 กก.อยู่ดี ที่แปลกคือต้องกลับมาใส่กางเกงเอว 36นิ้วตามเดิม แต่ยังรักษาความกระฉับกระเฉงไว้ได้ มีความรู้สึกเหมือนนอนหลับฝันดีไปสองสามวัน จะตอ้งกลับไปตรวจดูให้รู้แน่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเครื่องชั่งน้ำหนักที่ร้านวีดิโอ

 

ตัวตนในความฝัน คือ ตัวตนอันปราศจากขีดจำกัด

การแยกแยะว่าความฝันใดคือสาระที่เรานำไปใช้กับชีวิตจริงยามตื่นได้โดยตรง หรือความฝันใดคือสาระที่เป็นสัญญลักษณ์และต้องตีความ เป็นสิ่งที่เราจะรู้ได้เองอย่างเป็นอัตโนมัติยามตื่นเมื่อเราเผชิญกับสถานการณ์ที่ทำให้เราต้องทำการตัดสินใจสำคัญๆ ความรู้ที่เราได้รับล่วงหน้าจากความฝันจะผุดขึ้นมา และเป็นปัจจัยที่ทำให้เราตัดสินใจไปในทิศทางหนึ่งๆเสมอ เราทั้งหลายทำเช่นนี้อยู่แล้วอย่างเป็นธรรมชาติโดยไม่รู้ตัว นอกเสียจากว่าเราจะจดจำความฝันของเราได้ เช่่นเดียวกับที่พี่นักเขียนเล่าให้พวกเราฟังเรื่องความฝันที่พี่นักเขียนหาโรงเรียนให้ลูก และใช้ข้อมูลจากความฝันมาตัดสินใจเลือกโรงเรียนให้ลูกจริงๆยามตื่น และเช่นเดียวกับที่น้องนกฝันว่าทะเลาะกับแฟน

ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวไว้ว่า ไม่ว่าเราจะจำความฝันได้หรือไม่ก็ตาม ความฝันคือแบบพิมพ์เขียวที่เรานำมาสร้างโลกแห่งความเป็นจริงยามตื่นของเราเสมอ ซึ่งหมายความว่า ทุกประสบการณ์ที่เกิดขึ้นในความฝัน ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ที่เราเผชิญและตอบสนองไปล่วงหน้าก่อนท่ี่เราจะเผชิญกับมันในโลยยามตื่น การตอบสนองล่วงหน้าในความฝันทำให้เราเรียนรู้ว่า ทิศทางของการตัดสินใจและการกระทำของเรา ส่งผลสืบเนื่องเช่นไร จากนั้นเมื่อเราตื่นขึ้น เราเผชิญกับประสบการณ์หนึ่งๆที่เป็นไปคล้ายคลึงกับความฝัน เรามักจะตอบสนองโดยใช้ความรู้จากความฝัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเราจดจำความฝัน จดจำการตอบสนอง การตัดสินใจ และจดจำผลสืบเนื่องที่เกิดจากการตอบสนองและการตัดสินใจของเราได้ดีจากความฝัน เราจะสามารถนำมันมาใช้ประโยชน์ในยามตื่นได้อย่างมหาศาล เพราะหากเราตัดสินใจผิดและตอบสนองไปในทิศทางที่ไม่เกิดประโยชน์หรือให้โทษต่อตนเองและผู้อื่น เราสามารถตัดสินใจใหม่และตอบสนองในทิศทางใหม่ได้ในยามตื่นเสมอ

ตามประสบการณ์ที่น้องนกเล่าให้พวกเราฟังว่า ฝันว่าแฟนไปเที่ยวกับเพื่อน และฝันว่าทะเลาะกันรุนแรงเมื่อเขาโทรมาหาตอน 10 โมงเช้า น้องนกจำความฝันได้ดี คือฝันอย่างมีสติ น้องนกจึงสามารถนำประสบการณ์ความฝันมาใช้เพื่อแก้ไขการตัดสินใจและการกระทำยามตื่นได้ ทำให้การทะเลาะอย่างรุนแรงไม่เกิดขึ้นและ happy ending

คุณ zipper ถามว่า อย่างความฝันของคุณ ณ. ที่ฝันว่าได้ไปเข้าห้องเรียนวาดรูปกับพี่นักเขียน ความฝันนั้นคุณ ณ. เป็นคนไปเอง หรือว่าเป็นภาพจากตัวตนอีกตัวตนหนึ่งของคุณ ณ. ที่ได้ไปเข้าห้องเรียน

พี่นักเขียนขอปรับคำถามเป็นว่า จิตวิญญาณของคุณ ณ เป็นผู้ที่มาสู่ความห้องเรียนวาดภาพในอนาคตของพี่นักเขียน หรือว่า จิตวิญญาณของอีกตัวตนหนึ่งของคุณ ณ คือผู้ที่มาเข้าห้องเรียนวาดภาพในอนาคตของพี่นักเขียน คิดว่าคงไม่ทำให้ความหมายที่แท้จริงของคำถามของคุณ zipper ผิดเพี้ยนไปนะคะ หากผิดไปกรุณาแย้งด้วยค่ะ พี่นักเขียนจะได้ทำความเข้าใจใหม่ ตอบคำถามใหม่ ไม่ว่ากันนะคะ

เมื่อเราพูดถึงโลกของความฝัน เราเรียนรู้จากท่านอาจารย์อนาลัยว่า ความฝันเป็นโลกแห่งความเป็นจริงที่จิตวิญญาณของเราทั้งหลายเป็นไปอย่างเป็นธรรมชาติ โดยปราศจากเครื่องพรางของช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลา ซึ่งหมายความว่า จิตวิญญาณสามารถมีชีวิตอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไปเป็นบุคคลตัวตนหลายบุคคล หลายตัวตน ในหลายชาติภพ หลายโลก หลายมิติ ทั้งในอดีต-ปัจจุบันและอนาคต-พร้อมกันหมด

ความแตกต่างของการเป็นบุคคลตัวตนที่เราคิดว่าคือ คุณ ณ หรืออีกตัวตนหนึ่งของคุณ ณ จึงปราศจากความหมายหรือเรียกได้ว่ามีความเป็นไปได้ทั้งสิ้น เพราะจิตวิญญาณตามธรรมชาติของเราทั้งหลายไม่ได้ถูกจำกัดอยู่ภายใต้ผิวหนังของบุคคลตัวตนเพียงหนึ่งร่าง แต่จิตวิญญาณมีชีวิตอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไปในหลายร่าง หลายบุคคล หลายตัวตนพร้อมกันหมดเป็นปัจจุบัน

หากจะกล่าวว่า นักเรียนวาดภาพผู้หนึ่งในอนาคตที่จะมาเรียนวาดภาพกับพี่นักเขียน คือ บุคคลตัวตนอีกร่างหนึ่ง ซึ่งเป็นบุคคลตัวตนในอนาคตของคุณ ณ หรือเป็นบุคคลตัวตนในอีกมิติหนึ่ง เป็นบุคคลตัวตนในอีกชาติภพหนึ่งที่เป็นชาวอเมริกันก็คงไม่ผิด (เพราะนักเรียนที่มาลงทะเบียนเรียนกับพี่นักเขียนไม่มีคนไทยค่ะ)

เราเข้าใจธรรมชาติความเป็นจริงที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวถึงการเป็นบุคคลตัวตนที่ไร้ขึดจำกัดของจิตวิญญาณได้ยาก เพราะเราเข้าใจแทบไม่ได้ว่า เราจะเป็นใครได้มากกว่าเป็นเรา-ที่เรารู้จักเพียงตัวตนเดียว แม้ความฝันจะเปิดเผยให้เราเห็นโลกอื่น ชีวิตอื่น ตัวตนอื่นๆของเราอยู่เสมอทุกเมื่อเชื่อคืน เราก็มักจะแยกตัวตนเหล่านั้นออกจากตัวตนเดียวที่เรารู้จักไม่ได้

การรู้เห็นพี่นักเขียนผ่านความฝัน เรียกได้ว่าเป็นการรู้เห็นผ่านดวงตาของตัวตนอื่นๆของเรา ซึ่งเป็นบุคคลตัวตนที่อยู่บนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้อีกเส้นหนึ่งที่ดำเนินชีวิตอยู่ใกล้ชิดพี่นักเขียนทางกายภาพก็คงไม่ผิด ส่วนพวกเราห้องวิทย์ฯดำเนินชีวิตยามตื่น รู้จักและอยู่ใกล้ชิดพี่นักเขียนในห้องวิทย์ฯ ซึ่งจะเรียกว่าเป็นความใกล้ชิดทางจินตภาพก็คงไม่ผิด

หากความฝันของเราสัมพันธ์กับประสบการณ์ยามตื่น เรามักรับเอาโดยปริยาย เหมือนที่น้องนกรับเอาโดยปริยายว่า น้องนกรู้เห็นว่าแฟนไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วจะโทรมาหาน้องนกตอน 10 โมงเช้าวันรุ่งขึ้น เรามักจะไม่ได้คิดต่อไปว่า เรารู้เห็นตัวตนของเราอีกตัวตนหนึ่งที่เลือกและตัดสินใจที่จะทำบางสิ่งบางอย่างในทิศทางทีี่เป็นเส้นทางแห่งความเป็นไปได้เส้นหนึ่ง และในทิศทางดังกล่าวนั้นๆ ทำให้ตัวตนของเรายามตื่นเรียนรู้บางสิ่งบางอย่าง ทำให้เราไม่เลือกและตัดสินใจที่จะทำผิดซ้ำ หรือกระทำบางสิ่งบางอย่างในทิศทางเดียวกัน หลังจากที่สติสัมปชัญญะของตัวตนยามตื่นของเราได้เรียนรู้จากตัวตนในความฝันแล้ว น้องนกจึงเลือกที่จะไม่ทำให้การทะเลาะอย่างรุนแรงเกิดขึ้น

ความฝันจึงให้เรารู้เห็นมากกว่าเพียงแค่รู้การณ์ล่วงหน้า แต่ให้เราเรียนรู้ด้วยว่าหากเราเลือกการตัดสินใจและการกระทำหนึ่งๆ ผลสืบเนื่่องจะเป็นอย่างไร เราจึงมีอำนาจแห่งปัจจุบันที่จะตัดสินใจและเลือกการกระทำในทิศทางอื่นได้เสมอในยามตื่น เพราะเรามีความรู้มาแล้วจากความฝันไม่มากก็น้อย

ความรู้ที่เราได้รับจากความฝัน ที่เรารู้เห็นการตัดสินใจและการกระทำของตัวตนอื่นๆของเรา ไม่ต่างไปจากการรู้เห็นชาติภพอื่นๆของตนเอง เราอาจเผชิญกับการกล่าวโทษในความฝัน เพื่อที่ตัวตนในยามตื่นของเราจะได้เรียนรู้การให้อภัยได้อย่างลึกซึ้ง เราเรียนรู้ถึงความเกลียดในชาติภพหนึ่ง เพื่อที่ชาติภพนี้เราจะได้ตระหนักในคุณค่าของความรักได้อย่างลึกซึ้ง ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น น้องนกของพวกเราแม้จะบู๊ในโลกของความฝัน จึงเป็นน้องนกที่เต็มไปด้วยความเมตตาปรานี-แม้กับจิ้งจกผู้โชคร้าย-ในยามตื่น

พวกเราชาวห้องวิทย์ฯคงไม่ต้องคอยหลบลูกหลงจาก .38 ของน้องนกนะคะ
คุณ zipper เอาเสื้อเกราะอย่างหนาพิเศษ มาวางไว้แถวนี้หลายๆตัวก็ท่าจะดีเหมือนกันนะคะ (rose)

 

ว้าว...บอร์ดเดินเร็วมากๆเลยจ้ะ วันพ่อปีนี้ จะไปไหนกันบ้างคะ มีหนังมาแนะนำนะคะ เข้าวันที่ 5 ธันวา เลยค่ะ http://www.thelifeofbuddha.net/ ค่ะ อย่าลืมชวนพ่อไปดูด้วยนะคร้า... คิดถึงทุกคนที่นี่นะคะ.. ช่วงนี้ยังไม่มีอะไรมาเล่าให้ฟังเลยค่ะ ^^ ขอให้ทุกคนมีความสุขนะคร้า ^^

 

หนูลูกเกดมาถึงบ้านน้านักเขียนแล้วค่ะ เพราะที่บ้านมีฉากไม้ฉลุจริงๆ ส่งรูปมาให้ดูเป็นพยานความสำเร็จค่ะ แต่น้านักเขียนนำฉากไม้ฉลุมาแต่งเป็นหัวเตียงโดยกางออกแล้วตั้งติดผนังด้านหัวเตียงไว้ดังภาพ

ส่วนห้องที่ว่าเป็นที่เก็บของนั้น กำลังใช้มุมหนึ่งของห้องดู TV ในชั้นใต้ดิน (basement) เป็นที่วางลังที่ pack แล้ว แต่ไม่ได้นำของมาสุมๆไว้ก่อนนะคะ เพราะน้านักเขียนชอบเก็บไป-pack ไป ไม่ชอบให้บ้านหายสวยค่ะ แต่มีฉากไม้ไผ่อีกชุดหนึ่งบังตาไว้มุมนี้ ไม่ให้ห้องดูรก

เรื่องราวความฝันของหนูลูกเกด อ่านแล้วราวกับว่าเล่าจากประสบการณ์ผ่านดวงตาของน้านักเขียนก็ไม่ผิด เพราะน้านักเขียนได้ไปเที่ยวประเทศอังกฤษ ฝรั่งเศส และขากลับไปเมืองไทยแวะเที่ยว Hong Kong เพื่อไปทานอาหารอร่อยจริงๆด้วยค่ะ

นอกจากนี้น้านักเขียนยังมี pen pal ชาวอเมริกัน ซึ่งเขียนจดหมายติดต่อกันมาตั้งแต่น้านักเขียนอายุได้ 13 ปี และได้มานัดพบกันเมื่อครั้งที่น้านักเขียนกับสามีและลูกๆไปอยู่เมือง Fresno, California ตอนนั้นน้านักเขียนอายุได้ 30 ปี มีลูกสองคนแล้วคนโต อายุ 3ขวบ คนเล็ก 3 เดือน เป็นมิตรทางจดหมายกันถึง 17 ปี จึงได้พบหน้ากันและได้สวมกอดกันเป็นครั้งแรก ราวกับรู้จักตัวจริงกันมายาวนาน ในความเป็นจริง pen pal ของน้านักเขียนเลิกกับสามีและมีลูกสาวหนึ่งคนอายุ 8 ขวบ เขาและลูกสาวเดินทางไปหาน้านักเขียน โดยที่คุณพ่อของเขาอาสาขับรถจากเมือง Portland รัฐ Oregon ไปหาน้านักเขียนที่ Fresno, California ซึ่งเป็นช่วงที่เราอยู่ใกล้กันที่สุด คือห่างกันประมาณ 9 ชั่วโมง (ทางรถยนต์)

เมื่อน้านักเขียนยังเป็นเด็กและอยู่เมืองไทย มีเพื่อนเล่นบ้านตรงข้ามเป็นเด็กอเมริกัน 4 พี่น้อง เป็นลูกของฑูตทหารอเมริกันประจำประเทศไทย เป็นเด็กผู้ชาย 3 คน ผู้หญิง 1 คนอายุ 13, 12, 10, 8 ตามลำดับ น้านักเขียนเองอายุเพียง 11 ปี เป็นเพื่อนรักกันกับเด็กผู้้หญิงอายุ 10 ปี น้านักเขียนอยากพูดภาษาอังกฤษเก่งๆ เลยชวนเพื่อนบ้าน 4คนพี่น้องมาเล่นด้วยกันที่บ้านน้านักเขียนเสมอๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนปิดเทอมใหญ่ เราเล่นกันทุกวันเพราะที่บ้านมีชิงช้า มีม้าหมุนและไม้ลื่น และมีบ่อน้ำที่เล่นพายเรือได้ เล่นกันไปเล่นกันมาหลายปี พวกเขาพูดไทยเก่งเลยค่ะ ส่วนน้านักเขียนก็เก่งภาษาอังกฤษขึ้นเหมือนกัน (เชื่อตนเองน่ะค่ะ)

ในความฝันตอนนั้นคิดว่า โตขึ้นอยากจะไปใช้ชีวิตอยู่เมืองนอก ชอบอ่านหนังสือชุดบ้านเล็กในป่าใหญ่ของ อ.สนิทวงศ์ ซึ่งแปลจากหนังสือชุด Little House ซึ่งเป็นชีวิตจริงของ Laura Ingalls Wilder ผู้มีชีวิตอยู่ใน Midwest Region สมัยบุกเบิก แต่เล่าเรื่องเป็นเชิงนวนิยาย Midwest Region ครอบคลุมรัฐ Illinois, Indiana, Iowa, Kansas, Michigan, Minnesota, Missouri, Ohio, Nebraska, North Dakota, South Dakota และ Wisconsin

สมัยที่อ่านหนังสือชุดนี้ น้านักเขียนไม่รู้จักว่า Midwest Region อยู่ที่ไหน แต่จำได้แม่นยำว่า Kansas เป็นรัฐที่มีพายุ Tornado และกลัวมาก ได้เคยคิดและจินตนาการไว้ว่า สักวันหนึ่งจะเดินทางเหมือน Laura เพื่อไปเห็นธรรมชาติในรัฐต่างๆ ความคิดนี้ผุดขึ้นมาเสมอๆตลอดวัยเด็ก โดยที่ไม่ได้มีใครเหนี่ยวนำ เรียกได้ว่าความฝันและแรงบันดาลใจทั้งหมดเกิดจากการอ่านหนังสือเรื่องบ้านเล็กในป่าใหญ่เป็นเล่มแรก จากนั้นอ่านจนครบชุดหลายรอบ และใฝ่ฝันว่าจะไปใช้ชีวิตในอเมริกาให้จงได้

ชีวิตของน้านักเขียนก็กลายเป็นมาตั้งรกรากอยู่ในอเมริกาจริงๆ โดยมาเรียนหนังสือที่ Kansas เป็นแห่งแรก ทั้งที่สมัครไปเกือบ 40 มหาวิทยาลัย จากรัฐต่างๆ กว่า 20 รัฐ ได้รับตอบรับจากหลายแห่งแต่ตัวเองก็เลือกมา Kansas ด้วยแรงบันดาลใจบางอย่าง ตอนเลือกลืม Tornado ไปได้ยังไงก็ไม่ทราบค่ะ ในที่สุดก็เผชิญกับ Tornado หลายครั้งหลายหนจนหายกลัวและรักที่จะอยู่ Kansas มากๆ แม้จะเคยย้ายไปอยู่รัฐอื่นๆ และได้ท่องเที่ยวไปรัฐอื่นๆในอเมริกา 40 กว่ารัฐ ทั้งหมดมี 52 รัฐ ยังเที่ยวไม่หมดเพราะมัวไปเที่ยวที่อื่นในโลกอยู่หลายปี

ในบรรดารัฐที่อยู่ใน Midwest Region น้านักเขียนได้ไปเที่ยวหมดแล้วทุกรัฐ ตามความฝันโดยไม่รู้ตัว เช่นไปหาเพื่อนซึ่งย้ายไปอยู่รัฐนั้นบ้าง ขับรถไปเที่ยวโดยมีจุดหมายอื่นๆแต่แล้วผ่านรัฐนั้นๆจึงแวะไปเที่ยว ไม่ว่าจะย้ายไปอยู่ที่ไหนในโลก ในที่สุดก็กลับมาอยู่เมือง Lawrence, Kansas และรู้สึกเสมิือนว่าได้กลับมาบ้านเสมอ ไม่ใช่เป็นคนไม่รักเมืองไทยนะคะ รักเมืองไทยเสมอ ไปเที่ยวทีไรก็รักเมืองไทย รักน้ำใจคนไทยไม่เสื่อมคลาย ไปทีีไรแม่ค้าใจดี ลดแหลกแจกแถมไม่อั้นทุกทีค่ะ ซื้อของต่อไม่เป็นด้วยซ้ำไป เขาก็ลดให้เองแถมเองทุกทีเลยค่ะ เว้นไม่ไปเมืองไทย 3 ปีก็มี กลับไปแม่ค้าเขาก็ไม่ยักกะลืมค่ะ แถมทักอีกว่าสงสัยไปอยู่เมืองนอกเลยไม่ไปอุดหนุนเขา (เจ้ามะม่วงน้ำปลาหวานค่ะ)

ความเป็นจริงทั้งหลาย เริ่มต้นจากจินตนาการ
ไม่มีสิ่งใดในชีวิตของเราที่มาสู่ความเป็นจริงได้โดยปราศจากจินตนาการ
ไม่ว่าสิ่งนั้นๆจะเป็นสิ่งที่ดี เลวร้าย สวยงามหรือน่ากลัว

การจดจ่อของเราเหนี่ยวนำสิ่งที่พึงปรารถนาและทุกสิ่งทุกอย่างที่คล้องจองมาสู่ชีวิตของเราเสมอ

คุณ zipper แนะนำพวกเราให้อ่านหนังสือเรื่อง The Secret
เมื่อ weekend ที่ผ่านมาอากาศไม่ดีฝนตกเป็นน้ำแข็งและหนาวจัดตลอดวัน น้านักเขียนกับสามีเลยไปนั่งจิบกาแฟและอ่านหนังสือที่ร้านหนังสือใกล้บ้านตลอดบ่าย ไปหยิบ The Secret มาอ่านจนจบ ทำให้ตอกย้ำข้อมูลความรู้ที่น้านักเขียนรับมาจากท่านอาจารย์อนาลัยว่า การจดจ่อของคนเราดึงดูดสิ่งนั้นๆมาสู่ประสบการณ์ชีวิตของเรา ตามกฏแห่งการดึงดูดของจักรวาล และตอนหนึ่งของหนังสือกล่าวว่า การคิดในแง่บวกอย่างเดียวเท่านั้นไม่พอ หากเราปรารถนาให้มันมาสู่ความเป็นจริง เราจะต้องมีความเชื่อด้วยว่า มันจะเป็นจริง โดยนำความเชื่อนั้นมาใส่ไว้ในความรู้สึก ให้เราจินตนาการด้วยความรู้สึกวันละไม่เกินห้านาทีว่า สิ่งที่เราปรารถนานั้นได้เป็นจริงแล้ว อยู่กับความรู้สึกนี้ราวกับว่า-มันเป็นจริง เพราะหากปราศจากความเชื่อ แม้จะคิดในแง่บวกเท่าไรมันก็เป็นจริงไม่ได้

Course วาดภาพที่น้านักเขียนกำลังจะเปิดสอนนี้ เกี่ยวพันกับเรื่องนี้โดยเฉพาะคือ เป็นการฝึกจินตนาการในแง่บวกถึงสิ่งที่เราปรารถนา และถ่ายทอดสิ่งเหล่านั้นออกมาเป็นภาพวาด ไม่ว่าจะปรารถนาสัมพันธภาพ ความรัก สุขภาพหรือเงินทอง นักเรียนจะต้องหัดจินตนาการและถ่ายทอดอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดออกมาสู่ภาพวาด ด้วยความเชื่ออย่างหมดใจและด้วยความรู้สึกเชื่อมั่นว่า มันได้เป็นจริงแล้ว

การวาดภาพในแนวนี้บ่อยๆจะทำให้บุคคลผู้นั้นสามารถจดจ่อและเกิดจินตภาพที่คมชัดขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดกฏแห่งการดึงดูดของจักรวาลจะเหนี่ยวนำประสบการณ์เหล่านั้นมาสู่ความเป็นจริง

Course วาดภาพที่น้านักเขียนจะเปิดสอนในเดือนมกราคมนี้ ชื่อ Course ว่า Portrait of Perception หรือแปลเป็นไทยได้ว่า การวาดภาพเหมือนของทัศนคติของบุคคลก็คงไม่ผิด คือหากนักเรียนมีทัศนคติในแง่ลบ ภาพวาดจะฟ้องเสมอโดยผลงานที่ได้จะทำให้ผู้วาดมองเห็นอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของตนเองอย่างชัดเจน หากเขาปรับความเชื่อและปรับทัศนคติของตนเองได้เมื่อไร ภาพวาดของเขาก็จะแสดงให้เห็นความเปลี่ยนแปลงดังกล่าวเช่นกัน เรียกได้ว่าเราใช้ภาพวาดสะท้อนให้เราเห็นภาวะจิตของตนเองอย่างเป็นรูปธรรม เพราะปัญหาหลักของเราทั้งหลาย ในการไม่ได้มี ไม่ได้เป็น ไม่ได้ทำสมดังปรารถนาก็เพราะเรามองไม่เห็นความปรารถนาที่แท้จริงของตนเอง เราบดบังความปรารถนาด้วยความรู้สึกบางอย่างที่มาขัดขวางความเป็นไปได้นั้นๆ

น้านักเขียนจะ share course ที่ว่านี้กับหนูลูกเกดและพวกเราชาวห้องวิทย์ฯทุกท่านที่สนใจ เร่ิมแรกนะคะ ให้วาดภาพตนเองในปัจจุบัน พร้อมด้วยเครื่องแต่งกาย เครื่องประดับหรือท่าทาง ตามความรู้สึกนึกคิดและตามทัศนคติที่เรามีต่อตนเองก่อนเป็นภาพแรก ภาพวาดนี้อาจเป็นภาพลายเส้นง่ายๆก็ได้นะคะ ไม่ต้องซับซ้อน วาดตามความสามารถในปัจจุบันนี้อย่างตรงไปตรงมาที่สุด จะวาดลายเส้นขาวดำหรือลงสีก็ได้ตามความคิดและความรู้สึกของเราในปัจจุบันนี้

ภาพนี้เสร็จและส่งการบ้านเมื่อไร
จะมีการบ้านต่อไปให้วาดอีก
จากนั้นเราจะมาดูพัฒนาการของภาวะจิตของตนเองกันค่ะ

เราอยากจะเป็นอะไร อยากมีอะไร อยากได้อะไร
ต่อไปเราจะฝัน เราจะจินตนาการและถ่ายทอดสิ่งเหล่านั้นลงในการบ้านครั้งต่อไป
น้านักเขียนจะแนะแนวให้ว่า เราจะถ่ายทอดความฝันของเราลงในกระดาษอย่างไร
เรามาเฝ้าดูปาฏิหารย์กันว่า พลังอำนาจแห่งปัจจุบันจะเหนี่ยวนำให้สิ่งที่เราจดจ่อนั้นมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงของเราแต่ละคนได้เร็วช้าเพียงใด มาสนับสนุนและช่วยเหลือเกื้อกูลกันค่ะ เราสุขใจเมื่อใด ฝันของเราเป็นจริงเมื่อนั้น ไม่ใช่ในทางกลับกัน(rose)