อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

เ ห รี ย ญ มั ง ก ร คู่ ห ล ว ง ปู่ เ ก ลี้ ย ง


*** รุ่ น บุ ญ ฤ ท ธิ์ ***




















​

 

หลวงพ่อจงเฝ้าเรือ

วันหนึ่งหลวงพ่อจงท่านเดินอยู่บริเวณท่าน้ำหน้าวัด แล้วก็มีกระทาชายนายหนึ่งไม่ทราบว่าเป็นใคร เอาเรือไปจอด แกไปด้วยกัน 2 คน แกไปธุระหาเพื่อนใกล้ๆ วัด พอแกไปถึงแกก็ยกมือไหว้ บอกว่าหลวงพ่อขอรับ นี่ผมจะไปธุระบ้านโน้นสักครู่หนึ่ง เรือจะต้องจอดที่นี่ เพราะบ้านนั้นเขาอยู่หลังวัดออกไปอยู่กลางทุ่ง กระผมขอฝากเรือหลวงพ่อด้วยนะ ขอรับ ท่านก็รับคำ รับเฝ้าเรือให้เขา แต่ว่าพ่อกระทาชาย 2 นายนั้นแกไปเวลาเท่าไรก็ไม่ทราบ แกจะคิดหรือเปล่าก็ไม่ทราบว่าเวลานี้แกใช้พระอริยเจ้าเฝ้าเรือ ก็ดีเหมือนกัน ที่พูดอย่างนี้นะ อาตมาแปลกใจหลวงพ่อจงมานานว่าเป็นพระประเภทไม่ค่อยจะเหมือนพระอื่นเขา เรื่องลาภสักการะอะไรต่ออะไรท่านไม่ค่อยสนใจ ได้มาเท่าไรก็ส่งให้น้องชายสร้างวัด ใช้บ้างกินบ้าง เป็นของธรรมดา ที่เหลือก็สร้างวัดสร้างวาทำเป็นสาธารณประโยชน์หมด

ขณะที่เฝ้าเรืออยู่นั้นปรากฏว่าฝนตกพรำๆ หลวงพ่อจงก็เลยนั่งตากฝนอยู่ที่ม้า ไอ้ม้าไม้กระดานเขาต่อไว้ นั่งตากฝนอยู่อย่างนั้นก็พอดีชาวบ้านเขาไปพบเข้า เขาถามว่า หลวงพ่อขอรับ ทำไมไม่เข้าไปในร่มในกุฏิ ฝนมันตก ท่านก็บอกว่าไปไม่ได้หรอก ใครก็ไม่รู้ 2 คน เขาวานเฝ้าเรือไว้ ถ้าหากว่าฉันขึ้นไป เรือเขาหายจะต้องใช้หนี้เขา ไม่ได้หรอกต้องเฝ้าอยู่แบบนี้ คนที่มาพบท่านเข้าจะไปธุระก็เลยไปไม่ได้ เลยรับอาสาว่า เอายังงี้ก็แล้วกันขอรับ นิมนต์หลวงพ่อขึ้นไปบนกุฏิ กระผมขออาสาเฝ้าแทน ถ้าเรือนี้เขาหายไปกระผมขอรับใช้ขอรับ ผมรับภาระเอง เมื่อเป็นอย่างนั้นท่านจึงได้ขึ้นไปบนกุฏิ

อีตาคนที่เฝ้าเรือบอกว่านั่งเฝ้าอีกพักใหญ่เจ้าสองคนถึงได้มา จึงได้ถามว่านี่ทำไมถึงได้ใช้หลวงพ่อเฝ้าเรือฮึ นี่หลวงพ่อนั่งเฝ้าเรืออยู่ฝนตกก็ไมกล้าขึ้นไปเพราะกลัวเรือของแกหาย ตาสองคนบอก เอไม่รู้จักว่าเป็นหลวงพ่อ นึกว่าเป็นพระหลวงตา คนนั้นก็บอกว่าพระหลวงตากับหลวงพ่อก็มีลักษณะเหมือนกันแหละ แก่เหมือนกัน ทีหน้าทีหลังละอย่าทำอย่างนี้นะ จะไปธุระปะปังที่ไหนก็เอาเรือไปฝากชาวบ้านชาวช่องเขาไว้ซี นี่มาใช้พระเฝ้าเรือแบบนี้มันไม่ถูก โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระอย่างหลวงพ่อนี่เป็นพระไม่มีอะไรแล้วนา แกใช้พระที่ไม่มีอะไรหมายความว่ายังไง คนที่พูดก็บอกว่า เห็นหลวงพ่อปานวัดบางนมโคท่านพูดนะ ฉันไม่ได้รู้เองหรอก หลวงพ่อปานวัดบางนมโคท่านบอกว่าหลวงพ่อจงวัดหน้าต่างนอกน่ะ เป็นพระทองคำแล้ว ก็เป็นพระประเภทที่เข้าไปแตะต้องไม่ได้ กิเลสหายาก หลวงพ่อปานท่านว่ายังงั้น ตาคนนั้น ตกใจ ต้องขึ้นไปขมาโทษหลวงพ่อจง

พอเวลาขึ้นไปขมาหลวงพ่อจงท่านว่ายังไง ท่านว่าเอ๊ะ ก็ไม่มีโทษอะไรนี่ แกวานฉันเฝ้าเรือ มันจะมีโทษอะไร เขาก็บอกว่าการวานพระเฝ้าเรือเป็นโทษขอรับ เพราะว่าพระเป็นสรณะ เป็นที่เคารพ ท่านก็เลยถามว่าถ้ารู้อย่างนั้นแล้วใช้ฉันเฝ้าเรือทำไมล่ะ ถ้ารู้แล้วก็ไม่น่าใช้ เขาบอกว่าเขาเผลอไป ท่านบอกว่าไม่เป็นไรหรอก ถ้าแกเผลอได้ ไอ้โทษมันก็เผลอได้เหมือนกัน ก็เป็นอโหสิกรรมกันไปก็แล้วกัน ไม่มีโทษนะเลิกกัน

ที่มา: บทความ-เรื่องราวน่ารู้ เว็ปนวรัตน์

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วรรณ พี่เอ๊ะ พี่กูน พี่ตี๋ พี่โญ พี่รุ่ง คุณบอย นอร์ น้องโอ๊ต น้องเอ็ม น้องนิก คุณตั้น คุณหมอ คุณhmoomoo คุณsellcat คุณEYEOFVENUS และพี่ๆน้องทุกท่าน ขอบคุณทุกภาพสวยๆและเรื่องราวดีๆจากทุกท่านครับ


อากาศเริ่มร้อนแล้ว ออกไปนอกบ้านนี่เหงื่อตกเลยคร๊าบบ

 

เหรียญจิ๊กโก๋ใหญ่ หลวงพ่ออุ้น วัดตาลกง ปี 2549

จำนวนสร้าง เนื้อทองคำ 18 เหรียญ
เนื้อเงิน 459 เหรียญ
เนื้อนวะ 1567 เหรียญ
เนื้ออัลปาก้า 3000 เหรียญ
เนื้อทองเหลือง 1420 เหรียญ
เนื้อตะกั่วหลังเรียบ มีจารยันต์ 3แบบ ยันต์ครู ยันต์เฑาะว์หางม้วน และยันต์เฑาะว์หางหยัก

 

สวัสดียามเช้า คุณปู คุณนอร์ คุณโญ คุณวรรณ คุณเอ็มและทุกๆท่าน
อากาสอบอุ่นขี้นแล้วครับ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่ตี๋ ขอบคุณที่นำเรื่องราวครูบาอาจารย์มาลง ถ้าพี่ตี๋มีเกร็ดเรื่องราวครูบาอาจารย์ที่ไปกราบสนธนาธรรมกับท่าน มาลงให้น้องๆได้ทราบก็ยิ่งดีเลยคร๊าบบ

 

อรุณสวัสด่ิ์ครับพี่ปู พี่ตี๋และทุกๆท่านนนนนนน ^_^

 

หลวงปู่ทา จารุธรรมโม (ต่อนะครับ)

"สติตั้งอยู่ที่ใจ ดูอยู่ที่ใจ มองอยู่ที่ใจ เห็นอยู่ที่ใจ เพ่งอยู่ที่ใจ กำหนดอยู่ที่ใจ
สติตั้งอยู่ที่ใจ ดูอยู่ที่ใจ กำหนดอยู่ที่ใจ พิจารณาอยู่ที่ใจ พิจารณาอยู่ที่ใจ อริยะบท ๔ ยืน เดิน นั่ง นอน สติอันเดียว ก็ไม่หลาย(มาก) มีเท่านั้น "

ประวัติโดยย่อ ของ หลวงปู่ทา จารุธมโม

หลวงปู่ทา ท่านเกิดในตระกูล"อารีวงศ์ ขึ้น ๑๑ ค่ำ เดือน ๔ ปีระกา วันที่ ๑ เมษายน ๒๔๕๒ ที่ ต.คูเมือง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี บิดาชื่อ นายลี อารีวงศ์ มีพี่น้อง ๙ คน ท่านเป็นคนที่ ๗ ส่วนน้องทั้ง ๒ เสียชีวิตตั้งแต่วัยเด็ก
ตอนเด็กมีชีวิตค่อนข้างลำบาก ท่านไม่มีโอกาสได้เล่าเรียนหนังสือ ต้องช่วยพ่อแม่ทำนา และเลี้ยงควายเป็นต้น ต้องต่อสู้แบบปากกัดตีนถีบ ทำให้ท่านแข็งแกร่ง แม้จะยากจน แต่บิดา มารดา ก็เป็นคนใจบุญ มีศรัทธาในพระศาสนามักพร่ำสอนลูกๆให้รู้จักใส่บาตรทำบุญเสมอมิได้ขาด ยามวันพระบิดามารดาจะพาไปวัดมิได้ขาด
พออายุ ๕ ขวบโยมมารดาก็เสียชีวิต และไม่นานโยมพ่อก็มาเสียชีวิตตามไป ทำให้ลูกๆเคว้งคว้าง บ้านไม่เป็นบ้าน เรือนไม่เป็นเรือน ชีวิตของลูกทั้ง ๗ คนเหมือนนั่งเรือที่รั่วกลางทะเล ต่างมีความวิตกกังวลว่าจะอยู่กินกันอย่างไร จะหาเงินทองจากที่ไหน สุดท้ายต่างแยกย้ายไปอาศัยกับญาติผู้ใหญ่ในที่ต่างๆ ส่วนท่านไปอยู่กับโยมน้า ที่ อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี โยมน้าไม่มีลูกจึงรับท่านไปเลี้ยง ท่านก็ช่วยทำไร่ไถนา ยามว่างท่านจะไปอยู่ที่วัดรับใช้พระ เณร จึงคุ้นเคยกับวัดและพอใจในการเข้ารับใช้ทางวัด
พออายู๑๕ปีก็ขออนุญาตบวชเป็นสามเณร
พออายุ๒๐ ปี ได้ญัตติจากสามเณรมาเป็นพระฝ่ายมหานิกาย ที่วัดใหญ่ชีทวน จ.อุบล ท่านบวชได้ ๕พรรษา รู้สึกว่าไม่ได้ดื่มด่ำในรสพระธรรมอย่างที่ตั้งใจไว้ จึงตัดสินใจลาสิกขาบท แล้วกับไปช่วยงานทางบ้านอีกครั้ง ในระหว่างที่กลับมาช่วยงานที่บ้าน ท่านได้ล้มป่วยลงแทบเอาชีวิตไม่รอด น้าหญิง น้าชายต้องคอยช่วยกันพยุงเข้าไปนอน ด้วยความรักน้าทั้งสองได้พยายามขออำนาจพระพุทธ พระะรรม พระสงฆ์ให้มาช่วยเหลือ ท่านได้ยินแต่เสียงแต่น้าผู้หญิง บอก"ให้ตั้งใจให้ดีๆ นึกถึง พุทโธๆๆไว้ แล้วให้ตั้งสัจจะไวัในใจ ถ้าไม่ตายหายป่วยแล้วจะบวช ท่านได้พยายามฝืนความรู้สึก ทำตามที่โยมน้าบอก จนจิตสงบแบบมหัศจรรย์ ความทุกข์เวทนาปางตายได้ทุเลาลง เหลือแต่ใจที่สงบเญ้นจนสุดจะบรรยาย จึงเกิดความเชื่อมั่นในพระศาสนา
ต่อมาไม่นาน หลวงปูเสาร์ กันตสีโร หลวงปู่มี ญาณมุนี หลวงปู่ทองรัตน์และคณะได้เดินทางมาธุดงค์ปักกลดที่ป่าชีทวน ชาวบ้านต่างกุลี กุจอเตรียมตัวไปทำบุญ ฟังธรรม พอดีโยมตาที่อยู่บ้านชีทวนได้รีบส่งข่าวมายังน้าทั้งสองให้รีบเดินทางไปร่วมทำบุญ ฟัง
ะรรม ท่านจึงมีโอกาสติดตามไปด้วย
เมื่อหลวงปู่ทา ได้ฟังธรรมจากครูบาอาจารย์โดยลำดับจนถึงหลวงปู่มี ญาณมุนี จึงเกิดศรัทธาเลื่อมใสอย่างยิ่ง ท่านจึงตั้งสัจจะจะขอบวชอีกเป็นครั้งที่๒ และจะขออยู่กับหลวงปู่มีเท่านั้น ท่านจึงขออยู่ปรนนิบัติรับใช้หลวงปู่มี ที่เสนาสนะป่าชีทวน ต่อมาหลวงปู่มี ได้ล้มป่วยอาพาธไม่ฉันอาหารอยู่ ๓ วัน ซึ่งท่านตอนนั้นเป็นฆราวาสได้ดูแลหลวงปู่มี ตลอดเวลาและเป็นจังหวะที่ สมเด็จมหาวีระวงศ์(ติสโส อ้วน)ได้มีหนังสือ ให้หลวงปู่มี เดินทางกลับ นครราชสีมา ทั้งที่อาพาธหลวงปู่มีท่านก็รีบจักบริขาลเดินทางด้วยเท้าไปขึ้นรถไฟที่อ.วารินชำราบเป็นที่อัศจรรย์ยิ่งนักทั้งๆที่ยังอาพาธอยู่
หลังจากนั้น ๓-๔ ปี ด้วยศรัทธาในหลวงปู่มี ท่านจึงขออนุญาตโยมน้า เดินทางเพื่อไปบวชเป็นศิษย์ หลวงปู่มี ที่วัดป่าสูงเนิน นครราชสีมา ท่านได้ฝากตัวเป็นศิษย์และได้บวชเป็นชีปะขาวรักษาศิลอย่างเคร่งครัดและปรนนิบัติรับใช้อยู่ ๓ ปี จนหลวงปู่มี เห็นว่าท่านมีความมุ่งมั่น จึงอนุญาตให้ท่านได้รับการอุปสมบท เมื่อท่านอายุได้ ๓๔ ปี ในวันที่ ๒๖ กรกฎาคม ๒๔๘๕ ที่วัดป่าสูงเนิน หลวงปู่มี ญาณมุนี เป็บพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์เนียม เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอธิการถนอมเป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้ ฉายา จารุธมโม แปลว่าผู้มีธรรมอันงามพร้อม
ขอพักแค่นี้ก่อนครับ

 

สวัสดีตอนเช้าๆ ครับผม

 

....สวัสดีครับสมาชิก "อัลบั้มพระฯ" ทุกๆท่าน....​

 

;aa44 อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับทุก ๆ ท่าน...

 

เมื่อคืนไปนั่งอ่านมาชนวนเยอะมากเดี๋ยวต้องเอาแบบสรุปเองดีกว่า รอก่อนน๊าาา....

 

เล่าเรื่องหลวงปู่อ่อนสา โดยครูนก
โพสต์ที่ 311 หน้าที่ 32

นโม วิมุตฺตานํ

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่ท่านผู้พ้นแล้วทั้งหลาย

นโม วิมุตฺติยา

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่วิมุตติธรรมความหลุดพ้นของท่านเหล่านั้น

​

 

สวัสดีคร้าบพี่เอ๊ะ !!! ^^

 

เวอร์ชั่นใหม่งามฝุด ๆ

 

สวัสดีครับพี่โญ ^___^

 

;aa44

 

เด่วนี้การออกแบบมีการวิวัฒนาการมากขึ้นอ่ะครับ เมื่อก่อนมีอยู่ช่วงหนึ่งที่ออกแบบเหรียญที่มีรอยหยักรอบเหรียญเยอะมากกกกก (พี่ปูบอกไว้ จำมะได้ล่ะว่าหลวงพ่ออะไร ซึ่งเลี่ยมยากมากๆ )

แต่มังกรคู่ลป.เกลี้ยงนี้สวยดีอะคับ ขนาดใหญ่กวา่มังกรคู่ลป.หมุนด้วยอ่ะคับ ^^

 

รับพรกันครับกัลยาณมิตรทุกๆท่านนะครับ...


" กู ใ ห้ มึ ง ร ว ย "

เพิ่งเจอในกรุว่ามีพระลพ.คูณ ที่มีชื่อรุ่นที่ดีมากๆเลยครับ..

****** ขอบรรจุไว้ในอัลบั้ม ******














​

 

พระภาคเหนือ ครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร