อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

สวัสดียามเช้าครับพี่วรรณ พี่เอ๊ะ พี่กูน พี่ตี๋ พี่โญ พี่รุ่ง คุณบอย นอร์ น้องโอ๊ต น้องเอ็ม น้องเขี้ยว น้องนิก คุณตั้น คุณหมอ คุณhmoomoo คุณsellcat คุณEYEOFVENUS และพี่ๆน้องทุกท่าน ขอบคุณทุกภาพสวยๆและเรื่องราวดีๆจากทุกท่านครับ

 

ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง

เรื่องที่จะนำมาถ่ายทอดต่อไปนี้ คัดลอกมาจากหนังสือ "เสียงจากถ้ำ (นารายณ์) ฉบับพิเศษ : บนเส้นทางพระโยคาวจร" เขียนโดย "สายฟ้า" [หลวงตาวัชรชัย เจ้าอาวาสวัดเขาวง (ถ้ำนารายณ์)] ผู้ถ่ายทอดกราบขออนุญาตต่อหลวงตาวัชรชัย ไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ และจะขอตัดตอนนำเฉพาะบางตอนที่กล่าวถึงหลวงพ่อฤๅษีลิงดำกับหลวงปู่ครูบาธรรมชัย โดยตรงมาถ่ายทอด ดังนี้


ท่านผู้อ่านคงจำได้ว่า เมื่อตอนที่เขียนถึงหลวงปู่คำแสนเล็ก ได้เคยกล่าวถึงพระสงฆ์องค์หนึ่งที่หลวงปู่คำแสนเล็กทั้งดุและเอ็นดู และเมื่อตอนที่แล้วของหลวงปู่ชุ่มในพิธียกฉัตรจำลองที่พระธาตุจอมกิตติ ได้เอ่ยชื่อพระสุปฏิปันโนองค์สุดท้ายในรายชื่อพระที่ไปร่วมพิธีบวงสรวงครั้งสำคัญ พระองค์นั้นคือ “หลวงปู่ธรรมชัย” แห่งวัดทุ่งหลวง อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ นั่นเอง

ท่านผู้อ่านที่รัก ถ้าจะมีพระดีสักองค์ที่รักและเคารพพ่อของเรา (หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ วัดท่าซุง) อย่างสุดที่จะรักได้ และแสดงความในใจออกมาทางกายได้เหมือนใจที่สุด องค์นี้แหละเป็นอย่างที่กล่าวนั้น

ผู้เขียนพบหลวงปู่ครูบาธรรมชัยครั้งแรกในงานบวงสรวงยกฉัตรพระเจดีย์ธาตุจำลองที่วัดพระธาตุจอมกิตติ อ.เชียงแสน จ.เชียงราย เมื่อเกือบจะ 30 ปี โน้น แต่บุคลิกภาพของท่านยังชัดเจนไม่เคยเลือนราง ยังต่อเนื่องภาพลำดับเหตุการณ์ของหลวงปู่ ไม่เคยจางหาย เช้าวันนั้น...พวกเราชาววานรชาญสมรชาญบุรุษทั้งหลาย นั่งล้อมรอบพ่อรอเวลาฤกษ์จะบวงสรวงยกฉัตร ขณะนั้นก็มีพระร่างเล็กห่มดองครองสีกรัก ใส่ประคำคอเม็ดใหญ่ มือถือไม้สั้นอย่างทะนุถนอมแต่โอ่อ่าดุจถือคฑาประจำยศ ใบหน้าท่านเกลื่อนเกลี่ยด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า เดินค้อมไหล่นิดๆ เข้ามากราบองค์พระเจดีย์จำลอง กราบนุ่มนวลนบนอบกอบใส่เกล้า

เรานี่... ดูท่านแล้วต้องน้อมใจ ก้มหัวนึกกราบตามท่านชนิดห้ามใจไม่อยู่ เสร็จแล้วท่านก็มากราบพ่อแทบเท้า ยิ้มสบตาพ่อด้วยรอยยิ้มเหมือนเด็กดีใจ โอยนี่มันคืออะไร... พ่อก็มองหน้ารับยิ้มตอบเหมือนท่านผู้ใหญ่จับตาพบเด็กน้อยที่คอยหา เอาล่ะ....เท่านี้ก็พอที่จะกระตุ้นความอยากของผู้เขียนให้ชนะความสำรวมมารยาทได้ทันที เมื่อเลี่ยงเข้าไปถามท่านว่า

“หลวงปู่กราบสวยจังครับ ตอบกราบเจดีย์ยิ่งงามมาก...” (กำลังจะถามต่อว่า หลวงปู่กราบอะไร เห็นอะไร ทำนองนั้นแหละ) ท่านก็หันมายิ้มตอบว่า

“หลวงปู่กราบพระบรมสารีริกธาตุพระพุทธเจ้า แสงรังสีสวยงามเหลือเกิน เป็นบุญมากน๊อ...” ก็หายสงสัยคลายอารมณ์คัน ผู้เขียนน่ะไม่ได้เห็นแสงฉัพพรรณรังสีเหมือนหลวงปู่ แต่รู้แน่ชัดเพราะเห็นพ่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุนั้นกับตาของตัวเองตามที่เขียนเล่าในตอนหลวงปู่ชุ่ม

หลวงปู่ธรรมชัยองค์นี้ จะเรียกว่าพระอภิญญาหรือเปล่า ไม่ชัดเจนนัก แต่ด้านทิพจักขุญาณนี่ว่องไวไม่ทันกำหนดจิต หลวงปู่เป็นพระหมอ สงเคราะห์ผู้คนด้านรักษาโรคและกฎของกรรมพิสดารพ้นวิสัยเยียวยาของแพทย์สมัยปัจจุบัน เวลาท่านตรวจอาการของโรค จะให้คนไข้จับไม้คฑาที่ท่านถือคู่กายอยู่ตลอดเวลานั่นแหละ คนไข้จับด้านปลาย หลวงปู่จับทางด้าม ลืมตาบอกเสียงจะแจ้งเลย...

“เป็นโรคกษัย....ไม่ใช่มะเร็ง... ป่วยมา 3 ปี 4 เดือน 12 วัน มีอาการปวดเอียว (ผู้เขียนช่วยท่านจดฉลากยาในบางครั้งต้องย้ำถาม จึงได้ความว่าปวดเอว ภาษาเหนือนี่ลืมไปหลายชาติแล้ว) ...ให้กินยามะขางโหด... ยา...(โอย...จำชื่อไม่ได้ มันนานมาแล้ว เกือบ 30 ปี แล้วก็มีมากมายหลายขนาน) ... รักษา 29 วัน หาย!”

แล้วท่านก็ยิ้มเต็มหน้าเมตตาล้นใจ มองหน้าคนไข้ ผู้เขียนเห็นเขากราบ หน้าเบิกบานมีความสุข ยังนึกว่าคงจะหายโรคก่อน 29 วัน ด้วยซ้ำไป เอ้า...คนอื่นต่อไป... ทยอยเข้ามายาว...แถวยาว...

สมัยแรกๆ หลวงปู่ธรรมชัยจะรักษาคนไข้ที่บ้านซอยสายลม... มีอยู่วันหนึ่งกำลังทำงานง่วนอยู่ในห้องสอนกรรมฐานปัจจุบันของซอยสายลมนี่แหละ นั่งกันอยู่ในห้อง มีฝามีผ้าม่านปิด ท่านรีบบอกผู้เขียน

“นี่....รีบไปเข็นรถลูกหลวงปู่มาเร็ว เอามาเร็วๆ เข้ามาก่อนใครๆ เขาไข้หนักหนานัก”

ผู้เขียนรีบตาลีตาลานออกไปนอกห้อง หน้าบ้านก็ไม่มี โน่น ! ที่ถนนหน้าบ้านสายลมโน่น....กำลังเปิดประตูท้ายรถแวนเข็นทุลักทุเลลงจากรถ ผู้เขียนรีบเข้าไปช่วยด้วยความงงมากกว่าความสงสาร ....นี่ ขนาดนี้เชียวหรือ ท่านเห็นได้ รู้ได้ยังไง โอย...พาเข้าไปตรงหน้าหลวงปู่ นั่งหน้าเหลืองเหมือนศพ มีสายเสียบจากเอว จากท้อง จากอะไร เขียนว่าอะไรดี....ไอ้ที่ใช้ปัสสาวะน่ะ ระโยงระยางแยงลงในขวด ในถุงพลาสติกที่แขวนรอบรถ ญาติคนป่วยบอกว่าหมอเชิญให้กลับมาตายที่บ้าน หลวงปู่มอง...ยิ้ม....โคลงหน้าจังหวะสั้นๆ สุภาพเชียว

“ไม่ตาย...ไม่ตาย... ไปอยู่กับปู่ที่เชียงใหม่ รับรองเดือนเดียวหาย...”

ข่าวที่แน่ชัดในเวลาต่อมาอีก 2 เดือน ก็คือ กวาดวัด ทำงานได้ มอบกายถวายชีวิตให้หลวงปู่เรียบร้อยไปแล้ว

ที่มา: วัดเขาวง(ถ้ำนารายณ์)

 

เล่าเรื่องหลวงปู่อ่อนสา โดยครูนก
โพสต์ที่ 1472 หน้าที่ 148

นโม วิมุตฺตานํ

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่ท่านผู้พ้นแล้วทั้งหลาย

นโม วิมุตฺติยา

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่วิมุตติธรรมความหลุดพ้นของท่านเหล่านั้น

​

 

;aa44 สวัสดีครับคุณเอ๊ะ วันนี้แวะมาแต่เช้าเลย

 

พระทุ่งเศรษฐี ครูบาธรรมชัย จากพี่วรรณ

 

สวัสดียามเช้า คุณปู คุณโญ คุณวัน คุณเอ๊ะ คุณนอร์ คุณเอ็ม และทุกๆท่าน

อากาศหนาวกว่าเมื่อวานมากๆเลยครับ

ทำการทำงานใด ทำมาค้าขายใด ขอให้เจริญรุ่งเรือง ปลอดโปร่ง ราบรื่น นะครับ

 

อรุณสวัสดิ์คับพี่ปู พี่โญ พี่วรรณ พี่ตี๋ และทุกๆท่าน..

 

พระภาคกลาง จ. สุพรรณบุรี
พระผงสุพรรณย้อนยุค ๕๕๘ ปี

 

สวัสดีครับพี่ปู พี่เอ๊ะ พี่โญ พี่3D ^^

 

สวัสดีทุกๆท่านครับ...

 

สวัสดีทุกๆท่านด้วยครับผม

 

;aa44 สวัสดีครับทุก ๆ ท่าน

 

อย่าลืม นำกำแพงที่เหลือมาลงด้วยน๊าพี่ปู...

 

หลวงปู่ดู่กับพระเครื่องที่ท่านอธิษฐานจิต

เมื่อลำดับภาพเหตุการณ์ต่าง ๆ ในอดีต ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับปฏิปทาของ”หลวงปู่ดู่” กับพระเครื่องที่ท่านอธิษฐานจิต สิ่งที่สังเกตได้ชัดเจนอย่างหนึ่งก็คือ

ท่านกำลังสร้างสิ่งที่จะเป็น "เครื่องมือ" ในการสร้างความดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปฏิบัติสมาธิภาวนา

แม้ท่านจะกล่าวว่า

"ติดวัตถุมงคล ก็ยังดีกว่าติดวัตถุอัปมงคล" ก็ตาม

แต่ในขณะเดียวกันท่านก็ไม่ให้ไปลุ่มหลงหรือยึดติดเสียจนละเลยเป้าหมายสำคัญของแต่ละชีวิต นั่นก็คือการพัฒนาให้ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

วันหนึ่ง เพื่อนคนหนึ่งของข้าพเจ้า* ไปเช่าวัตถุมงคลที่ท่านอธิษฐานจิตให้กับทางวัดสะแก จำนวนมากกว่า 20 ชิ้น แล้วเอามาให้ท่านอธิษฐานจิตซ้ำอีก ครั้งนั้น ข้าพเจ้าและเพื่อนต้องสะดุ้งด้วยถ้อยคำที่พูดค่อนข้างดังของท่านว่า

"แกจะเอาไปขายหรือ พระของข้าน่ะ ทำ (ปฏิบัติ) ให้จริง องค์เดียวก็พอแล้ว"

ในทางตรงกันข้าม เพื่อนของข้าพเจ้าอีกคนหนึ่ง เป็นคนที่ไม่สะสมวัตถุมงคลเอาเสียเลย มีก็แต่พระที่หลวงปู่มอบให้กับมือเท่านั้น

จนวันหนึ่งทางวัดกำลังนำวัตถุมงคลรุ่นหนึ่งในหลาย ๆ รุ่นที่หลวงปู่เมตตาอธิษฐานจิตให้ ออกมาให้เช่าบูชา แต่ด้วยความที่เพื่อนคนนี้มิได้ใส่ใจในเรื่องวัตถุมงคล จึงไม่ได้ขวนขวายไปเช่าที่หลังวัด หลวงปู่จึงเอ่ยกับเขาว่า

"ถ้าข้าเป็นแก ข้าจะไปบูชาเอาไว้สักองค์สององค์นะ"

ข้อสังเกตอีกอย่างหนึ่งก็คือ เวลามีคนมาถามหาเพื่อจะขอบูชาพระเครื่องจากท่าน ท่านก็จะบอกว่าไม่มี ฉันไม่ได้ทำ พระเป็นของวัด ไปเช่าที่หลังวัดโน่น

ท่านเคยบอกให้ข้าพเจ้าฟังว่าท่านมีหน้าที่เสกพระเท่านั้น เสกแล้วก็แล้วกัน เรื่อง (จำหน่าย) พระ เป็นเรื่องของทางวัด ถือเป็นของสงฆ์ทั้งหมด

หลวงปู่เคยพูดติดตลกว่า

“พระที่ท่านอธิษฐานจิต แม้จะไม่เป็นที่หนึ่ง แต่ก็ไม่เป็นรองใคร”


ท่านเคยเตือนให้ระวังรักษาพระของท่านว่า

"...ใครเขาจะทำ (อธิษฐาน) ให้เหมือนอย่างที่ข้าทำ พระที่ข้าทำ แกจงรักษาให้ดี..."

แต่มีเหตุการณ์ที่สำคัญมากที่เกิดกับเพื่อนของข้าพเจ้าคนหนึ่ง ซึ่งมีฐานะไม่สู้ดีนัก เขาได้แต่ชื่นชมพระเครื่องที่บรรดาเพื่อน ๆ ไปหาเช่ากันมา แต่ตัวเองก็ไม่มีสตางค์จะไปเช่า

ค่ำคืนหนึ่ง ขณะที่เขานั่งอยู่ในห้องพระเพียงลำพัง นึกน้อยใจในวาสนาบารมีของตัวเอง แล้วบ่นต่อหน้ารูปหลวงปู่ที่บูชาอยู่เบื้องหน้าว่า ลูกอยากได้พระเครื่องของหลวงปู่เหลือเกิน

ทำยังไงลูกจึงจะมีวาสนามีพระเครื่องรุ่นที่เขานิยมกันบ้าง เพราะลูกไม่มีเงิน หลังจากรำพึงรำพันแล้วเขาก็นั่งสมาธิ

และแล้วสิ่งอัศจรรย์ก็บังเกิดขึ้นกับเขา เมื่ออยู่ ๆ ปีติก็เกิดขึ้นท่วมท้นกายใจของเขา เขาเห็นแสงสว่างโพล่งไปหมด แล้วก็เห็นนิมิตองค์พระ พร้อมกับเสียงพูดว่า...

"ข้าให้พระกับแก เป็นพระเก่าพระแท้"
เพื่อนผู้นี้ร้องไห้ออกมามาก เขาเข้าใจในทันทีว่า พระเก่าพระแท้ที่หลวงปู่ตั้งใจให้เขาก็คือ "การปฏิบัติธรรม" นั่นเอง... เพราะ

"พระสติ - พระปัญญา"

อันเป็นผลจากการปฏิบัติธรรมเท่านั้นถึงจะเป็นที่พึ่งที่เที่ยงแท้กว่าพระภายนอก ดังนั้น จึงไม่เป็นปัญหาอีกแล้ว

เพราะแม้จะไม่มีพระเครื่องของท่าน แต่เขาก็ภูมิใจที่หลวงปู่มอบพระที่มีค่าสูงสุดแก่เขาแล้ว...

ทั้งยังเป็นพระที่ใคร ๆ จะมาแย่งชิงเอาไปจากเขามิได้เลย และจะอยู่กับเขาตลอดไป ตราบเท่าที่เขาไม่ละทิ้งการปฏิบัติ
ขอขอบคุณบทความจาก นวรัตน์ดอทคอม...

 

เมื่อเอ่ยชื่อของ หลวงพ่อพรหม ถาวโร วัดช่องแค จังหวัดนครสวรรค์เชื่อว่าบรรดานักสะสมนิยมพระเครื่องหลายๆ ท่านต้องคุ้นหู คุ้นชื่อท่านเป็นอย่างแน่
เชื่อกันว่าหลวงพ่อพรหม ถาวโร ท่านเป็นพระอริยสงฆ์และได้อภิญญา บรรลุธรรมชั้นสูง...ซึ่งข้าพเจ้าเองก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าหลวงพ่อสำเร็จถึงขั้นไหน
เพราะหลังจากท่านมรณภาพแล้ว สภาพศพของท่านไม่เน่าเปื่อยแถม หนวด ผม เล็บ เครา ก็งอกยาวเหมือนคนปกติ ซึ่งนับว่าเป็นเรื่องที่แปลกและมหัศจรย์มาก
วัตถุมงคลที่หลวงพ่อได้ปลุกเสกไว้ มีพลังพุทธคุณอันสูงส่งและมีประสบการณ์มากมาย เช่นบางคนถูกไฟฟ้าแรงสูงช็อตยังไม่ตายบางคนถูกฟ่าผ่ายังรอดมาได้

แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่หลวงพ่อพรหม ท่านต้องยอมแพ้อย่างสิ้นเชิง....


“ข้าฯ ลงให้หมดทุกอย่าง มหาอุดยิงไม่ออก

คงกระพันยิงไม่เข้า

เมตตามหานิยม ซื้อง่ายขายคล่อง

ลงไม่ได้อย่างหนึ่งคือ.....

กันคนอิจฉาริษยาไม่ได้...เพราะว่า...

มันไม่มีคาถาห้ามปากคน....”

 

​

 

จะทยอยลงวันละกำแพงคร๊าบบ

 

หลวงพ่อนิล วัดครบุรี

สวัสดียามเที่ยง ขอขอบคุณทุกภาพพระสวยๆและทุกเรื่องราวดีๆจากทุกท่านคร๊าบบ

 

อริยเมตตาแห่งดอนยายหอม หลวงพ่อแช่ม ฐานุสสฺโก(4)

โดย....อำพล เจน

แม้เป็นเพียงพระนวกะเพิ่งบวชใหม่ๆ แต่ท่านกลับเป็นกำลังสำคัญของหลวงพ่อเงินเกือบทุกด้าน ทั้งการพัฒนาวัด และพัฒนาคน
50 กว่าปีที่แล้ว เป็นสมัยแห่งอบายมุข ที่เรียกว่าร้ายกาจที่สุดคือ ฝิ่น ใครจะตั้งโรงยาฝิ่นก็ได้ ไม่ผิดกฎหมาย รัฐบาลไม่ทันได้ห้าม หรือให้ยุบเลิกโรงยาฝิ่น แต่ดอนยายหอมกลับไม่มีโรงยาฝิ่นแม้แต่โรงเดียว

หลวงพ่อเงินเป็นผู้นำการต่อต้านยาฝิ่น หลวงพ่อแช่มเป็นกำลังสนับสนุน
ภิกษุอาและหลานคู่นี้คือผู้ต้านอบายมุขแห่งตำบลดอนยายหอม

ไม่ใช่คำพูดที่เกินเลย ให้ดูที่ทุกตำบลในจังหวัดนครปฐมล้วนมีโรงยาฝิ่น ตั้งอยู่อย่างน้อยตำบลละ 1 โรง แต่ตำบลดอนยายหอมเพียงตำบลเดียวที่ไม่มีโรงยาฝิ่นแม้แต่โรงเดียว
ผู้นำการต่อต้าน...หลวงพ่อเงินได้ปรารภแก่ชาวบ้านตำบลดอนยายหอมทุกครั้งที่มีโอกาสว่า

“ฉันใจไม่ดีเสียแล้ว เพราะได้ข่าวว่าไฟประลัยกัลป์กำลังจะมาก่อหวอดขึ้นกลางหมู่บ้านของเรา ฉันเกรงว่ามันจะเผาผลาญทรัพย์สินของญาติพี่น้องตำบลนี้วอดวายไปหมด ไฟประลัยกัลป์นี้ร้ายแรงนัก เผาเงินทองบ้านช่องจนกระทั่งแผ่นดินไร่นา ต่อไปพวกเราจะลำบาก ไม่มีที่อยู่อาศัย ลูกเล็กเด็กแดงจะพากันรับบาปไปด้วย นี่เป็นเรื่องน่ากลัวเหลือเกิน”

ทุกคนในตำบลดอนยายหอม ถ้าไม่ใช่เพราะเคารพศรัทธาในหลวงพ่อเงินแล้วเห็นจะยากที่คำพูดเพียงเท่านี้จะระงับไฟ
ฝิ่นได้ด้วยความเคารพศรัทธานั้นทำให้ทุกคนเชื่อฟัง และบอกเล่าเก้าสิบต่อปากออกไปจนทั่วว่า
“หลวงพ่อเงินไม่ชอบให้ใครสูบฝิ่น”
โรงยาฝิ่นชึ่งตั้งขึ้นเพียง 5 เดือนเศษ ก็ต้องมีอันปิดกิจการไป
ไม่มีใครมาสูบฝิ่น โรงฝิ่นจะอยู่ได้อย่างไร
อย่าว่าแต่โรงยาฝิ่นเลย แม้โรงพนันเล่นหวยจับยี่กีที่โรงสีเจ็กเสียงยังมีอันต้องเลิก
หลวงพ่อเงินท่านบุกถึงโรงพนันเพื่อเข้าเยี่ยมเจ้าของบ่อน และกล่าวว่า

“ได้ยินเขาลือว่าเถ้าแก่ตั้งบ่อนพนัน ไม่คิดว่าคนที่มีเงินเหลือเฟืออย่างเถ้าแก่จะโง่ถึงกับตั้งบ่อนพนันขึ้น เพราะว่าคนเล่นการพนันมากๆ ก็ย่อมจะยากจนลง การลักเล็กขโมยน้อยจนถึงปล้นสะดมภ์ก็มีเกิดขึ้น เถ้าแก่ก็อาจไม่พ้นภัยด้วย ขอให้เลิกเสียเถิด หนทางหากินยังมีเยอะแยะ ถ้าสิ้นทางหากินแล้วก็ไปอย่าง”

เถ้าแก่เสียงเจ้าของบ่อนพนันฟังแล้วเกิดความละอายใจจึงเลิกบ่อน
ชาวดอนยายหอมพ้นภัยพนันและภัยฝิ่นมาได้เพราะหลวงพ่อเงินและหลวงพ่อแช่มผู้ช่วย เมื่อพ้นภัยก็มีแต่จะอยู่สุขสบายถ้วนทั่ว ถึงกับมีชาวหนองแขมมาปรารภกับหลวงพ่อเงินว่า ทำไมชาวดอนยายหอมจึงทำมาค้าขึ้นร่ำรวยแทบทุกครัวเรือน แต่ทำไมชาวหนองแขมอยู่ใกล้ๆ จึงไม่เป็นเช่นนั้น
หลวงพ่อเงินกล่าวว่า
“อาตมาสงสารชาวหนองแขมอยู่มาก เพราะว่าพากันป่วยไข้กันทั้งหมด”
“ไม่เห็นมีใครป่วยนี่ครับ” ชาวหนองแขมท่านนั้นแย้ง
“เห็นเขากินยากันทั้งตำบล คนกินยาก็ต้องป่วยซีล่ะ”
“ยาอะไรกันขอรับ”
“ยาฝิ่น กินยาฝิ่นกันแทบทุกคนเพราะว่าป่วย”

“ทีหลวงพ่อฉันปลาล่ะ หลวงพ่อรู้สึกอย่างไร”
“เฉยๆ เพราะเท่าที่ได้ฉันเนื้อสัตว์ก็เพราะมีคนนำมาถวาย เห็นว่าเป็นอาหารก็ฉันไปเพื่อยังชีวิตอยู่ทำประโยชน์แก่โลกเท่านั้น” หลวงพ่อเงินตอบและย้อนถามว่า “ปลากับคน ใครโง่กว่ากัน”
• “ปลาโง่กว่า เพราะคนจับปลามากิน”
“คนโง่กว่าปลาก็มีเยอะไป ปลาถูกจับเพราะคนเอาลอบเอาไซไปดัก มันไม่รู้จักจึงถูกจับ แต่ว่าคุกนั้นไม่ได้ทำขึ้นเพื่อหลอกให้ใครเข้าไป คนมันก็ยังเข้าคุกกันได้ทุกวัน ใครโง่กว่ากันล่ะ”

ยุคสมัยที่หลวงพ่อแช่มขึ้นครองวัดดอนยายหอมสืบต่อหลวงพ่อเงินซึ่งมรณภาพไป ท่านหาได้วางธุระในอันที่จะพัฒนาบ้านเกิดของท่านไม่
ลักษณะของการปลูกฝังนิสัยในทางที่ชอบให้แก่ชาวบ้านดอนยายหอมยังคงดำรงอยู่จนทุกวันนี้

• “เก็บให้มาก ใช้ให้น้อย แล้วรวย”

นี่คือคำสอนล่าสุด
“บ้านเกิด” คำนี้จะหามนต์ใดมามัดใจให้ขลังเท่าเป็นไม่มี
ท่านเกิดมาเพื่อพระศาสนาและเพื่อบ้านเกิดของท่านอย่างแท้จริง
ระหว่างปี 2517-2521 ถนนสายที่ทอดเข้าเปิดบ้านดอนยายหอม หมู่ที่ 1 เกิดด้วยบารมีของหลวงพ่อแช่มที่แปลงจากนามธรรมให้เป็นรูปธรรมนั้น สิ้นไปถึง 764,365.25 บาท ถนนนั้นท่านทำให้ชาวบ้าน แต่ที่ท่านทำให้วัดของท่านเองคือ เหล่าเสนาสนะสงฆ์ทั้งหลายในเวลาเดียวกันอีก 3 ล้านบาทถ้วน
บารมีเล็กๆ นี้คือเมตตาที่ไม่ยึดถือในสมบัติของท่าน อันได้ทอดทานออกไป อาจเรียกว่าเป็นการเดินสะกดรอยเท้าของหลวงอาของท่าน ก็ว่าได้
เดี๋ยวนี้โครงการสร้างโรงพยาบาลขนาดใหญ่กับงบประมาณจำนวนมากกำลังเริ่มแล้ว นี่คือการทอดทานล่าสุดของท่านที่มี
•ให้แก่ดอนยายหอม

ที่มา: สวนขลัง

 

สวัสดีคร้าบพี่ปู. อยากทราบขนาดของพระองค์นี้อ่ะคับ..?