สมเด็จเกาะพงัน หลวงปู่จันทร์ วัดโฉลกหลํา

สุดยอด

 

พระคุณฟิลล์123 มีความเห็นเยี่ยงเดียวกับท่านเจ้ากรมอู้ดครับ ยินดีต้อนรับครับมีประสบการณ์ก้อมาเล่าสู่กันฟังอีกนะครับ

 

รบกวนคุณ oudadisak อีกครั้งครับ

ไม่ทราบว่าครั้งนี้ ถ่ายรูป มาพอจะบอกได้ไหมครับ
ว่าดีไม่ดีอย่างไร
รอลุ้นอยู่นะครับ อิอิ

 

ส่วนตัวผมชอบครับ มวลสารแบบนี้น่าจะเป็นยุคหลังครับ

 

วันนี้จะมาบอกเล่าวัตถุมงคลที่ผมเคยทดลองด้วยปืน .38 แล้วไม่ออก เอาเท่าที่จำได้ละกันนะครับ เริ่มต้นด้วยตะกรุดหลวงพ่อเฮ็นวัดดอนทองสระบุรี ตามด้วยตะกรุดหลวงพ่อคลี่วัดประชาโฆษิตาราม ตะกรุดโทนยิงไม่ออก ตะกรุดสิบทัศ ออกเป็นผงฝุ่นกระจายรอบตะกรุด แล้วก็เหรียญ ยันต์ ด เด็กปี19 เนื้อไม่เกินเหรียญนี้คนแม่กลองทราบดี ไม่เชื่อถามท่านบุรุษได้ครับ ต่อมาก็เหรียญรุ่นแรกหลวงพ่ออุ้นวัดตาลกง ต่อด้วยเหรียญเสมาสร้างโบสถ์หลวงพ่อรวยวัดตะโก ต่อด้วยหลวงพ่อเณรวัดปากสมุทร ต่อด้วยเหรียญระฆังหลวงพ่อเนื่องออกให้วัดปทุมสมุทรสงคราม ต่อด้วยหลวงปู่ทวดหลังฟังกระดุมรูปหลวงปู่ทวดวัดห้วยมงคล พระสมเด็จหลวงปู่จันทร์วัดโฉลกหลำ เสือหลวงปู่แย้มวัดตะเคียน เสือหลวงพ่อสมชายวัดปริวาส พระร่วงรางปืนเนื้อทองเหลืองหลวงพ่อโบ้ยวัดวังมะนาว พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์เล็บมือ ต่อด้วยตะกรุดเพชรคงหลวงพ่อสุพจน์วัดศรีทรงธรรม ต่อด้วยเหรียญหลวงพ่อยอดวัดหนองปลาหมอสระบุรี น่าจะหมดแล้วครับที่บอกมาทั้งหมดถ้าเพื่อนสมาชิกท่านใดมีก็เลี่ยมขึ้นคอได้เลยนะครับ เพราะผมลองมาทั้งหมดแล้ว รับประกันคุณภาพครับ

 

ขอบคุณครับ คุณ oudadisak
ถึงเป็นยุคหลังของหลวงปู่จันทร์ ผมก็ดีใจแล้วครับที่ได้มา
งั้นแสดงว่า เกศาที่ติดมา ก็ของหลวงปู่ใช่ไหมครับ 555 ดีใจจริงๆเลย
เห็นเปลือกหอยหลายจุดเลยครับ

 

ผมพึ่งรู้จักหลวงปู่ได้ไม่นาน และได้หลังไมล์ถามคุณบุรุษโง่งม เรื่องเช่าหาพระแท้ๆของท่านสักองค์ ท่านก็เมตตาชี้แนะแนวทางให้ตอนนี้ผ่านมาได้ ร่วมสองอาทิตย์ผมมีพระของท่านขึ้นคอและยังได้พระของท่านเพิ่มทุกวัน ต้องขอขอบคุณคุณบุรุษโง่งม มา ณ ที่นี้ด้วยครับ วันนี้คล้ององค์นี้ขอบอกว่าสุดยอดสมร่ำลือจริงๆครับ

 

ได้มาอย่างไม่คาดคิด หมาดๆวันนี้เองครับ

เอาประสบการณ์แบบเจอมาหมาดๆ วันนี้มาเล่าให้ฟังครับพี่ๆ ผมเล่าเรื่องตลับทองไปเมื่อบ่ายนี้ พอเลิกเล่นเน็ต ผมไปหาอะไรกิน แวะไปดูแผงพระในตลาด เห็นองค์นี้วางอยู่ในแผง ผมถามซื้อ ลุงคนขายแกตอบทันควันเลยครับ องค์นี้ไม่ขาย!!
ผมก็กลับไปกินก๋วยเตี๋ยว กินเสร็จผมกลับไปตื้อถามลุงแกอีก แกบอกว่า เอา! เอาไปลุงให้ เอาไว้ก็หมดปัญญาจะใช้ว่ะ เอ็งยังหนุ่มยังแน่น ระวังตายเพราะโรคผู้หญิงนะโว๊ย! 55 ลุงน่ะ สิบเอ็ดคน เผาทิ้งหมดแล้ว ทุกวันนี้เจ็ดสิบสามแล้ว หมดแรงว่ะ 55 ผมยิ่งมั่นใจในอานุภาพหลวงปู่จันทร์ขึ้นมาอีก สมชื่อว่า "สมเด็จเกาะพงัน" จริงๆ

 

ลุงแกคงขูดขอบด้านบนจากเหลี่ยมกลายเป็นมนโค้งเลย มิน่าละ 11 คนไม่ธรรมดาจริงๆ

 

ปล. แกน่าจะเป็นคนพื้นที่พงันมั้งครับ พูดภาษากลางแต่สำเนียงออกทางใต้ ครับ ยังมีเรื่องเล่าจากเพื่อนที่ลพบุรีอีกครับ พ่อมันเคยเป็นจับกังเรือแล้วไปอาศัยนอนกินข้าวก้นบาตร วัดโฉลกหลำครับ

 

รออ่านอยู่ครับ สนใจประสบการณ์เรื่องเล่าครับ

 

สวัสดีครับท่านเจ้ากรมอู๊ด คุณบุรุษฯและเพื่อนสมชทุกท่านแวะเวียนมาทักทาย กระทู้คึกครื้นแน่ไปด้วยเนื้อหาสาระเช่นเดิม ชอบประสบการณ์ท่านเจ้ากรมให้100likesครับ

 

หายไปนานเลยท่าน สงสัยประสบการณ์เพียบ ยังไงก็อย่าลืมมาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ

 

วันนี้หลวงปู่มาโปรดอีกหนึ่งองค์ครับ ได้มาจากมหาชัยครับ

 

มหาชัยเป็นหนึ่งที่ในอีกหลายที่ ที่เราสามารถพบพระหลวงปู่ได้โดยไม่ยากครับเพราะเรือประมงไปลากปลา ขึ้นปลา และหลบลมพายุที่เกาะพงันเป็นประจำในยุคสมัยที่หลวงปู่ยังอยู่

 

ไม่ได้เข้ามาหลายวัน ประสบการณ์จัดเต็มกันทุกท่านเลยนะครับ

 

วันนี้ดูกระทู้ hot น่าดู 555

 

แบบนี้ก็ใช่ ใช่ไหมครับท่านอู๊ด

 

ประสบการตรงของพ่อเพื่อนครับ เล่าให้ฟัง ก่อนจะแบ่งพระให้
เมื่อ ราวปีพ.ศ.สิบกว่าๆ แกหางานทำที่กรุงเทพ แล้วไปมีเพื่อนเป็นคนสุราษฎร์ ชวนกันไปเป็นจับกังเรือ ตอนไปใหม่ๆ ไปอาศัยนอนที่วัดที่เกาะพงัน แกบอกว่าจำชื่อวัดไม่ได้ ผมเดาว่าน่าจะเป็นวัดโฉลกหลำนี่แหละครับ วันหนึ่งแกลงเรือไปหาปลา เพื่อนของแกที่เป็นคนสุราษฎร์ ไปมีเรื่องกับคนงานเรืออีกคนหนึ่ง คือ น้องสาวของคนนั้นเขามาติดเพื่อนแก แอบมานอนด้วยเป็นประจำ พอลงเรือก็เอาเหล้าไปกินกันด้วย กินไปกินมาเริ่มเมาละสิ ก็พูดค่อนขอดกัน เรื่องน้องสาวเกิดทะเลาะกันสิครับ เพื่อนแกเอาขวดเหล้าฟาดหัวฝ่ายตรงข้ามแตกเลือดอาบ ฝ่ายนั้นพอลุกขึ้นได้ก็คว้าเหล็กสมอที่เอาไว้เกาะอวนตอนปล่อยลงน้ำ แทงเข้าที่ท้องเพื่อนแกเสียงดังปุกๆ ไม่เข้าว่ะ (แกพูดอย่างใส่อารมย์ด้วยฤทธิ์แม่โขงที่ผมเลี้ยง) จนใต้ก๋งเรือยิงปืนขื้นฟ้าจึงแยกกันคนละมุมเรือ พอขึ้นฝั่งมาพักที่วัดพ่อเพื่อนผมก็ถามว่า "มึงมีอะไรดีวะ น้องสาวมันถึงมานอนกับมึงได้ แถมพี่มันแทงไม่เข้าอีก" เขาพูดเป็นภาษาใต้ทำนองว่า มึงไม่รู้รึมึงโง่กันแน่วะ ก็กูได้ขี้เถ้ากลองโทน ที่ตาหลวงตำไว้ในครกหินไงวะ กูเห็นตาหลวงแก่กำลังตำอยู่กูไปขอของดีติดตัวลงเล แก่เลยควักในครกปั้นให้มาเม็ดหนึ่ง กูเอาผ้าพันมัดใส่แขนไว้นี่ พร้อมกับแกะออกให้ดู (ผมว่าแกคงไม่รู้กระมังว่าขี้เถ้าหน้ากลองโทนคือผงพุทธคุณที่หลวงปู่จันทร์ท่านตำผสมไว้พิมพ์พระ) พ่อของเพื่อนผมจึงไปขอมั่ง แต่ท่านให้พระผงมาองค์หนึ่ง ทำงานที่เรือประมงไม่ถึงปีก็ต้องกลับบ้านเพราะดันไปมีเรื่องกับพวกหนุ่มๆที่มาทำงานประมงแถวนั้น ก็เรื่องเดิมๆแหละครับ ผู้หญิง เขม่นกันเรื่องเจ้านายรักพ่อเพื่อนผมมากกว่าคนอื่นๆ จนมีเรื่องราวกันขั้นอาฆาตขู่ฆ่ากันเลย พ่อเพื่อนผมก่อนกลับบ้านที่ลพบุรีได้ไปกราบลาท่าน บ่นให้ท่านฟังว่า ทำไมถึงมีคนเขม่นสงสัยดวงจะซวย ท่านบอกว่า ไม่ซวยหรอก ถ้ามึงรู้จักกิน แล้วท่านก้หัวเราะ พ่อเพื่อนผมกลับมาลพบุรี มาทำการค้าขาย จนมีครอบครัว สร้างฐานนะค่อนข้างจะร่ำรวย แต่ไม่รวยสักทีเพราะแกมีเมีย สี่คน เลี้ยงทุกคน จนผมเองได้พระของแกมาแล้วก็เกือบได้เมียรุ่นพี่ซึ่งเป็นเจ้าของร้านทองเหมือนกัน 555 ( เล่าเหมือนนิยาย แต่ก็ฟังมาอีกทีนึงนะครับ )

 

สวัสดีครับท่านอัปเปอร์คัต ท่านเจ้ากรมและเพื่อนสมาชิกทุกท่าน ชื่นชอบประสบการณ์ที่ท่านฟิลล์123เล่ามากครับ ที่พระหลวงปู่มีคนนับถือมากก้อเพราะผู้ใช้มีประสบการณ์จริง ไม่ใช่แรงเชียร์พุทธพาณิชย์ และกะทู้นี้ก้อสรรเสริญในมหาบารมีหลวงปู่ด้วยความจริงใจครับ หาความรู้ประสบการณ์ได้ที่กะทู้นี้ครับแต่ถามหาคนให้เช่าพระในกะทู้ไม่มีครับ