ทำไมคนที่นับถือพุทธ ส่วนใหญ่จึงอยู่ในประเทศ ด้อยพัฒนา .............>>

ทำไมคนที่นับถือพุทธ ส่วนใหญ่จึงอยู่ในประเทศ ด้อยพัฒนา

แม้แต่ญี่ปุ่นที่เคยเป็นพุทธ พอคนรุ่นใหม่หันมานับถืออีกศาสนา ประเทศพัฒนาก้าวกระโดดทันที

 

จริงอ่ะ.......

 

ศาสนาพุทธไม่ได้สอนให้เป็นคนจนนี่ครับ สอนให้รู้จักซื่อสัตย์ สุจริต เก็บออม มีจตุคำ มีความเพียร

แต่ถ้าเน้นค่านิยม เห็นคุณค่าทางวัตถุมากกว่าจิตใจ มันเลยกลายเป็นกระแสวัตถุนิยม บริโภคนิยม

เห็นช้างขี้ขี้ตามช้าง ไม่รู้จักความพอเพียง ตามสถานะภาพตน

มึงกู้ กูกู้ ดินพอกหางหมู ปะหน้าปะหลัง เดรดิต เบดิตล้นกระเป๋า
ค่าครองชีพทางจิตใจเสื่อม ลงทุนธุรกิจเจ๊ง เครียด..ตายดีกว่า มีให้เห็นในสังคมปัจจุบัน

ดูอย่างเกาหลีใต้สิ สถิติการฆ่าตัวตายสูง การตายคือการหาทางลง มันไม่ใช่

ญี่ปุ่นเองก็ใช่ย่อย ติดเรท ไปนานแล้ว ฮาราคีรี!!

ส่วนบางคนนี่อยากจะไปเมืองลาว หนีความเจริญ
ไม่งั้น พี่แอ็ด คงไม่แต่งเพลง "อยากจะไปเมืองลาว" ให้ เป็นแน่แท้ ในสมัยนั้นๆนะ อนาคตไม่รู้

ถามว่า คนนับถือพุทธในไทย เอาแค่หลักของศีล5 ทำได้หรือไม่ เอาแค่ข้อ2 กับ 4 นี่สำคัญต่อการพัฒนาองค์กร

ไม่ตอดเล็กตอดน้อย ไม่ทุจริตคอรัปชั่น ไม่หน้าไหว้หลังหลอก ไม่ปิดบังซ่อนเล้นผลประโยชน์ เท่าที่ควรจะเป็น

คนนับถือศาสนาพุทธ จะมีกินมีใช้ครอบครัวมั่นคง มันเริ่มมาจากพื้นฐานของจิตใจของคนๆนั้น ที่มีจิตมัธยัสถ์

แต่ถ้าเน้นวัตถุนะ เดี๋ยวก็ดูดวง เชื่อคำทำนาย บนบานศาลกล่าว สอดเงินใต้โต๊ะ

นอกรีตความเป็นพุทธไปเลย สืบทายาทอสูร สืบสานเจตนคติเป็นทอดๆสู่พี่สู่น้อง สู่ลูกสู่หลาน เป็นห้วงๆ

ฉะนั้น มันมีความต่างในหลายปัจจัย แต่อย่าไปตีเคลมเอาว่า

ที่ประเทศด้อยพัฒนา เพราะศาสนาพุทธสอนให้เป็นคน สันโดษ พอเพียง จึงไม่เจริญ

ประเทศที่เจริญทางด้านวัตถุ ความสุขทางจิตใจมีมากกว่าคนที่เข้าถึงพุทธจริง มีหรือไม่

เช่น ญี่ปุ่น อเมริกา แม้ประเทศเจริญแต่ก็ต้องประสบกับปัญหาภัยพิบัตินาๆชนิดในแต่ละปีห้อมล้อมอาณาเขต

ไทยเราหากปรับทัศนคติ ไม่เชื่อคำลวง ไม่พาคนหลง จับมือปรองดองสามัคคี

ก็ไม่แน่ว่าอนาคตจะเป็นบิ๊กเอเชีย อย่างจีนก็เป็นได้ อะไรๆมันก็เริ่มจะดีขึ้นมา

รวยแล้วทุกข์ ก็อย่ารวยซะดีกว่า อินทรีย์ทุกข์ไหม ที่มีเจ้าหนี้รายใหญ่อย่างแดนมังกร เสื่อผืนหมอนใบ

คนเราทุกคน ถ้ามันมีทุกข์ ก็จะต้องพยายามกระเสือกกระสน

แต่ถ้าใช้ความเพียรที่ผิด มันก็จะสะสมพอกหาง ท่วงความเจริญ หาทางกลับไม่เจอ

ในพุทธภาษิตก็บอกอยู่แล้ว "ความเป็นหนี้เป็นทุกข์ในโลก" หนี้สิน หนี้กรรม

ถ้าไม่มี "จตุคำ" มาห่ำหั่น ย่อมไม่เห็นทางเจริญ

ทั้งๆที่รู้อยู่ ว่ามันเริ่มที่ทุกคน ที่จะต้องจับมือร่วมกันพัฒนาตามหลักของศีลของธรรม

ประเทศชาติจึงจะก้าวไกลไปพร้อมกับจิตใจและวัตถุ

แต่ถ้าเห็นวัตถุสำคัญกว่าจิตใจ ปลูกฝังให้เอาวัตถุมาบังหน้า

ยกมาทั้งกุรุส สิบสองโหล เมืองพอมันไม่มีหรอก

เพราะลืมรากฐานของจิตใจ ที่พ่วงท้ายด้วยตัณหา มันก็จะกลายเป็นการ พายเรือในอ่าง

ทุจริตกรรม นั่นแหละ ตัวท่วงความเจริญ ให้ค่าครองชีพต่ำ

จน..!! เครียด เมื่อข้อ2กับข้อ4 มันพร่อง

ทีนี้ก็ลามไปข้อ5 คือทางออกสำหรับการไม่รู้ทันความหลง และ ข้อ3 จนครบข้อ1 เป็นกัปกัลป์ คือทางเสื่อม

ไม่รวย แล้วแถมพ่วงความซวย เข้าไปอีก แล้วมาโทษความสันโดษ ความพอเพียง โดยที่ตนไม่เข้าถึงจริง

นั่นเพราะขาดหลัก "จตุคำ และ จตุคำ"

 

ใครอ่านแล้วอยากรวย ให้ย้ายไปประเทศที่พัฒนาแล้วนะครับที่สำคัญ เปลี่ยนศาสนาด้วย

 

เอาอะไรมาวัดว่าเป็นประเทศด้อยพัฒนา ตอนที่ประเทศอินเดียเกิดขึ้นมาเมื่อกว่าพันปีที่แล้ว บางประเทศทางตะวันตก ยังไม่ปรากฏบนแผนที่โลกด้วยซ้ำ

 

หากเอาวัตถุ เครื่องส่งเสริมความขี้เกียจเป็นเครื่องชี้วัด มันก็ยังวัดได้ยาก

ประเทศที่มีคำสอนของพระพุทธศาสนา และมีคนประพฤติตามนั้น
มีความเจริญก้าวหน้ามากมาย ทุกๆด้าน
ชาญฉลาดลำ้ำลึก เพราะว่ากันไปถึงเรื่องจิต
ว่ากันไปถึงเรื่องนามธรรม รูปธรรมที่ละเอียด
เรื่องพลังงานที่ละเอียดๆ ละเอียด

ส่วนเรื่องรูปธรรมหยาบๆ
ของประเทศที่จขกท. เรียกว่าพัฒนาแล้ว
ก็ยังตามไม่ทัน
แบบว่า กระจอกไปเลย

และยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้ พ้นทุกข์ อีกตะหาก
ไม่ต้องเวียนไปเวียนเกิดนับครั้งไม่ถ้วน

มีปัญญาสุดๆไปเลยคนที่เดินตามพระพุทธเจ้านี่เนี๊ยะ

 

อ่านประวัติศาสตร์ ย้อนกลับไป 2000 ปี แล้วจะรู้ว่าส่วนใหนของโลกที่เจริญก้าวหน้ายาวนานกว่ากัน

 

มองอีกด้าน
ถ้าประเทศไทยไม่นับถือพุทธ
อาจจะยากจน ยุ่งวุ่นวาย ทุจริตคอรัปชั่น ด้อยพัฒนามากกว่านี้ ก็ได้
คนไม่เชื่อเรื่องกฏแห่งกรรม ไม่เชื่อบุญกุศล ไม่รู้จักศีลธรรม ไม่เชื่อเรื่องนิพพาน
ไม่มีอะไรยึดเหนี่ยวใจ เลยทำบาป ทุจริต หลอกลวง คดโกง ผิดประเวณี กันเต็มที่
แต่ว่า....
ก็อดแปลกใจไม่ได้เช่นกัน ทั้งที่ศาสนาพุทธมีความเป็นเหตุเป็นผล มีความเป็นวิทยาศาสตร์ในตัว
สูงกว่าศาสนาอื่นๆ
ทำไมจึงไม่เฟื่องฟูในประเทศที่ก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์

 

อย่าเรียกว่าเป็นประเทศด้อยพัฒนาเลยครับ ต้องเรียกว่าเป็นประเทศที่ธรรมดา...

อะไรก็ตามที่มันธรรมดา
สภาวะอันนั้นแหละ ที่เอื้อต่อการมองเห็นธรรมได้ดีที่สุด

ดินแดนแห่งนี้ อาจไม่เหมาะในการแสวงหาทรัพย์ภายนอก
แต่เหมาะอย่างยิ่งที่จะแสวงหา "อริยทรัพย์"

 

ประเทศพัฒนา หรือด้อยพัฒนา แบ่งตามหลักสังคม เศรษฐกิจ และการเมือง

ไม่ได้กำหนดกันขึ้นมาเอง

ส่วนประเทศไทยจัดอยู่ใน กลุ่มประเทศกำลังพัฒนา

 

ดูคลิปอาชญากรรมของประเทศที่พัฒนาเเล้วสิครับ ทุบตีจนตาย นึกจะฆ่าก็ฆ่า ญี่ปุ่นก็จับหมาจรจัดมาลมควันส่งสู่สวรรค์คาลัย เเมวก็สังหารสดผ่านคลิป นึกจะข่มขืนก็ฉุดเอาดื้อๆ โซนยุโปรก้ เผาบ้านเผาเมือง บางประเทศก็พัฒนาจนทรัพยากรในประเทศหมด เเล้วหาเรื่องตีเขาเพียงเพราะทรัพยากร ประเทศพัฒนาเเต่ใจคน ต่ำลงทุกวัน อาวุธนิวเคลียก็จะปล่อยกันมะไหร่ก็ไม่รู้
เป็นผมขออยู่ ประเทศด้อยพัฒนาดีก่า เอาเเบบไม่มีอาวุธไว้หำ่หั่นกันยิ่งดี

 

ศาสนาอื่นเช่น คริสต์ อิสลาม เขาเข้าถึงพระผู้สร้างโลกธาตุโลกธรรม ที่เขาเรียกว่า God หรือ พระเจ้า
แล้วเขาก็สวดเคารพบูชาทุกวัน
คริสต์ อิสลาม นี่ฝรั่งเขาพิสูจน์แล้วว่ามี God หรือ พระเจ้า องค์เดียวกัน

คนไทยมีสักกี่คนที่เข้าถึงพระผู้สร้างโลกธาตุโลกธรรม และเข้าใจ
ฉะนั้นไม่ต้องแปลกใจเลยว่าทำไมพุทธในไทยจึงยากจนและอยู่ในประเทศที่ไม่ร่ำรวย

ถึงแม้คนไทยพุทธจะสวดมนต์บูชาพระทุกวัน แต่ก็ไม่ได้เป็นการสวดเคารพบูชาพระผู้สร้างโลกธาตุโลกธรรม
แล้วพระผู้สร้างโลกธาตุโลกธรรม ท่านจะประทานอะไรให้ล่ะ
ก็ยากจนกันแบบนี้ล่ะ รวยกระจุก จนกระจาย ที่รวยก็โกงกินเอารัดเอาเปรียบกันทั้งนั้น

คนไทยที่พบพระผู้สร้างโลกธาตุโลกธรรมก็มี
หลวงพ่อสดวัดปากน้ำภาษีเจริญ ท่านใช้ภาษาเรียกว่า องค์ต้นธาตุต้นธรรม
คุณแม่เกษรแห่งแสงทิพย์นิพพาน ท่านใช้ภาษาเรียกว่า องค์สมเด็จพระวิสุทธิพุทธรังษีบรมธรรมบิดา แสงทิพย์นิพพาน | .แสงทิพย์นิพพาน เป็นแสงจากองค์สมเด็จพระวิสุทธิพุทธรังษีบรมธรรมบิดา
อีกอันนึง "อนุตตรธรรม"
ศาสนาพราหมณ์ เรียก พระผู้สร้างโลกธาตุโลกธรรม ว่า ปรมาตมัน

 

ความเจริญที่ต้องแลกด้วยชีวิตอื่นเป็นล้านๆ ไม่ได้เรียกว่าความเจริญหรอกนะ
ที่แข่งกันอยู่ทุกวันนี้คือแข่งกันเสื่อม ไม่ได้เรียกว่าความเจริญเลย มีแต่สร้างความทุกข์ให้แก่กันและกันก็เท่านั้น

 

เคยตอบแล้ว เรื่องนี้ ตอบอีกก็ได้พุทธเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม เรื่องชาตินี้ชาติหน้า(ผู้ไม่บรรลุธรรมขั้นสูงตายแล้วเวียนไหว้ตายเกิด)ทำให้กลัวบาปและกรรมเลยพยายามที่ใช้ชีวิตบนความพอดี ทำให้ขาดการคิดค้นและพัฒนาต่อยอด หลักคิดของเราคือสอนให้กลัว
ส่วนศาสนาคริสต์เชื่อเรื่องเกิดมาชาติเดียวจะทำอะไรต้องเร่งรีบทำ ถ้าไม่ทำจะไม่ได้ทำอีก เขาไม่เชื่อเรื่องกฏแห่งกรรมเขาจะทำอะไรเขาจะต้องทำให้ได้ชีวิตอยู่ได้ต้องต่อสู้ดิ้นรนและแสวงหา

 

ก็จริงนะ


ธรรมชาติจัดสรรต่างกัน สังเกตุสิ มุสลิมไปอยู่ไหน ธรรมชาติ
จะอุดมสมบูรณ์ แม้เป็นทะเลทรายยังมีน้ำมันมาทดแทนให้น่ะ
พุทธมหายานไปอยู่ไหน ก็ค้าขายเก่ง รวยด้วยการค้าขายหละ
คริสต์อยู่ไหน ความเจริญ ยุคสมัยใหม่แบบศรีอาร์ฯ ก็ตามไป


พุทธเถรวาทไปอยู่ไหน ความเป็น "มนุษย์ถ้ำ" ก็จะตามไป

 

แองกี้ ผู้คลั่งบริโภคหนังจีนขึ้นขมอง

ที่บอกว่า
"พุทธเถรวาทไปอยู่ไหน ความเป็น "มนุษย์ถ้ำ" ก็จะตามไป"

สงสัยพลาดเรื่อง "ปรมาจารย์ตั๊กม้อ" ตอนผนังเงาศิลา วิถีมหายานฉบับของแท้ ที่แพร่หลายอยู่ที่นี่

แต่สมัยนี้เปลี่ยนไป เส้าหลิน ขึ้นเวทีไทยไฟว์

บวมๆ แบนๆ ไปบริโภคมาใหม่

 

ทำไม? ก็เพราะเป้าหมายต่างกัน

ความเจริญทางโลก .. คนมองกันที่วัตถุ สิ่งอำนวยความสะดวก
สิ่งก่อสร้าง ตึกรามบ้านช่อง เครื่องประดับ เครื่องแต่งกาย

ความเจริญทางธรรม เน้นที่จิตใจเป็นสำคัญ .. ไม่ได้จะกล่าวว่า
ประเทศที่เจริญทางวัตถุจะมีคนจิตใจไม่ดี

หากแต่ศาสนาพุทธ เป็นศาสนาเดียวที่สอนให้รู้ถึงการมีอยู่ของการเวียนว่าย
ตายเกิดและการเกิดนั้นส่วนมากจะลุ้มๆดอนๆ ตกทุกข์ได้ยากเสียมากต่อมาก
เพราะเหตุแ่งการไม่เชื่อว่าผลแห่งกรรมมี ดังนั้นหากมีอำนาจที่เหนือกว่า
โดยมากก็จะใช้อำนาจข่มเหงกัน เช่น มนุษย์ฆ่าสัตว์ที่ด้อยกว่า เป็นต้น

ศาสนาพุทธสอนตรงจุดสำคัญสั้นตรงในการดับทุกข์นั้น คือ ที่จิตใจ
ที่เป็นเหตุใหญ่โตของทั้งหมดนี้ และการจะบรรลุขั้นสูงที่จะสามารถดับทุกข์
ที่นำให้เวียนว่ายไม่จบสิ้นนั้น ก็ต้องอาศัยการดำเนินเข้มข้นเช่นกัน
คือ ภาวนาด้านจิตโดยเฉพาะ ซึ่งหากยังค่อยข้องแวะเรื่องการอยู่ การกิน
แล้วจะไม่สามารถบรรลุถึงที่สุดนั้นได้

ศาสนาพุทธแม้จะเน้นจิตใจเป็นสำคัญ แต่ก็ไม่ได้เห็นว่า
ความเจริญทางวัตถุนั้นไม่ดีเสียเลย หากแต่ผู้ที่จะต้องการถึงจุดสูงสุด
ของศาสนาพุทธจำต้องละเรื่องวัตถุเหล่านั้นออกเสีย ซึ่งก็ไม่แปลก
ที่เราจะเห็นว่าประเทศที่นับถือพุทธมีความเจริญทางวัตถุน้อยกว่า

 

ผมคิดว่า คนเรามองอะไรอย่ามองแค่ด้านใดด้านหนึ่ง

ประเทศในโลกแบ่งตามการพัตนา แบ่งเป็น
1 ประเทศพัตนาแล้ว
2 ประเทศ กำลังพัตนา
3 ประเทศ ด้อยพัตนา

ความจริง ที่ฝรั่งเขาแบ่งนั้นเขาแบ่งตามวัตถุนิยม คือมองด้านความเจริญด้านวัตถุ

แต่ถ้ามองเรื่องความสุข เรื่องศีลธรรม ประเทศไทย เรา ด้วยความเป็นสยามเมืองยิ้ม ด้วยความเป็นเมืองพุทธ ประเทศไทยเราจัดได้ว่าคนส่วนใหญ่มีจิตใจสูง มาก

ทั้งนี้ ฝรั่ง มองข้ามสิ่งเหล่านี้ ดังนั้นผมคิดว่า หากถามคนส่วนใหญ่ที่มาเที่ยวประเทศไทย ส่วนมาก ประทับใจ ที่ประทับใจ นอกจากธรรมชาติ แล้ว คนไทยส่วนใหญ่ ก็เป็นมิตร เอื้ออารีย์ ต่างกับชนชาติอื่นๆในโลกนี้

และหากมองไปข้างหน้า อนาคตกาล ประเทศที่เจริญด้วยวัตถุทั้งหลาย กำลังเข้าสู่ยุคแห่งความเสื่อมถอย ขอให้มองที่ประชาชนส่วนใหญ่ โดยรวมของประเทศเหล่านั้น กำลังประสพปัญหา ด้านเศรษฐกิจ เพราะมีการเมืองที่ชั่วร้าย เพราะคนชั่วมีมากขึ้น ลองไปศึกษาดูดีๆ ลึกๆประชาชนของอเมกา ยุโรป ส่วนใหญ่ประสพปัญหาหลายอย่างมาก ประเทศเขามีเงินให้ประชาชนก็จริง แต่เงินเหล่านั้่น สวัสดิการเหล่านั้น ล้วนได้เงินมาจาก การไปกำหนดเงื่อนๆ การลงทุนกับนานาประเทศ กำหนดเงื่อนไขด้านเศรษฐกิจ กับนานาประเทศ เพื่อหาเงิน หรือไปขุดเงินจากประเทศโลกที่สองที่สาม นั่นเอง อย่าไปเชื่อถือประเทศโลกที่1 ให้มากนักเพราะเราเสียหายเพราะประเทศโลกที่1มามากมายแล้วเกือบทุกรัชกาลครับ

ความจริงประเทศไทยเรานั้นโชคดีอีกอย่างหนึ่งคือ คนชั่วจะไม่สามารถยืนอยู่ในประเทศเราได้ เพราะเรามีระบบแบบแผน จารีตที่ดีงามเรามีกรอบที่ดีงาม มีกำลังพลคนดีคอยเป็นกำลังสำคัญ คนชั่วแม้มีอำนาจมีกำลังเงินทุนมากขนาดไหน ก็ต้องแพ้พ่าย เพราะความชั่วของตนทำร้ายตนเอง มีคนดีเป็นพลังช่วยเหลือ แม้จะหนักหนาสาหัสก็จะผ่านไปได้ในที่สุด

ประเทศต่างๆทั่วโลก อยากได้ประเทศไทยเราอยู่ในเงื้อมือ เพราะ ไทยเรามีทรัพยากรณ์ที่สำคัญยิ่งด้านพลังงาน น้ำมัน หรือทองคำ อัญมณี สินค้าข้าว ยางพารา สินค้าเกษตรกรรมมากมาย อาหารโลก กุ้ง ไก่ หมู เสื้อผ้า และที่สำคัญคือ คนไทย ไม่โง่ตกเป็นเหยื่อของวัตถุนิยม แต่คนไทยด้วยพุทธศาสนา จะมั่นคงในการทำความดี เป็นวิถีชีวิตที่ดีงามแบบยั่งยืน ที่ไม่มีประเทศใดทำได้อย่างประเทศไทย ครับ สาธุ

 

หลายคนอาจทราบกันดีว่าการบังเกิดแห่งองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ผู้ขนสัตว์โลกออกจากวัฏฏสงสาร หาได้ยากยิ่ง

และอะไรจะเกิดขึ้น หากพุทธบริษัทผู้นับถือ ไม่ได้สนใจปฏิบัติอบรมภาวนาเพื่อการหลุดพ้น?

 

เจ้าของกระทู้เคยเข้าไปชุมชนอโศกหรือเปล่า ถ้าไม่เคย จะบอก

ชาวอโศกพึ่งพาตนเองได้เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ในทุกมิติของการดำรงชีวิต การเกษตร การค้าขาย การศึกษา เทคโนโลยี่ เป็นต้น ล้วนก้าวหน้า และก้าวหน้าแบบยั่งยืนซะด้วย การเกษตรอินทรีย์ การค้าที่เอากำไรแต่น้อย การศึกษาที่พัฒนาคนทั้งองค์รวม มีรถไฟฟ้าใช้เอง

และที่สำคัญ ดูทุกคนมีความสุขอย่างแท้จริง เพราะกิเลสโลภ โกรธ หลง เหลือน้อยเต็มที สังคมจึงอุดมไปด้วยมิตรที่ไว้ใจได้ การลักขโมย ทะเลาะวิวาท ผิดลูกผิดเมีย และความเลวร้ายทั้งปวงแทบเป็นศูนย์

ยังงี้เรียกว่าเจริญป่ะ หรือต้องตึกระฟ้าเต็มไปหมด แต่ตัวใครตัวมัน พร้อมที่จะทำให้คนอื่นทุกข์กายทุกข์ใจได้ทุกเมื่อ ถึงจะเรียกว่า เจริญ

ส่วนสังคมไทยทั่วๆไปที่บอกว่าเป็นสังคมพุทธนั้น บอกได้ว่าพุทธเปลือกๆ เข้ายังไม่ถึงพุทธ พุทธแบบเบลอๆทั้งพระทั้งโยม