♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

อย่าจับมารวมกันซิ.....คนละคนนิ
กาพย์บุษนั้นแค่ถาม
ส่วนกาพย์ท่านเล่นติดตาม.....เพียงหยอกยลยาม
กาพย์บนล่างไม่เกี่ยวกัน

 

เคยฟังสายันต์รัญจวน. เหมันต์คร่ำครวญ
ไพเราะหรือไม่ใคร่ยิน
หยอกเย้าท่านแอ๊บจนชิน. บางครั้งยังอิน
หนักเบาหวังให้อภัย

 

อ้าวก้อเมื่อวานนั่นไง. ฝนทำไปได้
ตกมาหน้าหนาวท้าทาย
ชาวบ้านตั้งตามุ่งหมาย. รอหนาวช่วงปลาย
สดชื่นตื่นตาร่าเริง

 

^_^ ....เกรงว่าจะเข้าใจผิด .....กาพย์สั้นพลันคิด
เลยตัดไฟแต่ต้นไง
ไม่มีสิ่งใดอภัย ........เพราะไม่ขุ่นใจ
ปรารถนาดีต่อกันพอ.
******************************
สายันต์รัญจวน
https://www.youtube.com/watch?v=0pc1MD9hsR8
เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป
https://www.youtube.com/watch?v=srM2PTYCO88

 

พกยาดมรอชิมขนมหวาน
ให้ร้าวรานหวนคิดจิตไฉน
ถึงหวานขมเลยลิ้นแล้วสิ้นไป
"สร้อยฟ้า"ใยเกลากลอนเนียนนาน
**********************

 

สายันต์รัญจวนพลบค่ำ.....มืดมิดกาพย์ร่ำ
อำลาพบใหม่อีกครา
วันใหม่เสวนา..............วันนี้เวลา
ดึกแล้วพักผ่อนสวัสดี._/\_ ^_^

 

ฝนโปรยพร่างพราวนภา เมื่อยามอุษา
พาเรามิอยากตื่นนอน
ขอหลับต่ออีกนะหมอน ลมเย็นโชยอ่อน
อยากให้เป็นวันเสาร์จัง
จำเป็นต้องตื่นอีกครั้ง เติมแรงพลัง
ขับรถออกไปทำงาน
รถติดถนนอีกนาน ช่างน่ารำคาญ
กว่าจะไปถึงจุดหมาย
เมื้่อยขาแขนล้าตาลาย โอ๊ยจะบ้าตาย
ชีวิตของคนเมืองกรุง

กาพย์ฉบัง ๑๖ (บ้าง อิอิ)

 

ฝนหลงฤดูตกแปะ............เปียกฝนปนแฉะ
ให้น้ำ เลี้ยงข้าว เก็บเกี่ยว
กันเอง ตกแซม แถมเสี่ยว... เกรงสู แห้งเหี่ยว
เลยแถม ให้ใย ว่าแกล้ง ..T_T...

ฝนมาถูกเวลาใช้ ข้าวเต็มถูกใจ
ผลรวงอิ่มเอิบอร่อย
เก็บเกี่ยวมิต้องฝนปรอย ข้าวเม็ดหักบ่อย
แกล้งแถมเปียกหักเงินหาย.......:''( จายรายจาง

 

แถวบ้านสงบเงียบดี มืดรถไม่มี
ปิดบ้านใครบ้านตนหลบ
เดินทางห่างไกลเร็วพบ ถึงเวลาครบ
อากาศดีไม่หงุดหงิด.....55555

 

แอบอิงอ้างฝนนิทรา ยามเมื่ออุษา
อาวรณ์อ้อนหมอนอุ่นเอย
ตื่นเถิดแม่สร้อยเหมือนเคย อย่ามัวละเลย
นอนอุ่นหนุนหมอนอ้อนเฉย
พรุ่งนี้วันเสาร์แล้วเอ่ย นอนให้ชื่นเบย
ฝันเลขเสกให้เฉยเลย........อิอิ

 

ขอบังด้วยคน

เหมันต์รัญจวนชวนพิศ
แมวเหมียวกระซิก
ยุกยิกนอนดิ้นดุ๊กดิ๊ก
แง๊วๆหยอกหนูจุ๊บจิ๊บ
อวดเขี้ยวงามกริ๊บ
อุ๊บอิ๊บระริ๊กอ้อนเอย

 

อยากขอไปเที่ยวเล่นบ้าง วันไหนว่างว่าง
ไปสูดอากาศดีดี

 

ยามรุ่งพรุ่งนี้วันเสาร์ เฮฮากว่าเก่า
นั่งเฝ้านับวันเลยเอย
วันศุกร์นอนดึกเหมือนเคย เป็นนิสัยเลย
ดึกจนไม่หลับไม่นอน
เป็นโรคไม่หลับพักผ่อน ถึงจะง่วงนอน
หลายครั้งช่างหลับยากเย็น

 

วันไหนว่างพลางมาเช่น เที่ยวกินนั่งเย็น
เต็มใจต้อนรับมาเลย.....

 

บ่ายคล้อยคลายได้เครียดเอย.....เพื่อนผองคุ้นเคย
คุณสร้อย,เล่น,บุษ,แอ๊บนา
อีกมาแอบอ่านยิ้มฮา.....ศุกร์มิตรกลอนมา
รจนากาพย์ฉบังเฮย ^_^

 

ลุงหน่อห่อเขี้ยวเหลียวหา ห่างหายเขียนนา
อยากอ่านสำนวนหวลถึง
แอบซ่อนหลบใครคะนึง มัวแต่ค้นดึง
เขียนเล่านิทานห่างไกล....

 

เห็นแต่แมวเหมียวแอ้งแม้ง ไม่เคล้าขาแข้ง
ดุ๊กดิ๊กคิ๊กคั้กอ่อนแรง
จับหนูไหวไหมวานแจง หนูหนูรุมแกล้ง
อุ้บอิ๊บกระซิกจิกแรง

 

เป็นโรคคนแก่ลำเค็ญ สร้อยฟ้าหน้าเป็น
ติดเกมส์เปรมปริ่มอิ่มเอม
ท่องเวปแน่นอนออนเห็น โอ้แม่เนื้อเย็น
คิกคิกคักคักล้อเล่น.....555

 

เหมียวหง่าวมัวออดอ้อนเห็น
ทำเป็นใจเย็น
หมดเรี่ยวหมดแรงกลิ้งเกลือก
คงซุกคงซอกบอกเลือก
จับหนูกระเดือก
แล้วย่องแจ้นปลิวลิ่วลม.....

 

เงียบเชียบอ้างว้างวังเวง รึว่าครื้นเครง
สนุกสนานบรรเลง
ไปไหนมาไหนไม่เคร่ง เวลาไม่เร่ง
ไม่ต้องหงุดหงิดไม่เซ็ง....ช่ายมั้ย