ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

ตอนลงเครื่อง(บิน) ที่พม่า มันเหมือนมีเสียงกรีดร้อง ระงมในหู
มีความรู้สึก ไม่อยากมาเหยียบ แผ่นดินนี้อีก มีแต่ความทุกข์
ความเศร้า เลือด และน้ำตา

ได้ยินเสียงผู้หญิง ร้องไห้ บอกว่า พาข้า และผองเรา กลับบ้านด้วย

ป.ล.เกือบกรี้ด ในเครื่อง ความรู้สึกมาแรงมาก แต่แค่เกือบ

แล้วลงเครื่องมา ก็มึนหัวตลอด ผะอืดผะอม คล้ายคนแพ้ท้อง
ดมยาดมไปตลอดทริปพม่า

 

และแล้วเราก็ได้ไปกันที่ ที่สวยงามมาก

มหาธาตุเจดีย์ ชเวดากอง

ดูไปดูมา ป้าจารุเหมือนพม่า จริงๆ 555

ตอนไปเข้าห้องน้ำที่มหาธาตุเจดีย์ ก็มีป้าพม่า เข้ามาพูดคุยด้วย ส่งภาษาพม่า
พยายามบอกว่า ไม่ๆ ป้าก็ฟังภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่อง

ชักจะเริ่มหลอน

 

พูดเรื่องพลังงานนิดนึง ละกัน กระแสเบา สว่าง สะอาด สงบ
มีเทพ มีครุฑ เยอะมาก อธิบายไม่ถูก แต่ไม่เหมือนเมืองไทย
ตรงมีวิญญานทหาร วิญญานสะอาด มีพลัง คล้ายผู้คุมกฏ
วนเวียนรอบๆ มหาเจดีย์ ไม่รู้จะอธิบาย บรรยายยังไง
แต่รู้สึกอิ่มเอิบมาก ต้องลองไปซักครั้งค่ะ

จะมีศาลาที่มีพระใหญ่อยู่ 4 ทิศ คนพม่าก็ไปกราบ ไปสวดมนต์ กันดูสงบ
และน่าเลื่อมใสกว่าเมืองไทย แต่พระสงฆ์ ดูสำรวมน้อยกว่าไทยมาก

ก่อนไปได้รับสื่อว่า น่าจะได้เจอ ครูบาอาจารย์ แต่มองหายังไง
ก็ไม่ตรงจริต ก็เลยดื่มด่ำ กับพลังงานดีๆ ที่มหาธาตุเจดีย์ชเวดากองต่อไป

ส่วนพลังงาน ของหมู่ชน ชาวพม่า ก็ดูเบาและสะอาดกว่าที่คิด
เหมือน กิเลสตัณหา น้อยกว่าที่ไทยเยอะ

ทำให้มีเรื่องให้ขบคิดพิจารณาต่อไป

เหมือนวันแรกได้รู้ได้เห็น เหมือนทางฝั่งพม่าอยากให้สัมผัสกับความยิ่งใหญ่อลังการ
ของอณาจักรพม่า ว่าไม่ใช่เพียงเข่นฆ่าเอาชนะด้วยสงคราม
แต่กลับเคร่งครัด และบำรุงศาสนา ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่มีพระมหาธาตุ
เป็นดินแดนที่สื่อสัมพันธ์ตั้งแต่ครั้งพุทธกาล

ก็พิจารณากันไปค่ะ เหมือนพยายามจะบอกว่า เมืองที่ทำสถาปัตยกรรม
ได้งดงาม ละเอียดอ่อน ก็แสดงถึงจิตใจอันละเอียดของคนเช่นกัน

จบวันแรก นอนหลับเป็นตาย ไม่รู้เรื่องรู้ราว ไม่ฝัน ไม่เห็นอะไรเลย

 

วันที่สอง ไปที่พระธาตุมุเตา เพื่อทำพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์

พิธีขอขมา ขออโหสิกรรม กับทหารพม่า และแผ่นดินพม่า
โดยผู้ร่วมคณะ โดยมีคนที่เป็นสื่อสัมผัส หลายท่าน

ก็นำพญาครุฑ รองลงไปในขัน ที่รับน้ำที่หยาดเพื่อขออโหสิกรรม
ล้างอาถรรพ์ คำสาปแช่งทั้งปวง

พิธีก็เป็นไปด้วยดี จบไปตลอดรอดฝั่ง

ระหว่างทำพิธี ก็มีสื่อสัมผัส ถึง จักรพรรดิ์บุเรงนอง
นั่งบัลลังค์ มาด้านหน้า ประกอบด้วยเศวตฉัตร
แต่ด้านหลังมี ราชาของพม่า หน้าตาดุดัน นั่งอยู่ เป็นบัลลังค์ แถวหลัง
มากกว่า ห้าบัลลังค์ มันทองแบบมลังมะเลืองมาก แสงอัญมณีกระแทกตา
สุดท้าย ทุกท่านก็ยอม ปลดปล่อยคำสาปซึ่งกันและกัน
ให้แผ่นดินทั้งสองเป็นแผ่นดินทอง เจริญรุ่งเรืองในด้านพระพุทธศาสนา
สมความตั้งใจของบรรพกษัตริย์พม่า ต่อไป

ตอนไกล้จบพิธี มีวิญญานชาวไทย มาหมอบกราบเต็มศาลาไปหมด มีทหารพม่านุ่งโสร่งคุมเชิงอยู่
ไกลๆ แต่สุดท้ายก็ผ่านไปด้วยดี เครื่องบินขากลับ เบาสบาย
ดวงวิญญานได้รับการปลดปล่อย มิใช่แค่ทหาร แต่เป็นชาวบ้านเยอะมาก ทั้งหญิงชาย
คนแก่ คนหนุ่มสาว และแม้แต่เด็ก ..... รู้สึกดีมากกับภารกิจนี้ ปิติในบุญ

แต่วิญญานไม่ได้ พุ่งไปด้านบน กลับค่อยๆ สลายไป
ไม่รู้ว่าพม่าสะกดวิญญานแบบไหน แต่วิชชาเหล่านี้ ไม่เคยเห็น

 

พระธาตุมุเตา และภาพบัลลังค์ที่เห็นในนิมิต ที่ประกอบพิธีกรรม

 

ป้าพักผ่อนก่อน ตั้งแต่กลับจากพม่า ป้ามึนๆ

จะมาเล่าเรื่องพระพี่นาง พรุ่งนี้นะคะ

 

เมื่อสิบกว่าปีก่อนหน้านี้ มีบุคคลท่านหนึ่งใช้ชื่อแทนตัวเองว่า "คนหาพลอย " ไปทำภารกิจสำคัญและเพื่อถอนคำสาปคำแช่งของคนไทยที่เคยแช่งพม่าเอาไว้ ตอนนี้พม่าก็เปลี่ยนแปลงการปกครองไปในทางที่ดีแล้ว พอได้ทราบเรื่องเล่าจากคุณ jarujun แล้วก็รู้สึกยินดีที่ทั้งสองฝ่ายปลดปล่อยคำสาปซึ่งกันและกัน เป็นการอโหสิกรรมต่อกันเพื่อให้พระพุทธศาสนารุ่งเรืองต่อไปทั้งสองแผ่นดินครับ

ผมเอา Link จากเว็บที่เคยลงไว้มาฝากให้อ่านกันเป็นตอนสุดท้ายของเรื่องเล่าจากคนหาพลอย (ปัจจุบันเว็บเดิมเข้าไม่ได้จึงนำ Link ที่เป็น Cached มาแทน) มีทั้งหมด 37 ตอน อ่านสนุกมากครับ ท่านใดอยากอ่านเพิ่มเติมก็หาอ่านจากแคชของกูเกิลได้ครับ ใช้คีย์เวิร์ด( stonelover คนหาพลอย Mystries 0037) อยากอ่านตอนไหนก็เปลี่ยนรหัสหมายเลขเอาครับ การอ่านจาก Cached ต้องใช้เมาส์เลื่อนไปที่เครื่องหมายสามเหลี่ยมชี้ลง หลังเว็บ Link แล้วคลิกเลือกที่ Cached

StoneLover.com ศูนย์รวม "คนรักหิน" อัญมณี และเครื่องประดับ

 

หลังจากเสร็จจากภารกิจจากพระธาตุมุเตา อันเป็นภารกิจหลัก เราก็ได้เตรียมตัวเดินทางกันต่อ
ไปสู่พระธาตุอินทร์แขวน

มาถึงพระธาตุ ไกลโขอยู่ หลับๆตื่นๆในรถตู้ อากาศเย็นสบาย เพราะฝนตก
แต่เริ่มน่าหวั่นใจเรื่อยๆ เพราะวันนั้นพายุเข้า เมื่อไปถึงเราก็ขึ้นรถบรรทุกขึ้นไป
แต่ที่ทรหดสุด ก็คือ สภาพที่ต้องเดินขึ้นไป เพื่อไปสู่ที่ที่พัก ซึ่งติดกับพระธาตุ
เราฝ่าพายุขึ้นเขาไปค่ะ

มันเป็นลมฝนแบบพายุซัดสาด ร่มก็เอาไม่อยู่ ตัวแทบปลิวไปตามลม
แต่ก็ฝ่าฝนไปเรื่อยๆ มองแทบไม่เห็นทางข้างหน้า

ตอนนั้นนึกถึงอดีต กับท่านพญาครุฑ อากาศและกลิ่น เหมือนที่อยู่ของครุฑ

เวลาครุฑเกรี้ยวกราด มักควบคุมลมฟ้าอากาศ ธาตุลมมิได้

จมูกได้กลิ่นชื้นๆ เหมือนมีหมอก แต่เป็นหมอกอันเย็นฉ่ำ
รู้สึกว่าลอยอยู่ ไม่ใช่แคยอดเขา ลอยอยู่บนเมืองครุฑ

 

ขึ้นไปถึงยอดเขา ที่พัก ติดกับพระธาตุ ชุดเปียกโชก จิตใจหนักอึ้ง
ความรู้สึกเก่าๆ เรื่องครุฑ ความอาลัยอาวรณ์ เริ่มกลับมา

ก่อนมาพม่า มีนิมิตตอนจะหลับ พญาครุฑคนนั้น โฉบลงมาไกล้
แล้วเปลี่ยนหน้าเป็นมนุษย์ แล้วกระซิบว่า แล้วเราจะได้พบกัน
เราจะช่วยให้สำเร็จสมดังใจหมาย

แต่ไม่ได้คิดถึงพระธาตุอินทร์แขวนเลย รีบเปลี่ยนชุด ทานยาแก้ไข้ แล้ว
ฝ่าพายุไปทานอาหารที่โรงแรมจัดไว้ กลับมาคืนนั้น หลับสนิทเหมือนคนตาย

รุ่งเช้าจึงไปพระธาตุ งดงามเกินบรรยาย และยิ่งตอกย้ำ มีครุฑ และเมืองครุฑ
เป็นเมืองซ้อนขึ้นไปเหนือพระธาตุ และเหนือขึ้นไปเป็นที่อยู่ของทวยเทพ
และอินทราชา พระอินทร์ผู้ทรงฤทธิ์ งดงามจนตราตรึงใจนัก

รู้สึกจิตรวม อยากจะล่องลอยอยู่บนสถานที่ศักดิ์สิทธิ์นี้
อยากบำเพ็ญพรต ไปนานแสนนาน

เมื่อลงมาตามทาง ยังได้พบเหล่าฤาษี แบบพม่าค่ะ
แต่ก็ยังหาพระอาจารย์ตามที่เบื้องบนส่งสัญญานมาให้ไม่พบ

แต่ก็ได้เอ่ยขอขมา ขออโหสิกรรม กับท่านพญาครุฑไปแล้ว
รู้สึกโล่งใจ เห็นนิมิตพญาครุฑและเหล่าครุฑ บินวนเป็นวนกลม เหมือนสวดมนต์
อวยพร มีละอองสีทองเต็มไปหมด รู้สึกดีมาก มันอิ่มใจ

ป.ล.รูปเดี่ยว ที่ถ่ายกับพระธาตุ ให้ลองส่องกันดู มีญาติครฑมาถ่ายด้วย
ครุฑสีขาว ประดับเครื่องทรงขาวทอง งดงามมากมาย เต็มภาพ

ป.ล.2 พม่าก็มีบังบด เยอะด้วย หนาแน่นกว่าไทยอีกค่ะ

 

นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมา ทั้งที่ไปทริปนี้ มิได้คิดเรื่องรักใคร่
พร้อมตัดทุกเยื่อใย ใจรอนแรม

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=XQJ-V2bv9qU"][/ame]

 

เล่าเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย คืนที่อยู่บนพระธาตุอินทร์แขวน รู้สึกหนาว
เลยออกมาจากห้องพัก เดินมาหน้าโรงแรม มีร้านชา แก้หนาว แต่มี
แต่คนพม่าทาน เมียงมอง เพราะเพื่อนที่พักด้วยยังไม่ออกมา เลยเดิน
ไปที่ตู้ขายขนม ก็เมียงมอง มีแต่ขนมพม่า

แล้วก็มีหนุ่มน้อยหน้ามล คนพม่า เดินมาคุยด้วย มาแบบประโยคยาวอีกแล้ว
แม่ค้าก็แนะนำขนมให้ แต่ พูดภาษาพม่าใส่ป้าจารุอีกแล้ว ขนาดนั้น
ตัวช่วยเราก็มา เพื่อนที่นอนห้องเดียวกัน เธอพูดอังกฤษใส่ พวกเค้าเลยรู้ว่า
ไทยนี่หว่า 555 หนุ่มพม่าก็เลยพูดไทยด้วย บอก พี่สาวสวยมาก(ปลื้มมีหนุ่มน้อยชม 555)
ตาหวาน เหมือนคนพม่ามาก แล้วก็บอกเราไปลองชิมชาพม่าในร้านดู

ป.ล. ตูเหมือนขนาดนั้นเลยหรือ แต่พอมาดูรูปที่ถ่ายไว้ เหมือนจริง555
ป.ล.2 อร่อย หอมหวาน คล้ายชาอินเดีย คงมีรากอารยะธรรมเดียวกัน

 

หลังจากนั้น เราก็นั่งรถขนหมู(รถสิบล้อ) ลงมาที่ตีนเขา เดินทางกลับ
ไปชมพระราชวังบุเรงนอง ที่หงสา ที่นั่นเองที่เราได้รับการสื่อสาร แปลกๆ 555

พระราชวังกัมโพชธานี อันยิ่งใหญ่ สุดท้ายก็เหลือแต่ซาก ถึงแม้จะสร้างขึ้นใหม่
ก็ไม่ได้ความรู้สึกยิ่งใหญ่ รอบๆวังก็หาความงามจากธรรมชาติไม่มี สวนอันรื่มรมย์
เหม็นแต่กลิ่นขี้ค้างคาว เหอะๆ เนี่ยคือความคิดแรก ของเราตอนเดินเข้าไปชม
กำลังบูรณะพระราชวัง นั่งร้านเต็มไปหมด

ก็เดินเข้าไป เลยโดนซะ

ขณะกำลังชมตามที่ไกด์บรรยาย ก็ได้ยินเสียง เสียงต่ำ ดุๆ แต่นุ่มมาก

"แต่งตัวมิงาม เสียสิ้นศักดิ์ศรี ปล่อยตนจนดูมิได้ รู้ว่าจะได้มาเข้าเฝ้า
ใยละเลยต่อธรรมเนียม ไม่สมกับที่รอมานานแสนนาน"

ป.ล.จะอัพรูปพระราชวัง กับบุเรงนอง อัพมิขึ้น อีกแล้ว

 

แล้วภาพก็หลั่งใหลสู่ใจเรา เราย้อนเวลาไปยัง กัมโพชธานี
งดงามด้วยทอง อร่ามเรือง ณ ท้องพระโรง มหาบัลลังค์
ของบุเรงนองมังกยอดินรธา พรั่งพร้อมด้วยเศวตฉัตร

ประดับด้วยทองแท้ สะท้อนแสงเพชรและอัญมณีแวววาว
หญิงงาม ผิวนวลดังฉาบด้วยทอง เหล่าข้าราชบริพาร อำมาตย์น้อยใหญ่
ต่างหมอบกราบ ไปที่ราชาที่ทรงเครื่องทองและเพชร

ที่กำลังมองมาที่เรา พระราชวังมีชีวิตอีกครา สวนงดงาม ได้กลิ่นหอมอบอวล
คล้ายกำยาน มันงามจนบรรยายไม่ถูก ตะละแม่แต่ละคน งดงามมาก ใส่เครื่อง
ประดับมากมายหลายชั้น ทั้งเพชร พลอย ทับทิม มรกต สวยงาม ผมดำยาว

แล้วเสียงนั้นก็บอกอีกว่า "มาคราหน้า จงสวมชุดสีชมพู แต่งตัวให้งามพร้อม
ขอให้เป็นหญิงงาม ทั้งกริยา วาจา ใจ สมเป็น .... ของเรา"

ได้ยินเสียงลมพัดกระดิ่งทองเหลือง กรุ้งกริ้ง เหมือนเพลงสวรรค์ แล้วเราก็กลับมา
สู่ปัจจุบันขณะ

ยังยืนงงต่อไป แล้วเรื่องราวความรักความหลังของจักรพรรดิ์พม่าผู้เกรียงไกร กับเจ้าหญิงน้อย แห่งโยเดียร์
ก็หลั่งไหลเข้ามาสู่ห้วงแห่งจิตของเรา ... สุข เศร้า ซึ้ง
พอๆกับซีรีส์ เกาหลี เลยนะเนี่ย

และได้รู้อีกว่า ขณะนี้พม่ากำลังสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับเรื่องราวความรักของบุเรงนองและสมเด็จพระพี่นางสุพรรณกัลยา
และคนพม่ายังมีศาลของพระพี่นางสุพรรณกัลยา บางคนยังพกเหรียญของท่านด้วย

 

พี่สิงห์ยังไม่ได้หายไปไหนนะจ๊ะ เดี๋ยวก็กลับมา
ทริปพม่า เหลือเรื่องเล่าอีก 1 วัน
ไปนอนก่อน โหลดรูปไม่ขึ้น เล่าไม่ได้

 

นอกจากนั้นยังได้ไปวัดที่เหมือนพุทธคยาของพม่าด้วยค่ะ

ผ่านแม่น้ำสะโตงในประวัติศาสตร์ด้วยนะเออ

 

ปราสาทผึ้ง ?

 

แต่ที่รู้สึกถึงพระวิญญาน ของพระเจ้าบุเรงนองคือที่นี่

บริเวณจุดอธิษฐานชัยชนะ ของพระเจ้าบุเรงนอง

ในบริเวณนี้ ยังมีญาณ ของบุเรงนองและเหล่าแม่ทัพนายกอง

เหมือนรูปที่วาดมีผิดเพี้ยน

ที่นี่ทางคณะของเราก็ได้มีการกล่าว ขอขมา และขอพรชัยชนะ
จากพระบิดาบุเรงนอง(ของพระองค์ดำ)

มีเรื่องราวมากมาย ที่จิตเราได้รับรู้ ขอเก็บไว้ในใจ ต่อไปค่ะ

 

เดินทางไปสู่เมืองสิเรียม กับวัดเจดีย์กลางน้ำ

กับพระอุปคุตอันศักดิ์สิทธิ์

สัมผัสได้ถึงพญานาคของพม่าค่ะ

 

ต่อด้วย วัดเทพทันใจ แม่กระซิบ และวัดพระนอนตาหวาน

บริเวณเจดีย์ ที่หักมุมไปมา รู้สึกถึงพลังงานแบบปิรามิด เหมือนแสง
ปริซึมในตัวเอง แตกออก ฟอกพลังงานดีมาก

อยากนั่งสมาธิ จิตรวมอีกครั้ง แต่เวลาจำกัด...ได้แต่ภาวนา ขอให้ได้มาอีกค่ะ

เหมือนกายใน มีละอองสีทอง หลังจากออกจากเจดีย์แล้ว

ตอนพบเทพทันใจ และได้ขอพร รู้สึกดีมากเลยค่ะ

 

และวัดสุดท้าย ในที่สุดก็ได้พบพระอาจารย์

เป็นวัดที่มีพระบรมสารีรักธาตุเสด็จมามากมาย

ตอนไปครั้งแรก ท่านเจ้าอาวาสไม่อยู่ค่ะ

ก็ได้แต่เสียดาย พอลงมาจากตึก พบท่านสวนมาพอดี
ท่านมีรัศมีเมตตามาก คณะเราจึงมีโอกาสได้พบพระอาจารย์
ตามนิมิตที่ตั้งใจไว้ สาธุ