เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

หลักการเล่นพระหลวงพ่อทรง ไม่ให้เข้าป่าลึก

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงตาพระครูบุญศรี หลวงพ่อทรง หลวงปู่เล็ก วัดทำนบ ครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ

โมทนาบุญในกิจอันเป็นกุศลที่เกิดขึ้นทั้งหมดทั้งมวลครับ สาธุ

 

วันนี้ผมวุ่นๆทั้งวันเลย

 

ของตกค้างที่อาจารย์อนันต์หรือครับ

 

ไม่ใช่ครับ ทำบุญคราวนั้น ตุนไว้ครับ เอาไว้ออกหา ทุน พันบุญต่อไปครับ พี่น้องที่ไม่ทันจะได้ของดีๆ ครับ แต่ประมูลสู้กันน่ะครับ เงินทุกบาทไป ทำกุศลครับ

เดี๋ยวบรรยายละเอียดอีกทีครับ

 

สาธุกราบหลวงปู่พระครูบุญศรี กราบหลวงพ่อทรง กราบหลวงพ่ออั๊บ กราบหลวงปู่เล็ก วัดทำนบ ครับ

 

วันนี้ยังอยู่ข้างนอก มีฝนบ้างครับ

 

สติเป็นเรื่องสำคัญ

 

พรุ่งนี้จะเอาเรื่องมาผูกกันน่ะครับ

 

สาธุกราบหลวงปู่พระครูบุญศรี กราบหลวงพ่อทรง กราบหลวงพ่ออั๊บ กราบหลวงปู่เล็ก วัดทำนบ ครับ

 

ข้อความ

กราบโมทนาครับ อานิสงค์นี้ท่านจะแปลกใจ

วัตถุมงคล หนึ่งเหรียญ วัดไปออกได้อานิสงค์มาสร้างวิหารทานที่หลวงพ่อฤาษีท่านเมตตาบอกไว้ว่า อานิสงค์สูงกว่าสังฆทาน

แล้วเมื่อหนึ่งเหรียญนั้นเกิดไปช่วยชีวิตคนได้คนหนึ่งหรือทั้งกลุ่ม ได้อานิสงค์ทานชีวิต คนที่รอดชีวิตซาบซึ้งในพระพุทธคุณ ซาบซึ้งในพระศานา ไปช่วยทำนุบำรุงพระศาสนาอีกต่อไป ๆๆๆ

ห้าร้อยเหรียญได้ ห้าร้อย x 2 จากทานอานิสงค์ x อานิสงค์ที่จะทวีคูณจากคนที่จะไปช่วยพระศานาและช่วยคนต่อๆกันไป

เป็นดังนั้น อธิษฐานไว้ ชีวิตจะดีขึ้นทันตาเห็น เรื่องของบุญ ทาน เป็นเรื่องจริง พระเครื่องรางของขลัง ช่วยได้แค่ 20-30 % ที่เหลืออยู่ที่ตัวบุคคล บุญ และทาน ทำแบบไม่งมงาย ให้มีสติรับไว้ สวดมนต์ไหว้พระ ทาน ศีล ภาวนา จะไม่มีทางอับจน


เรื่อง ของ กรรม

ผมติดพี่น้องเรื่องการทำบุญ ทำทาน อานิสงค์อยู่เป็นเทคนิค ส่วนตัว ใครไม่เชื่อ ก็ข้ามไปน่ะครับ

ก่อนอื่นต้องมาตกลงกันเรื่อง กฎแห่งกรรม ก่อน

คือท่านจะต้องเชื่อกฎแห่งกรรมแบบเชื่อจริงๆไม่ใช่เลือกเชื่อในเรื่องที่อยากจะเชื่อ

คิดว่าผมทำแต่ความดีมาตลอด แต่....ทำไม เคราะห์กรรมยังเกิดแก่ผม โลกช่างไม่แฟร์เลยสำหรับผม

มันไม่ใช่...แบบนั้นนั้นน่ะครับ กรรมเขาใหญ่กว่านั้นเยอะ ใหญ่กว่าทุกชิวิตบนโลกนี้ ท่านผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ พระอริยบุคล ยังต้องรับกรรม หนักเบาไปตามกำลังกรรม กรรมใหญ่ที่สุด เที่ยงที่สุด ทุกคน ทุกชาติ ทุกศาสนา ไม่มีเว้น เพราะกรรมมีมาก่อนทุกศาสนาบนโลก องค์ศาสดาทุกศาสนา สอนสอดคล้องเรื่องกฎแห่งกรรม ไม่มีท่านใดปฏิเสธ

โดยเฉพาะพระศาสนาพุทธ จะย้ำเรื่องกรรมเป็นหลัก

๑)เราต้องเชื่อ เรื่องกฏแห่งกรรม

๒) ผลของกรรม

๓) วิบากกรรม

๔) และเชื่อในการตรัสรู้ขององค์พระสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ท่านเชื่อแบบนี้โดยแน่นแฟ้น ไม่มีข้อกังขา แบบมีสติสัมปชัญญะแบบสมบูรณ์ ไม่เบลอ ไม่เมาเหล้า เมายา ไม่มีโมหะ ท่านคือ คนพุทธแบบแท้จริง

เมื่อเข้าใจตรงนี้ตรงกัน เราถึงมาคุย เรื่อง บุญ และ อานิสงค์ได้

ง่ายๆ บุญก็คือการทำกรรมดี นี้เอง พลังงานดีๆก็จะเกิดขึ้นในใจท่าน ในตัวของท่าน มีผลให้ใจ อบอุ่น เบิกบาน มีสติสัมปชัญญะ สมบูรณ์ เข้มแข็งขึ้น ( คนธรรมดาทุกคน สติไม่เข้มแข็ง แต่ปากแข็ง )

เมื่อจิตใจดี พลังงานดีก็เกิดขึ้นในร่างกายของท่าน ให้กินอิ่ม นอนหลับ ป้องกันโรคร้ายๆได้บางโรค ถ้าไม่ฝืนกฎแห่งกรรม

อันนี้แหละครับ อานิสงค์ของบุญอันดับแรก

บุญเกิดได้จาก ทาน ศีล ภาวนา สมเด็จพระศาสดาท่านชี้ช่องไว้ให้แล้ว ทำไปตามช่องนั้นๆ อย่าอวดดี ทำแตกต่าง ทำขาด หรือ ทำเกิน

การทำบุญจะให้เกิดอานิสงค์ โดยตรง กับเรา เมื่อบุญเป็นพลังงานที่เราทำ เราก็ต้องเล็งพลังงานนั้น โฟกัสทั้งหมด มาที่เราก่อน

สมัยหนึ่ง พระอานนท์ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาค ว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ความปรารถนาที่จะเป็น พระพุทธเจ้า ทั้งหลายควรใช้เวลานานเท่าไร พระพุทธองค์ตรัสว่า ดูก่อนอานนท์ ความปรารถนา เป็นพระพุทธเจ้าทั้งหลาย โดยการกำหนดอย่างต่ำที่สุด ๒๐ อสงไขย กับ ๑๐๐,๐๐๐ กัป กำหนด ปานกลาง ๔๐ อสงไขย กับ ๑๐๐,๐๐๐ กัป กำหนดอย่างสูง ๘๐ อสงไขย กับ ๑๐๐,๐๐๐ กัป ทั้ง ๓ ประเภทนั้น คือ พระพุทธเจ้าผู้เป็นปัญญาธิกะ สัทธาธิกะ และวิริยาธิกะ "

สมเด็จองค์พระศาสดา พระสมณะโคดม ศากยวงศ์ บำเพ็ญพระบารมีมา ๒๐ อสงไขย กับ ๑๐๐,๐๐๐ กัป กว่าจะเป็น พระพุทธเจ้า ได้พระองค์หนึ่ง

ระยะเวลากว่าจะได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
จากตัวอย่างของพระโคดมพุทธเจ้า นับแต่เริ่มสร้างบารมี โดยได้พบและอธิษฐานในใจต่อเบื้อง พระพักตร์ของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นครั้งแรก จนกระทั่งได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีระยะเวลาอันยาวนานและ ได้พบพระพุทธเจ้า เป็นจำนวนมากมายดังต่อไปนี้

ช่วงคิดในใจ ๗ อสงไขย พบพระพุทธเจ้า ๑๒๕,๐๐๐ พระองค์
๑. นันทอสงไขย พบ ๕,๐๐๐ พระองค์ ๒. สุนันทอสงไขย พบ ๙,๐๐๐ พระองค์
๓. ปฐวีอสงไขย พบ ๑๐,๐๐๐ พระองค์ ๔. มัณทอสงไขย พบ ๑๑,๐๐๐ พระองค์
๕. ธรณีอสงไขย พบ ๒๐,๐๐๐ พระองค์ ๖. สาครอสงไขย พบ ๓๐,๐๐๐ พระองค์
๗. ปุณฑริกอสงไขย พบ ๔๐,๐๐๐ พระองค์
ช่วงเปล่งวาจา ๙ อสงไขย พบพระพุทธเจ้า ๓๘๗,๐๐๐ พระองค์
๘. สัพพถัททอสงไขย พบ ๕๐,๐๐๐ พระองค์ ๙. สัพพผุลลอสงไขย พบ ๖๐,๐๐๐ พระองค์
๑๐. สัพพรตนอสงไขย พบ ๗๐,๐๐๐ พระองค์ ๑๑. อสุภขันธอสงไขย พบ ๘๐,๐๐๐ พระองค์
๑๒. มานีภัททอสงไขย พบ ๙๐,๐๐๐ พระองค์ ๑๓. ปทุมอสงไขย พบ ๒๐,๐๐๐ พระองค์
๑๔. อุสภอสงไขย พบ ๑๐,๐๐๐ พระองค์ ๑๕. ขันธคมอสงไขย พบ ๕,๐๐๐ พระองค์
๑๖. สัพพผาลอสงไขย พบ ๒,๐๐๐ พระองค์
ช่วงได้รับพุทธพยากรณ์ ๔ อสงไขย แสน มหากัป พบพระพุทธเจ้า ๒๗ พระองค์ มีพระนามดังต่อไปนี้
อสงไขยที่ ๑๗ เป็นสารมัณฑกัป พบ ๔ พระองค์ ได้แก่ พระตัณหังกรพุทธเจ้า พระเมธังกร พุทธเจ้า พระสรณังกรพุทธเจ้า พระทีปังกรพุทธเจ้า (ได้รับพุทธพยากรณ์เป็นนิยตโพธิสัตว์)
อสงไขยที่ ๑๘ เป็นสารกัป พบ ๑ พระองค์ คือ พระโกณฑัญญพุทธเจ้า
อสงไขยที่ ๑๙ เป็นสารมัณฑกัป พบ ๔ พระองค์ ซึ่งได้แก่ พระสุมังคลพุทธเจ้า พระสุมนพุทธเจ้า พระเรวตพุทธเจ้า พระโสภิตพุทธเจ้า
อสงไขยที่ ๒๐ เป็นวรกัป พบ ๓ พระองค์ ได้แก่ พระอโนมทัสสีพุทธเจ้า พระปทุมพุทธเจ้า พระนารท- พุทธเจ้า
ช่วงเศษแสนกัปของอสงไขยที่ ๒๐
สารกัป พบ ๑ พระองค์ คือ พระปทุมุตร- พุทธเจ้า (พระสาวกส่วนใหญ่เริ่มได้รับพุทธพยากรณ์)
สุญญกัป ว่างเว้นจากพระพุทธเจ้าไป ๓๐,๐๐๐ กัป
มัณฑกัป พบ ๒ พระองค์ คือ พระสุเมธ พุทธเจ้าและพระสุชาตพุทธเจ้า
สุญญกัป ว่างเว้นจากพระพุทธเจ้าไป ๖๐,๐๐๐ กัป
วรกัป พบ ๓ พระองค์ คือ พระปิยทัสสีพุทธเจ้า พระอัตถทัสสีพุทธเจ้า พระธรรมทัสสีพุทธเจ้า
สุญญกัป ว่างเว้นจากพระพุทธเจ้าไป ๒๔ กัป
สารกัป พบ ๑ พระองค์ คือ พระสิทธัตถพุทธเจ้า
สุญญกัป ว่างเว้นจากพระพุทธเจ้าไป ๑ กัป
มัณฑกัป พบ ๒ พระองค์ คือ พระติสสพุทธเจ้า พระปุสสพุทธเจ้า
สารกัป พบ ๑ พระองค์ คือ พระวิปัสสีพุทธเจ้า
สุญญกัป ว่างเว้นจากพระพุทธเจ้าไป ๖๐ กัป
มัณฑกัป พบ ๒ พระองค์ คือ พระสิขีพุทธเจ้า พระเวสสภูพุทธเจ้า
สุญญกัป ว่างเว้นจากพระพุทธเจ้าไป ๓๐ กัป
ภัทรกัป มีพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์ คือ
๑. พระกกุสันธพุทธเจ้า ๒. พระโกนาคมนพุทธเจ้า
๓. พระกัสสปพุทธเจ้า ๔. พระสมณโคดมพุทธเจ้า
๕. พระศรีอริยเมตไตรยพุทธเจ้า

จะเห็นได้ว่าหลังจากได้รับพุทธพยากรณ์จากพระทีปังกรพุทธเจ้าเป็นตนมา พระบรมโพธิสัตว์ ไดพบพระพุทธเจ้าถึง ๒๓ พระองค์ กว่าจะได้มาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในภัทรกัปนี้

( ผมคัดลอกมาจาก ท่านผู้รู้ เพื่อเผยแพร่ )

จะเห็นว่ายาวนานมากและ ทุกๆพระชาติ ท่านก็ตั้งจิดอธิษฐานกรวดน้ำ มุ่งมั่นไปที่พระโพธิญาณ

ขนาดพระองค์ยังทำ ยังย้ำ ในกุศลที่ทำมา ว่าทรงต้องการอะไร และในระยะทางนั้น มีกรรมเป็นเพื่อนเสมอมา

เรามาทำบุญ ทำทาน ก็ต้องย้ำ ต้องอธิษฐาน ทุกครั้ง ทุกวัน ทุกคืนเหมือนกัน ...ถ้าต้องการผล

การกรวดน้ำ ทำบุญให้เข้าเป้า สิ่งนี้น่าบรรยายไปแล้วหลายที เอาอีกที ที่ผมทำ ได้รับคำแนะนำมาจากผู้มีบุญ

เมื่อกรวด น้ำ ให้อุทิศ บุญที่เราทำ มาในอดีตชาติทุกๆชาติ ที่เราทำ จะเป็นบุญเนื่องจากการให้ทาน ถือศีล สวดมนต์ ทำสมาธิ ภาวนา ( บุญเนื่องจากการบวช การช่วยชีวิต ) บุญทุกชนิด จงมาไหลรวมกับบุญที่ได้ทำในวันนี้ อย่าได้ตกหล่น ข้าพเจ้า นาย ...... ขออุทิศให้ ( สามกลุ่ม เสมอ )

๑) ตัวข้าพเจ้าเอง ( บอกชื่อยิ่งดี นาย ......) จงไม่เจ็บ ไม่จน มีโชคดีมหาศาล ตลอดไป ( ให้ผลในชาตินี้และต่อๆไป) จนเข้าสู่พระนิพพาน

๒) ผู้มีพระคุณ มารดา บิดา อุปัชฌาย์ ครูบาอาจารย์ ( เอ่ยชื่อยิ่งดี.... หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง หลวงพ่อจง สมเด็จพุฒาจารย์ โต หลวงพ่อทวด .... ) ท่านพญามัจจุราช แม่พระธรณี ท่านท้าวจตุโลกบาลทั้งสี่ อันมีท่านท้าว ธตรฐ เป็นที่สุด ( เจ้าของแร่โคตรเศรษฐี ที่ช่วยเราให้รวยอยู่) เสด็จเตี่ย กรมหลวงชุมพร แม่พิม โชคผ่านมา ทรัพย์สมบูรณ์ ศรีมุก ศรีนิล และเทพยดาประจำตัวเป็นที่สุด

๓) ท่านเจ้ากรรมนายเวรทุกๆท่าน โดยเฉพาะท่านที่กำลังให้ผลอยู่

ให้มาโมทนาในส่วนกุศลที่ข้าพเจ้าอุทิศให้ และ จงเป็นสุขๆๆตราบทุกท่านเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ

เรายังช่วยตัวเองไม่ได้ จะเอาตัวไม่รอด จะไปช่วยใคร เป็นเตี้ยอุ้มค่อม บุญที่เราทำ ขอมาช่วยเราก่อน เมื่อเอาตัวรอด ยิ่งแข็งแรง จะไปไปช่วยคนอื่นเขาได้ ...จริงไหมครับ

ข้างบนนี้เมื่อคล่องว่าเร็วๆได้ ย้ำไปเรื่อยๆ เหมือนปืนยิงเข้าเป้า ไม่ใช่ยิงขึ้นฟ้าเล่นๆ แต่เล็งเป้าหมายทุกนัด...มันจะพลาดได้อย่างไร

ยังมีต่อ

 

บารมีของ พระบุพการี

ที่จริงจากการเขียนกระทู้นี้ ผมย้ำมาเป็นระยะ เรื่องบุพการี และความที่เป็นคนไทย ก็มั่นใจว่าคนไทยส่วนใหญ่ดูแล บุพการีเป็นอย่างดี โดยเฉพาะท่านที่อยู่ ตจว ว่าอยู่ด้วยกันตั้งแต่รุ่นปู่ ย่า มาถึงหลาน พ่อ แม่ท่านไม่เหงา สุขภาพจิตดี แต่คนในเมืองหรือมาทำงานในเมืองน่าเป็นห่วงหน่อย ถ้าทิ้งแหล่งบุญตรงนั้นมาแล้วมาผจญภัยในเมือง

บารมีของ แม่ พ่อ คุมมาถึงลูก บางท่านมี แม่ พ่อ ที่มีบารมีสูง บารมีนั้นแผ่มายังลูกแน่นอนตามวิสัย บุพการี ( บางทีในรูป มรดก ทรัพย์สมบัติ กิจกรรมการงาน ) ที่เจาะจงเป็นห่วงลูกหลานและ ทำบุญทีใด แผ่เมตตาให้ แผ่มายังบุตรหลาน ทำให้ แคล้วคลาด ทำมาค้าขึ้น เอาตัวรอด ไม่เจ็บไม่จน แต่มายุคนี้ บุตรหลานเสียอีกกระด้าง มองข้าม ไม่โมทนาบุญนั้นน่าเสียดาย

เครื่องรางของขลังจะมีประสิทธิภาพ เมื่อ บูชา บุพการีเป็นอย่างดี เทพ เทวดาชอบ
ส่วนเงื่อนไข ความละเอียดอ่อนในแต่ล่ะ ครอบครัวจะต่างกันกับ ตัวท่านเองรู้ดีกว่าคนอื่น บางที แค่ แค่โทรหา ทุกวัน หรือ เอาข้าวเหนียวสังขยามาฝากห่อเดียว ท่านดีใจแทบแย่ เทพ เทวดาก็ยินดีไปด้วยน่ะครับ เพราะเทพ เทวดาท่านก็เป็นพ่อ เป็น แม่คนมาเหมือนกัน

และพรของท่าน พ่อ แม่ ให้ไม่เจ็บ ไม่จน ขลังกว่าบาง หลวงปู่ หลวงพ่ออีกน่ะครับ เพราะ พ่อ แม่ คือ พรหม ของบุตร อย่างแน่นอน

ถ้าพ่อ แม่ แช่งเอา ซวยจนตายครับท่าน

 

หนี้สงฆ์

เรื่องนี้ย้ำกันหลายครั้ง เป็นเรื่อง ซีเรียส ทำมาค้าไม่ขึ้น จะซวยอยู่เรื่อยๆ เพราะติดหนี้ สถาบันที่ใหญ่ที่สุดในจักรวาล เมื่อไปติดหนี้ท่าน ติดตัวมาต่อไปไม่ได้ ต้องจ่ายหนี้ โชคดีที่เกิดมาเป็นคน สามารถชำระหนี้สงฆ์ได้ ถ้าไปเกิด ในนรก เกิดเป็นเปรต หรือ สัตว์เดรัจฉาน ก็ติดคุกใช้หนี้อย่างเดียว

เกิดเป็นคน สามารถมีบารมีทำตรงนั้นได้ ไปชำระหนี้สงฆ์ ทำผาติกรรมในบางสิ่งที่ไม่แน่ใจ หรือ สร้างพระพุทธรูป หน้าตัก สี่ศอกขึ้นไป อธิษฐานของชำระหนี้สงฆ์ ซ่ะ หมดหนี้แล้วตัวเบา

อาจจะหยิบจับ อะไรๆ เป็นเงินเป็นทองขึ้นมาทีเดียว

 

สถาบันชาติ ศาสนา พระกษัตริย์

เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน จะเล่าสั้นๆไม่ยาวตามความเชื่อของผม

สถาบันกษัตริย์ตั้งแต่ยุคโบราณถือว่าเป็น ศูนย์รวมของชาติสยาม ชาติสยามคือลูกผสม ของหลายเชื้อชาติ ตามสองฝั่งลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา มีศูนย์รวมใจ คือ กษัตริย์ เป็นผู้นำในการต่อสู้ข้าศึก ปกครอง เป็นผู้นำฝ่ายฆราวาสด้านพระศาสนา และใน ทุกด้านเช่นการต่างประเทศ ค้าขาย ศิลป ด้านกฎหมาย ฯลฯ และที่สำคัญในบางรัชกาลทำนุบำรุงพระพุทธศานาจนรุ่งเรือง ถือว่ามีคุณต่อพระศาสนา มาตลอด ของชนชาติสยามทีเดียว

พระเครื่องในกรุสมัยโบราณสร้างโดยพระมหากษัตริย์ และ เจ้านายในราชวงศ์ จะสร้างด้วยเหตุผลใดก็ตามเช่น ต่ออายุพระพุทธศานา สะเดาะเคราะห์เนื่องจากการ ศึกสงคราม เพื่อสร้างบารมี สำหรับ สวรรค์ พรหม นิพพานสมบัติ จะด้วยอะไรก็ตาม สร้างโดยเจ้านายยุคโบราณที่มีบารมี เป็นการทำนุบำรุงพระศาสนาให้รุ่งเรือง ฝังรากแน่นหนา ในสุวรรณภูมิ

เครื่องรางของขลังยุคนั้น ซึ่งส่วนใหญ่ จะเป็น ตะกรุด ผ้าประเจียด พระเครื่องคนโบราณไม่นิยมติดตัว นอกจากพระชัยไว้ติดกับ ช้าง ม้า สร้างโดย พระมหากษัตริย์ เจ้านายเชื้อพระวงศ์

พอมายุคเกจิฯ ท่านก็สร้างให้ลูกศิษย์ จะเป็นพระเครื่อง เครื่องราง ของขลังให้ เอาไปคุ้มครองตัว จากศึก สงคราม

ท่านเหล่านั้น มักจะมีข้อแม้ ข้อห้าม ในเครื่องรางของขลัง ของท่าน ส่วนใหญ่จะเป็นศีลข้อ สาม และ ห้ามด่าบุพการี และที่สำคัญ ;

ห้ามคนเอาใช้ ทำผิดกฎหมายบ้านเมือง ล้มล้างชาติ ศาสนาและ พระมหากษัตริย์ ไม่งั้นให้มีภัยแก่ตัว ตายด้วยคมหอกคมดาบ

ห้ามเอาพระเครื่อง เครื่องรางของท่านไปล้มการปกครอง ล้มพระเจ้าแผ่นดิน ขอโทษอ่านประวัติ ศาสตร์น่ะครับ มีคนทำ และ ตายไม่มีแผ่นดินอยู่หลายคน ต้องไปหาที่ตาย ต่างแดน ลำบากยากเข็ญจนชั่วชีวิต ไม่ได้กินที่อยากิน ไม่ได้นอนที่อยากนอน แต่ปากแข็งๆ ก็อ้างไปต่างๆนานาจนหมดอายุขัย

ท่านจะใช้พระเครื่อง ( แม้ของกรุ ) เครื่องราง ของขลัง ที่สร้างโดย กษัตริย์ หรือ พระเกจิฯ เมื่อใช้บูชาแล้วใช้คิดร้ายต่อสถาบัน ท่านจะซวย ตายโหง ตายไม่ดี ไม่มีแผ่นดินอยู่ครับ

เอาสรุปๆแค่นี้ เพราะเป็นเรื่องละเอียดอ่อน

 

แรงสินบน

คนไทยชอบบลบานครับ บางทีไปบลไว้หลายวัด หรือเผลอพูดเล่นๆไป บลเล่นๆ แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ท่านไม่เล่นด้วยน่ะครับ โดยเฉพาะพวกเทพ เทวดาที่อารักษ์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ นั้นๆ ท่านถือตามสัจจะ

ไปบนไว้ตั้งแต่รุ่น พ่อ รุ่นแม่ แล้วเบี้ยวก็มี

หรือบนโดยไม่บอกช่วงเวลา สักเดือน ไม่ได้ก็ลืม พอมาได้ อีก หลายเดือนข้างหน้าคิดว่าได้มาเอง แต่ เทพ เทวดาท่านไม่คิดแบบนั้นน่ะครับ

ท่านที่ติดสินบน บางทีจะป่วย ออดแอดๆ พอไม่ป่วยเอง คนรอบข้างป่วยแทน พอลูกหาย ตัวเองก็ป่วยเอง วนกันไปแบบนั้น หาหมอก็แล้วหมดเงินหมดทองไปมาก ไม่หายสักที

ทำมาค้าขาย ก็ลุ่ม ดอนๆ ทำงานบริษัท ก็ไม่รุ่ง เจ้านายเพ่งเล็ง จ้องเล่นงานอยู่เรื่อง ไปหาของดีเยอะ แต่ไม่ได้ผลเต็มที่

เพราะแรงสินบน ที่ไม่รักษาสัจจะ ในตัวเอง สติมันก็อ่อนตาม

สัจจะเป็นเรื่องสำคัญของโลกฝ่ายโลกุตตระ ไม่มีสัจจะ พลังงานดีๆไม่เกิด ยังมี เทพ เทวดา มาคอยตามเอาสัจจะคืน เกิดอานิสงค์ได้ยาก เพราะมีกรรมนี้มาตัดรอน

วิธีแก้มีอย่างเดียว ต้องแก้ บลอย่างไรต้องแก้อย่างนั้น

ทีนี้ เกิดลืม จำไม่ได้ เพราะเป็นคนขาดสติ พูดไปเรื่อยๆ อันนี้ละยุ่ง หลวงปู่ปานท่านเน้นเรื่องนี้ เพราะโรคนี้รักษาไม่หาย ถ้ามีพระหรือลูกอม ท่านให้อธิษฐานเอามาอม

ถ้าอมพระมี รสหวานมากและน้อย ให้ทายว่าแรงสินบน ให้เขานึกดู ถ้าเขาบอกว่าบนไว้ตามแต่เขาจะรับไม่รับให้จุดธูปหนึ่งดอกบอกเขาที่กลางแจ้ง

กลับมาอมพระดูใหม่ถ้ายังหวานอยู่ ให้บอกเขาว่ายังไม่หมดสินบน

ถ้าหมดจะหวาน ให้รักษาไปจนกว่าจะหาย

ตกลงต้องบอกเขาน่ะครับ รีบไปแก้บน ไม่มีทางอื่น ติดหนี้เขา หนี้คนที่มองไม่เห็นตัว ซวยซิครับ

ตกลงต้องแก้ครับ ท่านติดสินบนไว้แล้วไม่แก้ ยากที่จะไม่เจ็บ ไม่จนครับ

 

ติดตามอ่านเรื่องราวดีๆ จากพี่พี และพี่น้องบ้านเหรียญบินเสมอมาครับ สวัสดีครับ

 

ยังมีต่อ จะสรุปให้ทราบตามแนวทาง พี เสาวภา

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ

โมทนาบุญใกิอันเป็นกุศลที่เกิดขึ้นทั้งหมดทั้งมวลครับ สาธุ