กระผมมีข้อสงสัยในระหว่างฝึกกสิณ ขอรบกวนท่านผู้รู้มาชี้แนะทีครับ

ผมฝึกกสิณมาซักพักแล้ว ผมลองฝึกกสิณน้ำก่อน แต่ผมจับภาพนิมิตไม่ได้เลย
คราวนี้มาลองกับกสิณลม ก็พอจับภาพนิมิตรได้ แต่ไม่รู้ว่าถูกทางไหม
เวลาผมนึกถึงภาพ ภาพก็ปรากฎเป็นกิ่งไม้โอนเอน พริ้วไหว และเห็นชัด
แต่ไม่เห็นสายลม ไม่ทราบว่าผมเพ่งถูกวิธีไหมครับ
อีกคำถาม
เวลาผมเพ่ง แล้วหลับตา ผมมักจะจับภาพนิมิตรไม่ได้ ผมก็เลยเลิกฝึกไปแล้วนอน พอตื่นมาตอนเช้า ผมลองนึกภาพนิมิตรที่เพ่งเมื่อวานกลับนึกได้ชัดเจน
เป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย
ผมฝึกถูกวิธีไหมครับ ตอนนี้สงสัยมากและพอจะชี้แนะแนวทางให้ผมได้ไหมครับ ถ้าได้จะเป็นพระคุณมากๆเลย
ขอบคุณนะครับทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้ของผม

 

ถ้าจะให้ส่วนตัวแนะนำ firse007 ขึ้นด้วยกสิณน้ำมีดีอย่าง
คือมันสร้างตาพิเศษง่าย เพียงแต่ว่าเวลาเพ่งแล้วหลับตา
สายตาปกติเราต้องมองลงไปที่ลิ้นปี่เลย เพื่อตัดระบบความคิด
ที่จะเข้ามาจากสมอง และให้มองผ่านเหนือระหว่างคิ้วแทน
ซึ่งภาพมันแรกๆจะไม่ชัดหรอกถ้าเป็นกสิณน้ำ จนกว่ามันจะถึง
ระดับอุคนนิมิต ที่เห็นเป็นน้ำใส มีคลื่น แต่ไม่มีฟอง
ถ้าไม่ใช่อย่างที่เขียนมา ห้ามสนใจทุกๆกรณี...
หลักการมองอย่างนี้เอาไปใช้กับกองอื่นๆได้เช่นกัน

เพียงแต่ว่าตัวจิตเดิมของ 007 ถ้าเป็นเรื่องกสิณแล้ว
มันจะเด่นชัดอยู่ ๔ กอง คือ ดิน ไฟ อากาศและลม กสิณน้ำเป็น
ตัวที่อ่อนที่สุดแล้วครับ ส่วนจะขึ้นกองไหนก่อนก็ได้
แต่ให้เอาที่ชอบที่สุด ใน ๔ กองที่ว่ามา

ตอนตื่นเช้าๆ จิตมันยังไม่ค่อยมีเรื่องปรุงแต่งอะไรเข้ามา
เป็นธรรมดาที่มันจะเห็นได้ง่าย..เรื่องปกติไม่มีอะไร

ตอนนี้ปรับแค่ ไม่ว่าเพ่งแล้วหลับตานึก ให้หลับตาปกติไปเลย
แล้วมองผ่านเหนือระหว่างคิ้ว เราจะมีความรู้สึกว่ามันมีแค่ตาเดียว
ส่วนจะชัดไม่ชัดไม่ต้องสนใจ...เด่วอนาคตมันชัดมันรู้เองได้
เรียกว่า จะชัดไม่ชัดตอนนี้ ช่างมันอย่างเดียว
และถ้าลืมตามอง ให้มองไปในมุมสูง ให้ทำตาปกติให้นิ่งๆห้ามขยับ
ตาเป็นอันขาด เพราะถ้าขยับไปซ้ายหรือขวาแม้แต่นิดเดียว
มันจะดึงความคิดเข้ามาร่วมทันที และมองผ่านเหนือระหว่างคิ้วอีก
ในขณะที่ตาปกตินิ่งๆ ส่วนจะชัดหรือไม่ชัด จำไว้ว่าช่างหัวมันอย่างเดียว...

แล้วค่อยไปฝึกสมาธิแบบเป็นพิธีการ นั่งจนกว่าจะถึงระดับอุคคนิมิต
กสิณกองนั้นๆ ในกำลังเกือบๆปฐมฌาน คือ หลับตาแต่จิตมีความเป็นทิพย์
และจำไว้ว่า ถ้าเข้าถึงได้ อย่าไปพยายามรักษาอุคหนิมิตเป็นอันขาด
แต่ให้ เข้าได้แล้วรีบระลึกออกมา เพื่อให้กลับเข้าไปได้อีก
ให้ทำแบบนี้ซ้ำบ่อยๆ มันถึงจะมีกำลังพอที่จะไต่ระดับขึ้นไปถึง
ระดับปฏิภาคนิมิตได้เอง เอาประมาณนี้ก่อน
ถ้าถึงปฏิภาคได้ คือ หลายอย่างมีความสว่างในตัวเอง
จนเรามองเห็นว่ามันสว่าง ถึงระดับนี้ ค่อยรักษาระยะห่าง
(ต้องหาเอง)ไม่งั้นจะโดนมันดูดแล้วจะทำอะไรไม่ได้...

และที่สำคัญ จำเอาไว้ว่า ตราบใดที่ยังไม่สามารถใช้งานได้
ในระดับพลังงาน ห้าม ย้ำว่า ห้าม และก็ย้ำว่าห้าม
ไปเล่น ไปสนใจ พวกที่เกี่ยวกับ วิชชา ๓ และอภิญญา ๕
ทุกๆกรณี ถ้ามันจะมีก็ให้ช่างหัวมัน อย่าไปยึดและฟุ้ง
ไม่งั้น พวกนี้มันจะเป็นตัวขวางตัวเป้ง ที่จะทำให้เราเข้า
ไม่ถึงในระดับที่ใช้งานได้จริง...
ปล ประมาณนี้หละแบบหยาบ พยายามจับแต่ประเด็นหลักๆ
ที่แนะให้ได้ก็พอ อะไรถ้ายังไม่ใช่ ยังไม่ถึงในแต่ละช่วง
จำเอาไว้ว่า ช่างมันอย่างเดียว...(^_^)

 

ขอบคุณท่าน nopphakan มากๆเลยครับ
ชี้แจงละเอียดมากๆครับ
และจะลองทำตามดูครับ ^^